မြိုင်မြိုင်စိုင်စိုင်မိသားစု


မြိုင်မြိုင်စိုင်စိုင်မိသားစု


ပန်းနုသွေးဟာ ခုဆို အသက်(၁၅)နှစ်ပြည့်ပြီးလို့ နှစ်လစွန်းခဲ့ပါပြီ။ ပန်းနုသွေးဆိုတဲ့နာမည်နဲ့ လိုက်

အောင် အသားရောင်က ပန်းနုရောင်ထနေပါတယ်။ နုတ်ခမ်းဖူးဖူးကတော့ ပန်းသွေးရင့်ရင့်ဖြစ်ပါတယ်။

ဝိုင်းစက်စက်မျက်နှာမှာ ထူထဲတဲ့မျက်ခုံးနဲ့ မျက်ဝန်းဝိုင်းဝိုင်းတို့က နက်မှောင်လှပါတယ်။ အသက်ငယ်သေးပေမယ့် အရပ်ကတော့ ၅ ပေ ၂ လက်မခန့်ရှိနေပါပြီ။ လုံးဝန်းတဲ့ရင်သားတွေက တရုတ်ထမင်းပန်းကန်လုံးကိုမှောက်တင်ထားသလိုပါ။ ဘေးကိုနဲနဲပဲကားပြီး နောက်ကို မို့မောက်နေတဲ့တင်အစုံနဲ့ပေါင်းလိုက်ရင် ပန်းနုသွေးရဲ့ကိုယ်လုံးဟာ လုံးလုံးတစ်တစ်ကလေးဖြစ်ပါတယ်။

မိဘကလည်း ပိုက်ဆံရှိသူမို့ ခြေမွှေးမီးမလောင် လက်မွှေးမီးမလောင် တစ်ဦးတည်းသော သမီးဖြစ်ပါ

တယ်။ လသာ(၂) မိန်းကလေးကျောင်းတက်ရပြီး၊ ကျောင်းသွားကျောင်းပြန် ကိုယ်ပိုင်ကားနဲ့မို့ ဘယ်အဖိုမှ သန်းခွင့်မရတဲ့ အလန်းပန်းကလေး တစ်ပွင့်ပါပဲ။ ကားကလည်း မာမီကိုယ်တိုင်မောင်းပို့တာဆိုတော့ လမ်းမှာ ဘဲချောချောလေးတွေ တွေ့ရင်တောင် ငေးမကြည့်ဝ့ံသူပေါ့။

ပန်းနုသွေး ကိုးတန်းအောင်လို့ဆယ်တန်းတက်ခါနီးမှာတော့ ဒယ်ဒီနဲ့ နှစ်ဦးတည်းအစုစပ်ပြီး နိုင်ငံခြားမှာ

ကုမ္ပဏီထောင်ထားတဲ့ ဒယ်ဒီ့ညီကွယ်လွန်သွားတာမို့ ဒယ်ဒီကိုယ်တိုင် စင်္ကာပူမှာ ကုမ္ပဏီကိုသွားဦးစီးရပါတယ်။

ရန်ကုန်ရုံးှမှာလည်း မျက်နှာလွှဲရလောက်အောင် စိတ်ချရတဲ့သူမရှိတာမို့ ပန်းနုသွေး အလယ်တန်းရောက်က

တည်းက နားခဲ့တဲ့ မာမီဟာ ရန်ကုန်ရုံးမှာ တစ်ပတ်ကို ၃ ရက် ရုံးသွားထိုင်ရပါတော့တယ်။

အဲလို မာမီကိုယ်တိုင် ရုံးထိုင်ရပြီး နှစ်ပါတ်အကြာမှာတော့ ပန်းနုတို့ကျောင်းတွေ ဖွင့်ပါပြီ။ မာမီရုံးသွား

တဲ့ ၃ ရက်မှာ ပန်းနုသွေးအတွက် ကျောင်းပို့ကျောင်းကြိုဖို့ မာမီလုပ်မပေးနိုင်တော့ မာမီက သူရုံးအသွား

ကျောင်းကို ဝင်ပို့ပေးခဲ့ပြီး ကျောင်းဆင်းအကြိုကိုတော့ ကုမ္ပဏီကကားကို လွှတ်ပြီးအိမ်ပြန်ပို့ခိုင်းပါတယ်။ အဲဒီ

ကာလတွေဟာ ပန်းနုသွေးရဲ့ဘဝမှာ မှတ်မှတ်ရရ ဖြစ်ဖို့ဖန်လာတော့တာပါပဲ။

မောင်မောင်

မောင်မောင်ကတော့ ပန်းနုသွေးတို့ဒယ်ဒီကုမ္ပဏီမှာ အလုပ်ဝင်တာမကြာသေးတဲ့ ဘွဲ့ရပညာတတ်

အသက်(၃၀) လူလတ်အရွယ်ဖြစ်ပါတယ်။ အစပထမ တက္ကစီမောင်းနေရာကနေ ယာဉ်တိုက်မှုဖြစ်ပြီး လျော်

ကြေးပေးလိုက်ရတဲ့နောက် တက္ကစီမမောင်းနိုင်ဘဲ ဖြစ်နေရာက ပန်းနုသွေးတို့ကုမ္ပဏီမှ ယာဉ်မောင်းအလိုရှိ

ကြောင်းကြော်ငြာတွေ့ပြီး အလုပ်လျှောက်ရာက အရွေးခံရပြီး ကုမ္ပဏီမှာ အလုပ်ဝင်နေတာ ၅ လမျှသာ ရှိသေး

သူဖြစ်ပါတယ်။

အရပ်က ၅ ပေ ၈ လက်မခန့်ရှိပြီး ကိုယ်လုံးကသွယ်သွယ်ကျစ်ကျစ်ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ညနေတိုင်း

ဗန်တိုကစားသူ ဖြစ်တဲ့အတွက် ကြွက်သားတွေက ကျစ်လစ်သန်မာပြီး ခန္ဓာကိုယ်က အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထနေ

ပါတယ်။ အသား အရည်ကတော့ ညိုညိုစိုစိုပြေပြေဖြစ်ပါတယ်။

အခုတလော မောင်မောင်အလုပ်တခုပိုလာတာက ဘော့စ်ရဲ့သမီးကို တစ်ပါတ်သုံးရက် ကျောင်းကြို

ပေးရတာပါ။ဘာပဲပြောပြော မောင်မောင်ကျေနပ်ပါတယ်။ ဘော့စ်သမီးက တကယ့်အကောင်းစား အလန်းလေး

ဖြစ်နေတာကြောင့်ပါ။ တက္ကစီဒရိုင်ဘာဘဝနဲ့ စားနေကျ ကြောင်ဖားမောင်မောင့်အတွက် ကျားခံတွင်းဝ ယုန်လာ

ရပ်သလိုပါပဲ။ကားမောင်းပို့ရင်း စကားစမြည်ပြောကြည့်တော့ ကောင်မလေးက လောကအကြောင်းဘာမှမသိ

သေးတဲ့ တကယ့်ရွှေအိမ်စံလေးပါပဲ။မောင်မောင့်အတွေ့အကြုံအရတော့အရိုင်းပန်းလေးတွေဟာ ခူးလို့ပိုလွယ်

တာပါပဲ။ တင်းတင်းရင်းရင်းဝတ်ထားတဲ့ ဗြောင်ချောချော ကျောင်းစိမ်းလုံချည်အောက် ထင်းနေတဲ့ပင်တီအနား

သားလေးကိုကြည့်ပြီး ဆတ်ကနဲတောင်လာတတ်တဲ့ ငပဲကိုလည်း ခဏလေး သည်းခံဖို့ ချွေးသိပ်နေရတယ်။

အင်း… ……တစ်နေ့တော့………….။

နုနုနီ

ဒေါ်နုနုနီဆိုတာကတော့ ပန်းနုသွေးရဲ့မာမီပါ။ အသက်က(၃၇)။ ရင်က ၃၆၊ ခါးက ၂၃၊တင်က ၃၇။

အရပ်က ၅ ပေ ၄ လက်မ။ ကလေးတစ်ယောက်အမေဆိုပေမယ့် လေ့ကျင့်ခန်းမှန်မှန်လုပ်တဲ့အတွက် အပျိုမ

တွေထက်တောင် တင်းသေးရင်းသေးဆိုတဲ့သူ။အသားအရည်က ပန်းနုသွေးတို့ သားအဖလောက် ဖြူဖွေးနုနစ်

ပန်းနုရောင်မဖြစ်ပေမယ့် နေစိမ်းမထိ လေစိမ်းမထိ နေရသူမို့ စိုစိုဝင်းဝင်းနဲ့ တမျိုးကြည့်ကောင်းသူ။

သမီးတို့ဒယ်ဒီ စင်္ကာပူမှာ ရုံးသွားထိုင်လို့ ရန်ကုန်ရုံးမှာ ကိုယ်ပြန်ထိုင်ရတာကို ဘာမှမဖြစ်ပေမယ့် ထူး

ခြားတာက ညညဆိုဒါလင်ကို သတိရနေတော့တာပါ။ ညားကတည်းက ခုချိန်ထိ ၃ ရက်ထက်ပိုမခွဲစဖူး။

အတူရှိတိုင်းလည်း ကိုယ့်ထက် ၁၁ နှစ်ကြီးပြီး ခုဆိုအသက် ၄၈ နှစ်ရှိနေတဲ့ဒါလင်ဟာ ခုချိန်အထိ တစ်ညကို

အနည်းဆုံး တစ်ချီတော့ ဆွဲပေးနေကျ။ တခါတလေမှာတော့ ထို့ထက်မက။ ခွဲစကမသိသာပေမယ့် တစ်ပါတ်

ကျော်လာတဲ့အခါမှာတော့ ညစဉ်စားနေကျအဟာရကို တောင့်တလာမိတယ်။ ၂ လကျော်လာတဲ့အခါမှာတော့

အာသာဆန္ဒရဲ့တောင့်တမှုဟာ ပြင်းထန်လာတော့တယ်။ ညညဆို ဒါလင့်ဆီဖုန်းဆက်ပြီး နိုင်ငံခြားမှာမကဲဖို့

မှာရသလို ဆန္ဒတွေပြင်းပြလာတဲ့အခါမှာတော့ လင်မယားနှစ်ယောက် ဖုန်းထဲကနေ ချွဲရင်းညုရင်း စိတ်ထစရာ

တွေပြောရင်း ဖြေရတယ်။ အဲလိုပြောမိတဲ့ည အိပ်ရာဝင်ရင်တော့ မတင်းတိမ်နိုင်တဲ့ဆန္ဒတွေကို လက်ထပ်ပြီးက

တည်းက မလုပ်တော့တဲ့ ကိုယ့်လက်နဲ့ကိုယ် အာသာဖြေတဲ့အလုပ်ကို လုပ်ရတော့တယ်။ ဒါပေမဲ့ ယောကျ်ား

တစ်ယောက်ရဲ့တန်ဆာနဲ့ နှစ်ကာလကြာဆက်ဆံခဲ့ဖူးတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်အတွက် လက်တင်မဟုတ်

ဘယ်အရာဝတ္ထုပစ္စည်းကမှ ကျေနပ်လောက်အောင် ဖြည့်ဆည်းမပေးနိုင်တော့ပါဘူး။ ဒါလင်တော့ ဘယ်လို

နေမယ်မသိသော်လည်း မိမိရဲ့ ဘာနဲ့မှ ဖြေဖျောက်လို့မရတဲ့ အာသာဆန္ဒတွေကို မိမိဘာသာအံ့သြသလို

ယောကျ်ားနဲ့အတူရှိစဉ်က တည်ခဲ့တဲ့ မိမိရဲ့သစ္စာတရားဆိုတာကိုလည်း တွေးရင်းထိတ်လန့်မိလာပါတယ်။

ပိုဆိုးတာက ဒီအရွယ်ကျမှ အပျိုတုန်းက မာစတာဗေးရှင်းလုပ်သလို လက်နဲ့အာသာဖြေဖျောက်စဉ်မှာ

ကိုယ်ကြိုက်တဲ့မင်းသားတွေ၊ ရပ်ကွက်ထဲက ဘဲချောချောတွေကို အာရုံယူသလိုမျိုး လုပ်ချင်လာတာပါပဲ။

ခုအရွယ်ကျမှ အာသာဖြေစဉ်မှာ ကိုယ့်ယောကျ်ားကို အာရုံယူရင် တစ်ခါတစ်လေပဲရပြီး အများအားဖြင့်

ကိုရီးယားမင်းသားတွေက ဒါလင့်နေရာမှာ အစားထိုးအာရုံယူမှ ပိုပြီးဖီးလ်လာနေတာပါ။ တစ်ခါတစ်လေတော့

ဖယောင်းတိုင်နည်းနည်းကြီးတာကို အကူအညီယူပေမယ့် တကယ့်ယောကျ်ား တန်ဆာအစစ်ကိုမမီတဲ့အတွက်

ဒါလင် မြန်မာပြည်ပြန်လာနိုင်မယ့်ရက်ကိုပဲ တောင့်တနေမိတော့တယ်။

ပန်းနုသွေး

ပန်းနုသွေးတစ်ယောက်ကတော့ ဦးမောင်ဆိုတဲ့ ကုမ္ပဏီယာဉ်မောင်းကို ကိုယ့်ဦးလေးတစ်ယောက်လို

ခင်တွယ်နေမိပြီ။ ဦးမောင်က ဗဟုသုတပြည့်စုံပြီး ပန်းနုမသိသေးတဲ့ အရာများစွာကို ရှင်းပြနိုင်တယ်။ တချို့မသိ

တဲ့ အင်္ဂလိပ်စာတွေကိုလည်း မေးလို့ရတယ်။ ဦးမောင်ရဲ့ ထူးခြားတဲ့အရည်အသွေးကတော့ စကားပြောကောင်း

တာပဲဖြစ်တယ်။ ဘာအကြောင်းအရာပဲဖြစ်ဖြစ် ဦးမောင်ပြောပြရင် စိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းတယ်။ အထူးသဖြင့်

ပန်းနုကို လောကီအရှူပ်အထွေးတွေသိအောင်ဆိုပြီးပြောပြတဲ့ လူမှုရေး၊ အိမ်ထောင်ရေးတွေက ပိုပြီးစိတ်ဝင်စား

ဖို့ကောင်းတယ်။ တခါတခါတော့လည်း အဲဒီဇာတ်လမ်းတွေထဲက သူဌေးကြီးနဲ့ အိမ်ဖော်မလေးဇာတ်လမ်း၊

ဖောက်ပြန်တဲ့မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ဇာတ်လမ်း၊ တခုလပ်၊မုဆိုးမတွေက အသက်ငယ်ငယ်ကောင်လေးတွေကို မြူ

တတ်တဲ့ဇာတ်လမ်းတွေကို နားထောင်ရရင် ရင်ထဲမှာကတုန်ကယင်ကြီး။ ညအိပ်ရာဝင်တဲ့အထိ ပြန်စဉ်းစားနေမိ

တတ်တယ်။

ညရောက်လို့ ကိုယ်က အိမ်ကိုခေါ်ထားတဲ့ ဆရာမနဲ့စာသင်နေချိန် မာမီကကုမ္ပဏီစာရင်းတွေကိုစစ်

နေတတ်တယ်။ ဆရာမပြန်သွားလို့ ကိုယ်လည်းစာလုပ်ပြီးချိန် မာမီနဲ့စကားစမြည်ပြောမယ်ကြံရင် မာမီကဒယ်ဒီ

နဲ့စကားပြောနေတာ မပြီးတော့ဘူး။ ပန်းနုတောင် ဒယ်ဒီနဲ့ပြောချင်ရင်ခဏပဲပြောရပြီး မာမီပဲဆက်ပြောနေတော့

တာ။ အဲဒီတော့ ကို်ယ်က တီဗီကြည့်ရင်ကြည့်၊ မကြည့်ဖြစ်ရင်နေ့လယ်က အကြောင်းတွေပြန်တွေးပေါ့။အဲဒီ

အကြောင်းတွေထဲမှာ ဦးမောင်ပြောပြတဲ့အကြောင်းတွေလည်းပါတာပေါ့။အထူးသဖြင့်ကတုန်ကယင် နားထောင်

ခဲ့ရတဲ့ဇာတ်လမ်း ပြောပြတဲ့နေ့ဆို အိပ်ယာထဲဝင်ပြီး အဲဒီဇာတ်လမ်းကို ပြန်တွေးရတာ အရသာရှိသလိုပဲ။

မောင်မောင်

ကျောင်းပို့ကျောင်းကြို ၃ လနီးပါးလုပ်ပြီးတဲ့အချိန်မှာတော့ မောင်မောင်ဟာ ပန်းနုသွေးနဲ့ တော်တော်

ရင်းနှီးနေပြီ။ ကောင်မလေးကို အိမ်ထောင်ရေး၊လူမှုရေးပညာပေးဆိုပြီး တမင်တကာ တဏှာထတဲ့ဇာတ်လမ်း

တွေကို ပြောပြောပေးနေခဲ့တာ အစပထမတော့ ကောင်မလေးက အဲလိုဇာတ်လမ်းတွေကို မနားထောင်ရဲနား

ထောင်ရဲ မျက်နှာကလေးရှက်သွေးရဲရဲနဲ့နားထောင်ခဲ့ပြီး ကြားရဖန်များတဲ့အခါမှာတော့ မရှက်တော့ဘဲ ဇာတ်

လမ်းကိုကြိုတင်သိလိုဇောနဲ့ကြားဖြတ်မေးတာတွေပါလုပ်တတ်လာတယ်။ဒါကိုကမောင်မောင်လိုချင်တဲ့အကွက်။

လွယ်အိတ်ယူပေးသလို၊ထမင်းချိုင့်ထည့်တဲ့ခြင်းယူပေးသလို၊ ကားဆင်းကားတက်ဖေးမသလိုနဲ့ ကောင်

မလေးလက်မောင်း၊လက်ဖျားကိုထိတာမျိုးကတော့ ကောင်မလေးလည်း ရိုးနေပြီ။ဒီနေ့တော့ မောင်မောင်

တစ်ဆင့်တက်ဖို့ကြံထားတယ်။ အဲဒါကတော့ မြန်မာမော်ဒယ်တွေရဲ့ အင်တာနက်က မပေါ့်တပေါ်အကြောင်း

တွေပြောပြီး နာမည်ကြီးမော်ဒယ်တစ်ယောက် ဘဲတစ်ပွေနဲ့ ပွဲကြမ်းတဲ့အင်တာနက်မူဗီကို ကောင်မလေး

ကြည့်ဖြစ်အောင်ကြံဖန်ဖို့ပဲဖြစ်တယ်။ကောင်မလေးကြည့်ချင်တယ်ဆိုရင် အမ်ပီဖိုးထဲမှာထည့်ပေးပြီး ကျောင်းအ

ကြိုကားပေါ်မှာပဲ ကောင်မလေးကိုကြည့်ခိုင်းမယ်။ကောင်မလေးကြည့်ဖြစ်တဲ့နေ့မှာပဲ တစ်ခါတည်း ကောင်မ

လေးကို လက်ရဲဇက်ရဲကိုင်တွယ်ပြီး ဖက်ရမ်းနမ်းရှူံ့သမီးရည်းစားဖြစ်အောင်လုပ်ရပေမည်။

သမီးကိုတဖက်ကကြံစည်နေစဉ်မှာ အပျိုရှူံးလောက်ပြီး အလန်းတွေဝတ်စားတတ်တဲ့ ဘော့စ် မနုနုနီက

လည်း စိတ်ကူးနဲ့မောင်မောင်ပြစ်မှားနေကျ။အတွေ့အကြုံတွေအရ နုနုနီကာမဆန္ဒတွေ တောင့်တနေတာကို

ရိပ်မိပြီးသား။ ဒါပေမဲ့ မျက်နှာတည်တည်တင်းတင်းနှင့် အိန္ဒြေထိန်းတတ်သော နုနုနီကို ဘယ်လိုချဉ်းကပ်ရမည်

မသိပေ။ ဖြစ်ချင်တော့ ဒီနေ့မှာ နုနုနီရဲ့ကားဝပ်ရှော့ပို့ရပြီး ဝန်ကြီးဌာနတခုနဲ့ဘဏ်ကို သွားဖို့ကိစ္စ ပေါ်လာတယ်။

ဒီတော့ မောင်မောင့်ကိုအပို့ခိုင်းရတော့တယ်။

မောင်မောင်စွန့်စားလိုက်တာကတော့ ကြီးမားရှည်လျားတဲ့ သူ့ရဲ့လီးကို နုနုနီမြင်အောင်လုပ်လိုက်ခြင်း

ပင်။ လိုက်ပို့ရမည်ဆိုကတည်းက အတွင်းခံဘောင်းဘီကိုချွတ်ထားလိုက်ပြီး ကားမောင်းနေစဉ်မှာ နောက်ခန်းမှ

နုနုနီမြင်သာအောင် လီးကိုတောင်အောင်လုပ်ထားလိုက်တယ်။ အရှည် ၇ လက်မရှိပြီး လုံးပတ် ၄ လက်မခွဲ

လောက်ရှိတဲ့လီးကြီး ပုဆိုးထဲမှ ရုန်းထနေပုံမှာ မြင်မိသူ ဘယ်မိန်းမသားမဆို အသက်ရှူမှားလောက်စရာပင်။

နုနုနီမြင်မည်ကို ကျိန်းသေပေါက်တွက်ပြီးသား။ဒါ့ကြောင့်သူမ ကြည့်မကြည့် နောက်ကြည့်မှန်ကကို မချောင်း။

ဒီလိုမာနခဲ အိန္ဒြေရှင်မိန်းမတွေက သူတို့ကြည့်တာ သူများရိပ်မိတယ်လို့ သတိပြုမိရင် ပိုပြီးဟန်လုပ် မာန်တင်း

တတ်တယ်လေ။

နုနုနီ

ကားကို ဝပ်ရှော့ပို့ရကာမှ ကုမ္ပဏီရဲ့သွင်းကုန်ကိစ္စအတွက် စက်မှု(၁)ဝန်ကြီးနဲ့တွေ့စရာပေါ်လာတယ်။

ဝန်ကြီးရုံးကအပြန် တစ်ခါတည်း ဘဏ်ကိုတန်းဝင်ဖို့်စီစဉ်ရင်း ကုမ္ပဏီကားဖြင့်ပင်ထွက်ခဲ့ရတယ်။ ကားပြတင်း

ကနေအပြင်ကို ငေးမိငေးရာငေးကြည့်နေတုန်း ကားကတုန့်ကနဲ ဘရိတ်အုပ်လိုက်တော့ လူကရှေ့ကို ငိုက်

ဆင်းပြီး ရှေ့ခုံနောက်မှီကို် မျက်နှာအပ်မတတ်ဖြစ်သွားတော့မှ-

“ဟဲ့ မောင်မောင်ဘာဖြစ်တာလဲ”

‘ကလေးတစ်ယောက်ဖြတ်ကူးလို့ မမ’

“မထိတ်သာ မလန့်သာ မောင်မောင်ရယ်၊ ဖြေးဖြေးမောင်းပါ”

‘ဟုတ်ကဲ့’

နုနုနီအာရုံက ကားရှေ့မြင်ကွင်းပြန်ရောက်လာရတယ်။ထိုအချိန်မှာပဲ မြင်လိုက်ရတာက မောင်မောင့်ရဲ့

လုံချည်ထဲက ထိုးထိုးထောင်ထောင်အရာကြီးကိုပါပဲ။ အမှတ်တမဲ့တော့ ဘာမှန်းမသိ။ သေချာကြည့်လိုက်တော့

မှ အာလားလား ဒီကောင်လေး လီးတောင်နေတာကိုး..။ အဲဒီလိုသိလိုက်တာနဲ့ ရင်ထဲဒိတ်ကနဲဖြစ်သွားပြီး မျက်

လုံးမလွှဲဘဲ ငေးကြည့်နေမိတယ်။ ခဏနေတော့ သတိဝင်လာတယ်။ ငါကြည့်နေတာ သိသွားရင်အခက်။ အသာ

လေးနောက်မှီထိုင်လိုက်ရင်း နောက်ကြည့်မှန်ထဲကနေ ကောင်လေးကြည့်နေမနေအကဲခတ်လိုက်တော့ ကောင်

လေးကကားကိုပဲအာရုံစိုက်မောင်းနေတာတွေ့ရတော့မှ ကောင်လေးရဲ့ထိုးထိုးထောင်ထောင် ပုဆိုးကိုကြည့်

လိုက် ကောင်လေးကိုအကဲခတ်လိုက်နဲ့ တစ်ယောက်တည်း အာရုံများနေတော့တယ်။ ကောင်လေးက ကားကိုပဲ

အာရုံထားမောင်းနေတာ သေချာတော့ မျက်နှာမလွှဲတော့ဘဲ ကောင်လေးရဲ့ပုဆိုးထဲက ထောင်ထနေတဲ့လီး

ကိုပဲ အငမ်းမရစူးစိုက်ကြည့်နေမိတော့တယ်။

သမီးဒယ်ဒီကိုချစ်သွေး စင်္ကာပူသွားနေကတည်းက စိတ်လာရင်ကြည့်ပြီး အာသာဖြေရတဲ့ ဗီဒီယိုထဲက

