တန်ဆာလေးနဲ့ချစ်ကြိုးသွယ်မည်
တနေ့ကျွန်တော်တို့ အိမ်ဘေးအခန်းကို မိသားစုလေးယောက် ပြောင်းလာတယ် အမေ အဖေ ညီအမ
နှစ်ယောက် အကြီးမ တင်မာလွင် တက္ကသိုလ် ပထမနှစ် တက်နေတယ် အငယ်မလေး ချိူမာလွင်က ၈ တန်းကျောင်းသူလေးပေါ့။ သူတို့အိမ်ပြောင်းလာတာ နှင်းမြူတွေဝေတဲ့ ဆောင်းကာလ လေးမှာပေါ့ ကျွန်တော်က လူပျိူပေါက်အရွယ် သူတို့ကလဲ ဖွံဖြ်ိုးထွားကြိုင်းစ အရွယ်လေးတွေလေ။
တင်မာလွင်ရဲ့ ရင်သားက တော်တော်လေးကြီးတယ် တင်ပါးကလဲ ကြီးပြီးကောက်တယ် မျက်နှာလေးနဲ့
သူအိုးတွေ နို့အုံတွေက မလိုက်ဘူး သူ့မျက်နှာလေးက ဖြူဖြူချောချောလေးပါ ကလေးမျက်နှာလေးနဲ့ပေါ့ အငယ်မလေး ချိုမာလွင်ကတော့ ပိန်တယ် ဖူးပွင့်စအရွယ်လေးမို့ သိပ်ပြီးမထင်ပေါ်သေးဘူးပေါ့။
သူတို့အိမ်ပေါ် အထုတ်လေးတွေ မတင်နေတဲ့အချိန် ကျွန်တော်ပြတင်းပေါက်ကနေ ကြည့်နေတာ တင်မာ
လွင်က ရှော့ပင်အပြာလေးနဲ့ တီရှပ်အဖြူလေး ဝတ်ထားတယ်။ ရှော့ပင်က ကျပ်နေတော့သူရဲ့ တင်တုန်းကြီး ပျူးနေတာပဲ ကုန်းပြီးအထုတ်လေးတွေ မလိုက်ပြန်တော့လဲ ဟိုက်နေတဲ့ ရင်ဘတ်ကြီးထဲက နှစ်မွှာဘူးလေး နို့နှစ်လုံးကကျွန်တော့်ကို ဆွဲဆောင်နေတော့ပဲလေ။ ဆွဲအားကောင်းတော့ ကျွန်တော်လဲ သူတို့ကိုကူဖို့ သွားတာပေါ့။
“ ကျွန်တော် ကူသယ်ပေးမယ်နော် ကျွန်တော်က ဘေးအခန်းကပါ ဦးလေး ”
“ အေးအေး မင်းမမကို မေးလိုက် ဘာလုပ်ရမယ်ဆို သူပြောလိုက်မယ် ”
ကျွန်တော့် အတွက်တော့ ဂွင်ပဲပေါ့ မမအနားရောက်သွားတော့ ချွေးလေးတွေ စိုနေတဲ့ မမရဲ့မျက်နှာ တကယ်
ကြည့်ရအောင်ပဲလေ။
“ မမ ကျွန်တော် ဘာကူရမလဲဗျာ ကျွန်တော် မေးလိုက်တော့ ”
“ ဟိုနားက ဟာလေးတွေကို သယ်ပေးပါလား မောင်လေး ”
“ မောင်လေးနာမည် ဘယ်လိုခေါ်လဲ ”
“ ကျွန်တော့်နာမည် တူးကလေးပါ မမ ”
“ ဟိုကညီမလေးက မမရဲ့ညီမလေး ချိူမာလွင်တဲ့ မမနာမည်က တင်မာလွင် မှတ်ထားနော် မမလို့ပဲခေါ်ပေါ့
ဟုတ်ပြီလား ”
“ ဟုတ်ကဲ့ မမ ”
စိတ်ထဲကနေ ပြောလိုက်မိတယ် “ တင်မာလွင်ဆိုသလိုပဲ မမတင်ကြီးက သစ်လွင်ပြီး တောင့်တင်းနေတာပဲဗျာ”
လို့ ဆိုပြီးတော့ပေါ့---
မမသယ်ခိုင်းတဲ့ အထုတ်လေးကို ချိူမာလွင်နဲ့အတူ ကျွန်တော်မှပြီး အိပ်ပေါ်တက်လာတော့ ချိူမာလွင်
ခလုတ် တိုက်ပြီး ကျမလို့ဖြစ်တော့ မလာတဲ့အထုတ်ကြီးကပြုတ်ကျသွားတယ်
“ ဘုတ် ” ဗျိ
အထုတ်ကြီး ကွဲသွားတော့ အထဲကနေ အတွင်ခံလေးတွေ ထွက်ကျလာတယ် ကြည့်ရတာ မမရဲ့အတွင်း
ဟာတွေပဲဖြစ်နိုင်တယ်လေ။ ကျွန်တော် ကောက်ထည့်မယ်လုပ်တော့ မမကတွေ့သွားပြီး “ မကိုင်နဲ့ မမသိမ်းလိုက်မယ်
” ဆိုပြီးလာခဲ့တဲ့ ရှက်သွေးဖြာနေသော မမရဲ့မျက်နှာအနီးကပ်တွေ့လိုက်ရသလို အတွင်းခံတွေ ကုန်းကောက်နေတုန်း
ပြူးနေတဲ့ ရင်သားအဖွေးတုန်းကြီးနှစ်ခုက ကျွန်တော်ရင်ကို အနှိုင်းစမဲ့စွာ လိုက်ခုန်နေပါတယ်။
အတွင်းခံ ကူကောက်ရင်း ထိမိခဲ့တဲ့ လက်ချောင်းလေးတွေက နောက်လာမယ့် ကျွန်တော့်မနက်ဖြန်းတိုင်မှာ
နွေးထွေးစေမယ်ဆိုတာ အဲ့ဒီချိန်တုန်းက ကျွန်တော်မသိသေးပါဘူးဗျာ။ ဒီလိုနဲ့ မမနဲ့တွေ့ဆုံခဲ့တဲ့ ပထမဆုံးနေ့ရက်
လေး ကုန်ဆုံးသွားခဲ့တယ်။
ညအိပ်ချိန်မှာ ကျွန်တော့် မျက်ဝန်းတွေမှာ မမရဲ့ဆွံဆွံကားကား တင်နှစ်တုံးကြီးအား မြင်နေမိတယ် ဘေး
စောင်းအိပ်လဲ မရ မှောက်အိပ်တော့လဲ ဖွားဖက်တော်က တင်းမာကာထောက်နေတော့ နာ တညလုံးနီးပါး မမရဲ့
ပုံရိပ်တွေနဲ့ နှစ်ပါးသွားကာ ပျားတုတ်လို့ အိပ်မရတာထက်ဆိုးနေပါတော့သည်။ ဆောင်းနှင်းအေးအေးလေးတွေနဲ့
စိတ်ကူးကောင်းကောင်းများ ရောသမမွေရင်း ကျွန်တော်အိပ်စက်ခဲ့တယ်။
မနက်စောစော ဘေးအခန်းက သူတို့တွေနိုးနေတဲ့အသံကြားတော့ ကျွန်တော်သိချင်ဇောနဲ့ ကမန်းကတန်း
ထပြီး သုံးပြားကာထားတဲ့ အဆက်လေးကြားကနေ ချောင်းကြည့်မိတယ်။ မမက ညဝတ်အကျႌ ဂါဝန်ဝတ်ထားတယ်
အပြာနုနုလေး ကျွန်တော့်အိပ်ခန်းကပ်ရက်က မမနဲ့ သူညီမလေးတို့အိပ်ခန်းလေ။ ညဝတ်လေးက ပါးလွာနေတော့
အတွင်းက မမဝတ်ထားတဲ့ ကာလာတွေက အထင်သား မြင်နေမိတယ်။
ကျွန်တော်နဲ့အတူ နိုးထလာတဲ့ ဖွားဖက်တော်လေးက မက်နေတော့တာပဲဗျာ။ မမကအဝတ်တွေသိမ်းပြီး
ဘေးနားက လုံချည်လေးကို ကောက်စွတ်လိုက်တယ် ပြီးတော့ အပြင်ထွက်သွားတယ်။ ကျွန်တော်လဲ မျက်နှာသစ်ဖို့
အောက်ဆင်းလာတော့ မမနဲ့အတူ အောက်မှာဆုံတာပေါ့
“ မနေ့က မမတို့ကို ကူလုပ်ပေးတာ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် မောင်လေး၊ ညနေကျရင် မုန့်ဝယ်ကျွေးမယ်နော်”ဆိုပြီး
ပြောတဲ့ မမရဲ့အပြုံးလေးက တော်တော်လှတယ်ဗျာ။
ကျွန်တော်လဲ မနက်စာစားပြီ အပြင်သွားဖို့ အောက်ဆင်းလာတော့ မမရေချိုးနေတယ်။ ကျွန်တော် တံတွေး
တွေမျိုချနေမိတယ်။ လုံချည်ရင်လျှား ရေစိုကပ်နေတဲ့ ထွားထွားဖြိုးဖြိုး မမရင်အုံကြီးနဲ့ တင်ကြီးကြီးက သဘာဝ
အလှတရားကို ပေါ်လွင်နေတယ်။ ကျွန်တော်ကြည့်နေမိတာ မမရိပ်မိသွားတယ်ထင်တယ် မျက်နှာလေး ရှက်သွေး
ဖြာသွားတယ်။ ကျွှန်တော်လဲ မြန်မြန်အပြင်ထွက်ပြီး သွားလိုက်ရတော့တာပေါ။
သူငယ်ချင်းတွေနဲ့လည်ပြီ အိမ်ပြန်လာတော့ မမကသူတို့အခန်းကနေ “ မောင်လေး လာအုန်း မမဆီလာခဲ့
မုန့်ကျွေးမယ် ” ကျွန်တော်လဲ သူတို့အခန်းကို သွားလိုက်တယ် မမရယ် မမအမေရယ် သူညီမလေးရယ်ပဲရှိတယ်။
မမက ဟင်းထုပ်လေး ဝယ်ကျွေးတာ။ ပြီးတော့ အာလပသလာပတွေ ပြောကြတာပေါ့။ မမကျောင်းဖွင့်ရင် မောင်လေး
ကို စာပြပေးမယ် ညီမလေးနဲ့ အတူလာခဲ့နော်လို ခေါ်တယ်လေ။
ဘာပြောကောင်းမလဲ ကျွန်တော်က အားပါးတရချက်ခြင်း သဘောတူလိုက်တာပေါ့ဗျာ။ ဒီလို အခွင့်အရေး
နှစ်ခါမလာဘူးလေဗျာ။ ကျွန်တော် ညအိပ်ယာ စောစောဝင်လေ့ မရှိပေမယ့် ဒီညတော့ မီးပိတ်ပြီး နံရံကာသုံးထပ်သား
ကြားကနေ မမဘာလုပ်နေလဲ ချောင်းဖို့ တာဆူနေတယ်လေ။ ပထမ ကျွန်တေ်ချောင်းတော့ မမမရှိဘူး အငယ်မ
အဝတ်လဲနေတယ်။ ဟိ ဟိ မမ မတွေ့ရလဲ ညီမတွေ့ရတာ နည်းလားဗျာ--
အဝတ်တွေချွတ်ချလိုက်တယ် ရှင်မြီးအဖြူလေးနဲ့ ဘောင်ဘီးတို အနီရောင်လေး ဝတ်ထားတယ် အဲ့ဒီပေါ်ကို
ထပ်ပြီး ညဝတ်လေး ဝတ်လိုက်တယ် ပြီးတော့ အပြင်ထွက်သွားတယ်။ သိပ်မကြာဘူး မမရောက်လာတယ်။ ကျွန်ေ
တာ်စောင့်ရကြိုးနပ်ပြီလေဗျာ၊ မမအခန်းထဲရောက်တော့ အိပ်ယာပေါ် ပက်လက်အိပ်လိုက်တယ် ဆယ်မိနစ်လောက်
ကြာတော့ အပေါ်ကအကျႌကို ချွတ်လိုက်တယ်။
ပြီးတော့ မမရဲ့ဘော်လီလဲချွတ်ပစ်တယ် နောက်လုံချည်စကပ်ကို ချွတ်ချလိုက်တယ်၊ ပြီးတော့ မှန်ရှေ့ထိုင်ပြီး
သူရဲ့ နို့နှစ်လုံကို ဟိုစမ်းဒီစမ်း လုပ်နေတယ် ဘာလုပ်နေတယ် ဆိုတာတော့ ကျွန်တော်လဲမသိဘူး။ ပြီးတော့ ပွတ်ကြည့်
နေတယ်။ သိပ်မကြာဘူး ဘောင်းဘီတိုကို ချွတ်ချလိုက်တယ် ကျွန်တော် အသက်ရူသံ ပြင်းထန်သွားတယ်။ မမရဲ့
အဖုတ်လေးက အမွှေးပေါက်ခါစ ရေးရေးလေးပဲ ရှိတာမြင်လိုက်ရတယ်။
ပြီးတော့ မမကချက်ချင်း ညဝတ်ဂါဝန်ကြီးဝတ်ပြီး ကုတင်ပေါ် တက်လိုက်တယ်။ အိပ်တော့မယ် ထင်တာပေါ့
မဟုတ်ဘူးဗျာ မမစောစောကလို ရင်နှစ်မွှာကိုကိုင်ပြီး မျက်လုံးလေး မှေးနေတော့တယ်။ တဖြည်းဖြည်း မမလက်
တဘက် ဂါဝန်လေးကိုမပြီး ပေါင်နှလုံးကြားမှာ ကိန်းဝှပ်နေတဲ့ အဖုတ်လေးဆီ ရောက်သွားတယ်။
ပြီးတော့ မမမျက်နှာမှာ ခံစားမူအပြည့်ရသော ခံစားမှုနဲ့ တွန့်လိမ်လိုက် ငြိမ်သွားလိုက် မြန်လာလိုက် နှေး
လာလိုက်နဲ့ ကျွန်တော်ကြည့်ရင်း ဖီးတွေတက်လာပါတော့သည်။ ဘေးတိုက်ပဲ မြင်ရတော့ မမအဖုတ်လေးကို သဲသဲ
ကွဲကွဲ မမြင်ရပေမယ့် မမမျက်နှာမှ ခံစားမူကိုတော့ ကျွန်တော် တွေ့လိုက်ရတယ်။
ကျွန်တော်လဲ ဖီးအရမ်းတက်လာတော့ ကျွန်တော့် လိင်တံကိုထုတ်၍ ထုပေးရင်း အရည်တွေရွှဲလို့ ခံစားမူ
တွေနဲ့ မောပန်းသွားတယ် တဖက်ကမမကလဲ သူအနေအထားနဲ့သူ ပြီးဆုံးသွားတော့ တစ်ရှူးလေးယူပြီး သုတ်လိုက်
တာ တွေ့လိုက်တယ်လေ။ ပြီးတော့ တဖက်ကိုတစောင်းလေးလှဲကာ မှေးဆက်နေတော့တယ် မမရဲ့တင်ကြီကို
ကြည့်ပြီး ကျွန်တော် တညတာ ပြီးဆုံးသွားတယ်ဗျာ။
ဒီလိုနဲ့ မမနဲ့ကျွန်တော်ကြား ခင်မင်ရင်နှီးမူက ပိုလာတယ် မမရေချိုးချိန် အဝတ်လဲချိန်တွေ ကျွန်တော် အချိန်
မှန် ချောင်းကြည့်ရင်း ငယ်ပါလေးကို ကစားလိုက်နဲ့ ပြီးဆုံးခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်တို့ ဒီဇင်ဘာကျောင်းတွေ ပြန်ဖွင့်တော့
မမကညဘက်ဆို သူ့ညီမလေးနဲ့အတူ ကျွန်တော့်ကို စာပြပေးတယ်။ မမညဘက် စာပြပေးရင် ညဝတ် ဂါဝန်ကြီးနဲ့
စာသာသင်နေတာ ကျွန်တော့်မျက်ဝန်းတွေက မမပေါင်တန် ဖွေးဖွေးကြီဆီကို ရောက်နေတာ မမသိတယ်လို့ ထင်
တယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ မမ မခို့တရို့လေးနဲ့ ဂါဝန်လေး ဆွဲဆွဲအုပ်နေလို့လေ။
ဒီလိုနဲ့ ဟတ်ပီးနယူးယား ညလေးမှာပေါ့ မမက “ မောင်လေး လိုက်မှလား မမတို့နဲ့ ဒီည ဟတ်ပီးနယူးရီးယား
မယ်လေ လိုက်ခဲ့ပါလား ” လို့ ခေါ်လိုက်တော့ ဘယ်ပြောကောင်းမလဲ ကျွန်တော်က နှစ်ခါတောင်မငြင်းဘူး “ လိုက်
မယ်မမ ” လို့ ပြောလိုက်တယ်။ အဝတ်စားလဲပြီ မမကိုစောင့်နေတယ် မမကအိမ်ပေါ်က ဆင်းလာတယ်။ မမ ဝတ်
ထားတာ တကယ်လှတယ်ဗျာ ဂါဝန်ဖလန်းဖလန်းလေးနဲ့ပေါ့။
“ ရော့ ဆိုင်ကယ်သော့ မမအနောက်ကနေလိုက်မယ် မောင်လေးမောင်း ” ဆိုပြီး သော့လှမ်းပေးတယ်လေ
ကျွန်တော်လည်း လှမ်းယူပြီးတော့ DREAM ဆိုင်ကယ်လေးကို စက်နိုးပြီး မမကိုတင်ပြီး မောင်ထွက်လာခဲ့တယ်။ မမ
ကို ဆိုင်ကယ်လေး တင်စီးပြီး သွားရတဲ့ဖီလင်လေးက ဘာနဲ့မတူတဲ့ အရာလေးပါ။
ဗရိတ်လေး ဆွဲလိုက်ရင် ကျွန်တော့် နောက်ကြောကို လာလာထောက်တဲ့ မမရဲ့ ရင်နှစ်မွှာလေးကလဲ ကျွန်တော့်
သွေးတွေကို ပိုဆူဝေလာတယ်။ မာမာတင်းတင်း မမနို့လေး နှစ်လုံးက မကြာခဏဆိုသလို ကျွန်တော်ကြောမှာ
လာလာကပ်နေတာ ပျော်စရာတော့ ကောင်းတယ်ဗျာ။
မမသူငယ်ချင်း အိမ်ရောက်တော့ လူတွေတော်တော်လေး ဆုံနေပြီ အတွဲတွေလဲများတယ်။ ကျွန်တော်
ကတော့ ချာတိတ်လေး သာသာပေါ့ မမက မိတ်ဆက်ပေးတယ် ဒါ သူ့မောင်လေးပေါ့။ ဒီလိုနဲ့ ည ၁၂ နာရီကို စားရင်း
သောက်ရင်း စောင့်ကျတာပေါ့ဗျာ။ ကျွန်တော်ကိုတော့ အရက်မတိုက်ကျဘူး ဖျော်ရည်လေးပဲ တိုက်ကျတယ်လေ။
၁၂ နှစ်နာရီ မထိုးခင် တော်တော်များများ မူးနေပြီ ကျွန်တော့် မမလဲ မူးနေပြီပေါ့။
ကျွန်တော့်ပခုံးလေးမှာ မှီပြီမှေးနေတယ်လေ ကျွန်တော့်ရင်တွေ ခုန်နေတာတအားပဲ မမကိုသင်းရနံကလဲ
ဆွဲဆောင်အား ကောင်းလွန်နေတော့ ကျွန်တော့် ငယ်ပါလေးလဲ မတ်ထောင်နေတာပဲ။ မမက “ မောင်လေး မမ
မရတော့ဘူး ပြန်ရအောင် လာထတော့ ” လို့ပြောတယ်။ သူငယ်ချင်းတွေက နေပါဦးပြောပေမယ့် မမ မရတော့ဘူး
ဆိုတာသိလို့ ပြန်ခွင့်ပေးလိုက်တယ်။
ကျွန်တော်လဲ မမကိုခေါ်ပြီး ပြန်လာတော့ မမက ကျွန်တော်ခါးကို နောက်ကနေ တင်းနေအောင် ဖက်လိုက်
တယ်။ ကျွန်တော် ကြောတပြင်လုံး နွေးထွေးသွားတယ်။ “မောင်လေး ကြိုးတံတားနားက အုပ်ခုံလေးကို သွားမယ်
အိမ်မပြန်သေးဘူးနော် ” လို့ ပြောလာတော့ ကျွန်တော်လဲ မောင်းပေးလိုက်တယ်။ အုပ်ခုံလေးဆီသို့ ရောက်တော့
ဆိုင်ကယ်ရပ်ပြီး မမကိုတွဲပြီး အတူတူထိုင်နေခဲ့တယ်။
၁၀ မိနစ်လောက်ကြာတော့ Happy new Year ဆိုတဲ့အသံတွေ တမြို့လုံး ဆူညံသွားတယ်။ ကျွန်တော်
မမ လက်လေးကိုင်ပြီး မမနေလို့ရလား အဆင်ပြေလား လို့မေးတော့ မမကို ဖက်ထားပါလားလို့ ပြောလာတယ်။
ကျွန်တော်လဲ ဖက်ထားလိုက်တာပေါ့။ ကျွန်တော် သွေးတွေစူလာတာနဲ့အမျှ မမကိုတင်းနေအောင် ဖက်ထားမိ တယ်
မမကလဲ ကျွန်တော့်ကို တင်းနေအောင် ဖက်ထားတယ် လရောင်အရိပ်လေးနဲ့ ရင်ခွင်ထဲက မမမျက်နှာလေးကို
ငုံကြည့်ချိန် အပေါ်မော့ကြည့်လာတဲ့ မမရဲ့မျက်ဝန်းလေး ဆုံမိတော့ ရင်တွေပိုခုန်လာတယ်။
ထိန်းမရတော့တဲ့ စိတ်တွေကြောင့် မမရဲ့နှုတ်ခမ်းကို နမ်းပြစ်လိုက်တယ် မမ မငြင်းဘူး ငြိမ်နေခဲ့တယ် မမ
အသက်ရှူသံ ပြင်းပြင်းတွေ ကျွန်တော်ကြားနေမိတယ်။ သင်ကြားထားခြင်းမရှိတဲ့ ကျွန်တော့်လက်တွေ မမရဲ့
