နမ်းလိုက်တော့မယ်နော်

နမ်းလိုက်တော့မယ်နော်


``ဟယ်....င့ါပန်းပင်လေးတွေကုန်ပါပြီ..... မေမေ မေမေ....လာပါအုန်း....ဒီမှာ `ဇာလေး´ ပန်းပင်လေးတွေ ကုန်ပြီ........´´

အိမ်ရှေ့ပေါ်တီအောက်မှ စီကနဲထွက်ပေါ်လာသော အသံစူးစူးလေးကြောင့် ပန်းပင်တွေကြား ငုတ်တုတ်ထိုင်၍ နှင်းဆီအိုးတွေအောက်တွင် အုတ်ခဲတွေခုနေသော မြင့်ကျော်တစ်ယောက် လှမ်း၍ကြည့်မိလိုက်သည်။ပြီးတော့ သူ့မျက်နှာက တဖြေးဖြေးပြုံးဖြီးဖြီးကြီးဖြစ်လာသည်။

``တော်တော်လှတာပဲ.....ဟင်း´´

အသက်(၁၈)နှစ်အရွယ် ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ကောင်မလေးတစ်ယောက်ခုန်ဆွခုန်ဆွနှင့်စပ်မထိဖြစ်နေသည်။ ထိုစဉ်မှာပင် အိမ်ထဲမှအသက်လေးဆယ်အရွယ် ဖြူဖြူဝဝအမျိုးသမီးကြီးတစ်ယောက်ထွက်၍လာသည်။

``ဟဲ့ သမီး....ဘာဖြစ်နေတာလဲ´´

``ဒီမှာ မေမေ မတွေ့ဘူးလား....သမီး ဇီဇဝါပင်တွေ ငုတ်တိုပဲကျန်တော့တယ်.....ဟိုတောသားလက်ချက် မဟုတ်လား....´´

ဇာလေးဖြူ ငိုသံပါနှင့်ပြောနေသည့်ကြားက နောက်ဆုံးစကားတွင်ဒေါသသံက ပါလာသည်။ မြင့်ကျော် အုတ်ခဲတစ်လုံးကိုလှမ်းယူရင်း ဇက်ကလေးပုသွားသည်။

``ဟယ်.....ဇာလေးကလဲ....မေမေခိုင်းလို့သူလုပ်ရတာဘဲကွယ်.....သမီးပန်းပင်တွေကလဲပြန်ပြီးတက်လာမှာပဲဟာ.....နောက်ပြီး ကိုယ့်အစ်ကိုဘဲ တောသား တောသားနဲ့ မခေါ်ပါနဲ့သမီးရယ်.....´´

``ဟွန်း.....´´

ဇာလေးဖြူ မျက်စောင်းခဲ၍ နှုတ်ခမ်းစူပစ်လို်က်သည်။ ထိုအချိန်မှာပင် အိမ်ကြီးအတွင်းမှ အသံသြသြကြီးဖြင့် ယောကျင်္ားကြီးတစ်ယောက်၏အသံထွက်၍လာသည်။

``သမီး....ဇာလေး....ခဏလာအုန်း´´

ဇာလေးဖြူမျက်နှာပျက်သွားပြီး မသွားချင်သွားချင်ခြေလှမ်းမျိုးဖြင့် အိမ်ထဲသို့ဝင်လာခဲ့သည်။ ဧည့်ခန်းထဲတွင်တော့ အသားညိုညို ဗိုက်ရွှဲရွှဲဖြင့် အသက်(၄၀)ကျော်အရွယ် ယောကျင်္ားကြီးတစ်ယောက်ထိုင်၍
နေသည်။

``လာ...သမီး ထိုင်´´

ဇာလေးဖြူ ကုလားထိုင်တစ်လုံးတွင် ဝင်၍ထိုင်လိုက်သည်။

``သမီး စာတွေလိုက်နိုင်ရဲ့လား......´´

``ဟုတ်ကဲ့....´´

``မလိုက်နိုင်ရင် မောင်မြင့်ကျော်ကို ပြခိုင်း´´

``ဖေဖေကလဲ.....´´

``ကိုဘကောင်းကလဲ ကျွန်မသမီးက စာတော်ပြီးသားပါ....´´

ခုမှ ဧည့်ခန်းထဲရောက်လာပြီး ကုလားထိုင်တွင်ဝင်ထိုင်လိုက်သော အမျိုးသမီးကြီးကဝင်၍ပြောလိုက်သည်။

ဦးဘကောင်း၏မျက်နှာကြီး မဲ့သွားသည်။

``နောက်ပြီး သမီးကို ဖေဖေပြောရအုန်းမယ်....တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူဆိုပြီး ယောကျင်္ားလေးသူငယ်ချင်းတွေထားတာလဲ သတိထားအုန်း......ဟို မောင်သော်ဇင်ဆိုတဲ့ကောင်လေးကတယ်မဟန်ဘူးလို့
ကြားတယ်....´´

ဇာလေးဖြူ သူ့အဖေမျက်နှာကိုငေါက်ကနဲ မော့ကြည့်သည်။

``ဒါ.....ဒါ ....ဟိုတောသားဂုံးချောတာမဟုတ်လား´´

``ဘယ်တောသားလဲ´´

``သမီးက မောင်မြင့်ကျော်ကိုပြောတာ ကိုဘကောင်းရေ....သမီး ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေးအတွက်က ကျုပ်ပြောပါ့မယ် ကိုဘကောင်းရယ်.....ရှင့်မလဲ.....´´

``ဟင်း....ဘာပြောမှာလဲ .....မင်းမပြောလို့ ငါပြောနေရတာ မခင်စန်း....´´

မခင်စန်းထပ်ပြီး အထွန့်တက်ရန်ပါးစပ်ပြင်လိုက်ပြီးမှ ဘာမှမပြောပဲ အသာငြိမ်နေလိုက်သည်။ အထွန့်တက်လိုက်မည်ဆိုပါက ဒီနေ့ ကိုဘကောင်းတစ်နေ့လုံးအိမ်တွင်ရှိမည်ဖြစ်၍ တစ်နေကုန်မပြီးနိုင်မစီးနိုင်
တဗြစ်တောက်တောက်ပြောဆိုနေမည်ကို ဒေါ်ခင်စန်းကသိထားလေသည်။

``သမီးက မောင်မြင့်ကျော်ကို တောသားပြောတော့ သမီးကလဲဘယ်မှာမွေးတာလဲ ........ မောင်မြင့်ကျော်နဲ့တစ်ရွာထဲဘဲမို့လား....´´

``ဟွန်း.....သမီးတို့က ရန်ကုန်ကိုငယ်ငယ်လေးထဲကလာနေတာ.....သူကခုမှ......´´

``အဲ့ဒါ မောင်မြင့်ကျော် အဖေသန်းရွှေကောင်းလို့ ဖေဖေတို့မိသားစုခုလို ရန်ကုန်မှာတင့်တင့်တယ်တယ်နေနိုင်တာပေါ့´´

``ဖေဖေကလဲ ပြောလိုက်ရင် ဒီဘူတာပဲစိုက်လာတာပဲ.......သမီး ကျောင်းချိန်နီးပြီ သွားတော့မယ်.....´´

``တယ်လဲခက်တဲ့ခလေးဘဲ.....´´ အစချီကာ ဦးဘကောင်းမှာ တဗြစ်တောက်တောက်ပြောရင်း ဧည့်ခန်းထဲတွင်ကျန်ခဲ့လေသည်။ ဇာလေးဖြူထသွားသည်နှင့် ဒေါ်ခင်စန်းလဲထိုင်ရာမှထကာ ဧည့်ခန်းထဲမှ
ထွက်သွားကြလေပြီဖြစ်သည်။