လီးကိုပဲမြင်နေရတဲ့ နုနုနီတစ်ယောက် ပုဆိုးတစ်လွှာအောက်က လီးအစစ်ကိုမြင်ရတဲ့အခါမှာတော့ ကာမစိတ်

တွေ ထိန်းမရသိမ်းမရ တက်လာပါတော့တယ်။ ပုဆိုးပေါ်ထောင်တက်နေတာကို ကြည့်ရုံနဲ့တင် ကောင်လေး

လီးက ဗီဒီယိုထဲက အမေရိကန်အပြာမင်းသားတွေလောက်ရှိမယ်မှန်း သိသာနေတယ်။ အဲဒီအတွေးဝင်လာတဲ့

အချိန်မှာတော့ နုနုနီတစ်ယောက် သူကိုယ်တိုင်တောင်မရိပ်မိဘဲ တံတွေးကိုဂလုကနဲမျိုချလိုက်မိတော့တယ်။

ကိုသွေးကတော့ မြန်မာပီပီ မြန်မာလီးလောက်ပဲရှိတယ်။ ဒီကောင်လေးကျတော့ လူကသာ မြန်မာ၊ လီးက ဘိုနဲ့

စပ်ကျတယ်ထင်တယ်။ ပုဆိုးအောက်မှာတောင် ဒီလောက်ကြီးဖြစ်နေရင် အပြင်မှာ ဒီအတိုင်းသာ မြင်ရရင်….။

အင်း… ပြီးတော့ အကြောတွေများထနေမလား။ ကိုသွေးလည်း လီးတောင်ရင်အကြောတွေထတာပဲ။ ဒါပေမဲ့ ဗီ

ဒီယိုထဲက ဥရောပမင်းသားတွေရဲ့လီးအကြောပြိုင်းပြိုင်းကမှ အသည်းယားစရာ။ ကောင်လေးလီးကကော အဲဒီ

လိုအကြောကြီးတွေ ပြိုင်းပြိုင်းထနေမှာလား။

နုနုနီတစ်ယောက် စိတ်တွေဂယောက်ဂယက်နဲ့ လျှောက်တွေးနေမိပါတော့တယ်။

အဲဒီလိုဟာကြီးနဲ့ ငါအလုပ်ခံရရင်ဘယ်လိုနေမလဲ။ နာမှာလား၊ ပိုကောင်းမှာလား။ မေချိုကတော့ လီးကြီးလေ

ကောင်းလေပြောဖူးတယ်။ အို… ငါဘာတွေတွေးနေတာလဲ။ မကောင်းလိုက်တဲ့အတွေးတွေ။ အင်း… အဲဒါ ကို

သွေးကြောင့်။ သူဟိုမှာ သွားနေရလို့ ငါ့မှာ အမြဲတမ်းဟာတာတာဖြစ်နေရတာ။ သူကတော့ ဟိုမှာ နိုက်ကလပ်

တွေသွားပြီးငြိမ့်နေလား။ သူကတော့ မသွားဘူးပြောတာပဲ။ ငါယုံရမှာလား။ ဟင် . ကောင်လေးလီးက ပိုတောင်

လာသလိုပါလား။ ကြည့်နေရင်း ပုဆိုးကိုတောင်ဖောက်ထွက်လာတော့မှာလား။

နုနုနီတစ်ယောက် ခုမှ လီးကိုမြင်ဖူးတဲ့ အပျိုလေးတစ်ယောက်လို ကြက်သီးတဖြန်းဖြန်းထပြီး အရမ်းကိုမရိုးမရွ

ဖြစ်နေပါတော့တယ်။ ငယ်ငယ်ကတည်းက သစ္စာတရားကို ဦးထိပ်ထားခဲ့သူ။ကျောင်းသူဘဝမှာ ရည်းစားမထား

ခဲ့ဘဲ ဘွဲ့ရတော့ အိမ်ကပေးစားတဲ့ ကိုချစ်သွေးကိုပဲယူပြီး စောင့်စောင့်စည်းစည်းနေခဲ့သမျှ ပြောင်းလဲလာတဲ့အ

ခြေအနေနဲ့အချိန်အခါကြောင့် မိမိရဲ့စိတ်ကိုပင် မိမိအံ့သြ၊ကိုယ့်ဘာသာလည်း မကျေနပ်။ဒါပေမဲ့ မောင်မောင့်လီး

ကိုကြည့်ချင်တဲ့အာသာဆန္ဒကတဖက်လွန်ဆွဲရင်း အလိုလိုစိတ်ပင်ပန်းမောနေမိတော့တယ်။ နောက်ဆုံးတော့

အိုကာယကံမြောက်ဖောက်ပြန်တာမှမဟုတ်တာ။ နောက်တော့လည်း ပြီးသွားမှာပဲ။ သူလည်းသူ့ နေရာသူနေ၊

ငါလည်း ငါ့နေရာငါနေပဲဟာ။ ဒီခနတော့ အားရအောင်ကြည့်လိုက်မယ်။ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်ဆင်ခြေပေးပြီး

အငမ်းမရ ဆက်ကြည့်နေမိတယ်။စိတ်ထဲမှာလည်း လုံချည်မခံဘဲ သဘာဝအတိုင်းကြည့်ချင်စိတ်တွေက တစစ

ကဲလာပါတယ်။

ဝန်ကြီးဌာနဂိတ်ဝရောက်မှပဲ ဟင်းကနဲ သက်ပြင်းခိုးချပြီး မျက်လုံးလွှဲလိုက်ပါတယ်။မောင်မောင်က ကား

တံခါးကိုလာအဖွင့်ပေးမှာတော့မရည်ရွယ်ဘဲ ရုတ်တရက်ပေါ်လာတဲ့စိတ်ကူးနဲ့ ဒီကောင်လေးငါ့အလှတွေမြင်

ပြီးမရိုးမရွဖြစ်အောင်လုပ်ဦးမှပဲ ဆိုပြီး ဟိုက်နေတဲ့လည်ပင်းပေါက်ကိုပိုဟိုက်အောင်ပြင်လိုက်ပြီး လိုတာထက်

ကိုယ်ကိုပိုကိုင်းပြီးဆင်းလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ တင်ပါးတွေကို သာမာန်ထက်ပိုလှုပ်အောင် ပုံမှန်ထက် ခါးကို

ပိုပြီးယဉ်ယဉ်နွဲ့နွဲ့လေးရမ်းခါပြီး တစ်လမ်းချင်းလျှောက်လို့ ရုံးထဲကိုဝင်လာခဲ့လိုက်ပါတယ်။

ပန်းနုသွေး

ပန်းနုသွေးတစ်ယောက် ခါတိုင်းထက်နောက်ကျနေတဲ့ ဦးမောင့်ကားကိုကျောင်းရှေ့မှာစောင့်ရင်း စိတ်

က နေ့လယ်က အတန်းထဲမှာ ဝတ်ရည်နွယ်ပြောပြတဲ့ ချစ်ကိုယ်တွေ့ကို စားမြုံ့ပြန်နေမိပါတယ်။

ပြီးခဲ့တဲ့နွေရာသီကျောင်းပိတ်ရက် သင်္ကြန်အပြီးမှာ (၁၀)တန်းစာကို အိမ်နားက တက္ကသိုလ်နောက်ဆုံး

နှစ်ကျောင်းသားအကိုကြီးဆီမှာ သွားသင်မိတဲ့ ဝတ်ရည်ရဲ့ချစ်ကိုယ်တွေ့ပါ။စာသွားသင်ပြီး ၂ ပါတ်လောက်မှာပဲ

ဝတ်ရည်ရဲ့ဝတ်ရည်ကို အဲဒီအကိုကြီးက အလိုမတူဘဲ ပျားပိတုန်းတစ်ကောင်လို စုတ်ယူသောက်သုံးလိုက်တာ

ပါပဲ။ငြင်းရမှာအားနာသလို၊အော်ရမှာရှက်သလိုနဲ့ အကိုကြီးကိုတောင်းပန်ရင်းပဲ ဝတ်ရည်ရဲ့အပျိုစင်ပန်းကို သူ့

ကိုပေးလိုက်ရပါတယ်။ရှက်ရွံ့ခြင်း၊ကြောက်ရွံ့ခြင်း၊အလိုမတူခြင်းတွေနဲ့ ရှိူက်ကြီးတငင်ငိုကြွေးရင်း သူပြုသမျှနုခဲ့

ရတဲ့ဝတ်ရည်ဟာ ပြီးပြီးချင်းပဲ အဲဒီအကိုကြီးကို ချက်ခြင်း စွဲလန်းသွားပါသတဲ့။ဘာ့ကြောင့်လဲဆိုတော့ နာကျင်

ခြင်းတစ်ခုအဆုံးမှာပဲ သာယာခြင်းအစဟာ စလာခဲ့ပြီး ငိုကြွေးနေရင်းတန်းလန်းကကို သတိမပြုဘဲမနေနိုင်မိ

အောင် ခံစားမှုဝေဒနာတခုက သူမကို နတ်ပြည်ကိုဆွဲတင်သွားလို့ပါတဲ့။လေဟာနယ်ထဲမှာ မြင့်လိုက်နိမ့်လိုက်

ပျံဝဲနေသလိုခံစားမှုတွေအဆုံးမှာတော့ သူမတစ်ခါမှမခံစားဘူးတဲ့ အရသာအထွဋ်အထိပ်ဟာ အကြောတွေအား

လုံးထဲထိ စိမ့်ဝင်ပျံ့နှ့ံသွားပါသတဲ့။အဲဒီအချိန်မှာတော့ သူမ သတိမထားမိပေမယ့် အရသာဆုံးသွားလို့ သတိပြုမိ

ချိန်မှာတော့ သူမလက်နှစ်ဖက်ဟာအကိုကြီးကို သိမ်းကျုံးပြီး ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဖက်ထားသလို သူမပေါင်နှစ်

ချောင်းဟာလည်း အကိုကြီးခါးကို ကျစ်နေအောင်လိမ်ပြီး တက်ချိတ်ထားပါသတဲ့။အဲဒီကစလို့ သူမဟာအကိုကြီး

ကိုစွဲလမ်းသွားပြီး မေလတစ်လကိုဖြတ်သန်းပြီးချိန်မှာတော့ ဘာဂျာ၊ပုလွေ၊စစ်စတီနိုင်း၊ဒေါ့ဂီ၊ပုဇွန်တုတ်ကွေး၊ဖား

ပေါင်စင်း၊တစ်ပေါင်ကျော်၊လှေကြီးထိုး၊တစ်တီတူး၊ဖင်ဗူးတောင်း၊မော်တော်စပ်၊မြင်းစီး၊နောက်ပြန်စီး အားလုံးကို

ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် တတ်မြောက်ခဲ့ပါသတဲ့။ဆရာမ ဝင်လာလို့စကားစပြတ်သွားပေမယ့် ဒါကအခန်းဆက်

ဇာတ်လမ်းရှည်။ နောက်နေ့တွေမှာ ဆက်နားထောင်ရမယ့်ဟာ။အဲဒီထဲမှာ ဝတ်ရည်ပေးတဲ့အရေးတကြီး မှတ်စ

ရာသင်ခန်းစာက အပျိုစင်မှေးပေါက်ချိန်ကို အောင့်ခံလိုက်ရင် ဒီထက်အဆပေါင်းများစွာသာလွန်တဲ့ အရသာ

အထွဋ်အထိပ်ကြီးကို ခံစားရမယ်ဆိုတာပါပဲ။ ဒါကြောင့်ပထမခဏလေး နာကျင်ချိန်ကို အံကြိတ်အောင့်ခံ

ကျော်ဖြတ်ရန် အရေးကြီးကြောင်း ဝတ်ရည်က သူငယ်ချင်းအားလုံးကို လက်ချာရိုက်ပါတယ်။ ကျန်တဲ့ကောင်မ

တွေတော့ဘယ်လိုနေမယ်မသိ။ ဇာတ်လမ်းအပြီးမှာတော့ပန်းနုသွေးရဲ့ပေါင်ကြားမှအရည်တွေ ရွှဲနစ်နေတာကို

ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် သတိပြုလိုက်မိပါတယ်။

ခုပြန်တွေးနေရင်းမှာပင် အရည်ကြည်တို့က ပေါင်ခြံမှာ စိုစိစိဖြစ်လာပြန်သဖြင့် အတွေးကိုရပ်ပြီး ကား

လမ်းကို ကြည့်လိုက်စဉ်မှာပင် ဦးမောင့်ကားရောက်လာတာမြင်လိုက်ရပါတယ်။ ကားအထွက်မှာ-

̀ပန်းနု အင်တာနက်က မြန်မာမင်းသမီးတွေ၊ မော်ဒယ်တွေကို ကြည့်ဖူးလား́

̒ဟင့်အင်း ဦးမောင်̓

̀တကယ်လန်းတယ် ပန်းနုရဲ့၊ တကယ်မကြည့်ဖူးတာလား́

̒သူငယ်ချင်းတွေပြောတာတော့ ကြားဖူးတယ်၊ မပေါ့်တပေါ်တွေဆို̓

̀ဟုတ်တယ်ပန်းနုရဲ့မသိရင် နိုင်ငံခြားမင်းသမီးတွေလားထင်ရတယ်́

̒ဟုတ်လို့လားဦးမောင်ရဲ့ နာမည်ကြီးမင်းသမီးတွေကောပါလို့လား̓

̀အော် ပါတာပေါ့၊ ရော့မယုံရင် ဟောဒီ အမ်ပီဖိုးထဲမှာကြည့်́

ဦးမောင်လှမ်းပေးတဲ့ အမ်ပီဖိုးထဲမှာ နာမည်ကြီးမော်ဒယ်တွေ၊ မင်းသမီးတွေရဲ့ မလုံ့တလုံ့ပုံတွေ

အများကြီးတွေ့ရတယ်။ ရဲလေးအကျႌချွတ်နဲ့မိုးဟေကိုနဲ့တွဲရိုက်ထားတဲ့ပုံ၊ နိုင်းနိုင်းရဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီနဲ့ပုံ

တွေတွေ့တော့ ပန်းနုငေးကြည့်မိလိုက်သေးတယ်။

̀ထွန်းထွန်းနဲ့သဇင် ကဲနေတဲ့မူဗီလည်းရှိတယ်သိလား́

̒ဘာကဲတာလဲ ဦးမောင်ရဲ့၊ ဟုတ်ကောဟုတ်လို့လား̓

̀အော်. မယုံရင် ဒီ ဖိုဒါကိုကြည့်လိုက်၊ နောက်တခုက ပပဝင်းခင် ́

ဦးမောင်ပြောတဲ့ ဖိုဒါတွေဖွင့်ကြည့်ပြီး ထွန်းထွန်းတို့ သဇင်တို့ဟုတ်မဟုတ်မသေချာပေမယ့် သေချာတာ

ကတော့ ဒီလိုမျိုးတစ်ခါမှ မကြည့်ဖူးတဲ့ ပန်းနုသွေးတစ်ယောက် ကြည့်ရင်းနဲ့ ရင်တွေကတုန်ကယင်ကြီးဖြစ်၊ အာ

ခေါင်တွေခြောက်နဲ့ မျက်လုံးကလည်းမခွာနိုင် ပတ်ဝန်းကျင်ကိုလည်းမေ့လျော့သွားပါတယ်။နောက်ဖိုဒါတစ်ခုက

ပပဝင်းခင်ဆိုတာသေချာသလို အသံတွေပါ ပါတဲ့အတွက် ပန်းနုတစ်ယောက် မျက်နှာကလေးရဲရဲနဲ့ ကြည့်နေမိ

သလို စိတ်ထဲမှာလည်း မရိုးမရွဖြစ်လာပါတယ်။

ကားတုန့်ကနဲရပ်သွားတာသိလိုက်လို့ကြည့်လိုက်တော့ မြကျွန်းသာရှေ့က ကားပါကင်မှာဖြစ်နေတာ

တွေ့လိုက်ရပါတယ်။

̒ဘာဖြစ်လို့လဲ ဦးမောင်̓

̀ဒီိမှာ လူတစ်ယောက်ကြိုရမှာမို့ ́

ပြောရင်းဦးမောင်က ကားနောက်ခန်းကို ပြောင်းဝင်လာပါတယ်။ပန်းနုသွေးဘေးဝင်ထိုင်ရင်း-

̀ဒီမှာ အင်ဂျလီနာဂျိုလီ ́ လို့ပြောပြီး မင်းသမီး အင်ဂျလီနာဂျိုလီနဲ့ မင်းသားတစ်ယောက် ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ ချစ်ရည်

လူးနေတဲ့ ချစ်ဇာတ်ကြမ်းကိုဖွင့်ပြပါတယ်။

̒အိုး……..̓

ပန်းနုသွေးနုတ်က ယောင်လို့ပင်အသံထွက်သွားတယ်။ပြီးမှ ဦးမောင်ဘေးမှာ ရှိတာသတိရလိုက်လိုက်တယ်။

ဒါပေမဲ့ ဦးမောင်ကို ကိုယ့်ဦးလေးအရွယ်၊ ကိုယ့်ဦးလေးလို့ပဲသဘောထားနေမိတော့ အန္တရာယ်အဖြစ် ပန်းနုသွေး

သတိမပြုမိ။ ဒါပေမဲ့ ကိုယ်တစ်ယောက်တည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ်မဟုတ်တဲ့အတွက် ဆက်မကြည့်ချင်။

̀သမီး မကြည့်ချင်ဘူး ́

̀ပန်းနုယူသွားလေ၊ မနက်ဖြန်ကျမှ ဦးမောင်ကိုပြန်ပေး́

̒ဟုတ်ကဲ့ ̓

မငြင်းဘဲ ယူထားလိုက်မိတယ်။ ဦးမောင်က ရှေ့ခန်းကိုပြန်ကူးသွားတယ်။နောက်တော့ ဘယ်သူ့ကိုမှလဲ

မကြိုဘဲ ကားမောင်းထွက်လာတယ်။ ပန်းနုလည်း အာရုံတွေက ထွေရီရီနဲ့ဆိုတော့မမေးမိ။

ဒါပေမဲ့ ပန်းနုသွေးသတိထားလိုက်မိတာက ကားမောင်းနေတဲ့ ဦးမောင်ရဲ့ပုဆိုးထဲက ထောင်ထနေ

တဲ့အရာကြီးပါပဲ။ တကယ့်အရိုင်းလေးဆိုတော့ မြင်တာနဲ့ဘာမှန်းမသိ။ ဘာပါလိမ့်လို့စဉ်းစားရင်း သေချာစိုက်

ကြည့်မိမှ ဟင် ဟိုဟာကြီးလားမသိဘူး။ အတွေးဝင်လာတာနဲ့ မျက်လုံးကလွှဲမရတော့။ ကြည့်နေရင်း နည်းနည်း

ကြာတော့ ပေါင်ခြံထဲမှာ စိုစိစိဖြစ်လာမှ ကိုယ့်ကိုကိုယ်သတိပြုမိလိုက်တယ်။ဦးမောင်ဟာလည်း တစိမ်း

ယောကျ်ားတစ်ယောက်ပါလားဆိုတာ ခုမှတွေးမိတယ်။မဆီမဆိုင် ဝတ်ရည်ရဲ့အကိုကြီးကိုပါ သွားသတိရမိပြီး

ဝတ်ရည်တို့ဇာတ်လမ်းကိုပါ သွားသတိရမိတော့ ဦးမောင်ကို ရှက်ရမလိုအတွေးဝင်လာတယ်။ ဒီနေ့အဖို့ကတော့

ဝတ်ရည်ရဲ့ဇာတ်လမ်း၊ မြန်မာမော်ဒယ်လ်တွေရဲ့ နှစ်ပါးသွားခန်း၊ နောက် အင်ဂျလီနာဂျိုလီ နှစ်ပါးသွား၊ ခု

ဦးမောင်ရဲ့ထိုးထိုးထောင်ထောင်ကြီး၊ အားလုံးကိုခုမှ ပထမဦးဆုံးကြားရ၊ ကြည့်ရ၊ မြင်ရတဲ့ ပန်းနုသွေးတစ်

ယောက် အရည်တွေထွက်ရလွန်းလို့ နုံးချင်ချင်၊ ဆီးသွားချင်သလိုနဲ့ ဆီးကြောတွေလည်းတင်းလို့ အနေခက်

လို့နေပါတော့တယ်။

အိမ်ရောက်တော့ ဆီးသွားချင်နေတာနဲ့ ဦးမောင်တံခါးလာအဖွင့်ပေးကိုမစောင့်တော့ဘဲ ကိုယ့်ဘာသာ

ပဲဖွင့်ဆင်းပြီး ထမင်းချိုင့်ထည့်တဲ့လက်ဆွဲခြင်းကို ကားနောက်ခန်းထဲ ခါးကိုင်းခေါင်းငုံ့ဝင်ယူနေတုန်း တင်ပါးကို

ပူနွေးပြီး မာကြောနေတဲ့အရာတခုက လာပြီးထောက်ပါတယ်။ ဘာပါလိမ့်လို့ခေါင်းငဲ့ကြည့်လိုက်တော့ ဦးမောင်

နောက်မှာရပ်နေတာကိုတွေ့ပါတယ်။ ခြင်းတောင်းယူပြီး ကိုယ်အပြင်ရောက်တော့ တင်ပါးကိုထိနေတာ ဘာပါ

လိမ့်လို့ လှည့်ပြီးငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ ဦးမောင်ရဲ့ပုဆိုးထဲက ထိုးထိုးထောင်ထောင်ကြီးက လာထိနေတာ တွေ့

လိုက်ရပါတယ်။ ဖြုန်းကနဲမျက်နှာနွေးသွားပြီး ရင်ထဲလည်းဒိတ်ကနဲဖြစ်သွားပါတယ်။ ဦးမောင်ကတော့ မသိသ

လိုနဲ့ ကားတံခါးကိုပြန်ပိတ်လိုက်ပါတယ်။ အဲဒီအခါမှာ ကိုယ့်တင်ပါးက ခွာထွက်သွားတဲ့ဦးမောင်ပုဆိုးထိုးထောင်

ထောင်ကို မျက်စိကလိုက်ကြည့်မိပါတယ်။ အမလေး မတ်တတ်ရပ်နဲ့မှ ပုဆိုးထဲက ဦးမောင်ဟာကြီးက ပိုပြီးထင်

သာမြင်သာကြီးပါလား။ ကားမောင်းနေတုန်းကထက် ပိုထောင်ထွက်နေသလိုပဲ။ ဂျိုင်းကနဲတံခါးသံကြားမှ လန့်

ပြီး ဦးမောင်ကိုကြည့်မိတော့ ဦးမောင်က သူ့လီးကြီးကို မျက်စိမလွှဲတမ်းကြည့်နေမိတဲ့မိမိကို ပြုံးထေ့ထေ့ကြည့်

နေတာတွေ့လိုက်ရတော့ ပန်းနုသွေးမျက်နှာ ရဲကနဲရှက်သွေးဖြာပြီး တိုက်ထဲဝင်ပြေးပါတော့တယ်။

မောင်မောင်

မောင်မောင်ကတော့ အကြံအောင်ပြီဆိုတဲ့ မျက်နှာပေးနဲ့ ရှက်ပြီးပြေးထွက်သွားတဲ့ ပန်းနုသွေးရဲ့ တင်

ပါးတွေကို အားမနာတမ်းစိုက်ကြည့်ရင်းကျန်ခဲ့ပါတော့တယ်။

ကုမ္ပဏီပြန်ရောက်တော့ ဒေါ်နုနုနီက ပြင်သစ်ကလာတဲ့ ကုမ္ပဏီပါတနာကို ကုမ္ပဏီဒါရိုက်တာအဖွဲ့နဲ့ ဟို

တယ်မှာ ဒင်နာကျွေးဖို့ရှိနေတဲ့အပြင် သူ့ကားကလည်း ဝပ်ရှော့ကပြင်မပြီးသေးလို့ ဒင်နာကို ဒါရိုက်တာအဖွဲ့ဝင်

တစ်ယောက်ရဲ့ကားနဲ့လိုက်သွားပြီး ည ၉းဝ၀ နာရီလောက်ကို သူ့ကိုလာကြိုဖို့ မောင်မောင့်ကိုမှာပါတယ်။သူမ

အားတဲ့အတွက် သမီးပန်းနုသွေးရဲ့အိမ်ကျူရှင်ဆရာမကို ညနေ ၆းဝ၀ နာရီကြိုပြီး ည ၈းဝ၀ ပြန်ပို့ပေးခါ မိမိကို

လာကြိုဖို့မှာပါတယ်။ ဒီအတွက်လညး် အိုဗာတိုင်ကြေးပေးမယ့်အကြောင်းနဲ့ ထမင်းဝယ်စားဖို့ပါ ထမင်းဖိုး ၃၀၀၀

ထည့်ပေးလိုက်ပါတယ်။

ညနေ ၅း၄၅ မှာတော့ မောင်မောင် ကျူရှင်ဆရာမအိမ်ကိုရောက်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ မောင်မောင်ဆရာမ