ရင်သားတွေဆီ အလိုလို ရောက်သွားတယ်ခဲ့တယ် အပြင်ထက်ကနေ ကိုင်တွယ်နေမိတယ်လေ။
“ အင့် ဟင့် ဟင့် ” ဆိုတဲ့ ငြိးသံလေးထွက်လာတော့ ကျွန်တော် စိတ်တွေ ပိုပြင်းလာသလို မမကလဲ အနမ်း
တွေ အားပါးတရ ဆွဲပေးတော့တယ်။ မမရဲ့ လက်တဖက်က အပေါ်ကြယ်သီးလေးတွေကို ဖြူတ်ပေးပြီး ကျွန်တော့်
လက်လေးတွေကို အထဲသို့ ထည်းပေးတော့ ပူနွေးနေသော နို့နှစ်ကလုံးကို ထိတွေ့လိုက်တော့ ကျွန်တော် သွေးကြော
တွေ ပွင့်ထွက်လာသလိုပဲဗျာ။
နသိ့ု ီးခေါင်း သေးသေးလေးတွေက ိုကငို တ် ွယရ် င်း ကျွန်တောဉ် ီးခေါင်းဟာ မမရင်နစှ မ် ွှာကြား ရောကသ် ွားတယ ်
ထို့နောက် အငမ်းမရ နမ်းရှိုက်ကာ စို့လိုက်မိတယ် မီးရောင်မရှိ လူသူကင်းပြီး လရောင်ရေးရေးအောက်မှာ ရင်ခုန်မှု
တွေဟာ တိုင်ပင်မှန်မှန် စီးဆင်းနေတော့တယ်။ နို့တွေကို အနမ်းစင်နေရင်း ကျွန်တော့်လက်တွေ မမပေါင်နှစ်လုံး
ကြားထဲ တဖြည်းဖြည်း ရောက်သွားတယ် မမကလဲ ပေါင်လေးကို အလိုက်သင့် ကားပေးလိုက်တယ်။
ကျွန်တော့်လက်တွေ မမရဲ့ အဖုတ်လေးကို ဘောင်ဘီးတို အပြင်ကနေ ပွတ်ပေးချိန် မမဘောင်ဘီးလေးမှာ
တော်တော်စိုနေပြီ “ အဟင့် ဟင့် ” တွန့်လိုက် ကော့လိုက် ဖြစ်နေတဲ့မမကို ကျွန်တော်ကလဲ အစွမ်းကုန် ဖြည့်ဆည်း
ပေးတာပေါ့ဗျာ။ မမဘောင်းဘီးတိုလေးကို ဘေးကိုဆွဲဖယ်ကာ မမအဖုတ်လေး ကွဲကြောင်းလေးကနေ လက်ညှိး
လေးကိုပေါ်အောက် ထိုးစင်းပေးခဲ့တယ်။ ထို့နောက် အစိလေးလို့ ထင်ရတယ့် မာတောင့်တောင့် အသဗိုလေးကို
ဆော့ကစားပေးရင်း မမ အသံပိုကြယ်လာခဲ့တယ်။
ထို့နောက် “ မောင်လေး လက်ကိုအထဲ ထည့်ပေးပါလား ” လို့ပြောတော့ ကျွန်တော် လက်ခလယ်လေး ထည့်
လိုက် ထုတ်လိုက် လုပ်ပေးလိုက်တယ် ကျွန်တော် ကြည့်ဖူးထားတဲ့ အောကားတွေထဲကလို လက်ချောင်းပူး ထည့်ပေး
လိုက်တော “ အားနာတယ် မောင်လေး အဟင့် ” ဆိုပြီးပြောတော့ ကျွန်တော် လက်ခလည်နဲ့ လုပ်ပေးလိုက်တယ်။
၁၀ မိနစ်လောက်ကြာတော့ မမတကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်ပြီး ကြက်သီးထသလို ဖြစ်သွားတယ်။
ပြီးတော့ ကျွန်တော့် မျက်နှာလေးကို ဆွဲပြီး ကစ်ပေးတော့တာပဲ။ မမပြီးဆုံးသွားပြီ ဆိုတာ သိလိုက်တယ်
မမငြိမ်သက်သွားတယ် တခဏနေတော့ “ ပြန်ကျရအောင်မောင်လေး နော် ” တဲ့ ကျွန်တော်လဲ ဘာပြောရမှန်း
မသိဘူး ဟုတ်ကဲ့လိုဆိုပြီး တင်းပြီးထောင်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ငယ်ပါလေးကို အားနာမိတယ်။ တလမ်းလုံး မမစကား
မပြောပဲ လိုက်လာခဲ့တယ်။ အိမ်နားရောက်မှ “ မောင်လေး မမကို ချစ်လား ” လို့မေးတယ်။
“ ချစ်တာပေါ့ မမရယ် ” လို့ပြောလိုက်တော့ ကျွန်တော့်ကို အရမ်းချစ်တယ်ဆိုပြီး အာဘွားလေးပေးပြီး
အိမ်ပေါ်ပြေးတက်သွားတယ်။ ချစ်ကြိုးလေးတွေ သွယ်စေတဲ ကျွန်တော့် လက်ချောင်းလေးတွေကို ကျေးဇူးတင်လို့
မဆုံးဘူးဗျာ။ ဒီကနေစပြီတော့ ကျွန်တော်နဲ့မမ အကြိမ်ပေါင်းမနည်း လက်ကလေးတွေနဲ့ လူတလည့် ကိုယ်တခါ
ဖြည့်ရင်း နေထိုင်းခဲ့ကျတယ်။
မမတို့ နယ်ပြောင်းသွားတော့မှ အဆက်အသွယ် ဖြတ်သွားခဲ့တာ ယခုချိန်ထိပဲပေါ့ဗျာ။ ဒါပေမယ့် ချစ်ကြိုး
သွယ်သော လက်ချောင်းလေးတွေက ခုထိမေ့မရဘူးဆိုတာ ကျွန်တော်မှတပါး ဘယ်သူသိနိုင်မှာလဲနော်
အခုကျွန်တော်ဟာ နည်းပညာကျောင်းလေးတက်ဖို့ စောင့်နေတဲ့ တက္ကသိုလ် ကျောင်းသားလေးပေါ့ဗျာ
မမနဲ့ဝေးသွားပေးမယ့် မမပေးထားခဲ့တဲ့အထိအတွေ့ အယုအယ အနမ်းလေးတွေဟာ ကျွန်တော့် အတွက်တော့
အကောင်းဆုံး သင်ရိုးညွန်းတွေပဲလေ တဘက်ခါဆို ကျွန်တော်တို့ ကျောင်းတွေတက်ရတော့မယ်။
အဆောင်ကို မနက်ဖြန် သွားရတော့မယ် ပျော်စရာကျောင်းသား ဘဝကို ရောက်တော့မယ် စော်အလန်းလေး
တွေနဲ့တွေ့ရတော့မယ် ငမ်းကြောထရတော့မယ်ဆိုတဲ့ စိတ်ကူးတွေက တညလုံး အိပ်မပျော်နိုင်ဘူး တချက်တချက်
ကျွန်တော်နမ်းရှိုတ်ခဲ့တဲ့ မမနှုတ်ခမ်း၊ မမရင်သား၊ မမတင်ဆုံကြီး စတာတွေကို မြင်ယောင်နေမိတယ်လေ ဒီလိုနဲ့
ဟိုဟာလေးမြင်လိုက် ဒီဟာလေးမြင်လိုက်နဲ့ ညတည ကုန်ဆုံးသွားခဲ့ပြန်ပြီ။ မတ်နေအောင် ထောင်နေတဲ့ ငယ်ပေါင်း
လေးကတော့ တညလုံးအိပ်ဘူးလို့ ထင်တာပဲဗျာ။
နောက်နေ့မနက် အထုတ်တွေသိမ်းပြီး။ သွားဖို့ ကားဂိတ်ထွက်လာခဲ့တယ်။ ကားဂိတ်ရောက်တော့ လူမရှိ
သေးလို့ဆိုပြီ ထိုင်စောင့်နေတော့ ကောင်မလေးတယောက်လဲ ရောက်လာတယ် သူငယ်ချင်းတယောက်နဲ့ပေါ့
ချောတာတော့ တော်တော်ချောတယ်ဗျာ အသားဖြူဖြူ နည်းနည်းပုတယ် ဒါပေမယ့် ပြည့်တယ်။ သူဟာနဲ့သူ ကြည့်
ကောင်းနေတယ် မကြီးမသေး နို့လေးနှစ်ခုကလဲ ကိုယ်ကျပ်ဝတ်ထားတဲ့ နေရာလေးကနေ ထင်းနေအောင် ပေါ်လွင်
နေတယ် ကားထွက်ခါနီး လူတွေလာတော့ ကျွန်တော်တို့နေရာယူကျတော့ သူကကျွန်တော့်ဘေး ရောက်လာတယ်။
အနီးကပ် မြင်ရတော့ပိုချောတယ်ဆိုတာ လက်ခံသွားတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ကားစထွက်တော့တာပဲ။ ကျွန်တော်တို့
ကျောင်းဆောင်ရောက်ဖို့ ကားကိုတနာရီလောက် စီးရတယ်လေ။ မနက်ကလဲစောစော ငိုက်ကလဲငိုက်သေးတယ်
အဲ့ဒီမှာစတာပဲဗျာ သူလက်တဘက်က အပေါ်တန်းလေးကို ကိုင်ထားပြီး အဲ့ဒီလက်လေးပေါ် ခေါင်းတင်လို့ ငိုက်နေ
တာဘေးကကြည့်ရင် ပိုချောတယ်လေ ဟိ ဟိ။
တောင်အဆင်းရောက်တာနဲ့ ကားဆရာက ဘရိတ်နင်းလိုက် လျှော့လိုက်ခဏခဏလုပ်နေတော့ အဲ့ဒီ
ကောင်မလေးကလဲ ကျွန်တော့်ဘက် တိုးတိုးလာတယ် တခါတခါ သူနို့လေးနှစ်ခုက ကျွန်တော်ပခုံးကို လာလာ
ထိတယ်လေ အဲ့ဒီမှာ ကျားတို့မာယာ မသင်ကြားထားတဲ့ ထွက်ပေါ်လာတယ်ဗျာ။ လက်ပိုက်ပြီး ထိုင်သလိုနဲ့
ညာလက်ကလေးကြာကနေ ဘယ်လက်လေးကိုထုတ်ပြီး မသိမသာလေး မထိတထိလေး လုပ်နေလိုက်တယ်
သူတော့သိမယ်ထင်ဗျာ။
ဒါပေမယ့် ကောင်းလို့ ငြိမ်နေတာထင်တယ် ဟိ ဟိ။ အဲ့ဒီလိုနဲ့ ငယ်ပါကြီးက ဂျင်းဘောင်းဘီကြားကနေ
ထိုးထွက်ချင်နေတာ လွယ်အိပ်နဲ့ ဖုံးထားရတယ်ဗျာ။ ဒီလိုနဲ့ ပွတ်ကာ သီကာ သွားရင်းနဲ့ ကျွန်တော်တို့ရဲ့အဆောင်
ကိုရောက်ရှိသွားတယ်။ ကားပေါ်ကဆင်းပြီး ကိုယ့်အထုတ် ကိုယ်ယူပြီး သွားမယ်လုပ်တော့
“ ဟိတ် နင်က ဘယ် မေဂျာကလဲ ”
“ ဘယ်အဆောင် သွားမှာလဲ မြတ်ငြိမ်းပန်းလား ”
“ မဟုတ်ဘူး တို့ကျောင်းသား အဆောင် ”
“ လာလေ လိုက်ခဲ့လေ အတူတူသွားမယ် နင့်အဆောင်နဲ့ ငါ့အဆောင်က မျက်နှာချင်းဆိုင်ပဲလေ လာသွား
မယ် ”
ဒါဟာ ချစ်ကြိုးသွယ်ဖို့ စလိုက်တဲ့ လက်လေးတွေကနေ စတာဆိုပါတော့ ဗျာ---------
“ ဟိတ် နင့်နာမည် ဘယ်လိုခေါ်လဲ ”
“ ငါ့နာမည်က မောင်တူးလို့ ခေါ်တယ်”
ကျွန်တော့် အထုတ်လေးကို တဖက်ကထမ်းရင်း သူ့အထုတ်လေးကို တဖက်ကူဆွဲရင်း ရှေ့ဆက်ရမယ့်
နေ့ရက်တွေအတွက် ဇာတ်လမ်းလေး ရှာလိုက်တယ်လေ။
“ နင်က တကယ်ပဲ သိချင်တာလား သိတော့ ဘာလုပ်မှာလဲ ” ပြန်ပြောလာတော့ ကျွန်တော့်မှာ
“ ခငခ် ျငလ် ပိ့ု ါ ခလု ဲတယောကန် ဲ့တယောက ်သသိ ွားပြီလေ နငက် လဲ ပြောပြပေါ ့” လ ့ိုကျွန်တော်ပြောလကို ်တော့
“ မြတ်နိုးမေ... နောက်တခါ လာမမေးနဲ့နော် မရဘူးဒါပဲ တခါဆိုတခါတည်း ဆွဲနေအောင်မှတ်ထား” လို့
ပြောပြီး မျက်စောင်းလေးထိုးလိုက်တာ တကယ့် ရင်ခုန်စရာလေးပေါ့ဗျာ။
ကျွန်တော်တို့ အဆောင်ရှေ့ ရောက်တော့ ကျေးဇူးပါနော် နောက်နေ့ မုန့်ကျွေးမယ်ဆိုတဲ့ စကားလေးနဲ့
နှုတ်ဆက်ပြီ အဆောင်ထဲ ဝင်သွားတော့တယ်။ ကျွန်တော်လဲ အဆောင်မှူးနဲ့တွေ့ပြီး ကျွန်တော်နေရမယ့် အခန်းကို
လာခဲ့တယ်။ အပေါ်ထပ်ထောင့်ဆုံး အခန်းမှာ ကျတာပေါ့ အခန်းထဲမှာ တယောက်ရှိနေတယ်ဆိုတာ သိလိုက်တယ်
ဘယ်သူဘယ်ဝါ ဆိုတာတော့ မသိဘူး။
တံခါးလေးကို “ဒေါက် ဒေါက်” ခေါက်တယ် လာမဖွင့်ဘူး။ နောက်တခါထပ်ခေါက်တယ် မလာဘူး အိပ်နေ
တာလား ဘာလုပ်နေပါလိမ့် ကျွန်တော် စိတ်မရှည်တော့ တံခါးကိုစောင့်ကန်းလိုက်တယ် “ဒုန်းဒုန်းဒုန်း” အဲ့ဒီအခါမှာ
တံခါးလာဖွင့်တော့တယ်။ တွေ့လိုက်ရပြီ ကျွတ်တော့်အခန်းဖော် ပါသနာကြီးက အသားမည်းမည်း ဝဝတုတ်တုတ်
ချွှေးပျံပြီး အသားအရောင်တွေ လက်နေပါလား---
“ အခန်းဖော် အသစ်ထင်တယ် ကြိုဆိုပါတယ် လာ သူငယ်ချင်း ငါ့ နာမည် သိန်းထွန်း အများခေါ် ဘိုသိန်းပေါ့
ကွာ” သူ အပြုံးလေးနဲ့ နှုတ်ဆက်တော့
“ ဟုတ်ကဲ့ပါ ကျွန်တော် တူးငယ်ပါ တူးကလေးလို့ ခေါ်တယ်” ဆိုပြီ ပြန်နှုတ်ဆက်လိုက်တယ်။
တံခါးကို သူကမန်းကတန်းပိတ်ပြီး ပြတင်ေးပါက်နား ပြေးသွားတယ် ဆရာသမားကို ကျွန်တော်အထုတ်ချပြီး
ဘာလုပ်ပါလိမ့်ပေါ့ ဘိုသိန်းက “ သယ်ရင်း လာ လာ ဒီမှာလာကြည့် ” ကျွန်တော်လဲ စိတ်ဝင်စားတော့ သွားကြည့်
တာပေါ့ အရှေ့ကမြတ်နိုးတို့နေတဲ့ အဆောင်နောက်ကျောက ရေချိုးတဲ့နေရာလေးမှာပါ။ ကျွန်တော်တို့နေတဲ့
အခန်းကနေဆို တော်တော်လေး ကြည့်ကောင်းတယ်။
မြင်သာတယ်လေ ဒါကြောင့် ဘိုသိန်းတယောက် ဇောချွေးတွေတက်နေတာကို။ ဖြစ်လဲဖြစ်လောက်စရာပဲဗျာ
မှန်ဘီလူးနဲ့ ကြည့်ရင် သူတို့ရေချိူးနေတာ တော်တော်လေး မြင်သာတယ်။ သာမန် ဒီတိုင်းဆို မသဲကွဲဘူးလေ။
ဘိုးသိန်းကြီးက
“ ရော့ ကြည့်၊ အားရပါးရကြည့် သယ်ရင်း ဒီအရာလေးတွနဲ့ မင်းရဲ့ နည်းပညာ ကျောင်းသားဘဝကို ကြိုဆို
တယ်ဗျာ ငါလဲဒီအရာလေးတွေကြည့်ရင်း ပထမနှစ်ကို နှစ်ရာသီ တက်ရတာပေါ့ ဟိ ဟိ ”
ဘိုသိန်း မှန်ဘီလူးနဲ့ ကျွန်တော် လှမ်းကြည့်လိုက်တယ် ဒါဟာ ကျွန်တော်ရဲ့ နည်းပညာ ကျောင်းသားဘဝရဲ့
ပထမဆုံး ပရယ်တီကယ် ဆိုပါတော့ဗျာ။ ကျွန်တော် ကြည့်လိုက်တော့ ကောင်မလေး တယောက်ထဲ ချိူးနေတာ
အသားဖြူဖြူ အရပ်မြင့်မြင့် လုံချည်ရင်လျားလေးနဲ့ပေါ့ ခေါင်းလျော်နေတယ်။ ဘိုသိန်းက ခဏလေးစောင့် သယ်ရင်း
လို့ပြောတယ်။
ရေသုံးလေးခွက်လောက် လောင်းပြီးတော့ ဆပ်ပြာတိုက်တယ်တဲ့အခါ လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကိုတက်ပြီးတော့
လည်တိုင်လေး ပြီးတော့ရင်ဘက် နောက်တော့ လုံချည်ကိုအောက်လျောပြီး ဝတ်လိုက်တယ်။ ပြီး ရင်သားဖွေးဖွေး
လုံးလုံးကြီးတွေကို ပွတ်တိုက်ပါတော့တယ် ဗျာ။ ဆပ်ပြာတိုက်ပြီးတော့ အတွင်းကို နှိုက်ဆေးနေတာပဲမြင်တယ်
အဖုတ်လေးတော့ မမြင်လိုက်ရဘူး ဟိ ဟိ။
ဒီအခန်းရတာဟာ ကျွန်တော့်အတွက်တေ့ ပျော်စရာပေါ့ဗျာ ရေချိူးလို့ပြီးတော့ ရေစိုဝတ်ကို ချွတ်ချိန်
ဟိုကြည့် ဒီကြည့်နဲ့ ကွင်းလုံချွှတ်ချလိုက်တာ။ ဖင်ဖြူဖြူလေးကိုမြင်တော့ ကျွန်တော်ရော ဘိုသိန်းကြီးပါ “ကလု”
ဆိုပြီး ပြိုင်တူမျိူချ မိလိုက်တော့သည်။
ဒီအခန်းလေးထဲ ရောက်လာတာ ကျွန်တော့်အတွက် ကံကောင်းခြင်း တခုပဲလေ ဒီအခန်းထဲမှာ လိုတရလိုပဲ
ချောင်းစရာ ဖတ်စရာ ကြည့်စရာ အားလုံးရှိတယ်လေ။ ဘိုသိန်းက ဆုဆောင်းရေးသမားပေါ့ သူကတစ်နှစ်ကျထား
တဲ့ ကျောင်းသားကြီးဆိုတော့ ကျွန်တော့်အတွက် ပညာတွေဆည်းပူးဖို့ရာ မခက်တော့ဘူးလေ ပျော်စရာလေးတွေနဲ့
နည်းပညာ ကျောင်းသားဘဝ အစက ကောင်းတယ်ပေါ့ဗျာ။ မေရဲ့မျက်နှာလေး ရင်ကလေး တင်ကလေးကို တွေးရင်း
အိပ်စက်ရတော့မယ်ဗျာ။
ဒီနေ့မနက် ကျွန်တော် ကျောင်းစတက်တဲ့ နေ့ပေါ့ဗျာ။ ဘိုသိန်းကြီးနဲ့ အတူ ကျောင်းတော်သို့ ချီတက်လာခဲ့
တယ်။ ကျွန်တော်တက်မယ့် အခန်းကို သူလိုက်ပို့ပေးတယ်။ ကျွန်တော်တို့က မက်ကန်းနစ် (MP) အတန်း တက်ရ
တာပေါ့ အခန်းဖော်ကြီးလဲ ကျွန်တော်တို့နဲ့ အတူတူပဲပေါ့ဗျာ ကျောင်းစတက်ရက်ဆိုတော့ အခန်းမှာ လူတွေပြည့်
နေတယ်။
နောက်ဆုံးခုံလေးမှာပဲ ဝင်ထိုင်လိုက်တော့ အခန်းထဲမှာ မိန်းကလေးတွေက ပိုများနေတာတော့ အမှန်ပဲ ဟိ ဟိ
အလှဇယားတွေ ပေါမှပေါ အနောက်ကနေ အိုးကလေးတွေ ကြည့်ရတဲ့ဖီးက ဘာနဲ့မှမတူဘူးပေါ့။ မေလဲဒီအခန်းထဲမှာ
ရောက်နေတာ ညနေကျောင်းဆင်းမှ သတိထားမိတော့ ကျွန်တော်ခိုးခိုးကြည့်ရင်း အတန်းပြီးသွားတယ်ပေါ့ဗျာ။
ညနေ အတန်းဆင်းတော့ မေတို့ထွက်သွားတာ အနောက်ကနေ
“ မေ ပြန်တော့မလို့လား ”
“ ပြန်တော့မယ် ”
“ တခုခုလိုက်စားပါလား ”
“ မစားတော့ဘူး ပြန်တော့မယ် ပူတယ် ရေလေးဘာလေးချိူးရင်း နားလိုက်ဦးမယ်ဟာ သွားပြီးနော် ”