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

မြင့်ကျော်၏ အဖေဦးသန်းရွှေနှင့်ဦးဘကောင်းတို့မှာ မုံရွာမြို့နယ် ရွာလေးတစ်ရွာမှ ငယ်သူငယ်ချင်းတွေဖြစ်လေသည်။ အရွယ်ရောက်လာတော့ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်မိုးကုတ်တွင်ငါးနှစ်ကြာလောက် ကျောက်
တွင်းအလုပ်ကိုသွားလုပ်ခဲ့ပြီးပြန်လာတော့ သိန်းတန်ကျောက်တစ်လုံးရလာခဲ့သည်။ ရွာသို့ရောက်လာတော့ ဦးသန်းရွှေက အရင်အိမ်ထောင်ကျပြီး နောက်ဦးဘကောင်းက မခင်စန်းနှင့်အိမ်ထောင်ကျသည်။
ဦးသန်းရွှေက မြင့်ကျော်ကိုမွေးပြီး(၅)နှစ်အကြာ ဦးဘကောင်းက ဇာလေးဖြူကိုမွေးသည်။ ကလေးတွေကိုချီထားရင်း သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ဆုံမိလျှင် မင်းသားနဲ့ငါ့သမီး၊ ငါ့သမီးနဲ့မင်းသား ကြီးလာရင်ပေးစား
မယ်ဟု မကြာခဏနောက်ပြောင်ကျီစယ်တတ်လေသည်။ ဇာလေးဖြူ (၅)နှစ်သမီးအရွယ်တွင် ရန်ကုန်သို့ပြောင်း၍ အခြေချရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ ထိုအခါ ဦးသန်းရွှေက ရွာတွင်ပင်ဆက်၍နေမည်ဖြစ်သဖြင့်
ငွေများများမလိုကြောင်းနှင့် ရန်ကုန်သို့ပြောင်းမည့် ဦးဘကောင်းအတွက် သူရထားသည့်ဝေစုထဲက ငွေတစ်ဝက်ကိုပေးလိုက်လေသည်။ မြင့်ကျော် ဆယ်တန်းအောင်တော့ စက်မှုတက္ကသိုလ်တက်ခွင့်ရသဖြင့်
ရန်ကုန်ရှိ ဦးဘကောင်းအိမ်သို့ပို့လိုက်သည်။ နောက် ဇာလေးဖြူကလဲ (၁၀)တန်းအောင်သွားပြီး ၀ိဇ္ဇာသိပ္ပံတက္ကသိုလ်တွင် သချင်္ာအဓိကနှင့် တက်နေပြီဖြစ်သည်။

တက္ကသိုလ်ကင်တီးတွင် ပျားပန်းခတ်မျှ ကျောင်းသားကျောင်းသူများပြည့်နှက်နေသည့်ကြားတွင် ဇာလေးဖြူနှင့်သူငယ်ချင်းတစ်စုမှာ ဆိုင်တစ်ဆိုင်တွင်ဝိုင်းဖွဲ့၍ထိုင်ကာ အသုတ်စားနေကြသည်။

``ဇာလေး....´´

``ဘာလဲ မေခင်´´

``အော်.....မင်းအစ်ကိုက တော်တော်ချောတာပဲ.....တို့နဲ့မိတ်ဆက်ပေးပါလား....´´

မြင့်ကျော် ဟိုတစ်နေ့က သူမကိုလိုက်ပို့ရင်း မိန်းထဲသို့ရောက်ပြီးကတဲက ဒီကောင်မတွေ ဒီစကားခဏခဏပြောသည်။

``ဟုတ်တယ်လေ ဇာလေးရ....သူက R.I.T ကမို့လား.....သဘောလဲကောင်းပုံရတယ်.....ဒီတစ်ခါလာရင် ငါဒကာခံပါ့မယ်.....ထမင်းအတူစားကြရအောင်.....´´

``ဟုတ်တယ်.....သူဇာပြောတာ မေခင်ထောက်ခံတယ်.....´´

``ဟွန်း ကောင်မတွေ တော်တော်နံ့နေကြ.....´´

ဇာလေးဖြူ မျက်စောင်းထိုးပြီး ပြောပစ်လိုက်သည်။ မြင့်ကျော်နှင့်သူမတို့ အကြောမတည့်ပေမယ့် သူငယ်ချင်းတွေအဖြစ်သဲနေတာမြင်ရတော့ ဇာလေးဖြူစိတ်ထဲသဝန်တိုသလိုတော့ဖြစ်မိသား။

``ဒါနဲ့ ဇာလေး ငါသတင်းတစ်ခုပြောရအုံးမယ်.....မင်းစိတ်မကောင်းတော့မဖြစ်နဲ့.....မင်း သော်ဇင်ဆိုတဲ့ကောင် တနင်္ဂနွေနေ့က ပပဝင်းရုံထဲကနေ အီကိုက အေမီကျော်နဲ့တွဲပြီးထွက်လာတာတွေ့တယ်....´´

မေခင်စကားက ဒီတင်ရပ်သွားသည်။ ဇာလေးဖြူထံမှ ဘာစကားမှထွက်မလာသော်လည်း မေခင်ကိုကြည့်နေသော ဇာလေးဖြူ၏မျက်ဝန်းများထဲတွင် အရည်လေးတွေရစ်ဆိုင်း၍သွားသည်။ ပြီးမှ ဇာလေးဖြူက..

``ဟင်း.....သူ့ကို ငါကတွဲနေပေမယ့် ခုထိအဖြေမှမပေးသေးတာဟာ....´´

``ဟင် မင်းတို့ကလဲ....´´

``ကဲ....အတန်းချိန်နီးပြီ....ပိုက်ဆံရှင်းပြီး သွားကြစို့´´။ ဇာလေးဖြူက ကျသင့်ငွေကိုထုတ်ရှင်းပြီး စားသောက်ဆိုင်တန်းမှထွက်လာခဲ့ကြလေသည်။

အမှတ်(၉) ဟီးနိုးကားကြီး မာလာဂိတ်တွင်ရပ်လိုက်သည်။ ကားပေါ်မှ မြင့်ကျော်နှင့်ဇာလေးဖြူတို့ဆင်းလာကြသည်။

``ဟင်....ဘယ်လိုက်ဦးမလို့လဲ´´

``ကျောင်းထဲကိုလေ....´´

``ဇာလေး ဘာသာသွားတတ်ပါတယ်....အစ်ကိုပြန်တော့....´´

``ဟင်....ဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲ....´´

``မသိဘူး....အစ်ကို ယုဒဿန်ဘက်ကူးတော့......ဇာလေး ဒီကရပ်ကြည့်နေမယ်.....အစ်ကို ကားပေါ်တက်သွားပြီးမှ ဇာလေးကျောင်းထဲဝင်မယ်....´´

မြင့်ကျော် လမ်းကိုဖြတ်ကူးရင်း ယုဒဿန်ရှေ့ပလက်ဖောင်းတွင်ရပ်လိုက်သည်။ ထိုစဉ် အမှတ်(၉) ဟီးနိုးကားကြီးရပ်လာ၍ မြင့်ကျော် ကားပေါ်တက်ပြီးပြန်လာခဲ့လေသည်။

``ဘယ်လိုလဲ ကိုသော်......ဇာလေးပြောတာရှင်းတယ်နော်....တွေ့တဲ့သူက အသေအချာကိုတွေ့တာ......မငြင်းချင်နဲ့....´´

ဇာလေးဖြူ၏စကားကြောင့် သော်ဇင် ဘာဆက်ပြောရမည်မှန်းမသိတော့ပေ။ သော်ဇင်သိသည်ကတော့ အရမ်းလှသော ဇာလေးဖြူကိုလက်လွတ်မခံနိုင်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။

``ဇာလေးဆီကအဖြေကိုတော့ ကိုသော်မမျှော်လင့်ပါနဲ့တော့......ပြီးတော့ ဇာလေးကိုလဲ မဆက်ဆံပါနဲ့တော့....ကဲ ကျွန်မသွားမယ်....´´