ကိုမခေါ်တော့ပါဘူး။ပန်းနုသွေးတို့ သားအမိအရေးတကြီးသွားစရာပေါ်လို့ သူလိုက်ပို့ပေးခဲ့ပြီး ဒီနေ့ဆရာမ လာ

စရာမလိုကြောင်း၊ စောင့်နေရမှာစိုးလို့ သူ့ကိုလာပြောစေကြောင်း၊ ဖုန်းကလည်း ဘက္ထရီကုန်နေလို့ သူလာပြောရ

ကြောင်း ဆရာမကိုပြောခဲ့ပါတော့တယ်။ ပြီးနောက်မှာတော့ မောင်မောင် ပန်းနုသွေးတို့အိမ်ကို အမြန်မောင်းခဲ့ပါ

တော့တယ်။ခြံတံခါးလာဖွင့်ပေးတဲ့ဒေါ်ရီ့ကို သူ ည ဒေါ်နုနုနီကိုသွားကြိုရမှာဖြစ်ကြောင်း၊ပန်းနုသွေးဆရာမ မ

လာနိုင်၍ ပန်းနုသွေး ဒီနေ့ကျောင်းကသင်ပေးလိုက်တာ မရှင်းတာရှိရင် သူကရှင်းပြပေးဖို့ ဒေါ်နုနုနီကပြောလိုက်

ကြောင်း၊ ထို့ကြောင့်လာခဲ့ရကြောင်း ညာလိုက်ပါတယ်။

ဧည့်ခန်းထဲဆင်းပြီးလာတွေ့တဲ့ ပန်းနုသွေးကို သူကစာရှင်းပြပေးမယ့်အကြောင်းပြောလိုက်ပါတယ်။ပန်း

နုသွေးက မရှင်းတာမရှိကြောင်း၊ ဦးမောင်ဒီနေ့သင်ပေးစရာမလိုကြောင်းပြောပေမယ့် မောင်မောင်က ဒေါ်နုနု

နီမှာလိုက်၍သူစာမသင်ပေးဘဲမနေရဲကြောင်း၊ ထို့အပြင် စာမသင်ရလည်း သူအိမ်ပြန်လို့မဖြစ်သေးဘဲ ဒေါ်နုနု

နီကိုကြိုဖို့ ဒီအိမ်မှာထိုင်စောင့်နေမှာဖြစ်ကြောင်း၊ စောင့်နေမယ့်အတူတူ စာရှင်းပြချင်ကြောင်းစသည်ဖြင့် ယုံ

လောက်အောင်ပြောတဲ့အခါမှာတော့ အပေါ်ထပ်က ပန်းနုသွေးရဲ့ စာကြည့်ခန်းထဲကို မောင်မောင်ရောက်ခဲ့ပါ

တော့တယ်။ ထိုအချိန်မှာတော့ ထမင်းချက်ဒေါ်ရီနဲ့ အိမ်ဖော်မလေး အထွေးတို့ဟာ အောက်ထပ် ဧည့်ခန်း

ထဲမှာထိုင်ပြီး 5 movie မှာမျောနေပါတော့တယ်။

တီရှပ်အဖြူရောင်လက်တို ပါးပါးကြပ်ကြပ်လေးနဲ့ ပေါင်လယ်အထက်တက်နေတဲ့ ပိတ်သားအဖြူရောင်

ဘောင်းဘီအတိုလေးအောက်က ပန်းနုသွေးကိုယ်လုံးလေးဟာ တစ်ရစ်ကြွရွတက်နေပါတယ်။လက်မောင်းသား

နဲ့ပေါင်သားလေးရဲ့ ပန်းနုရောင်အသားအရည်ဟာ အခန်းနံရံကိုတောင် သွားဟပ်နေတယ်ထင်ရပါတယ်။မောင်

မောင်ဟာ ပန်းနုသွေးရဲ့တကိုယ်လုံးကို သိမ်းကျုံးကြည့်ချင်နေတဲ့ဆန္ဒကို ဟန်ဆောင်မျိုသိပ်ထားလိုက်ပါတယ်။

စာမရှင်းခင် မောင်မောင်က သူ့ရဲ့ အမ်ပီဖိုးကိုပြန်တောင်းလိုက်ပါတယ်။ အမှန်တကယ်ကတော့ ကောင်

မလေး အမ်ပီဖိုးထဲက ကြည့်ထားတဲ့ဟာကို ပြန်သတိရအောင်လုပ်လိုက်တာပါ။

̀ကြည့်ကောကြည့်ပီးပလား́….

̒မကြည့်တော့ပါဘူး

̀မကြည့်ရသေးရင် ယူထားလေ́

̒ဟင့်အင်း. တော်ပြီ၊ ကားပေါ်မှာကြည့်ပြီးပြီ̓

̀ဒါဆိုလည်း အဲဒီသဇင် အကြောင်း ဦးထပ်ပြောပြမယ် ́ ဆိုပြီး မဟုတ်ကဟုတ်က လုပ်ကြံဖန်းတီးထားတဲ့ သဇင်နဲ့

ဘဲတစ်ပွေအကြောင်းကို တဏှာထစရာဖြစ်အောင် ဇာတ်လမ်းဆင်ပြီးပြောပြပါတယ်။

တနေ့လုံးတဏှာအကြောင်းတွေပဲကြားနေရ၊ မောင်မောင့်လီးကိုပုဆိုးအပေါ်ကမြင်ခဲ့ရရုံမက တင်ပါးကိုပါ အ

ထောက်ခံခဲ့ရတဲ့ကောင်မလေးကတော့ အင်းမလုပ်အဲမလုပ်နဲ့ ငြိမ်ကုပ်ပြီးနားထောင်နေပါတယ်။

မောင်မောင်ဟာ စာကြည့်ခန်းထဲမှာ ခေါက်တု့ံခေါက်ပြန်လျှောက်ရင်း ကောင်မလေးတဖြေးဖြေး တဏှာ

ထလာအောင် ဇာတ်လမ်းကိုလှလှပပ ယဉ်ယဉ်လေးဆင်ပြီးဆွဲခေါ်သွားပါတယ်။ကောင်မလေးကိုလည်းအဆက်

မပြတ်အကဲခတ်နေပါတယ်။ကောင်မလေးမသိမသာတံတွေး ခဏ ခဏမျိုချတာကိုလည်း မောင်မောင်သိနေပါ

တယ်။ဇာတ်လမ်းအထွဋ်အထိပ်ရောက်ပြီး ပြန်အပြေမှာတော့ ကောင်မလေးရဲ့ပေါင်နှစ်ချောင်းဟာ မသိမသာ

လိမ်ယှက်လာပါတော့တယ်။အဲဒီမှာပဲ မောင်မောင်ဟာထိုင်နေတဲ့ကောင်မလေးနောက်ဖက်ကနေ ကပ်ရပ်လိုက်

ပြီးဆက်ပြောပါတယ်။ပူနွေးမာကြောပြီး မာန်ထနေတဲ့မောင်မောင့်လီးကြီးဟာ ပန်းနုသွေးကျောအောက်ပိုင်းနဲ့ခါး

ကျော်ကျော်ထိဒေါင်လိုက်သွားကပ်နေပါတယ်။ ကောင်မလေးတချက်တွန့်ကနဲကျောကော့သွားပါတယ်။ခေါင်း

ကလေးငဲ့သလိုမငဲ့သလိုနဲ့လှည့်ပြီးကြည့်မလိုလုပ်ပြီးမှ ခေါင်းရှေ့ပြန်လှည့်ပြီး မသိသလိုလိုနဲ့ ငြိမ်ပြီးဇာတ်လမ်း

ကိုဆက်ပြီးနားထောင်နေပါတယ်။တကယ်တော့လှည့်ကြည့်စရာကိုမလိုဘဲ ဒါ လီးဆိုတာကောင်မလေးသိသွား

ပြီဆိုတာ မောင်မောင်တို့ကနောကျေပြီးသား။ကောင်မလေးငြိမ်နေမှန်းသိတော့ ကိုယ်လှုပ်ပြီးစကားပြောသလိုနဲ့

လီးကြီးနဲ့ကောင်မလေးကျောအောက်ပိုင်းခါးစပ်ကို ဒေါင်လိုက်ကပ်ပွတ်ပြီး ပြောနေပါတော့တယ်။ကောင်မလေး

ရဲ့ လက်မောင်းသားပန်းနုရောင်လေးကို ကြည့်လိုက်တော့ ကြက်သီးဖုတွေထနေတာ မောင်မောင်တွေ့ပါ

တယ်။ စကားပြောရင်းမောင်မောင်က ကောင်မလေးပုခုံးနှစ်ဖက်ကို လက်တင်လိုက်ပါတယ်။ပြီးတော့လက်နှစ်

ဖက်နဲ့ဖွဖွလေး ကောင်မလေးပုခုံးကိုဆုပ်နယ်ရင်း ဆက်ပြောနေပါတယ်။ကောင်မလေးငြိမ်နေတဲ့အတွက် မောင်

မောင့်ဟာတဆင့်တက်ပြီး ကောင်မလေးလက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို လက်ကလျှောဆင်းပြီး ပွတ်သပ်ပေးနေလိုက်

ပါတယ်။ဒီအချိန်မှာတော့ ကောင်မလေးဟာဇာတ်လမ်းကိုသေချာနားမထောင်နို်င်တော့ဘဲ ငြင်သာစွာပွတ်

သပ်နေတဲ့ သူ့လက်ဖဝါးအထိအတွေ့မှာပဲ အာရုံကစားနေတော့မှာဆိုတာ ကြောင်းပါးကြီးမောင်မောင်က သိပြီး

သားဖြစ်နေပါပြီ။ခဏအကြာမှာတော့ ကောင်မလေးဟာ သက်ပြင်းမောကို ခိုးထုတ်လိုက်တာသတိပြုမိလိုက်ပါ

တယ်။ဒါဆို နောက်တဆင့်အစပျိုးရပါတော့မယ်။မောင်မောင်ဟာကောင်မလေးနောက်ကျောဘက်နေ ကောင်မ

လေးညာဘက်နံဘေးကိုရွှေ့လိုက်ပါတယ်။ မောင်မောင့်လီးကြီးဟာလည်း မောင်မောင်ရွေ့လျားရာအတိုင်း

ကောင်မလေးကျော၊ခါးနဲ့နံတို့ကိုပွတ်တိုက်ပြီးလိုက်လာပါတယ်။ ပန်းနုသွေးတချက်တွန့်သလိုမသိမသာလေး

ဖြစ်သွားပါတယ်။ဒါပေမဲ့ ဘာမှမဖြစ်သလို ခပ်တည်တည်နဲ့ဟန်မပျက်ဘဲဆက်ထိုင်နေပါတယ်။ ဒါဟာလည်း

ကောင်မလေးမသိချင်ယောင်ပြီးငြိမ်ခံဖို့ ဟန်ဆောင်တယ်ဆိုတာသိပြီးသား။ မောင်မောင်ဟာ နံဘေးကိုလီးနဲ့

စက္ကန့်သုံးဆယ်လောက်ဖိကပ်အပြီးမှာတော့ ခွာလိုက်ပြီးလီးကိုလွတ်လွတ်လပ်လပ် ထောင်စေလိုက်ကာ ပန်းနု

သွေးချိုင်းနောက်ဘက်ကြားထဲကနေ ညာဘက်နို့အုံကိုလီးနဲ့ထောက်လိုက်ပါတယ်။

အို

ပန်းနုသွေးနုတ်ကနေ အသံတိုးလေးရုတ်တရက်လျှံကျလာပါတယ်။ဒါပေမဲ့ လှုပ်ရှားမှုမပျက်ဆက်ထိုင်နေပါ

တယ်။ မောင်မောင်ကအသာလေးထပ်ပြီးကပ်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ လီးဟာထောက်နေရာကနေ ဘေးတိုက်

အလျားလိုက် ပန်းနုသွေးနို့အုံဘေးတလျှောက်ကပ်လျက်ဖြစ်သွားပါတယ်။နို့အုံဘေးတလျှောက် ပူနွေးမာကျော

တဲ့ လီးကြီးရဲ့အထိအတွေ့ဟာ ပန်းနုသွေးရင်ကို တဒိန်းဒိန်းနဲ့အခုန်မြန်စေပါတော့တယ်။အဆုံးတိုင်ပူးကပ်ပေး

လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ၇ လက်မရှိတဲ့မောင်မောင်ရဲ့လီးဟာ နို့အုံကိုကျော်ပြီး လီးထိပ်ပိုင်းဒစ်သာသာအရှည်

လောက်ဟာ နို့အုံကိုကျော်ပြီး လေဟာနယ်ထဲထိရောက်လာပါတယ်။ဒါကိုသိလို့မသိမသာငုံ့ပြီးကြည့်လိုက်မိတဲ့

ပန်းနုသွေးတစ်ယောက် မျက်လုံးများပင်ပြာဝေမတတ်ဖြစ်သွားရတာကတော့ မောင်မောင်ရဲ့ကြီးမားလှတဲ့ လီး

ဒစ်ကြီးဟာ ပါးလျတဲ့ပုဆိုးအောက်မှာ ဖုထစ်ပြီးထနေတာကြောင့်ပါပဲ။တချက်ကြည့်မိရင်ပဲ မျက်လုံးကမလွှဲနိုင်

တော့ပဲ သည်းသည်းမည်းမည်းကြည့်နေမိပါတော့တယ်။မောင်မောင်ဟာသူ့ရဲ့လီးကြီးကို ပန်းနုသွေးရဲ့ချိုင်းနဲ့ နို့

ကြားမှာညပ်နေတာကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်နဲ့ ဂွင်းတိုက်သလိုလုပ်လိုက်ပါတယ်။ပုဆိုးပါးပါး

နဲ့တီရှပ်ပါးပါးကြောင့် လီးကြီးရဲ့ကြီးမားသန်မာထောင်းထောင်းထနေတဲ့ အကြောများရဲ့ပွတ်တိုက်မှုကိုပါ ခံစား

လိုက်ရတဲ့အတွက် ပန်းနုသွေးမှာ တခါမှမခံစားဖူးတဲ့အရသာများကိုခံစားလိုက်ရပါတော့တယ်။ပေါင်ခြံထဲမှာ

လည်း စိုတိုတိုဖြစ်လာတာကို ကိုယ့်ဘာသာသတိပြုလိုက်မိပါတယ်။

အခွင့်ကောင်းစောင့်နေတဲ့မောင်မောင်ကတော့ အချိန်အကုန်ခံမနေတော့ဘဲ ပန်းနုသွေးလက်မောင်း

ကိုပွတ်တိုက်နေတဲ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ နို့အုံကိုပါမထိတထိနဲ့ ရောပြီး ပွတ်တိုက်လိုက်ပါတယ်။အပေါ်ဆန်လို့ နို့ကိုထိ

လိုက်တိုင်းတချက်၊အောက်စုန်ဆင်းလို့နို့ကိုထိလိုက်တိုင်းတချက်ကောင်မလေးဟာ တွန့်ကနဲ တွန့်ကနဲဖြစ် ဖြစ်

လို့သွားပါတယ်။ဒါပေမဲ့နုတ်ကတော့ အာစေးထည့်ထားသလို ဘာသံမှထွက်မလာပါဘူး။ မောင်မောင့်လက်နှစ်

ဖက်ဟာနေရာရွှေ့ပြီး ပန်းနုသွေးရဲ့လက်မောင်းအတွင်းသားဘက်ကို ပွတ်သပ်လိုက်ပါတယ်။ ပထမတစ်ချက်၊

နှစ်ချက်တွန့်ကနဲဖြစ်သွားပြီး နောက်အချက်တွေမှာတော့ ဘာမှမဖြစ်သလိုငြိမ်နေပါတယ်။ နို့နှစ်ရောင်ထဲကိုပန်း

နုရောင်ခပ်ပြေပြေရောထားသလိုအသားအရောင် လက်မောင်းလုံးလုံးလေးမှာ ကြက်သီးဖုတွေ အကြီးအကျယ်

ထနေတာကို မောင်မောင်မြင်နေရပါတယ်။ မောင်မောင်ဟာ လက်ဝါးနှစ်ဖက်ကို ပန်းနုသွေးချိုင်းကြားထိဆွဲယူ

ပွတ်သပ်လိုက်ပြီး ချိုင်းကြားအရောက်မှာ ချိုင်းလေးကို လက်ဝါးနှစ်ဖက်နဲ့အသာအယာအုပ်ပြီး လှုပ်တယ်ဆိုရုံ

လေးပွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ပူနွေးနှူးညံ့လှတဲ့လက်ဝါးကြီးနှစ်ဖက်နဲ့အုပ်ပွတ်လေးအထိအတွေ့ဟာ ပန်းနုသွေး

အတွက်တော့ အသက်ရှူမှားလောက်အောင်ကိုခံစားလိုက်ရပါတယ်။ အဖုတ်ကလေးထဲကလည်း အရည်တွေပို

ထွက်လာပြီး ပေါင်ခြံထဲထိဆင်းလာတာကို သတိမပြုဘဲကို မနေနိုင်လောက်အောင်ဖြစ်လာပါတယ်။ပေါင်ကိုပိုပြီး

လိမ်ယှက်ထားမိပါတယ်။ မောင်မောင်ဟာ လက်မောင်းအတွင်းသားတစ်လျှောက် ထက်အောက်စုန်-ဆန် ပွတ်

တိုင်း နို့အုံလေးကို သိသိသာသာထိလို့ပွတ်သပ်ပေးပြီး အထက်ကိုရောက်တိုင်း ချိုင်းလေးနှစ်ဖက်ကိုအသာလေး

အုပ်ပွတ်လုပ် လုပ်ပေးလိုက်တာ ၅ ကြိမ်၊ ၆ ကြိမ်လောက်လည်းရောက်ရော ပန်းနုသွေးဟာ အသက်ရှူသံတွေ

ပြင်းလာပါတော့တယ်။ ဟန်မဆောင်နိုင်လောက်အောင်ကို အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းတွေကို ၄၅ စက္ကန့်လောက်ဖြစ်

စေပြီးတဲ့အခါမှာတော့ မောင်မောင်ဟာ ကောင်မလေးရဲ့ချိုင်းနှစ်ဖက်ကို အသာမလို့ဆွဲထူပြီး မတ်တတ်ရပ်စေ

လိုက်ပါတယ်။ ပန်းနုသွေးရဲ့ ပန်းဆီသွေးရင့်ရင့် အရှက်သည်းနေတဲ့မျက်နှာလေးနဲ့ မောင်မောင့်ကို တစ်ချက်

လှည့်ကြည့်ပြီးပြန်လှည့်သွားကာ မောင်မောင်ထူတဲ့အတိုင်း အလိုက်သင့်ဖြည်းဖြည်းလေး ထရပ်လိုက်ပါလာ

ပါတယ်။ အဲလိုမတ်တတ်အရပ်မှာတော့ အစကတည်းက နို့အုံဘေးကိုဖိကပ်ထားတဲ့ လီးကြီးဟာ ရင်ကနေခါး၊

ခါးကနေ တင်ပါးဘေးသားကို ပန်းနုသွေးနံပါးတစ်လျှောက်ပွတ်သပ်သလိုဖြစ်ပြီး အဆုံးမှာ တင်ပါးဘေးသား

ကိုဒေါင်လိုက် ထိကပ်ပြီးသားဖြစ်နေပါတော့တယ်။ မောင်မောင်ဟာ ပန်းနုသွေးရဲ့ ဂုတ်ဝဲဆံပင်လေးကို အသာ

အယာလက်နဲ့ ဖယ်လိုက်ပြီး မွေးညုင်းစိမ်းလေးတွေနဲ့ လည်ဂုတ်ကို အသာအယာ နုတ်ခမ်းနဲ့ထိကပ်လိုက်ပါ

တယ်။ တွန့်ကနဲ တစ်ချက်ဖြစ်သွားပြီး ငြိမ်ခံနေပေမယ့် လည်ဂုတ်မှာတော့ ကြက်သီးဖုကြီးတွေ တဖြန်းဖြန်း

ထလာပါတယ်။မောင်မောင်ဟာ ညာဖက်လက်နဲ့ ပန်းနုသွေး ဝမ်းပြင်သားလေးကိုပိုက်လိုက်ပြီး အသာအယာနဲ့

ပန်းနုသွေးကိုတစ်ဖက် ဆွဲလှည့်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ပန်းနုသွေး ကျောပြင်လေးဟာ မောင်မောင့်ရင်ကိုကပ်ပြီး

ကျောပေးလျက်သား ဖြစ်သွားပါတယ်။ အဲဒီအခါမှာ မောင်မောင့်လီးကြီးဟာ အောက်ကို ၉ဝံ စိုက်ပြီး ပေါင်

လယ်အထက် ဘောင်းဘီတိုအဖြူလေးအောက်က ပန်းနုသွေးရဲ့တင်ပါးကစ်ကစ်နှစ်လုံးကြားကို တန်းတန်း

မတ်မတ်စိုက်ပြီး ဖိကပ်လျက်သားဖြစ်သွားပါတော့တယ်။

ပန်းနုသွေး

ပူနွေးမာကျောပြီး တုတ်ခိုင်ရှည်လျားလှတဲ့လီးကြီး တင်ပါးနှစ်ခုအလယ် ဖင်ကြားထဲညပ်နေတာကို တခါ

မှ မကြုံဘူးတဲ့ပန်းနုသွေးတစ်ယောက် တဒိုင်းဒိုင်းခုန်နေတဲ့ကိုယ့်ရင်ခုန်သံကို ကိုယ်တိုင်ပြန်ကြားနေရပြီး ဒူးများ

ပင်မခိုင် ယိုင်ချင်ချင်ဖြစ်လာပါတယ်။ အတွေးထဲမှာ အလိုမတူငြင်းဆန်ဖို့စိတ်ကူးမိပေမယ့် အတွေ့ထူးရဲ့ ဆန်း

ပြားတဲ့ဆွဲဆောင်မှုက နှုတ်ကိုအာစေးမိနေစေပါတယ်။ ဖင်ကြားထဲညပ်နေတဲ့လီးကြီးကို အာရုံရောက်နေစဉ်မှာပဲ

ဦးမောင်ရဲ့ ပူနွေးပြီးနှူးညံ့လှတဲ့လက်ဝါးကြီးဟာ ဗိုက်သားပြင်ကိုဖိပြီးပွတ်သပ်လာတာကို ခံစားလိုက်ရပါတယ်။

တစိမ်းယောကျ်ားတစ်ယောက်ရဲ့ ပထမဆုံးထိကိုင်ပွတ်သပ်မှုကို ပထမဦးဆုံးခံစားရမှုအဖြစ် ကြက်သီးတဖြန်း

ဖြန်းထ ရင်တဒိုင်းဒိုင်းခုန်နဲ့ တဖက်ကလည်း စိုးရိမ်ကြောက်ရွံ့မှုတဝက်နဲ့ခံစားမှုမျိုးစုံရောပြွန်းမှုတွေနဲ့ ပန်းနုသွေး

တစ်ယောက် ဦးမောင်ရဲ့အကိုင်အတွယ်ကျွမ်းကျင်မှုအောက်မှာ တဖြေးဖြေးဝပ်ဆင်းလာတာကို ကိုယ့်ဘာသာ

သတိမပြုမိပါဘူး။ ဗိုက်သားပြင်လေးပေါ်ပွတ်သပ်နေတဲ့အထိအတွေ့မှာ အာရုံရောက်နေစဉ် ဖင်ကြားထဲမှာ ဖိ

ကပ်ထားတဲ့လီးကြီးဟာလည်းငြိမ်မနေပဲ ထက်အောက်အကွဲကြောင်းအတိုင်းပွတ်တိုက်လာပြန်တာကြောင့် စိတ်

ကအနောက်ကိုပြန်ရောက်သွားပြန်ပါတယ်။ပူနွေးမာကြောတဲ့လီးကြီး ဖင်ကြားတလျှောက်ပွတ်တိုက်နေတာကို

သာယာမှုတစ်ဝက်၊ စိုးရွံ့မှုတစ်ဝက်နဲ့ ငြိမ်ပြီးမှေးနေမိစဉ်မှာပဲ ဗိုက်သားပြင်ကိုပွတ်နေတဲ့လက်ဟာ အပေါ်ကို

ရောက်တိုင်းမိမိရဲ့ရင်သားအောက်ပိုင်းကို သိသိသာသာထိခို်က်သွားတာကို သတိပြုမိတဲ့အချိန်မှာတော့ အာရုံ

ဟာရှေ့ပိုင်းကိုပြန်ရောက်လာပါတယ်။ဒီလိုနဲ့ နောက်ပိုင်းကဖင်ကြားထဲကအထိအတွေ့ကို ဖီးလ်ယူလိုက်၊ ရှေ့

ပိုင်းက ဗိုက်သားပြင်ကိုပွတ်ရင်းအောက်ဘက်ကို ဆီးခုံအထိဆင်းပွတ်ပြီး အထက်ရောက်ရင် နို့အုံအောက်ခြေ

ကိုထိခိုက်ပွတ်လိုက်လုပ်နေတာကို ဖီးလ်ယူလိုက်နဲ့ စိတ်မအားရအောင်ကို အာရုံများနေပါတော့တယ်။ ချက်က

