ရေစုန်မှာ လှေကြုံစီးခဲ့တယ်
ထွန်းမြိုင်
ကျနော်နဲ့ လုပ်ဖေါ်ကိုင်ဖက် အရင်းနှီးဆုံးသူငယ်ချင်း။ကျနော်
ဆည်မြောင်းမှာအလုပ်ဝင်တော့ ပစ္စည်းထိန်းဌာနမှာ အတူတူ
ကျနော်တို့မြို့က မြန်မာနိုင်ငံရဲ့အလယ်ပိုင်း ခရိုင်မြို့လေးပါ။
အဲ့ချိန်က ကျနော်ရော ထွန်းမြိုင်ပါ အသက်၂၀ အရွယ်တွေဘဲ
ရှိသေးတယ်။ ဆည်မြောင်းဌာနပစ္စည်းထိန်းတွေဆိုတော့ သိ
တဲ့ အတိုင်းလက်ဖျားနဲနဲရေစိုတာပေါ့။
အော် သူများအကြောင်းထက် ကိုယ့်အကြောင်းပြောပြအုန်းမှ
ဖြစ်မယ်။ကျနော့်နာမည် သူရ အဖေမရှိတော့ဘူး။အကိုတစ်
ယောက်ရှိတယ် သူရိန် တဲ့။ကျနော့်ထက် ၅ နှစ်ကြီးတယ်။မြို့
က အမျိုးသမီးတစ်ယောက်နဲ့ အိမ်ထောင်ကျလို့ ဆံထုံးနောက်
ယောင်ပါသွားတယ်။သူ့အမျိုးသမီးက စျေးထဲမှာ ကုန်ခြောက်
ဆိုင်ဖွင့်ထားတော့ သူလဲဈေးသည်ဖြစ်နေပြီပေါ့။
အမေကတော့ အသက်သိတ်မကြီးသေးဘူး၅၁နှစ်ဘဲရှိသေး
တယ်။အရွယ်တင်လို့ မထင်ရဘူး။အမေ့တောင်လာရစ်ချင်သူ
ရှိနေသေးတယ်ဗျ။အသားဖြူဖြူ ဆံပင်ကောင်းကောင်းနဲ့ မနိမ့်
မမြင့်တဲ့ အရပ် ရှိသင့်သမျှအမို့အမောက် အကွေ့အကောက်
တွေပိုင်ထားလို့ ခုချိန်ထိ ပုရိသ တွေယိုင်နေတာပေါ့။
အဖေဆုံးတော့ အမေကအရွယ်ရှိပေမဲ့ ကျနော်တို့ညီအကို ကို
ငဲ့လို့ နောက်တစ်ပင်မထူခဲ့ဘူး။အကိုက ပညာရေးမှာ ပါရမီ မပါ
ရှာဘူး ဆယ်တန်းကို နှစ်နှစ်ဆက်အကျမှာ ပညာပါရမီမပါပေမဲ့
မြာ ပါရမီတော့အပါ။ခု သူ့မိန်းမနဲ့ ခိုးပြေးလို့ နှစ်ဘက်မိဘတွေ
ကစီစဉ်ပေးလိုက်ရတယ်။
ကျနော်က အမေရုပ်နဲ့ အဖေ့အသားရောင်အမွေခံလိုက်ရတယ်
အဖေက အညာသားဆိုတော့အသားညိုတယ်။အရပ်ကောင်း
တယ်။ဒီတော့ ကျနော်လဲ အသားညိုညို အရပ်မြင့်မြင့် ဗလ လဲ
ကောင်းပြီး ရုပ်ချောတဲ့သူပေါ့။ဟဲဟဲ..ကြော်ငြာဝင်ရသေးတယ်။
ကျနော်ဆယ်တန်းအောင်တော့ တက္ကသိုလ်ဆက်မတက်ဘဲနဲ့
ဆည်မြောင်းကိုအလုပ်ဝင်လိုက်တာ။အဲ့ခေတ်ကဆယ်တန်းဆို
စာရေးအလုပ်ကအလွယ်တကူပါဘဲ။ထွန်းမြိုင်နဲ့ ကျနော်အလုပ်
အတူဝင် သူငယ်ချင်းဖြစ်သွားကြတာ။အစကတော့တစ်မြို့ထဲ
နေပေမဲ့ မရင်းနှီးကြဘူး မရင်းဆို ထွန်းမြိုင်က တိုင်းရင်းသားမ
ဟုတ်ဘူးဗျ အရပ်အခေါ် ကုလား အိန္ဒြိယအနွယ်။ဒါပေမဲ့ မြန်မာ
ပြည်ပေါက်။ ကိုးကွယ်တော့လဲ ခရစ်ယာန်ဗျ။ ဒီတော့ အစားလဲ
မကွဲလေတော့ တရုပ်ဆိုင်လဲတူတူထိုင်ရတာမို့ ပိုပြီးရင်းသွားပြီး
နှစ်ကိုယ့်တစ်စိတ်တွေဖြစ်လာကြတယ်။
အဲ့လိုနေရာက ဒီကောင်က မိန်းမခိုးပြေးပါလေရော။သူ့မိန်းမ
က မြို့ပေါ်ကမဟုတ်ဘူး ကျနော်တို့မြို့နယ်ထဲက ကျေးရွာလေး
တစ်ခုက သူ့ကောင်မလေးကိုမတွေ့ခင်က ကျနော်ထင်ထားတာ
အညာသူဆိုတော့ ကျနော့်လို အသားညိုမယ်လို့။ဟောဗျာ တွေ့
တော့ တစ်ခြားစီဘဲ မော်လမြိုင်သူလို့ပြောရင်ရတယ် အသားလဲ
ဖြူသလို ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလဲ ခပ်ပြက်ပြက်နဲ့ ရင်ကြီးသ
လို တင်လဲကြီးတယ်။
ပြောရရင် သူ့မိန်းမနဲ့ သူ့ကိုသဘောမတူဘူးလေ သူ့အိမ်ကပေါ့
ဘယ်တူပါ့မလဲ ဘာသာကလဲခြားနေသေးတယ်။ အသက်ကလဲ
ခုမှ၂၂နှစ် တစ်အိမ်လုံးလဲ ယောက်ကျားလေးကသူတစ်ယောက်
တည်းပါတာ။အစ်မချည်းလေးယောက် သူကအငယ်ဆုံးလဲဖြစ်
တော့ ချစ်ကြအလိုလိုက်ကြပေါ့ ခုလိုမိန်းမယူလိုက်တော့ အား
လုံးစိတ်ဆိုးပြီးပစ်ထားလိုက်ကြတယ်။
ဒီမှာ အခင်ဆုံးသူငယ်ချင်း ကျနော်။ သူဝန်ကို ကူထမ်းရတော့
တာဘဲ။ပထမဆုံးနေစရာရှာရပြိီ။လက်ထဲမှာကလဲ ဘယ်လိုဘဲ
စိုတယ်ပြောပြော ရရသုံးသုံးဆိုတော့ အထုအထယ်မရှိဘူးလေ
နောက်ဆုံးရပ်ကွက်လေးတစ်ခုက လေးခန်းတွဲတန်းလျားအခန်း
လေးကို ငှါးလိုက်ရတယ်။ အခန်းလေးကကျဉ်ပေမဲ့ ညားခါစဇနီး
မောင်နှံအတွက်ကတော့ အဆင်ပြေပါတယ်။
ခင်ဆွေသက်...
ထွန်းမြိုင်ရဲ့ မဟေသီ မြို့ပေါ်ကမဟုတ်ဘဲ မြို့နဲ့မ
လှမ်းမကမ်းက ရွာလေးဆီကပေမဲ့ အစ်မဖြစ်သူ ခင်မေသက်
အိမ်ထောင်ကျတော့ အစ်မရဲ့အဖေါ်လဲဖြစ် ကိုယ်တိုင်လဲတော
အလုပ်တောင်အလုပ် မလုပ်ချင်လို့ အစ်မနဲ့လိုက်နေတော့ မြို့
သူတွေလိုဘဲ အဆင်အပြင်တတ်တော့ နဂိုရ် ရှိလို့ နဂိုင်းထွက်
တယ်ဆိုဆို ကြည့်လို့ရှုလို့ကောင်းတယ်။အရပ်လေးပုတာကလွဲ
လို့ ရင်တွေ တင်တွေက 9မဟုတ်တောင် နဲနဲဘဲလျော့မယ်။
ထွန်းမြိုင်နဲ့ ခင်ဆွေသက်တို့က ရေစက်ပါတယ်။မြို့မှာနှစ်
စဉ်ကျင်းပမြဲ ဘုရားပွဲတစ်ခုရှိတယ်။ခုနှစ်ရက် ခုနှစ်လီ ရက်ရှည်
ဘုရားပွဲ။အဲ့ပွဲကိုလာတဲ့ ခင်ဆွေသက်နဲ့ ထွန်းမြိုင်တို့ ဆုံကြပြီး
နွယ်ကုန်ရာက နောက်ဆုံးခိုးပြေးသည်ထိ ဖြစ်လာကြတယ်။
ထွန်းမြိုင်နဲ့ခိုးပြေးချိန်မှာ ခင်ဆွေသက်က သူ့အစ်မအိမ်ကနေ
ရွာပြန်နေတဲ့ အချိန်။ရွာကနေလိုက်ပြေးလာတာမို့။ပြန်အပ်ကြ
တော့လဲ ရွာကသူ့အမေဆီမှာပဲပြန်အပ်ကြတယ်။သူတို့မှာကအ
ဖေမရှိတော့ဘူး။အမေမုဆိုးမ နဲ့ အစ်ကိုတစ်ယောက်ဘဲအိမ်မှာ
ကျန်တယ်။ခင်ဆွေသက်အထက်က ခင်ဝေသက်။ခင်ဝေသက်
အထက်ကမှ ခင်မေသက်။ ခင်မေသက်အထက်က အစ်ကိုကြီး
သိန်းအောင်။အစ်ကိုကြီးက အသက်၂၆။အားလုံးနှစ်နှစ်ကြီး နှစ်
နှစ်ငယ်တွေ။သူတို့အဖေ ပိုးထိပြီးဆုံးသွားပေလို့ဘဲ။နောက်မို့ဆို
ဘယ်လောက်တန်းစီနေမယ်မသိဘူး။
အကိုကြီး သိန်းအောင် ကလွဲလို့ညီမသုံးယောက်လုံး ခုတော့
အိမ်ထောင်ကျပြီပေါ့။ခင်ဝေသက်ကလဲ စစ်သားနဲ့ အကြောင်းပါ
လို့ ပဲခူးဘက်ကတပ်ရင်းတစ်ခုမှာ။အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ခင်လေးက
အသက် ၅၃ ဆိုတော့ အရွယ်က ဟိုမရောက်ဒီမရောက်။ဟိုမ
ရောက်ဒီမရောက်ဆိုတာက အိမ်ထောင်ပြုတာပြောတာ။ပြုရဖို့
ကျတော့လဲ အသက်ကြီးနေသလိုလို။မပြုပြန်ဘူးဆိုတော့လဲ အ
ချိုးအစား ပစ္စည်းပစ္စယတွေကကောင်းတုန်း။
ထားပါတော့။အဲ့ဒါတွေ ခင်ဆွေသက်တို့ရွှာလေးမှာဘဲအကျဉ်း
ချုံးပြီး မင်္ဂလာ ပွဲလေးလုပ်လိုက်တယ်။အစ်မတွေတောင်လာဖို့မ
ဖိတ်နိုင်ဘူး။အမေနဲ့အစ်ကိုတို့နဲ့ပဲ ပြီးလိုက်ရတယ်။မင်္ဂလာပွဲပြီး
တော့ မြို့ပြန်လာ။ငှါးထားတဲ့ အိမ်ခန်းလေးမှာ လိုအပ်တဲ့ အိမ်
သုံးပစ္စည်းတွေ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် ပြေးလွှားလို့ဝယ်ရ။အိမ်
ခန်းလေးကိုလဲ ကြည့်ကောင်းအောင် ပြင်ရဆင်ရပေါ့။လေးခန်း
တွဲမှာ ရလိုက်တာက အလယ်ခန်း။ဧည့်ခန်းသဘောတစ်ခန်းနဲ့
အိပ်ခန်းကတစ်ခန်း။အနောက်ဖက်အဖီချပြီး ထမင်းချက်ဖို့မီးဖို
ချောင်သဘော ၅ပေခန်းလေးကတစ်ခု။
ညားခါစလင်မယားတော့ နေပျော်ပါတယ်။ကျနော်ကကန့်လန့်
ပါနေတော့ အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ သင်ဖြူးခင်းအိပ်လိုက်ရတာပေါ့။ပြန်
မယ်ဆိုတော့လဲ လင်မယားနှစ်ယောက်က ပေးမပြန်ဘူး။ညစာ
စားပြီး ခဏတစ်ဖြုတ်စကားထိုင်ပြောပြီးတာနဲ့ ထွန်းမြိုင်ကသူ့မ
ဟေသိီကို အိပ်ခန်းဝင်ဖို့ မျက်ရိပ်ပြနေပြီ။ခင်ဆွေသက်ကတော့
အားနာလို့ အကိုကလဲအစောကြီးရှိသေးတယ် အိပ်ချင်နေပြီ
လား ကိုသူရကြီးအားနာစရာ ပျင်းနေမှာပေါ့တဲ့။အာ့ကိုဘဲ ထွန်း
မြိုင်က ပျင်းရင်ချောင်းကြည့်ပစေကွာ တဲ့။တော်တော့ဆိုးတဲ့လူ
ခင်ဆွေသက်ဆို ရှက်လို့မျက်နှာတွေနီလို့ပေါ့။ကျနော့်ကလဲအ