``ဟို....နေ....နေပါအုံး....ကိုသော့်ကို ဇာလေးအခွင့်ရေးလေးတစ်ခုတော့ပေးပါ....´´

``ဘာလဲ....´´ >:(

``အဲ့ဒီ အေမီကျော်ဆီကို ဇာလေးခဏလောက်လိုက်ခဲ့ပါလား......ဇာလေးအထင်လွဲနေတာတွေ သူနဲ့တွေ့ရင်ရှင်းသွားမှာပါ....သူနဲ့တွေ့ပြီးရင် ဇာလေးယုံချင်ယုံ မယုံချင်နေ.....ဇာလေးသဘောပါ....ခဏ
တော့လိုက်ခဲ့ပါလား.....´´

တစ်ဖက်သတ်များဆန်နေမလားဟူသော သံသယက ဇာလေးဖြူ သူမကိုယ်သူမမြင်မိလိုက်သည်။

``အင်းလေ....ကောင်းပြီလေ....´´

``ကဲ.....ကားပေါ်တက်´´

သရီးတူးသရီး အပြာရောင်ကားလေးက ဘွဲ့နှင်းသဘင်နောက်ဖက်အင်းယားစောင်းမှ မောင်း၍ထွက်လာခဲ့လေသည်။ နောက်မကြာမှီမှာပင် အင်းစိန် ခဝဲခြံထဲမှခြံဝင်းတစ်ခုထဲချိုးဝင်လိုက်သည်။ တစ်ထပ်တိုက်ပု
လေးတစ်လုံးရှေ့တွင်ရပ်လိုက်ပြီး သော်ဇင်ကကားပေါ်မှဆင်းပြီး အိမ်ရှေ့သို့အလျှောက်အထဲမှထွက်လာသော ကရင်ကြီးတစ်ယောက်နှင့်တွေ့လိုက်ရသည်။ သော်ဇင်ဘာပြောလိုက်သည်မသိ။ ကရင်ကြီးခြံဝဖက်
သို့ ထွက်သွားသည်။

``အေမီကျော် ဟိုဖက်လမ်းသွားနေတာ.....သွားခေါ်ခိုင်းလိုက်တယ်....လာ....အိမ်ပေါ်က စောင့်ရအောင်လား....´´

ဇာလေးဖြူ ကားထဲမှထွက်လိုက်ပြီး သော်ဇင်နှင့်အတူ အိမ်ထဲသို့ဝင်ခဲ့လေသည်။ အိမ်ထဲရောက်တော့ ဇာလေးဖြူက ဧည့်ခန်းထဲတွင် ထိုင်ချလိုက်သည်။

``ခဏလေးနော်´´

သော်ဇင်ကပြောပြီးအိမ်အတွင်းဖက်သို့ဝင်သွားသည်။ ကိုယ့်အိမ်ကို်ယ့်ယာလိုဖြစ်နေသော သော်ဇင်အား ဇာလေးဖြူနဲနဲတော့အမြင်ဆန်းနေပြီးစိတ်ထဲမှလည်း သံသယစိတ်တွေပိုပြီးဖြစ်လာမိသည်။ ဧည့်ခန်းထဲ
သို့ ဇာလေးဖြူအကဲခတ်မိသည်။ နိုင်ငံခြားအမျိုးသမီးများ၏ မလုံ့တလုံပိုစတာကြီးများသာ နံရံတွင်ကပ်ထားသည်။ မိသားစုဓါတ်ပုံများကို မတွေ့ရ။ ဇာလေးဖြူစိတ်ထဲ မသိုးမသန့်ဖြစ်၍လာသည်။ (၁၀)မိနစ်လောက်ကြာတော့မှ သော်ဇင်အိမ်အတွင်းဖက်မှပြန်ထွက်လာသည်။ ဇာလေးဖြူထိုင်ရာမှ မတ်တပ်ထရပ်လိုက်သည်။

``ကျွန်မ ပြန်တော့မယ် ကိုသော်´´

``အိုး....နေပါအုန်း ခဏ´´

သူမရှေ့သို့ သော်ဇင်ရောက်လာသည်။ သူမနှာခေါင်းဝသို့ အရက်နံ့ကထောင်းကနဲဝင်၍လာသည်။

``ကျွန်မပြန်မယ် ဘတ်စ်ကားနဲ့ဘဲ ပြန်မယ်.....´´

``နေပါအုန်းဆို....´´

အိမ်ပေါက်ဝဖက်သို့လှည့်ထွက်သော ဇာလေးဖြူအားသော်ဇင်က အတင်းလှမ်းဆွဲလိုက်ပြီး တစ်ပါတည်းသူ၏ရင်ခွင်ထဲသို့ဆွဲ၍သွင်းလိုက်သည်။

``လွှတ်.....လွှတ်.....လွှတ်ဆို....ခွေးကျင့်ခွေးကြံနဲ့ ကဲဟာ....´´

``ဖျန်း.....ဖျန်း´´

သူ့ရင်ခွင်ထဲရောက်လာသော ဇာလေးဖြူအား သော်ဇင်ကအငမ်းမရငုံ့၍နမ်းသည်။ ဇာလေးဖြူက ရုန်းလဲရုန်း မျက်နှာလေးကိုလည်းရှောင်ဖယ်ရင်း သော်ဇင်၏ပါးနှစ်ဖက်အား ဘယ်ပြန်ညာပြန်ရိုက်ပစ်လိုက်သည်။

``ပါးရိုက်တယ် ဟုတ်လား....နင်ကရိုက်တော့ ငါက...ကဲ....´´

``ခွပ်...အမေ့....အ....´´

ဇာလေးဖြူ ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ပုံလျက်သားကျသွားပြီးသတိမေ့သွားသည်။ ပျော့ခွေ၍နေသော ဇာလေးဖြူ၏ကိုယ်ပေါ်မှအဝတ်အစားများကို တစ်လွှာချင်းချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်လေးက အချိုးအစား
ပြေပြစ်လွန်းလှသည်။ ပကတိစင်းလုံးချော မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ဖုထစ်ဖောင်းကားကာ ဖြူဝင်းမွတ်ညက်၍နေသည်။ ဆီးခုံမှအမွှေးနုလေးများကဖီးသင်ထားသလို အစီအရီလေးဖြင့်ကဗျာဆန်လှ၊ ချစ်စရာကောင်း
လှသည်။ အမွှေးလေးတွေကို လက်ဖဝါးဖြင့်ရွရွလေးပွတ်ကြည့်သည်။ နူးည့ံနွေးထွေး၍နေသည်။ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးနှစ်ဖက်က လေထိုးထားသော ပူဖောင်းလေးများနှယ် လက်ညှိုးထိပ်နှင့်ထိုးကြည့်တော့
အိဝင်သွားပြီး ပြန်လွှတ်လိုက်ချိန်ဖောင်းတက်လာသည်။ ပေါင်နှစ်ဖက်ထိပ်ထိ ကျယ်ပြန့်စွာပြေလျောသွားသော စောက်ဖုတ်လေးက ချက်အောက်ဗိုက်သားရစ်လေးထိ မို့ဖောင်း၍နေသည်။ အကွဲကြောင်းလေးက
နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းလေးထင်း၍နေသည်။

``လှလို်က်တဲ့ ကောင်မလေး....´´

တစ်ကိုယ်တည်းရေရွတ်လိုက်ပြီး ထွေးအိနေသောစောက်ဖုတ်လေးအား သော်ဇင်ငုံ့နမ်းလိုက်သည်။ မေ့မျောနေသော မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကိုသူတစ်ဖက်သတ်မလုပ်လို။ နူးနှပ်နှိုးဆွပြီးမှ သူကောင်းကိုယ်
ကောင်း လုပ်ချင်သည်။ ထို့ကြောင့် သော်ဇင်က ဇာလေးဖြူ၏စောက်ဖုတ်အုံလေးကို လျှာအပြားလေးဖြင့် ယက်တင်လိုက်သည်။ ဇာလေးဖြူ၏ပေါင်ဖြူဖြူလေးနှစ်ဖက်စေ့၍ကပ်သွားသည်။ နှုတ်ခမ်းသားဖောင်း
ဖောင်းလေးတွေက စေ့ကပ်ပြီးနေလေတော့ စောက်စေ့လေးကအကွဲကြောင်းထဲတွင် မြုပ်၍နေသည်။