လေးနဲ့ဆီးခုံကို ပွတ်သပ်လိုက်တဲ့အခါတိုင်း ကြက်သီးတဖြန်းဖြန်းထပြီး အဖုတ်ကလေးထဲမှာ ခံစားမှုက ဗြောင်း

ဆန်ပြီး ဆီးပင်သွားချင်သလိုလိုဖြစ် ဖြစ်သွားပါတယ်။မိမိရဲ့ ရင်တွေအဆမတန်ခုန်နေသလို အသက်ရှူပြင်းထန်

တာကြောင့် ရင်တွေ ဖားဖိုကြီးလို အနိမ့်အမြင့်ကြမ်းစွာ ဖိုလှိုက်နေတာကိုလည်း သိနေပါတယ်။ တချိန်တည်းမှာ

ပဲ ဦးမောင်ရဲ့လက်ဟာ မိမိရဲ့ဘယ်ဘက်လက်မောင်းကို ပွတ်သပ်နေပြီး ဦးမောင်ရဲ့ပူနွေးနွေးနူတ်ခမ်းတွေဟာ

မိမိလည်ဂုတ်မှာ ဖွဖွညင်သာတို့ထိလိုက်၊ ဖိကပ်လိုက်၊ အသာလေးစုတ်ယူလိုက်လုပ်နေတာကို ခံစားနေရပါ

တယ်။ ဦးမောင်ရဲ့ နူတ်ခမ်း၊ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ လီးဟာ မိမိကို တရံမလပ် ထိတွေ့ပွတ်သပ်နေတာကြောင့် ဘယ်

နေရာက ဘယ်ဟာကိုခံစားရမှန်းတောင်မသိတော့ဘဲ စိတ်ကတလှည့်စီပြေးလွှားရင် ရင်ဖိုလှိုက်ကာ မောနေပါ

တော့တယ်။ အဲဒီအချိန်မှာပဲ ဦးမောင်ရဲ့လက်နှစ်ဖက်လုံးဟာ မိမိရဲ့ချိုင်းအောက်က လျှိုလာပြီး မိမိရဲ့ရင်နှစ်မွှာ

ကို သာသာလေးအုပ်ကိုင်လာတာကိုခံစားလိုက်ရပါတယ်။ ကိုယ်လုံးလေးတစ်ချက်တွန့်သွားသလို နူတ်ကလည်း

အို ဟုတစ်လုံးထွက်သွားပြီး ပုခုံးလေးတွန့်လို့ လက်မောင်းလေးတွေနဲ့ ဦးမောင်လက်တွေကို ဘယ်နဲ့တွန်းလိုက်

ညာနဲ့တွန်းလိုက်နဲ့ တွန်းဖယ်သလိုလုပ်လိုက်မိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အားမပါတာကိုယ့်ဘာသာသိသလို ဦးမောင်

ကလည်းသူ့လက်တွေကိုမရုပ်ပါဘူး။ ပူနွေးနှူးည့ံတဲ့လက်ဝါးပြင်ကြီးနှစ်ခုနဲ့ မိမိရဲ့ရင်သားနှစ်လုံးကိုအုပ်ကိုင်ပြီး

ရွရွလေးပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ပေးနေတာဟာ ရင်ထဲမှာ လှိုက်ကနဲ လှိုက်ကနဲဖြစ်နေပါတော့တယ်။ မိမိရဲ့ရင်သား

နှစ်လုံး ယောကျ်ားတစ်ယောက်ရဲ့ အဦးဆုံးအုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်မှုမှာ ရင်ခုန်လှိုက်မောရာကနေ အသားကျသလို

ဖြစ်သွားတော့မှ မိမိဘာသာသတိပြုမိလိုက်တာက မိမိရဲ့လက်နှစ်ဖက်ဟာ ဦးမောင်ရဲ့ ပေါင်နဲ့ပုဆိုးစကို နောက်

ပြန်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားမိတာကို သိလိုက်ပါတယ်။ ထိုအသိနဲ့အတူမိမိရဲ့ဖင်ကြားနဲ့ဦးမောင်ရဲ့လီးကြီးဟာ

တသားထဲထင်ရလောက်အောင် ထိကပ်နေတာကိုပါ သတိပြုမိလိုက်ပါတယ်။အဲဒီအချိန်မှာပဲ ဦးမောင်ရဲ့ ဘယ်

ဘက်လက်ဟာ မိမိရဲ့ဘယ်ဘက်နို့အို့ကို ပွတ်ချေနေပြီး ညာဘက်လက်ဟာ ဝမ်းဗိုက်သားပြင်တလျှောက်

အောက်ကိုပွတ်တိုက်ဆင်းသွားပြီး မိမိဆီးခုံကိုပွတ်သပ်နေတာကို ခံစားနေရပါတယ်။ လက်ဟာမသိမသာ

အောက်ကိုဆင်းလိုက်ပြီး မိမိရဲ့တီရှပ်အောက်နားစလေးကို မသိမသာမပြီး လျှိုဝင်လာပါတယ်။လက်ဝါးပြင်နဲ့

မိမိရဲ့ဆီးခုံ အတားအဆီးမရှိတိုက်ရိုက်ထိတွေ့့လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ပန်းနုသွေးရဲ့ဆီးခုံတလျှောက် လှိုင်းတွေ

ထသလို တလိပ်လိပ်ခံစားမှုနဲ့အတူ ဆီးခုံဟာ နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်ဖြစ်လာပါတယ်။ဦးမောင်ရဲ့လက်ဖဝါးအထိအ

တွေ့ဟာ နှူးည့ံလွန်းလှပါတယ်။ဦးမောင်ရဲ့လက်ဟာ ဆီးခုံကိုခဏပဲပွတ်ပါတယ်။ တခါတည်း အကျႌအတွင်းထဲ

ကနေ အထက်ကိုဆန်တက်လို့ ဗိုက်သားပြင်တလျှောက်ကိုပွတ်သွားပြီး ရင်သားဆီဦးတည်လာပါတယ်။ဒါကို

သိလို့ ပန်းနုသွေး ညာဘက်ပုခုံးလေးကိုတွန့်လို့ လက်မောင်းလေးနဲ့ ဦးမောင်လက်ကို တွန်းပေမယ့် အားမပါလှ

ပါဘူး။သိသိကြီးနဲ့ကို ဦးမောင်ရဲ့ညာဘက်လက်ဟာ အပေါ်ကိုဆန်တက်လာပြီး ဘရာစီယာအောက်ကကို လျှို

ကာ မိမိရဲ့ညာဘက်ရင်သားကို ထိထိမိမိကြီး ပွတ်သပ်လာပါတော့တယ်။ပန်းနုသွေး မျက်နှာတခုလုံးရဲရဲတွတ်

ကာ ခေါင်းကို တစောင်းလေးငုံ့ရင်း ဟင့်အင်းလို့ တချက်အသံထွက်လိုက်မိပေမယ့် မရုန်းကန်မိဘဲ ငြိမ်နေပါ

တယ်။ မိမိရဲ့ညာဘက်နို့အုံတခုလုံးကို ပူနွေးတဲ့လက်ဝါးကြီးနဲ့ အုပ်ကိုင်လိုက်၊ပွတ်သပ်လို်က်၊ တခါတခါနို့အုံတခု

လုံးကို ပွတ်သပ်တဲ့အခါမှာ ဦးမောင်ရဲ့လက်ချောင်းထိပ်တွေက နို့သီးခေါင်းလေးကိုပါ ပွတ် ပွတ်ဆွဲသွားပါတယ်။

အဲဒီအခါမှာတော့ ပန်းနုသွေးနူတ်က တဟင်းဟင်း ငြီးသံထွက်ကျလာရပါတော့တယ်။ညာဘက်နို့အုံကို ပွတ်

သပ်ဆုပ်နယ်ချေပေးနေတဲ့အထိအတွေ့မှာ တဟင်းဟင်းနဲ့ဖီးလ်တက်နေစဉ်မှာ လောကကိုမေ့သလိုဖြစ်နေတဲ့

ပန်းနုသွေးတယောက် ဘယ်ဘက်ရင်အုံကို အုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်လာတော့မှ သတိတချက်ပြန်ဝင်လာခဲ့ပြီး ဦးမောင်

ရဲ့ဘယ်လက်ဟာလည်း ညာလက်နည်းတူ မိမိရဲ့ တီရှပ်၊ ဘရာစီယာအောက်ကလျှိုပြီး မိမိရဲ့ရင်သား နှစ်မွှာလုံး

ကို အဆီးအတားအကာအရံမရှိ စိတ်ရှိတိုင်း ပွတ်သပ် ဆုပ်ချေ ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကိုင်တွယ်နေတာကို သိလိုက်

ရပါတယ်။

မောင်မောင်နဲ့ ပန်းနုသွေး

ပန်းနုသွေးရဲ့ ရင်နှစ်မွှာဟာ တစ်လုံးတစ်လုံးကို တရုတ်ထမင်းပန်းကန်လုံးလောက်ရှိတာမို့ှ ကြီးမားတဲ့

မောင်မောင့်လက်ဝါးနဲ့အုပ်မိရုံ အံကိုက်ပါပဲ။ နို့အုံတစ်ခုလုံးတင်မက နို့သီးခေါင်းလေးနှစ်ဖက်ကိုလည်း လက်

ချောင်းလေးတွေနဲ့ တို့ထိ ပွတ်သပ် ကိုင်တွယ်ပွတ်ချေပေးနေတဲ့ မောင်မောင့်ရဲ့ပိုင်နိုင်ကျွမ်းကျင်မှုအောက်မှာ

ပန်းနုသွေးတစ်ယောက် ဆောက်တည်ရာမရဘဲ တဟင်းဟင်းနဲ့ငြီးသံထွက်နေပါတော့တယ်။ အရှိန်လေး

နည်းနည်းရတော့ ညာဘက်လက်ဟာ နို့ကိုလက်လွှတ်ပြီး အောက်ကိုတဖြည်းဖြည်းပွတ်ပြီး ဆင်းလာပါတယ်။

ဘယ်ဘက်လက်ကတော့ နို့နှစ်လုံးကိုတလှည့်ဆီပွတ်ချေဆွဲကိုင်ပေးနေပါတယ်။နှူးညံ့တဲ့ဗိုက်သားပြင်လေးက

နေပွတ်တိုက်ဆင်းလာတဲ့ညာလက်ဖဝါးဟာ ချက်တွင်းနက်နက်လေးမှာခဏနားပြီး ချက်ကိုအုပ်လျက် ၂ ချက်၊

၃ ချက်ပွတ်လိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့လက်ညိုးလေးနဲ့ ချက်တွင်းနက်နက်လေးထဲကို ၂ ချက်လောက်မွှေ

လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ပန်းနုသွေးတွန့်ကနဲဖြစ်သွားပါတယ်။ ညာဘက်လက်ဖဝါးဟာ အဲဒီမှာပဲရပ်တန့်မနေဘဲ

ဆီးခုံအထိဆက်ဆင်းလာပြီး ပွတ်သပ်ပေးနေပါတော့တယ်။ဘယ်လက်က နို့ ၂ လုံးနဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို

တစ်လှည့်ဆီ ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ပေးနေသလို ညာဘက်လက်ကလည်း ဆီးခုံးကိုဖိပြီးပွတ်ဆွဲပေးနေတဲ့အခါမှာ

တော့ ပန်းနုသွေးတစ်ယောက် မျက်တောင်များပင်မှေးဆင်းကျသွားပြီး ငြီးသံပိုကျယ်လာတာနဲ့အတူ အဖုတ်

လေးထဲက အရည်ကြည်များဟာ အပြင်ဘက်ကိုများများကြီးလျှံကျလာပါတော့တယ်။မောင်မောင်ရဲ့လက်ဟာ

ဆီးခုံကိုပွတ်ရင်းကနေ မသိမသာဘောင်းဘီသားရေကြိုးစထဲကို လက်တစ်ဆစ်လောက်ဝင်လာပြီး အဖုတ်ရဲ့

တြိဂံစောက်ထိုးပုံ အပေါ်မျည်းတစ်လျှောက်ပါ ပွတ်ပွတ်ဆွဲသွားတဲ့အခါမှာတော့ ပန်းနုသွေးတစ်ယောက် တွန့်က

နဲဖြစ်ပြီး တင်ပါးကို နောက်သို့ယို့လိုက်မိပါတယ်။ထိုအခါမှာ နောက်ကဖိကပ်ထောက်ထားတဲ့လီးကြီးဟာ ပိုဖိ

ကပ်မိသွားပြီး စအိုအထိလာထိကပ်မိနေတဲ့အထိအတွေ့ကို သိသိသာသာကြီးခံစားလိုက်ရပါတယ်။စအိုဝက

ချက်ချင်းယားသလို ဖြစ်သွားတာမို့ စိတ်ရဲ့ခိုင်းစေမှုမပါဘဲ တွန့်ကနဲရှေ့ပြန်ကော့လိုက်မိတဲ့အချိန်မှာ

မောင်မောင်ရဲ့ညာလက်ဟာ အောက်ကိုဆတ်ကနဲဆင်းပြီး အဖုတ်လေးကိုအုပ်ကိုင်လိုက်တဲ့အတွက် ကွက်တိ

ထိထိမိမိကြီးကို အုပ်ကိုင်မိလျက် သားဖြစ်သွားပါတော့တယ်။

̀အိုး ́

ပန်းနုသွေးရဲ့လက်ကလေးတဖက်ဟာ အဟန့်အတားသဘောနဲ့ မောင်မောင်ရဲ့ညာဘက်လက်ကောက်ဝတ်ကို

ဆုပ်ကိုင်လာပါတယ်။ဒါပေမဲ့ မာန်ထနေတဲ့မောင်မောင်ရဲ့ညာဘက်လက်ဝါးဟာ ပန်းနုသွေးလက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်ထား

လျက်နဲ့ပဲ ပန်းနုသွေးရဲ့စောက်ဖုတ်လေးတခုလုံးကို လက်ဝါးနဲ့ဖိအုပ်ပြီးထက်အောက်စုန်ဆန်ပွတ်သပ်ပေးနေပါ

တယ်။ ထိုအခါမှာတော့ ပန်းနုသွေးရဲ့ခံစားမှုအရသာဟာ လေဟာနယ်ထဲမြောက်တက်သလို ဖြစ်သွားပါတယ်။

နုနုနီ

ထိုအချိန်မှာတော့ ဒေါ်နုနုနီတစ်ယောက် ဒင်နာမှာ ကိုရွှေဧည့်သည် မွန်ဆီယာရီဘာရဲ့ စိတ်ဝင်တစားစူး

စိုက်ကြည့်မှုမှာ သာယာမှုတွေနဲ့မာန်တက်နေပါတယ်။အနောက်နိုင်ငံသားတစ်ယောက်အနေနဲ့ အဖြူမများ၊အမဲမ

များကို ကြုံတွေ့ဖူးပေမယ့် နုနုနီလို ညိုညိုစိုစိုဝင်းဝင်းအသားအရေဟာ ဘာရီ့အတွက် စိတ်ဝင်စားစရာဖြစ်နေသ

လို တောင့်တင်းလှတဲ့နုနုနီရဲ့ ကာယအလှဟာလည်းသူ့အတွက် ရမ္မက်ထန်စရာဖြစ်နေပါတယ်။စနူတ်ဆက်

စဉ်ကတည်းက လက်ကိုတော်တော်နဲ့လွှတ်မပေးခဲ့တဲ့ ဘာရီဟာ ခုလည်း သူ့ရဲ့မျက်လုံးအစုံဟာ နုနုနီဆီကိုပဲ

ခဏ ခဏရောက်နေပါတယ်။

ဘာရီရဲ့မရိုးမသားအကြည့်တို့ကို မိန်းမတို့တပ်အပ်တဲ့အသိနဲ့ သိနေတဲ့နုနုနီမှာလည်းယောကျ်ားနဲ့ ပြတ်

နေတာကြာတဲ့အပြင် နေ့လယ်ဘက်ကမြင်ခဲ့ရတဲ့ မောင်မောင့်လီးကြီးကြောင့်ဂယောက်ဂယက်ဖြစ်ခဲ့ရတဲ့ စိတ်

ဆင်ရိုင်းတို့မှာလည်း ဘာရီရဲ့ကြံ့ခိုင်တောင့်တင်းတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကိုကြည့်ပြီး ချွန်းအုပ်မရဖြစ်လာပါတော့တယ်။

ဦးချစ်သွေးမရှိခိုက် အနောက်နိုင်ငံအပြာကားများကိုကြည့်ပြီးအာသာဖြေမိခဲ့တဲ့စိတ်က အနောက်နိုင်ငံသားတစ်

ယောက်ရဲ့ မိမိအပေါ်စိတ်ညွှတ်လာပုံကိုသိရတဲ့အခါ စိတ်ကချက်ချင်းထိုအပြာကားများဆီ အာရုံရောက်သွားပြီး

ထိုကားတွေထဲကမင်းသားတွေနဲ့ ဘာရီကိုချိန်ထိုးကြည့်နေမိပါတော့တယ်။ဒီကြားထဲ ဗီဒီယိုထဲက အနောက်

နိုင်ငံမင်းသားများလောက်ရှိမယ်လို့ခန့်မှန်းရတဲ့ ပုဆိုးထဲကမောင်မောင့်လီးကြီးကလည်း အာရုံစိတ်ကူးထဲ

ရောက်လာပါတယ်။

ပန်းနုသွေးနဲ့ မောင်မောင်

မောင်မောင်ဟာ ရာဂစိတ်ကြောင့်ဖောင်းထနေတဲ့ ပန်းနုသွေးရဲ့ အဖုတ်ကိုအုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်ရင်း

မွှေးညုင်းနုကလေးများရဲ့ မသိသာသောအထိအတွေ့ကို အာရုံခံနေပါတယ်။ စိတ်ထနေတဲ့ကောင်မလေးရဲ့

ရွှဲရွှဲစိုနေတဲ့ အဖုတ်ကလေးကြောင့်လည်း မကြာမီ ပန်းဦးချွေရတော့မယ်ဆိုတာကို သေချာသိနေပြီဖြစ်ပါတယ်။

ထိုသို့သိလေစိတ်ကပိုထန်လေ ဖြစ်လာပါတယ်။ သို့သော်အတွေ့အကြုံများနေသော မောင်မောင့်အဖို့ လော

မကြီးဘို့ လိုကြောင်းကိုတော့ ကောင်းကောင်းကြီးသိသဖြင့် အထဲထိလက်ကိုမနိုက်သေးဘဲ လက်ခလယ်ဖြင့်

အစေ့ကလေးကိုထိတွေ့ပွတ်ပေးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့-

̀အိုး… ဦးမောင်…..ရှီးးး… ရှီးး… ́

လက်ညိုးလက်မနှင့် အစေ့လေးကို ကိုင်တွယ်ပြီးပွတ်လှည့်လေးလှည့်ပေးလိုက်ပါတယ်။

̀အာ ဟာာာာ….ရှီးးးး…. ́

၂ မိနှစ်နီးပါးလောက် အစေ့ကလေးကိုကလိပေးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ အရည်များဟာ ပိုမိုများပြားစွာ

ထွက်လာပြီး မောင်မောင့်လက်ကိုစိုရွှဲကုန်စေပါတော့တယ်။နောက်တော့ အဖုတ်တခုလုံးကို အုပ်ကိုင်ပွတ်သတ်

လိုက်၊ အကွဲကြောင်းတလျှောက်လက်ကိုပွတ်ဆွဲလိုက်၊ အစေ့ကလေးကိုကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ပေးလိုက်၊ လက်နဲ့

ကိုင်လို့ မမိတမိ အမွှေးနုလေးတွေကို မရတရဆွဲပေးလိုက်နဲ့လုပ်ပေးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ပန်းနုသွေးဆီက

သက်ပြင်းမောသံ၊ တရှီးရှီးအသံ၊ တဟင့်ဟင့်အသံတို့ အဆက်မပြတ်ထွက်လာပြီး ဒီအသံတွေမထွက်အောင်၊

တိုးတိုးငြင်သာဖြစ်အောင်လည်း ကောင်မလေး မထိန်းနိုင်တော့ပါဘူး။

ဒါပေမဲ့ မောင်မောင့်အနေနဲ့ စောက်ဖုတ်လေးအတွင်းထဲကို လက်ချောင်းတွေမထည့်ပါဘူး။ ဒီလို

အကောင်းစား၊ အပျံစား၊ ပထမတန်းစား ပက်ကင်စောက်ဖုတ်နုနုလေးကို ဘာဂျာနဲ့ပဲစဖွင့်သင့်တယ်လို့ မောင်

မောင်က သူ့ဘာသာ ခံယူထားလို့ပါ။ မောင်မောင်အချိန်ဆွဲမနေပါဘူး။လက်တွေလွှတ်လိုက်ပြီး ပန်းနုသွေးကို

သူ့ဘက် မျက်နှာချင်းဆိုင်ဆွဲလှည့်လိုက်ပါတယ်။ ကျောပြင်ကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့သိုင်းဖက်ပြီး မော့မော့လေးဖြစ်လာ

တဲ့ ပန်းနုသွေးနုတ်ခမ်းကို အနမ်းပန်းချွေလိုက်ပါတယ်။ပြီးတော့မှ နုတ်ခမ်းတစုံလုံးကို ငုံပြီးဖြေးညုင်းစွာ စုတ်ယူ

လိုက်ပါတယ်။ပန်းနုသွေး မျက်တောင်များစင်းကျပြီး ကိုယ်လေးကော့လို့ ခြေဖျားလေးအလိုလိုထောက်လာပါ

တယ်။မောင်မောင်ဟာ နုတ်ခမ်းကိုစုတ်ယူရင်း လျှာဖြင့်ထိုး၊မွှေ၊အပေါ်နုတ်ခမ်းတလှည့်အောက်နုတ်ခမ်းတလှည့်

နမ်းစုတ်လုပ်ပေးနေပါတယ်။

မျက်နှာချင်းဆိုင်ဆွဲကပ်ထားပြီး နမ်းနေတဲ့အပြင် ပန်းနုသွေးကိုယ်လေးကလည်း ကော့နေသဖြင့်

လုံချည်နှင့်ဘောင်းဘီခံထားသော်လည်း မာန်ပြင်းထောင်ထနေသော မောင်မောင့်လီးကြီးနဲ့ ပန်းနုသွေးရဲ့

ဖောင်းကြွနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကလေးတို့ဟာ တင်းတင်းကြီးထောက်မိနေပါတယ်။မောင်မောင့် အဖို့မသိသာ

လှပေမယ့် ခုမှပထမဦးဆုံး ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်ရဲ့ အထိအတွေ့ဖြစ်တာကြောင့် ပန်းနုသွေးမှာတော့

အသားကလေးများပင် တဆတ်ဆတ်တုန်လာပြီး ပိုပြီးဖိကပ်ချင်နေမိပါတယ်။မောင်မောင့်လက်တစ်ဖက်က

တင်ပါးနှစ်လုံးကို အုပ်ကိုင်ပြီးသူ့ဘက်ကိုဖိကပ်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ပန်းနုသွေးတစ်ယောက် ဖင်ကိုပိုရှူံ့ပြီး

ပိုကော့ကာ လီးကြီးနဲ့ပိုထိ ပိုကပ်အောင်အားထုတ်လိုက်ပြီး ဘယ်ဘက်ခြေထောက်လေးတစ်ဖက်က အလိုလို

ကြွလာကာ မောင်မောင့်ညာခြေကို လာချိတ်ပါလေတော့တယ်။

မောင်မောင်ဟာလက်နှစ်ဖက်ကို ပန်းနုသွေးအင်္ကျီထဲသွင်းလိုက်ပြီး ကျောပြင်နုနုလေးကိုပွတ်သပ်

လိုက်ကာ ဘရာစီယာချိတ်ကိုဖြုတ်ချလိုက်ပါတယ်။ ပန်းနုသွေးမှာတော့ နုတ်ခမ်းအနမ်းအထိအတွေ့၊ ဖိ

ထောက်ထားတဲ့လီးကြီးအထိအတွေ့နဲ့ကျောပြင်ကိုပွတ်သပ်ပေးနေတဲ့ အထိအတွေ့တွေမှာမျောနေပြီး တားဆီး

ရန်ပင်သတိမရပေ။မောင်မောင့်လက်ဝါးနှစ်ဖက်လုံးဟာကျောပြင်မှ အောက်ဘက်ကိုစုန်ဆင်းသွားပြီး ခါးပြေပြေ

လေးဆီလျှောဆင်းကာ တင်ပါးမို့မို့အတိုင်း နိမ့်ရာမှမြင့်ရာသို့ုပြန်တက်လာပြီး ဘောင်းဘီကော၊ပင်တီလေးကော

အတွင်းမှဝင်ကာ တင်ပါးနှစ်လုံးအား ပွတ်သပ်ပေးလိုက်ပြီးနောက် ကိုင်တွယ်ဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညုစ်ပေးနေပါတယ်။

နှူးည့ံချောမွတ်သော်လည်း တင်းသန်လွန်းလှတဲ့တင်ပါးတစ်လုံးစီဟာ မောင်မောင့်လက်ဝါးတစ်ဖက်စီနဲ့ ထိထိမိမိ

