ယုန်ကမတိုး ပိုက်ကတိုး
တီ...တီ...တီ...တီ...
ဖေဝင်းလူ မျက်လုးံ များ..ဖျတ်ကနဲ ပငွ ့်လာ သည် . .။ နာရီနှိုး စက် ရဲ့ အသံ ...။
မှောင်နေသော အိပ်ခန်းထဲ အနီရောင် ဒစ်ဂျစ်တယ် စာလုံးတေကွ ၅.၀၀ နာရီ လိ့ု
ညွှန်ပြနေ သည် .။
ဝုန်းကနထဲ ..နာရီနှိုးစကက် ို လှမ်းပိတ် ..ရေချိုးခန်းကို ခပ်သကွ ်သကွ ် လှမ်း သည် ။
ညက အိပ်တာ နောကက် ျ သည် ..။ သူထောင်ထားတဲ့ အလမ်းမ်တွေ ခြထံ မဲ ှာ ထ
မြညလ် ို့ ထရသေး သည် ..။
၁၅မိနစ်အတငွ ်း ဖေဝင်းလူ ခြံထမဲ ှာ ရောက်နေပြီ ။
၅နာရီ ကျော်ကျော်မို့ ..မှောင်နေဆဲ ..။ ခြံထမဲ ှာတော့ မီးတွေ ထိန်ထိန် လငး် နေ သည်
..။ သံလှောင်အိမ် နဲ့ ထည့်ထားတဲ့ အယ်လ်ဇေါ်ရှင်းကြီး တေကွ ခေါက်တုံ့ ခေါက်ပြန်
လျောက်နေ သည် ..။ ခြံစောင့်များက တံခါး ဖငွ ့်ပေးဖို့ အသင့် စောင့်နေ သည် ..။
တိုက်ရှေ့ တံခါးမကြီး ပငွ ့်လာ သည် ။ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် အဖြူရောင်
အားကစား ဝတ်စုံလေး နဲ့ ထကွ လ် ာ သည် ။ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် သည် ခင်ပနွ ်းသည်
ဦးမိုးမြင့်ရဲ့ မြင့်မားတဲ့ ရာထူးဂုဏ်ရှိန်ကြောင့် နဲ့ သူမရဲ့ ချမ်းသာ ကြယွ ် ၀ မှုကြော င့်
နံမည်အရှေ့က “ဒေါ် ”တပ်ပြီးခေါ်နေကြပေမ..့ဲ ..အသကက် ၃၀ မရောက်သေး . .။
ဖေဝင်းလူ ...ဦးမိုးမြင့် ..ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် တို့ အိမက် ို
ရောက်လာရတာ မကြာသေး ။ ဦးမိုးမြင့် နဲ့ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် တို့ရဲ့ အနီးကပ်
လုံခြုံရေးတာဝန်ကို ယူပေးဖို့..ရောက်လာတာပါ . .။ တနညး် အားဖြင့် ဘော်ဒီဂတ်
အလုပ်ပေါ့ . .။
ဖေဝင်းလူ ကို ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် က ..“ ဂတွ ်မောနင်း .. ဖေဝင်းလူ ..” လို့
နုတ်ဆက် သည် . .။
“ ဂတွ ်မောနင်း မမ ..”
ဖေဝင်းလူ ကပြန်နုတ်ဆက်ရင်း.. ..ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် ရဲ့ အနောက် ခပ်ခါွခါွ ကနေ
ခြံစောင့်ကိုထူး ဖငွ ့်ပေးနေသော ခြတံ ံခါးပေါက် မှ ထကွ ်ခဲ့ သည် . .။ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်
မနက် ထပြေးတဲ့ အခါ ဖေဝင်းလူ လုံခြုံရေး လိုက်ရ သည် ..။ ကြီး မြင့်လာသော
ဦးမိုးမြင့်ရဲ့ အဆင့်နဲ့ ကျော်ကြားမှုတေနွ ့ဲ အတူ မကြာသေးခင်က
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်ဆီကို ခြိမ်းခြောက်စာများ ရောက်လာမှုကြောင့် အခုလို ဖေ ဝင်းလ ူ
ဦးမိုးမြင့် နေအိမ်ကို ရောက်လာရခြင်း ဖြစ် သည် ။
လမ်းမပေါ်မှာ ပြေးနေကြတဲ့ လူတချို ့ ရှိ သည် ..။ မှောင်နေဆဲ ..။
ဖေဝင်းလူ သည် လဲ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်လိုဘဲ ..မနက်ထပြေးသူတွေ ဝတ်လေ့ရှိတဲ့
ဆကွ ်ရှပ်နဲ့ ဆကွ ်ပင့် အနက်ရောင် ကို ဝတ်ထား သည် . .။ သူ့ခါးကြားမှာ ပိုွင့်၄၅
ပစ္စတိုကြီး တလက် ပါ သည် ..။ ဆကွ ်ရှပ် ဖုံးကယွ ်နေလို့ သေနတ်ကို လူ .. မမြင်နိုင်
..။ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် အနောက်မှ သူလဲ ခပ်မှန်မှန် ပြေး သည် . .။
ဖေဝင်းလူ အမြဲ သတထိ ား သည် ..။ မသမာသူ ဆတို ာ အမြဲ ရှိနိုင်
သည် ..။ အချိန်တိုင်း ..ရန်သူ ပေါ်လာနိုင် သည် ..။ သူ့မျက်လုံးတေကွ အမြဲ
ရုတ်တရက် ပေါ်ပေါက်လာနိုင် တဲ့ ရန်သူကို ကြိုတင် ဖွေ ရှာနေတတ် သည် .. ..။
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် သည် အခလု ို မနက်ထပြေးခြင်း ..ရေကူးခြင်း..တငး် နစ်ရိုကြ်ခင်း
စတဲ့ အားကစားခြင်းတွေ အမြမဲ ပြတ် လုပ်နေတာမို့ သူမ သည် အရယွ ်နဲ့ မလကို ်အောင်
နုပျိုနေပြီးကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်မှာမြီးကောင်ပေါက်ကလေးမများနဲ့ယှဉ်နိုင်လောက်အောင်ဘဲ
အချို းကျ လှပသူ ဖြစ် သည် ။ဖေဝင်းလူ သည် ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်အတကွ ် သီးသန့်
ဘော်ဒီဂတလ် ို ဖြစ်နေ သည် . .။
ဦးမိုးမြင့်မှာက တခြားတပည့် တပန်းတေကွ များပြီး . .ဦးမိုးမြင့် က ဖေဝင်းလူကို သူ့
ဇနီးချောလေး ကို စောင့်ရှောက် ကာကယွ ်ဖို့ သကသ် က် ဘဲ တာဝန်ပေးထားလေ သည်
။ တခါတခါတော့လဲ ..ဒီလောက် ဖြူဝင်း ရှင်းသန့် တောင့်တင်း ချောမော တဲ့ ဇနီး ..
မယားလေး ကို သူမို့ ဘော်ဒီဂတ် တယောက် နဲ့ လွှတထ် ားရက်လေခြင်း လို့ ဖေဝင်းလူ
လူ စဉ်းစားနေမိပါ သည် . .။
ဖေဝင်းလူ သည် ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် ရဲ့ ဘော်ဒီဂတ် လုပ်ရတာ သူ့အတကွ ် သိပ်
အပန်းကြီးတဲ့ အလုပ် တခု ဖြစ်လိမ့်မည် လို့ မလုပ်ခင်တုံးက ယဆူ ခဲ့ ပေ သည် . .။
သူ သည် ပြင်းထန် ခက်ခေဲ သာ စစ်ဆင်ရေးတာဝန်တေကွ ို ကျေပနွ ်အောင်
ထမ်းဆောင်နိုင်ခဲ့ တဲ့ အထူး စစ်ဆင်ရေး တပ်ဖဲ့ွ ဝင် တယောက် ဖြစ် သည် ..။
ဘော်ဒီဂတ် သာွ း လုပ်ရမည် ဆိုတော့ ..ဟငး် ..ပျင်းရိ ငြီးငွေ့ စရာ အလုပ်ဘဲ ဆိုပြီး
မျက်နှာမသာလို့တောင် သူ့ ဘော့စ် က သူ့ကို ..“ အလုပ်ဆတို ာ ကြီးတယ်..ငယတ် ယ်
ဘယ်ဟုတ်မလကဲ ာွ ..ကျရာ တာဝန်ကို ဘယ်နေရာက ဖြစ်ဖြစ် ထမး် ဆောင်နိုင်ရမှာပေါ့ . .”
လို့ မျက်နှာထား တညတ် ည် လေသံမာမာနဲ့ သူ့ ကို ပြောခဲ့ သေး သည် ...။
ယခု လက်တွေ့ လုပ်နေသောအခါ ..ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်နဲ့ နီးနီးကပ်ကပ် တချိနလ် ုံး
ရှိနေရတာ မလယွ ်ကြောင်း သူ သိရှိသဘောပေါကလ် ာရ ပေ သည် . .။
ဘာကြောင့်လဆဲ ိုတော့ .. ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် ရဲ့ ချောမောလှပတဲ့
ရုပ်အဆင်း . .အချိုးကျလနွ ်းတဲ့ ကိုယလ် ုံး ..တင်မက သူမ ဆကီ ရနေတဲ့ သငး် ပျံ့တဲ့
အနံ့အသက်တွေ ဟာ ဖေဝင်းလူရဲ့ စိတက် ို ဒုက္ခပေးပေးနေလို့ပါဘဲ . .။
ဖေဝင်းလူ သည် ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် သည် လူကြီးတယောက်ရဲ့ ဇနီး
. .လင်ရှိမိန်းမတယောက် ဆိုတာရယ် . .သ ူ သည် အလုပတ် ာဝန်ထမ်းဆောင်နေတယ ်
ဆတို ာရယ်ကို အမြဲ သတိချပ်လျက် ရှိနေပေမဲ့ ..နီးစပ်စာွ မြင်တွေ့ နေရတာတွေ
..ရှုရှိုက်နေရတဲ့ အန့ံ အသက်တေေွ ကြာင့် သူ သည် စတိ ်တွေ ကယောင်ခြောက်ခြား
ဖြစ်မိရတာ ခဏ ခဏ ပါဘဲ . .။
ယခလု ဲ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် မနက်ထပြေးလို့ သူ သည် အနောက်မှ ထပ်ချပ်မကာွ
လကို ်ပြေးနေ သည် . .။ ရှေ့က ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် ရဲ့ တင်ပါးကြီးတွေ သည် ပြေးနေလို့
တုန်ခါနေကြ သည် . .။ တမငတ် ကာ ကြည့် တာ မဟတု ်ဘဲ မြင်နေရ သည် . .။
ဒီ တင်ပါးကြီးတေကွ သိပ်လဲ မကြီးလနွ ်း ..အနေတောဘ် ဲ..အနောက်ကို
ကော့ထကွ ်ပြီး သသိ ိသာသာ ရှိလှ သည် ..။ အရမ်းကောင်းတဲ့ အိုးတွေ ..။ဟနွ ်း ..