​သော်ဇင်က စောက်စေ့လေးရှိရာကိုမှန်းပြီး လျှာဖျားလေးနှင့်ထိုးလိုက်ပြန်သည်။ `အ´ ကနဲအသံလေးနှင့်
အတူ ပေါင်နှစ်ဖက်ဘေးသို့ကားထွက်သွားသည်။ ဒီတော့စောက်စေ့လေးက ငေါက်တောက်လေးပေါ်၍လာသည်။ သော်ဇင်က စောက်စေ့လေးကိုနှုတ်ခမ်းဖြင့် ခပ်ဖိဖိလေးညှပ်ယူကာ လျှာဖြင့်ကလိလိုက်ကာ
သကြားလုံးစုပ်သလိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပေးလိုက်သည်။

``အ....အား.....အဟင်း.....အင်း....အင်း....´´

ဇာလေးဖြူ၏ လှပသောအဝတ်မဲ့ခန္ဓာကိုယ်လေးကလူလိမ့်တွန့်လိမ်၍သွားသည်။ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကလည်း လူးလွန့်ရင်းအပေါ်သို့ကွေးတင်လိုက်ပေရာ စောက်ဖုတ်လေးမှာ ပြဲအာသွားပြီး စောက်ဖုတ်အတွင်း
သားရဲရဲလေးများကို ဖြတ်ကနဲတွေ့လိုက်ရသည်။ ထိုအခါ သော်ဇင်က စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့လျှာကိုလိပ်သွင်းပြီး စုပ်ပေးလိုက်ရာ ဇာလေးဖြူ၏ကိုယ်လုံးလေးတုန်တက်သွားသည်။

``ပြွတ်....ပလပ်.....ပြွတ်.....ပြွတ်.....ပလပ်.....ပလပ်....´´

``ရှုး...အား.....အင်း.....ဟင်း....ဟင်း....အီး....အိုး....ကျွတ်....ကျွတ်....´´

ဖင်စအိုလေးပေါ်လာသည်အထိ စောက်ဖုတ်လေးကကြွကြွတက်သွားသည်။ အလိုမတူပါပဲလျက် နှိုးဆွထိတွေ့မှုတွေကြောင့် ဇာလေးဖြူ၏သွေးသားများ ကာမရေစုန်တွင်မျောလေပြီ။ အားရပါးရ တပြတ်ပြတ်အ
သံမြည်အောင်လျက်ပေးနေသော လျှာနွေးနွေးကြီးကြောင့် စောက်ခေါင်းထဲ၌ပြစ်ချွဲချွဲအရည်ကြည်များစိမ့်ယိုထွက်ကျလာရပေသည်။ ဇာလေးဖြူမှာ ထကြွသောင်းကျန်းလာသော သွေးသားများကြောင့် လီးတစ်
ချောင်း၏လိုးသွင်းမှုကို တစ်ကြိမ်တစ်ခါမှမခံစားဖူးခဲ့သော်လည်း လီးတစ်ချောင်းနှင့်ပယ်ပယ်နယ်နယ်လိုးသည်ကိုခံချင်စိတ်များ တဖွားဖွားပေါ်ထွက်လာလေသည်။

``ပြွတ်...စွပ်....ပလပ်.....ပြွတ်.....ပြွတ်.....ပြတ်.....ပြတ်...ဟ....အား....အလာလာ.....အင်း....အင်း....´´

အသက်ကိုအောင့်ပြီး ခါးကိုကော့ကာစောက်ဖုတ်ထဲသို့ထိုးသွင်းကလိပေးနေသော လျှာဖျားကြီးကို စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်ဖြင့် တစ်အားညှပ်ယူဆွဲလိုက်မိသည်။ သဘာဝစွမ်းအားက ကြီးမားလှသည်။
ဖွေးဖွေးဖြူသော တင်သားကြီးနှစ်လုံးကြားမှ စအိုပေါက်နီနီရဲရဲလေးမှာ ရှုံ့ဝင်သွားလိုက်ပြန်ကန်ပြီးထွက်လာလိုက်နှင့် ရှုံ့ချီပွချီဖြစ်နေသည်။ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဖြဲပြီး အတွင်းသား
လေးများကို လျှာဖြင့်ထိုးထိုးယက်ပေးသည်။ ချွဲကျိပြစ်နွေးသောအရည်ကြည်လေးများကို မျိုချပစ်လိုက်သည်။

``တော်.....တော်ပါတော့.....အဟင့်....ဟင့်...´´

``ခံချင်လာပြီလားဟင်..´´

``အင်း.....အဟင့် ဟင့်....အင်း....ဟင့်´´

သော်ဇင်က ခံချင်လာပြီလားဟုမေးလိုက်သောအခါ မဆိုင်းမတွ`အင်း´ဟုပြန်ဖြေလိုက်ပြီးမှ ဇာလေးဖြူ တဟင့်ဟင့်ငိုချလိုက်မိသည်။ ဇာလေးဖြူ၏ ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးလေးကို အရသာခံကြည့်ရင်း
သော်ဇင်မှာသူ့ကိုယ်ပေါ်မှအဝတ်အစားများကို စိမ်ပြေနပြေချွတ်သည်။ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ဝတ်လစ်စလစ်လေးဖြစ်နေသော ဇာလေးဖြူမှာ သော်ဇင်ကိုကြည့်ရင်းလက်ဆစ်လေးတွေကို တစ်ဖြောက်ဖြောက်ချိုးလိုက်၊
ထောင်ထားသောဒူးနှစ်ဖက်ကို စုလိုက်ကားလိုက်ဖြင့်လုပ်လိုက်၊ စိတ်မရှည်နိုင်သလိုလှုပ်ရှား၍နေသည်။

``အို.....အိုး´´

ဇာလေးဖြူ မျက်လုံးလေးတွေဝိုင်းသွားသည်။

``ဟင်....ဒါ....ဒါကြီးနဲ့...´´

မရဲတရဲလေးကြည့်ရင်း စိုးရွံ့စွာမေးလိုက်မိသည်။

``မစိုးရိမ်ပါနဲ့ ကိုယ် မနာအောင်လုပ်ပေးမယ်နော် ပေါင်လေးကားပေးထား...´´

``ဟင့်....ဟင့်....ဒုက္ခပါပဲ မလုပ်ပါနဲ့လား...´´

သော်ဇင်က ပြဲလန်နီရဲနေသော လီးထိပ်ကြီးကို ရွစိစိဖြစ်နေသည့်စောက်ဖုတ်ဝလေးသို့တေ့သွင်းလိုက်သည်။

``ဗြစ်....အ...´´

ဒစ်ဝင်ရုံမျှဖြင့် မနာသော်လည်း လန့်ပြီးအော်လိုက်မိခြင်းဖြစ်သည်။ ရှက်စိတ်ကြောင့်လဲ အသားလေးများတုန်နေသည်။ လီးဒစ်ကြီးက စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေးကြားသို့ နစ်ဝင်ရုံမျှဝင်သွားသည်နှင့် လီးကြီး
ကို အကွဲကြောင်းအတိုင်းအထက်အောက်ဆွဲမွှေပစ်လိုက်သည်။

ဇာလေးဖြူ၏ နှုတ်ခမ်းများ တစ်ဖျတ်ဖျတ်တုန်ခါနေကြသည်။ နီစွေးသောနှုတ်ခမ်းလေးများဟကာ လျှာဖျားလေးနှင့်ယက်ပေးနေမိသည်။ စောက်ပတ်အဝမှ လီးကြီး၏အထိအတွေ့အာရုံမှာ ဇာလေးဖြူ၏တစ်ကိုယ်လုံးဖိန်းရှိန်း၍နေ၏။

““ဗြစ်.....ပြွတ်....””