လိုက်သိစွာဘဲ မဆွေသွားလိုက်ပါ ကျနော်လဲပြေးရလွှားရနဲ့မို့
စောစောဘဲ အိပ်ချင်နေတာ လို့ပြောလိုက်ရတယ်။ဒါတောင်မှ
ထွန်းမြိုင်က အဲ့သလိုသိတတ်လို့ သူငယ်ချင်းထဲမှာ မင်းကိုအ
ချစ်ဆုံး လို့လုပ်နေလို့။ငါ့မချစ်နဲ့ဟကောင် မင်းမိန်းမသာမင်းဝ
အောင်ချစ်လို့ပြောလိုက်ရတယ်။
ကျနော်လဲ အိမ်မပြန်ဖြစ်ဘူး။ထွန်းမြိုင်နဲ့က တစ်ဌာနထဲဆို
တော့ ရုံးတက်ရုံဆင်းလဲ ဖယ်ရီနဲ့ အတူတူမို့ သူတို့အသားကျ
တဲ့အထိနေပေးမယ် လို့ ဆုံးဖြတ်ထားတယ်။သိတဲ့အတိုင်းပေါ့
အိမ်ထောင်တစ်ခု တည်ပြီဆိုရင် လိုအပ်တဲ့ပစ္စည်းကလဲ မကုန်
နိုင်မခမ်းနိုင် ဟိုဟာလေးလိုသေးတယ်။ဒါလေးလိုသေးတယ်နဲ့
ယုတ်စွအဆုံး အကျီင်္ချိတ်ဖို့ လွယ်အိတ်ချိတ်ဖို့ သံငုတ်ကလေး
တွေရိုက်ဖို့တောင် အခန်းနီးချင်းနားက တူငှါးရ သံမရှိလို့ပြေး
ဝယ်ရ။ ရှင်းရှင်းပြောရင် ကျနော်က ကျွန်ဝယ်ရာ အဆစ်ပါနေတဲ့
အဖြစ်။ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူငယ်ချင်းအတွက် ကူညိီပေးရတာမို့ပင်
ပန်းတယ်လို့လဲမထင်ပါဘူး။
မချက်တတ်ချက်တတ်နဲ့ ချက်ကျွေးတဲ့ အိမ်ရှင်မလက်သစ်
မဆွေရဲ့ လက်ရာကို သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ကျိတ်မှိတ် မြိုချပြီး
ငါ့အလှည့်ကျ အကျင့်ရအောင်ခုထဲက ကျင့်ထားတာကွလို့ပြော
ပြီးသုံးယောက်သား ရီကြမောကြ။ကျနော့်အဝတ်တွေတောင်လဲ
စရာမရှိလို့ အိမ်ပြေးယူတော့ အမေက မိန်းမယူတာနင်များလား
လို့ စ နေသေးတယ်။ဟုတ်လဲဟုတ်ပါ့။ထွန်းမြိုင်မိန်းမယူထဲက
ကျနော်အိမ်မကပ်တာ။
တစ်ခုဘဲဆိုးတယ်။ညအိပ်ချိန် သူတို့လင်မယားကလဲညားခါ
စဆိုတော့ ချစ်စခန်းဖွင့်တာက မိီးကုန်ယမ်းကုန် ။ မဆွေခမြာလဲ
အသံမထွက်အောင်ကြိတ်မှိတ်နေရှာပါတယ်။ဒါပေမဲ့ နောက်ဆုံး
မအောင့်အဉ်းနိုင်လို့ ထွက်လာရင် အဲ့အသံက ကျနော့်ရင်ကိုအ
ဆုံးအစမဲ့ ကိုင်လှုပ်ခံရသလိုဘဲ။ကျန်တဲ့ အင့်အင့် အ အ နဲ့ ဖွတ်
ဖွတ် ဖတ် ဖတ်တွေကတော့ ဘေးအခန်းကလူတွေကတောင်
မနက်ဆို ညကသံစုံတီးဝိုင်းက မြိုင်တယ်လို့ စ ကြတယ်။တန်း
လျားနေရင် လိင်ကိစ္စအရှက်ကုန်တယ်ဆိုတာ ခုမှနားလည်
တော့တယ်။တစ်နေ့တစ်ရက်မဟုတ်လေတော့ ဘယ်သူကထိန်း
နိုင်ပါ့မလဲ။နေကြထိုင်ကြတော့လဲ နံရံလေးဘဲခြားပြီးခြားတဲ့နံရံ
လေးကလဲ သစ်သား။ တော်သေးတယ် ထရံဆိုရင်တော့ ဟို
ဘက်ဒီဘက်ဒိုးယိုပေါက်ဖြစ်လောက်တယ်။လေလည်ရင်တောင်
ကြားနေရတော့ ဆီးခုံရိုက်သံကိုတော့ စဉ်းစားသာကြည့်တော့။
မဆွေလဲ အစကတော့ ရှက်နေသေးတယ်။နောက်တော့နေ့စဉ်
ရက်ဆက်ဖြစ်လာတော့လဲ အရေထူသွားရှာပြီပေါ့။သူတို့ကအ
ရေထူပေမဲ့ လူပျိုလူလွတ် ကျနော့်မှာ တစ်ခါတစ်လေ အပြင်မ
ထုတ်ရလို့ အောင့်တောင်နေတယ်။
အဲ့တော့လဲ အအောင့်မခံတော့ဘဲ သူတို့စခန်းသွားချိန်မှာအိမ်
သာပြေးလို့ လက်စာကျွေးရင် ပြဿနာရှင်းနေရတယ်။
တစ်နေ့ ကျနော်တို့ အလုပ်ကပြန်လာတော့ ထွန်းမြိုင်တို့အိမ်
ခန်းမှာ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်နဲ့ ယောက်ျားလေးခလေးငယ်
တစ်ယောက်ကို တွေ့လိုက်ရတယ်။မဆွေက သူ့အစ်မကြီးမခင်
မေသက်နဲ့တူလေး သက်နောင်လို့မိတ်ဆက်ပေးလာမှ မဆွေအ
ရင်ကလိုက်နေတဲ့ အစ်မမှန်းသိရတယ်။မဆွေသာမိတ်မဆက်
ပေးရင် မမေကို ညီအစ်မလို့ဘယ်လိုမှမသိဘူး။ဘာလို့လဲဆို
တော့ မမေက အရပ်၅ပေ၅လောက်ကိုရှိတာ ညီအစ်မဖြစ်ပြီးအဲ့
လိုကွာတာ။နောက်မှမဆွေပြောပြတာက မမေကအဖေတူတာ
တဲ့ အဖေက ပထန်စပ်တယ်ပြောတယ်။ထောင်ထောင်မောင်း
မောင်းကြီးတဲ့။
အဖေ့အမွေရထားလို့ထင်တယ် မမေမျက်နှာပေါက်ကလဲပဲ
အိန္ဒြိယနွယ်ပုံပေါက်တယ်။ခါးသိမ်ပြီးအောက်ဖက်ကို ကားပြီး
ဆင်းသွားတဲ့ တင်သားတွေက ပုရိသတွေလည်ပြန်ကြည့်မိရတဲ့
အထိစွမ်းဆောင်နိုင်ပါပေတယ်။မမေရဲ့အထူးခြားဆုံးကမျက်လုံး
ဘဲ။ မမေအကြည့်က ကြာပါတယ်ပြောရမလားပဲ။သူ့အကြည့်က
လူကိုဖမ်းစားနိုင်တယ်။ရွှေရင်အစုံကလဲ သားကောင်းမိခင်ပီသ
စွာ ဝင့်ဝင့်ထည်ထည်။မမေကိုမြင်လိုက်တဲ့ခဏ ကျနော့်ရဲ့စစ်
တမ်းကောက်ချက်ဆိုပါတော့။
မမေတို့သားအမိရောက်လာတော့ ကျနော်အိမ်ပြန်
အိပ်ရပြီပေါ့။ဒါပေမဲ့ ရုံးကအပြန်ဆိုရင်တော့ ထွန်းမြိုင်နဲ့အတူတူ
လိုက်ပြီး ညစာစားပြီးမှ အိမ်ပြန်တယ်။မမေသားလေး နဲ့လဲခင်
နေပြီ။မောင်အောင်ထက်ကလေးနှစ်သားပေမဲ့ စကားလဲတတ်
သလို ကျနော့်လိုဘဲ ပန်းချီဝါသနာပါလို့ ပိုပြီးခင်နေမိတယ်။ည
နေထမင်းစားပြီး မပြန်ခင် အောင်ထက်လေးကို ပန်းချီသင်ပေး
ရတာ ကျနော့်အလုပ်။
မမေရောက်လာမှ ကျနော်တို့လဲ ထမင်းမြိန်တော့တယ်။မမေ
ကအချက်အပြုတ်တော်တယ်။မဆွေကိုတောင် မမေနားကနေ
သင်ထားလို့ပြောရသေးတယ်။မမေက အရင်အိမ်လိုက်နေတုန်း
ကလဲသင်ပေးတယ် သူကပျင်းလို့မသင်တာလို့။ကျနော်ကလဲ
အဲ့တုန်းကအပျိုလေ မသင်လို့ဘာမှမဖြစ်ဘူး။အခုကအိမ်ထောင်
ကျနေပြိီသင်ကိုသင်ရတော့မယ်လို့။အဲ့လိုပြောတော့မမေကရီပြီး
သူ့ညီမကိုဘဲကြည့်နေတယ်။
မဆွေကတော့သူ့ပြောရပါ့မလားဆို နှုတ်ခမ်းစူလို့ပေါ့။ခုမှမမေ
လာလို့ အရင်က ဆွေ ချက်ကျွေးတာဘဲစားနေပြီးတော့လို့ ပြော
တယ်။မဆွေကအဲ့လိုဘဲ စကားပြောရင် ဆွေ က ဆွေ ကနဲ့သူ့
ကိုယ်သူနာမ်စားလေးနဲ့ပြောတတ်တာ။
ကျနော်ကလဲ စကားကိုအနိုင်ယူပြီး အဲ့ဒါကတော့ဟာမစားရင်
ငတ်မှာမို့စားရတာ ကြိုက်လို့မှမဟုတ်တာ ဆိုတော့။မှတ်ထားပါ
မမေ မရှိတော့မှတွေ့မယ်တဲ့။ဟ မတွေ့အောင်ခုထဲကသင်ထား
ဖို့ပြောနေတာ ဆိုတော့။ မသင်ဘူး မကြိုက်မစားနဲ့ တဲ့ ဪခု
တော့ ကျေးဇူး ကန်းပြိီလား သူတို့ယူထဲကလိုက်ဒုက္ခခံခဲ့ရတာ
ကို ဆိုတော့မှ။ဟာ ကိုသူရ ကလဲအဲ့လိုမဟုတ်ပါဘူး လို့ပြန်ပြီး
လျော့သွားတယ်။အနိုင်ရသွားတဲ့ ကျနော်ကလဲသွားကြီးဖြီးလို့
မမေကတော့ ကျနော်တို့နှစ်ယောက် စကားအနိုင်လုနေတာ
ကို ပြုံးလို့ဘဲကြည့်နေတယ်။
မမေ မဆွေတို့ဆီဘာလို့လာသလဲဆိုတာ နောက်မှထွန်းမြိုင်
ပြောပြလို့သိရတယ်။မမေနဲ့သူ့ယောက်ျား တရားဝင်ကွာရှင်း
လိုက်ကြပြီတဲ့။မမေတို့မှာ လေးနှစ်သား မောင်အောင်ထက်ဘဲ
ရှိတာ။ကွာရှင်းတော့ လက်ရှိပစ္စည်းဥစ္စာတွေကို မမေနဲ့သားကို
ပေးခဲ့ပြီး သူ့ယောက်ျားကတော့ ဇာတိဖြစ်တဲ့မြိတ်ကိုပြန်သွားခဲ့
တယ်ပြောတယ်။မမေယောက်ျားက စက်ပြင်ဆရာ ကားတွေပြင်
သလို အဂျင်္င်မှန်သမျှလဲပြုပြင်နိုင်တယ်။
စီးပွားလဲဖြစ်ပါတယ်။စီးပွားဘက်ကိုအာရုံစိုက်နေတော့ အိမ်
ထောင်ရေးဘက်မှာ လစ်ဟင်းလာတယ်။သွေးသားဆူဝေနေချိန်
အလှအပကလဲပြည့်နေချိန် ဆိုတော့ လမ်းလျှောက်ရင်းပန်းကို
ကောက်သူလဲရှိခဲ့တယ်လေ။နောက်ဆုံးတော့ ခိုးစားရင်းကနေ
အရှိန်မသတ်နိုင်တော့ လင်နားကိုပေါက်ကြားခဲ့တော့ လူရိုးဖြစ်
တဲ့ လင်သားလဲအရှက်ပိုပြီး တရားဝင်ကွားရှင်းလို့ အဝေးကို
ရှောင်ပြေးခဲ့တယ်။ မမေနဲ့ဖြစ်တဲ့သူလဲ တကယ်ကွဲကြကွာကြ
တော့ မမေကိုယူရင် အပြောခံရမှာကြောက်တာမို့ သူလဲတခြား
ပြေးသွားခဲ့တယ်။ကျန်ရစ်တဲ့ ပစ္စည်းဥစ္စာတွေနဲ့ ရွာမှာဆိုင်ကန္နား
ဖွင့်လို့ မမေကတော့ မကြောင့်မကြမတောင့်မတ နေနိုင်ပါတယ်