ဒေါ့ဂီစတိုင်..ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး လိုးလိုက်ရရင် ကောင်းလိုက်မဲ့ ဖြစ်ခြင်း ...။
ညနေပိုင်း နဲ့ ညပိုင်း ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် အပြငထ် ကွ ်သောအခါ ဖေဝင်းလ ူ
သည် ကားမောင်းတဲ့ တာ ဝန်ကိုပါ ယူရ သည် . .။ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် သည် သူတို့ရဲ့
ယာဉ်မောင်းများထက် အစစ သာသော..သန့် ပြန့်သော ဖေဝင်းလူ ကားမောင်းပေးရင် ပို
သဘောကျသည် ။ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် နဲ့ အတသူ ာွ းအတလူ ာရင်း ..သူ့စိတ်တွေ
ဖေါက်ပြန်ခဲ့ တာ အကြိမ်ကြိမ် ပါဘဲ . .။
မှတ်မတှ ်ရရ .လနွ ်ခဲ့ တဲ့ တလ ခန့်က ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် သည် ခင်ပွန်း
ဦးမိုးမြင့် နိုင်ငံခြားထကွ ်သာွ း ချိန် ..သူမ သူငယ်ချင်း ဖြစ်တဲ့ ဒေစီမောင် ရဲ့ အိမ်ကို
ညနေ ပိုင်း မှာ သာွ း သည် . .။ ဒေစီမောင်ရဲ့ မွေး နေ့ပွဲ ကို တက်ရောက်တာ ဖြစ် သည်
။ ဖေဝင်းလကူ ို ကားမောင်း လကို ်ပို့ခိုင်း သည် . .။
ဒေစီမောင် သည် ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်လောက် မလှပေမဲ့ ..
ပြင်တတဆ် င်တတ် ပြီး ပိန်ပါးသယွ ်လျ တဲ့ ကိုယ်လုးံ ကြောင့် ယနေ့ခောတ် ဗဒွီ ီယို
မင်းသမီးတယောက်လို ဘဲ ..။ ကာမစိတ်ကို နိုးကြေွ စမဲ့ မပေါ့်တပေါ် အဝတ်အစားတေ ွ
နဲ့ ..ဆံပင်ကို အနောက်နိုင်ငံသူတေကွ ို ဟိုင်းလိုက်..ရွှေရောင်တွေ ဆိုးထား သည် ..။
ဒေစီမောင်ရဲ့ ခင်ပွန်းက နိုင်ငံခြားသဘောင်္ အရာရှိ ဖြစ်ပြီး .. ခောတဆ် န်သူတေမွ ို့ အရက်
ဘယီ ာ နဲ့ ၀ိုင်တွေ နဲ့ တည်ခင်း သည် . .။ ဒေစီမောင် က ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် ကို ၀ိုင်တေ ွ
တခကွ ်ပြီးတခကွ ် ထည့် ပေးသည် . .။ တိုက ် သည် . .။ သူမ ကယို ်တိုင်လဲ သောက်
သည် . .။
“ ရွှေဇင်ရယ် . .ယူ့ယောကျ်ားကြီးလဲ မရှိ ..ကားမောင်းပေးမဲ့ လကူ လဲ အဆငသ် င့်
..ဘာများ ပူနေလဲ ..သောက်..သောက် ..အစားတေလွ ဲ စား . .ဒါ ယူကြိုကတ် ယ်ဆတို ့ဲ
ဆိုင်က အောဒ် ါမှာတာလေ . .”
ဒေစီမောင် က ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်ကို ၀ိုင်တွေ ထည့်ပေး..သလို ဖေဝင်းလူကို ဘီယာတွေ
တပုလင်းပြီးတပုလင်း ဖေါက်ပေး သည် . .။ တိုက ် သည် . .။
ဖေဝင်းလကူ “ကျနော် က ကားမောင်းရအုံးမှာ . .တော်ပါပြီ ” လိ့ု ပြောလဲ
မရဘူး . ..။ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် သည် သောက်တာများသာွ းသလို . .. ၀ိုင်တင်မက တခြား
အရက်တွေလဲပေါင်းသွားတာကြောင့်..အရမ်းမူးသွားပြီး..လမ်းပင်ကောင်းကောင်း..
မလျောက်နိုင်တော့ . .။ဖေဝင်းလူ တရွဲ တဲ့ အထဘိ ဲ . .။
ပါတြီပီးလို့ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်နဲ့ ဖေဝင်းလူ ပြန်ကြဖို့ ကားပေါ်အတက် ..ဒေစီမောင်
ကားဘေးအထိ လိုက်ပိ့ု သည် ..။ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် က မူးနေတာမို့ ဖေဝင်းလူက
ဖေးမပြီး ကားပေါ်တက်ဖို့ ကူညီနေတုံး..ဒေစီမောင် သည် ဖေဝင်းလူရဲ့ တင်ပါးတေကွ ို
ဖျစ်ညှစ်လကို ် သည် ..။ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်ကတော့ ရေချိန်ကိုက်နေလိ့ု ဘာမှ
မတွေ့ ..မသိလကို ် ...။
“ဖေဝင်းလူ..တွေ့ ကြမယ်နော် ..အဟငး်ဟင်း . .”လို့ အဓိပါယ် ပါပါ ပြောရင်း မျက်စိ
တဖက် မှိတြ်ပ သည် ..။
ကားပေါ်ရောက်သောအခါ..ကားပြူတင်းပေါက်ကနေအန်ပါတော့ သည် .။
ဖေဝင်းလလူ ဲ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် ကျောပြင်လေးကို ဖိပေး သည် ..။
“ဖေဝင်းလူ . . ”
“ဟတု ်ကဲ့ မမ ”
“ အိမ်မပြန်နဲ့ အုံးကယွ ် . .မမ သိပ်မူးနေတယ် . .လေရှူချင်တယ် . . ”
“ ဟတု ်ကဲ့ မမ ..ကျနော် ဘယက် ို မောင်းရမလဲ . .”
“ လေကောင်းလေသန့်ရမဲ့ နေရာတခုခု ပေါ့ကာွ . .”
“ ဟတု ်ကဲ့ ..မမ . . .”
ဖေဝင်းလူ လဲ ဘီယာ က ၆လုံးမက နှိပ်ထားတာ ဆိုတော့ . .နဲနအဲ ၇ိှန်ရနေ သည် . .။
အင်းယားကန်ဘောင် တနေရာ မှာ ကားရပ်လိုကအ် ပြီး ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် သည်
ကားတံခါးကို ဖငွ ့်ကာ မြေကြီးပေါ်ကို အန်ချပြန် သည် . .။
( မမ သောကတ် ာ များသာွ းတယ် ထငတ် ာဘဲ ဖေဝင်းလူ . . .)
( ကျနော်ထင်တာကတော့ မမ ရောလိုက်လိ့ု ပါ ..မမ ၀ိုင်တခုထဲ သောက်ရင် ဘာမှ
ဖြစ်မှာ မဟတု ်ပါဘူး . .တခြား . .ဟာတေနွ ့ဲ ရောလို့ ဖြစ်မယ် . .)
ဖေဝင်းလူ က သူမ ကျောပြင်ကို နှိပ်ပေးရင်း ပြော သည် . .။ ရေသန့်ပုလင်းကလို ဲ
ကမ်းပေး သည် . .။
( ကျေးဇူးဘကဲ ာွ ..မင်း ပါပေလို့ဘဲ . .မမ တော်တော် မူးသာွ းတယ် . .)
ဖေဝင်းလလူ ဲ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် ရဲ့ လည်ဂုတ် နဲ့ ပုခုံးတေကွ ို နှိပ်ပေး သည် . .။
( အငး် ..ကောင်းလကို ်တာ . .. )
ဖေဝင်းလူ နှိပ်ပေးတာကို ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် သဘောကျသာွ း သည် . .။ဖေဝင်းလူ က
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် ရဲ့ ကျောအလည်ကလို ဲ သူ့လက်ချောင်းများနဲ့ ဖိကာဖိကာ နှိပ်ပေးပြန်
သည် . .။( အငး် ..ဖေဝင်းလူ က တော်တော် နှိပ်တတတ် ာဘဲ . .ထလိ ိုက်တာ . .)
( အငး် ...အင်း. ….ကောင်းလိုကတ် ာ . .. . )
ရိုးတငွ ်းချဉ်ဆီထကဲ ကောင်းနေ သည် . .။
ဒေါ်ရွှေစင်မိုးမြင့် ...သူ့ လက်တေကွ ို သဘောကျသာွ း သည် . .။
သန်လကို ်တဲ့ လက်ချောင်းတွေ ...။ သူ့ လက်ဖဝါးကြီးတေကွ ကျောပြင်ကို ပတွ သ် ပ်နေ
သည် . .။
ဖေဝင်းလူ ကို ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် ..သ ူ အိမ်ကို ရောကလ် ာ စ အချိန်ထကဲ တတိ ်တခိုး
လေ့လာမိခဲ့ သည် ..။ ဖေဝင်းလူ သည် နေ့စဉ် ကိုယ်ခံပညာလေ့ကျင့်ခန်းတေကွ ို ခြံ ..
အနောက်ဘက် မှာ လုပ် သည် . .။ အပေါ်ပိုင်းဗလာ..အောက်က ရှမ်းဘောင်းဘီ အပွနဲ့
မို့ သူ့ လက်မောင်း လက်ဖျန် နဲ့ ရင်အုပ် က ကြကွ သ် ားအဖုအထစ်တေကွ ို မြင်တွေ့ ရ
သည် ..။ တခါတလေ ခြံထကဲ ရေကူးကန်မှာ ခေါက်တု့ံ ခေါက်ပြန် ရေကူးနေတာလဲ
တွေ့ ရ သည် ..။
အင်းလေ..ဒလီ ို ကြ့ံ ခိုင်တောင့်တင်းတဲ့ ကိုယ်ခံပညာရှင် မို့လဲ ..ဘော်ဒီဂတ်
အဖြစ်နဲ့ သူတိ့ု လင်မယား ရဲ့ လြုံခုံရေး ကို တာဝန်ယူတာပေါ့လေ ..လို့ ဖေဝင်းလူက ို
သဘောကျနေခဲ့ မိ သည် ..။
သူ့လက်ချောင်းတေကွ သူမ ပုခုံးသားတေကွ ို နှိပ်နေတာ ..အရမ်းထတိ ာဘဲ..။
လက်အရမ်းပေါက် တဲ့ လူ ..။
ဝှူး...ရ..ရပါပြကီ ယွ ် . .. တော်ပြီ . .။
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် က ကန်ဘောင်မှာ လမ်းလျောက်ချင်တယ် ..ဖေဝင်းလူ လို့ ပြောလကို ်
သည် . .။
( ဒီနေရာလေး က လေကောင်းလေသန့်ရတယ်ကယွ ် . .မမ သဘောကျလိုက်တာ . .)