အုပ်ကိုင်နိူင်စွမ်းမရှိပါဘူး။ တဟင်းဟင်းနှင့်ဖီးလ်တွေတက်ပြီးရင်းတက်နေတဲ့ ကောင်မလေးရဲစအိုကို လက်ခ

လယ်နဲ့တချက် ပွတ်ပေးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ အို့ ကနဲ့တချက်အော်ပြီး တွန့်ကနဲကော့တက်သွားပါတယ်။

မောင်မောင့်အနေနဲ့အချိန်ဆိုင်းလို့မဖြစ်ဘူးဆိုတာသိနေပါတယ်။ ဒေါ်နုနုနီကိုသွားမကြိုခင် ပန်းနုသွေး

ရဲ့အပျိုရည်ကို စုတ်ယူသောက်သုံးပြီးဖြစ်ရမယ့်အပြင် ထိုအရသာကိုကောင်မလေးတန်းတန်းစွဲသွားအောင်လုပ်

ရမည်ကိုလည်းသိထားပါတယ်။ပန်းနုသွေး ဖီးလ်တွေအဆမတန်တက်နေပြီဖြစ်တဲ့အတွက် နောက်တစ်နာရီအ

တွင်းမှာ ရည်မှန်းချက်အတိုင်းလုပ်နိုင်မယ်ဆိုတာလည်း မောင်မောင်သိနေပါပြီ။မောင်မောင်ဟာ နုတ်ခမ်းအနမ်း

ကိုခွာလိုက်ပါတယ်။နဖူးနဲ့ ပါးနှစ်ဖက်ကို တစ်ချက်စီနမ်းလိုက်ပြီး မေးစေ့လေးကိုနမ်းကာ လည်ပင်း၊ ရင်ညွန့်၊

ဝမ်းဗိုက်သားအထိ မိမိမျက်နှာကို ဖိကပ်ဆင်းရင်း ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။ ဆီးခုံကိုမျက်နှာက တစ်ချက်

ပွတ်သွားပြီး အဖုတ်လေးဆီမှာ ပါးစပ်အပ်လိုက်ပါတယ်။လက်နှစ်ဖက်ကတော့ ဒူး ၂ ဖက်ထောက်ထိုင်လျက်က

နေပဲ တင် ပါး ၂ ဖက်ကို အုပ်ကိုင်ထားပါတယ်။ဘောင်းဘီအပေါ်ကနေပဲ အဖုတ်ကလေးကို ပါးစပ်ဟပြီး သွားနဲ့

သာသာလေးတစ်ချက်ကိုက်လိုက်ကာ ငုံခဲထားလိုက်ပါတယ်။နောက် ၂ ချက် ၃ ချက်ကိုက်၊ တခါငုံခဲနဲ့ ၃-၄ကြိမ်

လုပ်ပေးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ပန်းနုသွေးဒူးတွေပင်မခိုင်တော့တဲ့အတွက်ကြောင့် လက်တစ်ဖက်က စားပွဲခုံကို

လှမ်းကိုင်လိုက်ရပါတယ်။တင်ပါးကိုအုပ်ကိုင်ထားတဲ့မောင်မောင့်လက်နှစ်ဖက်ဟာ ပန်းနုသွေးရဲ့ အတွင်းခံပင်တီ

လေးကော အပေါ်ကဘောင်းဘီတိုအဖြူလေးကိုပါ စုကိုင်ပြီးအောက်ကိုဆွဲချွတ်ချလိုက်ရာ ပေါင်လယ်အနားထိ

လိပ်လျက်ကျွတ်ကျလာပါတယ်။ပန်းနုသွေးလက်နှစ်ဖက်နဲ့လှမ်းဆွဲလိုက်ပေမယ့် မမီတော့ပါဘူး။မောင်မောင်ဆွဲ

ချွတ်ထားတဲ့နေရာမှာပဲ လက်ကဘောင်းဘီစတွေကိုကိုင်မိပါတယ်။ပန်းနုသွေးပြန်ဆွဲတင်ပေမယ့် မောင်မောင်က

လက်နှစ်ဖက်နဲ့သူမရဲ့ပေါင်တစ်ဖက်တစ်ချက်ကနေ ဘောင်းဘီကိုလိပ်ပြီးတင်းတင်းဆုပ်ထားတဲ့အတွက်မရပါ

ဘူး။ပန်းနုသွေးနူတ်က မလုပ်ရန်ပြောဖို့အားယူစဉ်မှာပဲ မောင်မောင်ရဲ့နုတ်ခမ်းဟာပန်းနုသွေးရဲ့စောက်ဖုတ်ကို

လာနမ်းတဲ့အတွက် အို့ ဟုသာနူတ်ကအသံထွက်သွားပြီး တွန့်ကနဲဖြစ်သွားပါတယ်။အဲဒီအချိန်မှာပဲ မောင်မောင်

ဟာသူ့ရဲ့လျှာအပြားလိုက်နဲ့ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက်အောက်ကနေအပေါ်ကို စတင်ယက်ပေး

ပါတော့တယ်။ အတွေ့အကြုံရှိတဲ့ မုဆိုးမတွေ၊ တခုလပ်တွေ၊ ကြိုက်ကုန်းတွေတောင် မောင်မောင့်ရဲ့ ကျွမ်းကျင်

ပိုင်နိုင်လှတဲ့ ဘာဂျာကို အစွဲအလန်းကြီးစွဲလန်းခဲ့ကြရတာဆိုတော့ ပန်းနုသွေးလို ရည်းစားတောင်မထားဘူး၊

ယင်ဖိုတောင်မသန်းဘူးတဲ့ အပျိုစင်လေးတစ်ယောက်အဖို့ ပြောမပြတတ်အောင်ကိုထူးကဲတဲ့ခံစားမှုတွေနဲ့အတူ

နူတ်ကလည်း ဖီးလ်တက်တဲ့ငြီးသံမျိုးစုံနဲ့အတူ လက်နှစ်ဖက်ဟာလည်း မောင်မောင့်ခေါင်းကဆံပင်တွေကို

အတင်းဆုပ်ကိုင် ထားပါတော့တယ်။လူကလည်း အငြိမ်မနေနိုင်ပဲ ကော့ပျံနေပါတော့တယ်။ အစေ့ကလေး

ကိုလျှာနဲ့တို့ထိလိုက်တဲ့အချိန်၊ ယက်ပေးလိုက်တဲ့အချိန်၊ နုတ်ခမ်းနှစ်ခုနဲ့ညုပ်ဆွဲလိုက်တဲ့အခါမျိုးမှာတော့ ပန်းနု

သွေးအတွက်အထူးစပါယ်ရှယ် တစ်သက်မေ့မလွယ်မယ့် ရမ္မက်သွေးကြွဖွယ်ဖြစ်ရပါတော့တယ်။ နူတ်က

တရှီးရှီးအသံပြုရင်း ထူးခြားပြောင်းလဲစွာခံစားရတဲ့အရသာထူးကို အံ့သြတကြီးဖြစ်ပြီး လက်နှစ်ဖက်က မောင်

မောင့်ဆံပင်တွေကို အတင်းဆုပ်ကိုင်ရင်း သူမအဖုတ်ကလေးကိုမောင်မောင်ဘာဂျာမှုတ်ပေးနေတာကို ငုံ့ကြည့်

နေမိပါတယ်။

မောင်မောင်ကဘောင်းဘီလိပ်ကိုအောက်အထိအသာဆွဲချလိုက်ပါတယ်။ဒီအချိန်မှာ ငြင်းဆန်ခြင်းဆို

တာ ပန်းနုသွေးခေါင်းထဲကို ယောင်လို့တောင်ရောက်မလာပါဘူး။ဘောင်းဘီလိပ်ခြေမျက်စိမှာပုံကျသွားတဲ့အ

ချိန်မှာ ပန်းနုသွေးရဲ့ညာဘက်ခြေထောက်လေးဟာအလိုလိုပဲကြွတက်လိုက်ပြီး ဘောင်းဘီလိပ်ထဲကနေ ကွင်း

လုံးကျွတ်အောင် မ ထွက်လာပါတယ်။အဲဒီလိုအမကိုပဲ မောင်မောင်ကအခွင့်ကောင်းယူပြီး သူ့ဘယ်ဘက်လက်နဲ့

ပန်းနုသွေးညာဘက်ပေါင်လယ်လောက်ကို အသာမကိုင်လိုက်ပြီး ဘေးကကုလားထိုင်ပေါ်တင်ပေးလိုက်ပါတယ်

ထိုအခါမှာတော့ စောက်ဖုတ်ကလေးဟာဟပြဲလေးဖြစ်သွားပြီး အစေ့လေးပင်ပြူထွက်လာပါတယ်။ထိုအခါမှ

မောင်မောင်ဟာ ခေါင်းကိုခွာလိုက်ပြီး အပျိုစင်အလှပဂေးရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကိုသေချာကြည့်ပါတော့တယ်။

အဖုတ် ကလေးဟာ နို့နှစ်ရောင် ၂ ချိုး၊ ပန်းသွေးရောင် ၁ ချိုးရောစပ်ထားတဲ့ပန်းရောင်ပြေပြေလေးဖြစ်နေပြီး

လူပျိုပေါက်စလေးရဲ့ ပေါက်ကာစနုတ်ခမ်းမွှေးအရွယ် စောက်မွေးစိမ်းစိမ်းလေးများဟာ အကွဲကြောင်း

တလျှောက်မှာ လှပညီညာစွာ ပေါက်နေပါတယ်။စောက်ဖုတ်ကလည်း စောက်ဖုတ်မုန့်ပေါင်း အမျိုးအစား

ဖြစ်တာရယ်၊ တဏှာ ကြွနေတဲ့အချိန် ဖြစ်တာရယ်ကြောင့် တကယ့်စိမ်းမို့မို့ကလေးဖြစ်နေပါတော့တယ်။ ဟနေ

တဲ့အတွင်းသားလေး မြင်ရသလောက်ကတော့ တကယ့်ပတ္တမြားသွေးရဲရဲပါပဲ။ အဖုတ်ဆီကအထိအတွေ့

ရပ်သွားတာကြောင့် ပန်းနုသွေးတစ်ယောက်ဘာလို့လဲဆိုတဲ့အတွေးနဲ့ငုံ့ကြည့်လိုက်ရာ မိမိစောက်ဖုတ်ကို

သေသေချာချာ အနီးကပ်ကြည့်ရှူလေ့လာနေတာကို တွေ့လိုက်ရတာကြောင့် ရှက်သွေးနဲ့မျက်နှာ ရဲကနဲဖြစ်

သွားကာ အို..ဦးမောင်ကလည်းဟုဆိုကာ ကုလားထိုင်ပေါ် တင်ထားတဲ့ပေါင်ကလေးကို ပြန်စိမလိုယမ်း

လိုက်ပါတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာပဲ မောင်မောင်ဟာ သူရဲ့လျှာကိုဟဟလေးဖြစ်နေတဲ့ အတွင်းသားလေးဆီ

ထိုးသွင်းလို့ ယက်လိုက်ပါတော့တယ်။ နှူးညံ့လွန်းလှတဲ့အတွင်းသားလေးနဲ့မောင်မောင့်ရဲ့လျှာပေါ်က အရသာဖု

တွေပွတ်ဆွဲ ဆွဲနေတဲ့အချိန်မှာတော့ ပန်းနုသွေးခမျာထွန့်ထွန့်လူးနေပါတော့တယ်။ ခုနကခံစားခဲ့ရသမျှ

အရသာတွေကိုပင် ထူးခြားလွန်းလှတာကြောင့် ထို့ထက်ကောင်းတဲ့အရသာရှိနိုင်တော့မည်မဟုတ်ဟုပင်

ထင်ထားသော်လည်း ခုခံစားနေရတဲ့အရသာက ထိုအရသာများထက်သာလွန်ကောင်းမွန်နေပြန်ရာ နောက်

ဘယ်လိုသာလွန်ထူးကဲတဲ့အရသာတွေ ခံစားရဦးမလဲဟူသောအတွေး ရုတ်တရက်ဝင်လာကာ ရမ္မက်စိတ်

ပိုပြင်းထန်လာပြီး မောင်မောင့်ဆံပင်တွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့အတင်းဆုပ်ကိုင်ပြီး ခါးကိုပိုကော့ကာ မိမိအဖုတ်နဲ့

မောင်မောင့်မျက်နှာကို ပိုမိုဖိကပ်ထားမိပါတယ်။ နုတ်ကလည်း အိုးးးး ဦးမောင့်င်င် ဦးမောင့်င်င် နဲ့ ငြီးရွတ်

ရွတ်နေမိပါတယ် ။

မောင်မောင်ဟာလက်နှစ်ဖက်နဲ့ပန်းနုသွေးတင်ပါးအောက်ကပ်လျက်ကမလိုက်ပြီး လူကိုမတ်တတ်ထ

ရပ်လိုက်ကာ ပန်းနုသွေးတင်ပါးကို စားပွဲခုံစွန်းမှာ အနေတော်တင်လိုက်ပါတယ်။ပြီးတော့လက်တစ်ဖက်နဲ့ စားပွဲ

ပေါ်ကစာအုပ်တွေ၊ ဘောလ်ပင်တွေကို တွန်းဖယ်ချပစ်လိုက်ပါတယ်။ပန်းနုသွေးလက်နှစ်ဖက်ဟာ စားပွဲပေါ်မှာ

နောက်ပြန်ထောက်လျက်ဖြစ်ပြီး နောက်ကိုခပ်ယိုင်ယိုင်လေးဖြစ်နေပါတယ်။မောင်မောင်ဟာ ကောင်မလေးခြေ

ထောက်နှစ်ချောင်းကို ခြေကျင်းဝတ်အထက်နားကနေကိုင်ပြီး ဘေးကိုတွန်းကားလိုက်ပါတယ်။နောက် ဘယ်

ဘက်ခြေထောက်မှာ ခုထိချိတ်လျက်ပါလာတဲ့ ဘောင်းဘီလိပ်ကိုဖြုတ်ပြီး အောက်ကိုပစ်ချလိုက်ပါတယ်။ထို့

နောက်မှာတော့ လက်နှစ်ဖက်နောက်ပြန်ထောက်ပြီး ပေါင်နှစ်ချောင်းဖြဲကားထားတာကြောင့် ဟပြဲလေးဖြစ်နေ

တဲ့ ပန်းနုသွေးရဲ့ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားနီတာရဲလေးထဲကို လျှာကိုတဆုံးသွင်းလိုက်ပြီး အားရပါးရယက်ပေးပါ

တော့တယ်။အစေ့ကိုလည်းအလွတ်မပေးဘဲ လျှာ၊ နုတ်ခမ်း၊ သွားတို့ဖြင့် ပညာကုန်အသုံးချပေးလိုက်ပါတယ်။

စောက်ဖုတ်အပြင်နုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကိုလည်း ပါးစပ်ချင်းစုတ်နမ်းသလို နမ်းစုတ်ပေးပါတယ်။ ပန်းနုသွေး

တစ်ယောက်မှာတော့ ဘယ်အရသာမျိုးနဲ့မှမတူအောင်ကောင်းလွန်းတဲ့အရသာကြောင့် –

အင့် အဟင့် ဟင့် ရှီးးးး အင်းဟင်းးးးးးး အိုးးးး နဲ့ငြီးသံမျိုးစုံထွက်ပြီး လက်ပင်ထောက်မထားနိုင်တော့ဘဲ စားပွဲ

ပေါ် ပက်လက်လန်ကျသွားကာ ခေါင်းကလေးကနောက်ကိုလန်နေပြီး လက်နှစ်ဖက်က စားပွဲစွန်းတွေကို ကျစ်

ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ကိုင်ထားပါတယ်။ ခေါင်းလေးဟာလည်း ဘယ်ညာရမ်းခါနေပါတယ်။ မကြာပါဘူး စောက်

ခေါင်းထဲမှာ ရွစိရွစိအရမ်းဖြစ်လာပြီး ဝင်လာသလောက်မောင်မောင့်လျှာကို အတွင်းသားလေးတွေက လိုက်ညုစ်

နေပါတော့တယ်။ တင်ပါးနှစ်လုံးဟာလည်းကော့တက်သထက်ကော့တက်လာပြီး ဘယ်ညာရမ်းခါနေပါတယ်။

နောက်ထပ် ၂ မိနှစ်ခန့်မရှိတရှိအချိန်လောက်မှာပဲ စောက်ခေါင်းထဲမှာ ခံစားနေရတဲ့ ကမ္ဘာပေါ်မှာရှိရှိသမျှ

ဘယ်အရသာ ဘယ်စည်းစိမ်နဲ့မှမတူအောင် ကောင်းလွန်းလှတဲ့ခံစားမှုဟာ စောက်ခေါင်းကတဆင့် တကိုယ်လုံး

မှာရှိတဲ့ အကြောအားလုံးကို ပျံ့နှံ့စိမ့်ဝင်သွားသလို ခံစားလိုက်ရပြီး ကာမရဲ့အထွဋ်အထိပ် ပြီးဆုံးခြင်း

သို့ရောက်ကာ စောက်ရည်များဒလဟောထွက်ကျလာပါတော့တယ်။ မောင်မောင်ကတော့ ကောင်မလေးပြီး

ကာနီးတာကိုသိကတည်းက လျှာကိုအတွင်းထဲထိ ဝင်သထက်ဝင်အောင်ထိုးသွင်းပြီး ခပ်မြန်မြန်ယက်ပေးနေ

ရာကနေ ပြီးလို့ထွက်လာသမျှအရည်တွေကိုလည်း ပါးစပ်ထဲဝင်လာတာမှန်သမျှ မျိုချပစ်ပါတယ်။

ပန်းနုသွေးမှာတော့ တကိုယ်လုံးနုံးချိသလိုဖြစ်သွားပြီး တကိုယ်လုံးရှိအကြောအားလုံးလျော့ကျသွားကာ

ပက်လက်ကလေးလှန်ယင်းက မောဟိုက်ကာ အသက်ကိုရှူသွင်းနေပါတယ်။ မျက်လုံးကလေးကိုလည်းပိတ်

ထားပါတယ်။မောင်မောင်ဟာ စေ့ထားတဲ့အခန်းတံခါးဆီထသွားပြီး တံခါးကိုပိတ်လိုက်ကာ အတွင်းကနေ

လော့ခ်ချလိုက်ပါတယ်။ ပြန်လှည့်လိုက်ပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ ဝတ်ထားတဲ့ရှပ်အင်္ကျီ၊ လုံချည်တွေနဲ့အတွင်းခံ

ဘောင်းဘီတို့ကို အပေါက်ဝမှာတင် ကိုယ့်ဘာသာချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်တဲ့

အခါမှာတော့ တောင်နေတာကြာပေမယ့် ခုထိမစားရသေးတဲ့အတွက် ဒေါမာဟုန်ထနေတဲ့ပုံစံမျိုးနဲ့ အရှည် ၇

လက်မ၊ လုံးပတ် ၄ လက်မခွဲရှိတဲ့ မောင်မောင့်ရဲ့လီးကြီးဟာ အသည်းယားဘွယ် အကြောပြိုင်းပြိုင်းနဲ့

ပစ်မှတ်ကိုချိန်ထားတဲ့ အမြောက်ကြီးအလား ပေါ်ထွက်လာပါတော့တယ်။ ခုချိန်အထိ စားပွဲစောင်းမှာ

တင်ပါးလေးတင်လျက် ပေါင်လေးတစ်ချောင်းထောင် တစ်ချောင်းစားပွဲအောက်ချပြီးအမောဖြေနေတဲ့ ပန်းနုသွေး

ဆီလျှောက်သွားလိုက်ပြီး စားပွဲအောက်ကခြေထောက်တစ်ချောင်းကို လက်နဲ့မတင်ကားလိုက်ပြီး ပြဲဟလာတဲ့

စောက်ဖုတ်လေးကို လျှာနဲ့ထပ်ယက်လိုက်ပါတယ်။ပန်းနုသွေးနုတ်က ငြီးသံတွေပြန်ထွက်လာပါတယ်။ နောက်

တခါ ပန်းနုသွေးရဲ့ ပန်းနုရောင်ထနေတဲ့ စအိုလေးကိုပါရောပြီး အပေါ်ထိပ်အစေ့ကလေးထိ လျှာနဲ့ယက်

ပေးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ အိုး ဆိုတဲ့အသံလေးနဲ့အတူ ပန်းနုသွေးတစ်ယောက် စားပွဲပေါ်မှာ ငါးဖယ်လူးသလို

ဖြစ်နေပါတော့တယ်။တင်ပါးတွေပါ ကော့တက်လာပြီး ရာဂစိတ်တွေ တော်တော်ကြီး ပြန်ထလာချိန်မှာတော့

မောင်မောင်ဟာ ဘာဂျာမှုတ်တာကို ရပ်လိုက်ပြီး မတ်မတ်ထလိုက်ပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာလိုးရတော့မယ်ဆိုတာ

မောင်မောင်ကောင်းကောင်းသိပါတယ်။ပန်းနုသွေး ခြေနှစ်ချောင်းလုံးကို ပေါင်ကားဒူးကွေးပုံစံတင်ထားလိုက်ပြီး

ကာမသွေးကြောင့်သပြေသီးမှည့်ရောင်ထနေတဲ့ သူ့ရဲ့ဒစ်ကြီးကို တံတွေးစွတ်လိုက်ပါတယ်။ ကောင်မလေးရဲ့

စောက်ဖုတ်ဟာ တခါပြီးထားတဲ့အပြင် ရာဂစိတ်တွေပြင်းထန်နေတာကြောင့် အရည်တွေစိုရွှဲနေပေမယ့် အသက်

နုနုငယ်ငယ် အပျိုရည်စစ်စစ်ပက်ကင်ကလေးမို့ လျှောလျှောလျူလျူဝင်အောင် တံတွေးကူရတာပဲဖြစ်ပါတယ်။

မောင်မောင်ဟာ သူ့ရဲ့လီးကို ဘယ်ဘက်လက်နဲ့ကိုင်ပြီး ပန်းနုသွေးရဲ့ စောက်ခေါင်းဝမှာတေ့လိုက်ပါတယ်။

ပြီးတော့ ဒစ်နဲ့အကွဲကြောင်းတလျှောက် အပေါ်ထိပွတ်ဆွဲလိုက်ပါတယ်။ ပန်းနုသွေးတစ်ယောက် ပူးနွေးနှူးည့ံတဲ့

ဒစ်ကြီးရဲ့ပွတ်သပ်မှုအထိအတွေ့ကြောင့်တွန့်ကနဲဖြစ်သွားချိန်မှာပဲ ဒစ်ကြီးဟာ စောက်ဖုတ်အပေါ်ဘက်လည်း

ရောက်ရော စောက်စေ့ကလေးကိုပါ ထိုးပွတ်သွားတာကြောင့် ထွန့်ထွန့်လူးသွားပါတယ်။ ၃ – ၄ ခါလောက်

ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ပန်းနုသွေးတစ်ယောက် တဟင့်ဟင့်နဲ့ ဘယ်ညာလူးနေပါတော့တယ်။

မောင်မောင်ဟာ ပွတ်ဆွဲနေတာကို ရပ်လိုက်ပြီး လီးကိုစောက်ဖုတ်အဝမှာ တေ့ ထားလိုက်ပါတယ်။ လက်တစ်

ဖက်က စောက်စေ့ကလေးကို တချက်ပွတ်လိုက်ပါတယ်။ ပန်းနုသွေးရဲ့ဆီးခုံတခုလုံး လှိုုင်းထသလို တလိပ်လိပ်

ဖြစ်သွားပြီး စောက်ဖုတ်ထဲမှာ မနေနိုင်လောက်အောင်ကို ယားသလိုဖြစ်လာပြီး တစုံတခုကို အပြင်းအထန်

တောင့်တလာမိပါတယ်။

မောင်မောင်ဟာ ညာဘက်လက်နဲ့ ပန်းနုသွေးပေါင်လေးကိုတွန်းထားပြီး ဘယ်လက်နဲ့လီးကိုထိန်းကိုင်

ကာ စောက်ဖုတ်အပေါက်ဝတည့်တည့်ကို ချိန်ပြီးအသာလေးဖိလိုက်ပါတယ်။ လီးကြီး မိမိရဲ့စောက်ဖုတ်အဝ

နူတ်ခမ်းသားတွေကိုလာဖိမိတဲ့အချိန်မှာ ပန်းနုသွေးဆတ်ကနဲ သတိဝင်လာပါတယ်။ ဟင်လို့အသံတစ်ချက်

ထွက်ပြီး ဖြတ်ကနဲ ခေါင်းထောင်လိုက်ကာ –

̒ ဦးမောင် လုပ်မလို့လား ̓

မောင်မောင်က ဘာမှမပြောဘဲ ထပ်ဖိဖို့ ဟန်ပြင်လိုက်ပါတယ်။

̒ ဦးမောင် သမီးကြောက်တယ် ̓

̒ဘာကိုကြောက်တာလဲ ̓

̒ဟင့်အင်း မသိဘူး၊ ကြောက်တာပဲသိတယ် ̓

̒ဘာမှကြောက်စရာမလိုပါဘူး၊ခု ဦးမောင်လုပ်ခဲ့တာတွေမှာ ကြောက်စရာဘာပါလို့လဲ ̓

̒ဟင့်အင်း ကြောက်တယ် ̓

̒ဘာမှကြောက်စရာမလိုဘူး၊ ဘာမှမဖြစ်စေရဘူး၊ ဦးမောင်အာမခံတယ် ̓

မောင်မောင်ဟာ ပြောပြောဆိုဆို လီးကိုစောက်ဖုတ်အဝမှာ အတေ့မပျက်စေဘဲ ပန်းနုသွေးအပေါ်ကို