ခုလဲ ဆိုင်ကအမေနဲ့လက်လွဲလို့ရလို့ ညီမဆီအလည်အပတ်လာ
ခဲ့တာ။
အဲ့မှာ ကျနော်နဲ့တွေ့တော့တာဘဲ။
ကျနော်နဲ့ထွန်းမြိုင်က လူငယ်တွေဆိုတော့ မကြာခဏညနေ
ထမင်းမစားခင် အသောက်အစားလေးလုပ်လေ့ရှိတယ်။ကျနော်
တို့ ဝိုင်းစပြီဆိုရင် မမေက အမြည်းလုပ်ပေးတတ်တယ်။ပြီးရင်
ဘေးကနေ မမေရော မဆွေပါ အမြည်းစား စကားပြောနဲ့ဝိုင်းကို
စည်စေတာပေါ့။
အရက်မသောက်တဲ့အချိန်က မမေ ခန္ဓာကိုယ်ကို ခိုးကြည့်ပြီး
အရက်ဝင်ပြိီဆိုရင်တော့ ပြောင်ပြောင်တင်းတင်း မျက်စိကိုအစာ
ကျွေးတော့တာဘဲ။မမေကလဲ ကျနော့်အကြည့်တွေကို သိပေမဲ့
မသိချင်ယောင်ဆောင်လို့ အကြည့်ခံသလို သွားတဲ့လာတဲ့အခါ
ပိုတောင်လှုပ်တယ်လို့ထင်တာပဲ။
မူးလာပြီဆို ထွန်းမြိုင်ကလဲ ကျနော်တို့ရှေ့တင် သူ့မိန်းမမဆွေ
ကို ဖက်လိုဖက် နမ်းလိုနမ်း။ မဆွေကတော့ ရှက်တာမို့ ဘယ်လို
ဖြစ်နေတာလဲ အစ်မရော ကိုသူရရော ရှိနေတာ အားနာစရာကြီး
လို့ ပြောရှာပါတယ်။သကောင့်သားထွန်းမြိုင်က ဘာပြောတယ်
ထင်လဲ။နင့်အစ်မ ကရိုးနေပါပြီဟာ ဟိုကောင်သူရကလဲ ငါတို့
အိပ်တာတောင်အမြဲချောင်းနေမယ့်ကောင် တဲ့။မဆွေက ကိုက
တော့ပြောလေဆိုးလေဘဲ တဲ့။
အဲ့လိုပြောတဲ့အခါ မမေကိုကြည့်ရင် သူကလဲကျနော်ကိုကြည့်
နေတတ်တယ်။ပြီးသူ့အကြည့်မှာက ရာဂအငွေ့တွေဝေနေသလို
ဘဲ။ကျနော်ကလဲ အားမနာပါးမနာ သူ့ရဲ့ထွားကျိုင်းတဲ့နို့အုံကြီး
တွေကို အာသာငမ်းငမ်းကြည့်မိတယ်။တစ်ခါတစ်လေ မမေ အ
မြည်းကုန်လို့ ထပ်လုပ်တဲ့အခါ မီးဖိုချောင်ထဲအထိလိုက်ပြီးကူသ
လိုလိုနဲ့ မမေရဲ့တင်သား ရင်သားတွေကို မတော်တဆလိုလိုနဲ့
ထိမိအောင် ပွတ်မိအောင်လုပ်တော့တာ။
အဲ့လိုထိမိရင် နူးညံ့အိစက်တဲ့ အတွေ့ကြောင့် ကျနော်ညီငယ်
ကအတွင်းခံမဝတ်ထားလေတော့ ပုဆိုးရှေ့မှာ တငေါငေါဖြစ်နေ
တယ်။ အဲ့လိုငေါနေတာကို မမေခိုးကြည့်ပြီးပြုံးနေတာကိုလဲတွေ့
နေရတယ်။ထွန်းမြိုင်တို့ လင်မယားမျက်နှာနဲ့မို့ ကျနော်အတတ်
နိုင်ဆုံးထိန်းပါတယ်။တစ်ရက်ကတော့ ကြက်ဥကြော်ပြီးလို့ ပန်း
ကန်ထဲကုန်းထည့်နေတဲ့ မမေရဲ့နောက်မှာရှိနေတဲ့ ကျနော်။မမေ
ရဲ့ကုန်းပေးသလိုဖြစ်နေတဲ့ ဖင်ကြီးကိုမြင်ပြီး စိတ်လွတ်သွားပြီး
အနောက်ကနေငေါနေတဲ့ ညီလေးကို မမေဖင်ကြားထိုးထည့်
လိုက်မိတော့ အို ဆိုပြီးဖင်လေးကော့သွားပြီး နောက်ပြန်လှည့်
ကြည့်လို့ ကျနော်ကို နခမ်းကိုက်ပြတဲ့ မမေကိုဆွဲဖက်လို့ နခမ်း
ကိုငုံခဲလို့ စုပ်ပစ်လိုက်တော့။
ပထမအလစ်မိပြီး ကျနော့်နှုတ်ခမ်းနဲ့ အစုပ်ခံနေပြီးမှ သတိ
လဲဝင်ရော အတင်းရုန်းပြီး အာ မလုပ်နဲ့လေ ဆိုပြီးကျနော်စုပ်
ထားတဲ့ သူ့နခမ်းကို လက်ခုံနဲ့သုတ်နေတယ်။ကျနော်လဲ ပြန်ပြီး
စိတ်ကိုထိန်းလို့ အိမ်ရှေ့ထွက်လာခဲ့တယ်။အဲ့နေ့က ဝိုင်းမှာသူ
နဲ့မျက်လုံးချင်းဆုံတိုင်း နခမ်းစုပ်တဲ့ပုံလုပ်ပြသလို သူကလဲနခမ်း
ကိုက် မျက်စောင်းထိုးပြန်လုပ်ပြတယ်။
စားသောက်ပြီးရင်ကျနော်က ကိုယ့်အိမ်ကိုပြန်။ကျနော့်အိမ်
ကရပ်ကွက်တစ်ခုခြားတယ်လေ။စက်ဘီးနဲ့ပြန်တယ်။မနက်ကျ
စက်ဘီးစီးလာ။ထွန်းမြိုင်အိမ်မှာထား။ထွန်းမြိုင်နဲ့နှစ်ယောက်
ရုံးကဖယ်ရီနဲ့ အလုပ်တက်။အလုပ်ဆင်းတော့လဲ ဖယ်ရီနဲ့ပြန်
ထွန်းမြိုင်အိမ်မှာ ညစာစားသောက်ပြီးမှ အိမ်ကိုပြန်တယ်။မမေ
သား အောင်ထက်လေးနဲ့ကလဲ တော်တော်ကိုရင်းနေပြီ။မမေက
လှတယ် တောင့်တယ် ဒါပေမဲ့ ကျနော်တကယ်လက်တွဲဖို့ကျ
တော့ မရဲဘူး။ဘာလို့လဲဆိုတော့ သူ့ရာဇဝင်ပြန်ကြည့်ရင် ခြံခုန်
ခဲ့ဘူးတယ်။ခုန်ခဲ့လို့လဲခုလို တစ်ခုလပ်ဘဝရောက်တာဘဲလေ။
အဲ့မိန်းမမျိုးကို ယုံယုံကြည်ကြည်နဲ့တော့ လက်မတွဲရဲတာအမှန်။
ဒါပေမဲ့ မမေအလှကိုတော့ခံစားချင်တယ်။မမေအလှကလဲစွဲ
ဆောင်နိုင်လွန်းတယ်ဗျာ။အဲ့နေ့က စနေရုံးပိတ်ရက် အိမ်မှာ အမေနဲ့ မနက်အစော
မုန့်ဟင်းခါးစားပြီး ထွန်းမြိုင်တို့အိမ်ကို စက်ဘီးနဲ့ ထွက်လာခဲ့
လိုက်တယ်။ဈေးနားရောက်တော့ မောင်အောင်ထက် လေးပူ
ဆာထားတဲ့ ပုံဆွဲစာအုပ်လေးနဲ့ ပုံဆွဲခဲတံကို အမှတ်ရတာနဲ့ဝယ်
လိုက်သေးတယ်။
ထွန်းမြိုင်တို့အိမ်ရောက်တော့ မဆွေနဲ့ထွန်းမြိုင်တို့က အဝတ်
အစားသစ်တွေနဲ့ ကိုယ်ရောင်ကိုယ်ဝါတွေ တောက်နေတာမို့
ဟ ဘယ်လိုလဲဟ အရောင်အဆင်းတွေ ဝင်းနေပါလားဆိုတော့
ထွန်းမြိုင်က အေး မင်းရောက်လာတာ အတော်ဘဲ မမေတို့သား
အမိ အဖေါ်ရပြီပေါ့ ငါနဲ့ဆွေက ငါတို့အိမ်သွားမလို့ကွ ဟိုနေ့က
ဦးလေးမောင်နဲ့ အမှာပါးလိုက်တယ် အိမ်လာအုန်းလို့ ဆိုပြီး
ထွန်းမြိုင်ပြောလာတော့ သူတို့လင်မယားအတွက် ဝမ်းသာမိပါ
တယ်။
မိဘဆိုတာ အစကဘယ်လောက်စိတ်ဆိုးဆိုးလေ နောက်ကျ
တော့ ကျေနပ်ရ ခွင့်လွှတ်ရမြဲမဟုတ်လား။ ဟေ ဒါဆိုအခြေနေ
ကောင်းလာပြိီပေါ့ကွ လို့ကျနော့်အပြောကို ထွန်းမြိုင်က ခေါင်း
ငြိမ့်ထောက်ခံရင်း အာ့ကြောင့်ငါတို့လင်မယား သွားမလို့ မင်းက
မမေတို့ကို အဖေါ်လုပ်ပေးလိုက်ကွာ ဆိုတော့ အေးပါကွာ မင်း
တို့သွားစရာရှိတာသာ သွားပါ လို့တိုက်တွန်းလိုက်တယ်။
ထွန်းမြိုင်နဲ့မဆွေတို့သွားတော့ ကျနော်က အောင်ထက်လေး
ကို ပုံဆွဲစာအုပ်နဲ့ ပုံဆွဲခဲတံ ပေးလိုက်တော့ သူလိုချင်ရာကလို့
ပျော်နေတဲ့ အောင်ထက်ခေါင်းကို ပွတ်လိုက်ပြီး ကဲ ကျေနပ်ပြီ
လား လို့မေးတော့ ဟုတ်ကဲ့ လို့ခေါင်းငြိမ့်ဖြေရင်း ဦးပုံဆွဲပြအုန်း
ဆိုတာနဲ့ သူ့ကို ပုံလေးတွေဆွဲပြနေရတယ်။
ကျနော်နဲ့အောင်ထက်ပုံဆွဲနေတာ ဘယ်လောက်ကြာသွားသ
လဲမသိဘူး။ မမေက သူရရေ မင်းတူအလိုလိုက်နေရင် နေကုန်
သွားလိမ့်မယ် တော်တော့ လာ ဒီမှာ မမေလက်ဘက်သုပ်ထား
တယ် လာစားအုန်းတဲ့။
အဲ့တော့မှ ကျနော်လဲကြမ်းပြင်မှာ ကုန်းပြီးပုံဆွဲနေရာက ခါးကို
ဆန့်လို့ ကဲထက်အောင် သားဘာသာဆွဲတော့နော် ဆိုပြီး မမေ
အနားကပ်ထိုင်လို့ လက်ဘက်ခွက်ဆွဲယူပြိီး လက်ဘက်တစ်ဇွန်း
နှစ်ဇွန်းကောက်ဝါးလိုက်တယ်။ ကောင်းရဲ့လားသူရ မမေပုဇွန်
ခြောက်လေးပါထည့်သုပ်ထားပေးတယ် လို့အပြောကို ကောင်း
တယ်မမေ မမေကတကယ်တော်တယ် ပြောတော့ မမြှောက်နဲ့
ခုလဲစားနေရတာဘဲ ဘာစားချင်လို့လဲ လို့ မမေပြောမှ
မမေကိုသေချာကြည့်မိတယ် မျက်နှာမှာ မိတ်ကပ်ပါးပါးလေး
တင်ထားပြီး နှုတ်ခမ်းကိုတော့ ပန်းရောင်ဖျော့ဖျော့နခမ်းနီဆိုးပြီး
လည်ဟိုက်ဘလောက်အကျီင်္က ရင်သားတစ်ချို့တစ်ဝက်ကိုလှစ်
ပြထားသလိုဘဲ သင်းပျံ့တဲ့ကိုယ်သင်းနံ့ကလဲ စိတ်ကိုနိူးကြားစေ
ပြန်တယ်။
မမေ ကကျနော်စားချင်ရင် ကျွေးမှာလား ဆိုတော့ မမေကပြီ
တီတီအပြုံးနဲ့ သူရက ဘာစားချင်လို့ ဆိုပြီးမေးလာတော့ကျနော်
လဲ အရဲစွန့်ပြီး မမေက်ိုစားချင်တာ လို့ပြောချလိုက်တယ်။မမေက
ခေါင်းငုံ့သွားပြီး ဟာ သူရကလဲ လို့မပွင့်တပွင့်ပြောလာတော့ အ
ခြေအနေကောင်းပြီဆိုတာ သိတာမို့ မမေလက်လေးတစ်ဖက်
ကိုဖမ်းကိုင်ပြီး ကျွေးမယ်မဟုတ်လားဟင် ဆိုတော့ မသိဘူးကွာ
ဘာတွေပြောမှန်း လို့မမေကပြန်ပြောတယ်။
လူပျိုလက်ဝက်မြီးတဲ့ ကျနော်လဲ မမေကိုဆွဲဖက်လိုက်တယ်။
ပြီးတော့ ပန်းနုရောင်ဆေးဆိုးထားတဲ့ နခမ်းကိုဆွဲနမ်းလိုက်မိ