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် နဘေး က ဖေဝင်းလူ လိုက်ပါ လျောက်ရင်း . .တိတ်ဆတိ ်ပြီး
လသူ ူမရှိတဲ့ ဒလီ ိုနေရာမှာ ည အချိန်မတော်ကြီး မို့ ဖေဝင်းလူ သတြိကီးကြီးထားနေရ
သည် . .။ လဆူ ိုးလူမိုက်တွေ ရောက်မလာဘူးလိ့ု မပြောနိုင်ဘူးလေ . .။ တခုခုဖြစ်လို့
မဖြစ် . .။ မှောင်နေလိ့ု ..တနေရာအရောက် . .ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် ခလုပတ် ိုက်ခါ လြဲပီ .. ။
ဖေဝင်းလူ အမြန်ပြေးကာ ဖမ်းထိန်းလိုက် သည် . .။
( အိုး . . . .)
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် တကယို ်လုံး ဖေဝင်းလူ ရဲ့ ရင်ခငွ ်ထဲမှာ ရောက်လာ သည် . .။ သူမ
ဖြိုးကြေွ သာရင်အစုံက ဖေဝင်းလူ ရဲ့ ရင်ဘတ်နဲ့ တအားဖကိ ပ်မိနေသည် . .။
သူမရဲ့ ရင်သားအအိ ိတွေ ရဲ့ အထိအတွေ့ ကြောင့် ဖက်ထားမိတဲ့ လက်တေကွ ို
ပြန်မလွှတ်ဖယ်ချင် . .။ ဖကထ် ားမိတဲ့ သူ့လက်ဖဝါးကြီးတဘကက် ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်ရဲ့
တင်ပါးပေါ်ရောက်နေ သည် . .။ ဒီအထိအတွေ့ ကလဲ မိန်းမူးစရာဘဲ . .။
ဖက်မိတော့လဲ မခါွချင်ဘူး . .။
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်ကလဲ ရုန်းမထကွ ် . ..။သူ့ပုခုံး ထက်မှာ ခေါင်းလေးမှေးတင်ထား သည်
. .။ သူမ ဆကီ ရေမွှေး အနံ့ သင်းသင်းတေကွ ို ရနေ သည် ..။ စိတ်ကြွစေ တဲ့
အန့အံ သကဘ် ဲ လို့တွေး မိ သည် ..။
( လမး်ကလဲ မညီမညာနဲ့ ကယွ ် . .) လို့ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် တိုးတိုး လေး ပြော သည် . .။
ဖေဝင်းလူရဲ့ ကယို ်အောက်ပိုင်းနဲ့ သူမ ကယို ်အောက်ပိုင်းတေသွ ည်လဲ
ပူးကပ်ထိတွေ့ နေကြ သည် . .. ။ အထိအတွေ့ တေေွ ကြာင့် ဖေဝင်းလူ ရဲ့ ပေါင်ကြားက
ဖာွ းဖက်တော် လိင်တန်ဆာ က ငေါကက် နဲ ထလာ သည် . .။ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်ရဲ့ ပေါင်
ကြားကို သာွ းထောက်မိနေသည် . .။
( ဖေဝင်းလူ ..)
( ဗျာ ...မမ )
( မမကို ခဏ ဆက်ပြီး ဖကထ် ားပေးပါလားကယွ ် . . .)
( ဟုတ်....ဟုတ်ကဲ့ မမ . . .)
ဖေဝင်းလူ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် ရဲ့ သေးကျဉ်သော ခါးလေးကနေ ဆကွဲ ာ တင်းတင်း
ဖက်ထားပေးလိုက်ပါ သည် . .. ။
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် က သူ့ပုခုံးပေါ်မှာ ခေါင်းလေးမထှီ ားသည် ..။တောင့်တင်းလှတဲ့
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်ရဲ့ တငသ် ားတေကွ ို သူ ပတွ ်နေမိ သည် . .။ ဘာမှ မငြင်းဆန်ဘဲ
သူမကလဲ သူ့ကျောပြင်ကို ပြန်လည် ဖက်သိုင်းထားနေလို့ ဖေဝင်းလူ ပို အတင့်ရဲလာ
သည် .။ အတိ င်းနေသော တငသ် ားကြီးတေကွ ို လက် နဲ့ ဆတု ်နယ်နေမိရပြီ . .. ။သူမ
မတားဆီး ..မကန့်ကွက်တော့ ဖေဝင်းလူ လဲ ပိုရဲတင်း လာသည် . .။
တင်ပါးအိအိကြီးတွေကို သူ စိတ်တိုင်းကျ ဆုတ်ကိုင်နေမိ သည် ..။
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်ဆီက မသမဲ ကွဲ ညည်းသံလေး တိုးတိုးလေး ကြားလိုက် ရ
သည် . .။
“ အင်း...အင်း ...ဟင်...အင်း. . … ”
ဖေဝင်းလူကို ဖက်ထားတဲ့ သူမလက်တွေ တင်းကျပ်လာတာ သတိထားမိ သည်
. .။သူမတင်သားတြွေကားကို သူ့လက်ချောင်းတွေက ဝင်ရောက်ထိတွေ့နေ သည်
. .။ ကိုင် နေမိ သည် ..။ ပွတ်နေမိ သည် ။ ဆုတ်နယ်နေမိရ သည် ..။
စအိုပေါက်လေးကို သူ့ လက်ညှိုး တုတ်တုတ်ကြီးက ပတွ ်ပေးနေမိပြီ . .။
“ အာ....အ . . ..”
တိုးတိုး ညည်းသံလေး ကြားလိုက်ရ သည် . .။ တော်တော်လေးကြာအောင်
အဒဲ ီနေရာတဝိုက် မှာ သူ့လက်ချောင်းတွေ စိတ်ထင်တိုင်း ပွတ်ကစားနေပြီးမှ
..နေရာအသစ်တခုကို ရွှေ့ပြောင်း သည် . .။
အရှေ့ဘက်ခြမ်း ...။ သိသိသာသာ မို့မောက်ခုံးထနေတဲ့ နေရာလေး ။
ထမိန်အပေါ်ကနေပြီးဘဲ ..ဒီနေရာလေးကို သူ့လက်ချောင်းတေကွ ပွတ်နေမိ ပြီ ..။
အမွှေးလေးတေကွ ို စမ်းမိ သည် ..။ ပွတ်သပ်နေမိ သည် ..။
တရွေ့ ရွေ့ နဲ့ ..အကွလဲ ိုင်းကလေး ကို စမ်းမိနေ သည် ..။ ဒါ..ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်ရဲ့
စောက်ဖုတ် ..။ ထမိန် အပေါ်က စမ်းကိုင်တာတောင် အရေတွေ စိုနေတာ
သိလိုက်ရ သည် ..။
မျက်နှာချင်းက နီးကပ်လွန်းနေ သည် ..။ သူမ နှုတ်ခမ်း လှလှ
အိအိလေးတေကွ ို သူ ဖိကပ် နမ်းစုတ်လိုက်မိရ သည် ..။နွေးထွေးချိုအီတဲ့
အရသာကြောင့် စုတ်ပြီးရင်း စုတ်ချင်ရင်း . .ဖြစ်ရပြီး ..အနမ်းသံသရာ လို့ ခေါ်ရ မဲ့
အနမ်းရှည်ကြီးတခု သူတို့ ဖန်တီးမိကြပြီ ...။
နျုတ်ခမ်းချင်း တော်တော်နဲ့ မခွာနိုင်ကြ ..။ ပြင်းပြတဲ့..တဏှာရမက်စိတ်တွေ
သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးကို ဖုံးလွှမ်းနေပြီ . .။
“ အင် ..ဟင် ..ဖေဝင်းလူ ရယ် . .မမ . . မမ မနေတတ်တော့ဘူး . .”
ဟုတ် သည် . .။ ထမိန်က ို ဖြေလိုက် သည် ..။
“အို ..ဖေဝင်းလူ ...”
ထမိန်အတွင်းကို လက်ထိုးသငွ ်းပြီး စမ်းကိုင်နေတဲ့ သူ့ လက်ချောင်းတွေ သည်
ကာမရှေ့ပြေး အရေကြည်တေရွ ့ဲ စိုစွတ်မှု ကို သိလိုက်ရ သည် ..။
စောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်ချောင်းများနဲ့ ပီပီပြင်ပြင် ကိုင်တွယ်နေမိ သည် ..။မမ
စိတ်တွေ လာနေပြီ ...။ ထန်နေပြီ ...။
ထိုအခိုက် သူတို့ ရှိရာကို မောင်းလာတဲ့ ကားတစီးရဲ့ ရှေ့မီးကြီးတစုံကြောင့်
ဖေဝင်းလူ နဲ့ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် လူချင်း ခါွလိုက်ကြ သည် . .။ သူတို့အနားကို ထိုး
ဆိုက်လာမှ သည်ကား သည် ရကဲ ားတစီး ဆိုတာ သိလိုက်ကြရ သည် . .။
အပြာရောင် ရဲကားကြီးပေါ်က ရဲတယောက်က ကားပြူတင်းပေါက်က ခေါင်းပြူပြီး ..
( ဘာဖြစ်လဲ ...အကူအညီ တခုခု လိုသလား . လူပြတ်တဲ့ နေရာ ဖြစ်ပြီး ..အချိန်က
သိပ် ညနက်နေတော့ ...)
( ဘာမှ မဖြစ်ဘူးဗျ ..ကျနော်တို့ ခဏ ရပ်ပြီး လေညှင်းခံ ..စကားပြောတာပါ . .)
ဖေဝင်းလူက ရဲကား ပြူတင်းပေါက်နားတိုးကပ်ခါ ..သူ့ရဲ့ အိုင်ဒီ ( စီစစ်ရေး
ကပ်ပြား)ကို ထုတ်ပြလိုက် သည် ..။
( ကားများပျက်လားလို့ ..ကဲ..ဒါဖြင့် အကူအညီ မလိုရင်လဲ ကျနော်တို့
..သာွ းအုံးမယ် ဆရာသမား . .)
ရကဲ ား ပြန်မောင်းထကွ ်သာွ း သည် . .။
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်လဲ ကားထဲကို ပြန်ဝင် သည် . .။
( သာွ းစို့ကယွ ် . .ဖေဝင်းလူ . . )
ဖေဝင်းလူ သည် ရောက်လာသော ရဲကားကို ကျေးဇူးတင်မိ သည် . ။
မှားမိတော့မလို့ . .။ သူတို့ လာတာ အတော်ဘဲ ..။ သူ့စိတ်တွေ ထိန်းချုပ်လို့မရ
ဘဲ လွတ်ထကွ ်သာွ းခဲ့ သည် ။
ကားမောင်းနေစဉ် ..ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် က သူ့ဘက်ကို မကြည့်ဘဲ ခပ်တိုးတိုး
သူ့ကို ခေါ် သည် . .။
( ဖေဝင်းလူ … )
( ဗျာ . .မမ ..… )
( ဖေဝင်းလ ူ နဲ့ မမ စောစောက ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာ ..အိပ်မက်တခု လို့ဘဲ
ထားလိုက်ကယွ ် ခေါင်းထကဲ ထုတ်ပစ်လိုက်နော် . . .)
( အင်း . .လွယ်တော့ မလယွ ်လှဘူး . .မမ ...ဒါပေမဲ့ ကျနော် ကြိုးစားပါမယ် . )
( ဘယ်သူ့မှ ဒီလိုဖြစ်ပျက်တာ ပြန်မပြောစေချင်ဘူး . .)