““အ....အ..အီး””

နာကျင်လိမ့်မည်ကြိုသိထား၍ အသက်အောင့်ထားသည့်ကြားမှ ဇာလေးဖြူတစ်ကိုယ်လုံးဆတ်ကနဲတွန့်သွားအောင် လီးကြီးက ဆောင့်ဝင်သွားသည်။

““အား....ရှီး....နာတယ်....နာတယ်......အိုး....အိုး””

သော်ဇင်၏ ရင်ဘတ်ကြီးကိုဆီး၍တွန်းထားလိုက်မိသည်။ နာကျင်သောဝေဒနာသက်သာစေရန် ဇာလေးဖြူခြေနှစ်ဖက်ကို အစွမ်းကုန်ဖြဲကား၍
ခံသည်။ သို့သော် ပေါင်ဖြဲသလောက် စောက်ပတ်ကလိုက်ပြဲသည်မဟုတ်တော့ လီးကြီးက ကျဉ်းမြောင်းကျစ်လစ်သောစောက်ခေါင်းလေးထဲသို့
ပြည့်ကြပ်စွာ တိုးဝင်နေပေသည်။

““အား......အား....နာလိုက်တာ.....အ.....အား””

ဇာလေးဖြူ မည်မျှပင်နာကျင်စေကာမူ သော်ဇင်ကတော့ တစ်ပြားသားမျှမလျော့ပေ။ လီးကြီးကို လိုးသွင်းမြဲလိုးသွင်းနေသည်။ လီးတစ်ဝက်
ခန့်ဝင်သွားပြီး တင်းကြပ်နာကျင်သောဝေဒနာကိုခံစားနေရသည်။

““အား.....မရဘူး......မရဘူး......ဝူးဝူး...နာတယ်.....နာတယ်....””

စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ အပျိုမှေးလေးကအားတက်သရောရှေ့သို့တိုးဝင်လာသော လီးကြီးထိပ်အားဆီးကြို၍ခုခံတွန်းလှန်ပိတ်ဆို့လိုက်သည်။
ထိုအတွေ့ကြောင့် ပြင်းပြင်းထန်ထန်နာကျင်ခြင်းခံစားလိုက်ရရှာသော ဇာလေးဖြူခမျာ တစ်အားအော်လိုက်ပြီးမျက်ရည်ပေါက်လေးတွေစို့ထွက်
လာသည်။ အခြေအနေကိုသိလိုက်သော သော်ဇင်ကလည်း ဒီအတားအဆီးကို ချိုးဖောက်နိုင်ရန်အားယူပြီး လီးကိုဖိဆောင့်ချလိုက်သည်။

““ဗြစ်....ဖောက်.....အမလေး....သေပါပြီ””

လီးကြီးမှာ သားအိမ်ဝသို့တိုင်အောင် အောင်မြင်စွာလိုးဝင်သွားတော့သည်။ ဇာလေးဖြူမှာ တစ်ချက်သာအော်လိုက်နိုင်ပြီး မျက်တောင်ကော့
ကြီးများ မှေးစင်းပိတ်ကျသွားသည်။ စောက်မှေးပါးကို ထိုးဖောက်ကျွံဝင်သွားသော လီးကြီးနှင့်အတွင်းသားနုနုနွေးနွေးလေးများ ကြည်နူးစွာဆုံ
တွေ့မိသွားကြလေသည်။ မျက်တောင်ကြီးများကော့စင်းကျသွားသလို စောက်ဖုတ်လေးကလဲ ကော့၍တက်လာသည်။ သော်ဇင်၏ လက်နှစ်
ဖက်က ဇာလေးဖြူ၏ နို့လေးနှစ်လုံးကို ယုယုယယလေးဆုပ်နယ်ရင်း အောက်ပိုင်းကလီးကြီးကတော့ စောက်ဖုတ်ဖွေးဖွေးဖောင်းဖောင်းလေးကို
မညှာမတာကြမ်းတမ်းစွာလိုးဆောင့်နေတော့သည်။

““ပြွတ်....ဒုတ်.....ဖွတ်...ပြွတ်....စွပ်....စွပ်....အင်း....အား.....အင်း....ဟင်း....””

ဇာလေးဖြူမျက်နှာလေး ဘယ်ညာယမ်းခါ၍နေသည်။ မဆန့်မပြဲဝင်နေသော လီးကြီးအား စောက်ခေါင်းအတွင်းသားလေးတွေက မနိုင်မနင်း
ရစ်ပတ်ညှစ်နယ်၍နေသည်။

““ပြွတ်.....စွပ်.....ဒုတ်.....ပလွတ်....ပြွတ်....စွပ်....စွပ်””

သော်ဇင်၏ ဆောင့်အားပြင်းထန်သလောက် လီးကြီးက အရသာတွေ့နေသလို ဇာလေးဖြူမှာလည်းစောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေနီရဲပြီး
တက်လာပေမယ့် သော်ဇင်ဆောင့်လိုက်တိုင်း ခန်ဓာကိုယ်လေးကို တောင့်တောင့်ပြီး ကော့ကော့ခံသည်။ နှစ်ယောက်စလုံးကာမဇောက အမြင့်
ဆုံးဖြစ်လာကြပြီး မကြာမီအတွင်းမှာပင် သော်ဇင်နှင့်ဇာလေးဖြူတို့မှာပြိုင်တူနီးပါးပြီးသွားကြလေတော့သည်။

သွေးသားချင်းရော၍ ကာမသဘောစောကြောရုံဖြင့် အချစ်လို့ခေါ်ပါ့မလား........။ ဇာလေးဖြူ အရင်ထဲကသော်ဇင့်ကိုချစ်တယ်လို့ အဖြေမ
ပေးခဲ့ဖူးပါ။ သူက ဇာလေးဖြူ၏ခန်ဓာကိုယ်နှင့်ကာမကို အရယူသွားနိုင်ခဲ့သည်။ အတွေ့ကြောင့် သွေးသားတွေဗြောင်းဆန်နေစဉ်က အသိတရား
တွေ မှေးမှိန်၍နေခဲ့ရသော်လည်း သွေးသားများအစွမ်းကုန်ထကြွပြီး ပြန်လည်ငြိမ်သက်သွားရာတွင်တော့ အသိတရားတွေက ထင်းကနဲ လင်း
လာခဲ့သည်။ ဇာလေးဖြူ အတင်းရုန်းကန်ပြေးထွက်ခဲ့သည်။ သော်ဇင်ကလည်း သူမ၏အပျိုစင်ဘဝကို အရယူနိုင်ခဲ့ပြီမို့ သူမကိုမတားဆီးခဲ့တော့
ပါ။ သူမတစ်ကိုယ်လုံး နာကျင်ကိုက်ခဲ၍နေသည်။ ဒါပေမယ့် အိမ်ပြန်ရောက်တော့ သူမကိုယ်သူမ မသတီသည်မို့ တစ်ကိုယ်လုံးကိုချေးချွတ်ရေ
ချိုးပစ်လိုက်သည်။ ပြီးလျှင် အကိုက်အခဲပျောက်ဆေးသောက်ကာ စိတ်ပန်းလူပန်းဖြစ်လာသည်မို့ အိမ်ကိုနေမကောင်းဘူးဟု အကြောင်းပြကာ
အိပ်ပစ်လိုက်သည်။

ဇာလေးဖြူမည်မျှကြာအောင်အိပ်ပျော်သွားခဲ့သည်မသိ။ အိပ်ခန်းတံခါးကို တဒေါက်တဒေါက်ခေါက်သောအသံကြားရမှ နိုးလာခဲ့သည်။ ဇာလေးဖြူ အိပ်ခန်းတံခါးဖွင့်လိုက်လျှင် သူဗြုံးကနဲတွေ့မြင်လိုက်ရသောသူက ညိုးငယ်သောမျက်နှာထားနှင့် မြင့်ကျော်ပင်ဖြစ်သည်။ လက်ထဲ
က အငွေ့တထောင်းထောင်းထနေသော ဟင်းသောက်ပန်းကန်လုံးကြီးတစ်လုံးကို လင်ဗန်းငယ်တစ်ချပ်ပေါ်တွင် တင်၍ကိုင်လာသည်။ အနံ့ရ
လိုက်သည်နှင့် သူမသိပ်ကြိုက်သော ကြေးအိုးဆိုသည်ကို ဇာလေးဖြူသိလိုက်သည်။

““ညီမလေး နေမကောင်းဘူးဆိုလို့ အစ်ကိုသွားဝယ်လာတာ....””