ဆိုတော့ ဘိုသိန်းနဲ့ ကျွန်တော် တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက် ကြည့်ရင်း အဆောင်ပြန်ချောင်းမယ့်
အစီအစဉ် စမယ်ဆိုတာ သူလဲ သဘောပေါက်တယ် ကျွန်တော်လဲ သဘောပေါက်တယ် ခပ်သုပ်သုတ် အဆောင်ပြန်
တော့တာပေါ့။ အခန်းထဲရောက်တော့ အစဉ်သင့် မှန်ဘီလူးတခုစီနဲ့ စောင့်နေတာ--
“ ဘိုသိန်း မေရေချိူးရင်တော့ မကြည့်ရဘူးနော်ဒါပဲ။ မေတယောက်ထဲ မဟုတ်ဘူး အများနဲ့ဆိုရင်ကြည့်ပေါ့”
“ ဘာလို့လဲ ”
“ မေ့ကို စိတ်ဝင်စားလို့ပါ ”
“ အေးပြီးရော ”
ခဏနေ အဆောင်သူလေးတွေ ဝင်လာတယ် ငါးယောက်လောက် ထမီရင်လျားလေးတွေနဲ့ပေါ့ ကြည့်ရတာ
မဆိုးဘူးပေါ့ဗျာ မေ့ကိုမျှောနေတာ မေကတော့ ပေါ်မလာဘူး။ ညနေသာ မှောင်သွားတယ်ဗျာ။ ဘိုသိန်းကြီးက
“ ရဲဘော် မောင်တူး လိုက်မှာလား အကြောလျှော့သွားမယ် ပြီးရင် တုတ်ရေသွားဆေးမယ် ”
“ ဘယ်နားသွားဆေးမှာလဲ ဗျာ ”
“ လိုက်မှလား မလိုက်ဘူးလား ဒါပဲပြော ”
“ လိုက်မယ်ဗျာ ”
“ ပိုက်ဆံတော့ ၃၀၀၀ လောက်ယူလာ ”
ကျွန်တော်လဲ လိုက်သွားတယ် အဆောင်နဲ့ နှစ်လမ်းကျော်လောက် လမ်းကြားလေးတခုကနေ ဝင်သွားတော့
ငါးအိမ်မြောက်လောက်မှာ မီးတွေလင်းပြီး ဆိုင်ကယ်တွေပြည့်နေတဲ့ အိမ်လေးတလုံးတွေတယ်
“ လာခဲ့ မင်းစိတ်ပါရင် လုပ် မပါရင်စောင့် ငါတော့တင်းနေပြီ လျှော့မှရမယ် ”
ကျွန်တော်ခုမှ သဘောပေါက်လိုက်တယ်။ တခါမှမလုပ်ဘူးတော့ တွေဝေနေမိတယ်။ မမနဲ့တုန်းက လက်နဲ့
ကစားရုံပဲလေ။ တကယ်လုပ်ခဲ့ရတာ မဟုတ်တော့
“ လုပ်မယ်ဗျာ ”
“ ကောင်းပြီး ခဏစောင့် ”
ကျွန်တော်တို့ ခုံတန်းလေးမှာ ထိုင်စောင့်နေတယ် လူစည်ကားနေတော့ စော်တွေ မအားဘူးလေ။ ကျွန်တော်
ထိုင်ပြီး ကျောမီနေတဲ့ အခန်းက အသံတခုကြားတယ်။ တော်တော်ပြင်းထန်တယ်ဗျာ---
“ အား အား အဟင့် ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ မြန်မြန်လုပ် အဟင့် ”
“ ဟေ့ကောင်တွေ ဘာလုပ်နေတာလဲ တွန်းလေ တွန်းဟ တွန်းစမ်းပါ မြန်မြန် ကောင်းတယ် အိုးအိုး ဟဟ”
ဘာများပါလိမ့် တော်တော်လေး စဉ်းစားနေမိတယ် ဘိုသိန်းနဲ့ ကျွန်တော် အသံတိတ်သွားတော့ ထွက်လာ
မယ့် လူကိုကြည့်ချင်နေတာလေ။ ထွက်လာတာ လူသုံးယောက်ဗျာ၊ နှစ်ယောက်က သာမာန်လူနှစ်ယောက်ပေါ့
သူတို့နှစ်ယောက် မချီထားတာ ပေါင်ရင်းနှစ်ဖက်လုံးကနေ ပြတ်နေတဲ့ ခြေပြတ်လူကြီး ဖြစ်နေတယ်ဗျာ။ ရယ်ရခက်
ငိုရခက်။ “တွန်းဟတွန်းဟ”ဆိုတာကို ကျွန်တော် သဘောပေါက်လိုက်တယ်။
အခန်းတွေ လွတ်တော့ တယောက်တခန်း ဝင်တယ်။ အဆင်သင့် ကုတင်ပေါ်မှာ စောင့်နေတဲ့ အန်တီကြီးပေါ့
ဗျာ။ ကျွန်တော်ပြန်ထွက်ရမှလား ထိုင်ရမှာလား မသိတော့ဘူး။ လန့်လာတယ် ဒါတော့အမှန်ပဲ။ ပထမဆုံးကို် လုပ်ရ
မယ့်လူက အဒေါ်ကြီး အရွယ်ကြီးဆိုတော့ မတတ်နိုင်ဘူး ရောက်ပြီးမှတော့ ချမယ်ကွာဆိုပြီး ချွတ်စရာရှိတာ ချွတ်ပြီး
ကုတင်ပေါ် တက်လိုက်တယ်။ အန်တီကြီးက မေးတယ်
“ မင်း အရင်က လိုးဘူးလား ကောင်လေး ”
“ မလိုးဘူး ဘူး ”
“ ဒါ ပထမဆုံးပဲပေါ့ ဟုတ်လား ”
“ ဟုတ်ကဲ့ ”
ဒါဆိုငါကမင်းကို ပါကင်ဖြည်ပေးရမှာပေါ့ကွာ ဟုတ်လား ”
“ အော် ဟုတ်ကဲ့ ”
အန်တီကြီးက သူ့အကျႌ လှန်ပေးပြီ--
“ စို့ ကောင်လေး ... အားရပါးရ စို့ ”
ကျွန်တော်လဲ အခွေထဲကလို စို့တာပေါ့။ အန်တီကြီးက ကျွန်တော့်ဘောကို ကိုင်လိုက်တော့ ကျွန်တော် တွန့်
သွားတာပေါ့ ကျွန်တော့်ကို ဘာပြောတယ်မှတ်လဲ--
“ မင်းဟာကလဲ ပဲမြစ်လေး ဟိ ဟိ ဒါပေမယ့် ကောင်းတယ် ”
ဆိုပြီး ကွန်ဒုံးစွပ်ပေးကာ ကျွန်တော့် အပေါ်ကနေ တက်ပြီးထိုင်လိုက်တယ် ပြီးတော့ ကျွန်တော်လီးကို သူ့
အဖုတ်ကြီးထဲ ထည့်လိုက်တယ်။ နွေးသွားတဲ့ အရာသာက တော်တော်လေး ကောင်းတယ်ဆိုတာ သိလိုက်တယ်။
ပြီးတော့ အထိအတွေ့ကလဲ ကောင်းတယ်။ အန်တီကြီးရဲ့ ဖင်ကတော်တော်ကြီးတော့ အပေါ်ကခုန်နေတာ
ထွက်လာတဲ့ အသံက “ဘလွတ် ဘလွတ်” ဆိုပြီတော့ တော်တော်လေးတော့ ခံစားလို့ကောင်းတယ်။
“ ငါကုန်ပေးမယ် ကောင်လေး နောက်ကနေ လုပ်၊ အားရပါးရလုပ် မကြောက်နဲ့ ”
ကျွန်တော်လဲ အနောက်ကနေထည့်ပြီး အားရပါးရ စောင့်တာပေါ့ “ဘွတ် ဘွတ် ဖြောင်း ဖြောင်း” တင်ကြီးတော့
အသံကျယ်တယ်။ ဒါပေမယ့် အဖုတ်ထဲတော့ ကျွန်တော့်လီးလေးက အဖျားစင်သလောက်ပဲရှီတယ်လေ။ ၇ နှစ်ချက်
တောင် မပြည့်ဘူး ကျွန်တော့်ဒူးတွေ ချောင်ပြီး ပြီးသွားတယ်။ နာရီကြည့်လိုက်တော့လဲ ဝင်လာတာကနေ ပြီးတဲ့ထိ
၁၀ မိနစ်ပဲကြာတယ်။
ကျောင်းစဖွင့်တဲ့ညမှာ စျေးဦးပေါက်သွားသလို အစောဆုံး အခန်းထွက်သူ ဖြစ်သွားတယ်ပေါ့ဗျာ။ ကျွန်တော့်
ထက် အရင်ဝင်ပြီး နာရီလောက်ကြာမှ ထွက်လာတဲ့ ဘိုသိန်းကြီးကတော့ ဘာဆေးစားလို့ ဒီလောက်တောင်များ
ကြာတာလဲဆိုတာ အပြန်မှမေးကြည့်တော့မယ်ဗျာ
ဒီလိုနဲ့ ကျွန်တော်ပထမနှစ် ကျောင်းသားဘဝလေးမှာ ချောင်းလိုက် ဖူးစာအုပ်ဖတ်လိုက် ဖူးကားကြည့်လိုက်
ဖာခန်းသွားလိုက်နဲ့ အဆင်ကိုပြေလို့ ဘိုသိန်းကြီးဆီက ပညာတွေရယူရင်း ချစ်ရသောမေထံမှ အဖြေလေး ကျွန်တော်
ရခဲ့တယ်။ “မေ--မောင့်ကိုချစ်တယ်” တယ်ဆိုတဲ့ အဖြေလေး ကျွန်တော်ရခဲ့ပြီလေ။ ...
ဒီနေ့တလ ပြည့်တဲ့နေ့လေးပေါ့ဗျာ။ ချစ်သူသက်တမ်း တစ်လပြည့်တဲ့နေ့မှာ ကျွန်တော်တို့ ချစ်သူနှစ်ယောက်
တောင်ချွန်းကို သွားလည်ပြီး ချိန်းတွေ့ကျတာပေါ့ဗျာ။ စကားပုံတောင် ရှိတယ်မှလား လူသိကတင်ကြား လူမသိတော့
ချူံကြားတဲ့။ လူသူလဲကင်းတယ် အေးလဲအေးဆေးတယ် တကယ်ကောင်းတဲ့ နေရာလေးပါ ဘိုသိန်းကြီး လမ်းညွန်
ရာလေးပေါ့ဗျာ။ ချစ်သူနှစ်ယောက် တကယ်အေးဆေးတဲ့ နေရာလေးပေါ့ ကျွန်တော်က မေ့ပုခုံးလေးဖက်ပြီး.....
“ မေ အရမ်းချစ်တယ်ကွာ၊ အတူနေချင်တယ် ”
“ ခုရော မနေရလို့လား မောင်ရဲ့ နေနေတာပဲလေ ”
စိတ်ထဲကနေ ပြောလိုက်မိတယ်။ မေနဲ့အတူ အိပ်ချင်တယ်ကွာ လို့ပြောနေမိတယ်။ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲက
ပြောနေတာ သူများကြားသွားလား မသိဘူး မေက.....
“ မောင် စိတ်ထဲရှိသလိုနေလေ မောင်ရဲ့ ဒီနေ့လို အမှတ်တရနေ့လေးမှာ မောင်အတွက်မေ အဆင်သင့်
ရှိနေပါတယ် မောင်။ မောင်ကိုချစ်လို့ မောင့်အနားမှာ နေနေတာ မောင်မသိဘူးလား ” တဲ့
ကျွန်တော်လဲ ချစ်သူလေးကို ဖက်ထားပြီး ချစ်သူ့နှုတ်ခမ်းလေးကို စတင်နမ်းမိတော့တာပဲပေါ့။ မေက
မျက်လုံးလေး မှေးပြီး ဟန်ချက်ညီစွာ ပြန်လည် ဝေမျှတာပေါ့ အနမ်းတွေ ဝေဆာနေလို့ လက်ကလေးတွေကလဲ
စူဖြိုးနေတဲ့ ချစ်သူ့ရင်သားဆီသို့ ရောက်သွားတယ်။ ဖူးဝေနေတဲ့ နို့သီးလေးကို လက်ကလေးနဲ့ ချေပေးလိုက်တော့
မေ့မှာ “အဟင့် အင့်” ဆိုပြီး ငြီးညူသံလေး ထွက်လာခဲ့တာ ရင်ခုန်သံတွေ ပိုဆူဝေလာတယ်။
နောက် ကျွန်တော့်မှာ မေရဲ့ရင်သားဆီသို့ မျက်နှာဦးတည်သွားသလို ကျွန်တော့် နှုတ်ခမ်းတွေက မေ့ရဲ
ရင်သား ဖူးဖူးလေးဆီသို့ အားပါးတရ စုပ်ဆွဲလိုက်တယ် “အဟင့် အင့် အာ အာ” ဆိုသော သက်ပြင်းသံတွေ
ကျွန်တော့်နားထဲ တိုးလာလေ အားပါးတရ ဆွဲလေ၊ ဆွဲရင်းဆွဲရင်း ကျွန်တော့်လက်တွေ မေ့အဖုတ်အပေါ်ဘက်ကို
ရောက်သွားတယ်။ အပေါ်ကနေ စပွတ်မိတယ်။
နောက်ဘောင်းဘီ ကျယ်သီးလေးကိုဖြူတ် ဇစ်ကလေးကို စွဲချလိုက်တော့ ခရမ်းရောင် ဘောင်ဘီးတိုလေး
ပေါ်လာတယ်။ နူးညံအိစက်နေသော အဖုတ်ကလေးကို အပေါ်ကနေ ထိတွေ့ယုံတောင် မေ့ခမျာ ကော့သွားလိုက်
တာဗျာ ကျွန်တော်လဲ စိတ်တွေ တားမရတော့ဘူးလေ။ ဘောင်းဘီလေးကို အောက်နားအထိ ဆွဲချပြီး အမွေး
အသင့်အသင့်ရှိနေတဲ့ ဖုတ်ဖုတ်ကို နမ်းပြီး လျှာလေးနဲ့ အစိလေးကို စတင်ကစားပေးတောပဲ။
မေခမျာလဲ တအင့်အင့် ဖင်တကျွကျွနဲ့ ဖြစ်နေပါတော့တယ် ဖုတ်ဖုတ်အတွင်း နှုတ်ခမ်းပါး လိပ်ပြာတောင်ပံ
အဖတ်လေးကို စုပ်ကာဆွဲပေးတာ မေက “မောင်... မြန်မြန်လေး” ဆိုတဲ့ အသံလေးကို ပြောရင်း တွန့်လိမ်သွား
တော့တယ်လေ။
ကျွန်တော့်စိတ်တွေ တားမရအောင် ဖြစ်နေတော့ မထူးတော့ဘူးဆိုပြီ ကျွန်တော့်တုတ်ကို ထုတ်ပြီး မေ့အဖုတ်
လေးထဲ ထည့်မယ်လုပ်ပြီး တော့ရုံရှိသေးတယ် မေက
“ နေဦးမောင် ... ကွန်တုံးပါလား ”
“ မပါဘူး မေ ... ”
“ ဒါဆိုမထည့်ပါနဲ့ မောင် နော် ... လိမ်မာတယ်။ မေကြောက်တယ်။ မေ မောင်ကိုပြီးတဲ့အထိကူညီမယ်လေ”
ဆိုပြီးကျွန်တော့် ငယ်ပါလေးကို မေကစတင် စုပ်ပေးတော့တာပဲ မေက အာခေါင်အဆုံးထိ စုပ်ပြီး နှစ်လုံး
ပူးလေးကိုလဲစုပ်ယူ ဂွင်လေးကို ထုပေးတယ်လေ ကျွန်တော်ကတော့ မေ့နို့လေးကို လက်တဖက်ကကိုင်ပြီး စိတ်တွေ
နိူးထရင်း အချိန်ရလာခဲ့တယ် ပြီးတော့မယ်လို့ ပြောလိုက်တော့ မေက ကျွန်တော့်တုတ်ကို သူပါးစပ်ထဲ ထိုးသွင်းပြီး
ပြီးဆုံးစေခဲ့တယ်။
ကျေနပ်မှုရခဲ့ပေမယ့် ကွန်ဒုံးမဆောင်ခဲ့မိလို့ အချစ်ကြီုးလေးတွေကို လက်ကလေးတွေနဲ့ဘဲ သီကုံးခဲ့ရတယ်
ဘိုသိန်း အကြံပေးတာ ဒီတချက်တော့ ညံသွားတယ်ဗျာ။ အချစ်ကြိုးသွယ်သော လက်ကလေးတွေနဲ့ပဲ ချစ်ကြိုးတွေကို
သွယ်ခဲ့ရတဲ့ တစ်လပြည့် အထိမ်းအမှတ်လေး ပြီးဆုံးသွားခဲ့ပါတယ်ဗျာ--
“ ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက် ”
တံခါးခေါက်သံကြားတော့ ထဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ မေ အံသြမူများနဲ့ တွေ့လိုက်ရတယ် ပျော်ရွှင်မူများစွာနဲ့
ပေါ့ ကျွန်တော်အခန်းမှာ ကျွန်တော် တယောက်ထဲပေါ့
“ မေ ... ဘာလာလုပ်တာလဲ မှောင်နေပြီလေ ”
“ မောင့်ကို အရမ်းလွမ်းလို့ ပါ၊ မောင်နဲ့ မခွဲနိုင်လို့ပါ ” ဆိုပြီး ကျွန်တော့် ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းတိုးဝင်လာခဲ့တယ်။
ချစ်ခြင်းများစွာနဲ့ ပွေ့ဖက်ပြီး မေ့မျက်နှာလေးကိုကိုင်ပြီး ကစ်စင်စဆွဲလိုက်တယ်။ မေလဲတင်းကျပ်စွာ ဖက်ပြီး
တော့ စုပ်ဆွဲတော့တာပဲ၊ ကျွန်တော့်လက်တဖက် တံခါးကိုလော့ချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့မေ့ရဲ့ ကိုယ်တခုလုံးကိုမပြီး
ကတင်ပေါ် မတင်လိုက်ပြီး အပေါ်ကနေ စတင်နမ်းရှိုတ်လိုက်တယ်။ ဂါဝန်အဖြူရောင် ဝတ်ထားတဲ့ မေရဲ့အလှက
လဲစွဲမက်ဖွယ်ရာပဲလေ။
ကျွန်တော့်လက်တွေက မေ့အပေါ်ပိုင်း တပိုင်းလုံး မွေနောက်ဝင်ရောက်ပြီးတော့ အပေါ်ကာရံမှုအလွာတွေကို
ရှင်းထုပ်လိုက်ချိန်ဖြူဖွေးနူးညံသော ရင်နှစ်မွှာက အထင်းသား မြင်ရချိန်။ အနီရောင်သန်းသော နို့သီးလေးတွေကို
အငမ်းမရ စုပ်ယူလိုက်တယ်။
“ အင့် အင့် အာ အာ” ငြီးညူသံတွေ ကီးမှန်ထွက်ပေါ်လာ တော့တယ်။ တဖြည်းဖြည်း မေ့ကိုယ်ပေါ်က
အကာအရံပါးတွေ လုံးဝကုန်ဆုံးတဲ့အထိ ဖြစ်သွားချိန် ကျွန်တော်နူတ်ခမ်းတွေက ပေါင်တံလေးကြားက ဖုတ်ဖုတ်
လေးကို နမ်းကာ လျှာဖျားလေးနဲ့ ဆော့ကစားပေးတော့သည်။ စိုချွဲနေတဲ့မေရဲ့ အဖုတ်လေးက နမ်းလေးနမ်းလေး
ငတ်မပြေပဲ ခဏနေတော့ ကျွန်တော့်ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေ လွင့်စင်သွားပြီး မေ့နှုတ်ခမ်းတွေက ကျွန်တော့် တုတ်
လေးကို ဟန်ချက်ညီညီ “ ပြွတ်ပြွတ်--ပြွတ်ပြွတ်” စုပ်ကာပေးတော့တယ်။
တောင့်တင်းမာထန်လာချိန် ကျွန်တော် မေ့ပေါင်နှစ်ခုကို ကားလိုက်ကာ မေ့အဖုတ်ထဲ ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။
စိုချွဲနေတာမှန်ပေမယ့် အဝင်ဝတစ်နေတော့ “အား--နာတယ်--မောင်” ဆိုတဲ့ အသံလေး ထွက်လာချိန် ကျွန်တော်က
ခဏလေးပါမေ ဆိုပြီး ထည့်လိုက်တယ် “အား” ဆိုတဲ့ အသံလေး ထွက်လာတယ်။ ကျွန်တော်လဲ ဖြေးဖြေးချင်း မေ့
အဖုတ် အဝလေးကနေ ထိုးလိုက်သွင်းလိုက် ဖြည်းဖြည်းချင်း လုပ်ပေးတော့ “ အား အင်.အင်.အဟင့် ” အသံတွေ
မြန်လာတယ်။
အချိန်ရလာတာနဲ့အမျှ ပြွတ်ပြွတ်ဆိုတဲ့ အသံက ကျယ်လောင်လာတယ် အပေါ်ကနေ ကျွန်တော်လဲရိုက်ချက်
ကောင်းကောင်းနဲ့ ရိုက်တော့ မေကလဲ ကောင်းလာတယ် လေ။
“ လေးဘက်ကုန်း လိုက်ပါလား ကွာဆိုတော့ မေကအလိုက်အထိုက် ကုန်းပေးတော့ နောက်နေထည့်ပြီး
ရိုက်ချက်ပြင်းပြင်းနဲ့ အားပါးတရး ဖြောင်းဖြောင်း ပြွတ်ပြွတ် အသံစုံထွက်လာတယ် မေ့တင်ကြီးတော့ ရိုက်ခတ်သံက
ကျယ်လာတယ်တယ်လေ