မှောက်ချလိုက်ပါတယ်။ကောင်မလေးဟာအသက်ကလည်းခုမှ ၁၅ နှစ်သာသာ၊ အဖုတ်ကလေးကလည်း နုနု

ထွတ်ထွတ် ပက်ကင်လေးဖြစ်တဲ့အပြင် သူ့ရဲ့လီးကြီးကလည်း လုံးပတ်တုတ်ပြီး ရှည်လျားတာမို့ ဒစ်ဝင်တာနဲ့

အော်ပြီးရုန်းမှာသိတဲ့အတွက် မရုန်းနိုင်အောင်ပြင်ဆင်ခြင်းပဲဖြစ်ပါတယ်။ မောင်မောင်ဟာ လက်နှစ်ဖက်ကို ပန်း

နုသွေးရဲ့ချိုင်းအောက်က လျှိုသွင်းလိုက်ပြီး နားထင်လေးနှစ်ဖက်ကိုအုပ်ကိုင်လိုက်ကာ နုတ်ခမ်းတစုံလုံးကိုငုံပြီး

စုတ်နမ်းလိုက်ပါတယ်။ ခန္ဓာကိုယ်ကိုတော့ အရမ်းမပိမိစေဘဲ ဖိရုံလေးဖိထားပြီး ဖင်ကိုတော့ကြွကာ လီးထိပ်နဲ့

စောက်ဖုတ်အဝကိုတော့ တေ့ထားပါတယ်။ ပန်းနုသွေးရဲ့အဖုတ်ဝမှာ စိုရွှဲနေတဲ့အရည်တွေက တေ့ထားတဲ့

မောင်မောင့်ဒစ်ထိပ်မှာ စိုတိုတိုအထိအတွေ့ကိုသိစေပြီး ဒါအဝင်ဝပဲလို့ လမ်းပြပေးနေသလိုပါပဲ။ ပြီးတော့ စိုးရိမ်

စိတ်လေးဝင်နေတဲ့ကောင်မလေးရဲ့နုတ်ခမ်း၊သွား၊လျှာ၊အာခေါင်တွေကိုအဆက်မပြတ်လျှာတိုက်စစ်ဆင်လိုက်ပါ

တယ်။ပန်းနုသွေးတစ်ယောက်ဖီးလ်တွေတက်လာပြီး တအင်းအင်းငြီးကာ လက်နှစ်ဖက်နဲ့မောင်မောင့် လည်ဂုတ်

ကိုသိုင်းဖက်ပြီး အောက်ကနေ တလူးလူးတရွရွနဲ့ ကော့တက်လာပါတယ်။ မောင်မောင့်ရဲ့အနမ်းတွေအပြင်၊သူမ

ရဲ့နို့အုံကိုပါပိပြီးဖိထားတဲ့ မောင်မောင့်ခန္ဓာကိုယ်ပူပူနွေးနွေးအတွေ့အထိ၊ အဆိုးဆုံးက ဒူးကွေးပေါင်ကားဖြစ်နေ

တဲ့မိမိရဲ့ခြေထောက်ကြားထဲမှာ မိမိရဲ့အဖုတ်ဝကိုဖိပြီးတေ့ထားတဲ့ ဦးမောင်ရဲ့ပူနွေးနှူးည့ံလှတဲ့ဒစ်ထိပ်ကြီးရဲ့

အထိအတွေ့တွေကြောင့် တဏှာရာဂလှိုင်းတွေဟာ ဖိစီးမရအောင်တလိပ်လိပ်တက်လာပြီး ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဦး

မောင်ကလုပ်လာမယ့်ဟာမှန်သမျှကို လက်ခံဖို့အဆင်သင့်ဖြစ်နေပါတော့တယ်။

အချိန်ကျပြီဆိုတာသိတဲ့မောင်မောင်ဟာ ခါးကိုမသိမသာလေးကော့ပြီး ဒစ်ကိုဖိသွင်းလိုက်ပါတယ်။ ဒစ်

ထိ်ပ်ကြီးဟာကြီးမားလှတဲ့အပြင် အဖုတ်ကလေးဟာလည်း ကျဉ်းတာကြောင့် ချက်ချင်းမဝင်ဘဲ တစ်နေပါတယ်။

မောင်မောင်အသာပြန်ကြွပြီးမှ တစ်ခါအဝကိုပြန်တေ့ပါတယ်။အဝကိုသေချာတေ့နိုင်တော့မှ နုတ်ခမ်းကိုငုံစုတ်၊

ခန္ဓာကိုယ်ကို ကောင်မလေးမလှုပ်နိုင်အောင် ပိုဖိပြီး ခါးအားကိုသုံးကာ ဒစ်ကြီးကိုဖိပြီးသွင်းချလိုက်ပါတယ်။ ဗြစ်

ကနဲ့အသံနဲ့အတူ ပန်းနုသွေးရဲ့စောက်ဖုတ်ဘေးနှုတ်ခမ်းသား ၂ ဖက်ပါ ရောပါပြီး ဒစ်ကြီးဟာဝင်ချသွားပါတယ်။

̒ ဗြစ်…..ဗြစ်……ဗြစ်စ်စ်စ်..̓

̒ အင်း. အူး..ဖူးးးး..̓

ပန်းနုသွေးခမျာ ကြီးမားတဲ့လီးဒစ်ကြီးဝင်သွားတာကြောင့်နာလွန်းသဖြင့် ဆတ်ဆတ်ခါနေပါတယ်။နုတ်ကအော်

ပေမယ့် မောင်မောင်ကနူတ်ခမ်းတစုံလုံးကိုဖိပြီး ငုံစုတ်နမ်းထားတာကြောင့် အသံဟာမပီမသ ဝိုးတဝါးပဲထွက်နို်င်

ပါတယ်။နာလွန်း၍ခေါင်းကိုခါရမ်းပြီး မောင်မောင့်အနမ်းပြုတ်ထွက်သွားအောင်ကြိုးစားပေမယ့် မောင်မောင်က

အစကတည်းက လက်နှစ်ဖက်နဲ့နားထင်နှစ်ဖက်ကိုအုပ်ကိုင်ထားပြီးဖြစ်တာကြောင့် ခေါင်းကိုစိတ်ရှိတိုင်းရမ်းခါလို့

မရသလို အနမ်းကလည်းလွတ်အောင် ရုန်းလို့မရပါဘူး။ ခန္ဓာကိုယ်ကိုလည်း မောင်မောင်ကသူ့ကိုယ်ကြီးနဲ့ဖိပြီး

ဖြစ်တာကြောင့်လှုပ်လို့မရသလို လက်နှစ်ဟာလည်း အစကတည်းကမောင်မောင်ကချိုင်းအောက်က လျှိုဖက်

ထားတာကြောင့် လေထဲကိုသာတန်းလို့ရသလိုဖြစ်နေပြီး အားထည့်လို့မရပါဘူး။ကားကားလေးဖြစ်နေတဲ့ မိမိရဲ့

ခြေထောက်နှစ်ချောင်းသာလွတ်လပ်တာမို့ နာလွန်းတဲ့ဝေဒနာကို ခြေထောက်ကလေးနှစ်ချောင်းကို ရမ်းခါလိုက်၊

လေထဲမှာ ဆန့်ပြီးတန်းလိုက်နဲ့ဖြေနေရပါတော့တယ်။

မောင်မောင်ကတော့ ဒစ်ကြီးတစ်ခုလုံးဝင်သွားပြီးတာနဲ့ ဆက်မသွင်းသေးဘဲရပ်ထားလိုက်ပါတယ်။

ကောင်မလေးရဲ့စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းသား အပေါ်စွန်းနဲ့အောက်စွန်းတော့နည်းနည်းလေး စုတ်ပြဲသွားနိုင်တယ်လို့

တွေးလိုက်ပါတယ်။ မောင်မောင်ဟာ ကောင်မလေးကိုချုပ်ကိုင်ဖိပြီးနမ်းနေတာကိုလွှတ်မပေးဘဲ မိမိရဲ့တင်ပါး

တွေကိုသာလှုပ် လှုပ်ကစားပေးပြီး ဒစ်ကြီးနဲ့စောက်ခေါင်းဝကို ချဲ့သလိုပုံစံမျိုးပွတ်ပေးနေပါတယ်။၂ မိနှစ်၊၃ မိနှစ်

လောက်ကြာတော့ ပန်းနုသွေးခံနိုင်ရည်ရှိလာပြီး နည်းနည်းငြိမ်ကျလာပါတယ်။ မောင်မောင် ခါးအားကိုသုံးပြီးအ

သာလေးထပ်ဖိချလိုက်ပါတယ်။ စောက်ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်းနုနုလေးကို ဒစ်ကြီးဟာထိုးခွဲပြီး နောက်ထပ် လက်တစ်

လုံးစာလောက်ဝင်သွားပါတယ်။

̔ ဗြစ် ̕

̔ အူးး.ဖူး ̕

ပန်းနုသွေးအသံထွက်ဖို့ကြိုးစားရင်း နာလွန်းတာကြောင့် ခြေထောက်နှစ်ချောင်းဟာ ဆန့်တန်းလာပြန်ပါတယ်။

မောင်မောင်ဆက်မသွင်းသေးဘဲရပ်ထားလိုက်ပါတယ်။ပန်းနုသွေး အနမ်းဆီအာရုံပြောင်းအောင် လျှာတိုက်စစ်

ကိုပြင်းပြင်းထန်ထန်ပြန်လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။တပြိုင်တည်းမှာပဲ ဒစ်မထွက်စေဘဲ လက်တစ်လုံးစာလောက်ဝင်

နေတာကို အသာပြန်ထုတ်လိုက်ပါတယ်။နောက်ဖြေးဖြေးလေး လက်တစ်လုံးစာလောက်ပဲ ပြန်သွင်းလိုက်ပါ

တယ်။ အဲဒီလို အခါ ၂၀ လောက်လုပ်ပေးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ပန်းနုသွေးဟာငြိမ်ကျသွားပါတယ်။ဆက်ပြီး

နောက်ထပ်အခါ ၂၀ လောက်လုပ်ပေးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ခံနိုင်ရည်ရှိသွားသလို အရသာလည်းတွေ့လာပြီး

ငြီးသံလေးပြန်ထွက်လာပါတယ်။ ဖိထားတဲ့ကြားက တင်ပါးနှစ်ဖက်ဟာ ကော့ချင်လှုပ်ချင်လာပါတယ်။

̒ ဗြစ်.ဗြစ်..ဗြစ်တစ်တစ်…̓

̔ အူး ဖူး ဖလူး ဖလူး ဖူး…̕

မောင်မောင်အားထည့်ပြီးထပ်ဖိချလိုက်တဲ့အတွက် လီးဒစ်ကြီးဟာ စောက်ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်းနုနုနံရံလေးတွေကို

ထိုးခွဲပွတ်ထိပြီး နောက်ထပ် လက်နှစ်လုံးကျော် သုံးလုံးနီးပါးလောက်ဝင်ချသွားပါတယ်။ခုဆိုရင် မောင်မောင့်လီး

ကြီးဟာ ပန်းနုသွေးရဲ့စောက်ဖုတ်လေးထဲကို ဒစ်ကြီးအပါအဝင် သုံးလက်မခန့်ဝင်သွားပါပြီ။ပန်းနုသွေးခမျာတော့

နာလွန်းသဖြင့် မောင်မောင်ချုပ်ကိုင်မှုအောက်က အတင်းရုန်းကန်နေသလို စကားပြောနိုင်အောင် အနမ်းပြုတ်

ထွက်ဖို့လည်း ကြိုးစားနေပါတယ်။ဒါပေမဲ့ စားနေကျကြောင်ပါးကြီးလက်က လူလွတ်ဖို့မဆိုနဲ့ အသံထွက်ဖို့ပင်

ကြိုးစားလို့မရနိုင်ပါဘူး။ မောင်မောင်ဟာဝင်သွားသလောက် ၃ လက်မလောက်ကိုပဲ အသွင်းအထုတ် ဖြေးဖြေး

ချင်း လုပ်ပေးနေပါတယ်။

အစကတည်းက မောင်မောင်ကလိပြီးနှူးနှပ်ပေးထားလို့ ထွက်လာခဲ့တဲ့ ကာမရှေ့တော်ပြေးအရည်

ကြည်၊ မောင်မောင်ဘာဂျာမှုတ်ပေးလို့ တချီပြီးပြီး ထွက်ထားတဲ့အရည်တွေနဲ့ စောက်ခေါင်းတလျှောက်ချောမွတ်

နေတာကြောင့် အခက်အခဲသိပ်မရှိဘဲ အဝင်အထွက်လုပ်လို့ရနေတဲ့မောင်မောင့်လီးဒစ်ကြီးရဲ့ စောက်ခေါင်းအ

တွင်းသားများကိုပွတ်တိုက်မှု၊ ဒါ့အပြင်လီးကြီးရဲ့ပြိုင်းပြိုင်းထနေတဲ့အကြောများရဲ့ပွတ်တိုက်မှု၊ အကောင်းဆုံးက

တော့ လီးကြောကြီးများရဲ့ စောက်စေ့ကလေးကိုပွတ်တိုက်နေမှုတို့ကြောင့် နာပင်နာသော်လည်း ထိုအနာတွေ

ကြားထဲကနေ ခံလို့ကောင်းတဲ့အရသာတမျိုးကို ပန်းနုသွေးတဖြေးဖြေးခံစားလို့ရလာပါတယ်။ စောက်ခေါင်းအ

တွင်းသားနုနုတွေကို ပူနွေးမာကျောလှတဲ့လီးကြီးရဲ့ပွတ်တိုက်မှုကြောင့် ခံစားရတဲ့အရသာဟာ ဘာနဲ့မှနှိုင်းယှဉ်

လို့မရအောင်ကောင်းတယ်လို့လည်း အတွေးတစ်ချက်ဝင်လာပါတယ်။ နာတာနဲ့ကောင်းတာရောပြီးခံစားရတာ

ဘယ်လိုကြီးမှန်းမသိဘူးလို့လည်းတွေးမိပါတယ်။တခါမှလည်းအဲဒီလိုမခံစားဖူးတာကြောင့် စိတ်အာရုံကို ထိုခံ

စားမှုမှာပဲ အပြည့်ထည့်ထားမိပါတယ်။ မရုန်းမိတော့ပဲ တဖြေးဖြေးလည်းငြိမ်ကျသွားပါတယ်။

မောင်မောင်ဟာ ဝင်သလောက်မှာပဲ အသွင်းအထုတ်ဖြေးဖြေးလုပ်ပေးနေရင်းက ပြန်အသွင်းမှာ မသိမ

သာလေးအတွင်းကို တိုးပြီးသွင်းပါတယ်။ပမာပြောရရင် တစ်လက်မရဲ့ ၂ စိတ်လောက်ထိကိုပဲသွင်းတာပါ။ အဲလို

ကနေ အသွင်းအထုတ်မှန်မှန်လုပ်ပေး၊ ကောင်မလေးခံနိုင်သွားရင် နောက်ထပ် ၂ စိတ်လောက်ထပ်သွင်း၊ မှန်

မှန်အသွင်းအထုတ်ပြန်လုပ်ပေးနဲ့ လုပ်ပေးနေပါတယ်။ ပန်းနုသွေးလည်းခံသာတဲ့အတွက်မရုန်းကန်တော့ဘဲ

ပြုသမျှနုနေပါတယ်။တထစ်ထစ်နဲ့လီးကြီးတရစ်ရစ်ဝင်လာတာကိုသိပေမယ့် ဒစ်ကြီးစသွင်းတုန်းကလောက်မနာ

တာရယ်၊ နာကောင်းကြီးဝေဒနာကို တမျိုးခံလို့ကောင်းလာတာရယ်၊ တဖြေးဖြေးချင်းမို့ခံသာတာရယ်ကြောင့် မ

ရုန်းကန်တော့ဘဲ အသက်ရှူမမှားအောင်နေရင်း ငြိမ်ခံနေပါတယ်။တရစ်ချင်းဝင်လာတဲ့လီးကြီးဒါဏ်ကိုခံနိုင်ပြီး

အနာသက်သာလိုသက်သာငြားဖြစ်မလားလို့တွေးမိပြီး ပေါင်လေးကိုလည်း ပိုကားပေးလိုက်မိပါတယ်။ ဖြေးဖြေး

ချင်းတရစ်ချင်းသွင်းလာတဲ့မောင်မောင့်လီးကြီးဟာ တစ်ဝက်သာသာအဝင်မှာတော့ အပျိုစင်အမှေးပါးကို သွား

ထောက်မိပါတော့တယ်။မောင်မောင်ဟာ ထိုအမှေးပါးကိုထိရုံလေးထိလိုက်၊ ဒစ်မြုတ်ရုံပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်၊ အမှေး

ပါးကိုထိရုံထောက်ရုံပြန်သွင်းလို်က်နဲ့ ၁၀ ကြိမ်လောက်လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။နောက်အမှေးပါးကိုပြန်အထိမှာ အ

ရင်ကထက်ပိုပြီးဖိထောက်လိုက်ပါတယ်။ပန်းနုသွေးနာသွားတဲ့အတွက် တချက်တွန့်သွားပါတယ်။လီးကြီးက ပြန်

ထွက်သွားပါတယ်။ နောက်ပြန်ဝင်လာပြီးဖိထောက်ပြန်ပါတယ်။ ပန်းနုသွေးနာတဲ့အတွက် တချက်ထပ်တွန့်ပါ

တယ်။အဲဒီလိုသုံးကြိမ်လောက်လုပ်ပြီး နောက်တစ်ကြိမ်ဖြေးဖြေးသွင်းလိုက်တဲ့လီးကို အမှေးပါးနားရောက်ကာနီး

မှာ မောင်မောင်ဟာ ခါးအားကိုအပြည့်သုံးပြီး စကဒ်ဒုံးကျည်လွှတ်သလို လီးကိုအရှိန်နဲ့ဆောင့်ချ ထိုးသွင်းလိုက်

ပါတယ်။

̒ ဒုတ်. ဖောက်. ဗြစ် ̓

̒ အား. အမလေးတော့. ဦးမောင်ရဲ့ ̓

မောင်မောင်ဟာ ပန်းနုသွေးနားထင်ကိုအုပ်ကိုင်ထားတဲ့လက်ကိုလွှတ်ကာ ပန်းနုသွေးရဲ့ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ဆွဲကိုင်

ပြီးကျုံးဆောင့်ထည့်လိုက်တာဖြစ်တဲ့အတွက် နူတ်ခမ်းကလည်းလွတ်သွားပြီး ပန်းနုသွေးအော်သံထွက်လာတာ

ဖြစ်ပါတယ်။ပန်းနုသွေးရဲ့ အပျိုစင်အမှေးပါးကတော့အောင်မြင်စွာပေါက်ထွက်သွားပါပြီ။ မောင်မောင်ဟာအချိန်

မဆိုင်းဘဲ လီးကိုဝင်နိုင်သမျှဝင်အောင် ထပ်ဖိချလိုက်ပါတယ်။

̔ ဗြစ်. ဗြစ်. ဗြစ်တစ်တစ်…တစ် ̕

̒ အား. အား. အမလေး.နာတယ်… .ဦးမောင့်င်င်င်င်..̕

̒ ဒုတ် ̓

̔ အ ̕

̒ စွိ…ဗြစ်စ်စ်စ်…ဒုတ် ̓

̔ အ. အား… နာတယ်ဦးမောင်…..၊ နာတယ် နာတယ်၊ အဟင့် အဟင့် ဟင့်င့်….အီးဟီးဟီးးးးးး…ရွှတ် ̕

မောင်မောင့်လီးကြီးဟာ ပန်းနုသွေးရဲ့စောက်ခေါင်းအတွင်းသားတစ်လျှောက်ထိုးခွဲဝင်သွားပြီး နောက်ဆုံး သား

အိမ်ကို ဒုတ်ဒုတ်ထိပါတယ်။သားအိမ်ကိုထောက်မိပေမယ့် မောင်မောင့်လီးဟာ တဆုံးအထိမဝင်သေးပါဘူး။အ

ပြင်မှာ တစ်လက်မကျော်ကျော်ကျန်ပါသေးတယ်။ပန်းနုသွေးလည်းနာလွန်းတာကြောင့် ခေါင်းကိုဘယ်ညာရမ်းခါ

ရင်း အော်ဟစ်နေပါတယ်။မောင်မောင်ကတော့ ဘာကိုမှဂရုမထားတော့ဘဲ အထုတ်အသွင်းကို ခပ်သွက်သွက်

လုပ်ပြီး အဆုံးထိဆောင့်နေပါတယ်။မောင်မောင့်လီးတဆုံးထိဝင်ပြီး လီးမွှေးတွေဟာ ပန်းနုသွေးအဖုတ်နဲ့ဆီးခုံ

မှာ သွားကပ်မိတဲ့အခါမှာတော့ ဒစ်ကြီးဟာ ပန်းနုသွေးရဲ့ သားအိမ်အဝကိုပါ ထိုးခွဲမတတ်တင်းတင်းဖိထောက်

လျက်ဖြစ်ဖြစ်သွားပါတယ်။ ပန်းနုသွေးခမျာတော့ နာလွန်းတာကြောင့် ပါးစပ်ကအော်ဟစ်သလို မလူးသာမလွန့်

သာရုန်းကန်လျက်ကနေ နောက်ဆုံးမှာတော့ ငိုချလိုက်ပါတယ်။ စောက်ခေါင်းလေးကျဉ်းလွန်းတာကြောင့် လီး

ကြီးထိုးထည့်လိုက်တိုင်း စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းသားနှစ်ခုဟာလိပ်ပါသွားပြီး လီးကြီးပြန်ထုတ်လိုက်တိုင်း လန်ပြီး

ပြန်ပါလာပါတယ်။အပျိုစင်အမှေးပါးပေါက်သွားတာကြောင့်ထွက်လာတဲ့သွေးတွေဟာလည်း လီးကြီးမှာပေလျက်

ပါလာပြီး လီးကြီးဆွဲထုတ်လိုက်တိုင်း လီးကြီးနဲ့လိုက်ပါလာကာ စောက်ဖုတ်လေးထဲကနေ သွေးနဲ့အရည်ကြည်

တွေရောပြီး ပန်းနုသွေးပေါင်ကြားနဲ့ဖင်ကြားကို စီးကျလာပါတယ်။ နောက်တော့ အမှေးပါးလေးဟာလည်း လီး

ကြီးရဲ့လိုးဆောင့်မှုဒါဏ်ကြောင့် ပြတ်ထွက်ပြီး လီးကြီးပြန်အထုတ်မှာကပ်ပါလာပြီး စောက်ဖုတ်အပြင်နူတ်ခမ်းမှာ

လာကပ်နေပါတယ်။ မောင်မောင်ကတော့ အလိုးမရပ်ဘဲ ခပ်သွက်သွက်လေးဆက်ဆောင့် နေပါတယ်။

̒ ဗြစ်.ဖောက်. ဖွတ်. ဒုတ်၊ စွိ…ဗြစ်.ဖောက်.ဖွတ်.ဒုတ် ̕

̒ အ. အဟင့်. အီး. အား.အား…အဟင့်.ဟီး.ဟီး.ရွှတ် ̓

ပန်းနုသွေးပုခုံးကိုဆွဲပြီးခပ်သွက်သွက်လေးဆောင့်ပေးနေတာဖြစ်ပေမယ့် အားကုန်ကျုံးထည့်ပြီး ဆောင့်

ဆောင့်ချနေတာတော့မဟုတ်ပါဘူး။အောင့်ခံနိူင်လောက်တဲ့ပြင်းအားလောက်သာ လုပ်ပေးနေတာဖြစ်ပါတယ်။

အချက် ၆၀ ကျော်ကျော်လောက်အဲဒီလိုအလုပ်ခံရပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ ခံနိူင်ရည်ရှိလာပြီး နာတဲ့ဝေဒနာတဖြေး

ဖြေးလျော့လာတာကို ပန်းနုသွေးသတိပြုမိလာပါတယ်။ နာကျင်ခြင်းမဆုံးခင်မှာဘဲ သာယာခြင်းစလာခဲ့ပြီး

နာကောင်းဝေဒနာကို စတင်ခံစားလာရပါတယ်။ နာတာကိုက ကောင်းသလိုလိုဝေဒနာကိုလည်း ခံစားလာရ

ပါတယ်။ကောင်းတာရယ် နာတာကိုကကောင်းသလိုလိုရယ် ဝေဒနာ ၂ ခုကြောင့် အဖုတ်ထဲမှာတမျိုးကြီးဖြစ်ပြီး

ခံလို့ကောင်းတဲ့အရသာပိုလာတဲ့အချိန်မှာ ပန်းနုသွေးရဲ့ငိုရှိူက်သံဟာ တဖြေးဖြေးတိမ်ဝင်ရာကနေ နောက်ဆုံးမှာ

တိတ်သွားပါတယ်။လူကလည်းငြိမ်ကျသွားပါတယ်။ မောင်မောင်ကတော့ သွက်သွက်လုပ်ပေးလိုက်၊ဖြေးဖြေး

လုပ်ပေးလိုက်၊ မှန်မှန်လုပ်ပေးလိုက်နဲ့ ဆောင့်ချက်ကို မျိုးစုံလုပ်ပေးနေပါတယ်။

̒ ဘွတ်ဘွတ်ဘွတ်ဘွတ် ဘွတ်…….ဘွတ်……..ဘွတ်…… ဘွတ်..ဘွတ်..ဘွတ်..̕

̔ အင်.အင်.အင် အင်…….အင်…….အင်အင်ဟင်င်င်င်….အင်ဟင်င်င်ငအိ ̕ ̔ ဟင်းး…ဟင်းး..အင်းဟင်းဟင်းးးး…̕

ပန်းနုသွေးတစ်ယောက် လီးကြီးပြန်ထွက်သွားချိန်မှာ ရင်ထဲဟာသလိုဖြစ်သွားပြီး ထိုးဝင်လာချိန်မှာ ပြည့်ဝတဲ့

အရသာကိုခံစားလာရတော့ လီးကြီးဝင်ချလာတိုင်း အင်.. အင်.. ဆိုတဲ့အသံလေးထွက်လာပြီး နောက်ပိုင်းမှာ

တဏှာရာဂအပြည့်ထနေတဲ့ တဟင်းဟင်းငြီးသံတွေ အဆက်မပြတ်ထွက်လာပါတော့တယ်။ တင်ပါးဟာလည်း

လူးလွန့်ရမ်းခါလာပြီး စိတ်ရဲ့ခိုင်းစေမှုမပါဘဲ အလိုလို မသိမသာကော့ကော့ပေးလာပါတော့တယ်။ ထိုအခါမှာ

တော့မောင်မောင်ဟာ ပန်းနုသွေးပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုလွှတ်လိုက်ပြီး ဘေးနှစ်ဖက် စားပွဲပေါ်ကိုလက်ထောက်ကာ

ကိုယ်ကိုကြွလိုက်ပါတယ်။ နောက် အားသုံးမာန်ထည့်ပြီး အမြန်ဆုံးနှုန်းနဲ့ အားကုန်သုံးပြီးဆက်တိုက် ဆောင့်

ဆောင့်ချပြီး လိုးပစ်လိုက်ပါတော့တယ်။လူကလည်း အံကြိတ်ထားမိပါတယ်။

̔ ဘွတ် . ဒုတ် . ̀အင့် ́ .̒ ဇွိ ဘွတ် . ဒုတ် ̓ . ̀အင့် ́ ̒. ဇွိ၊ ဘွတ် . ဒုတ် .̀ အင့် ́.