( အာ..ဒါတော့ စိတ်ချပါ . .ကျနော် ဘယ်ပြောပါ့မလဲ မမ)
အဒဲ ီရက် နောက်ပိုင်းမှာ ဖေဝင်းလူ သည် ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် ကို
သေသေချာချာ မကြည့်မိရအောင် ဆင်ခြင်နေမိ သည် ..။ အတတ်နိုင်ဆုံး စိတ်ကို
ထိန်းချုပ် သည် ..။ ဖြစ်ခဲ့ တာကိုတော့ ပြန်ပြင်ဆင်လို့ မရနိုင်တော့ဘူးလေ . .။
မှားမိခဲ့ တာကို နောင်တ ရနေ သည် ..။
အတတ်နိုင်ဆုံး ..စိတ်ထိန်းချုပ်ပြီး မမှားသင့်တာ မမှားရအောင်
နေတော့မည် လို့ သူ ဆုံးဖြတ်ထား သည် ..။ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်ကို စိတ်နဲ့
မပြစ်မှားမိရအောင် မနက်စောစော သဘာဝ တရားအရ သူ့ လိင်တန်
တင်းမာတောင့်တင်းလာတဲ့ အခါတွေမှာ သူ့ လက်နဲ့ဘဲ အာသာဖြေဖျောက်ပစ်
သည် .. ။
ဒီနေ့ ဖေဝင်းလူ အား သည် . .။ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် သည် ဦးမိုးမြင့်
နဲ့ မလေးရှားနိုင်ငံကို လိုက်သာွ း သည် ..။ တခြားအဖွဲ့ တွေ အများကြီး နဲ့
သာွ းကြတာမို့ ဖေဝင်းလူ လိုက်စရာ မလိုဘူး လို့ ဦးမိုးမြင့်က ပြော သည် ..။
သူတို့ကို လေဆိပ်ကို လိုက်ပို့ပြီး ဖေဝင်းလူ အားသွား သည် ..။
မနက် အစောကြီး လေဆိပ်ကို လိုက်ပို့ရတော့ ရေမချိုးဖြစ်ခဲ့ တာနဲ့
အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ရေချိုးလိုက် သည် ..။ တကိုယ်လုံးကို ဆပ်ပြာ နဲ့
ပတွ ်တိုက်ရင်း သူ့ပေါင်ကြားနေရာတွေနဲ့ သူ့ ဖာွ းဖက်တော် လီးတန်ကြီးကို
ဆေးကြော ပွတ်တိုက်တော့ ..သူ့ရီးစားနဲ့ ကွကဲ ထကဲ မလိုးဖြစ်တာ ကြာနေတဲ့
သူ့လီးကြီးသည် လက်နဲ့ ကိုင်တယွ ်တာနဲ့ ထောင်ထ လာတော့ သည် ..။
ဒအီ ချိန်မှာ ..ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် ရဲ့ လှပတဲ့ တင်ပါးကြီးတွေကို သူ
မြင်ယောင်မိသာွ း သည် ..။
ဒီတင်ပါးကြီးတွေ ကို တွေ့နေရတာ သူ အရမ်း စိတ်ထ ရ သည်..။
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် ရဲ့ ကိုယ်လုံးကို အဝတ်မပါဘဲ စိတ်ကူးယဉ်မြင်ယောင်ကြည့်သည်
..။သူ့ လီးကြီး မာတာမှ သံမဏိချောင်းကြီးလိုဘဲ ..။
ကငွ ်းတိုက်ကစားနေတုံး ..သူ့ကုတင်ပေါ်ပစ်တင်ထားခဲ့ တဲ့ သူ့
ဟင်းဖုန်း တဂီဂီ မြည်နေ သည ် ..။ သ ူ အဝတ်မပါ ကိုယ်တုံးလုံးကြီးနဲ့ ဘဲ ..လျောက်
ထကွ ်သာွ းပြီး ဖုန်းကိုင် သည် ..။
( ဟလို. အမိန့်ရှိပါ..ဖေဝင်းလူ ပြောနေပါတယ် ..)
( ဟေး..ဖေဝင်းလူ ..မမ ပါ..ဒေစီမောင်လေ ..ရွှေဇင့် သူငယ်ချင်း ..)
( အော်..ဟုတ်ကဲ့ မမဒေစီ ..ပြောပါ) …
( ရွှေဇင်တို့ မလေးရှား ထကွ ်သာွ းတယ် ဆို ..)
( ဟုတ်တယ်..မမ ..)
( အဟင်းဟင်း..ဒါဆို..ဖေဝင်းလူ ..သူတို့ မရှိတော့ အားနေပြီပေါ့နော် ..)
( အားပါတယ်..နနဲ ပဲ ါးပါးတော့ ..အစီရင်ခံစာတေဘွ ာတွေ ရေးဖို့ ရှိပါတယ် ..သိပ်
မဟုတ်ပါဘူး..မမ ဘာအကြောင်းရှိလို့လဲဟင်..ဘာ ကူညီရမလဲ )…
( ဖေဝင်းလူ နဲ့ ဟိုတခါ ဆုံပြီးကထဲက တခါမှ ထပ်မဆုံတော့ဘူးလေ
..မမဒေစီက မင်းလေးကို သတိရရနေတာ ..ဟင်း..မင်းလို ဘော်ဒီဂတ်လေး နဲ့
တတွဲတွသဲ ာွ းနေရတဲ့ ရွှေဇင်မိုးမြင့်လို ဘဝ ကို အားကျမိတာ အရမ်းပါဘကဲ ာွ ...)
( ကျနော်လဲ မဒေစီကို ခင်ပါတယ်..မအားလို့ပါ ..)
( သိတယ်သိတယ် ..မမသိတယ် ..အခုရော ဘာလုပ်နေလဲ..)
( ခုဘဲ ရေချိုးပြီးတယ် မမ ..မမ ခိုင်းစရာ ရှိရင် ပြော..အားမနာနဲ့ . .)
( ခိုင်းစရာတော့ ..အဲ..ဟင်းဟင်း..ရှိတယ် ..ဖေဝင်းလူ လုပ်ပေးနိုင်မယ် လို့
ထင်တာဘဲ ..ဟီးဟီး..)
( လုပ်ပေးမှာပါ ..မမ ခိုင်းချင်တာ ခိုင်း . .)
( ဒါဖြင့် မမဆီ လာခဲ့ မလား ..)
( အခုလား ..)
( အင်းပေါ့ ..မမလေ..တယောက်ထဲ သိပ်ပျင်းတာဘဲ
..လုံးလီးဖြစ်..အထီးကျန်ဆန်နေရတာ ကြာလှပြီ ..)
( လာခဲ့ မယ် မမ..)
( အိုကေ..စောင့်နေမယ်..ဆီးယူ...)
ဖေဝင်းလူ လဲ အဝတ်လြဲပီး ဒေါ်ဒေစီမောင် ရဲ့ အိမ်ကို ကားနဲ့ ထကွ ်ခဲ့ ပါသည် ..။
ဒေါ်ဒေစီမောင် ရဲ့ အိမ်ကြီး တခုလုံး ဒေါ်ဒေစီမောင်ကလွဲလို့ဘယ်သူမှ ရှိမနေ ..။
တိုက်ကြီး ရဲ့ တံခါးပေါက် အဝကနေ သူမ စောင့်နေ သည် ..။
အားပါးပါး ..။
အလွန်ပါးလွှာသော ညဝတ် အကျင်္ ီရှည်ကြီးနဲ့ ..။
အထဲက ရင်စီး အနက် နဲ့ ပင်တီအနက်လေး ကို သိသိသာသာကြီး မြင်နေရ သည်
..။ တောင့်တင်း အချိုးကျ တဲ့ သူမ ကိုယ်လုံးတွေကို ဖေဝင်းလူ ရုတ်တရက်
ငေးကြည့်မိသာွ း သည် ..။
( မမတယောက်ထဲ ..ပျင်းနေတာ ..)
( ဘယ်သူမှ မရှိဘူးနော် ..)
( အင်း..မမ က မင်းလာလို့ ခိုင်းတဲ့ ကလေးမ ရော ခြံစောင့်ရော ..အပြင်ကို
ခိုင်းလိုက်တယ် လေ ..မော်လမြိုင်မှာ ဒူးရင်းသီး သာွ းဝယ်ခိုင်းလိုက်တယ် ..) မမဒေစီ
သည် သူမပြောတာကို သူမ သဘောကျပြီး တခစ်ခစ်နဲ့ ရယ်မောနေပါ သည် ..။
ယောကျာင်္ းဖြစ်သူ က ကမ်းမမြင် လမ်းမမြင် ပင်လယ်ထဲ အလုပ်လုပ်
ငေရွ ှာနေ သည် ..။ မိန်းမလုပ်သူ က သစ္စာမဲ့နေ သည် ..။ အထီးကျန်ဆန်နေရ
သည်...တဲ့ ..။ ဝှူး ..မလွယ်ဘူး . .။
( လာ..ဖေဝင်းလူ ..)
ဒေစီမောင် က သူ့ကို တိုက်ကြီးထဲ ဦးဆောင် ခေါ်သာွ း သည် ..။
တုန်ခါတဲ့ သူမတင်ပါးကြီးတွေ ကို တင်ကြုံစီးရင်း ..လိုက်သာွ းကထကဲ ဖေဝင်းလူရဲ့
ဖာွ းဖက်တော်လိင်တန်သည် ထောင်စပြုနေပါပြီ ...။
အင်း ..ခွေး ငတ်ကလေး နဲ့ ခုံဖိနပ်ပြတ် လား..ကြောင်ခံတွင်းပျက် နဲ့
ဇရက်တောင်ပံကျိုး လား..
တောက်ပြောင်သားနားတဲ့ ထမင်းစားခန်းကျယ်ကြီး ကို ခေါ်သွားတာ ..။
အရက်ဘား ကောင်တာ အသေးစားလေး ရှိနေ သည် ..။ နိုင်ငံခြား အရက်မျိုးစုံ
တွေ့ ရ သည် ..။ ပုလင်းရောင်စုံ..အရှည်..အတို..အဝိုင်း..အပြား ..။
“ ကဲ..ဖေဝင်းလူ ..ဘာသောက်မလဲ ..ဝစ်စ်က.ီ .ရမ်..ဗော့ဂါ ..အစုံ ရှိတယ်..
သောက်ချင်တာသောက် ..ဘီယာလဲ မျိုးစုံ ရှိတယ် ..”
“ စားစရာကတော့ချီးစ်အမျိုးမျိုး..မြေပဲအမျိုးမျိုး....ဆတ်သားခြောက်..အမဲခြောက်
ရှိတယ် .. “
ဖေဝင်းလူ က ..“ ကျနော် ဒါတေကွ ို စိတ်မဝင်စားဘ.ူး.မမ ..” လို့ ပြောပြီး..