“ မောင် အိပ်လိုက် ” ဆိုပြီး မေက ကျွန်တော့် အပေါ်ကနေ စိတ်ကြိုက် စကောဝိုင်းတွေလုပ် မြင်းတွေ အပြင်း
စီးတော့်တာပဲ
“ မောင် မောင် မရတော့ဘူး မေပြီးတော့မယ် ” ဆိုပြီး မြန်လာတယ်တယ်။
“ အား အား အား အ--အဟင်း ” ဆိုပြီးတော့ ကျွန်တော်လဲ အောက်နေ ပြီးဆုံးသွားတော့တာပဲဗျာ။
ကျွန်တော့်အပေါ်ကို မှောက်လျှက် လာအိပ်လိုက်တဲ့ မေ့ကိုတင်းကျပ်စွာ ဖက်ရင်း ဇောချွေးတွေနဲ့ အိပ်နေချိန်
“ဒေါက် ဒေါက် ဒါက်” တံခါးခေါက်သံ ကြားလို့ အလန့်တကြား လန့်နိုးလာတော့
“ ဟူးးးးးးးးးးးးးးး ”
အိပ်မက်မက်နေတာပါလား ဘောင်းဘီထဲမှာ စိုရွဲနေတာတော့အမှန်ပဲ တံခါးဖွင့်လိုက်တော့ ဘိုသိန်းဝင်လာ
တယ်။
“ ဘာလုပ်နေတာလဲကွ ဒီလောက်နိုးနေတာကို ”
“ ဟိ ဟိ ငါ အိပ်မက်မက်နေလို့ပါကွာ ” ဆိုပြီး ရေဆင်းချိူးရတော့တာပဲ။
မေရယ် တကယ်သာ ဖြစ်လိုက်ချင်တယ်။
ညမက်တဲ့ အိမ်မက်လေးကို တွေးရင်း မကျေနပ်ချက်များစွာနဲ့ မနက်ခင်းကျောင်းသို့ ကျွန်တော်ချီတက်လာ
ခဲ့တယ် အတန်းတက်ချင်စိတ်တွေ ကင်းမဲ့နေသလို ဘာကိုမကျေမနပ် ဖြစ်နေတယ်ဆိုတာ ကျွန်တော်မသိဘူးလေ။
“ ဘိုသိန်း စိတ်ရှုပ်တယ်ဗျာ လန်းမယ့် နေရာလေး မရှိဘူးလား သွားပြီး လန်းရအောင်ဗျာ ”
“ သေချာလား မောင်တူး ဒါဆို လစ်မယ်လာ ”
စီနီယာအကိုကြီး ခေါ်ဆောင်ရာ လိုက်လို့လာခဲ့သည်။ ကျောင်းအနောက်ဘက် တောင်ကုန်းပေါ်သို့ နှစ်
ယောက်သား မောမောပန်းပန်းနဲ့ တက်သွားကျသည်။ ဘိုသိန်းကြီးကတော့ မမောမပန်းရှေ့ကနေ လျှောက်လှမ်း
သွားနေတာ ဝတုတ်တုတ် သူကိုယ်လုံးကြီးကို ပေါ့ပါးစွာပဲ သယ်ဆောင်ပြီး တောင်ပေါ်ဆီသို့ တက်ခဲ့သည်။
“ ဘိုသိန်း ဘယ်သွားနေတာလဲဗျာ မောလာပြီ လန်းချင်ပါတယ်ဆို ခင်ဗျားနောက်လိုက်မှ ဒီမှာဂွမ်းနေပြီဗျာ့”
“ မင်းလန်းချင်လား မလန်းချင်ဘူးလား ဒါပဲပြော တခွန်းပဲပြောလိုက် ”
“ ဟဲ ဟဲ လန်းမှာပေါ့ ချစ်ကိုကြီးရ သွားသွား လိုက်မယ်နော် အားကိုးပါတယ် ”
တခဏာကြာတော့ ကျောက်ဆောင်တွေနား ရောက်သွားတယ် ကျောက်ဆောင်တွေ တဝိုက် ချူံတော်တော်
ထူနေတယ် တောတွင်း စွန့်စားခန်း သဖွယ်ပေါ့ဗျာ
“ မောင်တူး ဖြေးဖြေးလာနော် ခြေသံမထွက်စေနဲ့ ဟိုးရှေ့နား ငြိမ်ငြိမ်လေးထိုင်မယ် အိုကေ ”
“ ဟုတ်ကဲ့ ... ”
ကျောက်ဆောင်အောက် ဂူငယ်လေးမှာ နှစ်ဦးသားထိုင်ပြီး ပါလာတဲ့ ရေဗူးလေးကို ထုပ်သောက်ပြီး အမော
ဖြေနေလိုက်သည်။ ကျွန်တော်တို့ ထိုင်သောနေကို တော်ရုံလူမတွေ့နိုင်သလို၊ ကျွန်တော်ထိုင်နေတဲ့ နေရာလေးက
ကြည့်ရင် အောက်ဘက်ဘေးဘက် နေရာလေးတွေမှာ အတွဲတွေထိုင်လို့ ကောင်းတဲ့နေရာလေးပေါ့ဗျာ။ ဘိုသိန်း
တယောက် ရှာလဲရှာတတ်တယ်။ ဒါကြောင့် စာမေးပွဲကျတာနေမှာ။ နာရီဝက်လောက်ကြာတော့
“ မောင်တူး မင်းရဲ့တောင်ဘက်ကို ကြည့်လိုက် ” ဆိုတော့ အတွဲတတွဲ တက်လာတယ် ကျောင်းကပဲဗျာ့
ယူနီဖောင်း ဝတ်ထားတယ်လေ။ ကောင်မလေးက ပိန်ပိန်ပါးပါး အသားညိုညို ကုလားစပ်ထင်တာပဲ ထီးကလေး
ဆောင်းလို့ ချုံကွယ်နေရာလို့ထင်ပြီး သူတို့ထိုင်လိုက်သည်။ ပတ်ဝန်းကျင်ကို ကောင်လေးက ဟိုကြည့်ဒီကြည် လုပ်နေ
တယ်။ သူတို့အပေါ်ဘက်မှာ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် ကွယ်ကာချောင်းနေတာ မမြင်တာတော့သေချာတယ်။
ကျွှန်တော်တို့ နှစ်ယောက်ကို ကျောပေးပြီး ထိုင်လိုက်တော့သည်။ ဘာတွေပြောနေတယ် ဆိုတာတော့
သဲကွဲစွာ မကြာရဘူးလေ။ ၁၅ မိနစ်လောက်ကြာတော့ ကစ်ဆင်စဆွဲတော့တာပဲ။ ထီးကိုဘေးချလိုက်သည်။
ထို့နောက် နှစ်ဦးသား အားရပါးရ ကစ်ဆင်ဆွဲနေတာ ကျွန်တော်တို့လဲ ကြည့်တာ ဗို့အားပြင်းပြင်းနဲ့ပေါ့ဗျာ။
ကောင်လေး လက်တွေက ကောင်မလေး နောက်ကျောကနေ လျှိူဝင်ပြီး ခါးရှည်ဝတ် ဘောလီချိတ်တွေ
ဖြုတ်နေတာ ခက်ခက်ခဲခဲပဲ ကောင်မလေးက မနေနိုင်လို့ထင်တယ် ကိုယ်တိုင်ဖြူတ်ပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက်
လွယ်အိပ်လေးကို ခေါင်းခုလုပ်ပေးပြီး ကောင်မလေးကိုလှဲချကာ အပေါ်ကအကျႌလေးကိုလှန်ပြီး ချိုချိုစစို့တော့တာပဲ
အပေါ်ကနေ ကြည့်နေတော့ အားလုံးမြင်ရတယ်။ လက်တစုတ်သာသာ နို့လေးနှစ်ခုကို ဟိုတလုံးပြောင်းလိုက်
ဒီတလုံးပြောင်းလိုက်နဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေတဲ့ ကောင်လေးကို ကြည့်ပြီး အားကျသလိုတောင်ဖြစ်လာတယ်။
“ ဘယ်လိုလဲ မောင်တူး လန်းတယ်မလား ဟဲ ဟဲ ”
“ အင်း ” ဆိုတဲ့ စကားလေးနဲ့ ဖြေနိုင်တယ် ကျွန်တော့်မျက်စိ ပါဝါအားလုံးက သူတို့နှစ်ယောက်ထဲမှာပဲ ပျံဝဲလို့
နေတယ်လေ။ ကောင်လေးစို့လို့ဝတော့ အောက်လျှောချလာပြီး လုံချည်စကပ်လေးကိုလန်ပြီး ပေါင်လေးနှစ်ခုကို
ဆွဲကားလိုက်ကာ အပြာနုအတွင်းခံ ဘောင်ဘီးလေးကို ချွတ်ယူလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ လွယ်အိပ်လေးထဲ ထိုးထည့်
လိုက်တယ် ပြီးတော့ ခေါင်းတခုလုံး ကောင်မလေးရဲ့ ဖုတ်ကလေးဆီ ထိုးအပ်ကာ နမ်းစုတ်တော့တာပဲ ကောင်မလေး
က ဖီးကလဲလာ ပတ်ဝန်းကျင်လဲ ဟိုကြည့်ဒီကြည့်နဲ့ တွန့်ကာ ကော့ကာနေတော့သည်။
ကောင်လေးကတော့ အဖုတ်လေးနား မျက်နှာအပ်ပြီး ခေါင်းကိုမွေလိုက် လျှာနဲ့ယက်လိုက် အစိလေးတွေ
စုပ်လိုက်နဲ့ အလုပ်ကိုဖြစ်လို့ ထို့နောက် သူပုဆိုးကို စလွယ်သိုင်းပြီး ကောင်မလေး ရင်ဘတ်ပေါ်တက်ခွကာ သူ့လီးကို
ကောင်မလေး ပါးစပ်ဝသို့ ထိုးထည့်ကာ ဖီးယူတော့သည်။ ကောင်မလေးကလဲ လက်နဲ့ကိုင်ကာ မျက်လုံးကိုမှိတ်ပြီး
ရေခဲချောင်းများ စားနေသလား အောင်းမေ့ရတယ်--ဗျာ။ ကောင်လေးလီးကလေးမှာ စိုရွှဲလာတော့တယ်။
အချိန်ရလာတယ် အခါမှာတော့ ကောင်မလေးပေါင်ကို ဆွဲကားပြီး ထည့်လိုက်တော့သည်။ ကောင်မလေး
မျက်နှာတချက် ရှုံ့သွားပြီး ကောင်လေးလည်တိုင်ကို ဖက်ကာ ကစ်ပေးလေတော့သည် ကောင်လေးကတော့ မာန်
ပါပါ ထုတ်လိုက်ထည့်လိုက် အားချက်ပါလာသည်။ ကောင်မလေးကလဲ တင်းတင်းဖက်ရင်း လိုတာကို အကောင်းဆုံး
ခံကာနေတော့သည်။
ကြည့်နေတဲ့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်မှာလဲ ချွေးသီးတွေ ကျလာသလို အောက်ကညီတော်မောင်ကလဲ
မော့တော့မော့တော့နဲ့ ဂနာမငြိမ်တော့ဘူးလေ။ ကောင်မလေးကို နောက်ဖက်လှည့်ခိုင်းပြီး ကျောက်တုန်းပေါ် လက်
ထောက်ခိုင်းကာ လုံချည်ကို ခါးလောက်ထိမတင်ပြီး အနောက်ကနေ ရိုတ်ချက်ပြင်းပြင်းတွေနဲ့ ကောင်လေးအား
ရပါးရလိုးနေတာ တော်တော်ကြည့်ကောင်းတယ်။
မြန်လာရင်း မြန်လာရင်း ကောင်လေးက သူ့ရဲ့ပြီးဆုံးမူကို အပြင်မှာအဆုံးသတ်လိုက်တယ် ပြီးတော့ တစ်ရှူး
လေးထုတ်ကာ သုတ်ပေးတယ် ကောင်မလေးက သူမပြီးဘူးလို့ ပြောတယ်ထင်တယ် ကောင်လေးက ကောင်မလေး
ပေါင်ကိုကားလိုက်ကာ ဘာဂျာဆက်မှုတ်ပေးတယ်။ ကောင်မလေးမှာ ဖီးတော်တော်လာနေတယ်ဗျာ မျက်လုံးကို
မှိတ်လိုက် အပေါ်မော့လိုက် အောက်ငုတ်လိုက် သူအဖုတ်ကြီးကို ကော့ပေးလိုက်နဲ့ လုပ်နေတာကြည့်လို့ တော်တော်
ကောင်းတယ်ဗျာ။
၁၀ မိနစ်လောက်ကြာတော့ ကောင်မလေးလေ အရမ်းမြန်လာပြီး ကော့ထိုးလန်ပါလေတော့သည်။ ပြီးတော့
ကောင်လေးကို ဖက်ကာငြိမ်သက်သွားတော့သည်။ ကျွန်တော့်ဘေးက ဆရာကြီး ဘိုသိန်းကတော့ ဘာလုပ်နေ
တယ် ထင်လဲဗျာ အတွဲချောင်းရင်း သူကထုနေတော့တာပဲ လူကြည့်တော့ လီးလောက် လီးကြည့်တော့ လူလောက်
ဆိုသလို သူလီးက တော်တော်ကြီးတာပဲဗျာ--
သူများအတွဲတွေက တွဲဖက်နဲ့ ချစ်ကြီုးလေးတွေ သီသလို ကျွန်တော့် ဘော်ဒါကြီကလဲ ချစ်ကြိုးလေးတွေကို
ကိုယ်တိုင်လက်နဲ့ သီကာနေတော့သည်။
“ မောင်တူး... မောင်တူးရေ... ဒုံးဒုံး... ဒုံးဒုံး... ဟေ့... မောင်တူး ”
နားထဲမှာ ခေါ်သံလိုလို ကြားနေပါလား ဒီအသံကြားဖူးတယ် ငါ့ကိုခေါ်နေတာပဲ...
“ မောင်တူး... မောင်တူး... ဒီလောက်အိပ်ပုတ်နေတာ... ငါစိတ်မရှည်တော့ဘူး ဒုံး ဒုံး ”
ဆိုတဲ့အသံ ပိုလို့တောင် ကျယ်လာတော့ ဟိုက်... အဆောင်မှူး အသံပါလားကွ ကမန်းကတန်း ပုဆိုးရှာပြီး
ကောက်စွပ်လိုက်တော့သည်။ ထိုပြီးတော့ တံခါးဆီ ပြေးသွားလိုက်သည်။ တံခါးဖွင့်လိုက်တော့
“ ဒီလောက်အော်နေတာ သေနေတာလား မကြာဘူး ကာလနဂါး နင့်ဖင်ထဲ တကောင်လုံး ဝင်သွားတာတောင်
နိုးမှာမဟုတ်ဘူး အောက်မှာဖုန်းလာနေတယ် ”
ဟုပြောပြီး လှည့်ထွက်သွားတယ်။ အဆောင်မှူးက အပျိူကြီး တော်တော်လှတယ် ဟိ ဟိ တောင့်တောင့်
တင်းတင်း သူ့ရဲ့တင်ပဆုံကြီးက လှည်းလုပ်စီးလို့ရတယ်။ အိပ်ရာနိုးစဆိုတော့ သိတဲ့အတိုင်း ငယ်ပါကြီးတင်းပြီး
မှတ်ထောင်နေတာပဲလေ အဆောင်မှူးရဲ့ အနောက်ပိုင်း တင်ပဆုံဘောင်းဘီတိုရာ ထင်းထင်းကြီးကို ကြည့်ရင်း
နောက်ကနေ လိုက်သွားလိုက်သည်။
* * * * *
ဖုန်းကိုလှမ်းကိုင်ကာ “ ဟလို--ပြောပါ ”
“ မောင် ညနေ အားလား ”
“ အားတယ်လေ... မေ... မေ ဘယ်သွားချင်လို့လဲ”
“ မောင်အခု ဘာလုပ်နေတာလဲ မေ့ဆီလာခဲ့ ဒီရောက်မှ ပြောမယ်နော် မောင်၊ မြန်မြန်လာနော်မေစောင့်နေမှာ”
ချွဲနွဲ့သော အသံလေးကို ကြားတော့ မောင်တူးတို့ အိပ်ချင်မူံဝါးတွေ ပျောက်ကုန်ပြီး
“ အင် အင် လာခဲ့မယ်နော်... ခဏလေးစောင့်... မောင်ရေချိူး မျက်နှာသစ်ပြီး လာခဲ့မယ်နော် ”
“ မောင် မြန်မြန်နော်... မကြာနဲ့... ဒါပဲ ”
ကျွန်တော် အမြန်ဆုံးရေချိူးပြီး မေ့ဆီသွားလိုက်သည်။ မေ့အဆောင်ရှေ့ ရောက်တော့ မေကပန်းနုရောင်
ဝမ်းဆက်လေး ဝတ်ထားတယ်။
“ မေဆောင့်ရတာ ကြာသွားလား ”
“ ရပါတယ် မကြာပါဘူးမောင်ရဲ့ ... လာသွားမယ်... မေ့ဆိုင်ကယ်ထုတ် ”
ဆိုပြီး သော့လေး လှမ်းပေးလိုက်သည်။ ဆိုင်ကယ်ထုတ်ပြီး မေ့ရှေ့ရပ်ပေးလိုက်တော့ မေကအနောက်
ကနေတက်ထိုင်ပြီး ကျွန်တော့်ခါးလေးကို ဖက်ထားလိုက်တော့သည်။ ညနေအလင်းပျော်ချိန် ရှိနေပြီဆိုပေမယ့်
အလင်းရောင်တော့ ရှိနေသေးတယ်လေ။ ၄း၃၀ အချိန်ဆိုတာ မမှောင်ပေမယ့် မှောင်သလို ဖြစ်ချင်နေပြီပေါ့လေ။
“ မောင်... မေ့ဒေါ်လေးအိမ် မောင်းပေးနော်... ကိစ္စရှိလို့ ”
“ ဘာလုပ်မလို့လဲ မေရဲ့ အရေးကြီးလို့လား ”
“ အင့်ပေါ့မောင်ရဲ့... မကြာပါဘူးမောင်ရယ် ဟုတ်ပြီလား ”
“ ကြာတယ်ဆိုတာထက် အဆောင်တံခါး ပိတ်မှာစိုးလို့ပါ... မေရဲ့ ”
အဆောင်တံခါးက ၈းဝ၀ ဆိုပိတ်တယ်လေ၊ ကျွန်တော်တို့ အဆောင်နဲ့ မေ့ဒေါ်လေးအိမ်က ၁ နာရီလောက်
တော့ ဆိုင်ကယ်မောင်းရတယ်လေ။ ဒီလိုလဲ ကျွန်တော်တို့ စကားပြောရင်း မောင်းရင်း မေ့ဒေါ်လေးအိမ် ရောက်
သွားတယ် ကျွန်တော်က အပြင်က ကဖေးဆိုင်မှာ ထိုင်စောင့်နေလိုက်တော့သည်။ နာရီဝက်လောက် ကြာတော့ မေ
ရောက်လာတယ်... နာရီကလဲ ၆း၃၀ ရှိနေပြီ
“ ပြီးပြီလားမေ ”
“ အင်း ပြီးသွားပြီမောင် သွားလို့ရပြီလေ ”
ကျွန်တော်လဲ ဆိုင်ကယ်စက်နိူးပြီး စတင်ထွက်လာတော့သည်။ စိတ်ထဲမှာမတင်မကျ ဖြစ်နေတာပေါ့ မေ
ကျွန်တော့်ကိုလဲ ခေါ်တယ်။ အိမ်ထဲလဲမခေါ်ဘူး မျက်နှာကလဲ တခုခုနာကျင်တာ ခံခဲ့ရသလိုပဲလေ။ မထူးပါဘူး
မေးတာပဲ ကောင်းတယ်။
“ မေ... မေ့အဒေါ်က... ဆရာဝန်မလား... ဘာဖြစ်လို့လာတာလဲ၊ မေ နေမကောင်းလို့လား၊ တခြားဆရာဝန်နဲ့
ပြလို့ မဖြစ်လို့ ဆေးဖိုးကုန်မှာစိုးလို့လား”
မေးတော့ ကျွန်တော့် ခါးလေးဖက်ပြီး မေက အသံတိုးတိုးလေးနဲ့
“ မဟုတ်ပါဘူး မောင်ရယ် မေပြောပြရမှာ ရှက်လို့ပါနော် မမေးပါနဲ့ ”
မမေးနဲ့ဆိုမှ သိချင်တာက လူတို့ရဲ့စိတ်ပဲလေ။
“ ဟာ--မေကလဲ--ဘာလဲ--မောင့်ကို မချစ်ဘူးပေါ့လေ ဟုတ်လား ဒါဆိုလဲမပြောနဲ့ပေါ့ ”
“ မဟုတ်ပါဘူး မောင်ရယ် ချစ်တာပေါ့ မောင့်ကို မေအရမ်းချစ်တာပဲ တကယ်ပြောတာ မောင်သိချင် တယ်ဆို
မေပြောပြမယ် ခုအန်တီလေးကို သွားပြမှဖြစ်မှာမို့ သွားပြတာ ဘာကြောင့်လဲသိလား အဲ့တာ မောင့်ကြောင့်လေ
ဟိုနေ့က မေ့ဟာထဲကို လက်ကိုအရမ်းထိုးထည့်တော့ အမြှေးပါးပဲ့သွားတာ အဲ့ဒါ သွေးတစိမ့်စိမ့် ထွက်ပြီး စပ်နေတာ
မောင်ရဲ့ ဒါကြောင့်ဒေါ်လေးကို လာပြရတာပေါ့ သိပြီလား။ မေကဘယ်ဆရာဝန်ကို သွားပြီးလှန်ပြရမှာလဲလို့ အဲ့ဒါ
မောင်လက်သရမ်းလို့ သိလား-- အဟင့် အဟင့် ” ဆိုပြီး ငိုသံလေးနဲ့ ပြောတော့မှာ ငါကြောင့်ပေါ့.....