မောင်မောင့်ရဲ့အားပါတဲ့ဆောင့်ချက်တွေမှာ ပန်းနုသွေးတစ်ယောက် တအင့်အင့်နဲ့ အင့်နေအောင်ခံနေပါတော့

တယ်။ ဒါပေမဲ့ နာခြင်းဆိုတဲ့ဝေဒနာထက် အီစိမ့်နေအောင်ကောင်းခြင်းဆိုတဲ့အရသာက ပိုထင်ပေါ်ခံစားနေရ

တာမို့ အောက်ကနေ ခါးအားယူပြီးတင်ပါးနှစ်လုံးကို ကော့ကော့ပေးတဲ့အပြင် လက်နှစ်ဖက်ဟာ သူ့ဘေးမှာ

ထောက်ထားတဲ့ မောင်မောင့်လက်ဖျံနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကို်င်လာပါတယ်။ခေါင်းလေးကလည်းထောင်လာပြီး မိမိ

စောက်ပတ်ထဲမောင်မောင့်လီးကြီးထိုးဝင်နေပုံကို ခေါင်းထောင်ကြည့်နေမိပါတယ်။ မောင်မောင်ဟာ ဆောင့်

ချက်တွေကို မြန်မြန်သွက်သွက်ကြီးနဲ့ မီးကုန်ယမ်းကုန်ဆောင့်ဆောင့်သွင်းလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ သားအိမ်ကို

ဆောင့်မိတဲ့ဒါဏ်ကြောင့် နာနာသွားလို့ အင့်ကနဲ အင့်ကနဲဖြစ် ဖြစ်သွားပေမယ့် ရမ္မက်စိတ်ကတော့ ပိုကြွလာ

ကာ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ မောင်မောင့် ဂုတ်ကိုသိုင်းဖက်လာပြီး ခန္ဓာကို်ယ်အပေါ်ပိုင်းလေးဟာ စားပွဲပေါ်ကကြွလာပါ

တယ်။ မျက်လုံးအစုံကို မောင်မောင့်မျက်နှာကို တဏှာရာဂအခိုးထန်တဲ့မျက်လုံးနဲ့ကြည့်ပြီး ဆက်သာဆောင့်ဆို

တာကို မျက်လုံးနဲ့စကားပြောနေပါတယ်။ မောင်မောင်ကလည်း အချိန်ကောင်းရောက်နေပြီဆိုတာသိတဲ့အတွက်

စောစောကထက် အားပိုထည့်ပြီး မီးကုန်ယမ်းကုန် ဖိဖိပြီးဆောင့်ချပစ်လိုက်ပါတယ်။အံကိုလည်းကြိတ်ထားမိပါ

တယ်။

̔ ဘွတ် ဒုတ် – အင့်၊ ဘွတ် ဒုတ် – အင့်၊ ဘွတ် ဒုတ် – အင့် ̕

အဲဒီလိုအချက် ၂၀ လောက်လည်းဆောင့်ပေးလိုက်ရော ပန်းနုသွေးရဲ့ စောက်ခေါင်းဟာ ရွစိရွစိဖြစ်လာပြီး

မောင်မောင့်လီးကိုအတွင်းသားများက တအားလာစုပ်ဆွဲကာ ကာမအရသာရဲ့အထွဋ်အထိပ်ကိုရောက်လာပြီး

တအားအားနဲ့အော်ငြီးလာကာ ပြီးဆုံးခြင်းကို ရောက်ကာ အရည်များထွက်ကျလာပါတော့တယ်။ ကြီးမားလှတဲ့

လီးကြီးက ဖော့ဆို့ပိတ်သလိုမို့ လီးကြီးဝင်လာစဉ်မှာ အရည်များဟာ အဆို့ပိတ်ထားသလို အပြင်ကိုရောက်မ

လာနိုင်ဘဲ လီးကြီးထုတ်လိုက်တိုင်း ထုတ်လိုက်တိုင်းမှာ ရွှဲကနဲ ရွှဲကနဲ ထွက် ထွက်ကျလာပါတယ်။အရည်များ

ဟာ များပြားလွန်းတာမို့ ပန်းနုသွေးရဲ့ပေါင်ကြား ဖင်ကြားများမှ စီးကျကာ စားပွဲပေါ်မှာ အိုင်လာပါတယ်။

ခံစားရတာဟာလည်း တကိုယ်လုံးရှိသမျှအကြောတွေ အီစိမ့်နေအောင်ကောင်းလှတာကြောင့် ပန်းနု

သွေးဟာ မောင်မောင့်လည်ဂုတ်ကိုဖက်လျက်ကပဲ ခေါင်းကနောက်ကိုလန်ကျသွားကာ တင်ပါးနှစ်လုံးကိုလည်း

အစွမ်းကုန်ကော့ပစ်လိုက်ပြီး တဟင်းဟင်း အသံထွက်ကာ ပြီးဆုံးခြင်းရဲ့အရသာကို အပြည့်အဝခံယူလိုက်ပါ

တယ်။မောင်မောင်ကလည်း ပန်းနုသွေးပြီးလို့ တင်ပါးကော့အတင်လာမှာ လီးကိုမစောင့်ဘဲ အဖုတ်ထဲ တဆုံးထိ

ထည့်ပြီး ခါးကော့ပြီး အားနဲ့ဖိပေးလိုက်တာကြောင့် ကောင်းလွန်းတာထက်ပိုကောင်းတဲ့အရသာကို ပန်းနုသွေး

ကောင်းကောင်းကြီးခံစားရပါတယ်။

ကော့ပေးတဲ့အပြင် လီးကိုပါ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေက ဖြစ်ညုစ်ပေးတာကြောင့် မောင်မောင်

လည်း ပြီးချင်သလိုလိုတောင်ဖြစ်သွားပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ အတွေ့အကြုံများပြီး သုတ်ထိန်းအားအင်မတန်ကောင်း

လွန်းလို့ တခုလပ်တွေ မုဆိုးမတွေ ကြိုက်ကုန်းတွေတောင် အစွဲအလန်းကြီးခဲ့ရတဲ့မောင်မောင်ပဲဟာ ဒီလောက်နဲ့

ပြီးရင် ရာဇဝင်ရိုင်းတော့မှာပေါ့။ မောင်မောင်ဟာ ပန်းနုသွေး ပြီးဆုံးခြင်းရောက်လို့ သူ့လည်ကိုဖက်ထားတဲ့လက်

ကို လွှတ်ပြီး စားပွဲပေါ်မှာ ပက်လက်ကလေးဖြစ်နေသော်လည်း ထန့်ထန့်၊ ထန့်ထန့်နဲ့ ပြီးဆုံးခြင်းရဲ့နောက်ဆုံး

လက်ကျန်အရသာလေးကို စောက်ဖုတ်အတွင်းသားလေးတွေ ညုစ်ကာ ညုစ်ကာ ဖြစ်နေတာကို ငြိမ်တဲ့အထိ

လီးကြီးကိုတဆုံးထိုးသွင်း ဖိထားပေးပါတယ်။ သို့သော် ကောင်မလေးငြိမ်သွားတာနဲ့ အနားမပေးဘဲ လိုးဆောင့်

ခြင်းကိုပြင်းပြင်း မြန်မြန်နဲ့ ချက်ချင်းပြန်စတင်လိုက်ပါတယ်။ ပန်းနုသွေးတစ်ယောက် မောင်မောင့်ရဲ့ ကျွမ်းကျင်

ပိုင်နိုင်ပြီး အားပါတဲ့ဆောင့်ချက်တွေကြောင့် ကျကာစဖီလင်တွေဟာ ချက်ချင်းပြန်တက်လာပြီး တဟင်းဟင်း

ပြန်ငြီးတွားကာ တလူးလူးတလိမ့်လိမ့်ပြန်ဖြစ်လာပါတယ်။

မောင်မောင်ဟာ ပန်းနုသွေးဘေးနှစ်ဖက် လက်ထောက်ထားရာကနေ မတ်မတ်ရပ်လိုက်ပြီး ပေါင်နှစ်

ချောင်းကို ကားကားလေးတွန်းတင်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့မှ ဖြေးဖြေးချင်းအသွင်းအထုတ်လုပ်ရင်း ပန်းနုသွေး

ရဲ့စောက်စေ့လေးကို သူ့ရဲ့ဒစ်ကြီးကပွတ်သွားလိုက်၊ ပြိုင်းပြိုင်းထနေတဲ့လီးကြောကြီးတွေကပွတ်သွားလိုက်နဲ့

စောက်ဖုတ်လေးထဲ လီးကြီးအဝင်အထွက်လုပ်နေတာကို ဇိမ်ခံကြည့်ရင်းလိုးနေပါတယ်။ပန်းနုသွေးကတော့ စား

ပွဲစောင်း ၂ ဖက်ကို လက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်ရင်း၊ခေါင်းကိုဘယ်ညာရမ်းခါရင်း၊ ခန္ဓာကိုယ်လေးကိုလူးခါရင်း ကာမကြော

မှာမျောနေပါတယ်။ ၂ မိနှစ်လောက်လည်းကြာရော ပန်းနုသွေးရဲ့စောက်ခေါင်းအတွင်းသားလေးတွေဟာ မောင်

မောင်ရဲ့လီးကြီးကို ညုစ်ညုစ်လာပါတော့တယ်။ စအိုလေးကလည်း ပွစိပွစိဖြစ်လာပါတယ်။ ဖြေးဖြေးချင်းအသွင်း

အထုတ်လုပ်နေတာကိုအားမရဟန်နဲ့ မောင်မောင့်ကို ခေါင်းကလေးထောင်ကြည့်ပြီး ဒါ့ထက်မြန်မြန်ပြင်းပြင်း

ဆောင့် ဆောင့်သွင်းဖို့ ရာဂထန်တဲ့မျက်လုံးလေးနဲ့အသံတိတ်စကားလှမ်းပြောနေပါတယ်။ သပြေတို့အရွယ် လှပ

ချောနုတဲ့ကောင်မလေးရဲ့ ကျဉ်းကျဉ်းနုနုပက်ကင်စောက်ဖုတ်လေးကို ကြပ်ကြည်တည်းတည်းထိုးသွင်း လိုးနေရ

လို့ ပြီးချင်ချင်ဖြစ်နေတဲ့မောင်မောင်လည်း ကောင်မလေးအလိုအတိုင်း မာန်ထည့်ပြီး အားကုန်ကျုံးကျုံး

ဆောင့်ထည့်ပြီး ဆက်တိုက်လိုးချလိုက်ပါတယ်။

̒ ဘွတ် ဒုတ် ဖောင်း ဖတ်၊ ဘွတ် ဒုတ် ဖောင်း ဖတ်၊ ဘွတ် ဒုတ် ဖောင်း ဖတ် ̓

̒ အ အင့် ၊ အ အင့်၊ အင့် အင့် ၊ အား အင့် အား ̓

ဘွတ်ကနဲဆောင့်ဝင်သွားပြီး သားအိမ်ကိုဒုတ်ကနဲဆောင့်မိကာ မိမိပေါင်ခြံကို ဦးမောင်ဆီးခုံက ဖောင်းကနဲလာ

ကပ်ပြီး ပြင်းပြင်းထန်ထန်အလိုးခံနေရခြင်းကြောင့် အောင့်တောင့်တောင့်ဖြစ်သော်လည်း ခံစားရတဲ့အရသာ

ကလည်း တစ်သက်တစ်ကိုယ်မကြုံဖူး အီစိမ့်နေအောင်ကောင်းလွန်းတာကြောင့် ပန်းနုသွေးခမျာ တအင့်အင့်

တအားအား အော်ရင်းကပဲ ဂွေးဥကြီးနှစ်လုံးက မိမိဖင်ကိုဖတ်ကနဲ ဖတ်ကနဲလာရိုက်တဲ့ အထိအတွေ့ကိုပါ

အရသာတွေ့နေပါတော့တယ်။ အချက် ၂၀ အစိတ်ခန့်ဆောင့်မိတယ်ဆိုရင်ပဲ ပန်းနုသွေးတစ်ယောက် စားပွဲကို

လက်နှစ်ဖက်နဲ့အားယူပြီး တင်ပါးတွေကို အဆုံးတိုင်ကော့တင်လိုက်ပြီး အရည်တွေဒလဟောပန်းထွက်ကာ ပြီး

ဆုံးခြင်းကိုရောက်ပါတော့တယ်။ မောင်မောင်ကလည်း ပန်းနုသွေးအပြီးနဲ့အံကိုက်ကာ မိမိလီးထဲက သုတ်ရည်

တွေကို စောက်ခေါင်းထဲမှာ ပန်းထုတ်လိုက်ပါတယ်။ သုတ်လွှတ်အားကောင်းတဲ့မောင်မောင့်ရဲ့သုတ်ရည်တွေ

ဟာ သားအိမ်အဝထိ အရှိန်ပြင်းပြင်းပူနွေးစွာထိုးဝင်လာတာကိုက ပန်းနုသွေးအတွက် ခုမှကြုံဖူးတဲ့အရသာသစ်

ဖြစ်သလို စောက်ခေါင်းထဲနဲ့ သားအိမ်ဝကို ပူနွေးနွေးသုတ်ရည်တွေအပန်းခံရခြင်းဟာလည်း အရသာတမျိုးအ

ဖြစ်ခံစားလိုက်ရပါတယ်။ ပန်းနုသွေးရဲ့အဖုတ်ကလေးဟာလည်း မိမိအထဲကို တဆုံးထိုးသွင်းပြီး ဖိထားတဲ့လီး

ကြီးကို ရှူံ့ပွ ရှူံ့ပွ တဖြေးဖြေးညုစ်ရင်းကနေ ရပ်သွားပြီး ပန်းနုသွေးလည်းငြိမ်ကျသွားပါတယ်။ တစ်ကိုယ်လုံး

လည်း နူံးချိပျော့ခွေ အားအင်ကုန်ခန်းသွားကာ အသက်ကိုမှန်အောင်မနည်းရှူရင်း အမောဖြေနေပါတယ်။

မောင်မောင်ဟာ ဖိထောက်ပြီးစိမ်ထားတဲ့လီးကို ဖြေးဖြေးချင်းဆွဲထုတ်လိုက်ပါတယ်။ လီးနဲ့အတူ အထဲကိုလိပ်ပါ

သွားခဲ့တဲ့ စောက်ဖုတ်အပြင်နူတ်ခမ်းလေးနှစ်ဖက်ဟာ အတွင်းသားနီရဲရဲလေးပေါ်တဲ့အထိ လီးကြီးနဲ့အတူ

လန်လျက် ပြန်ပါလာပြီး လီးကြီးကျွတ်သွားတဲ့အခါမှာတော့ ဖြူဖွေးပျစ်နစ်နေတဲ့မောင်မောင့်သုတ်ရည်များဟာ

ပန်းနုသွေး စောက်ဖုတ်ထဲကနေ အပြင်ကိုစီးကျလာပါတယ်။ မူလကထွက်ထားတဲ့ အရည်ကြည်နဲ့သွေးတွေ

ဟာလည်း စီးကျလာတဲ့ သုတ်ရည်ဖြူဖြူတွေနဲ့ရောပြီး ပန်းနုသွေးရဲ့ စအိုကိုဖြတ်သန်းပြီး စားပွဲပေါ်အထိစီးကျ

အိုင်ထွန်း ကုန်ပါတော့တယ်။ ပန်းနုရောင်စအိုဝလေးကို နို့နှစ်ရောင်သုတ်တွေဖြတ်သန်းစီးဆင်းသွားတာကြောင့်

စအိုဝကိုတောင် ကောင်းကောင်းမမြင်ရတော့ပါဘူး။

မောင်မောင်ဟာ အရည်တွေ၊ သွေးစသွေးနတွေပေကျံနေတဲ့ သူ့ရဲ့လီးကြီးကိုတချက်ငုံ့ကြည့်လိုက်ပါ

တယ်။ လီးကြီးကတော့ မာန်မပြေသေးပါဘူး။ နောက်တစ်ချီထပ်ဆွဲဖို့ ခေါင်းတဆတ်ဆတ်လုပ်နေပါတယ်။ပန်းနု

သွေးကိုကြည့်လိုက်တော့ စားပွဲစောင်းမှာ တင်ပါးလေးတင်လျက်သား ပေါင်လေးအဖြဲသားမောင်မောင်ထားခဲ့တဲ့

အတိုင်း ပက်လက်ကလေးလန်ပြီး ခေါင်းကလေးစောင်း မျက်လုံးလေးမှေးစင်းလို့ ရာဂအမောကို အသက်မနည်း

ရှူပြီးဖြေနေပါတယ်။ စားပွဲစောင်းပေါ်တင်ပြီး ဖိကြိတ်ခံထားရတဲ့ဒါဏ်ကြောင့် တင်ပါးနှစ်ဖက်မှာလည်း အနီစင်း

ကြီးတစ်ကြောင်းဟာ ကန့်လန့်ဖြတ်ထင်နေပါတယ်။ နောက်တချီထပ်လိုးချင်ပေမယ့် ဒေါ်နုနုနီကိုသွားကြိုရဦးမှာ

ဖြစ်တာကြောင့် နောက်နေ့တွေမှ ဇာတ်လမ်းဆက်ဖို့မောင်မောင်ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ မောင်မောင်ဟာ တံခါး

ကိုအသာဟပြီး အောက်ထပ်ကိုအသံဘလံနားစွင့်လိုက်တော့ ဒေါ်ရီနဲ့အထွေးတို့ဟာ Five movie မှာမျောနေ

ကြတုန်းပါပဲ။ မမျောလည်းကိစ္စတော့မရှိ။ အခေါ်မရှိဘဲ အပေါ်ကိုတက်ခွင့်မရကြပါ။

မောင်မောင်ဟာ ကြမ်းပေါ်မှာကျနေတဲ့ ၂ ယောက်လုံးရဲ့အဝတ်တွေကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ သိမ်းကျုံး

ကောက်ကိုင်လိုက်ပြီးနောက် အဝတ်တွေကိုင်လျက်ကပဲ ပန်းနုသွေးကို ပက်လက်အနေအထားအတိုင်း ပွေ့

လိုက်ပါတယ်။ပန်းနုသွေး သတိဝင်လာပြီး

̒ ဟင် ဦးမောင်ဘယ်ကိုလဲ ̓

̒ ရေချိုးသန့်စင်ရမယ်လေ ̓

̒ သမီးအခန်းက ဟိုမှာ ̓

မောင်မောင်ဟာ ပန်းနုသွေးပြတဲ့အတိုင်း ပန်းနုသွေးကိုပွေ့လျက် ပန်းနုသွေးအခန်းထဲကို ဝင်ခဲ့ပါတယ်။

ဦးချစ်သွေးနဲ့ဒေါ်နုနုနီကတခန်း၊ ပန်းနုသွေးကတခန်း အိပ်ကြတာဖြစ်ပြီး ၂ ခန်းလုံး အိမ်သာ၊ ရေချိုးခန်း

တွဲလျက်ဖြစ်ပါတယ်။ အခန်းတွင်းဝင်ပြီးတာနဲ့ တံခါးကိုအတွင်းက လော့ခ်ချလိုက်ပြီး လက်ထဲကကိုင်ထား

တဲ့အဝတ်တွေကို ကြမ်းပေါ်လွှတ်ချလိုက်ပါတယ်။ ပန်းနုသွေးကိုတော့ ပွေ့လျက်နဲ့ပဲရေချိုးခန်းဝင်လိုက်ပါတယ်။

အသည်းပုံရေချိုးဇလားထဲ ပန်းနုသွေးကို အသာလေးချလိုက်ပြီး ရေပန်းကိုဖွင့်ချလိုက်ပါတယ်။ ပန်းနုသွေးက

တော့ ရေချိုးကန်ထဲမှာပဲ ပက်လက်ကလေးမှိန်းရင်း ရေပန်းကကျလာတဲ့ရေတွေကို ခံယူနေပါတယ်။မောင်

မောင်လည်း ရေချိုးကန်ထဲဝင်လိုက်ပြီး ပန်းနုသွေးကိုယ်လေးကို ရေပန်းအောက်မှာ ပွတ်သပ်ရေချိုးပေးလိုက်ပါ

တယ်။ ဦးမောင်ရဲ့အပြုစု အယုအယတွေကို ပန်းနုသွေးတစ်ယောက် စွဲလန်းသွားပြီ ဖြစ်ပါတယ်။သိပ်လည်းသိပ်

ချစ်မိသွားပါပြီ။ မောင်မောင်ဟာ စောက်ဖုတ်ကလေးကိုလည်း တယုတယကိုင်တွယ်ဆေးကြောပေးပါတယ်။

အလိုးခံရတဲ့ဒါဏ်တွေကြောင့် ရေထိတဲ့အခါ စောက်ဖုတ်ကလေးဟာ စပ်ဖျင်းဖျင်းဖြစ်ပြီး ခန္ဓာကိုယ်လည်း

တွန့်ကနဲ တွန့်ကနဲ ဖြစ် ဖြစ်သွားပါတယ်။ နောက်တော့ ဦးမောင်ဟာ ပန်းနုသွေးလက်ကလေးကိုကိုင်ပြီး သူရဲ့

လီးကြီးကိုဆေးခိုင်းပါတယ်။ ပန်းနုသွေးတစ်ယောက်လည်း သူ့ကိုတယုတယဂရုစိုက်ထားတဲ့ဦးမောင်ကို ပြန်

လည်ပြီး သေသေချာချာဆေးကြောပေးပါတယ်။ လီးမမြင်ဘူးတဲ့ အပျိုဖြန်းနုနုထွတ်ထွတ်ကလေးဟာ သူ့ကို

အားရပါးရလိုးခဲ့တဲ့လီးကြီးကို အခုမှ သေသေချာချာမြင်ရသလို လက်နဲ့ကိုင်တွယ်ပြီး ရေနဲ့ဆေးကြောပေးရင်း အ

ရွယ်ရောက်ပြီးသားလူကြီးတစ်ယောက်ရဲ့လီးဟာ ဘယ်လိုမျိုးပါလိမ့်ဆိုပြီး သေချာစေ့ငုနေပါတယ်။ ခုတော့

လည်းသူမဟုတ်သလိုပျော့ဖတ်နေတဲ့လီးကြီးဟာ တောင်နေတာမဟုတ်ပဲနဲ့ကို လေးလက်မသာသာခန့်ရှိနေပါ

တယ်။ ပန်းနုသွေးဟာလီးကိုကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ဆေးကြောပေးရင်း လီးကိုလက်နဲ့ မ ပြီးလည်း လီးအောက်ဖက်

ပိုင်းကို လှန်ကြည့်ပါတယ်။ နောက်တော့ ဆပ်ပြာတိုက်ပြီးလက်နဲ့ပွတ်တိုက်သန့်စင်ပေးပါတယ်။ ဆပ်ပြာနဲ့ပွတ်

တိုက်ပေးတဲ့အခါ ချောချောနဲ့ပွတ်လို့ကောင်းတာကြောင့် လီးကိုထက်အောက်စုန်ဆန်ပွတ်တိုက်ပေးလိုက်ပါ

တယ်။ သူအဲဒီလိုလုပ်ပေးတာဟာ ဆပ်ပြာနဲ့ဂွင်းတိုက်ပေးနေသလိုဖြစ်တာကိုမသိဘဲနဲ့ ဂွင်းတိုက်မိသားဖြစ်နေ

တာကို ပန်းနုသွေးတစ်ယောက်မသိဘဲ ထက်အောက်ပွတ်ဆွဲလို့ကောင်းကောင်းနဲ့ပွတ်ပေးနေမိပါတယ်။ ၁၀

ချက် လောက်ပွတ်တိုက်ပေးလိုက်မိရင်ပဲ မောင်မောင့်ရဲ့လီးကြီးဟာ ထောင်မတ်လာပါတော့တယ်။

ဟင်…… ခိခိ

ပန်းနုသွေးတစ်ယောက်အံ့သြရာကနေ ရယ်သံထွက်ပြီး မောင်မောင့်ကိုတစ်ချက်မော့ကြည့်လိုက်ပါတယ်။

နောက်တော့ သူ့အတွက်အထူးအဆန်းဖြစ်နေတဲ့ တောင်နေတဲ့လီးကြီးကိုပဲ အာရုံရောက်ပြီး အကြောပြိုင်းပြိုင်း

နဲ့ ထောင်ထနေတဲ့လီးကြီးကို မြန်မြန်ထက်အောက်ပွတ်တိုက်လိုက်ပါတယ်။ မာန်ပါပါနဲ့ဖိပြီးဆုပ်ကိုင်ပွတ်တိုက်

လိုက်သလိုဖြစ်သွားတဲ့အတွက် အောက်ကိုအဆွဲမှာ လီးအရေပြားဟာလက်နဲ့ပါလာပြီး ဒစ်ကိုဆွဲဖြဲလိုက်သလို

ဖြစ်သွားတဲ့အတွက် ဒစ်ကြီးဟာ ပြဲကနဲကြောက်မက်ဖွယ်ရာထွက်လာပါတယ်။

ဟင်.