ဒေါ်ဒေစီမောင် ရဲ့ တကိုယ်လုံးကို ခြေဆုံးခေါင်းဆုံး ကြည့် သည် ..။
ဒေါ်ဒေစီမောင်က .မခို့တရို့ နဲ့ ..“ဒါဆို ဖေဝင်းလူ စိတ်ဝင်စားတာက ဘာလဲ
..”လို့ မေး သည် ..။ ဖေဝင်းလူ က သူမ ရဲ့ ခါးသိမ်လေးကနေပြီး ဆွယဲ ူကာ
ဖက်လိုက်တော့ ..“သိပြီ..သိပြီ ..မင်း စိတ်ဝင်စားတာ ဘာလဲဆိုတာ မမ သိပြီ ..”
လို့ ပြောသည် ။
ဖေဝင်းလူရဲ့ လက်တွေက ဒေါ်ဒေစီမောင် ရဲ့ တင်စိုင်ကြီးတွေကို ဆုတ်ကိုင်လိုက်
သည် ..။ သူ့ကို မော့ကြည့်နေတဲ့ သူမရဲ့ နှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေ မဟတဟလေး
ပငွ ့်ဟနေ သည် .. ။ သူ့အနမ်းတွေကို ငံ့လင့်နေကြသလိုဘဲ ..။
ဖေဝင်းလူ သူမ နှုတ်ခမ်းတွေကို ငုံစုတ်လိုက် သည် . .။ သူမက
ချက်ချင်းဘဲ တုံ့ပြန်ပြီး ..နမ်းစုတ ် သည် ..။ သူမလျာက ဖေဝင်းလူ ရဲ့ လျာကို
လာမိတ်ဖွဲ့ သည် ..။ လူးလှိမ့် သည် ..။
အနမ်းတွေက ကြမ်းလာ သည် ..။ တင်ပါးကြီးတွေကို ဆုတ်နယ်သည် ..။
ဖျစ်ညှစ် သည် ။ ညဝတ်အကျင်္ ီပါးလေး..ကြမ်းပြင်ကို ပုံကျသွား သည် ..။
ဇာအနားကပွ ် ပင်တီ အနက်လေးက သေးမျှင်လှ သည် . .။
ဘရာရင်စည်းအနက်လေးကလဲ ရင်သားထာွ းထာွ းတွေကို လုံအောင် မဖုံးနိုင်..။
ဝင်းမတွ ်တဲ့ ရင်စိုင်ရဲ့ အထက်ပိုင်းတေကွ ို တပ်မက်ဖွယ် မြင်နေရ သည် ။
ဒေါ်ဒေစီမောင်ရဲ့ လက်က ဖေဝင်းလူရဲ့ ပေါင်ကြားကို ဖတ်ကနဲ စမ်းလိုက် သည် ..။
မာကျောနဲ့ အတန်ချောင်းကြီး ကို စမ်းမိ သည် ..။
တုန်ရီတဲ့ လက်တွေနဲ့ ဒေါ်ဒေစီမောင် သည် သူ့အတန်ကြီးကို ဆုတ်နယ် သည် ..။
သူမ ပြတ်လပ်နေတာ ကြာပြီ . .။ လင်ဖြစ်သူ ..နိုင်ငံခြား ထွက်သာွ းတာ တော်တော်
ကြာနေပြီ ..။ဖေဝင်းလူ ရဲ့ ဒုတ်က နဲတာကြီး မဟုတ်ဘူး..။ ဒေါ်ဒေစီမောင်
အကြိုက်တွေ့ သာွ းပါ သည် ..။
“ အပေါ်ထပ် က မမ အိပ်ခန်းကို သာွ းကြရအောင်ပါ ..”
ဖေဝင်းလူ က သူမ ပေါင်ကြား ဂွဆုံကို လက်နဲ့ အုပ်ကိုင်လိုက် သည် ..။
( အို့..ဟင့်ဟင့်..)
ဟား..အရေတွေ စိုစိုရွှဲနေပါလား ..။
“ ဒီမှာ မကောင်းပါဘူးကွယ်..အပေါ်တက်ကြရအောင် ...”
ဖေဝင်းလူ က သူမကို စွေ့ ကနဲ ပွေ့ချီကာ ခြေလှမ်းကြဲကြီးတွေ နဲ့ သူမ ညွှန်ပြရာ
လှေခါးကြီးကနေ အပေါ်ထပ်ကို တက် ခဲ့လေ သည် ..။
“ ဟိုဟာ မမ အခန်း . .”
အားပါး ..ပါး...
အိပ်ခန်းကြီး သည် အလနွ ် ကြီးမားပြီး အရမ်းခမ်းနား သည် ..။
အိစက်ညက်ညောတဲ့ မွေ့ ရာထူထူကြီးပေါ်ကို နှစ်ယောက်သား လဲကျသွားကြတော့
ဖေဝင်းလူ လဲ အငမ်းမရဘဲ ဒေါ်ဒေစီမောင် ရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းစုတ်ပြန် သည်
..။ သူမရဲ့ ဘရာအနက်လေး နဲ့ ပင်တီလေး ကိုသူမကိုယ်တိုင်..ဖယ်ခါွပေးလိုက်တော့
..ရင်သားစိုင်တွေ ကို ဖေဝင်းလူ ဆုတ်နယ်ဖျစ်ညှစ်ပြီး ..နို့သီးနီညိုညိုလေးတွေကို
ခပ်ကြမ်းကြမ်းဘစဲ ို့လေ သည် ..။
အို..ဟင်..မင်း..မင်း..သိပ်ကြမ်းတာဘဲကွာ...
ဖေဝင်းလူ က သူမ ဘာပြောပြော ဂရုမစိုက် ..။ နို့သီးတွေကို အားရအောင်
စို့ပြီးတော့ အောက်ဖက်ကို တရွေ့ ရွေ့ ဆင်းသာွ း သည် ..။ ဆီးခုံဖေါင်းဖေါင်းကြီး
ပေါ်က အမွှေးမဲမေဲ တွကို လေနဲ့ တဖူးဖူး မှုတ်သည် ..။
အဟင့်..ယားတယ်.....ခစ်ခစ်ခစ်..
ကာမစိတ်ကြောင့် သူမ စောက်ဖုတ်ကြီး က အရမ်းကိုဘဲ ဖေါင်းကြေွ နသလိုဘဲ ..။
ဖေဝင်းလူ စောက်ဖုတ်ကြီးကို နမ်းနေ သည် ..။ ဒေါ်ဒေစီမောင် ဖင်ကြီးတွေ ရမ်းခါ
နေ သည် ..။ အိ.....ဟိ...ဟိ …
သူ့လျာကြီး ပလပ် ဆိုပြီး သူမစောက်ဖုတ် ကို အပြားလိုက်ကြီး ယက်လိုက်တော့
ဒေါ်ဒေစီမောင် ခါးလေးကော့တက်သွားရ သည် ..။ ဆက်တိုက် ဆိုသလိုဘဲ သူ ..
ဖိဖိပြီး ယက် သည ် ..။ အို......... .. အို........ .. အား.........
ခပ်ကြမ်းကြမ်း ယက်လိုက် လျာထိပ်နဲ့ ထိုးလိုက်..စောက်စိကို ငုံစုတ်လိုက် နဲ့
..ဖေဝင်းလူ သည် အမျိုးမျိုး ကလိပေးလိုက်တော့ သူမ ..
အရမ်းထွန့်ထွန့်လူးနေရသည် ..။
ဖေဝင်းလူ ..တအားယက် သည် ..။ သူမ စောက်ဖုတ်ကြီးကလဲ တော်တော် လှ
သည် ..။ ဖေါင်းကြေွ န သည် ..။ သန့်လဲ သန့် သည် ..။
ဒေါ်ဒေစီမောင် စောက်ပတ် အယက်ခံရင်း အရမ်း ကျေနပ်နေ သည် ..။
သိနေသည် ..။ စောစောထဲက ဒီရွှေဇင်မိုးမြင့် ရဲ့ ဘော်ဒီဂတ်ကောင်ဟာ ဒါမျိုးတွေ
လုပ်တတ်လိမ့်မယ်ဆိုတာ .. ။ သူမ သည ် လူကဲခတ်မည့ံ ..။
တကယ်မှန်နေ သည် ..။ တကယ့်ကို အမှုတ်ကောင်းတဲ့ လူ ..။
အိုး . …...စောက်စိ က ို သကြားလုံး စုတ်သလိုမျိုး စုတ်နေ သည် . .။ အိုး..အိုး..
ဘယ်လိုမှ မခံနိုင်တော့ ..။
“ တော်ပြီ..တော်ပြီ..မမ မခံနိုင်တော့ဘူး..သိပ် ကျင်နေပြီ ..မမကို လုပ်ပေးပါတော့ .
မောင်လေးရယ် ”လို့ ပြောလေ သည် ..။
ဖေဝင်းလူ သည် ဒေါ်ဒေစီမောင်ကို ကုတင်စောင်းမှာပက်လက်လှန်ကာ
ပေါင်တန်များ ကားစေပြီး သူက ကုတင်အောက်မှာ မတ်တပ်ရပ်..ပေါင်တန်တွေကို
သူ့ပုခုံးပေါ် ထမ်းတင်ပြီး သူ့လီးတန်ကြီးကို သူမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကို
နှစ်မြုပ်လိုက် သည် ..။ အင်း ...အိ........
လုံးပတ် တုတ်တုတ် နဲ့ လီးရှည်ကြီး ပြိကနဲ ..သူမစောက်ဖုတ်ထဲ
တင်ပြည့်ကျပ်ပြည့် ဝင်လာတော့ စောက်ခေါင်းနံရံတွေကို လီးတန်ကြီး က
အတင်း ပွတ်ထိုးသာွ းရာ အရေများ စိုစိုရွှဲနေသည့်တိုင် ..တကိုယ်လုံး တုံကျင်သာွ းရ
သည် ..။ သူ့လက်မောင်းကြီးတေကွ ို တင်းတင်း ဆုတ်ကိုင်ရင်း..တဝက်ခန့်
ဝင်နေသော လီးတုတ်ကြီး ထပ်ဝင်လာမလား ဆိုပြီး မျှော်လင့်နေဆဲ လီးတန်ကြီးကို
သူက ထပ်မသငွ ်းဘဲ ဆတ်ကနဲ ပြန် ဆုတ် သည် . .။ ပြီးမှ ပြန်ထိုးထည့် သည ် ..။
ပြိကနဲ..ပြိကနဲ သုံးလေးခါလောက် ဖြေးဖြေး လိုးနေပြီးမှ မညှာမတာ ဒလကြမ်း
ဆောင့်ဆောင့် လိုးပါတော့ သည် ..။
အား..အား...အား..အား.....အင့်အင့် ..အဟင့်အဟင့် .. .