“ မေ... အရမ်းနာနေလား၊ မောင် တကယ် မသိလို့ပါနော်... နောက်မဖြစ်စေရဘူးနော် ” ဆိုပြီး မေ့လက်
ကလေးကို ဆုပ်ကိုက်လိုက်တော့သည်။ မှောင်မည်းနေသော လှမ်းတလျှောက်မောင်းလာရင်း မေ့လက်တွေက
ကျွန်တော့် ငယ်ပါလေးပေါ်ရောက်လာပြီး ပွတ်ကာပွတ်ကာ လုပ်တော့သည်။ ကျွန်တော့်မှာ ဆိုင်ကယ်မောင်းရင်း
ဖီးတွေ ကျွလာတော့တာပဲ--
“ မေ... မလုပ်နဲ့လေ။ မောင်ဆိုင်ကယ်စီး ခက်တယ်နော် အဆောင်မမှီပဲနေမယ် ”
“ ပါးစပ်ပိတ်... မောင်းစရာရှိတာ မောင်း... ဟွန့်သူ့အလှည့်တော့ သိတတ်တယ် ”
ဆိုပြီး နောက်ကနေ ကျွန်တော့်ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဖြုတ်ကာ ကျွန်တော့် လီးကိုထုပေးတော့သည်။ ကားမီး
ရောင်တွေထိုးရင် တွေ့မှာစိုးသဖြင့် ကျွန်တော်လွယ်လာတဲ့ လွယ်အိပ်နဲ့ ကာထားလိုက်သည်။ မေကတော့ ပညာသား
ပါးပါး ထုပေးနေတာ အချိန်ရလာတော့ မြန်လာတယ်။ ကျွန်တော့် နောက်ကျောကိုလဲ မေ့ရင်သားနှစ်ခု ကပ်ပြီး ပွတ်
နေတာ ဖီးတွေအဆုံးထိ တက်လာတော့တာပဲဗျာ။
အဆောင်မရောက်ခင်မှာ မေ့လက်စွမ်းကြောင့် ကျွန်တော် မနေနိုင်တော့ပါသဖြင့် လမ်းဘေးသို့ထိုးရပ်ကာ
အဆုံးသတ် ထွက်ပေါက်ကို ရယူလိုက်တယ်။ တဗြွတ်ဗြွတ်ကျလာသော လရည်တွေ မေလက်ပေါ်မှာ စီးဆင်းလေ
တော့သည်။ ကျွန်တော်လဲ ချွေးတွေစိုရွှဲလို့ အကောင်းဆုံးမဟုတ်တဲ့ အကောင်းလေးကို ခံစားလိုက်တော့သည်။
ဒီနေ့ဟာ ကျွန်တော်တို့ စာမေးပွဲတွေ ပြီးဆုံးတဲ့ ရက်လေးဖြစ်သည်။ ကျွန်တော်ဖြေလို့ ပြီးတော့ မေ့အတန်းရှေ့
ကို သွားစောင့်နေတော့သည်။ ဒီနေ့ ဘယ်သွားရရင် ကောင်းမှလဲဆိုတာ ကျွန်တော်စဉ်းစားရင်း မေ့အခန်းရှေ့က
ဖြတ်သွားတဲ့ ကျောင်သူလေးတွေရဲ့ အိုးမျိူးစုံ၊ ဆိုဒ်မျိူးစုံ၊ ဟိ ဟိ လိုက်လို့ ကြည့်နေတော့သည်။ ထိုစဉ် အသံလေး
တခု ထွက်လာတော့သည်။
“ သား တူးလေး-- ဘာလုပ်နေတာလဲ ”
လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ကျွန်တော် အန်တီလေးကို တွေ့လိုက်တယ်--
“ အန်တီလေး ဒီကို ဘာလာလုပ်တာလဲ ”
“ အလုပ်နဲ့ လာတာပါ သားရယ်... ဒီမှာ အသိတယောက်ကို လာရှာတာလေ အပြင်သွားမလို့ သားကရော
ဖြေလို့ရလား ”
“ ရတယ် အန်တီလေး ”
အန်တီလေးက ကျွန်တော့် အဒေါ်အရင်း မဟုတ်ပါဘူး။ ဒီလိုပဲအိမ်နီးနားချင်း ဆွေမျိူးတွေလိုပေါ့ ငယ်ငယ်
ကတည်းက သူလက်ပေါ် ကြီးလာတာလေ အခု သူ့အသက်က ၄၅ ဝန်းကျင်လောက်တော့ရှိပြီ ဒါပေမယ့် လှတုန်း
တောင့်တုန်း တင်းတုန်း ကြည့်လို့ကောင်းနေတုန်း အပျိုကြီးတော့မဟုတ်ဘူး... မုဆိုးမပေါ့ဗျာ။
ဒါနဲ့ စကားမစပ် ပြောရဦးမယ် ကျွန်တော်ငယ်စဉ် ဘဝတုန်းက မှတ်မိသေးတယ် ကျွန်တော့်အသက် ၈ နှစ်
ကိုးနှစ် လောက်တုန်းကပေါ့ အန်တီလေးက အိမ်ထောင်ကျခါစေလေ။ ကျွှန်တော်က အန်တီလေးတို့ နားနေတာ
များတယ်ဆိုတော့ သူတို့လဲ ကျွန်တော့်ကို တော်တော်ချစ်တယ်လေ။ ကျွန်တော်က အိပ်ခါနီးဆို အန်တီလေး ရင်ထဲ
မှာ အိ်ပ်တာလေ... ဟိ ဟိ
အန်တီလေးနှစ်မွာကြားမှာ ခေါင်းတိုးအိပ်တာပေါ့ နောက်ကျွန်တော် အရမ်းငိုရင် အန်တီလေး နို့ကိုကိုင်
တတ်တယ် အဲ့ဒါကျွန်တော့်အကျင့်ပဲ အန်တီလေး ယောက်ျားရသွားတုန်းကဆို ကျွန်တော်ညတိုင်း ငိုရတယ်လေ ညဆို
သူယောကျ်ားက အသကုန်ဆွဲနေလို့နေမှာ ကျွန်တော်ကို နေ့ခင်းဆိုလာခေါ်တယ် တခါတလေ ပေးကိုင်တယ်လေ
နောက်တော့ အန်တီလေးက သူယောကျာ်းနဲ့ တခြားမြို့ ပြောင်းသွားတာ ကြာကြတခါတော့တွေ့ဖြစ်တယ်လေ။
မတွေ့တာတော့ ကြာပြီပေါ့ အခုပြန်တွေ့တော့ တမျိူးတော့ တမျိူးကြီပဲဗျာ။
“ တူးလေးကတော့ မတွေ့တာကြာလို့ ထွားလာလိုက်တာ လူကြီးကျနေတာပဲ ဘာလဲကောင်မလေး စောင့်နေ
တာလား။ အန်တီလေးအိမ် လိုက်မလား ”
“ ဟုတ်ကဲ့ ခဏနေ လိုက်မယ်လေ သားကောင်မလေးကို မေးလိုက်ဦးမယ် သူရောလိုက်မှာလားလို့ ”
“ အင် ခဏနေ ကင်တင်းမှာတွေ့မယ် စောင့်နေနော် အန်တီလေးလာခဲ့မယ် ”
“ ဟုတ်ကဲ့ အန်တီလေး ”
ခဏနေတော့ အခန်းထဲက မေ ထွက်လာသည်။
“ မေ ဘယ်လိုလဲ ဖြေလို့ရလား အိုကေ လား ”
“ အိုကေပြီးသားပဲ မောင်... မောင်ရော အဆင်ပြေလား ”
“ ပြေပြီးသားပဲမေ... အားလုံးအိုကေတယ် ”
“ စောစောက မောင်ဘယ်သူနဲ့ စကားပြေနေတာလဲ... ဆရာမလား ”
“ ဟုတ်ဘူး... မောင့်အန်တီလေးလေ... သူနဲ့မတွေ့တာတောင် ကြာပေါ့ အဲ့ဒါ စကားပြောနေတာ သူ့အိမ်
လိုက်လည်ဖို့ ခေါ်နေတယ်... လိုက်သွားမယ်လေ... မေ ”
“မေ နေမကောင်းဘူး မောင်... ဟို... လေ မိန်းကလေး ရောဂါဖြစ်နေလို့ ညနေမှ ဖုန်းဆက်လိုက်မယ်... ခု
အဆောင်ပြန်မှ ရမှာမို့နော်... မောင် ”
“ အင်း ... ဘယ်တပ်နိုင်မှာလဲ ”
ကျွန်တော့်မျက်နှာ မအီမသာ ဖြစ်သွားတော့ မေ... က
“ ကလေးကြီးကျနေတာပဲ... မောင်ကလဲ... ညနေသွားပါ့မယ်ဆို ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ... နော်... လိမ်မာ
တယ် နော်... မောင်နော်လို့ ”
“ အင်း... ကောင်းပြီလေ... ဒါဆိုအန်တီလေးနဲ့ လိုက်သွားမယ်နော်... မေပြန်နှင့်လိုက်တော့ ”
“ ဟုတ် မောင်... မေသွားလိုက်တော့မယ် နော် ”
ဆိုပြီး ထွက်သွားလေတော့သည်။ မေရဲ့ အနောက်ပိုင်းလေးကို ကြည့်ပြီး ဒီနေတာ့ငတ်ပြီး။ ကျွန်တော် ကင်း
တင်းဖက်သို့ ထွက်လာတော့ အန်တီလေး ထိုင်စောင့်နေတာ တွေ့လိုက်သည်။
“ ပြီးပြီလား သား... ကောင်မလေးရော မပါဘူးလား ”
“ နေမကောင်းလို့ ပြန်သွားတယ် အန်တီလေး... မလိုက်တော့ဘူး တဲ့ ”
ကျွန်တော် ပြောလိုက်တော့ အန်တီလေးက
“ ဒါ့ကြောင့် မျက်နှာမူံသုန်နေတာကို ဟုတ်လား... လာသွားမယ် အန်တီလေးအိမ်ရောက်ရင် သားပျော်သွား
မယ် သားဖြစ်ချင်တာ အားလုံးဖြစ်စေ ရမယ်နော် ”
အန်တီလေး ဘာသဘောနဲ့ ပြောတယ်ဆိုတာ ကျွန်တော်မသိဘူး။ စိတ်ကတော့ တကယ်လား အန်တီလေး
သားဖြစ်ချင်တာ ဘာလဲဆိုတာ သိချင်လား ကျွန်တော်ချစ်ကို နောက်ကနေ ချချင်နေတာ လိုချင်နေတာ သိလားလို့
ဆိုပြီး စိတ်ထဲကနေ ပြောနေမိတယ်။
ကားပေါ်တက်ပြီး အန်တီလေးက စကားတွေ တပြောပြောကားမောင်းသွားတာ အန်တီလေးအိမ်ကို ရောက်
သွားခဲ့တယ် မြို့အပြင်လောက်ကျတယ်၊ တထပ်တိုက်ခြံကြီးပေါ့၊ အိမ်ထဲမောင်းလာပြီး ကားစက်ရပ်လိုက်တယ်။
သားလာ--ဆင်းတော.ရောက်ပြီး
“ ဒါ အန်တီလေး အိမ်ပဲ... လာ... ”
တံခါးဖွင့်ကာ အိမ်ထဲကို ရောက်သွားတယ်။
“ လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေနော်သား... စားချင်တာ ယူစား... အန်တီလေး အပေါ်တက် အဝတ်လဲလိုက်ဦးမယ်
သားလဲ... အဝတ်လဲချင်ရင်... အောက် ဘေးခန်းမှာ ယောကျာ်းလေး အဝတ်တွေ ရှိတယ်ဟုတ်ပြီလား... ”
“ ဟုတ်ကဲ့... အန်တီလေး ”
အပေါ်သို့ တက်သွားတော့ အန်တီလေးကို အနောက်ကနေ ကြည့်နေမိတယ်။ တော်တော်ကြီးတဲ့ အိုကြီးပါ
လား အရင်ကထက် ပိုကြီးလာတယ်။ ကျွန်တော်လဲ အောက်ထပ်ဘေးခန်းမှာ ဘောင်ရှော့ပင်လေးဘာလေး ရှိမလား
ဆိုပြီး ဝင်ကြည့်တော့ သော့ခတ်ထားတဲ့ဘီဒိုအပြင် အဝတ်ဆင်လေးပေါ်မှာ လှန်းထားတဲ့ အန်တီလေး အတွင်းခံ
တွေ တန်းစီနေတာပဲ ရောင်စုံပေါ့ဗျာ။
ကျွန်တော်တထည်ချင်း ကိုင်ကြည့်မိတယ်။ ကျွန်တော့်လီးကလေးလဲ တဖြည်းဖြည်း တောင်လာတော့တာပဲ။
ငါဘာတွေ တွေးမိနေပါလိမ့် ငါဝတ်ဖိုု့ အဝတ်ဘယ်မှာလဲဆိုတာ တက်မေးလိုက်ဦးမယ်ဆိုပြီး အပေါ်ထပ်သို့
တက်သွားလိုက်တော့သည်။ တံခါးလေးဟနေတာ ဒါအန်တီလေး အခန်းပဲနေမှာ ဆိုပြီး ကျွန်တော်တံခါးဖွင့်ပြီး ဝင်
လိုက်ချိန်------------------------------
အန်တီလေးရေချိူးဖို့ အဝတ်တွေ ချွတ်ထားချိန်ပေါ့ ဘော်လီအနီရောင်ရင့်ရင့် ဘောင်းဘီတို အပြာနုလေးနဲ့
ရုတ်တရက် တွေ့လိုက်သည် ကျွန်တော် အံ့သြ မှင်သက်စွာ ပါးစပ်လေးဟလို့ ဖြစ်သွားချိန် အန်တီလေးက ကျွန်တော့်
ဘက် လှည့်လာပြီး-- အိုး-- ဆိုပြီး တံဘက်လေးကို ကောက်ဆွဲကာ ကိုယ်လုံးလေးကို ပတ်လိုက်တော့သည်။
ကျွန်တော်လဲကြည့်နေတာ သတိဝင်လာချိန် မျက်နှာလွဲပြီး တံခါးလေးပိတ်ကာ အောက်ထပ်ပြေးဆင်းလိုက်
တော့သည်။ ကျွန်တော့်ဒူးတွေ တဆက်ဆက်တုန်နေသည် ချွေးတွေလဲ အစီလိုက်ထွက်လာတော့သည်။ ရင်ခုန်
သံတွေလဲ မြန်တာမှ တားမရအောင်ပဲဖြစ်နေတော့သည်။ ကျွန်တော့်ကိုများ စိတ်ဆိုးနေမှလား ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ
အတွေးတွေနဲ့ ကျွန်တော်စိုးရိမ် စိတ်တွေများနေချိန် အန်တီလေး အောက်ဆင်းလာခဲ့သည်။
“ သား... ဘာလိုချင်လို့လဲ... ပြောလေ... ”
ကျွန်တော် ဘာပြေရမှန်း မသိဘူး အားနာစိတ်နဲ့ အန်တီလေးမျက်နှာ မကြည့်ရဲဘူး ဖြစ်နေသည်။ ထိုအချိန်
ကျွန်တော့်ဘေး အန်တီလေးက လာထိုင်ပြီး ကျွန်တော့လက်လေးကိုင်ပြီး
“ မတော်တဆ ဖြစ်တာပဲ သားကိုအပြစ်မပြောပါဘူး သားရဲ့ဟုတ်ပြီလား ဒီမှာ အန်တီလေးကိုကြည့် ”
ဆိုပြီ ကျွန်တော့် မျက်နှာလေးကို ဆွဲမော့ကာ ကြည့်စေသည်။ အန်တီလေး ညဝတ်ဂါဝန် အဖြူရောင်ဝတ်ထား
သည်။ အန်တီလေး မျက်နှာက ဖြူဝင်းပြီး သန့်စင်ချောမွေ့နေသည်။ ပြီးတော့ကျွန်တော့် လည်ပင်းလေးကို သိမ်းဖက်
ကာ အန်တီလေး ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်စေကာ ပွေ့ဖက်ထားလေတော့သည်။ အန်တီလေး အကျႌပါးလွားမူကြောင့်
အတွင်းက အနီရောင်ရဲရဲ ဘောလီကို မြင်တွေ့နေရသလို ကျွန်တော့်မျက်နှာ တစ်ခုလုံးလဲ အန်တီ့နို့နှစ်လုံးကြားမှာ
ကိန်းအောင်းနေရင်း ရင်ခုန်သံတွေ တားမရအောင် စူဝေနေသည်။
“ သား... ဘာဖြစ်နေတာလဲ... ကြောက်နေတာလား သားကိုအန်တီလေးက အရမ်းချစ်တာလေ မသိဘူးလား
သားဘာဖြစ်ချင်လဲ ဘာပြောချင်လဲ ပြော... လေ ”
ကျွန်တော်ဘာပြောရမှာလဲ... ပြောစရာစကားကလဲ ရှာမတွေ့ဘူး ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့် လက်တွေ့ အန်တီ
လေးခါးကို တင်းတင်းဖက်လိုက် တာတော့သေချာသည်။ ထို့နောက် အန်တီလေး ရင်နှစ်မွာကို မျက်နှာနဲ့တင်းကပ်စွာ
ကပ်ထားလိုက်သည်။ အန်တီလေး လက်တွေ ကျွန်တော့် ခေါင်းလေးကို ပွတ်ကာ--
“ လာ... တူးလေး... အန်တီလေးနဲ့ ရေချိူးမယ်... ဒီနေ့ ဒီမှာပဲအိပ်တော့ မနက်မှပြန်နော်... သားစားချင်တာ
အန်တီလေး ချက်ကျွေးမယ်... ဟုတ်ပြီလား... ထလာ... ”
ဆိုပြီး ကျွန်တော့်လက်ကလေးကို တွဲခေါ်ကာ အပေါ်ထက်သို့ တက်သွားလိုက်သည်။ အန်တီလေး အခန်းထဲ
ရောက်တော့ ကျွန်တော့်အတွက်
“ ရော့ ပုဆိုးလဲပြီးရင် လာခဲ့နော်ကြားလား... အန်တီလေး စောင့်နေမယ် ”
ဆိုပြီး ပြုံးပြကာ ရေချိူးခန်းထဲ ဝင်သွားတယ်။ ကျွန်တော်လဲ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ် ချိုးမယ်ကွာဆိုပြီး ဘာမှတွေ
ဝေ မနေတော့ဘူး ပုဆိုးလဲပြီး အဝတ်ချွတ်ပြီး ရေချိူးခန်းသို့ လိုက်သွားသည်။ အန်တီလေးက ရေပန်းလေးဖွင့်ပြီး
စောင့်နေတယ်
“ လာ... ရှေ့တိုးလား... မရှက်နေနဲ့နော်... ငယ်ငယ်တုန်းက လိုပဲနေ သိလား ”
ဆိုပြီး ကျွန်တော့်ကို ရေပန်းအောက်သို့ ခေါ်သွင်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် ကျွန်တော့်ခေါင်းကို လျှော်ပေး
တော့သည် ကျွန်တော့်ခေါင်းပေါ်က ရေတွေစင်ပြီး အန်တီလေး ရေစိုလာတော့ ပါးလွားတဲ့ ညဝတ်အကျႌအတွင်းသား
ကို လုံးဝရှင်းရှင်းမြင်ရတော့ ကျွန်တော့်လီးကြီး မတ်လာတော့တာပဲ “ကလု--ကလု” မျိုချရင်း ကျွန်တော့် စိတ်တွေ
တားမရတော့ ကျွှန်တော့်လက်တွေက အန်တီလေးနို့ကြီးကို လှမ်းကိုင်လိုက်တော့သည်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော် အန်တီ
လေးကို ဖက်နမ်းတော့တာပဲဗျာ။ ထိုအချိန် အန်တီလေးရော ကျွန်တော်ပါ ရေပန်းအောက်သို့ အတူတူ ရောက်သွား
ခဲ့သည်။
“ အန်တီလေး သား နို့စို့ချင်တယ်... ပေးစို့မှာလား... ” အပြုံးလေးနဲ့ ခေါင်းငြိမ့်ပြီးတော့ ညဝတ်ဂါဝန်ကြီးကို
ချွတ်ချလိုက်တော့သည်။ ဖြူဖွေးနေတဲ့ အသားတွေကို အနီးကပ်မြင်ရတော့ မထိန်းနိုင်တော့တဲ့ စိတ်တွေကြောင့်
အငမ်းမရ ကစ်တွေရိုတ်တော့တာပဲ။ အန်တီလေး ကျွန်တော့်ရဲ့ ကျောတွေကို ပွတ်ရင်း ကျွန်တော့်ပုဆိုးလေးကို
ချွတ်ချလိုက်တော့သည်။ ထို့နောက် အန်တီးလေးက
“ သား--ဘောလီကလစ်လေးဖြုတ်လိုက်လေ ”
ဆိုတော့ ကျွန်တော်လဲ ဖြုတ်ပြီး ချွတ်လေးလိုက်သည်။ နို့သီး ခေါင်းကြီးကြီး နို့ကြီးကြီး နှစ်လုံးကို အားပါးတရ
ကိုင်ကာ စုပ်ပေးလိုက်တော့သည်။ “အာ... အင့် အား... အင့် ” ဆိုတဲ့ အန်တီးလေးရဲ့ အသံလေးတွေက နားဝင်ကို
ချိူလွန်းတယ်လေ။ ထို့နောက် အန်တီလေးကို နမ်းရင်း ကျွန်တော့်လက်တွေက အန်တီလေး အဖုတ်ကြီးကိုပါ
ပွတ်ပေးလိုက်တော့သည်။ အန်တီလေးက သူ့ဘောင်ဘီးတိုကိုပါ ချွတ်ချပေးလိုက်တော့ အမွေးများနဲ့ အဖုတ်ကြီးကို
မြင်လိုက်ရသည်။
ပြီးတော့ ကျွန်တော် ဘောင်ဘီးတိုလေးကို ချွတ်ပေးကာ အဝတ်တွေ ကင်းစင်သွားခဲ့သည်။ အန်တီလေး
ကျွန်တော့်ရှေ့မှာထိုင်ပြီး ကျွန်တော်လီးကို လက်နဲ့ပွတ်သတ်ကာ သူပါးစပ်ထဲ ထိုးသွင်းလိုက်တော့သည်။ “ ဗြွတ်
ဗြွတ် ” ဆိုတဲ့ အသံထွက်အောင် စုပ်ပေးနေသည်။ “ အာ... အာ့ ဟင် ” ဆိုတဲ့ ကျွန်တော့် ငြိးညူသံတွေ မနားတမ်း
ထွက်လာတော့သည်။
“ ဗြွတ်ဗြွတ်... သား... ငယ်ငယ်ကထက် ထွားလိုက်တာ... စုပ်ပေးရတာ ကောင်းလိုက်တာ သားရောကောင်း
လား... ပျော်လားသား ”
စကားလဲပြောရင်း စုပ်လဲစုပ်ရင်း အရှိန်တွေ ရလာတော့သည်။ ထို့နောက် အန်တီလေး မတ်တက်ရပ်ပြီး
“ သား... အန်တီလေးကို... အမွေးရိုတ်ပေးပါလား... ဟိုမှာဂျုတ်သွားယူနော်... ” လို့ ပြောတော့ ကျွန်တော်လဲ
သွားယူကာ အန်တီလေး ဆပ်ပြာလူးထားပေးသော အဖုတ်ကြီးကို စတင်အမွေးရိုတ်ပေး လိုက်တော့သည်။
“ အပေါ်ကနေ ဖြည်းဖြည်းလေး စွဲဲချလိုက် ဟုတ်ပြီ... တချက်ချင်း ဆွဲနော်... ”
“ ဟုတ်ကဲ့ အန်တီလေး... ”
အန်တီလေး ပေါင်တံကြီးကိုကားပြီး ကော့ပေးထားသည်။ ကျွန်တော်ရိုတ်လိုက် ပွတ်ပေးလိုက် လုပ်နေလိုက်
တော့သည်။ ခဏကြာတော့ ဆပ်ပြာတွေကို ရေနဲ့ဆေးချလိုက်တော့ အန်တီလေး အဖုတ်ကြီးကို ပြောင်ရှင်းစွာတွေ့
မြင်လိုက်တော့သည်။
“ သား မှုတ်တပ်လား... မှုတ်ပေးလေ... နော် ”
ကျွန်တော့် နှုတ်ခမ်းတွေက အန်တီလေး အဖုတ်ပေါ်သို့ စတင်ကျရောက် လေတော့သည်။ အန်တီလေး
အဖုတ်ကြီးကို အားပါးတရ စုပ်ယူလိုက်သည်။
“သား... အစိလေးကို လျှက်ပေး နာနာလေး ဖိလျှက်ပါလားကွယ်နော်... အား အား... အိုး... ကောင်းတယ်
သား... လက်ကလေးနဲ့... အပေါက်ထဲ ထည့်ပေးနော်၊ အား အား... ကောင်းတယ် မြန်မြန်လေး အဟင့် အားအအား”
မနားတမ်း အစိလေးကို စုပ်လျှက်ပေးရင်း လက်ချောင်းတွေက တဗြွတ်ဗြွတ် ထိုးသွင်းလိုက် ပြန်ထုတ်လိုက်
စိုရွှဲလာလေသည်။ အန်တီလေးရဲ့ ဖင်ဖြူဖြူ နှစ်ခုကို အားပါပါ ညစ်ယူပြီး ကျွန်တော့် နှုတ်ခမ်းနဲ့ အဖုတ်ကြီးကို မခွာ
တမ်း ကပ်လိုက် စုပ်ယူနမ်းနေလိုက်သည်။
“ သား... အန်တီလေး မရတော့ဘူးကွယ်... လိုးပါတော့လား... ထည့်လိုက်တော့နော်... လာ... ”
ကျွန်တော့်ကို ဆွဲထူပြီး အုပ်နံရံဘက် မျက်နှာမူရပ်လိုက်ကာ အနောက်ကနေ ထည့်ခိုင်းစေတော့သည်။
ကျွန်တော် အသင့်အနေထားရပ်ပြီး အန်တီလေးခါးကို ကိုင်ကာ ကျွန်တော့်လီးကို ထိုးသွင်းလိုက်သည် “အား...