တော့ ချိုအီအီအနံ့နဲ့ လျှာမှာနခမ်းနီအရသာကိုခံစားလိုက်ရတာ
ပေါ့။မမေက ဟာ ဧည့်ခန်းကြီးမှာ လို့ ပြောလာတော့ ကျနော်လဲ
မမေကိုဆွဲထူလို့ ထွန်းမြိုင်တို့ လင်မယားအိပ်ခန်းထဲ ဆွဲသွင်းတဲ့
အခါ ဟန်ဆောင်ရုန်းရင်း ကန်ရင်းဘဲ အိပ်ခန်းထဲရောက်သွားပါ
တော့တယ်။အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ ထွန်းမြိုင်တို့ လင်မယားအိပ်တဲ့အိပ်
ရာဆီကို ဆွဲလှဲလိုက်တော့ မမေကအလိုက်သင့် ပက်လက်က
လေးအိပ်ပေးတယ်။ကျနော်လဲ ခြေဖျားကနေ မမေရဲ့ထမိန်ကို
ဆွဲချွတ်လိုက်တော့ မမေကလဲကျွတ်လွယ်အောင် ဖင်ကိုကြွပေး
တာမို့ မမေအောက်ပိုင်းက အခံမဝတ်ထားတာကြောင့် မိမွေးအ
တိုင်း ဖမွေးအတိုင်းဖြစ်လို့ပေါ့။
ကျနော်လဲ နာမည်ကသာလူပျို တာဝန်ကလဲ ပစ္စည်းထိန်းရယ်
မို့ ရန်ကုန်ရုံးချုပ်ကို ပစ္စည်းထုတ်သွားရင် အကြံအဖန်နဲ့ ရေလျှံ
နေတာမို့ ကိုယ်တည်းတဲ့ တည်းခိုခန်းမှာကို တစ်နေ့တစ်မျိုးမရိုး
အောင် စခန်းသွားနေကြ။
ခု မမေရဲ့စောက်ပတ်မျိုးမမြင်ဘူးသေးဘူး။မမေက ဆံပင်က
ကောင်းသလို စောက်ပတ်အမွှေးကလဲ သန်ချက် အမွှေးတွေဖုံး
နေလို့မမြင်ရဘူး။ဒါပေမဲ့ အစိကတော့ လက်မလောက်ပြူးပြိီးအ
ပေါ် ချွန်ထွက်နေတယ်။မမေ ဘယ်လောက်ဆာနေသလဲမသိပါ
ဘူး။ကျနော်တောင် မနူးမဆွရသေးဘဲ စောက်ပတ်ဝမှာအရေစို
လို့နေပြီ။ကျနော် ဖြဲကြည့်တော့ နခမ်းဝမှာသပြေသီးမှည့်ရောင်
လိုက်နေပြီး အထဲကအတွင်းသားတွေကတော့ နီလို့ရဲလို့ကျနော်
သူ့စောက်ပတ်ကို ဖြဲကြည့်နေတဲ့အချိန် မမေတစ်ယောက်မျက်စိ
စုံမှိတ်လို့ ကျနော်ဘာလုပ်လုပ်ငြိမ်နေမယ်ဆိုတဲ့ပုံ။
ကျနော်လဲ မမေ စောက်ပတ်ကိုသေချာကြည့်နေမိတယ်။မမေ
စောက်ပတ် ကွဲကြောင်းကြီးကလဲ တော်တော်ရှည်တယ်ဗျာတစ်
ထွာလောက်တောင်ရှိမလားဘဲ။နှာထန်သလောက်ပစ္စည်းကလဲ
ကောင်းနေပြန်တယ်။အားရစရာကြီးပေါ့။ ကျနော့်လဲဂျာဖို့တွေ
ဘာတွေသတိမရတော့ဘူး။ အမြန်ဆုံးမမေထဲသွင်းဖို့ဘဲကျိုးစား
တာကြောင့် ကျနော့်ခါးကပုဆိုးကို ခေါင်းကကျော်လို့ချွတ်လိုက်
တယ်။ကျနော်ပုဆိုးချွတ်တာသိတဲ့ မမေက ကျနော့်လီးဆီကိုခိုး
ကြည့်တာ ကျနော်သိတယ်။သူအကြည့်မှာတပ်မက်မှုတွေ ဆာ
လှောင်မှုတွေနဲ့ မျက်လုံးကအရောင်တောက်နေတယ်။အဲ့ဒါကို
တွေ့တဲ့ကျနော် ပိုလို့ထန်လာတယ်လေ။
မမေက ကျနော်လိုးမယ်ပြင်တာမြင်တော့ ဒူးတွေကိုထောင်ပြီး
ပေါင်ကိုကားပေးတော့ စောက်ပတ်ကဖြဲပြီး ဖွင့်ထားပေးသလို
အဆင်သင့်ဘဲ။အပျိုနဲ့ အအို လိုးရတာ အာ့တွေကွာတာဘဲ။အ
ပျိုဆိုရင် မူယာမာယာနဲ့ရုန်းနေကန်နေလို့ အနေအထားပြင်နေ
ရတာနဲ့ချွေးပျံနေပြီ။ပြီးလိုးပြန်တော့လဲ သစ်တုံးတက်ခွရသလို
ဒါကြောင့်ကျနော်တော့ ဘာပြောပြော အပျိုထက် အအိုဘဲလိုး
ချင်တယ်။
ကျနော် မမေပေါင်ကြားနေရာယူပြီး လီးကိုထည့်မယ်လုပ်တဲ့
အခါ မမေကသူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကျနော့်ဆီးစပ်ကို လှမ်းတွန်း
ထားတယ်။သဘောကတော့ တအားမသွင်းလိုက်နဲ့ ဖြေးဖြေး
လိုးဆိုတဲ့ သဘောပေါ့။ဒါပေမဲ့ အဲ့အချိန်မှာက ကျနော့်စိတ်က
မမေက အအို ခလေးအမေ ပြီးတော့ဖင်မငြိမ်ဘဲလင်ငယ်နေလို့
လင်မယားကွဲလာတယ်။ အာ့တွေကစိုးမိုးပြီး မမေကိုလိုးရင်မသ
နားဘဲ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးရမယ်လို့ ကိုယ့်ဟာကို နိူးဆော်နေမိ
တယ်။အာ့ကြောင့်လဲ လီးကို စောက်ပတ်အဝနဲ့တေ့ပြီးတာနဲ့ဘဲ
အားပြင်းပြင်းထည့်ပြီး တစ်ခါတည်းဆောင့်လိုးချလိုက်တယ်။
ဗလွတ် ဆိုတဲ့ လီးစောက်ပတ်ထဲဝင်သွားတဲ့ အသံရဲ့နောက်က
အမလေး လို့အော်လိုက်တဲ့ မမေရဲ့ငြီးသံကကပ်ပါလာတယ်။
သေပါပြီ မောင်ရယ် ဘယ်လိုများလုပ်လိုက်တာလဲ တဲ့။မမေ
နှုတ်က ကျနော်မတောင်းဆိုပါဘဲ မောင် လို့ခေါ်လိုက်တဲ့အသံပါ
မိန်းမတွေက လီးဝင်တာနဲ့အခေါ်အပြောတယ် ပြောင်းတယ်ဆို
တာတကယ်မှန်တာဘဲနော်။
ကျနော်လဲလီးတဆုံးသွင်းထားပြီးငြိမ်နေလိုက်တယ်။မမေရဲ့
စောက်ဖုတ်က ကျနော့်လီးကို စပါးကြီးမြွေက သားကောင်ကိုမြို
ထားသလို မြိုထားတဲ့ အရသာကကောင်းလိုက်တာဗျာ။ခလေး
အမေသာပြောတယ် မမေစောက်ပတ်က ဖွယ်ခြင်းချောင်ခြင်းမ
ရှိပါဘဲ အိစက်နူးညံ့ပြီး ခပ်နွေးနွေးနဲ့ စိမ်ထားတဲ့လီးကို အရသာ
အပြည့်အဝပေးစွမ်းနိုင်တယ်။
ကျနော်လဲလီးကိုကျွတ်လုနီးပါးပြန်ထုတ်လိုက် အဆုံးထိအား
ပါပါဆောင့်လိုးလိုက်နဲ့ လိုးပေးနေသလို မမေကလဲ လီးတစ်ခါ
ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း အာ့ အီး အင့် နဲ့အသံပေးရင်း ကျနော့်လီး
အရသာခံနေတယ်။ ကျနော်က မမေကို နို့စို့မယ် အကျီင်္ချွတ်လို့
ခပ်မာမာဘဲခိုင်းလိုက်တယ်။အဲ့လိုပြောရတာကိုက ပိုဖီးလာနေ
သလိုပါဘဲ။ မမေကလဲမငြင်းရှာပါဘူး သူ့ဘလောက်အကျီင်္လေး
ကိုချွတ်ပေးတယ်။အောက်ကပေါ်လာတဲ့ဘရာ ကိုကျနော်ချွတ်
တဲ့ထိမစောင့်နိုင်တာနဲ့ လက်နဲ့ဆောင့်ဆွဲလိုက်တော့ ဗြုတ် ဆ်ို
ပြီးချိတ်တွေပြုတ်ပြီး လက်ထဲပါလာတယ်။လက်ထဲက ဘရာကို
အခန်းခြေရင်းလှမ်းပစ်လိုက်တာပေါ့။
သေပါပြီမောင်ရယ် ကြမ်းလိုက်တာတအားဘဲ လို့မမေပြော
တာကို ဂရုမထားဘဲလွတ်လပ်လာတဲ့ ဝင်းအိနေတဲ့နိ့နှစ်လုံးကို
ဘယ်ပြန်ညာပြန် တပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင် စို့နေတဲ့ ကျနော့်ခေါင်း
ကဆံပင်တွေထဲ မမေကသူ့လက်ချောင်းတွေထိုးမွှေလို့ ဆော့က
စားရင်း အရသာခံနေတယ်။အဲ့အချိန်မှာဘဲ အခန်းဝက အရိပ်တစ်
ခုကြောင့် ကျနော်ရော မမေပါ လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး နှစ်ယောက်လုံး
ရဲ့နှုတ်ကလဲဘဲ ဟာ လို့ထွက်သွားပါတော့တယ်။
အခန်းဝမှာက မမေသားလေး အောင်ထက် တံခါးဘောင်
လေးကိုကိုင်ပြီး သူ့အမေနဲ့ကျနော် လိုးနေတာကို မမြင်ဘူးလို့
သေချာကြည့်နေရှာတယ်။မမေက သားသွားပုံဆွဲလေ သွား လို့
ပြောနေပေမဲ့ အောင်ထက်လေးက နေရာမရွေ့ဘူး။ သဘာဝက
လှုပ်ဆော်မှုအာရုံကြောင့်ထင်တယ်။ သေချာကြည့်နေတော့တာ
ကျနော့်စိတ်မှာလဲ အမေဖြစ်သူကို သားရှေ့မှာလိုးနေရတာပါ
လားဆိုတဲ့ အသိဝင်လာလို့ စိတ်တွေပိုကြွလာပြီး မမေစောက်
ပတ်ထဲစိမ်ထားတဲ့ လီးကြီးကပိုကြီးလာသလို သွေးတိုးနှုန်းတွေ
ကလဲ လီးတလျှောက် တဒုတ်ဒုတ်ဖြစ်လာတယ်။
ကျနော်လဲ မမေကို အားပါပါနဲ့ ဆောင့်လိုးတော့တာဘဲ မမေ
လဲ သားကြည့်နေတာကို မေ့သွားပြိီးကျနော်လိုးပေးတာကိုသ
ဘောခွေ့လို့ အောက်ကနေပင့်ပြီးကော့ကော့ပေးနေတော့တာ။
နှစ်ယောက်သားစိတ်တွေအမြင့်ဆုံးရောက်နေကြတာမို့ ဆီးခုံ
ချင်းရိုက်သံတွေ စောက်ပတ်ထဲကို လီးဝင်လီးထွက်သံတွေအ
ပြင် မမေရဲ့ငြီးငြူသံတွေ ကျနော့်ရဲ့ အသက်ရှူပြင်းပြင်းနဲ့ ကြိတ်
မနိုင်ခဲမရ အံ့ကြိတ်သံတွေနဲ့ တစ်ခန်းလုံးညံနေတော့တာဘဲ။
လူပျိုဖြစ်တဲ့ကျနော် အခုလိုစိတ်ကြိုက်လိုးရတော့ စိတ်ကိုထိန်း
မရတော့ ကြာကြာမလိုးလိုက်ရဘူး မမေ စောက်ပတ်ထဲလီးကို
တဆုံးထည့်ပြီး သုတ်ရေတွေပန်းလိုက်တယ်။နောက်မမေပေါ်မှာ
အသာမှောက်လို့ အသက်ကိုမနဲဝအောင်ရှူနေရတယ်ဗျာ။