ဒေါ်ဒေစီမောင် လဲ လီးကြီးကြီး နဲ့ ဒီလို အားကောင်းမောင်းသန် လူရယွ ်တယောက်
လိုးဆောင့်တာ မခံရတာ ကြာပြီ ဆိုတော့ အရမ်း သဘောကျ သည် ..။
တဖေါင်းဖေါင်း အသားချင်း ရိုက်ခတ်သံတွေ ဆူညံနေ သည် ..။
ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ် . …
အား..အား...အား...လိုး...လိုး...လိုး...ဆောင့်...ဆောင့်. .…
ဖေဝင်းလူ အပီကို လိုးပေးတာ ..။
တချီ ကောင်းလိုးပြီးတော့ ..ဒေါ်ဒေစီမောင် က ဖေဝင်းလူ ကို နွားနို့ နဲ့ ကြက်ဥ
ဖျော်တိုက် သည် ..။ ဖေဝင်းလူ လဲ ဒေါ်ဒေစီမောင် ကု် ထမင်းစားခန်းထမဲ ှာ
နောက်ထပ် တချီ ထပ ် လိုး သည် ..။ ရေ အတူတူ ချိုးကြတော့ ရေချိုးခန်းထဲ
မှာ သူ့ လီးတန်ကြီး ကို ဒေါ်ဒေစီမောင် က ပါးစပ်နဲ့ ငုံစုတ်ပြန်တော့ တခါ
ပြန်မာကျော တောင်မတ်လာပြန်ပြီး ရေချိုးခန်းထမဲ ှာ မတ်တပ် ဆော် ပြန် သည် ..။
လိုးလဲ လိုးနိုင်တဲ့ လူ ..လို့ ဒေါ်ဒေစီမောင် က မျက်စောင်းလေး ထိုးကာ ပြော..
သည် ..။
“ မမက လိုးစေချင်တယ် မဟုတ်လား ..”လို့ ဖေဝင်းလူက ပြောတော့ တခစ်ခစ် နဲ့
“ အင်း ..”ဆိုပြီး ခေါင်းညှိမ့် သည် ...။
ဂဂဂဂဂဂဂဂဂဂဂဂဂဂဂဂဂဂဂဂဂဂဂဂဂဂဂဂဂဂဂဂဂဂဂဂဂဂဂဂဂဂဂ
သူ့ဘက် က ရှောင်တိမ်းနေခဲ့ ပေမဲ့ ..တနေ့ ..သ ူ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် ..
ကို ညစာစားပွဲ တခုက သာွ းကြိုလာတော့ .နနဲ ဲ အရှိန်ရလာတဲ့ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်က
“ ဖေဝင်းလူ ..ဒီနေ့ည မမ ကြည့်ကောင်းရဲ့ လားဟင် . .” လို့ မေးလာသောအခါ
..သူ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်ကို သေသေချာချာ ကြည့်မိရ ပြန် သည် . .။
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် သည် အရမ်းချောလှနေ သည် ..။ အရမ်းလေ့ကျင့်ခန်းတွေ
လုပ်ထားလို့ ကိုယ်လုံးတေကွ အလွန် အချိုးကျ သည် ..။
“ ပြောလေ . .မမ ကြည့်ကောင်းရဲ့ လား . . ”
“ အရမ်း . .ကြည့်ကောင်းပါတယ် . .မမ ...”
“ ဖေဝင်းလူ . .”
“ ဗျာ ...”
“ မမ...မမလေ ..ဖေဝင်းလူ နဲ့ ဟိုည က ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေ အမြဲ ..
မြင်ယောင်နေမိတယ် ... .သိလား . .”
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် ရဲ့ အသံတွေ..မသိမသာ တုန်ရင်နေ သည် ..။
“ မမ ..”
“ ဟင် . .ဘာလဲ ..ဖေဝင်းလူ . . ”
“ ကျနော်တို့ ..ဒီကိစ္စကို ရှေ့မဆက်ဘဲ ရပ်တန်းက ရပ်ကြရင် ကောင်းမယ်
ထင်ပါတယ် .. မကောင်းပါဘူး ...မမ ..”
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် ..ရယ်လိုက် သည် .. ။ သူမ ရယ်သံ က ခြောက်ကပ်ကပ် နဲ့
အသက်မပါ ဘဲ လုပ်ပြီး ရယ်သလိုဘဲ ..။
“ အင်း . .မမ သဘောပေါက်ပါတယ် . .မင်း ပြောတာမှန်ပါတယ် ..ဒါပေမဲ့ လေ ..
ခြောက်သွေ့ နေတဲ့ မမ ဘဝလေး ကို မင်း သဘောပေါက်ပေးပါကာွ ..”
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် ရဲ့ လက်ကလေး က ဖေဝင်းလူ ရဲ့ ပေါင်တန်ကို လာထိတွေ့
သည် ..။ သူမလက်ကလေးတွေ က ညင်သာ သည်..။ ဒါပေမဲ့ တန်ခိုးရှိသလိုဘဲ
. .။ သူ့ပေါင်ကို ကိုင်တယွ ်လိုက်တာနဲ့ သူ့တကိုယ်လုံးဖျင်းကနဲ ဖြစ်သာွ း သည် ..။
အို . .မမရယ် ..
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် သူ့ ပေါင်တန်တလျောက် ပွတ်ပေးနေ သည် ..။
ခက်တာဘဲ ..။
သူ့ ပေါင်ကြား က ဖါွ းဖက်တော် က ဖျတ်ကနဲ ခေါင်းထောင် နိုးထလာ သည် ..။
တော်တော် ပါးနပ် တဲ့ အကင်းပါး တဲ့ ကောင်ကြီး ..။
..လာထိ တာနဲ့ ခေါင်းထထောင်တတ်တဲ့ မြေတွ ကောင် လိုဘဲ ..။
ဒီလောက် ရှောင်တဲ့ ကြား..ထိန်းတဲ့ကြား က ..ယုန်ကမတိုး . .ပိုက်ကလာတိုးတော့
လဲ သွေး နဲ့ ကိုယ်..သားနဲ့ ကိုယ် . .သူ မနေနိုင်ပေ ..။
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် ရဲ့ လက်ကလေး သည် ပေါင်တန်ကြီးကို ပွတ်နေရာက ပေါင်ကြား
က ထောင်လာတဲ့ သူ့ ဖါွ းဖက်တော်ကြီးဆီကို ရောက် လာသည် ..။ တင်းမာ ပြီး
ထောင်ထလာတဲ့ သူ့အကောင်ကြီး ရဲ့ ထိပ်ပိုင်း ကို သူမ လက်ချောင်းလေးတွေ
က စမ်းနေ သည ် . .။ ဖွဖွလေး ကိုင်နေ သည် ..။
“ အို ..မမ ရယ် . .”
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် သည် တလမ်းလုံး ..စိ်တ်ကြိုက် ကိုင်တွယ် လာ သည် ..။
ဖေဝင်းလူ လဲ လမ်းဘေးတနေရာကို ကားထိုးဆိုက်ပြီး . .ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် နဲ့
ဖြစ်ချင်ရာ ဖြစ ် ကြမ်းပစ်လိုက်မည် အကြိမ်ကြိမ် စဉ်းစား ပေမဲ့ ..ဒအီ ချိန်မှာ . .
သူမောင်းလာတဲ့ ကား က ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် နဲ့ ဦးမိုးမြင့်တို့ နေထိုင်ရာ
တိုက်အိမ်ကြီး ရဲ့ ရှေ့ ..ခြံတံခါးပေါက် ကိုရောက်နေပြီ . .။ ဒီတော့မှ
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် သည် သူမ ဆုတ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ် လာတဲ့ သူ့ ဖါွ းဖက်တော်ကြီး ကို
လွှတ်လိုက် သည် ..။
ဟင်း. … ။
“ ဖေဝင်းလူ . . .”
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် ရဲ့ ခေါ်သံကြောင့် ..ဖေဝင်းလူ ရဲ့ နောက်ကြောင်းပြန်
စဉ်းစားနေတာတွေ ရုတ်တရက် ရပ်တန့်သွားရ သည် . . .။
( ဗျာ . .မမ )
( မမတို့ ဟိုရှေ့နားမှာ ခဏ နားရအောင် ကွယ် . .ဒီနေ့ မမ သိပ ် မပြေးနိုင ် ဘူး )
( ဟုတ်ကဲ့ … မမ )
လမ်းဘေး နားက သစ်ပင်ရိပ် မှာ ခဏ နားကြ သည် ။
( မမ နေမကောင်းဘူး လား . .)
( အင်း . .ညက အိပ်မပျော်ဘူးကွယ် . .လေ့ကျင့်ခန်းလဲ မပျက်ချင်တာနဲ့
ထမြအဲ တိုင်း ထပြီး ပြေးတာ . .ဟင်း . .ဟင်း .. အိပ်ရေးသိပ် မဝသေးဘူးလေ ..)
( မမ ကို နှိပ်ပေးရမလား ..)
( အော် ..အင်း . .ဖေဝင်းလူက နှိပ်တာ တော်တာဘဲ . .ဟို အရက်မူးတဲ့ ညက ..)
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် ..ပြောရင်း ..အဒဲ ီညက နှိပ်ပေးအပြီး ဖြစ်ပျက်တာတွေ ပြန်သတိရ
သာွ းဟန်တူ သည် ..။ ဆက်မပြောတော့ . .။ မျက်နှာလေး နီရဲတတွ ်နေ သည် . .။
( နှိပ်ပေးရမလားဟင် ...မမ )
( အင်း..ဇက်ကျောလေး နနဲ ဲ ဆွေဲ ပးမလား . . ဇက်ကျောတက်သလိုဘဲ . .ညတုံးက
ငါးရ့ံခြောက် စားမိတယ်လေ . အခါးရေ နဲ့ မြီးတာ .အငံ စားလို့ သွေးတိုးပြီ
ထင်တာဘဲ . )
ဖေဝင်းလူ သည် ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် ရဲ့ လည်ဂုတ် နဲ့ ပုခုံးတေကွ ို နှိပ်ပေးလိုက်သည် ။
( အင်း..အင်း....ကောင်းလိုက်တာ . .ဖေဝင်းလူ က လက် သန်လိုက်တာ . .အော် ..ဒါ
နဲ့.ဒီနေ့မမ..လှည်းကူးကခြံကိုသွားမယ်..ဖေဝင်းလူဘဲကားမောင်းပေးနိုင်တယ်..
မှုတ်လား . . )
( ဟုတ်ကဲ့ မမ )…
ကျောခိုင်းထားသော ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် ရဲ့ တောင့်တင်းတဲ့ တင်သားတွေ ရဲ့
လှပမှုတွေ က ဖေဝင်းလူ ရဲ့ ့ စိတ်တွေကို ထကြွစေပါ သည် .. ။
( အင်း ..အကိုကြီး ကတော့ အလုပ်ဘဲ များနေတာဘဲ ..ဒီနေ့လဲ သူ့မှာ
အစည်းအဝေးတွေ တက်ရမှာတဲ့ . .ညတောင် နောက်ကျမှ ပြန်လာမှာ ..တဲ့)
ဦးမိုးမြင့် သည် အလုပ်များသော အရေးကြီးပုဂ္ဂိုလ် မှန်း ဖေဝင်းလူ သိပါ သည် ။
( မမ လေ . .ဖေဝင်းလူ က ို စကားနနဲ ဲ ပြောစရာ ရှိတယ် . .)
( ပြောပါ ...မမ … ကျနော် ဘာလုပ်ပေးရမလဲ ဟင် . .)
( အင်း..အခု မပြောသေးဘူး . .လှည်းကူး သွားမှ . .)