““ပေးလေ....””

မြင့်ကျော် မျက်ခုံးတစ်ဖက်မြင့်တက်သွားသည်။ “ပေးလေ” ဆိုသော အသံလေးက သူမနှုတ်ဖျားမှတစ်ခါဘူးကမှ မြင့်ကျော်မကြားဘူးခဲ့သော
နူးညံ့လွန်းလှသည့် လေယူလေသိမ်းအသံလေးဖြစ်သည်။ သူလှမ်းပေးသည်ကိုယူ၍ ဇာလေးဖြူ အိပ်ခန်းဖက်ပြန်လှည့်လိုက်သည်။

““ဝင်လေ အစ်ကို.....ဒါ ကိုယ့်ညီမ အခန်းပဲဟာ....””

ပြန်ထွက်မသွားသေးဘဲ နောက်တွင်ရပ်လျက်ရှိနေသည့် မြင့်ကျော်ကို သူမခြေလှမ်းပြင်ရင်လှည့်ပြောသည်။ မြင့်ကျော် ရဲရဲဝင့်ဝင့်ကြီးသူမ
နောက်မှ လိုက်ပါလာခဲ့သည်။ အိပ်ခန်းထဲမှ စာရေးစားပွဲလေးပေါ်သို့ ကြေးအိုးပန်းကန်ကိုတင်လိုက်ပြီး သူ့ကိုလှည့်ကြည့်သည်။

““ထိုင်လေ အစ်ကို...””

““အင်း....””

““ဖေဖေနဲ့မေမေရော....””

““စောစောကပဲ အပြင်ထွက်သွားကြတယ်””

ဇာလေးဖြူ ထိုင်လိုက်ပြီး ပန်းကန်ထဲမှကြွေဇွန်းလေးကိုကောက်၍ကိုင်လိုက်သည်။ သူမ၏လက်လေးတွေက တဆတ်ဆတ်တုန်၍နေသည်။

““ဟင်......ညီမလေး နေ....နေ....အစ်ကို တိုက်မယ်.....””

မြင့်ကျော် ပြာပြာသလဲ သူမ၏လက်ထဲမှတဆတ်ဆတ်ခါနေသော ကြွေဇွန်းလေးကိုယူလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ကြေးအိုးကို ငုံးဥလေးပါအောင်
ခပ်လိုက်ပြီး သူ့ပါးစပ်နှင့်အေးသွားအောင်မှုတ်သည်။ သူ့မျက်နှာနှင့်တစ်ပေခန့်သာကွာဝေးသည့် ဇာလေးဖြူ၏မျက်နှာကို သူမကြည့်သေး။
ဇွန်းထဲမှ ငုံးဥနှင့်အရည်လေးများ အထိုက်လျောက်အေးသွားစေရန်ကိုသာ သူအာရုံရောက်နေသည်။ အတန်ငယ်အေးသွားလောက်တော့မှ.....

““ရော့ ညီမလေး သောက်လိုက်””

ဇာလေးဖြူ၏ မျက်နှာကိုကြည့်၍ဇွန်းကို သူမ၏နှုတ်ခမ်းရဲရဲလေးတွေနားတိုးကပ်၍တိုက်သည်။ မြင့်ကျော် ပထမဆုံးသူ့ကိုစိုက်ကြည့်နေသော
မျက်ရည်များပြည့်နှက်နေသည့် ဇာလေးဖြူ၏မျက်ဝန်းများကို သူရင်ဆိုင်တွေ့လိုက်ရသည်။ နှုတ်ခမ်းဖျားသို့ ဇွန်းလေးရောက်လာတော့ ဇာလေး
ဖြူပါးချိုင့်လေးတစ်ဖက်ပေါ်အောင် ပြုံးလိုက်သည်။ မျက်ရည်များနှင့် ပြုံးနေသော ဇာလေးဖြူ၏ မျက်နှာလှလှလေးက မြင့်ကျော်၏အသည်း
နှလုံးကိုဆုပ်ယူဆွဲခါလိုက်သည်။ အပြုံးလေးနှင့်အတူ ဇာလေးဖြူ၏ လက်လေးတစ်ဖက်က ဇွန်းကိုင်ထားသော မြင့်ကျော်၏လက်ဖမိုးပေါ်ရောက်
၍လာပြီး နီစွေးသော သူမ၏နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကိုအထဲမှ ဖြူဖွေးညီညာသောသွားလေးများပေါ်လာသည်အထိဖွင့်ဟ၍ ကြွေဇွန်းထဲမှငုံးဥနှင့်
အရည်လေးတွေကို သောက်လိုက်သည်။

မြင့်ကျော် ကြေးအိုးတစ်ဇွန်းပြီးတစ်ဇွန်းမှုတ်၍တိုက်သည်။ ဇာလေးဖြူမျက်ဝန်းမှ မျက်ရည်များတဖြေးဖြေးခန်းခြောက်၍သွားသော်လည်း
ကြေးအိုးလှမ်းတိုက်လိုက်သည့် မြင့်ကျော်၏လက်ဖမိုးကို သူမ၏လက်လေးနှင့် လှမ်း၍လှမ်း၍ဆုပ်ကိုင်လိုက်တိုင်း ဖန်တီးဖြစ်ပေါ်လာသော သူမ
၏ အပြုံးလေးကတော့ပျောက်ကွယ်၍မသွားပေ။ ကြေးအိုးပန်းကန်တစ်ဝက်ကျိုးသွားချေပြီ။

““ဇာလေး တော်ပြီ အစ်ကို””

““တစ်ဝက်ကြီးများတောင် ကျန်သေးတယ်.......သောက်လိုက်ပါဦးလား.....””

““ဟင့်အင်း....ဇာလေး မသောက်နိုင်တော့ဘူး.....ထားခဲ့လေ.....ဆာတော့ ထပ်သောက်မှာပေါ့.....””

““ဒါဆို အစ်ကိုသွားမယ်.....””

““အင်း....အင်း.....””