မမေက မောသွားလားမောင် ဆိုတော့ ခေါင်းငြိမ့်လို့ အင်းလို့
ဖြေတော့ မမေကတခစ်ခစ်နဲ့ သဘောကျနေတယ်။ကျနော်ပြီး
သွားပေမယ့် မမေမပြီးသေးဘူးဆိုတာ ရိပ်မိတာမို့ ဆောရီးမမေ
ကျနော်မထိန်းလိုက်နိုင်ဘူး ဆိုတော့ ရပါတယ်မောင်ကလူပျိုဘဲ
မမေနားလည်ပါတယ် တဲ့။ကျနော်မမေကိုယ်ပေါ်ကနေဘေးကို
လှဲလိုက်တော့ မမေစောက်ပတ်ထဲက ပျော့စပြုနေတဲ့ကျနော်ရဲ့
လီးက ပလွတ်ဆိုထွက်လာသလို မမေစောက်ပတ်ထဲကကျနော်
ပန်းထည့်ထားတဲ့ သုတ်ရေတွေက ပွက်ဆိုထွက်ကျလာတော့
မမေကဘေးမှာချွတ်ထားတဲ့ထမိန်ကိုလှမ်းယူပြီး ဖင်ကိုမြှောက်
လို့အောက်ဖက်ကခံထားလိုက်တယ်။ ပြီးမှထွက်သမျှ သုတ်ရေ
တွေကို သုတ်လိုက်ပြီး ထထိုင်လိုက်တယ်။ပက်လက်လေးနဲ့အ
မောဖြေနေတဲ့ ကျနော့်ကိုပြုံးပြလို့ ကျနော့်ရဲ့ပျော့လေးတဲ့လီးကို
အသာအယာကိုင်ပြီး ပေနေပွနေတာတွေကို သူ့ထမိန်နဲ့ဘဲယုယု
ယယသုတ်လို့ပေးပါတယ်။
မမေရဲ့ပြုစုယုယမှုကို ကျနော်တစ်ယောက် မျက်လုံးလေးစင်း
လို့ဇိမ်ခံနေလိုက်တယ်။ပြီးမမေကိုဆွဲပြီးရင်ဘတ်ပေါ်မေးတင်
ထားပြီး သူ့ကျောပြင်ကိုပွတ်သပ်ပေးနေမိတာပေါ့။မမေကလဲပဲ
ကျနော့်နို့သီးလေးတစ်ခုကို လက်ညှိးလက်မနှစ်ခုနဲ့ဆွဲလိုက်အ
သံချဲ့ခလုတ်အတိုးအကျယ်လုပ်သလို ကလိလိုက်နဲ့လုပ်နေသ
လို ကျန်တဖက်ကို သူ့နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့စုပ်လိုက် လျှာလေးနဲ့ထိုး
တာတစ်ဖုံ ယက်တာတစ်မျိုး အမျိုးမျိုးလုပ်နေတော့။စောစောက
ပျော့နေတဲ့ လီးထဲသွေးတွေပြန်စီးဝင်လာလေတော့ မာတာတာ
ဖြစ်လာလေတော့ မမေခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့အုပ်မိုးလို့ လီး
ရှိရာအောက်ဘက်ကို တွန်းပေးလိုက်တော့ အလိုက်သိတဲ့မမေ
က သူ့ကိုလိုးထားတဲ့လီးကို မရွံမရှာ စုပ်ပေးရှာတယ်။လီးကလဲ
နွေးထွေးတဲ့အာခေါင်အတွေ့ ရစ်ပတ်တွန်းထိုးအမျိုးမျိုးမှွှေနေတဲ့
လျှာကြောင့် ဆထက်တစ်ပိုးတိုးပြီး မာကျောတောင့်တင်းလို့လာ
ပါတယ်။
စောစောထဲကမပြီးလိုက်ရလို့ တဏှာရှိန်မသေ သေးတဲ့မမေ
ကျနော့်လီးပြန်မာလာတာနဲ့ ဝမ်းသာအားရ ကျနော့်အပေါ်တက်
ခွတော့တာဘဲ။ကျနော့်လီးကိုလဲ သူ့ဖာသာသူကိုင်ပြီး အဝတေ့
လို့ ကြိတ်ပြီးထိုင်အချ အီးး လို့တောင့်အသံထွက်အောင်ကောင်း
သွားရှာသလို ကျနော်လဲ လီးအဝင်မမေမျက်နှာအသွင်အပြင်ကို
ကြည့်ပြီးပိုလို့ဖီးတက်လာတာမို့ အောက်ကနေ ပင့်ပင့်ပြီးဆောင့်
လိုက်တာ တဘောက်ဘောက်ကိုမြည်လို့ပေါ့။
မမေကလဲဒီတစ်ချီပြီးရမယ်ဆိုတဲ့ ရည်ရွယ်ချက်နဲ့ ကျနော့်ပေါ်
ကနေ ဆောင့်ခါတစ်မျိုး ပွတ်ခါတစ်ဖုံ မျိုးစုံအောင် စိတ်ကြိုက်
လိုးနေပါတော့တယ်။ကျနော့်ကလဲ အားကျမခံ အောက်ကနေ
သူ့ဖင်နှစ်လုံးကို ကိုင်ကိုင်ဆောင့်တာဟာဖြင့် ဆွေမျိုးမေ့တယ်
လို့ပြောရမလားဘဲ။
အစထဲကတက်နေတဲ့ အရှိန်ရယ် စိတ်တိုင်းကျ သူကိုယ်တိုင်
လိုးရတာမို့ ခဏနေတော့ အားး မောင် မမေပြီးးးပြီးတော့မယ်
တဲ့ သူ့ဆီကမက်ဆေ့လဲရရော ကျနော်လဲအောက်ကနေမနား
တမ်း ပင့်ဆောင့်ရင်းစိတ်ကိုလွှတ်ပေးလိုက်တော့ နှစ်ယောက်
သားတွန့်လိမ်ကွေးကောက်လို့ အရေတွေပြိုင်တူပန်းပြီး ပြီးဆုံး
စေလိုက်တယ်။မမေလဲ ဟူးးး ဆို့တဲ့လေပူတွေမှုတ်ထုတ်ပြီး
ကျနော့်ရင်ဘတ်ပေါ်ပါးလေးတင်လို့ မှိန်းပြီးလီးအရသာခံနေသ
လို ကျနော်ကလဲသူ့ဖင်ကြီးနှလုံးကိုဆုပ်ဆုပ်ပေးပြီး စောက်ပတ်
အရသာခံနေလိုက်တယ်။အဲ့အချိန် မမေကသူ့စောက်ပတ်ထဲကို
ရောက်နေတဲ့ကျနော့်လီးကို အထဲကနေစုပ်စုပ်ပေးတာက သုတ်
ရေတွေတစ်စက်မကျန်အောင် ကုန်သလိုဘဲဗျာ။ကျနော့်ပါးစပ်က
မနေနိုင်ဘဲထွက်သွားတာက မမေရယ် မမေစောက်ပတ်ကြီးက
လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ ဆိုတော့ တကယ်လား တဲ့ ညာစရာလို
လို့လားလို့ မေးလိုက်တော့ မောင်ကောင်းရင်ပြီးတာပါဘဲတဲ့ ကျ
နော် မမေရဲ့ပါးလေးကို ဖွဖွလေးနမ်းမိပါတော့တယ်။
နှစ်ချီဆက်လိုက်တာမို့ ကျနော်လဲ အားရကျေနပ်သွားခဲ့သလို
မမေလဲ ဆန္ဒရဲ့အထွဋ်အထိပ်ရောက်သွားတာမို့ ကာမမီးတွေက
ခဏတော့ငြိမ်းသွားကြတယ်။ သွား ထတော့ တော်ကြာညီမ
လေးတို့ပြန်လာလို့ တွေ့သွားရင်မကောင်းဘူး တဲ့။မမေရဲ့သတိ
ပေးစကားကြားမှ ကျနော်လဲကုန်းရုန်းထလိုက်ပြီး ပုဆိုးတွေအ
ဝတ်တွေပြန်ဝတ်လိုက်ရတယ်။
မမေကလဲ ကျနော့်ချွတ်ပြီးလွှင့်ပစ်လိုက်တဲ့ ဘရာလေးကိုကုန်း
ယူနေတော့ ဖင်ကြီးက ကျနော်ဘက်ပေးထားတော့ လိုးပြီးစသူ့
စောက်ဖုတ်ဝမှာ သုတ်ရေတွေကပြူထွက်နေပြီး တင်ပါးကြီးက
လဲကုန်းနေတာကြောင့် ကားထွက်နေလိုက်တာ နောက်တစ်ခါ
တောင်ပြန်ချင်နေတယ်။မမေဖင်ကြီးကို မချင့်မရဲဖြစ်လာတဲ့စိတ်
နဲ့ လက်ဝါးနဲ့ ရိုက်လိုက်တော့ ဖျန်း ဆိုတဲ့အသံနဲ့အတူ အာ့ ဆို
တဲ့မမေပါးစပ်က အသံထွက်လာပြီး။
ကျနော့်ကိုသမင်လည်ပြန်ကြည့် မျက်စောင်းထိုးတာကို မြင်ရ
တော့ ရီပြီးဧည့်ခန်းဆီထွက်လာလိုက်တယ်။ကျနော်အမောပြေ
ရေနွေးကြမ်းနဲ့လက်ဘက်စားနေတုန်း အောင်ထက်လေးကသူ
ရဲ့ပုံဆွဲစာအုပ်လေးကို ကျနော့်ရှေ့ထိုးပေးပြီး သားဆွဲထားတာ
တဲ့။
ကျနော့်ယူကြည့်ပြီးတော့ ပုံတွေကိုလဲမြင်ရော ကိုယ့်နဖူးကိုယ်
ပြန်ရိုက်ရင်း သေပါတော့နန္ဒိယရယ် လို့ ငြီးလိုက်မိပါတယ်။ပြီးမှ
မမေ မမေရေ လာပါအုန်း လို့ခေါ်လိုက်တော့ အဝတ်အစားတွေ
ပြန်ဝတ်ပြီး ဆံပင်တွေမျက်နှာပြင်ပေါ်က အချယ်အသတွေပြင်
နေတဲ့ မမေက ထွက်လာပြီး ဘာလို့လဲသူရ လို့မေးလာတော့ မှ
အာ စောစောကတော့ မောင်ဆို။ ဟာ သူရကလဲ ဘာတွေပြော
နေတာလဲ ညီမလေးတို့သိကုန်မှာပေါ့ တဲ့။
ကျနော်လဲ ဘာမှမပြောတော့ဘဲနဲ့ ပုံဆွဲစာအုပ်ကို မမေရဲ့လက်
ထဲထည့်ပြီး အဲ့မှာ မမေသားကမှတ်တမ်းတင်ထားတာကြည့်ပေ
တော့။ ကျနော့်စကားကြောင့် မမေလဲပုံဆွဲစာအုပ်လေးကိုဆွဲယူ
ပြီးကြည့်လိုက်တယ်။ ဟယ်တော် ပုံတွေမြင်ပြီး မမေနှုတ်ကအ
လန့်တကြားထွက်လာတဲ့အသံပေါ့။မထွက်ဘဲနေပါ့မလားဗျာသူ့
သားမောင်အောင်ထက်က ကျနော်နဲ့သူ့အမေတို့ လိုးနေတဲ့ပုံကို
ပြန်ဆွဲထားတာ။ဆွဲတာမှ ကျနော့်ကအပေါ်ကလိုးနေတဲ့ပုံအပြင်
သူ့အမေအပေါ်ကမြင်းစီးနေတဲ့ပုံတွေပါ အပီအပြင်ဆွဲထားတာ။
သား လာအုန်း လို့မမေခေါ်တော့အောင်ထက်က သူ့အမေဆီ
လာတော့ သား ဒီလိုပုံတွေမဆွဲရဘူးနော် ငရဲကြီးတတ်တယ် ဆ်ို
တော့ ဟုတ်လားအမေ ဆိုတော့ မမေက အေးငရဲကြီးတယ်သူ
များတွေကိုလဲ မပြောရဘူး တဲ့။
အောင်ထက်လေးကလဲ အသွက်ဗျ။ အာ့ဆို ဦးနဲ့အမေကရော
ငရဲကြီးလားဆိုတော့ ကျနော်တို့နှစ်ယောက်ရီကြရသေးတယ်။
ပြီးမှ မမေ က အမေတို့ကလူကြီးလေ လုကြီးတွေဆို ငရဲမကြီး
ဘူး မှတ်ထားနော်သား ဆိုမှ အောင်ထက်လေးက ခေါင်းငြိမ့်ပြီး
ဟုတ်ကဲ့ တဲ့။ ကဲ သားအဲ့ပုံတွေဖျက်ပစ် နင့်ဦးလေးနဲ့ဒေါ်လေးတို့
လာလို့တွေ့ရင် ငရဲကြီးနေမယ် ဆိုတော့ အောင်ထက်လေးတစ်
ယောက် ခဲဖျက်နဲ့ ငရဲကြီးမှာကြောက်လို့တဲ့ သူဆွဲထားတဲ့ပုံလေး
တွေကိုဖျက်နေတာ ကြည့်ပြီးကျနော်နဲ့ မမေ ပြုံးကြည့်နေလိုက်
ပါတော့တယ်။
........ .......... ............ .........