အိုး... ” အန်တီလေး အရှိန်တော်တော်တက်နေပြီဆိုတာ သိလိုက်သည်။ အဖုတ်ကြီထဲ ချောနေအောင် ဝင်သွားတော့
နွေးသော အရသာနဲ့အတူ သွေးကြောတွေ ထောင်တက်လာသည်။
တချက်ချင်းထိုးလိုက် ထုပ်လိုက် အချိန်ယူနေချိန်
“ သား... မြန်မြန်လေး စောင့်ပေးပါနော်... စောင့်လိုက်ပါ လား... ကွဲရင်ကွဲသွားပါစေ... စောင့်လိုက်ပါ ”
ကျွန်တော်ကလဲ အခွင့်ပေးလို့ကတော့ နွားသိုးကြီး ကြိုးဖြေပေးလိုက်သလို အိုးစည်တီးသလိုပဲ အန်တီလေး
ကိုနောက်ကနေ “ဖြောင်းဖြောင်း” ကနဲ မြည်အောင် ချလိုက်သည်။
“ ဘုတ် ဘုတ် ဗြွတ်ဗြွတ်... အားအား... အဟင့် အုအိုအို... ကောင်းတယ်... အားလိုစမ်းပါ... နာနာလေး
လိုး... သား... ”
ရေပန်းအောက်မှာ ကာရံသံစဉ် ရိုတ်ချက်အညီ လှုပ်ရှားကာ ကာမအရသာကို အပြည့်အဝ ယူနေသည်။
အန်တီလေး နောက်ကနေ ဖြူဖွေးသော တင်နှစ်ခု ကိုကြည့်လိုက်၊ လိုးလိုက်၊ နို့နှစ်ခုကို လှမ်းကိုင်လိုက်နဲ့ အလုပ်
တွေများနေခဲ့သည်။ သား ထိုင်လိုက်ဆိုပြီး ဗိုထိုင်မှာ ထိုင်ခိုင်းကာ အန်တီလေးက အပေါ်ကနေ တက်ခွထိုင်လိုက်
သည်။ ထိုနောက် ထိုင်ထကို ဟန်ချက်တိုင်ပင်ညီစွာ လုပ်နေတော့သည်။
“ အား အို့ အို့ အို့ အဟင့် ”
“ ဗွတ် ဗွတ် ဖုတ် ဖုတ် ”
ကျွန်တော်ကတော့ ရင်နှစ်မွှာ ဘယ်တစ်လုံး ညတလုံးစီကို ကစ်ကိုင်ပြီး စုပ်လိုက် ကိုက်လိုက် အရသာကို
ရှိလိုက်တာ
“ အား အား... အဟင့်... ”
ထို့နောက် “ အန်တီလေး... သား အပေါ်ကနေ လိုးချင်တယ်... ”
“ လုပ်ပါ... သားကြိုက်သလိုသာ လုပ်နော် ” ဆိုပြီး အောက်မှာ လှဲအိပ်ပေးလိုက်သည်။ လက်နှစ်ဖက်လမ်းကာ
“ လာသား... အပေါ်ကို ”
ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုကားကာ လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။ ကျွန်တော်လဲ အပေါ်ကနေတက်ပြီး ကားထားတဲ့ ပေါင်ခြံထဲ
ဝင်ကာ ကျွန်တော့်လီးကို ထိုးထည့်ပြီး တဖြောင်းဖြောင်း မြည်အောင် လိုးလိုက်တော့သည်။
“ အား အား... အို့ အို့ ... ”
မြန်မြန်လေး လိုပါလား အန်တီလေး လာနေပြီ ဆိုပြီး အေက်ကနေ ကော့ကော့ပေးကာ လူပ်ရှားပေးသည်။
ကျွန်တော်လဲ ပြီးခါနီးလာပြီ ဆိုတာသိသည်။ ဒူးကြောကနေ တက်လာသည်နှင်းအမျှ အချိန်ကလဲ မြန်လာသည်။
“ ဘုတ် ဘုတ်... ဖြောင်း ဖြောင်း... အား အား အ... အို့ အို့ အား အား... အဟင့်... အာအာအအအအ”
အန်တီလေး ရင်ဘတ်ပေါ် မှောက်ရက်ကျသွားတော့သည်။ ကျွန်တော့်လရည်တွေ တစိမ့်စိမ့် အန်တီလေး
အဖုတ်ထဲ စီးဝင်ချိန် အန်တီလေးဟာလဲ တွန့်လိန်ပြီး ငြိမ်သက်သာ အသက်ရူသံ ပြင်းပြင်းတွေနဲ့ တင်းကြပ်စွာ
ဖက်တွယ်ထားတော့သည်။
အန်တီလေး အဖုတ်ထဲကနေ ကျွန်တော်လီးလေးကို ထုတ်ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲထုပ်လိုက်သည် ထို့နောက်
ရေနဲ့ဆေးလိုက်သည်။ အန်တီလေးလဲ သူ့အဖုတ်ကြီးကို ရေသေချာ ဆေးနေတော့သည်။ ကျွန်တော် အန်တီလေးနား
ထသွားပြီး တင်းကျပ်စွာ ဖက်ကာရင်ခွင်ထဲ ခိုဝင်လိုက်တော့သည်။
“ သားကို အန်တီလေး အရမ်းချစ်တာပါ သားသိချင်တာ တတ်ချင်တာ အန်တီလေးကို မေးလေ အန်တီလေး
သင်ပေးမယ် ဒီညမပြန်နဲ့တော့ ဒီမှာပဲအိပ်တော့နော် ”
ဟုတ်ကဲ့ အန်တီလေး ဆိုပြီး တင်းကြပ်စွာ ဖက်တွယ်ရင်း နို့စို့ကာ နေလိုက်တော့သည်။ ကျွန်တော့် နဖူးပေါ်
နွေးထွေးသွားစေသော အထိအတွေ့လေးတခု ဆင်းသက်လာတာကို ခံစားလိုက်မိသည်။ ကျွန်တော့်မျက်စိကို
ဖြည်းညင်းစွာ ဖွင့်လိုက်တော့ အန်တီလေးရဲ့ လှပတဲ့ မျက်နှာကို အနီးကပ်တွေ့မြင်လိုက်ရသည်။ အန်တီလေးရဲ့
အနမ်းဆိုတာ သိလိုက်ရပြီး အပြုံးလေးနဲ့ ရယ်ပြလိုက်ချိန်
“ ထတော့လေ သား... ညနေစောင်းနေပြီ... တော်ကြာဖျားမယ်နော်.. ထ ထ... တော်တော်မောသွားတယ်
ထင်တယ် အဟင့် အဟင့် လူကသာငယ်တာ ရိုတ်ချက်ကတော့ ကမ်းကုန်ပဲနော် အဟင်.အဟင့် ”
ပြောပြီး သဘောကျနေတဲ့ အန်တီလေးကို ကြည့်ပြီး ကျွန်တော်ပြုံးနေလိုက်သည်။ ဟုတ်တယ်ဗျာ ဘယ်လို
အိပ်ပျောသွားမှန်းကို မသိဘူး တော်တော်လေး မောသွားတာထက် အကောင်းဆုံး အရသာကို ရှာဖွေတွေ့ ရှိခံစား
လိုက်ရတာဆိုရင် ပိုမှန်မှာပေါ့ဗျာ စိတ်ထဲမှာတွေးပြီး ပြုံးလိုက်တော့သည်။
“ ထ... ထ... မျက်နှာသစ်ပြီး အောက်ဆင်းလား... နော်... အန်တီလေး စောင့်နေမယ်... ဒီညမပြန်တော့နဲ့
ဟုတ်ပြီလား... သား မြန်မြန်လာနော် ”
ဆိုပြီး ကျွန်တော်စောင်လေးကို ဆွဲယူလိုက်ချိန် ပုဆိုးမဲ့နေတဲ့ ကျွန်တော့်လီးလေး မတ်နေအောင်
ပေါ်ထွက်လာတော့
“သားကတော့... နော်... လူကသာ အိပ်နေတာ ဟိုကောင်က အိပ်ဘူး... ပြူးပြီးမှတ်နေတာပဲ... အချစ်တွင်း
အောင်းဖို့ တာစူနေတာ ထင်တယ်... အဟင့်အဟင့်... ဟ ဟ ဟ ”
သဘောတွေကျကာ လက်ကလေးနဲ့ ကျွန်တော့်မှိုလေးကို ပွတ်လိုက်တော့သည်။
“ ထထ... မြန် မြန်... အောက်မှာစောင့်နေမယ် ”
“ ဟုတ်... အန်တီလေး ”
“ ရွှတ် ရွှတ် ”
ပါးနှစ်ဖက်ကိုနမ်းကာ အခန်းပြင်သို့ ထွက်ခွာသွားတော့သည်။ ထွက်သွားချိန် အန်တီလေးရဲ့ နောက်ပိုင်းကို
ကြည့်ပြီး တော်တော်လိုးလို့ ကောင်းတဲ့ဖင်ကြီးပါလား... တယောက်ထဲတွေးရင်း ပြုံးကာနေလိုက်တော့သည်။
မျက်နှာသစ်ရေချိူးပြီးတော့ အောက်ထပ်သို့ ဆင်းလာခဲ့သည်။ မီးဖိုးခန်းအတွင်း ဘာတွေချက်လဲတော့
ကျွန်တော် မသိပါဘူး။ အနောက်ကနေ အန်တီလေး နောက်ပိုင်းကိုကြည့်ရင်း “ကလု” ဆိုပြီး တံတွေးမျိုချလိုက်မိ
သည်။ ထို့နောက် ကျွန်တော် လီးကတွေ့တာနဲ့ ခေါင်းထောင်လာတော့တာပဲ။ ပါးလွာတဲ့ ညဝတ်စုံက အတွင်းအသား
ကိုတောင် မြင်နေရတယ်လေ ဘောင်းဘီတို မဝတ်ထားတာတော့ သေချာတယ်လေ။ ကျွန်တော် တိတ်တိတ်လေး
လျှောက်ကာ အနောက်ကနေ သိမ်းဖက်လိုက်သည်။
“အိုး... လန့်လိုက်တာ သားရယ်... အသံလေး ဘာလေး ပေးပါလား ”
အန်တီလေးခါးကို တင်းကျပ်စွာ ဖက်ထားလိုက်တော့သည်။ ကျွန်တော့်လီးက အန်တီလေး တင်နှစ်မွှာကြား
ကို ထောက်နေလိုက်တော့
“ အဟင့် အဟင့်... သားရဲ့ညီလေးက... အန်တီလေးကို ချိန်းချောက်နေပြီနော်... သား ”
ကျွန်တော်လဲ မထူးတော့ဘူး စိတ်ကကြွနေပြီဆိုတော့ အနောက်ကနေ သိမ်းဖက်ရင်း ပွတ်ကာပေးနေပြီး
လက်နှစ်ဖက်ကလဲ နို့နှစ်ခုကို ညစ်ကာနေလိုက်သည်။ “အာ အာ အာ” အန်တီလေးအသံတွေ ထွက်လာသည်။
ကျွန်တော့်စိတ်တွေ အရမ်းပြင်းနေသလို အန်တီလေးလဲ ကြွတက်လာပြီဆိုတာ သိတယ်လေ ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကို
ကျွန်တော်လီးနဲ့ ပွတ်ကာပေးနေတော့“အာအာအာ” ဆိုပြီး ငြီးလေတော့သည်။
ကျွန်တော် ဒူးထောက်ထိုင်ကာ အကျႌကို မတင်လိုက်ပြီး ဘောင်ဘီးတို မဝတ်ထားတဲ့ အသားပြည့်ပြည့်
ဖင်တုံးကြီး နှစ်ခုကြား ခေါင်းထိုးအပ်လိုက်သည်။ အလိုက်သင့် အနေအထားကနေ ခြေနှစ်ချောင်း လုံးကားပေး လိုက်
တော့ အန်တီလေး အဖုတ်ကြီး ပြူနေအောင် မြင်ရလိုက်တော့သည်။ ကျွန်တော်လဲ အဖုတ်ကို စုပ်နမ်းလိုက်သည်။
“ အာ အာအာအာ ကောင်းတယ် အာအာအာ”
ကျွန်တော့်လက်ကို အပေါက်ထဲ ထည့်ပြီး မွှေနှောက်လိုက်သည်။ အရည်တွေ စိုရွှဲလာတာနဲ့အမျှ “ဗွတ်ဗွတ်”
ဆိုတဲ့ အသံတွေလဲ ထွက်လာတော့သည်။ အနောက်ကနေ ဘာကြာမှုတ်ရတာ တော်တော်ကောင်းတယ်ဗျာ။ အန်တီ
လေးရဲ့ အဖုတ်အပေါက်နားက အတွင်းနှုတ်ခမ်းပါးလေး နှစ်ခုကို စုပ်ယူလိုက်၊ လျှာလေးနဲ့ ကလော်ကာယက်လိုက်
လက်နဲ့မွေလိုက် အစိလေးကို စုပ်လိုက်နဲ့ အန်တီလေး အဖုတ်တခုလုံး စိုရွှဲလာတော့သည်။ ထို့နောက် အန်တီလေး
နောက်ပေါက်ကို လက်ညှိုးလေး ထည့်ကာနှိပ်လိုက်ချိန်
“ အား... နာတယ် သား... ခြောက်နေတယ်လေ... ”
ကျွန်တော်လဲ တံထွေးထွေးကာ အစိုဓာတ်ပေးပြီး နောက်ပေါက်ကိုနှိပ်တော့--
“ အဟင့် အဟင့် ... ကောင်းတယ်... သား... ”
ထို့နောက် အန်တီလေးကိုယ်ကို ကျွန်တော့်ဘက် လှည့်ပေးကာ စားပွဲပေါ်လက်ထောက်ပြီး ပေါင်နှစ်ဖက်လုံး
ကို ကျွန်တော့် ပခုံးပေါ်တင်ကာ ကော့လှန်ပေးသည်။ ကျွန်တော်လဲ လျှာကို အလိုက်ထိုက် ထားပေးလိုက်သည်။
“ ထ... သားလေး ထ ” ဆိုပြီး ကျွန်တော့်ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်ပြီး ကျွန်တော်လီးလေးကို စတင် စုတ်ပါတော့သည်။
မှိုပွင့်လေးကို လျှာဖြားလေးနဲ့ လျှက်ပေးနေတာ အရသာ ကောင်းမကောင်း ကျွန်တော်လဲ အားရလာတာနဲ့အမျှ
အန်တီလေး ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ကာ စောင့်တော့သည်။
“ ဘွတ်... ဘွတ်... အာ အာ အာ အ ”
“ သား... လိုးတော့... ထည့်လိုက်တော့နော် ”
အန်တီလေး ကျောပေးလိုက်ကာ စားပွဲပေါ်လက်ထောက်ပြီး အနောက်ကနေ လိုးခိုင်းတော့သည်။ ကျွန်တော်
လဲ ဖင်နှစ်ခုကိုကိုင်ပြီး အန်တီလေး အဖုတ်ထဲကို နောက်ကနေ ညင်သာစွာ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။
“ အာ... ဟာ ဟာ ဟာ အာအ အင့် အင့် အင့် ဖြောင်း ဖြောင်း ဖြောင်း ”
ဖင်တုံးကြီးက ကြီးတော့ အသံ တဖြောင်းဖြောင်း ထွက်လာသည်။ “အာ အာ အာ အာ အာ” ဆိုပြီး ဖီလင်တွေ
တက်နေတဲ့ အန်တီလေးကို ကြည့်ပြီး ကျွန်တော်လဲ ရိုက်ချက်တွေ မြန်တာတော့သည်။
“သား... နောက်ပေါက်ပြောင်းထည့်လိုက်နော်... ဖြည်းဖြည်းလေး ဖိထည့်ပေးနော် ”
ကျွန်တော်လဲ နောက်ပေါက်တခါမှ မချဘူးတော့ ချချင်နေတာနဲ့ အတော်ပဲပေါ့ဗျာ။ အဖုတ်နားက စိုနေတာ
တွေကို နောက်ပေါက်မှာ လှမ်းသုတ်ပြီး ဖြည်းညင်းစွာ ထည့်ပြီးထိုးသွင်းလိုက်သည်။
“ အား......... ”
အန်တီလေး အော်သံထွက်လာတော့
“ ဟင်... နာလို့လား အန်တီလေး... ”
“ ရတယ်... ဆက်လုပ်... ကောင်းတယ်... နည်းနည်းကျပ်နေလို့... ”
တချက်ချင်း လုပ်နေရတော့သည်။ တဖြည်းဖြည်း ထုပ်ရင်းသွင်းရင်း ကျယ်လာတဲ့အခါ နည်းနည်းမြန်အောင်
လုပ်လိုက်သည်။
“ ဗွတ် ဗွတ် ... အာ အာ အ အာ ... ဖြောင်း ဖြောင်း ဖြောင်း ”
“ အန်တီလေး... သားပြီးတော့မယ်... အ အ အ အ အ အ အ... ”
ကျွန်တော့် တကိုယ်လုံး အကြောတွေတက်လာပြီး နောက်ပေါက်မှာ လရည်တွေ စီးဆင်းသွားတော့သည်။
* * * * *
“ သား တူးလေး လာအပြင်သွားမယ် ”
ဒရင်းဘတ်ပေါ် ပင်ပန်းမူတွေ အာသာဖြေရင်း အိပ်လဲနေချိန် အန်တီလေးအသံကြားတော့ မထချင်ထချင်
စိတ်နဲ့ ကျွန်တော်နိုးထလိုက်တော့သည်။
“ ဟုတ်ကဲ့ အန်တီလေး... ဘယ်သွားမှာလဲ ”
သိချင်စိတ်လေးနဲ့ မေးလိုက်သည်။
“ အပြင်မှာ တခုခုသွားစားမယ်လေ သားစားချင်တာ ဝယ်ကျွေးမယ်လေ ”
သားစားချင်တာ စားနေပြီး အန်တီလေးရေ သိဘူးလား။ အန်တီလေး ပေါက်စီကြီးကြီး ဖားကင်ကြီးကြီး လုံးလုံး
ကြီး စမူဆာ ပါးကပ်ကပ်ကြီး စားလို့တောင် မဝသေးပါဘူး အန်တီလေးရာ အတွေးများစွာနဲ့ ပြုံးစိစိလုပ်နေမိတော့
သည်။
“ ဘာတွေများ တယောက်ထဲ ပြုံးနေတာလဲသား ဒီကောင်လေးနော် ဟွန်း မပြောချင်ဘူး အန်တီလေး
သိတယ်နော် ပြုံးစိစိလုပ်မနေနဲ့ လာသွားမယ် ထ...ဆို... လိမ္မာတယ် ”
အပြုံးလေးနဲ့ ကျွန်တော့်လက်ကို ဆွဲထူပြီး ခေါင်းကလေးကို ပွတ်ကာနေတော့သည်။ ကားပေါ်ထိုင်ပြီး မေ့ကို
သတိရလိုက်မိသည်။ ဒီအချိန် မေတယောက်များ အဆောင်ဖုန်းခေါ်နေမှာလားမသိဘူး၊ ခေါ်လဲမတပ်နိုင်ဘူးလေ
ဒီထက်ကောင်းတာ သူဆီမှာ မရှိသေးဘူး စားရကြုံတုန်း တီးလိုက်ဦးမယ် မေရေ၊ ပညာတွေစုံရင်တော့ နင့်အလှည့်
ပေါ့ကွယ်၊ ဒီမှာေမောင်တော့ လက်တွေသင်ခန်းစာ ကောင်းတွေကို သင်ယူပြီး မေ့ကို အလိုးကျွေးပြုစုတော့မယ်
နော် မေ။ အဲ့မှားလို့ အလုပ်ကျွေးပြုစုမယ်နော်-- “ဟိဟိဟိဟိ” တယောက်ထဲ ကျိတ်ကာပြုံးလိုက်ချိန်
“ ကြည့် ဒီကောင်လေး ပြုံးနေပြန်ပြီ... သားနော်... မီးဖိုချောင်အရသာ ပြန်တွေးနေတာမလား မတွေးနဲ့တော့
လေ... အန်တီလေး ရှက်တယ်။ ကလေးလို့ထင်နေတာ လူကြည့်တော့ တုတ်လောက်။ တုတ်ကြည့်တော့ လူလောက်
ရှိတယ် မပြောချင်ဘူး အဟင့် အဟင့် ”
အန်တီလေး သူဘာသာပြောပြီး ရယ်နေတော့သည်။ ကျွန်တော် တွေးနေတာတခြား သူပြောနေတာ တခြား