( ဟုတ်ကဲ့ .. မမ )
( ကဲ မမတို့ သာွ းကြစို့ )…
( ဟုတ်ကဲ့ . . မမ )
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် အရှေ့က ခပ်မှန်မှန်လေး ပြေး နေပြန်ပြီ . .။ သူမ တပ်မက်ဖယွ ်
တင်ပါးကြီးတွေက လှုပ်ခါနေပြန်ပြီ . .။ ဖေဝင်းလူ သည ် ဒီတင်သားစိုင်တေကွ ို
ကြည့်မိရင် ..စိတ်တွေ ဖေါက်ပြန်လာရ လို့ သူ မျက်လုံးတွေကို ကတ္တရာ
လမ်းမကြီးဆီကိုဘဲ ကြည့်ကာ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် အနောက်က ပြေးလိုက် သည် . ။
မိုင်ဝက်ခန့် ပြေးအပြီး . .ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် ..အရှိန်လျော့လိုက် သည် ..။
အစောကြီး ဖငွ ့်တဲ့ လမ်းဒေါင့် လဘက်ရည်ဆိုင်လေး ရှေ့ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် ခဏ
ရပ်လိုက် သည ် . .။ ( ဖေဝင်းလ ူ ..ဆာပြီလား . .)
( မဆာပါဘူး..မမ )
( မမတော့ နနဲ ဲ ဆာသလိုဘဲ . .လဘက်ရည်နဲ့ နံပြား စားရအောင် . . )
( ဟုတ်ကဲ့ မမ . .)
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် သည် ညစ်ညစ်ပတ်ပတ် ကာကာ လဘက်ရည်ဆိုင်လေး လိုနေရာ
မှာ ထိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး လို့ သူ ထင်မိတာ . .မှားပြီ . .။
မုတ်ဆိတ်ရှည် နဲ့ ဘာဘူကြီး ရောက်လာလို့ နံပြား နဲ့ လဘက်ရည် မှာကြ သည်။
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် နဲ့ ဝေလီဝေလင်း . .အခုလို နှစ်ယောက်တြွဲပီး ထိုင်
လဘက်ရည်သောက်နေရတာ . .ဖေဝင်းလူ ရင်ခုန်သလိုဘဲ . .။ မျက်နှာချင်းဆိုင်
ထိုင်နေတော့ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်ရဲ့ ချောမောလှပတဲ့ မျက်နှာလေး ကို အနီးကပ်
တွေ့ မြင်နေရ တာ စိတ်တွေ တုန်လှုပ်ရ သည် . .။
အင်း . .ဦးမိုးမြင့်လို ရာထူးရှိ . .ငွေချမ်းသာသူ ဘဲ ဒီလို မိန်းမချောကို ရတာဘေဲ လ
..ငေကွ အဓိက ပါလား . . .
( ဖေဝင်းလ ူ . .. .)
( ဗျာ . .မမ )
( စားလေ . .)
( ဟုတ်ကဲ့ . .)
( မမနဲ့ နီးနီးကပ်ကပ် နေနေတော့ ဖေဝင်းလူ ..ရင်မခုံဘူးလားဟင် ..)
( ခုံတယ် မမ ..မမက သိပ်လှတော့ ကျနော် ..ကျနော်..စိတ်တွေ အရမ်း
လှုပ်ရှားရတယ် ..)
ဖေဝင်းလူ ရဲ့ ဖါွ းဖက်တော် သည် ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် ဆီက အဖိုးတန် ရေမွှေး..
အနံ့ကြောင့်တင် မတ်မတ်တောင်နေပြီ . .။တော်တော် လည်တဲ့ ကောင် . .။
ပစ္စည်းကောင်းဆို သိ သည် . .။ တာဝန်ထမ်းဆောင်ဖို့ အဆင်သင့် ဘဲ . .။
ဖေဝင်းလူ မိန်းမ မလုပ်ဖြစ်တာ ကြာပြီ .. ။ သူ့ရီးစား . .မေလဲ့ ဦး ..ဂျပန်ကို
ထကွ ်သာွ းပြီးကထဲက ဘဲ . .။
မေလဲ့ ဦး ရန်ကုန်မှာ ရှိနေတုံးကတော့ ဖေဝင်းလူ သည် မေလဲ့ ဦး
ရာသီသွေး လာတဲ့ အချိန်ကလွဲလို့ နေ့တိုင်းလိုဘဲ လုပ်ဖြစ် သည် . .။
ရာသီလာနေတဲ့ ရက်တွေဆိုရင်လဲ မေလဲ့ဦးက သူ့ကို အနဲဆုံး စုတ်ပေးတတ် သည်
ကငွ ်းတိုက်ပေးတတ် သည် .. ။
မေလဲ့ ဦး အကြောင်းတွေ ကို ပြန်လည် စဉ်းစားမိရတော့ သူ့
စိတ်တွေ ဖေါက်ပြန် နိုးကြားကာ သွေးသားတွေ ဆူဝေ လာရ သည် ..။ မေလဲ့ ဦး
သည် တဏှာ အလနွ ်ကြီးတဲ့ မိန်းမတယောက် ပါ ..။ မေလဲ့ဦး သည် သူ့ကို ပုံစံ
အမျိုးမျိုးနဲ့ လိုးခို်င်းခဲ့ သည် . .။ သူကလဲ လိုးတာမှ တနေ့ ခုနှစ်ချီ..ရှစ်ချီ ..။
ရေရေလည်လည် လိုးပေး သည် ..။ တချို့ရက်တွေ ..တနေကုန် အိပ်ရာထမဲ ှာ
အချိန်ကုန်သာွ းကြရ သည် ..။
အခုတော့ မေလဲ့ ဦး သည် ဂျပန်ပြည်မှာ.. ဂျပန်လူမျိုး အဖိုးကြီးတယောက် နဲ့
လက်ထပ်သာွ းပြီ . . .။
တခါတခါ . .မိန်းမလုပ်ချင်တဲ့ စိတ်တေအွ ရမ်းပြင်းထန်လို့.. . .ကြေးစားလေးတွေ
ခေါ်ဆော်လိုက်ဖို့တောင် . .စိတ်ကူးမိ သည် . .။ သို့ပေမဲ့ . .အခုထိနေကြတာက
အရင်တုံး က ဆစ်ဖလစ် . .ဂနို လ ို ကုဖို့ဆေးမရှိဘူး . .။ ထိရင် . .သာွ းမှာ . .။
လမ်းဆုံးဘဲ . .။ ဒိန်းကနဲ သေသွားတာမျိုးလဲ မဟုတ်ဘူး . .။ နံမည်က ပျက်အုံးမှာ
။ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် အပေါ်ဖေါက်ပြန်မိတဲ့ သူ့စိတ်တွေကို ကြိုးစားပြီး ထိန်းချုပ် ခဲ့
သည် ..။ တတ်နိုင်ရင် ဒီအလုပ်ကနေ တခြားအလုပ်တာဝန...်တခုခုကိုပြောင်းလိုက်ချင်
သည် . .။ သူတပါးမယားကို ပြစ်မှားတာတခုထဲ မဟုတ်ဘဲ သူ့အလုပ်ကိုလဲ
ထိခိုက် မဲ့ အပြင် ဦးမိုးမြင့်လို မြင့်မားတဲ့ လူကြီးတယောက် ရဲ့ ဇနီးချောလေး
နဲ့ ဖေါက်ပြန်ရင် ၁၀၀ ရာခိုင်နှုံးပြည့် ထောင်နန်းစံရမှာ သေချာ သလောက်ဘဲ . .။
အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် က နေ့လည်လောက် လှည်းကူး က
ခြံကို သာွ းမည် ..ကား အဆင်သင့်ပြင်ထားပါ လို့ ..ပြောသည် . .။
အိမ်ထကဲ ို တလှမ်းချင်း ဝင်သာွ းသော မိန်းမချောလေး ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် ရဲ့ အလနွ ်
လှတဲ့ တင်ပါးကြီးတွေ ကို သူ မကြည့်ဘဲ မနေနိုင် ..။
တုန်ခါနေတဲ့ တင်ပါးကြီးတွေ ကို ငေးရင်း ..သူ ကျန်ခဲ့ သည် . .။
မိန်းမ နဲ့ မစပ်ရှက် တာ ကြာပြီ ..။ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် ရဲ့ ၀ိုင်းကားတ ့ဲ
တင်သားလှလှကြီးတေကွ ို မြင်ယောင်မိတိုင်း . .သူ့ ဖါွ းဖက်တော်ကြီး က ထထောင်
သည် .. ။ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် အရက်မူးတဲ့ ညက ဒီတင်သားစိုင်တေကွ ို
သူ ကိုင်ခဲ့ သည် . .။နောက်တခါမှာ ဒေါ်ရျေဇွ င်မိုးမြင့် က သူ့ဖါွ းဖက်တော် ကို ..
ရေရေလည်လည် ဆုတ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ် ..ကွင်းတိုက်ပေးခဲ့ သည် ..။ ဒါတွေ
ပြန်မြင်ယောင် သတိရတော့ သူ့စိတ်တွေ ဆူပွက်လာရပြန် သည် . .။ သူ့
ဖါွ းဖက်တော် က ထောင်းကနဲ ထထောင် လာရ သည် ...။
“ ကိုဖေဝင်းလူ ..မမရွှေဇင် ပြော ခိုင်းပါတယ ် ..ကား
အသင့်လုပ်ထားပါ တဲ့ . .”
အိမ်ဖေါ်မလေး စိုးစိုး ..ရုတ်တရက် ရောက်လာ သည ် . .။ ဟိုက်..သူ လီးကြီး
တောင်မတ်နေတာ ကောင်မလေးများ တွေ့ သာွ းပြီလား မသိဘူး . ..။
အိမ်ဖေါ်ကောင်မလေး လာပြောလို့ သူ့ကို နေခွင့်ပေးထားတဲ့ အခန်းလေးကနေ
တိုက်ရှေ့ကို ထွက်ခဲ့ ပြီး ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်စီးနေကျ လင်းကရူစာ ကားကြီးကို
ဆင်ဝင်အောက်မှာ အသင့်ရပ်ပေးထားပြီး သူမ အလာကို စောင့်နေလိုက် သည် .။
သူ့ခါး က ဖုန်း မြည်လာ သည် ..။
ဟင်...ဒေါ်ဒေစီမောင် ..။
“ ဟယ်လို . .မမ ..”
“အေး..ဖေဝင်းလူ ..ပျောက်လှချည်လား ..”
“ ရှိပါတယ် ..မမရော နေကောင်းရဲ့ လား . .”
“ ကောင်းပါတယ်..မင်းလေးကို သတိရနေတာပေါ့ ..”
“ မမ က တွေ့ ချင်လို့လား ..”
“ ဘယ့်နှယ်ပြောလိုက်ပါလိမ့်ကာွ ..အရမ်းလွမ်းနေရပါတယ် ဆိုရင် မင်းလေး ယုံမှာ
လား . . ”
“ တွေ့ ကြမယ်လေ ..”
“တကယ်လား . .”
“ တကယ်ပေါ့ . . ဖုံး ဆက်လိုက်မယ် ..မမ ”
“ အိုကေ ..ဆီးယူး ..”