ကျနော်နဲ့ မမေ အဲ့လိုဖြစ်ပြီးနောက် သူလဲကုန်တွေဝယ်ပြီး ရွှာ
ပြန်သွားသလို ကျနော်လဲ ပစ္စည်းထုတ်တာဝန်နဲ့ ရန်ကုန်ဆင်းရ
တယ်။ရန်ကုန်မှာ တစ်ပတ်ကျော်ကြာတာမို့ ရောက်ရင်ပြုနေကြ
အကျင့်အတိုင်း ဇယားလေးတွေခေါ်ပြီး ဇယားခင်းပေမယ့် အဲ့အ
ချိန်မှာတောင် မမေကို သတိရနေတာ။ကာမစိတ်လွန်ကဲသလို
ကာမဆက်ဆံတဲ့ နေရာမှာ ကျွမ်းကျင်နိုင်နင်းလွန်းတဲ့ မမေကို
ကျနော်ဘယ်လိုဘဲသဘောကျကျ တကယ်တရားဝင်လက်ထပ်
ပေါင်းသင်းဖို့ကြတော့ မဝံ့ရဲတာအမှန်ပါ။
ရန်ကုန်ကပြန်ရောက်ပြီးနောက်ပိုင်း ကျနော်ထွန်းမြိုင်တို့အိမ်
ကို အရင်လို သွားမနေတော့ဘူး။သူတို့လဲနေသားကြသွားကြပြီ
ဖြစ်သလို ယားခါစလင်မယားတွေ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ချစ်ဗြူ
ဟာခင်းနိုင်အောင်လဲပါတယ်။ပြီးတော့ မမေကို ချစ်စကားလေး
တောင်မပြောဘဲ ကျနော်ဆန္ဒအတွက် ဖြည့်ဆည်းလိုက်မိတာ
မို့ သူ့ညီမဖြစ်တဲ့ မဆွေကိုအားနာတာလဲပါတယ်ဆိုပါတော့။
အမြဲမရောက်ပေမယ့် တစ်ပတ်ကိုတစ်ရက်လောက်တော့ စား
သောက်တဲ့အခါတော့ ရောက်ဖြစ်ပါတယ်။စားသောက်လို့မူးလာ
ရင် ကျနော်ရှေ့မရှောင် လင်မယားနှစ်ယောက်ကလူကြည်စယ်
ကြတာမြင်ရင် မမေကို သတိရမိတယ်။ဒီအိပ်ခန်းထဲမှာ မမေကို
အချစ်ခန်းဖွင့်ခဲ့တာပါလားဆိုတဲ့အသိဝင်လာရင် မမေကိုလွမ်းမိ
ပါတယ်။
အဲလိုနဲ့ နေလာလိုက်တာ တစ်လလောက်ရှိတော့ ထွန်းမြိုင်
က သူရရေ မမေရောက်နေတယ်ကွ မင်းကိုလဲမေးနေတယ် တဲ့
ကျနော့်ရင်ထဲလှိုက်ခနဲ့ဖြစ်သွားတယ်။ဒါပေမဲ့ ထွန်းမြိုင်မရိပ်မိ
အောင် မျက်နှာပြင်လို့ ဟုတ်လား အေးညနေအလုပ်ဆင်းရင်ငါ
လိုက်ခဲ့မယ် လို့ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ဖယ်ရီက ထွန်းမြိုင်တို့ရပ်
ကွက်ပြီးမှ ကျနော်တို့ရပ်ကွက်ကိုဆက်သွားတာလေ။ ကိစ္စမရှိ
ရင် ကျနော်မဆင်းဘဲ အိမ်ထဲပြန်နေကြပေါ့။
ညနေအလုပ်ဆင်းတော့ ထွန်းမြိုင်နဲ့ အတူတူဆင်းပြီးသူတို့ရဲ့
အိမ်ကိုလိုက်သွားလိုက်တယ်။ အိမ်ထဲဝင်လိုက်တာနဲ့ မမေကို
တွေ့လိုက်ရတယ် ဆံပင်ကခေါင်းလျှော်ထားလို့ ကျောပေါ်မှာဖြန့်
ချထားတာက တင်ပါးဖုံးတယ်။သနပ်ခါးပါးပါးနဲ့ နှုတ်ခမ်းကိုပန်း
ရောင်နုလေးဆိုးထားပြီး မျက်လုံးကိုအိုင်းလိုင်နာ ဆိုးထားလေ
တော့ အစထဲက ကုလားဆင်ဆိုတော့ ဘောလီးဝုတ်က အိန္ဒြိယ
မင်းသမီးလိုဘဲဗျာ။အရပ်ကောင်းကောင်းနဲ့မို့ ရှည်လျားတဲ့ပေါင်
တံ စွင့်ကားတဲ့တင်တွေ မို့မောက်နေတဲ့ ရင်သားတွေက တစ်ခါ
စားဘူးသူကို ဘယ်လိုအရသာပါလို့ ပြောစရာမလိုတာမို့ညီလေး
ကခေါင်းတထောင်ထောင်မို့ ကျောပိုးအိတ်နဲ့ကွယ်ထားရသေး
တယ်။
ဟာ မမေ မတွေ့တာကြာလို့ ပိုတောင်လှလာတယ် လို့ရီမော
ပြီးပြောလိုက်တော့ မမေကလဲ ငါ့မောင်ကအပြောကောင်းတယ်
ဘာစားချင်လဲ ဝယ်ကျွေးမယ် လို့အပြုံးနဲ့ပြန်ပြောတဲ့ စကားတွေ
ထဲမှာတော့ ကျနော်တို့နှစ်ယောက်ပဲသိတဲ့ အနက်တွေအဓိပ္ပါယ်
တွေကတော့ သူနဲ့ကျနော်ဘဲသိတယ်။အဲ့နေညနေက မမေလဲရှိ
နေတာမို့ ကျနော်နဲ့ထွန်းမြိုင်က အခွင့်အရေးယူလို့ပုလင်းထောင်
ကြတာပေါ့ဗျာ။မမေကအမြည်းလုပ်ပေးပေမယ့် မဆွေကသူ့လင်
တော်မောင်က်ို မျက်စောင်းတခဲခဲပေါ့။
သောက်ကြစားကြနဲ့ အားလုံးပြီးတော့ မမေကအကုန်သိမ်း
ကျုံးပြီး ဆေးကြောတာပေါ့။ညီမအိမ်ရောက်ရင် အစ်မကြီးပီပီအ
ကုန်သိမ်းလုပ်တော့တာ။ထွန်းမြိုင်တို့လင်မယားဧည့်ခန်းမှာရှိနေ
တုန်း ကျနော်မမေရှိရာ မီဖိုထဲဝင်လိုက်သွားပြီး ပန်းကန်ဆေးနေ
တဲ့ မမေကို နောက်ကသိမ်းဖက်လိုက်တော့ မမေက ဟာ မောင်
ကလဲ ညီမလေးတို့မြင်သွားမယ် တဲ့ ရပါတယ်သူတို့လင်မယား
ဧည့်ခန်းမှာ မမြင်ဘူး ဆိုပြီးမမေလည်တိုင်ကိုနမ်းသလို လက်
ကလဲပဲ အကျီင်္အပေါ်ကနေ နို့ကိုအုပ်ကိုင်လိုက်တယ် ဘရာကအ
ပျော့စားမို့ လက်ရဲ့အထိကအိစက်နူးညံ့နေတယ် အောက်ကထ
နေတဲ့ညီတော်မောင်ကိုလဲ မမေဖင်ကြားကိုထိုးထောက်ထားလို့
အခြေအနေကတအားဖီးလာပြီး ရှေ့ပြေးအရေတွေတောင်ထွက်
ပြီဆိုတာသိလိုက်တယ်။
မမေက မောင်ရယ် မလုပ်နဲ့ကွာ နောက်မှနော် ဆိုတော့ အခြေ
အနေကိုပြန်ထိန်းလိုက်ရတယ်။ မမေက်ို သတိရနေတာလို့ ဖက်
ထားရာကလွှတ်လိုက်ရင်းပြောတော့ မမေလဲမောင့်ကိုသတိရပါ
တယ် တဲ့။ တကယ်လား ဆိုတော့ ညာစရာလားမောင်ရယ် လို့
ပြန်ပြောတဲ့ မမေက်ို အာ့ဆိုမနက်ဖြန်စနေနေ့ အလုပ်ပိတ်တယ်
မမေကို မောင့်အိမ်အလည်ခေါ်မယ် လ်ိုက်မလား။ မောင်ခေါ်ရင်
လိုက်မှာပေါ့ ဆိုတဲ့ မမေစကားကြောင့် ကျနော် ဝမ်းသာလိုက်
သည်ဖြစ်ခြင်း။မမေကိုအိမ်ခေါ်ပြီး အပီအပြင်ချစ်ပွဲဝင်မယ်လို့ရင်
ထဲက ကြုံးဝါးတာကို ဘယ်သူသိမလဲ။
ကံကကျနော်ဘက်မှာရောက်နေတယ်။ဒီနေ့ကရှစ်ရက်ဥပုဒ်
နေ့ဖြစ်နေတာမို့ အမေ့ကိုဘုန်းကြီးကျောင်း စက်ဘီးနဲ့လိုက်ပို့ပြီး
မနေ့က မမေကိုအိမ်အလည်ခေါ်ထားတာမို့ ထွန်းမြိုင်တို့ဆီကို
ဆက်သွားလိုက်တယ်။
အိမ်ရောက်တော့ မမေကို မရမ်းစေ့ရောင်ဘလောက်အကျီင်္နဲ့
အောက်ကလဲ မရမ်းစေ့ရောင် ပြောင်ထမိန်လေးနဲ့ဝမ်းဆက် ပြီး
တော့ ဆံထုံးမြင့်မြင့်လေးထုံးလို့ နားသယ်မှာ ဆံစရှည်ရှည်ကို
ဘယ် ညာချထားတယ်။ကောင်းပြီးသားမျက်ခုံးကိုထပ်ဆွဲထား
တာမို့ ထင်းနေသလို ပန်းနုရောင်နှုတ်ခမ်းဆိုးဆေးကြောင့်လဲပဲ
ကြည့်မဝနိုင်အောင်ပဲဗျာ။
ထွန်းမြိုင်တို့လင်မယားကို စကားစမြည်နဲနဲပြောပြီးတာနဲ့ မမေ
ကို စက်ဘီးနောက်တင်လို့ နင်းလာလိုက်တယ်။လမ်းမတော်က
စတိုးဆိုင်မှာ အအေးဗူးနဲ့ ကိတ်ဝင်ဝယ်လိုက်တယ်။ထမင်းက
အမေမနက်ကချက်ပြုတ်ခဲ့ပြီမို့ ဘာမှမလိုတော့ဘူးလေ။အိမ်ကို
ရောက်တော့ မမေက အိမ်ထဲကိုစူးစမ်းကြည့်ပြီး မောင်တို့အ်ိမ်
လေးကသပ်သပ်ရပ်ရပ်နဲ့ ချစ်စရာလေး တဲ့။
မမေကလဲ အိမ်တင်မကဘူးလေ လူပါ ပါတယ် ဆိုတော့ ဟင့်
သူက ဘယ်တုန်းကများ ချစ်တယ်ပြောဘူးလို့ ရယ်လို့ပြန်ပြော
လာတော့ ကျနော် အားနာသွားမိတာအမှန်ပါ။ကျနော်ကလဲလူ
တစ်မျိုးဗျ။စကားတစ်ခွန်းကို အလွယ်တကူမပြောတတ်သလိုပဲ
ပြောပြီးသားစကားကိုလဲ တည်အောင်ထိန်းတတ်တာကအကျင့်
ခုလဲ ကျနော် မမေကို မချစ်ဘူး မမေကိုsexကိစ္စအတွက်ကြိုက်
တာ။မမေကိုဆက်ဆံတဲ့ဆက်ဆံမှုက sexသက်သက်။
ကျနော့်မျက်နှာရိပ် မျက်နှာကဲကို မမေကအကဲခတ်မိတယ်လို့
ထင်ပါတယ်။ မောင် ဘာမှမစဉ်းစားနေနဲ့ တွေ့တုန်းပျော်ပျော်နေ
ဆိုတဲ့ မမေစကားကြောင့် လေးလံနေတဲ့ ကျနော်ရဲ့စိတ်တွေလဲ
ပြန်လည်လို့ ပေါ့ပါးလာရတယ်။ရင်ထဲက ကျေးဇူး ပါဘဲမမေရယ်
လို့ ပြောမိပါတယ်။မမေကိုယ်တိုင်ကလဲ ကာမဂုဏ်ကိုမက်မော
စွာခံစားချင်လို့ အပေးအယူမျှပြီဆိုလေတော့ အရာရာကသာ
ယာလို့နေပြီလေ။
မမေကိုကျနော်လက်ဆွဲလို့အိပ်ခန်းထဲခေါ်လာတော့ မမေကလဲ
အသာတကြည်လိုက်ပါလာလို့ ကျနော်မမေကိုဖက်လို့ သူ့နခမ်း
ကို အသာအယာငုံစုပ်လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ ကျနော့်ကျောပြင်ကို
သိုင်းဖက်လို့ အနမ်းကိုပြန်လည်လို့တုန့်ပြန်လာခဲ့တယ်။ကျနော့်
အနမ်းတွေကလဲ တစ်ဆင့်ထက်တစ်ဆင့် အရှိန်တွေတက်လာခဲ့
ပြီး အသက်ရှူသံတွေက နှစ်ယောက်လုံးဖားဖိုကထွက်တဲ့သံစဉ်
တွေလိုဖြစ်လာကြတယ်။ကျနော်လက်နှစ်ဖက်ကလဲ မမေရဲ့စွင့်
ကားနေတဲ့ ဖင်ကြီးတွေကိုဆုပ်နယ်လို့ပေါ့။
အနမ်းရှည်ကြောင့် အသက်အောင့်ထားရာကနေ ခဏနားပြီး
အသက်ကိုကမန်းကတမ်းရှူလိုက်ကြရတယ်။အဲ့အချိန်မှာမှမမေ
က မောင် အဝတ်တွေချွတ်လိုက်မှဖြစ်မယ် ကြေကုန်မှာ လို့ပြော
လေမှ အင်းဟုတ်သား အာ့ဆိုချွတ်လေ ဆိုတော့ ဟာ မောင်က
လဲ တံခါးသွားပိတ်လေ လို့ပြောမှ ဟီးဟုတ်သား ဆိုပြီးကျနော်
အခန်းတံခါးပိတ်ဖို့ အသွားကို မျက်စောင်းချီပြီးကြည့်တဲ့ မမေရဲ့
အကြည့်က တကယ့်ကိုsexyဖြစ်တယ်ဗျာ။
ကျနော်ပြန်လှည့်လာတော့ မမေကအပေါ်အကျီင်္ချွတ်ပြီးပြီမို့
ဝင်းမွတ်နေတဲ့ ရင်သားတွေကို အနီရဲရဲဘရာလေးကမနိုင့်တနိုင့်
ထိန်းထားရတာကို မြင်တော့ စိတ်တွေမထိန်းနိုင်ဘဲလက်က
လှမ်းမိတော့ မမေကကိုယ်ကိုစောင်းပြီးရှောင်လိုက်ရင်းကနေ
မောင်ကလဲ ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ ချွတ်နေတာစောင့်ပါအုန်းတဲ့
ကျနော်လဲ ဟဲ ဆိုပြီး လှလွန်းလို့မနေနိုင်ဖြစ်သွားတာ ဆိုတော့
ပိုက်ိုပိုပါတယ်ဆိုပြီး ဘရာလေးချွတ်ပြီး ကျနော့်စာကြည့်စားပွဲက
ကုလားထိုင်ကျောမှီလေးပေါ်ကိုတင်လိုက်ပြီး နို့လေးတွေကိုသူ့