အင်ပေါ့လေ အန်တီလေးလဲ မစားရတာကြာပြီဆိုတော့ ခုမှရင်ခုန်နှလုံးတုန် ဖင်တွေပါတုန်ပြီး သူငယ်ပြန်နေရှာမှာပေါ့
ဟုတ်ဘူးလား။
“သာလေး ဘာစားချင်လဲ ပြောလေ ” လှမ်းမေးလာသော အမေးကြောင့်
“ အကင်လေးနဲ့ မာလားငါး စားချင်တယ် အန်တီလေး ”
“ အေး အေး... ကောင်းပြီး သွားမယ်လေ နော်... ”
မကြာခင် စွဲမက်အကင်ဆိုင်ရှေ့သို့ ရောက်ရှိလေတော့သည်။
“ ဆင်းတော်မူပါ အစ်ကိုကြီး ” ဆိုပြီး ကျီဆယ်အပြုံးလေးနဲ့ လှမ်းကာစလိုက်သည်။ ကျွန်တော်လဲအလိုက်ထိုက်
ဆင်းပြီး အန်တီလေးနောက် လိုက်သွားတော့သည်။ ငယ်ဘဝ အကြောင်းတွေပြောရင်း စာရင်းသောက်ရင်း အချိန်
တွေ ကုန်ဆုံးသွားခဲ့သည်။ ညအိမ်မှာတီဗွီကြည့်ရင်း စားဖို့မုန့်ဝယ်ကာ အိမ်သို့ပြန်လာတော့သည်။ အိမ်ရောက်တော့
အန်တီလေး အပေါ်ထပ်တက်သွားပြီ ကျွန်တော်ကတော့ တီဗွီရှေ့မှာ ထိုင်ကာနေလိုက်သည်။
ဘာကားကြည့်ရင် ကောင်းမှလဲတွေးကာ ခွေစင်ကခွေတွေ ဖွကြည့်လိုက်သည်။ ဘာကားမှန်းမသိတဲ့
ဇာတ်ကားလေးတခု တွေ့လိုက်သဖြင့် ကောက်ကာကြည့်ပြီး စက်ထဲထည့်လိုက်သည်။ ကိုးရီးယား ရာဇဝင်ကား
ဖြစ်နေတော့သည်။ ကျွန်တော်က သိုင်းကားတွေ ရာဇဝင်ကားတွေဆို အရမ်းကြိုက်တယ်လေ မုန့်တွေစားရင်း
တယောက်ထဲ ကြည့်နေလိုက်ချိန် အပေါ်ထပ်ကနေ အန်တီလေး ညဝတ်ဂါဝန်ကြီးနဲ့ ဆင်းလာသည်။
“ တယောက်ထဲ ဘာကားတွေ ကြည့်နေတာလဲ ဒီကားကောင်းတယ် အန်တီလေး ကြည့်ပြီးပြီ ”
“ ဟုတ်လား ကျွန်တော်က ရာဇဝင်ကားတွေကြိုက်တယ်... အန်တီလေးရ ”
“ အင်း အင် ကြည့်လေ... အန်တီလေးလဲ ကြည့်မယ် ”
ဆိုပြီးတော့ ကျွန်တော့်ဘေးကို ဝင်ထိုင်တော့သည်။ ဇာတ်ထဲက တဘက်နိုင်ငံက ဘုရင့်သမီးကို ဒီဘက်
ဘုရင်ဆီ ဆက်သရတယ်။ ဒီဘက်ဘုရင်ကြီးက သူကိုယ်ရံတော်နဲ့ပဲ ဆက်ဆံတာ၊ သူ့မိဘုရားကိုတော့ မဆက်ဆံဘူး။
ပြီးတော့ သူမိဘုရားကို သူ့ကိုယ်ရံတော်နဲ့ မင်္ဂလာဦးည အတူအိပ်ဖို့ ချိန်းလိုက်တော့သည်။ ကျွန်တော်ရော အန်တီ
လေးပါ အသံတွေတိတ်ကာ စိတ်ဝင်တစား ကြည့်နေလိုက်သည်။ ကိုယ်တော်က မိဖုရားအခန်းသို့ ဝင်လာပြီး မိဖုရား
ကုတင်ပေးမှာ ဝင်ထိုင်ကာ စိုက်ကြည့်နေတော့သည်။
ကိုယ်ရံတော် စိတ်လှုပ်ရှားနေသလို မိဖုရားကြီးလဲ စိတ်တွေလုပ်ရှားနေတော့သည်။ ကြည့်နေတဲ့ ကျွန်တော်
လဲ စိတ်တွေလူပ်ရှားရင်း လီးကပါ မတ်လာတော့သည်။ ထို့နောက် မိဖုရားရဲ့ အကျႌကြိုးစာလေးကို ဖြည်ပြီး စုပ်လိုက်
တော့ ကြည့်နေတဲ့ကျွှန်တော်“ကလု”ဆိုတဲ့ မျိူချတဲ့အသံ ထွက်ပေါ်လာတော့သည်။
စိတ်ပါဝင်စားစွာ ကြည့်နေချိန် ကျွန်တော့်ပေါင်ပေါ် အန်တီလေး လက်ရောက်ရှိလာပြီး ကျွန်တော့်လီးကို
စတင်ပွတ်နေတော့သည်။ ဇာတ်လမ်းမှာ အရှိန်ရလာတာနဲ့အမျှ အန်တီလေးကလဲ ကျွန်တော်ဘောင်ဘီးအတွင်းကို
လက်ထည့်ပြီး စတင်ကိုင်တွယ် နေလိုက်သည်။ ကျွန်တော်လဲ ဖီးတက်လာတော့ ဘယ်လက်နဲ့ အန်တီလေးဖင်ကြီးကို
ပွတ်ကာညစ်ကာ လုပ်နေရင်း
“ အား... အား... ဟင့် ဟင့် ”
ဇာတ်လမ်းထဲမှာ လိုးနေတဲ့ အသံတွေ ထွက်တာနဲ့အမျှ အန်တီလေး မထိန်းနိုင်တော့လို့ ထင်သည်။
ကျွန်တော့် အပေါ်သို့တက်ခွထိုင်ကာ ကစ်ဆင် စပေးလိုက်သည်။ အးရပါးရ ကျွန်တော့နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်ယူပြီး
အန်တီလေးလျှာကို ကျွန်တော့်ပါးစပ်ထဲ ထည့်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့် လျှာကိုစုပ်လိုက်နဲ့ အရှိန်တွေ တက်လာတော့
သည်။ ကျွန်တော်လဲ ဖင်ကြီးနှစ်ခုကို ကိုင်ကာ ပြန်စုပ်ရင်း အန်တီလေး အပေါ်အကျႌကိုချွတ်ကာ နို့နှစ်လုံးကို စုပ်ကိုင်
ကာ စို့လိုက်ပါတော့သည်။
အပေါ်ကနေခွထိုင်ပြီး ကျွန်တော့်လီးပေါ် အန်တီလေး အဖုတ်ကြီးနဲ့ ပွတ်ကာပွတ်ကာ လုပ်နေသည်။
ကျွန်တော်လဲ နို့သီးလေးကို စွဲလိုက်စုပ်လိုက် နို့ဘေးသားတွေကို စုပ်လိုက်အရသာကို တွေ့နေတော့သည်။ထို့နောက်
အန်တီလေးက မတ်တပ်ထရပ်ပြီး ညဝတ်ကြီးကို ချွတ်ချကာ ကျွန်တော့် မျက်နှာထက်ပေါ်သို့ ခွထိုင်ကာ ကျွန်တော်
နှုတ်ခမ်းဝကို အဖုတ်ကြီးနဲ့ ကပ်လိုက်တော့သည်။ ရေပေါ်ထိုးသဖွယ် ရှေ့တိုးနောက်ဆုပ် လုပ်ကာနေတော့သည်။
ကျွန်တော်လဲ လျှာလေးကို အလိုက်သင့် ထုပ်ပေးလိုက်ပြီး အစိလေးစုပ်လိုက် အတွင်းနှုတ်ခန်းတွေကို လျှက်ဆွဲလေး
ဆွဲလိုက် ချိန်သားအညီဖြစ်နေတော့သည်။
တဟင်းဟင်းနဲ့ အန်တီလေးတို့ ကောင်းနေလိုက်ပုံများ တလောကလုံးကို မေ့လို့နေတော့သည်။ တဖန်
ဂျာပေးခံလို့ဝတော့ ဘေးသို့ ဆင်းချလိုက်ကာ ကျွန်တော်ဘောင်းဘီတွေကို ချွတ်ပြီး စတင်စုပ်တော့သည်။ ဥနှစ်လုံးကို
ကိုင်ကာ တဖြည်းဖြည်း ထွားလာသော ကျွန်တော့်လီးကို အားရပါးရ စုပ်နေတော့သည်။ ကျွန်တော်လက်ကတော့
အန်တီလေး စောက်ဖုတ်အပေါက်သို့ လက်နှစ်ချောင်းထည့်က တဗွတ်ဗွတ် မည်အောင်နှိပ်ေပေးနေလိုက်သည်။
စိုရွှဲနေသော အန်တီလေး အဖုတ်ကြီးနှိပ်လို့ ကောင်းမှကောင်းပဲ။
“ သား အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီမလား အန်တီလေးတော့ မရတော့ဘူး အလိုခံချင်နေပြီကွယ်”
ပြောပြီးတာနဲ့ ကျွန်တော့်အပေါ် တက်ထိုင်လိုက်သည်။ အန်တီလေးလက်နဲ့ ကျွန်တော့်လီးကိုကိုင်ကာ သူ့
အဖုတ် အပေါက်ထဲ သွင်းလိုက်ပြီး ဖြေးညင်းစွာ ထိုင်ချလိုက်သည်။
“ အား... အဟင့်... ”
“ ကောင်းလိုက်တာ တူးလေးရယ် အဖုတ်ထဲကို ကျင်သွားလိုက်တာများ... အဟင့်... အဟင့်... တကယ်
ကောင်းတယ် သား... ဖြေးဖြေးလေး လုပ်ပေးနော်... အဖုတ်ထဲမှာ အရသာကိုရှိလိုက်တာ... ”
ကျွန်တော်လဲ အောက်ကနေ ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကိုင်ကာ ဖြေးဖြေးချင်း ကောထိုးလေးထိုးနေလိုက်သည်။ အချိန်
ရလာတာနဲ့အမျှ အပေါ်ကအန်တီလေး ရိုက်ချက်တွေ ပြင်းထန်လာသည်။
“ ဖျောက်ဖျောက်... ဘုတ်ဘုတ် ”
“ အား အား အဟင့်... ကောင်းလိုက်တာ... စောက်ဖုတ်တခုလုံး ကောင်းလိုက်တာ... အား အား ”
“ အန်တီလေး သားအပေါ်က လိုးမယ်နော် ”
အင်းဆိုပြီး ဆိုဖာပေါ် ပက်လက်အိပ်ပြီး ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုကားကာ ကျွန်တော့်ကို လက်ကမ်းလိုက်သည်။
ကျွန်တော်လဲ အန်တီလေး ပေါင်းနှစ်ခုကြားဝင်ပြီး ကျွန်တော့်လီးကို ထည်းလိုက်သည် ထို့နောက် အားရပါးရ
လိုးတော့သည်။
ဖြောင်း ဖြောင်း... လိုးလို့ကောင်းမှကောင်း... ချောင်သလို ဖြစ်နေပေမယ့်... အန်တီလေးက စောက်ဖုတ်ကြွက်
သားတွေက ညစ်ဆွဲထားမှုကြောင့် အတွင်းမှာတင်းကျပ်မူတွေနဲ့ အရမ်းကောင်းတယ်။
“ အန်တီလေး... သားလိုးတာ... ကောင်းလား... ”
“ ကောင်းလိုက်တာ သာရယ်... သေသွားတဲ့ ယောက်ျားတောင် ဒီလောက်မလုပ်နိုင်ဘူး သားရယ်... နာနာ
လိုးနော်... အားမနာနဲ့... ကောင်းလွန်းလို့ အား အား အား အ ”
စောင့်စောင့်ပြီး လိုးရတာ ကောင်းမှာကောင်းဗျာ။ ချွေးတွေတကိုယ်လုံး ရွှဲလာသည်နှင့်အမျှ လိုးရတဲ့
အရသာကလဲ အကောင်းဆုံး ဖြစ်နေတော့သည်။
“ သား... နောက်ပေါက် ထည့်ပေးနော်... ”
ဆိုပြီး လေးဖက်ထောက်ပေးသည်။ ကျွန်တော်လဲ ဖင်နှစ်တုံးကိုဖြဲကာ နောက်ပေါက်ကို ဖြည်းညင်းစွာ
ထိုးသွင်းလိုက်သည်။
“ အား..... ကောင်းလိုက်တာ အဆုံးထိ ဖိထည့်လိုက်နော်... သား... ကောင်းလွန်းလို့ပါ ”
ကျွန်တော်လဲ ဖိပြီးထိုးထည့်လိုက်တော့သည်။ အဆုံးထိဝင်သွားချိန် ကျပ်နေတော့ လီးကျောတွေ တင်းလာ
တော့သည်။ တချက်နှစ်ချက် ပုံမှန်လေးလုပ်ပြီးတာနဲ့ စောင့်စောင့်ပြီး လိုးလိုက်တော့သည်။ စောင့်ပြီး ရိုက်သောကြောင့်
ကြီးမားသော ဖင်ကြီးရဲ့ အသာတွေနဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ ရိုက်ချင်တွေပေါင်းလိုက်တော့ တဖြောင်းဖြောင်းနဲ့ မည်နေတော့
သည်။
“ သား... အိပ်လိုက်နော်... အန်တီအပေါ်ကနေလုပ်မယ် ”
ကျွန်တော်အိပ်ပေးလိုက်ချိန် တက်ခွထိုင်ကာ မြင်းစီးလေတော့သည်။ အပေါ်ကနေ ခုန်လိုက်၊ မွေလိုက်၊
ပွတ်လိုက်နဲ့ အရှိန်တွေမြန်လာသည် တခဏကြာတော့
“ အာ အာ အာ အာ အ အ ပြီးတော့မယ် သား အအာ အာ အအာ အာ ”
တကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်ပြီ အချိန်တွေမြန်တာနဲ့အမျှ ကျွှန်တော်ကလဲ အောက်ကနေ အရှိန်မြင့်ကာ ထိုးလိုက်
တော့သည်။
“ အာ အာ အာ အာ ကောင်းတယ်... ကောင်းတယ်... အအာ အာအာ အာအ အာ ”
ပူနွေးနေသော စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ ကျွန်တော့် လရည်တွေ စီးဝင်ကားသွားချိန် ကာမရဲ့ အနှစ်သာကို ချွေးတွေ
နဲ့ အပြည့်အဝ ခံစားလိုက်တော့သည်။ အန်တီလေးလဲ ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်ပေါ် မှောက်ကာအိပ်ရင်း ငြိမ်သက်
နေတော့သည်။ ကောင်းလိုက်တဲ့ အရသာ ဘယ်မှာရှာရမှာလဲဗျာ။ လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ အချစ်ကြိုးသွယ်တဲ့
ကျွန်တော် ယခုတော့ လီးချောင်းလေးနဲ့ ချစ်ကြိုးသွယ်နေပြီလေဗျာ။
“ဘယ်လိုလဲ သားတူးရဲ့ တချီထဲနဲ့ ဖလက်ပြသွားပြီလား ဆက်ပြီးမလိုးနိုင်တော့ဘူးမလားကွယ့် အဟင့်
အဟင့် ”
ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်ပေါ် မှောက်အိပ်ပြီး အန်တီလေးက စကားလမ်းကြောင်း ရှာလိုက်တော့သည်။
“ ဟ ဟ ဟ ဘယ်သူ ဖလက်ပြတယ်ပြောလို့လဲ အန်တီလေးရ အန်တီလေးသာဟဲဟဲ... မျော့ချင်နေတာမှလား
သားသိတယ်နော် ”
မခံချင်စိတ်တွေဖြစ်လာအောင် စွပေးလိုက်တော့ သိတယ်မှလား ဆာလောင်နေသူတယောက်အဖို့
ချက်ချင်းပဲ...
“ မမောပါဘူး သားရယ်... သားမောနေမှာစိုးလို့ သိလား... သားသာလိုးမယ်ဆို အန်တီလေးက တညလုံး
အလိုးခံဖို့ အဆင်သင့်ပဲ သိလား--အဟင့် အဟင့် ”
“ စိန်လိုက်လေ ဘယ်သူ မခံနိုင်ဘူးဆိုတာ ကြည့်တာပေါ့ ”
“ သား နောက်တခါ နိုးထလာအောင် အန်တီလေး မူတ်ပေးမယ်နော်သား”
“ ကောင်းတာပေါ့ ဘတပြန်ကျားတပြန် မှုတ်မယ်လေ အန်တီလေးက အပေါ်ကစုပ်ပေး သားကအောက်က
နေ ဘာဂျာစွဲမယ်နော် ”
ပြောရင်းဆိုရင်း အန်တီလေးကို ကျွန်တော့်မျက်နှာပေါ် တက်ခွလိုက်တော့သည်။
“ ဒီအနေအထားကတော့ အသည်းယားစရာပဲ သား၊ ရင်တောင်ခုန်လာပြီ... သူအစွမ်း ကိုယ်အစွမ်း
ဖလည်လိုက်တာပေါ့ နော် သား... အဟင့် အဟင့် ”
စောစောကမှ တချီပြီးထားတော့ နည်းနည်းပျော့နေတဲ့ ကျွန်တော့်လီးကို စတင်ပြီး အန်တီလေးစုပ်လိုက်
တော့သည်။ ကျွန်တော်ကလဲ ဖင်တုန်းနှစ်ခုကြားက အန်တီလေး စောက်ဖုတ်ကြီးကိုဖြဲကာ အားရပါးရ ယက်တော့
သည်။
“ အား အား အား ”
အန်တီလေး အသံတွေ စတင်ထွက်လာတော့သည်။ လျှာကြမ်းကြမ်းနဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ယက်စုပ်ပေးနေရင်း
ဖင်ပေါက်ကြီးပါ လက်နဲ့နှိပ်ပေးချိန်
“ဘယ်လိုများ လုပ်နေတာလဲသားရယ် ကောင်းလိုက်တာ အဖုတ်တခုလုံးကို ကောင်းလိုက်တာ ” စုပ်ရင်းနဲ့
ပြောတော့သည်။
“ မရတော့ဘူးသား... အန်တီလေးကို လိုးတော့နော်... ခံချင်နေပြီ သားရယ် အဟင့် ဟင့်... ဗွတ် ဗွတ်--”
စပု ရ် င်း တွနလ့် မိ လ် ာတောသ့ ည။် ကျွန်တော်အ့ ပေါ်မ ှကြမ်းခင်းပေါ်သ့ ိုဆင်းကာ လေးဖက်ထောကက် ာနေရင်း
“ သား... လာလိုးတော့နော်... နာနာလေးလိုပေး... အမေလေး ကောင်းနေပြီ သားရေ ”
အန်တီလေး တော်တော်ခံချင်နေပြီဆိုတာ သိလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လဲ အန်တီလေး အနောက်ကနေ
ဒူးထောက်ကာ ဖင်နှစ်တုံးကြားက ပြူးထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ် ဝကြီးကိုတည့်ပြီး ဆောင့်ထည့်လိုက်သည်။
“ အား... အဟင့် အဟင့် ”
အန်တီလေး တကိုယ်လုံး တွန့်သွားသည်။ ကျွန်တော့်လီးကလဲ သေးတဲ့အစားထဲ မပါဘူးလေ။ တုတ်တုတ်
လေးနဲ့ အရှည်အနေထား ပုံမှန်ပဲဆိုတော့ အန်တီလေး ဆွဲနေတာနေမှာပေါ့ဗျာ။ ကျွန်တော်လဲ လီးကိုတဆုံးထည့်
တဆုံးထုတ်ပြီ်း ပြင်းပြင်းစောင့်ပေးလိုက်သည်။ တခန်းလုံး ငြီညူသံတွေ လွင့်လို့လေ
“ အား အား ပြွတ်ပြွတ်... အဟင့်... အ အ အ အ ... ဆောင့် ဆောင့် နာနာဆောင့် သားရယ်... အား...