သူမရှေ့မှ ငြင်သာစွာထ၍ ကြင်နာစွာကြည့်ပြီးထွက်သွားသည့် မြင့်ကျော်၏ကျောပြင်ကြီးကိုကြည့်ရင်း စောစောကခြောက်သွေ့သွားခဲ့ပြီဖြစ်
သော မျက်ရည်များကဗြုံးကနဲ ပိုးပိုးပေါက်ပေါက်ကျ၍လာသည်။ မြင့်ကျော်လည်း အခန်းဝကထွက်သွားရော ဇာလေးဖြူ အိပ်ယာပေါ်ပြေးတက်
ပြီး ခေါင်းအုံးပေါ်မှောက်ကာရှိုက်ကြီးတငင်အားပါးတရ ငိုချလိုက်တော့သည်။

ချစ်ခြင်းမေတ္တာတရားတွင် ဂရုစိုက်မှု၊ ကြင်နာမှု၊ ယုယမှုတွေက ရာခိုင်နှုန်းတော်တော်များများပြည့်နှက်ပါဝင်နေသည်ဆိုတာကို ဇာလေးဖြူထင်ထင်လင်းလင်းသိခဲ့ရပေပြီ။ ထို့အတူ အထင်ကြီးမှု၊ အားကျမှုတွေ
ကြောင့်ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့သည့် ခင်မင်စိတ်ကိုလည်း အချစ်လို့ထင်မြင်မိခဲ့လို့စော်ကားခံခဲ့ရတာကိုလည်း ဇာလေးဖြူနဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ တွေ့ခဲ့ရပြီ။ ဇာလေးဖြူ အိမ်တွင်ကုတ်၍နေခဲ့သည့်ရက်တွေ၌ မြင့်ကျော်၏သူမအပေါ်
ထားရှိသည့် မေတ္တာ၊ အကြင်နာတွေကို ဆက်တိုက်ဆိုသလို ထိတွေ့ခံစားခဲ့ရသည်။ ``ငါ......အစ်ကို့ကို ချစ်မိနေပြီလား``  ဆိုတဲ့မေးခွန်းကို ဇာလေးဖြူ မကြာခဏ သူမကိုယ်သူမပြန်၍ မေးမြန်းနေမိသည်။
ခါတိုင်းထက် အစ်ကို့ကိုပိုပြီး ခင်တွယ်လာမိတာတော့အမှန်ပင်။ အစ်ကိုလိုက်မပို့နိုင်သောနေ့များတွင် တစ်ဦးတည်းကျောင်းသို့လာရသည့်အခါများ၌ ဇာလေးဖြူစိတ်ထဲလှုပ်ရှားနေရသော စက်ရုပ်တစ်ရုပ်နှယ် သူမ
ကိုယ်သူမ ခံစားနေရသည်။

``ဇာလေး....နင့်ကိုဒီနေ့ကြည့်ရတာတစ်မျိုးပဲ......ဘာဖြစ်နေတာလဲ...``

``ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးဟာ....``

``ညီးက ဘာမှမဖြစ်ပေမယ့် ငါကတော့ ဒီနေ့က ကိုကိုက ညီးနဲ့မပါလာတော့ ငါ့ရင်ထဲမှာတစ်မျိုးဘဲ.....အဟိ``

``ဟင်း...``

ဇာလေးဖြူ သူငယ်ချင်းမလေးတွေကိုကြည့်ပြီးသက်ပြင်းချလိုက်သည်။

``ဘာလဲ.....နင့်အစ်ကိုနဲ့ငါနဲ့ သဘောမတူလို့လား``

``ဟုတ်တယ် မေခင်.....``

``ဟင်.....ဘာ.....ဘယ်လို...``

``ငါ ရှင်းရှင်းဘဲပြောမယ်ဟာ......နင်နဲ့အစ်ကိုနဲ့ကလည်း ဘာမှမဖြစ်သေးပါဘူး....ငါကြိုပြောထားသင့်တယ်.....နင်နဲ့သဘောမတူဘူးဆိုတာထက် မဖြစ်နိုင်ဘူးလို့ ငါပြောချင်တယ်``

``ဘာဖြစ်လို့....``

``ငါ သူနဲ့ယူရမှာ....``

``ဟယ်``

ဇာလေးဖြူ သူမကိုယ်သူမပင် ဒီစကားဘယ်လိုထွက်သွားသလဲ သတိမထားမိလိုက်။ ပြာဖုံးနေသော အချစ်မီးခဲလေးက တိုက်ခတ်လိုက်သောလေကြောင့်နီရဲသွားပြီ။ သူမအစ်ကို့ကို ချစ်မိနေပြီဆိုတာကိုလည်း
တစ်ပြိုင်နက်တည်းသိလို်က်ရသည်။

``ရှင်းရှင်းပြောစမ်းပါ ဇာလေးရာ.....``

မေခင် စိတ်ရှုပ်ပုံဖြင့် ခေါင်းကုတ်ရင်းပြောသည်။

``သူက ဖေဖေ့သူငယ်ချင်းရဲ့သား....လူကြီးတွေက ငါတို့ငယ်ငယ်ထဲက သဘောတူထားကြတာ.....ကဲ အတန်းချိန်နီးပြီ သွားကြမယ်.....``

ဇာလေးဖြူ ကောက်ကာငင်ကာမတ်တပ်ထရပ်သည်။

``ဟဲ့ နေအုံး......နေအုံး.....နင်ကရော သူ့ကို ဘယ်လိုသဘောထားလဲ.....``

``ချစ်......တယ်``

ဟေး......ကောင်မလေးတွေလက်ခုပ်လက်ဝါးတီးပြီး သြဘာပေးကြသည်။

``ဟင် နင်တို့......နင်တို့ ငါ့ကို ......ကဲဟာ.....ကဲဟာ....``

ဇာလေးဖြူ ရှက်ရှက်ဖြင့်အနီးဆုံး မေခင်ကိုထုရိုက်ပစ်လို်က်သည်။ ဇာလေးဖြူ အရိပ်အကဲကိုဖမ်းမိနေသော သူငယ်ချင်းမလေးများက သူတို့အချင်းချင်းတိုင်ပင်၍ ဇာလေးဖြူ၏အတွင်းစိတ်ကို ဖော်ထုတ်ခဲ့ခြင်းပင်
ဖြစ်လေသည်။

အစ်ကို့အပေါ်မှာ ငါတရားရဲ့လား ဆိုသောမေးခွန်းကို ဇာလေးဖြူ သူမကိုယ်သူမ မကြာခဏမေးနေမိသည်။ ငါ့ရဲ့မသန့်ရှင်းတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ အစ်ကို့ကိုချစ်လို့ ငါတရားပါ့မလား......အို....မသန့်ရှင်းဘူးဆိုတာ
ဘာလဲ ငါအရင်ကချစ်သူထားခဲ့ပြီး လွန်လွန်ကြူးကြူးဖြစ်ခဲ့တာမှမဟုတ်တာဘဲ......ငါ့ကိုအဓမ္မကြံလို့ဖြစ်ခဲ့ရတာဘဲ ချစ်တယ်ဆိုတဲ့စကားကိုငါပြောခဲ့ဖူးတာမှမဟုတ်တာ၊ နောက်ပြီး ငါ့ရင်ထဲကလည်း ဘယ်သူ့ကို
မှ ချစ်ခဲ့ဘူးတာမှမရှိတာ.......ငါချစ်တာ အစ်ကို့ကိုဘဲ......အစ်ကိုဟာ ငါ့ရဲ့အချစ်ဦးပဲ.....မသန့်ရှင်းတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လို့ပြောရအောင်လဲ ငါ့ခန္ဓာကိုယ်မှာဘာတွေဖြစ်ပြီး ကျန်ခဲ့လို့လဲ....အစ်ကို့အတွက် နစ်နာစရာ
တွေ ငါ့ခန္ဓာကိုယ်မှာ ဘာတွေရှိလို့လဲ....``တွေးရင်း ဇာလေးဖြူမှန်တင်ခုံရှေ့သို့သွား၍ ရပ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ကြီးရှေ့တွင် သူမ၏ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်အစားတွေကို တစ်လွှာခြင်းချွတ်ပစ်သည်။
နောက်ဆုံးခါးမှ ထဘီလေးကိုချွတ်၍ မှန်တင်ခုံရှေ့ရှိ ခွေးခြေလေးပေါ်တွင်တင်လိုက်သည်။

ဇာလေးဖြူ ဝတ်လစ်စလစ်ဖြစ်သွားသော သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို မှန်ထဲတွင်လှည့်ပတ်ကြည့်ရှုနေမိသည်။

``အစ်ကို့အတွက် င့ါတစ်ကိုယ်လုံးဟာ စင်းလုံးချောလှနေတာပဲဟာ......``

ဇာလေးဖြူ စိတ်ထဲသန့်၍သွားသလိုခံစားလိုက်ရသည်။ ပြန်ဝတ်ရန်အတွက် သူမရှေ့ရှိခွေးခြေလေးပေါ်မှ ထဘီလေးကိုလှမ်း၍ဆွဲယူလိုက်သည်။