လက်နဲ့အုပ်ထားတာမို့ ကျနော်ကအတင်းဖယ်ပြီး ပေါ်လာတဲ့နို့
ကို နို့ဆာနေတဲ့ခလေးငယ်ပုံနဲ့ အတင်းကုန်းစို့လိုက်တယ်
ပြွတ်ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ်
ဟင့် အင့် လို့မမေနှုတ်ကသံစဉ်တွေနဲ့အတူ ကျနော့်ခေါင်းလေး
ကိုသူ့လက်နဲ့ထိန်းထားပေးသလို ကျန်လက်တစ်ဖက်နဲ့ သူ့နို့ကို
ကိုင်လို့ ကျနော်စို့နေတာကိုထိန်းပေးနေရှာတယ်။နို့ကိုစို့နေရင်း
မမေထမိန်ကို ကျနော်ဖြည်ချလိုက်တယ်။ထူးဆန်းတာက မမေ
ကဘယ်တော့မှအထဲကအခံမဝတ်တာဘဲ။ထမိန်ခြေရင်းပုံသွား
တာနဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ နက်မှောင်တဲ့အမွှေးတွေနဲ့ ခုံးထနေ
တဲ့မမေရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို မြင်လိုက်ရတဲ့ခဏ ကျနော့်အာ
ခေါင်တွေခြောက်ပြီး တံတွေးတွေမြိုနေရသလို ပေါင်ကြားထဲက
ကျနော့်လီးကလဲငေါထွက်လာခဲ့တယ်။
.ကျနော့်လဲ လက်ခလယ်နဲ့ အကွဲကြောင်းတစ်လျောက်ကို
အောက်ဘက်ကနေ အပေါ်ကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်ဆွဲပေးလိုက်
တော့ မမေတစ်ယောက်ခြေဖျားလေးတွေထောက်ပြီး အားးး လို့
တောင်အသံထွက်လို့ဖင်လေးကော့သွားတယ်။ကျနော့်လက်မှာ
လဲ မမေ စောက်ဖုတ်ထဲကအရေတွေထွက်နေပြီဆိုတဲ့ အတွေ့
အာရုံရလိုက်တယ်။
မမေကိုကုတင်ပေါ်တွန်းလှဲလိုက်တော့ အလိုက်သင့်လေးလှဲ
ပေးတာမို့ မမေတင်ပါးတွေကကုတင်စွန်းတင်ပြီး ခြေထောက်
တွေကအောက်မှာမို့ ကုတင်စောင်းတင်ထားတဲ့အနေအထားကို
အလိုလိုရောက်သွားခဲ့တယ်။ တကယ်ဆို မမေကိုဂျာရမယ့်အ
ချိန် ဒါပေမယ့် ကာမတောထဲမှာကျင်လည်စ ကျနော် မမေကို
လိုးဖို့ဘဲစ်ိတ်ကသန်နေတော့ ပေါင်နှစ်ချောင်းကြားဝင်ပြီး မမေရဲ့
စောက်ပတ်ကိုဖြဲပြီး ကျနော့်လီးကိုတေ့လို့ ဆောင့်လိုးလိုက်ပါ
တယ်
ဖွတ် အင့်
ဆိုတဲ့အသံတွေနဲ့အတူ ကျနော့်လီးက မမေရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲအ
ဆုံးထီမြှပ်ဝင်သွားတဲ့ခဏ လီးကစောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေနဲ့
ထိတွေ့ခံစားမှုကဖြင့် ပြန်မပြောနိုင်လောက်အောင်ကောင်းလိုက်
သည်ဖြစ်ခြင်း။
ဝင်ပြီဆိုတာနဲ့ လူပျိုပီပီဆောင့်လိုးလိုက်တာ ကုတင်မြည်သံ
တွေ မမေရဲ့ ညီးသံ စောက်ဖုတ်နဲ့လီးရိုက်သံ သံစုံတွေမြိုင်မြိုင်
ကြီးထွက်လို့ပေါ့။ မမေကလဲ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ထောင်ကားလို့
ပေးထားသလို ကျနော့်ဖင်နှစ်လုံးကိုလဲ သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ဖမ်းလို့
ဆုပ်ထားပြီး ကျနော့်ဆောင့်တိုင်းအားပါအောင့် ဆောင့်ဆောင့်
ဆွဲပေးနေတယ်။ဒါကြောင့်ပြောကြတာနေမှာ မိန်းမလိုးရင်အပျို
ထက်အအို တစ်ခုလပ် မုဆိုးမ ကပိုလိုးကောင်းတယ်ဆိုတာ။
အပျိုကရှက်နေတာနဲ့ သစ်တုံးတက်ခွနေရသလိုဘဲတဲ့။ခုလဲ
တစ်ခုလပ် မမေရဲ့ ကာမဆက်ဆံမှုကျွမ်းကျင်ခြင်းရလာဒ်ကကျ
နော်ကိုယ်တွေ့ခံစားနေရပြီ။ကျနော်လဲလိုးကောင်းကောင်းနဲ့ပဲ
ဆောင့်လိုးလိုက်တာ ငါးမိနစ်တောင်မကြာဘူးထင်တယ်။ မမေ
စောက်ဖုတ်ထဲ သုတ်ရေတွေပန်းပြီး ပြီးလိုက်တော့တယ်။
အားး အားးမမေ ကျနော်မရတော့ဘူးး.ဟူးး ပြီးးးပြီးးပြီ ဆိုတော့
မမေကကျနော့်ကျောကိုတင်းတင်းဖက်ထားပြီး သူ့စောက်ဖုတ်
ထဲကနေ ကျနော့်လီးကို ညှစ်ပေးတော့တာဘဲဗျာ။
ကောင်းချက်ကတော့ လန်ထွက်နေတယ်။မမေ ရယ်လိုးလို့
ကောင်းလိုက်တာဆိုပြီးသူ့ရင်ဘတ်ပေါ်ခေါင်းတင်ပြီးမှိန်နေတော့
မမေက ခေါင်းကဆံပင်တွေကို ဖွပေးရင်း တကယ်ကောင်းလား
တဲ့။ ကျနော်လဲ ကောင်းတာပေါ့မမေရဲ့ ကောင်းလွန်းလို့မထိန်း
တောင် မထိန်းနိုင်တော့ဘူး လို့ပြောတဲ့ ကျနော့်ကို မမေကပြုံး
လို့ ကျေကျေနပ်နပ်ကြီးကြည့်နေပါတော့တယ်။
မမေနဲ့ကျနော်ဖက်ပြီး အမောဖြေနေကြတယ်။မမေက
ကျနော့်ရင်ဘတ်ပေါ် ခေါင်းတင်ပြီး ကျနော့်ဗိုက်သားလေးတွေ
ကိုပွတ်သပ်ပေးနေသလို ကျနော်ကလဲမမေရဲ့ ကျောပြင်ကို
ပွတ်သပ်ပေးနေမိတယ်။ မမေက ဗိုက်သားတွေကတစ်ဆင့်ဆီး
ခုံက ကျနော့်လီးမွှေးတွေကို လက်နဲ့ဖွလို့ဆော့ကစားနေတော့
အားပြန်ပြည့်လာတဲ့ ကျနော့်လီးကလဲ တဖြည်းဖြည်းပြန်လို့မာ
လာခဲ့တယ်။
ကျနော်လဲ မမေခေါင်းကို စုံကိုင်ပြီး အောက်ဖက်တွန်းလိုက်
တော့ မမေက ကျနော့်မျက်နှာကို မော့ကြည့်ပြီး ဟွန်းးး ဆိုနှာ
ခေါင်းလေးရှုံ့ပြတယ်။ ကျနော်ကဘာမှပြောမနေဘဲ မမေခေါင်း
ကိုသာ လီးရှိရာတွန်းပို့လိုက်တော့ မမေလဲ ကျနော့်လီးကိုယုယု
ယယ ကိုင်ကြည့်နေတယ်။ မမေကိုင်ခြင်းကိုသိလိုက်တာနဲ့ ကျ
နော့်လီးကလဲ လေထိုးလိုက်သလို တင်းမာလာတော့တာပဲ မမေ
က အာ့ကိုကြည့်ပြီး အဟိ လ်ို့အသံလေးထွက်လို့ရီပြီး ကျနော့်ရဲ့
လီးကို အထက်အောက်ဆွဲပေးတော့ ကျနော့်ဒစ်ရဲရဲကြီးက ဒုံးပျံ
ကြီးလို မိုးကိုထောင်လို့။
မမေက သူ့နှုတ်ခမ်းလေးကို အသာဟလို့ ကျနော့်လီးက်ုိဟပ်
လိုက်တယ်ဆိုရင် ရှီုးးအားးကောင်းလွန်းတဲ့အရသာကြောင့်ကျ
နော့်ရဲ့ ပါးစပ်ကထွက်လာတဲ့အသံတွေပေါ့။ မမေက ကျနော့်အ
ရသာတွေ့နေမှန်းသိတော့ သူ့ပါးစပ်ထဲရောက်နေတဲ့ ကျနော့်လီး
ကို လျှာစွမ်းမျိုးစုံပြနေတော့ ကျနော့်မှာ လူးလွန့်ကော့ပြန်နေပါ
တော့တယ်။ ကျနော်လဲအားကျမခံ သူ့စောက်ဖုတ်ကို နောက်က
နေအတင်းဖမ်းကုတ်တော့တာပေါ့။သူလဲဖီးတတ်နေတာပဲ သူ့ရဲ့
စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံးရွှဲရွှဲစိုနေတယ်လေ။ကျနော်လဲလက်ခလည်
ကို စောက်ဖုတ်ထဲအဆုံးထိထိုးထည့်ပြီး ရှေ့ထိုးနောက်ဆုတ်နဲ့
လက်နဲ့လိုးပေးလိုက်တယ်။
ကျနော်လက်နဲ့လိုးတော့ မမေကပိုစိတ်ပါပြီး ကျနော့်လီးကို
စိတ်တိုင်းကျစုပ်တာမှ ပြွတ်ခနဲ့ ပြွတ်ခနဲ့ အသံတွေတောင်ထွက်
နေတယ်။ကျနော့်ကလဲ သူ့စောက်ဖုတ်ကို လက်တချောင်းနဲ့လိုး
ရတာ ချောင်သလိုဖြစ်နေတာမို့ အားမရလို့ နောက်လက်ညှိးတ
ချောင်းထပ်ပူးပြီး လိုးပေးလိုက်တော့ မမေဖင်ပြီးကော့ခါကော့ခါ
နဲ့ဖီးတွေတက်နေတယ်။ပါးစပ်ကလီးထည့်ထားတော့အသံတော့
မထွက်နိုင်ဘူးပေါ့။
နောက်တော့ သူရောကျနော်ပါမနေနိုင်လောက်အောင်ဖြစ်လာ
ကြလို့ အားးမမေ မရတော့ဘူး လိုးချင်နေပြီ လိုးချင်ပြီ လို့ပြော
တော့ မမေလဲ ကျနော့်လိီးကိုသူ့ပါးစပ်ကထုတ်လိုက်ပြီး ကျနော်အပေါ်ခွထိုင်လို့ လီးကိုစောက်ဖုတ်ဝတေ့လိုက်တယ်။ပြီးမှအသာ
ထိုင်ချလိုက်တော့ အရေတွေစိုရွှဲနေတော့ အသာအယာဘဲဆုံး
တဲ့ထိဝင်သွားတယ်။အဲ့လိုလီးဝင်နေတဲ့အချိန် မမေရဲ့မျက်လုံးက
လေးမှေးပြီး လီးအရသာခံနေတဲ့မျက်နှာလေးကို အောက်ကနေမော့ကြည့်နေတဲ့ ကျနော်။ဖီးတွေတအားတက်ပြီး မမေဖင်နှစ်
လုံးကိုစုံကိုင်လို့ အောက်ကနေ တလစပ်ပင့်ဆောင့်ပစ်လိုက်တဲ့
အခါ
ဖွတ် ဘတ် ဖွတ် ဗြုစ် ဘွတ်
အာ့
အီးး
ဟင့်
ဖွတ်
ဆိုတဲ့ စောက်ပတ်နဲ့လီးဆီကအသံတွေ မမေပါးစပ်က မနေနိုင်
လို့ထွက်လာတဲ့အသံတွေနဲ့ မြိုင်နေတော့တာပဲ။လေးငါးဆယ်
ချက်ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးပြီးမှ ကျနော့်ရဲ့ကော့ထားတဲ့ခါးကို
ကြမ်းပေါ်ပြန်ချပြီး နားလိုက်တယ်။
မမေက. ဘယ်လိုလဲ ဆရာကြီးမောသွားပြီလား လို့ခနဲ့သ
လို လှောင်သလိုပြောလာပြန်တော့ မခံချင်စိတ်နဲ့ ပြန်ပင့်ပြိီးလိုး
လိုက်ပြန်ပါတယ်။ဒီတစ်ခါလဲ ဆယ့်လေးငါးချက်ဆောင့်ပြီးကျ
နော့်ကြမ်းပေါ်ပြန်ကျသွားပြန်တယ်။
ဒီတော့မမေက အလိုက်တသိနဲ့ သူကပဲ အပေါ်ကနေပြီး
ယောက်ျားတွေလိုးသလို ကျနော့်ကို ဆောင့်လိုးတော့တာ ရှယ်
ဘဲဗျာ။ကျနော်ကအောက်က အလိုက်သင့်လေး ကော့ပေးထား
ရုံပဲ။ သူလိုးပေးနေတုန်းခါနေတဲ့ နို့တွေကို ကျနော်ကပါးစပ်နဲ့
လိုက်ဟပ်ပြိီး တပြွတ်ပြွတ်စို့ပေးနေလိုက်တယ်။နောက်တော့ သူ
က မဆောင့်လိုးတော့ဘဲ မဆလာကြိတ်သလို လီးနဲ့စောက်ဖုတ်
ကိုတပ်ထားပြီးကြိတ်တော့တာ။
အာလာလာ ဒါလဲကောင်းတာပဲဗျာ သူလဲစောက်စိကိုထိတာမို့
ဖီးလာတယ်ထင်တယ် မျက်လုံးစုံမှိတ်လို့ မွှေတာ။ခဏအတွင်း
နှစ်ယောက်သား နောက်တစ်ချီပြီးပြန်လေရော။ကျနော့်ပေါ်မှာ
မှောက်ပြီးအမောဖြေနေတဲ့ မမေရဲ့ ကားနေတဲ့ဖင်သားကြီးတွေ
ကို ကျနော်ကပွတ်သပ်ပြီး ကာမအရသာကို ပြည့်ပြည့်ဝဝကြီး
ခံစားနေလိုက်ပါတော့တယ်။မမေနဲ့ကျနော် နှစ်ချိီပြီးတော့ ရေချိုးကြတယ်။ ရေချိုးခန်းထဲ
မှာ မမေကကျနော့်လီးကို သေသေချာချာ ဆပ်ပြာနဲ့ဆေးကြော
ပေးတာက တကယ့် ရိုမန်တစ်ဆန်တယ်ဗျာ။လီးကိုကိုင်တာက