ကောင်းလိုက်တာ... ”
ဆောင့်ချက်တွေ မြန်ဆန်လာတယ်။ အန်တီလေး ဖီတွေတက်လာပြီး တွန့်လိမ်ပြီးပြီးသွားခဲ့သည်။
“ အ အ အ အ သား... အန်တီလေး ပြီးပြီ... အားအား... ကောင်းလိုက်တာသားရယ်... ”
“ ကျွန်တော် မပြီးသေးဘူးအန်တီလေး ဆက်ခံပေးဦး ”
“ ဖြောင်း ဖြောင်း... ပြွတ် ပြွတ်... ”
စိုရွှဲနေသော စောက်ဖုတ် အရည်တွေနဲ့ဆိုတော့ အသံတွေက ထွက်လို့နေတာပေါ့ ဗျာ။
“ အန်တီလေး... ပက်လက်လန် အိပ်ပေးဗျာ... ကျွန်တော် မပြီးသေးဘူးလေ ”
အန်တီလေးက ပက်လက်လန်အိပ်ပေးချိန် ကျွန်တော် အန်တီလေးပေါက်နှစ်ခုကို ပခုံးမှာထမ်းပြီး စောက်ဖုတ်
ကြီးထဲထည့်ပြီး အားရပါးရ လိုးလိုက်သည်။
“ အား အားအား အားအာ ”
“ အဟင့် ဟင့် ဗြွတ်ဗြွတ် အားအား ”
“ သား ပြီးတော့မယ် အန်တီလေး... အာ အာ အာ အာ အ ”
ကျင်တက်လာသော ကျွန်တော့်ဒူးတွေမှတဆင့် လရည်တွေ အန်တီလေး အဖုတ်ထဲ စီးဝင်သွားတော့သည်။
အန်တီလေးတယောက် မျော့ကာ ဘာသံမှတောင် မထွက်တော့ပြီ ကျွန်တော်လဲမှောက်လျှက် နို့လေးငုံကာ မှိန်းနေ
လိုက်တော့သည်။
“ အန်တီလေး... ကောင်းလား... ”
“အင်း ကောင်းလိုက်တာ သားရယ်... ဘဝမှာ အလိုးခံဖူးသမျှထဲမှာ သားလိုးတာ အကောင်းဆုံးပါပဲ... ”
“ တညလုံး မအိပ်ရဘူးနော်... အန်တီလေး ဟင့်... ဟင့်... ပြောထားတာ မမေ့လိုက်ပါနဲ့... ”
“ သားသာ လိုးမယ်ဆို မိုးလင်းသွားပါစေ... ဒီစောက်ဖုတ် ပြဲလန်သွားပါစေ... လိုးလိုက်စမ်းပါသားရယ် ”
ဆိုပြီးတော့ ကျွန်တော့်အား တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားလိုက်သည်။ ကျွန်တော်လဲ နို့လေးကိုငုံကာ မှေးစက်နေ
လိုက်တော့သည်။ ကျွန်တော် အိပ်လို့မပျော်ဘူး ဖြစ်နေသည်။ အန်တီလေးကတော့ ဘေးမှာအိပ်မောတွေကျနေ
သည်။ ကျွန်တော့် အတွေးတွေ မေ့ဆီကို ရောက်နေခဲ့သည်။ ကျွန်တော် အန်တီလေး နိုးမှာစိုးရိမ်လို့ ညင်သာစွာထကာ
အပြင်ဝရံဒါသို့ ထွက်ခဲ့လေသည်။
လေပြည်အေးအေး တဝီးဝီး တိုက်နေသလို အေးမြသော လရောင်ရဲ့ စိုပြေမူတွေက ကျွန်တော်မေ့ကို သတိပို
ရသွားစေမိသည်။ ဘာတွေများ လုပ်နေမလဲ နေများကောင်းရဲ့လား။ စသောအတွေးများစွာနဲ့ တယောက်ထဲ လွမ်းနေ
မိတော့သည်။ အုပ်နံရံကို ကပ်ပြီးမှီကာ ထိုင်ချလိုက်သည်။
မေ အရမ်းလွမ်းတယ်မေ။ မောင်ဒီလို သာယာမူတွေရပြီး မေ့ကိုမေ့နေတာ တောင်းပန်ပါတယ်။ အတွေးထဲ
ကနေ တောင်းပန်နေမိတော့သည်။ ကျွီ တံခါးဖွင့်သံ လေးကြားလိုက်တော့ အန်တီလေး ထွက်လာသည်။
“ သား ဘာလုပ်နေတာလဲ အပြင်မှာအေးတယ်လေ ထ လာအထဲဝင် ဖျားလာမယ် ထ ထ လာ ”
ကျွန်တာ် အန်တီလေးကမ်းသော လက်ကလေးကို ဆွဲယူရင်း ထလိုက်တော့သည်။ ကျွန်တော့် ပခုံးလေးကို
ဖက်ကာ အတွင်းသို့ အတူတူ ဝင်လာကြသည်။ ကုတင်ပေါ်သို့ နှစ်ယောက်အတူ တက်ကာထိုင်လိုက်သည်။
“ ဘာဖြစ်လို့လဲ သား အန်တီလေးကို ပြောပြလေ ”
“ ကျွန်တော် မေ့ကိုသတိရနေတယ် လွှမ်းလဲလွှမ်းတယ် အန်တီလေးရယ် ”
“ အော်.. ဒါပေါ့သားရယ် ချစ်သူပဲလွမ်းမှာပေါ့ မနက်ဖြန်သား သူဆီသွားတော့လေ ဘာလဲ အန်တီလေးကို
အားနာနေတာ သွားမှာသာသွားလိုက်ပါ အန်တီလေးရဲ့ အချစ်က သားအပေါ်မှာ ဘာမှချူပ်နှောင်မထားဘူးလေ
၁၅၀၀ အချစ်လဲ မဟုတ်ဘူး။ ၅၂၈ လိုလဲမဖြူစင်ဘူး တယောက်နဲ့တယောက် လိုအပ်ချက်တွေရှိနေတာတူလို့
အတူနေဖြစ်သွားတာ ဟုတ်တယ်မလား ဒါ့အတွက် အတွေ့ကြုံကောင်းတွေရသွားပြီလေ။ သားချစ်သူအပေါ်သာ
သစ္စာရှိချစ်ပါနော် ”
အန်တီလေးရယ်ဆိုပြီး ကျွန်တော်အန်တီလေး ရင်ထဲတိုးဝင်လိုက်မိသည်။ ကျွန်တော် အိပ်ပျော်နေတာလား
အိမ်မက်မက်နေတာလားတော့ မသိဘူးဗျာ အန်တီလေး လာမေလားမမေးလားမသည်းကွဲ ကျွန်တော့်လီးကို
မှုတ် နေသည်။ အိမ်မက်လိုလို တကယ်လိုလို ဖြစ်နေသည်။ ကျွန်တော်မျက်လုံးတွေ ဖွင့်လိုက်တော့ အန်တီလေး
တယောက် ကုန်းပြီမူတ်ပေးနေတာ တွေ့လိုက်သည်။ ကျွန်တော် စောစောလေးကမှ အိပ်ပျော်သွားတာ အန်တီလေး
စိတ်တွေ ဆာလောင်နေပြီထင်သည်။ ကျွန်တော်လဲ အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်ကာ ဆက်အိပ်နေလိုက်သည်။
ကျွန်တော် လိုးချင်စိတ် မရှိတာအမှန်ပဲဗျာ ဒါပေမယ့် ငြိမ်ငြိမ်လေး နေလိုက်တော့သည်။ ကျွန်တော့်ရဲ့ တောင်
မတ်နေတဲ့ လီးကိုစုတ်ပေးရင်း အန်တီလေးစိတ်တွေ ဆာနေလောက်ပြီထင်တယ်။ သူလက်တဖက်ကလဲ သူ့အဖုတ်
ထဲကို နှိက်နေသည်။ ထို့နောက် ကျွန်တော့်လီးကို သေချာကိုင်ပြီး အန်တီလေးက သူ့အဖုတ်လေးကိုဖြဲကာ အပေါ်
ကနေ ထိုင်ချလိုက်တော့သည်။ လီးတခုလုံး စောက်ခေါင်းထဲ ဝင်သွားတော့ ကျွန်တော့်မျက်လုံး ပိတ်မထားနိုင်တော့
ဘူးလေ။
“ အာ... အာ... ”
“ သား ဒီလိုလေးပဲ အိပ်နေလိုက်နော်၊ အာ အာ ” ပွတ်လိုက် မွေလိုက်နဲ့ လုပ်နေသည်။
“ ကောင်းလိုက်တာ သားရယ်... အ အ အ... ကောင်းလိုက်တာ... နို့လေးတွေကို ကိုင်ပေးပါလားသား...
နို့သီးလေးကို ချေပေးနော်... အား အာ အာ အ... အဟင့် ” ဖီးလင်တွေ တက်နေတော့သည်။
ကျွန်တော်ကတော့ အောက်ကနေအလိုက်သင့် ပင့်ကော်ပေးလိုက်တော့သည်။ အန်တီလေး နို့နှစ်ခုကို
စုပ်ကိုင်ရင်း အားရပါးရ ပင့်ချက်ပြင်းပြင်းဖြင့် လိုပေးလိုက်သည်။ အရှိန်အပြင်းဆုံး ရောက်လာသည် အန်တီလေး
သူစောက်ပတ်ကြီးနဲ့ ဖိဖိပွတ်ရင်း စိုရွှဲလာတော့သည်။
“ အန်တီလေး သား... မရတော့ဘူး... အ အ အ အ အ အ အ ”
ကျွန်တော့် လရည်တွေ စီးဝင်သွားတော့သည်။ နှာစိတ်တွေ ကြီးနေသော အန်တီလေးလဲ ကျွန်တော့်ရင်
ဘတ်ပေါ် မှောင်ယက်သား မျော့နေတော့သည်။
မနက်လင်းချိန် မေ့ဆီသွားမယ် ဆိုတဲ့အသိနဲ့ အစောကြီး ကျွန်တော်နိုးနေတော့သည်။ အန်တီလေးတော့
ညကအရှိန်နဲ့ အိပ်ကောင်းနေဆဲဖြစ်သည်။ ကျွန်တော်လဲ မနိုးရက်တာရော ကျွန်တော်သွားတာ မသိစေချင်တာ
ကြောင့် တိတ်တိ်တ်လေး ထကာ ရေမိုးချိုးလိုက်တော့သည်။ အန်တီလေး အိပ်နေတာကို ဘေးကနေ ရပ်ကြည့်ကာ
စိတ်ထဲကနေ နှုတ်ဆက်လိုက်မိသည်။
ခွင့်လွတ်ပါ အန်တီလေး သားသွားပြီးနော် အရာရာတွက်ကျေးဇူးပါ သားသွားတော့မယ် ဆိုပြီး တိတ်တိတ်
လေး ထွက်လာခဲ့တော့သည်။ မေနဲ့တွေ့ရတော့မည် ဆိုတဲ့အတွေးများစွာနဲ့ ကျွန်တော်ပျော်နေခဲ့သည်။ ကျွန်တော်
ကားငှားပြီး မေတို့အဆောင်သို့ သွားလိုက်သည်။ မေနဲ့တွေ့ရင် ကျွန်တော့်ကိုများ စိတ်ကောက်နေမှလား စိတ်ဆိုးပြီး
ရန်ရှာနေမှလား ကျွန်တော်မှားခဲ့တာတွေ ပြန်ပေးဆပ်မယ်မေ--
အဆောင်ရှေ့ရောက်တော့
“ မေ... မေရေ... မေ ရှိလားဗျာ... ”
ကျွန်တော့်အသံလေးကြားတော့... မေပြေးထွက်လာတယ် ကျွန်တော့်ရှေ့ကို ပြေးလာခဲ့တယ်။ ထို့နောက်
ကျွန်တော့်မျက်နှာလေးကို ကြည့်ပြီး မျက်တွေလည်ကာ ဒီနှစ်ရက်လုံး ဘယ်တွေသွားနေတာလဲ မောင် မေ့ကို
ထားသွားတာမလား ဆိုပြီး မျက်ရည်တွေ ကျလာတော့သည်။ ထို့နောက်ကျွန်တော့်အား တင်းကျပ်စွာ ဖက်တွယ်
လိုက်တော့သည်
မောင်နဲ့ မခွဲနိုင်ဘူးမောင်... မေ့ကို ထားမသွားနဲ့နော်... မောင့်ကို အရမ်းချစ်တယ် ”
ကျွန်တော့်ရင်မှာ နာကြင်ရပါတော့သည်။
“ ခွဲမသွားပါဘူး မေရယ်... မောင်ခဏသွားလည် နေတာပါနော် အခု မေ့ဆီကိုနော် မောင်ပြန်လာပြီလေ
မငိုနဲ့မေ... မေ့ကို မောင်အရမ်းချစ်တယ်ဆိုတာ ယုံပါကွယ် ”
“ မောင် ခဏလေးစောင့်နော်... မေ အခုလာခဲ့မယ် ” ဆိုပြီး အဆောင်ထဲ ပြေးဝင်သွားသည်။ တခဏနေကျ
တော့ လွယ်အိပ်ကလေးတလုံးဖြင့် ထွက်လာသည်
“ သွားမယ်... မောင် ”
“ ဘယ်သွားမှာလဲ... ဒီနေ့ အိမ်ပြန်ကြမယ်လေ ဟုတ်ဘူးလား ”
“ မဟုတ်တော့ဘူး... မောင်မေ့ကို ခိုးတော့လေ... ဒါလေးတောင် မသိဘူးလား မောင်ရယ်... အဟင့် အဟင့်”
ဆိုပြီး ရှက်ပြုံးလေးနဲ့ ရယ်နေတဲ့ မေ့ကိုကြည့်ပြီး
“ တကယ်လား မေ... ဟ ဟ ဟ... ပျော်လိုက်တာ... ပြန်ပြင်လို့ မရဘူးနော် နောက်ခါမှ... ”
“ စိတ်ချမောင် လုံးဝမပြင်ဘူး... မောင်သာထွက်မပြေးနဲ့နော် ဟင့်ဟင့် ”
ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် ပျော်ရွှင်စွာနဲ့ ကားငှားပြီး နီးစပ်ရာ ရပ်ကွက်ရုံးမှာ လက်မှတ်ထိုးပြီး ဟိုတယ်တခုမှာ
အခန်းတခန်း ငှားလိုက်တော့သည်။ အခန်းထဲရောက်တော့ ပူအိုက်လို့
“ လာ မေ... ရေချိုးရအောင်နော် ”
“ ဟာ... အတူမချိူးပါဘူး မောင်ကလဲ မောင်ဘာသာချိုး မေ နောက်မှချိုးမယ် မောင်နော် ခုမှလက်ထပ်ထား
တာမကဲနဲ့ မေရှက်တယ် ဟွန်... ”
“အင်းပါ... ဒါဆိုလဲ မောင်အရင် ချိုးလိုက်တော့မယ်နော် ” ကျွန်တော်အမြန်ဆုံး ချိုးလိုက်တော့သည်။ မေ့ကို
ကျွန်တော် ထာဝရ ပိုင်ဆိုင်ရတော့မည်။
“ သွားချိူးတော့မေ... မောင် စောင့်နေမယ်နော်... ”
“ ဘာတွေ ပြောနေတာလဲ သွား--လာမချောင်းနဲ့နော် မောင်... အဟင့် ”
“ မြန်မြန်ချိုးနော်... မေ... အကြာကြီးမချိုးနဲ့နော် ”
--ဒုန်း-- တံခါးလေး စောင့်ပိတ်လိုက်တော့သည်။
“ ကျွီ ” ရေချိုးခန်းတံခါးေးလး ပွင့်လာခဲ့သည်။ ကျွန်တော့် ရှပ်အကျႌကို ဝတ်ဆက်ထားသည့် ပေါင်လည်
လောက် ထိရှည်တဲ့ ကျွန်တော့် ရှပ်ကိုဝတ်ဆင်ထားတော့ မေ့အလှက တမျိူးတဖုံ လှနေတော့သည်။ ဖွေးဖြူနေသော
ပေါင်တံလေးကို ဆွဲအားတေ ပိုနေတော့သည်။ ကျွန်တော်ချက်ချင်းထကာ မေ့ကိုသိမ်းပြီးပွေ့ချီမလိုက်တော့သည်။
“ အမလေး... မောင်... အဟင့် ဟင့်... ကျမယ် ” ဆိုပြီး ကျွန်တော့်လည်တိုင်လေးကို ဖက်ထားလိုက်သည်။
ကျွန်တော် ကုတင်ထက်သို့ အလိုက်သင့် ပွေ့သွားကာ ညင်သာစွာ ချလိုက်တော့သည်။ အပေါ်စီးကနေ
မေ့ဆံပင်တွေသပ်ပေးကာ မေ့နှုတ်ခမ်းပေါ်သို့ အနမ်းမိုးစက်တွေ စတင်ရွာချလိုက်တော့သည်။ ကျွန်တော် ကြယ်သီး
လေးတွေ တခုချင်းဖြုတ်ပြီး ဘောလီ မဝတ်ထားတဲ့ မေ့နို့သီးခေါင်းရဲရဲလေးကို စတင်စုပ်ပေးလိုက်ရင်း နို့အုံလေး
နှစ်ခုကို စုပ်ကိုင်ပေးလိုက်တော့သည်။
ထို့နောက်နို့စို့ပေးနေရင်း ကျွန်တော့် နှုတ်ခမ်းတွေ မေ့စောက်ပတ်နားသို့ ထိုးကပ်လိုက်တော့သည်။ မေရဲ့
အကွဲကြောင်းလေးသာမြင်ရတဲ့ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးကို ခပ်ပြင်းပြင်းရက်ပေးပြီး စောက်စိလေးကို အားရ
ပါးရ စုပ်ပေးလိုက်တော့ မေ့ခမျာ ကော့ထိုး တွန်းလိမ်သွားတော့သည်။
“ မောင်... ဘယ်လို လုပ်နေတာလဲ... အဟင့် ဟင့် ”
“ မေ... နာလို့လား... မကောင်းလို့လားဟင်... ”
“ မဟုတ်ဘူး မောင်... ကောင်းလွန်းလို့ပါ... အရမ်းကောင်းလာလို့... အတွင်းမှာ တမျိူးခံစားနေရတယ်...
မောင်... အဟင်ဟင့်... ” စိုရွှဲလို့ လာတော့သည်။
ကျွန်တော်လဲ မေအဆင်သင့် ဖြစ်နေပြီဆိုတာ သိလိုက်တော့ မေ့ကိုကျွန်တော့် လီးကိုမလွေခိုင်းတော့ပဲ
ထိုးသွင်းလိုက်သည်။
“ အား... မောင်... နာတယ် ... အာ... အာ... ”
ကျွန်တော်အဆုံးထိတောင် မထည့်ရသေးဘူး အဖျားလေးသာ ဝင်တုန်း မေကအော်တော့သည်။ အပျိူစစ်စစ်
စောက်ဖုတ်ထဲ လီးထည့်တာ ဒီလောက်တော့ ခက်မှာပေါ့ဗျာ။
“ ခဏလေးပါမေ တချက်ပဲအောင့်ခံလိုက်နော် ခဏနေကောင်းသွားမယ် ”
“ နာတယ်မောင်ရဲ့ အင်ပ်... မောင်... ဖြည်းဖြည်းလေးထည့်နော်... အဟင့် အဟင့် ”
ကျွန်တော် လီးကိုဖြေးဖြေးချင်း ထုပ်လိုက်သွင်းလိုက် တချက်ချင်းလုပ်ရင်း တဝက်လောက်တော့ ဝင်သွားခဲ့
သည်။
“ နာသေးလားမေ... နာနေသေးလား... ”
“ အင်... ရပါတယ်... စောစောကလောက် မနာတော့ဘူး မောင်... အဟင့် ဟင့် ”
ကျွန်တော်လဲ နို့လေးတွေစို့ရင်း စကားလေးပြောရင်း အဆုံးထိ ထိုးထည့်လိုက်တော့သည်။
“ အား အား အ... နာလို့လား မေ... ”
“ မသိဘူး ဘာတွေမေးမှန်း မသိဘူး ရှက်ပါတယ်ဆို မောင်... အဟင့် ဟင့် ”
ကျွန်တော် အလျင်မလိုပဲ ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုးသွင်းလိုက်တော့သည်။ မေအောက်ကနေ ပင့်ကာပင့်ကာ
သူအဖုတ်ကြီးကို ကော့ပေးလာတော့သည်။ စောက်ရည်တွေလဲ စိုရွှဲလာတော့သည်။ တသက်လုံး စားရမယ့် အရာမို့
ကျွန်တော် ညင်သာစွာနဲ့ပဲ လုပ်ရင်းပြီးဆုံးလိုက်တော့မည်........
လက်ကလေးတွေနဲ့ ချစ်ကြိုးသွယ်ခဲ့တဲ့ ကျွန်တာ်... ခုတော့ လီးကလေးနဲ့ ချစ်ကြိုးသွယ်လိုက်တောသည်။
ပြီးပါပြီ။