``ညီမလေး....``

``ဟင်......``

``ဟာ....``

အိပ်ခန်းတံခါးကို တွန်းဖွင့်၍ဝင်လာသော မြင့်ကျော်မှာ ဇာလေးဖြူရှေ့တွင်ခြေစုံရပ်၍မျက်လုံးအစုံကို မှိတ်ပစ်လိုက်သည်။ ဇာလေးဖြူက လက်ထဲမှမဝတ်ရသေးသော ထဘီလေးဖြင့် သူမရှေ့ပိုင်းကိုကာကွယ်ပါ
သော်လည်း မြင့်ကျော်ကတော့ ဇာလေးဖြူ၏မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းအလှကို လုံးလုံးလျားလျားတွေ့မြင်သွားခဲ့ရသည်။ ဇာလေးဖြူ သူမ၏ရှေ့မှလက်တစ်ကမ်းအလိုတွင်ရှိသော မြင့်ကျော်၏ရင်ခွင်ထဲသို့တိုးဝင်လိုက်
သည်။

``ရှက်လိုက်တာ အစ်ကိုရယ်``

လက်တစ်ဖက်က မြင့်ကျော်၏ခါးကိုဖက်လိုက်ပြီး သူမ၏မျက်နှာလေးက မြင့်ကျော်၏ရင်အုပ်ကျယ်ကြီးကို ပါးအပ်ကာပွတ်သပ်လျက်ရှိသည်။ မြင့်ကျော်၏လက်နှစ်ဖက်က ဇာလေးဖြူ၏ကိုယ်လုံးတီးလေးကို
တင်းကြပ်စွာဖက်လိုက်ပြီး သူမ၏ပါးလေးကိုငုံ့၍နမ်းသည်။ ဝမ်းသာကြည်နူးမှုဖြင့် ဇာလေးဖြူက သူ့မျက်နှာကို မော့၍ကြည့်လိုက်တော့ သူမ၏နီစွေးသောနှုတ်ခမ်းလေးတွေက သူ့နှုတ်ခမ်းထူထူကြီးများကြားတွင်
ပါသွားသည်။ နှစ်ကိုယ်ကြားတွင် ဇာလေးဖြူလက်လေးတစ်ဖက်နှင့်ဆွဲကိုင်ထားသော သူမ၏ထဘီလေးက လက်ကလွတ်လျက် ကြမ်းပြင်ပေါ်လျှောကနဲကျ၍သွားသည်။ ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်တို့၏ ထိတွေ့မှုက
အသိတရားနှင့် ဆင်ခြင်တုံတရားတို့ကို တဒင်္ဂမှေးမှိန်စေသည်။

မြင့်ကျော် ဇာလေးဖြူ၏ ကိုယ်လုံးတီးလေးကို စွေ့ကနဲပွေ့၍ ကုတင်ပေါ်တင်ပေးလိုက်ပြီး သူကပါကုတင်ပေါ်တက်လိုက်သည်။ ပြီးလျှင် မျက်လုံးအစုံမှိတ်၍ ရင်တွေတစ်ဒိတ်ဒိတ်ခုန်နေသော ဇာလေးဖြူ၏
ရွှေရင်နှစ်မွှာကို လက်ဖဝါးဖြင့်အုပ်ကာပွတ်သပ်ကစားပြီးငုံ့၍စို့သည်။ သူတပြွတ်ပြွတ်စု်ိ့သမျှ ဇာလေးဖြူ၏ရင်အုံလေးက ကော့၍ကော့၍တက်နေရသည်။

``အို....အစ်ကို...``

မြင့်ကျော်၏လက်တစ်ဖက်က သူမ၏ပေါင်ကြားသို့ရောက်သွားပြီး ကြောင်လေးတစ်ကောင်၏အမွှေးလေးတွေကို ပွတ်သပ်သလို ဇာလေးဖြူ၏အမွှေးလေးတွေကိုပွတ်သပ်ရင်း ပေါင်နှစ်လုံးကြားသို့ သူ့လက်က
လျှောကနဲဆင်းသွားရာမှ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီးများကို သူ့လက်ဖဝါးကြီးဖြင့် ထက်အောက်စုန်ဆန်ဖွဖွရွရွလေးပွတ်၍ပေးသည်။ ချစ်သူ၏ကြင်နာယုယမှုတွေက ဇာလေးဖြူ၏ရင်အတွင်းသို့တိုင် တုန်ရင်
လှိုက်မော၍နေရသည်။

``အစ်ကိုရယ်``

သူမ၏ သံရှည်လေးများဖြင့် ညီးသံအဆုံး မြင့်ကျော်က သူ့ပုဆိုးကိုချွတ်ပြီး ဇာလေးဖြူပေါ်သို့ခွတက်လိုက်သည်။ ချိန်သားမကိုက်ဘဲ အပေါ်ဖက်သို့နဲနဲရောက်သွားသဖြင့် ထောင်မတ်နေသောလီးကြီးက ဆီးခုံ
လေးပေါ်သို့ရောက်၍နေပြီး လုံးတစ်နေသောအုကြီးက စောက်ပတ်ရှေ့တွင်ကပ်၍နေသည်။ ချိန်သားကိုက်အောင် မြင့်ကျော်အောက်သို့ပြန်၍လျှောမချမီမှာပင် ဇာလေးဖြူက သူမ၏ကိုယ်လုံးတီးလေးကို လူးလွန့်
၍ ခေါင်းရင်းဖက်သို့တဖေးဖြေးလေးတိုးလိုက်တော့ လီးချောင်းကြီးက တဖြေးဖြေးလျှောဆင်းသွားပြီး လီးထိပ်ကစောက်ပတ်ဝသို့ထောက်မိသွားသည်။ စိုစွတ်မှုက လီးထိပ်ကြီးကိုထိတွေ့လိုက်သည်နှင့် မြင့်ကျော်
တစ်ကိုယ်လုံးကြက်သီးထသွားသည်။ ချက်ချင်းပင် သူ့တင်ပါးကြီးများ၏အားကိုယူ၍ လိုးသွင်းလိုက်သည်။

``အမေ့.....အစ်ကို....အ.....အ``

လမ်းကြောင်းတွင် ချောဆီများပြည့်လျှံသလိုဖြစ်နေခြင်းကြောင့် လီးကြီးက တစ်ဆုံးကျွံဝင်သွားသလို မြင့်ကျော်၏ကိုယ်လုံးကြီးကလည်း သူမ၏ကိုယ်ပေါ်သို့ မှောက်ချလိုက်ပြီး သူမ၏မျက်နှာလေးကို တဖွဖွနမ်း
ရင်းက ဖင်ကြီးကြွကြွပြီးဆောင့်လိုးသည်။

``သိပ်ချစ်တာဘဲ.....ညီမလေးရယ်....``

``ချစ်တယ် အစ်ကိုရယ်``

တဖွတ်ဖွတ်တပြွတ်ပြွတ်အသံများက စီးချက်ကျကျထွက်ပေါ်နေရာမှ တဖြေးဖြေးမြန်ဆန်၍စိပ်လာသည်။ ဇာလေးဖြူက မြင့်ကျော်၏ကိုယ်လုံးကြီးကို တင်းကြပ်စွာဖက်ပြီး ချစ်သူအလိုကျ ကော့ကော့ပေးနေရင်း
မှ သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးဆတ်ကနဲကော့တက်သွားသည်။

``အား.......အစ်ကို......အား.....အာ.....အင်း....ဟင်း.....``

``ချစ်......ချစ်တယ်.....ညီမလေးရယ်.....အင်း....``

နောက်ဆုံး အားရပါးရဆောင့်ချလိုက်သော လီးကြီးနှင့်အတူ မြင့်ကျော်၏ခါးကြီးမှာ တတွန့်တွန့်ဖြစ်သွားရတော့လေသည်။

ပြီးပါပြီ