မတောင်ခင်ကတော့ ပျော့ဖတ်ခွေနေသလောက် တောင်လာတဲ့အခါမှာတော့ မူလထက်အဆများစွာကြီးမားလာ

ပြီး သံချောင်းကတောင်အဘခေါ်ရလောက်အောင် မာတောင့်လာတဲ့လီးကြီးကို အထူးအဆန်းဖြစ်နေစဉ်မှာပဲ

ဒစ်ကြီးပါပြဲထွက်လာတဲ့အခါ ပန်းနုသွေးအဖို့တော့ ထူးဆန်းပြီးအ့ံသြမကုန်နိုင်ဖြစ်နေပါတယ်။ ယောကျ်ားတစ်

ယောက်ရဲ့ လိင်တန်ဆာအပြောင်းအလဲကိုလည်း စိတ်ဝင်တစားဖြစ်လာပြီး ဒစ်ပြဲပြဲထွက်လာတဲ့အထိ ဖိဆုပ်ပြီး

ဆွဲဆွဲချလိုက် ပြန်တက်လိုက်နဲ့ ဂွင်းတိုက်ပေးမှန်းမသိဂွင်းတိုက်ပေးရင်း စိတ်ပါလက်ပါလုပ်နေပေးနေပါတော့

တယ်။ လက်ပြန်တက်လာရင် အရေပြားက ဒစ်ကြီးကိုဖုံးသွားလိုက် ပြန်ဆွဲချရင် ဒစ်ကြီးက အသည်းယားဖွယ်

ဒုံးကျည်ထိပ်ဖူးအလားတက်လာလိုက်ဖြစ်နေတာကိုလည်း သဘောကျနေပါတယ်။ အဲဒီလိုလုပ်ပေးနေရင်းကပဲ

အကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေတဲ့လီးကြီး၊ သပြေသီးမှဲ့ရောင်ဒစ်ကြီးတို့ကိုအနီးကပ်ကြည့်နေရပြီး လက်နဲ့ထိတွေ့နေ

ရတဲ့ မာတောင်နေတဲ့အကြောအထစ်ထစ်အထိအတွေ့များကြောင့် ပန်းနုသွေးတစ်ယောက်ရမက်သွေးတွေ ပြန်

ကြွလာပြီး ပါးစပ်ကတဟင်းဟင်းအသံတွေထွက်လာပါတယ်။

ပန်းနုသွေးရဲ့ဆပ်ပြာနဲ့ဂွင်းတိုက်သလိုလုပ်ပေးတာကြောင့် စိတ်တွေကြွနေတဲ့မောင်မောင်ဟာ ပန်းနု

သွေး ရမက်တွေပြန်ကြွနေတာကိုသိတာကြောင့် အချိန်ဆွဲမနေတော့ပဲ ပန်းနုသွေးကိုအသာဆွဲယူပြီး မတ်

တတ်ထစေလိုက်ပါတယ်။ နောက်ပန်းနုသွေးနဲ့နုတ်ခမ်းလေးကိုစုတ်ယူနမ်းလိုက်ပါတယ်။ ထိုအခါခန္ဓာကိုယ်ချင်း

ပူးကပ်သွားပြီး ထောင်မတ်နေတဲ့မောင်မောင့်လီးကြီးဟာ ပန်းနုသွေးစောက်ဖုတ်ကိုလာထောက်တာကြောင့် ပန်း

နုသွေး စိတ်ပိုကြွသွားပြီး မောင်မောင့်နုတ်ခမ်းကို အားကျမခံပြန်လည်စုတ်နမ်းလာပါတယ်။

မောင်မောင်ခဏပဲနမ်းပြီး ပန်းနုသွေးကို ရေချိုးကြွေကန်မှာ လက်ထောက်ပြီး လေးဖက်ကုန်းစေလိုက်ပါတယ်။

ကောင်မလေးတင်ပါးနောက်မှာကပ်လျက်ဒူးထောက်လိုက်ပြီး မကုန်းတတ်သေးတဲ့ကောင်မလေးခါးကို အသာဖိ

ပေးလိုက်ပါတယ်။ ထိုအခါ ပန်းနုသွေးတင်ပါးဟာကော့တက်လာပြီး အဖုတ်ကလေးဟာလည်း ပေါင်နှစ်လုံးကြား

မှာ ပြူထွက်လာပါတယ်။ အချိန်ဆိုင်းမနေတော့ပဲ လီးကိုတေ့ပြီး လက်နဲ့ထိန်းကိုင်ကာ ဖြေးဖြေးချင်းသွင်းလိုက်

ပါတယ်။

ဖျစ်..ဖျစ်..

အ…. အိ… အ…..အ…. ဦးမောင် ဖြေးဖြေး …. အားးးးးး…ကျွတ် ကျွတ်

စောစောကလိုးထားတဲ့ဒဏ်ကြောင့် တဖျစ်ဖျစ်ဝင်လာတဲ့ လီးကြီးရဲ့ပွတ်တိုက်မှုကိုမခံနိုင်ဘဲ နာကြင်မှုဝေဒနာကို

ခံစားရတာကြောင့် ပန်းနုသွေးတစ်ယောက် ညည်းသံထွက်ရင်း အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ထားပါတယ်။ ဒါပေမဲ့

ရုန်းကန်ငြင်းဆန်ဖို့တော့ မစဉ်းစားပါဘူး။ နာကျင်မှုဝေဒနာကို ခဏတာကြိတ်ခံလိုက်ရင် နတ်စည်းစိမ်အရသာ

အထွဋ်အထိပ်ကို စံစားရတော့မယ်ဆိုတာ ကိုယ်တွေ့နဲ့သိခဲ့ပြီလေ။

ဖျစ်..ဖွတ်…ဖျစ်..ဖွတ်…အင်း…အင်း… ဖျစ်.ဖွတ်.ဖျစ်.ဖွတ်.အင်.အင်. ဖျစ်ဖွတ် ဖျစ်ဖွတ် အင့်အင့်အင့်

အိုးးးးးးးးးးအ အင့်

နုတစ်ခါ ကြမ်းတစ်လှည့်၊ နှေးတစ်ခါ မြန်တစ်လှည့်၊ စည်းချက်မှန်မှန်နဲ့ မကြမ်းမနုကတစ်ချက် တစ်ချက်နဲ့အလိုး

ကျွမ်းလှတဲ့ဦးမောင်ရဲ့ လိုးချက် ဆောင့်ချက်တွေကြောင့် ကာမစည်းစိမ်အရသာဟာ မကြာခင်မှာ ပန်းနုသွေး

စောက်ဖုတ်ထဲမှာ အီစိမ့်လာပါတော့တယ်။ ကိုယ့်ကိုကိုယ်သတိမပြုမိခင်မှာဘဲ ဖင်လေးကိုနောက်ဘက်ကို မသိ

မသာတွန်းလို့တောင့်ခံထားပေးရင်း လက်ကလည်းထောက်မထားနိုင်တော့ဘဲ ခေါင်းလေးဟာ ကြွေကန်ဘောင်

ကို မှီကျသွားပါတယ်။

သုံးမိနှစ်၊ လေးမိနှစ်အကြာမှာပဲ အဖုတ်ကလေးထဲမှာ ကြွရွထကြွလာပြီး အကြောတွေထဲအထိအရသာတွေ

စိမ့်အိမ့်သွားပြီး အသွင်းအထုတ်လုပ်နေတဲ့ ဦးမောင်လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေက ဖျစ်ညုစ်ကာ အ

ရည်တွေဒလဟောထွက်ပြီး ပြီးဆုံးချင်းကိုရောက်သွားပါတော့တယ်။ မောင်မောင်ကလည်း ကောင်မလေးပြီး

တော့မယ်ဆိုတာကိုသိတာနဲ့ ခါးကိုကိုင်ပြီး မြန်မြန်သွက်သွက်ဆောင့်ချလိုက်တဲ့အတွက် ပန်းနုသွေးဟာ အရ

သာပိုတွေ့သွားပြီး မြန်မြန်လည်းပြီးသွားပါတယ်။

မောင်မောင်ကတော့ သူပြီးတဲ့အထိမလုပ်တော့ပါဘူး။ စာဖတ်ခန်းထဲမှာ တချီပြီးထားပြီးဖြစ်တဲ့အတွက် ဒုတိယ

အချီဆိုအမြဲတမ်းကြာတတ်တဲ့မောင်မောင်ဟာ သူပြီးအောင်ဆက်လုပ်နေရင် တော်တော်နဲ့ပြီးမှာမဟုတ်ဘဲ လူမိ

တာအဖတ်တင်သွားမှာမို့ နောက်နေ့တွေမှပေါ့ကွာလို့ စိတ်ထဲကကြုံးဝါးရင်း လီးကြီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်ပါတယ်။

ပြီးနောက် နှစ်ယောက်သားရေအတူချိုးရင်း ပန်းနုသွေးကိုလည်း ပွတ်သပ်ချေးတွန်းပေးလိုက်ပါတယ်။ပန်းနုသွေး

ကလည်း အားကျမခံ ပြန်လည်ပွတ်သပ်ချေးတွန်းပေးရင်း အတောင်မကျသေးတဲ့ မောင်မောင့်လီးကိုပဲ အာရုံကျ

ကာ မကြာခဏကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်နေတဲ့အတွက် မာမီပြန်လာတော့မယ်နော်လို့ မောင်မောင်ကတောင် သတိ

ပေးရတဲ့အထိပါပဲ။ ရေချိုးခန်းထဲကထွက်တော့မောင်မောင်ကပဲ ပန်းနုသွေးကိုသဘက်နဲ့ ရေသုတ်ပေးပါတယ်။

နောက် ဘောင်းဘီဝတ်စရာမလိုတဲ့ ညဝတ်အကျႌရှည် ပန်းနုသွေးဝတ်တာကို ကူဝတ်ပေးပါတယ်။ဒါတွေက

မိန်းမတွေ တန်းတန်းစွဲစေတဲ့ မောင်မောင့်ရဲ့ အပြုအစု အယုအယတွေပဲဖြစ်ပါတယ်။ ပန်းနုသွေးကတော့

မိန်းမကျမ်းကျေလှတဲ့ မောင်မောင့်အပြုစု အယုယတွေမှာ အကျေနပ်ကြီးကျေနပ်ပြီး အသာယာကြီး

သာယာနေပါတော့တယ်။ မောင်မောင့်ကိုလည်း အသည်းထဲကစွဲနစ်အောင်စွဲလန်းချစ်ခင်သွားပါတော့တယ်။

မွန်ဆီယာဘာရီနဲ့ နုနုနီ

ဒေါ်နုနုနီတို့ ဧည့်ခံပွဲကတော့ပြီးသွားပါပြီ။ ကုမ္ပဏီအလုပ်အမှုဆောင်အဖွဲ့ပြန်သွားပေမယ့် မောင်မောင်

မလာသေးတဲ့အတွက် ဒေါ်နုနုနီစာင့်နေရပါတယ်။ သကောင့်သားဘာရီကလည်း ဟိုတယ်ရှေ့သစ်ပင်အုပ်

ကလေးအောက်မှာ အတူစောင့်ပေးရင်း စကားပြောနေပါတယ်။ နောက်ဘာရီက ဒေါ်နုနုနီကို ရွှန်းရွှန်းစားစား

ကြည့်ရင်း အလှချီးမွှန်းခန်းဖွင့်ပါတော့တယ်။ သူတို့အနောက်ထုံးစံအရ ဒီကိစ္စတွေမှာ ပေါ်ပေါ်တင်တင်ပဲ ဂေါ်

ပါတယ်။

နဂိုကတည်းက စိတ်ဂရောက်ဂရက်ဖြစ်နေတဲ့နုနုနီလည်း ပီတိတွေနဲ့နားထောင်ရင်း ယဉ်ကျေးမှုအရ

ရော၊ စီပွားရေးပါတနာအရရော၊ စိတ်ထဲကသာယာတာရော အားလုံးရောထွေးနေတဲ့စိတ်နဲ့ အလိုက်သင့်ပဲစ

ကားပြန်ပြောနေပါတယ်။ အဲဒီချိန်မှာ မထင်မှတ်ဘဲ ဘာရီကတည့်တည့်ဆွဲဖက်ပြီး နုတ်ခမ်းကိုစုတ်နမ်းလိုက်ပါ

တယ်။ ရုတ်တရက်ခံလိုက်ရပေမယ့် သတိဝင်ဝင်ချင်းရုန်းပေးမယ့် လွှတ်မပေးပါဘူး။ နောက်စေ့ကိုပါလက်နဲ့

အုပ်ကိုင်ပြီးနမ်းနေတာဖြစ်တဲ့အတွက် အနမ်းကိုလည်း ရုန်းမရဖြစ်နေပါတယ်။ အရမ်းကြီးရုန်းရမှာလည်း အားနာ

သလိုနဲ့ အနမ်းခံနေရင်းကနေ မျက်လုံးလေးဝေ့ပြီးပတ်ဝန်းကျင်ကို မျက်စိကစားကြည့်တော့ ဟိုတယ်ဝန်းထဲမှာ

လူရှင်းနေတဲ့အပြင် သူတို့ရပ်နေတဲ့သစ်ပင်အုပ်ကလေးကိုလည်း ရပ်ထားတဲ့ကားတွေက ကွယ်နေပါတယ်။ စိတ်

ထဲက လူမမြင်လို့တော်ပါသေးရဲ့လို့စိတ်ဖြစ်ပြီး ကိုယ့်အခြေအနေကိုယ်အာရုံပြန်ကျမိမှ မိမိအပေါ်ကျရောက်နေ

တဲ့ ဘာရီရဲ့ အထိအတွေ့ကို အာရုံရမိပါတယ်။ မိမိနုတ်ခမ်းကို ဘာရီကနမ်းစုတ်ရင်း လျှာနဲ့မိမိပါးစပ်ထဲ ထိုးမွှေ

နေသလို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်ထားတာကြောင့် မိမိရဲ့ ပြည့်တင်းတဲ့ရင်နှစ်မွှာဟာ ဘာရီရင်ဘတ်မှာပိကပ်နေ

ပြီး မိမိရဲ့အဖုတ်ကို ဘာရီရဲ့ပူနွေးမာတောင်လှတဲ့လီးကြီးဖိကပ်ထောက်ထားတာကိုပါသတိပြုလိုက်မိပါတယ်။

လက်တစ်ဖက်ကလည်းမိမိခါးကိုဖိကပ်ပြီးသူ့ဘက်ဆွဲဖက်ထားပါတယ်။ ပူနွေးတဲ့လီးကြီးဖိထောက်နေတာကို ဂရ

ပြုမိရင်ပဲ ဗီဒီယိုထဲက အနောက်နိုင်ငံမင်းသားတွေရဲ့လီးတွေကိုချက်ခြင်းမြင်ယောင်သတိရလိုက်ပြီး ဒါမျိုးကြီး

များလားဆိုတဲ့အတွေးဝင်လာကာ စိတ်ဆင်ရိုင်းက ဟုတ်ကနဲထလာပါတယ်။ စိတ်ထဲကလည်းသာယာသလို

ဖြစ်ပြီးမရုန်းတော့ပဲငြိမ်နေမိပါတယ်။ ငြိမ်နေမှန်းသိတော့ ဘာရီကတဆင့်ကဲလာပြီး လက်တွေက ကျောပြင်၊ ခါး၊

အနှံ့ပွတ်သပ်ရင်းကနေ ထွားအိတင်းကားတဲ့ တင်ပါးကြီးတွေကိုပါ ပွတ်သပ်ဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညုစ်လာပါတယ်။ ဘာရီ

ရဲ့ကြီးမားတဲ့လက်ဝါးတွေက နုနုနီရဲ့ တင်ပါးတွေကိုလျှံထွက်ပေမယ့် နိုင်နိုင်နင်းနင်းဆုပ်ကိုင်နိုင်ပါတယ်။

ဖင်ကြားထဲကို လက်ခလယ်နဲ့ပွတ်ဆွဲလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ နုနုနီတွန့်ကနဲကော့လိုက်မိပါတယ်။ လီးနဲ့အဖုတ်ပိုဖိ

ကပ်သွားတဲ့အတွက် ဘာရီရမက်ပိုကြွသွားသလို နုနုနီလည်း မီးပွင့်သလိုဖြစ်သွားပါတယ်။ အဲနောက်မှာတော့

ကိုယ်ကိုယ်တိုင်သတိမပြုမိဘဲ နုနုနီဟာ ဘာရီ့ကိုတုန့်ပြန်အနမ်းပေးနေမိပါတယ်။ တချက်သတိဝင်သလို

ဖြစ်လိုက်သေးပြီး နောက်တော့စိတ်ကိုလွှတ်ပေးလိုက်မိပါတယ်။ အဲဒီအခါမှာတော့ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်

အပြန်အလှန်နမ်းရင်းလက်တွေကလည်း တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ပွတ်သပ်ပေးနေမိပါတယ်။ အဲဒီနောက်

နုနုနီတစ်ယောက်ငြင်းဆန်ရန်အားမရှိတော့ဘဲ ဘာရီအခန်းကိုရောက်ခဲ့ပါတော့တယ်။

နုနုနီနဲ့ ဘာရီ

ဟိုတယ်ခန်းရဲ့ အိစက်ညက်ညောတဲ့ဖဲမွေ့ရာပေါ်မှာ နုနုနီတစ်ယောက်ဝစ်လစ်စလစ်နဲ့ ပက်လက်ဖြစ်

နေပြီး ဘာရီကလည်းအဝတ်မပါခန္ဓာကိုယ်နဲ့ နုနုနီရဲ့ စောက်ဖုတ်ကိုပယ်ပယ်နယ်နယ်ယက်ပေးနေပါတယ်။ မိမိ

ကြည့်ခဲ့ဖူးရတဲ့ဗီဒီယိုကားတွေထဲကအတိုင်း ပယ်ပယ်နယ်နယ်ဘာဂျာမှုတ်တာခံနေရတဲ့ နုနုနီတစ်ယောက်

ကိုချစ်သွေးနဲ့ ပန်းနုသွေးကိုသာမက လောကကြီးတစ်ခုလုံးကိုမေ့နေပါတယ်။ ဘာရီအခန်းကိုလိုက်ဖို့ဆုံးဖြတ်

လိုက်ပြီးကတည်းက မောင်မောင့်ကိုဖုန်းဆက်ပြီး လာမကြိုဖို့ပြောထားပြီးဖြစ်တဲ့အတွက် နောက်ကြောင်းလည်း

အေးနေပြီဖြစ်တဲ့အတွက် စိတ်ကလွတ်လပ်ပြီး ချုပ်ထိန်းထားသမျှ ဖွင့်အန်ပစ်လိုက်ဖို့သာ အာရုံကအားပေးနေပါ

တယ်။ ဘာရီရဲ့မရွံမရှာ ပယ်ပယ်နယ်နယ်ဘာဂျာမှုတ်ပေးတာကြောင့် တခါမှ မခံစားဖူးတဲ့အရသာမျိုးခံစားရသ

လိုဖြစ်ပြီး ခဏအတွင်းမှာ တချီပြီးသွားပါတယ်။ ဘာရီကလည်းထွက်လာတဲ့အရည်တွေ ပါးစပ်ဝင်သမျှကိုမျိုချ

ပစ်ပါတယ်။

ထို့နောက်မှာတော့ နုနုနီရဲ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုပူးကိုင်ပြီး တစ်တီတူးပုံစံအပေါ်ကို ဆွဲထောင်လိုက်ပါ တယ်။

စောက်ဖုတ်ဟာပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာညပ်ပြီး နောက်ကိုပြူထွက်လာပါတယ်။ ဘာရီက မသွင်းသေးဘဲ

ထက်အောက်စုန်ဆန်ပွတ်ပေးလိုက်ပါသေးတယ်။ နုနုနီကတော့ တဟင်းဟင်းနဲ့ဖီလင်တက်နေပါပြီ။

ဗီဒီယိုထဲကလီးမျိုးနဲ့ အလိုးခံရတော့မယ်ဆိုတဲ့စိတ်က တဏှာကိုတအားထကြွနေစေပါတယ်။ ဘာရီဘောင်းဘီ

ချွတ်ချိန်က မြင်လိုက်ရတဲ့ပုံဟာလည်း တကယ့်အနောက်တိုင်းအပြာကားထဲက မင်းသားမျိုးဖြစ်ပြီး လီးကြီးက

လည်းဖြတ်ကနဲအမြင်မှာကို ဗီဒီယိုထဲကလို စံချိန်မီလီးကြီးမှန်းသိလိုက်ရကတည်းက ရာဂစိတ်ကိုဘယ်လိုမှ ချိုး

နှိမ်လို့မရတော့ပါ။

ဘာရီဟာလီးကိုလက်နဲ့ထိန်းကိုင်ပြီး အဝမှာတေ့လို့ဖိသွင်းလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ကိုချစ်သွေးတစ်လီးသာခံခဲ့ဖူး

တဲ့ နုနုနီတစ်ယောက် အားကနဲအော်မိသွားပါတော့တယ်။ အဖုတ်ကလည်းမိမိအပျိုစင်အဖုတ်ကို ကိုချစ်သွေး

စလိုးစဉ်ကလို ခံစားလိုက်ရပါတယ်။

ဒီနောက်မှာတော့…… ဒီနောက်မှာတော့……ပုံစံစုံနဲ့တညလုံးကျဲကြပါတော့တယ်။
မုတ်ဆိတ်ပျားစွဲတဲ့ မောင်မောင်

ဒေါ်နုနုနီဆီကလာမကြိုဖို့ဖုန်းရလိုက်တာနဲ့ မောင်မောင်ကလည်း ဒေါ်ရီနဲ့အထွေးကို ပြန်မယောင်ပြပြီး

နောက်ပေါက်မှလှည့်ဝင်ကာ ပန်းနုသွေးအိပ်ခန်းထဲခိုးဝင်ပြီး ကောင်မလေးကိုတစ်ညလုံး ပုံစံစုံလိုးပါတော့တယ်။

ဦးချစ်သွေး

သားအမိနှစ်ယောက်ရန်ကုန်မှာ အပြိုင်အလိုးခံနေချိန် ဦးချစ်သွေးတစ်ယောက်လည်း သူ့အတွင်းရေမှူး စလုံးသူ

တရုတ်မလေးရဲ့ အပေါ်ကတက်ဆောင့်တာကို

ဇိမ်နဲ့ခံနေပါတယ်…။

ပြီးပါပြီ