အစ အရေပြားကိုဆွဲလှန်ပြီး ဒစ်ကြားတွေပါမကျန် သေချာကို
တိုက်ချွတ်ဆေးကြောပေးတဲ့ မမေကို ကျနော်တကယ်အားနာ
နေမိတယ်။ခုလိုဖွတ်ဖွတ်ကြေအောင်လိုးနေပေမဲ့ ချစ်တယ်ဆိုတဲ့
စကားလေးကိုတောင် ကျနော်မပြောခဲ့ဘူး။
ဒါကလဲကိုယ့်ခံယူချက်နဲ့ကိုယ်လေ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် မမေကိုပြန်
ပေးဆပ်ချင်တာနဲ့. လာ မမေကို ကျနော် ပြန်ဆေးပေးမယ် ဆို
ပြီးမမေကိုကျနော်ရှေ့ဆွဲလိုက်ပြီး ရေမြုပ်စမှာ ဆပ်ပြာရေတွေ
လောင်းလိုက်ပြီး မမေပေါင်ကြားက နေအပေါ်ဘက်ဆီကို ဆွဲပြီး
ပွတ်လိုက်တော့ မမေကပေါင်ကားထားပေးရှာတယ်။ကျနော်လဲ
အမွှေးတွေထူထူနဲ့ မမေစောက်ဖုတ်ကြီးကို စိတ်တိုင်းကျပွတ်ပြီး
ဆပ်ပြာတိုက်ပေးနေလိုက်တယ်။
ပွတ်ပါများလာတော့ မမေလဲစိတ်ပြန်ထလာသလိုဘဲ ကျနော့်
ကိုဖက်ထားပြီး မျက်လုံးလေးမှေးလို့ အသက်ရှူသံတွေကပြင်း
လာတယ်။သူ့ပုံမြင်တော့ ကျနော်လဲပြန်ထလာခဲ့တာမို့ အပေါ်ယံ
နဲ့ နှုတ်ခမ်းဝကိုသာ ပွတ်နေတိုက်နေရာကနေ လက်ခလည်ကို
အထဲထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ ရှီုးးး လို့မမေနှုတ်ကအသံထွက်သလို
ဖင်လဲကော့သွားတော့တယ်။
ပြီးကျနော့်လီးကိုဖမ်းဆုပ်လို့ မချင့်မရဲနဲ့ တင်းတင်းဆုပ်လိုက်
တာမို့ သူ့လက်ထဲမှာဘဲ ကျနော့်လီးကတိုးလို့မာလာတင်းလာ
တော့တယ်။တင်းလာတဲ့ ကျနော့်လီးကို မမေက ရှေ့ထိုးနောက်
ဆုတ်နဲ့ ထုပေးနေတယ်။သူကအဲ့လိုလုပ်လာတော့ ကျနော်က
လဲသူ့စောက်ဖုတ်ထဲကိုလက်ခလည်နဲ့တင်အားမရလို့လက်ညှိး
ပါပူးပြီးထိုးနေလိုက်တယ်။တကယ်ပါဘဲဗျာ မမေဏှာကြီးချက်
က သူ့စောက်ဖုတ်ကခုန်းထပြီး အစိကလဲလက်မလောက်ကြီး
လာပြီးထောင်လို့တောင်နေတယ်။ကျနော်လဲပ်ိုစိတ်ပြင်းလာလို့
လက်နှစ်ချောင်းကနေ နောက်ထပ် လက်သူကြွယ်ပါပူးပြီးတော့
လက်သုံးချောင်းနဲ့လိုးပေးသလို သူကလဲကျနော့်လီးကို ထုတာ
ကပြုတ်ထွက်မတတ်ကြမ်းနေတော့တာ။
ကျနော့်လဲမနေနိုင်တော့တာနဲ့ မမေကို ထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်
ပြီးတာနဲ့သူ့ဆံပင်တွေကိုလက်နဲ့တစ်ပတ်လျိုရစ်ကိုင်လိုက်ပြီးမှ
ကျနော့်လီးကို သူ့ပါးစပ်ကိုတေ့ပေးလိုက်တယ်။ဟလာတဲ့ပါးစပ်
ထဲ ကျနော့်လီးကိုဆောင့်ထိုးလိုက်တော့ အွတ်.အဟွတ် နဲ့အာ
ခေါင်သွားထောက်ပြီး သီးသွားတာ မျက်ရည်တွေတောင်ဝဲလို့
အဲ့အချိန်မှာ ကာမဘီလူးစီးနေတဲ့ ကျနော်ကတော့သနားရမှန်း
မသိဘူး။ ဆံပင်ကိုရစ်ထားပြီး ပါးစပ်ကို စောက်ပတ်အသွင်နဲ့
နင်းကန်ဆောင့်လိုးနေလိုက်တယ်။
နောက်တော့ မမေအသက်မရှူနိုင်တော့ဘူးထင်တယ်အတင်း
ရုန်းပြီး အမလေးမောင်ရယ် သေတော့မှာပဲ ဘယ်လိုများလုပ်နေ
လဲ တဲ့ ကျနော့်ကတော့ဘာမှပြန်မပြောဘဲ သူ့ကိုဆွဲလှည့်ပြီးဖင်
ကုန်းခိုင်းတော့ မမေကလဲအထာပေါက်စွာနဲ့ ရေချိုးခန်းကြမ်းပြင်
မှာ လေးဘက်ကုန်းပေးရှာတယ်။လိုးကျင့်ရပြီးသားမိန်းမတွေကို
လိုးလို့ကောင်းတာကအဲ့ဒါဘဲဗျ။ခုကြည့် မမေကုန်းပေးပုံလေးက
ခါးလေားကိုခွက်ပြီးဖင်ကိုကော့ပေးထားတော့ စောက်ဖုတ်လေး
ကနောက်ကိုပြူးထွက်ပြီး လီးကိုကြိုနေသလိုဘဲ။
ကျနော်လဲနောက်ကနေရာယူပြီး မမေစောက်ပတ်ဝကိုလီးတေ့
ပြီးထိုးလိုက်တာ အိစက်နေတဲ့စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေနဲ့
ကျနော်လီးတွန်းတိုက်ပြီးဝင်သွားရတဲ့အရသာကတော့ ဘာနဲ့မှ
မလဲနိုင်တဲ့ အရသာပဲ။လီးတဆုံးဝင်တာနဲ့ ကျနော်ကဆောင့်စ
ရာမလိုအောင် မမေကရှေ့ထိုးနောက်ငင် လုပ်ပေးနေတော့တာ။
ကျနော်တကယ်ကိုမမေကိုကြိုက်သွားမိတယ်။ကာမဆက်ဆံတဲ့
နေရာမှာအပြစ်ဆိုစရာမရှိအောင် ပြည့်စုံတဲ့အရည်အချင်းတွေနဲ့
ပါ။
မမေ နေ နေ ကျနော်ဆောင့်မယ်။လို့သူ့ကိုပြောပြီး ကားနေတဲ့
ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကိုစုံကိုင်ပြီး ကျနော်ဆောင့်လိုက်တာ မကြာခင်
မှာဘဲ မမေရောကျနော်ပါ နောက်ထပ်ကာမပန်းတိုင်ကိုတူပြိုင်
ပြိုင် လှမ်းလိုက်ကြပါတော့တယ်။ကျနော်နဲ့မမေ အဲ့နေ့ကထမင်းစားပြီး နောက်တစ်ခါထပ်နေ
လိုက်သေးတယ်။မမေကိုပြန်ပို့တော့ ဒူးတွေတောင်မခိုင်ချင်သ
လိုလို ဖြစ်နေပြီ။မမေကတော့ သူ့လိုအင်တွေပြည့်သွားလို့ထင်
တယ်။မြူးမြူးကြွကြွပါပဲ။ကျနော် မမေနဲ့ကာမဆက်ဆံရတာကို
ကြိုက်ပေမယ့် မမေရဲ့ ကာမစိတ်ကိုသိရတော့ တရားဝင်မသိမ်း
ပိုက်ရဲဘူးဗျာ။
ကျနော့်လက်ထဲကြမှ ထပ်ရှာစားနေရင် သေပြီပေါ့။မမေလဲ
နောက်ရက်မှာ ရွာပြန်သွားတယ်လို့ ထွန်းမြိုင်ပြောလို့သိရတယ်။
ဒီကြားထဲမှာ ကျနော်လဲဌာနကအလုပ်ကိစ္စနဲ့ ရန်ကုန်ကို ခဏခ
ဏဆင်းနေရတယ်။
ကျနော်မြို့ပြန်ရောက်တဲ့အခါမှာ မမေလာသွားတယ် ကျနော့်
ကိုတောင်မေးသွားသေးတယ်။အစရှိတဲ့စကားတွေကို ထွန်းမြိုင်
ဆီက ပြန်ပြန်ကြားနေရတယ်။မမေနဲ့ကျနော် မတွေ့နိုင်ပဲ လွဲလွဲ
နေကြတယ်။ကျနော်လဲ မမေကို တွေ့ချင်နေမိတယ်။မမေရဲ့ အ
ပြုစုအယုယတွေကို တမ်းတနေမိတာ။
မနေ့ ကတော့ထွန်းမြိုင်က မမေတောင်ရောက်နေတယ်ကွ
ဆိုတာနဲ့ ကျနော် ထွန်းမြိုင်တို့အိမ်ဖက် ထွက်လာခဲ့တယ်။ရုံးဖွင့်
ရကိဖြစ်ပေမယ့် အမြဲလိုလို T Duty နဲ့သွားနေရတဲ့ကျနော့်ကို
ဌာနက နားလည်မှုနဲ့ခွင့်ပြုထားလို့ ရုံးတက်စရာမလိုဘူးလေ။
ထွန်းမြိုင်အိမ်ရောက်တော့ မဆွေကို ချက်ပြုတ်နေတာပဲတွေ့
ပြီး မမေကို မတွေ့တာနဲ့
မဆွေ မမေရောက်နေတယ်ဆို လို့မေးလိုက်တော့ ဟုတ်တယ်
ကိုသူရ ရေ အခုသူတို့ ဈေးသွားကြတယ် နေပါအုန်းသူတို့ဆို
တော့ ဘယ်သူတွေလဲ မမေရဲ့အမေတို့လား လို့ပြန်းမေးကြည့်မှ
အော် ကိုသူရ မသိသေးဘူးနော် မမေကခုအိမ်ထောင်ပြုတော့
မှာ သူ့လူနဲ့မင်္ဂလာပွဲအတွက် လိုအပ်တာတွေလာဝယ်တာ။
ဗျာ လို့နှုတ်ကယောင်ထွက်သွားသလို ဆုံးရှုံးလိုက်ရပြီဆိုတဲ့အ
သိရင်မှာ ရောက်လာတော့ ဝမ်းနည်းသလိုလိုခံစားရပြန်တယ်။
ဒါပေမဲ့ ဟန်လုပ်ပြီး ဟာဒါဆိုစားရပြီးပေါ့ ဆိုတော့ ကိုသူရစား
ချင်ရင်ရွှာသာလိုက်သွားတော့ သူတို့ကရွှာမှာဆောင်မှာ။တဲ့
နေပါအုန်းမဆွေရဲ့ သူ့အမျိုးသားကရွှာကပဲလား။ မဟုတ်ဘူး
ကိုသူရရေ မမေကဆိုင်အတွက်ကုန်ဝယ်ရင်းတွေ့တာတဲ့ သူ့လူ
က ကားသမားလေ။ ေဩာ်ဪ လို့ပဲပြန်ပြောလိုက်ရတယ်။
မဆွေကတော့ ကိုသူရ အေးအေးဆေးဆေးပဲမဟုတ်လား အိမ်
မှာစားပြီးမှပြန် ကိုသူရလဲအိမ်မရောက်တာကြာနေပြီ တဲ့။
အေးပါဟာ။မရောက်တာကတော့ ထွန်းမြိုင်မပြောဘူးလား
ဌာနကိစ္စနဲ့ အမြဲလိုလိုခရီးထွက်နေရလို့ဟ။ အင်းအကိုကတော့
ပြောပါတယ်။ ကျနော်နဲ့ မဆွေတို့ထွေရာလေးပါးပြောနေကြပြီး
နာရီဝက်လောက် အကြာမှာတော့ မမေတို့ပြန်ရောက်လာတယ်
လွတ်တဲ့ငါးပဲကြီးတာလား လှလိုက်တဲ့မမေဗျာ ပန်းနုရောင်
ဝမ်းဆက်လေးနဲ့ မို့မောက်နေတဲ့ရင် သိမ်နေတဲ့ ခါး စွင့်ကားနေ
တဲ့တင်တွေမြင်ပြီး စားနေကြမို့ အာခေါင်တွေခြောက်လို့တံတွေး
တောင်မြိုနေရတယ်။
မမေကလဲအားနာတဲ့အပြုံးနဲ့ ကိုသူရရောက်တာကြာပြီလား
လို့မေးလာလို့ မကြာသေးဘူးမမေ မဆွေပြောလို့ စားရတော့မှာ
ဆို လို့ပြန်မေးလ်ုက်တော့ ရှက်တဲ့မျက်နှာပေးလေးနဲ့ အဟင်းးး
ဆိုပြီးရီနေတယ်။
ပြီးမှ ကိုသူရ ဒါမမေအိမ်သားဘဲ ကိုမြသာတဲ့ ဆိုပြီးမိတ်ဆက်
ပေးတာနဲ့ တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်ဗျာတွေဘာတွေလုပ်ရတာ
ပေါ့။ကိုမြသာကြည့်ရတာအသက်တော့ ၃၅လောက်ရှိမယ် ထင်
တယ် အသားညိုညိုအရပ်ပြက်ပြက်နဲ့ ကားသမားပီပီ ဗိုက်ကပူ
ချင်နေသေး။မမေနဲ့ကတော့မလိုက်လိုက်တာလို့နှမြောနေမိပေါ့
စားသောက်လို့ ကျနော်ပြန်ခါနီးမှာ မမေကို မမေအောင်ထက်
လေးရော နေကောင်းတယ်ဟုတ်လား လို့မေးတော့။ကောင်းပါ့
ကိုသူရကို မေးမေးနေတယ် တဲ့။ ကျနော်မနက်ဖြန်ကြရင်သူ့ဖို့
ဝယ်ထားတဲ့ ပုံဆွဲစာအုပ်တွေလာပေးမယ်။ဆိုတော့ ဟုတ်ကဲ့ တဲ့
ကျနော်မမေရဲ့ မျက်နှာကို သေချာကြည့်ပြီး
တစ်ခုတော့ရှိတယ်မမေ သူပုံဆွဲတဲ့ မြင်ကွင်းထဲတော့ မနေမိ
စေနဲ့နော်။ဆိုတော့ မမေလေ နခမ်းကို ကိုက်လို့ကျနော့် ကိုမျက်
စောင်းထိုးပါလေရော။
ကျနော်လဲ တ ဟားဟား နဲ့ရီလိုက်တယ်။မဆွေနဲ့ကိုမြသာတို့
ကတော့ဘာသိပါ့မလဲနော်။။
အော် တိုက်ဆိုင်မှုကြုံလေတိုင်း ရေစုန်မှာ လှေကြုံစီးခဲ့မိတဲ့
အချိန်ကို သတိရမိသလို။ကျနော်စီးခဲ့တဲ့ မမေဆိုတဲ့ လှေလေး
လဲ ဘဝရေစီးကြောင်းကို အောင်မြင်စွာကျော်ဖြတ်နိုင်ပါစေလို့
ဆုတောင်းနေမိပါတော့တယ်။။
ပြီးပါပြီ။