ဒေါ်ဒေစီမောင် ဖုန်းချသာွ း သည် . .။
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် ထကွ ်လာသောအခါ ဖေဝင်းလူ တော်တော် ..
တုန်လှုပ်သာွ း သည် ..။ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် သည် အရမ်း မိုက်နေ..ရှိုင်းနေ လို့ပါဘဲ
..။
ကြီးမားတဲ့ ရွှေနားကငွ ်း အဝိုင်းကြီးတွေ နဲ့ နှုတ်ခမ်းဆိုးဆေး အနီ ရဲရဲနဲ့
..အဝါရောင် တောက်တောက် ရှပ် ပွပြွကီး တထည် နဲ့ အနက်ရောင် ပြောင် ထမိန်
တိုတိုလေး နဲ့ မြီးကောင်ပေါက် မလေးတယောက် လိုဘဲ ချောနုနေ သည် ..။
( သာွ းစို့ . .ဖေဝင်းလူ . . )
ကားပေါ်တက်ထိုင် လိုက်ပြီး ပြုံးပြုံးလေး ပြောလိုက်သော ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် သည်
သူ့စိတ်တွေ ကို ထကြွစေ သည် ..။ မဖြစ်သင့်တာကို မဖြစ်အောင် သူ ..
အတတ်နိုင်ဆုံး ထိန်းပေမဲ့ ယုန်ကမတိုး ..ပိုက်က တိုးလာတော့လဲ သူ သည်
သာမန်လူသားတယောက်ဘဲ ..။ ဒီလို ချောလှတောင့်တင်းတဲ့ မိန်းမတယောက် က
ယူပါတော့..စားပါတော့ လို့ ချကျွေးလာတာကို ရှောင်နိုင်တဲ့ လူ ရှိပါ့မလား . .။
ရှိချင ် ရှိမယ်..ရှားမယ် ..။
” ဘိုက်ဆာလား . .”
“ မဆာပါဘူး . .မမ ..”
ကားကို ပုံမှန် မောင်းလာရပေမဲ့ မကြာခင် လှည်းကူးက ခြံကို ရောက်ရင် သူမ နဲ့
ဘယ်လိုတွေ ဖြစ်ပျက်မည်ကို သူ ကြိုတင် တွေးဆရင်း စိတ်တွေ လှုပ်ရှား နေပေ
သည် ..။ သူမဆီက အကောင်းစား ရေမွှေးနံ့တွေကလဲ သူ့ နှာခေါင်းကို
လာရောက် ကြည်ဆယ် နေ သည် ...။
“ မမ လေ...ဖေဝင်းလူ ကို ရင်ဖငွ ့်စရာတွေ ရှိနေတယ်..”
“ ဟုတ်ကဲ့ ..မမ ”
“ မမ က ို လူတွေက သိပ် ကံကောင်းတဲ့ မိန်းမ လို့ ထင်ကြတယ် ..ငွေကြေး
ချမ်းသာ ပြီး သြဇာအာဏာကြီးမားတဲ့ လင် နဲ့ . .တိုက်တွေ ခြံတွေ ကားတွေ လဲ ..
လိုတာထက် ပိုပြီး ရှိနေတယ် ..။အချွေအရံတွေ ..တပည့်တပန်းတေကွ လဲ အပြည့်
အစစ လိုလေသေး မရှိလို့ သိပ်ကို ပြီးပြည့်စုံတာဘဲ လို့ ထင်ကြတယ်...ဖေဝင်းလူ
..မင်းကော ဘယ်လို ထင်လဲ ဟင် ..”
“မှန်ပါတယ် မမ ..”
“ တကယ်တမ်း ကျတော့ မမ ဘဝကြီး က အရမ်း ခြောက်သွေ့ တာဘဲ ..အလုပ်
အရမ်းများပြီး မိန်းမ ကို လုံးဝ လှဲ့ မကြည့်တဲ့ လင်ကြီးကြောင့် မမလေ . .စိတ် ..
မပျော်ဘူးကွယ် . .”
“ ဟုတ်ကဲ့ ..မမ ”
“ ဖေဝင်းလူ .. ရှေ့ကျရင် ညာဘက်ကို ချိုးလိုက်ကာွ ..”
” ဗျာ ..မမ လှည်းကူး သာွ းမလို့ ဆို ..”
“ ဟင့်အင်း..မသာွ းတော့ဘူး ..လှည်းကူးခြံ မှာ က ခြံစောင့်တဲ့ ဦးသောင်း တို့
လင်မယား က ၇ိှနေတော့ မလွတ်လပ်ဘူး..ဖေဝင်းလူ ..မမ လေ ဖေဝင်းလူ နဲ့
ဘယ်သူမှ မရှိတဲ့ တနေရာမှာ လတွ ်လတွ ်လပ်လပ် တွေ့ချင်တာ . .”
“ ဘယ်ကို သာွ း..အဲ..မောင်းရမလဲ မမ ...”
“ မမ ဝယ်ထား တဲ့ ခြံလေး . .”
“ဟ ို ..ရာဘာ ခြံတေနွ ားက ..ခြံလေး လား..မမ ...”
“ ဟုတ်တယ် .. မမ ဖါသာ ဝယ်ထားတဲ့အတွက် ဘယ်သူမှ မသိတော့ မမတို့
လတွ ်လတွ ်လပ်လပ် ရှိတာပေါ့ ..ဖေဝင်းလူ ...”
“ ဟုတ်ကဲ့ ..မမ ”
ပကွဲ တော့ ကြမ်းတော့မည် ..။
လက်တဖက်က ကားစတီရာယင်ကို ကိုင်ကာ မောင်းနေပြီး ကျန် လက်တဖက်က
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် ရဲ့ ပေါင်တန်တဖက်ကို ကိုင်ထား သည် ..။ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်က
သူ့ပေါင်ကြားက ထောင်ထနေပြီ ဖြစ်တဲ့ သူ့ ဖာွ းဖက်တော်ကြီး ကို လှမ်း ..
ဆုတ်ကိုင် သည ် ..။
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် ..ပြောတဲ့ သူမ တယောက်ထဲ သိတဲ့ ခြံလေးကို ရောက်ပြီ ..။
ကျူထရံက သက်ကယ်မိုး အိမ်စုတ်လေး က ခြံထဲမှာ ရှိနေ သည် ..။
ဖေဝင်းလူ နဲ့ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်တို့ သည် ထို အိမ်လေးထကဲ ို ဝင်တာ နဲ့
တယောက်နဲ့ တယောက် အငမ်းမရဘဲ နှုတ်ခမ်းချင်း စုတ်နမ်းကြလေ သည် ..။
နှုတ်ခမ်းတွေ အကြာကြီး အနမ်းမိုးတွေ မဆဘဲ ဲ ..ရှိနေပြီးမှ ..နှုတ်ခမ်းချင်း အကာွ ..
“ မမ ”
“ အင်..ဘာလဲ..ဖေဝင်းလူ ..”
“ မမ လိုလားနေတဲ့ မပြည့်ဝတာတေကွ ို ကျနော် ဖြည့်ဆည်းပေး ရမလားဟင်..”
“ အင်း ..မမ..မမကို.ဖေဝင်းလူ ..ချစ်ပေးပါကာွ ..မမကို မင်း စိတ်တိုင်းကျ
ချစ်ပစ်လိုက်စမ်း ကာွ ...”
ဖေဝင်းလူ လဲ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်ရဲ့ အဝတ်တေကွ ို တခုပြီး တခု ဖယ်ခါွပစ်တော့
သည် ..။ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်ကလည်း ..တုန်ရီတဲ့ သူမရဲ့ လက်တေနွ ့ဲ ဖေဝင်းလူရ ့ဲ
အဝတ်အစားတေကွ ို အားကျမခံဘဲ ဖယ်ခွါချွတ်နေ သည် ..။
မကြာခင်မှာဘဲ သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ..ကိုယ်လုံးတီးတွေ ဖြစ်ကုန် သည် ..။
ဖေဝင်းလူရဲ့ ပေါင်ကြား က မတ်မတ်တောင်နေတဲ့ စံချိန်မှီ လိင်တန်ကြီး ကို
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် ..တပ်မက်စာွ ငေးကြည့်နေပြီး..“ လှလိုက်တဲ့ ပစ္စည်းကြီးကယွ ် ..
ဒါကြီး က ဘယ်သူ့အတွက်များပါလိ်မ့် ..” လို့ မခို့တရို့ အမူအရာလေး နဲ့
မေးလိုက် သည် ..။ ဖေဝင်းလူလ.ဲ.“ ဒါ မမ အတကွ ်ပေါ့ ..မမကို ကျေနပ်အောင်
ကောင်းကောင်းချစ်ပေးမဲ့ ..ကောင်းအောင်ချစ် .. လေ ..”
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်ဘဲ တခစ်ခစ် ရယ်ရင်း..ဖေဝင်းလူ ရဲ့ အတန်ကြီးကို သူမလက်နဲ့
အားရပါးရဘဲ ဆုတ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်ပါတော့ သည် ..။
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် သည် သူမရဲ့ ခင်ပနွ ်းရဲ့ လီးတန်ထက် တုတ်လဲပိုတုတ်..ရှည်လဲ
ပိုရှည်တဲ့ ဖေဝင်းလူရဲ့ အတန်ချောင်းကြီး ကို သဘောကျလွန်းလို့ သူမပါးစပ်ထဲ
ငုံကာ စုတ်ပေးပါတော့ သည် ..။
ဖေဝင်းလူ သည် သူ့ လီးကို အားရပါးရ စုတ်ပေးနေသော ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် ရဲ့
လီးစုတ် တတ်တာ ကို သဘောကျကျေနပ်နေသည် ..။ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်ကို သူ
လျော့တကွ ်မိတာ..သူမ ဒီလို လီး ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် စုတ်တတ်လိမ့်မယ်လို့
မထင်ထားခဲ့ ..။
“ အား...အား...ကောင်းလိုက်တာ..မမရယ် . .အိုး . .”
အိမ်က ထွက်မလာခင်က ရေကျကျနန ဆေးခဲ့ လို့ တော်ပါသေးတယ် ..။
အရမ်းချောလှပြီး အဆင့်မြင့်တဲ့ မမရွှေဇင် ကို ညစ်ညစ်ပတ်ပတ် လီးကြီး
မစုတ်စေချင်ပါဘူး ..။
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် သည် သူ့လီးကြီး ရဲ့ နက်ရှိုင်းတဲ့
ဒစ်ကြားနေရာကို လျာထိပ် နဲ့ ထိုးမွှေ ရစ်ပတ်ပေးလိုက်တော့ ဖေဝင်းလူ ..တအား
ထိမိသာွ းပြီး ..သူမကို ရေရေလည်လည ် သဘောကျ ခိုက်သွားရ သည် ..။
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် သည် သူ့လီးကို လက်တဖက်နဲ့ ကိုင်ကာ စုတ်နေရင်း..သူမ
ဝတ်ထားတဲ့ ရှပ် ပပွ ြွကီးကို ကျန်လက်တဖက်နဲ့ ဖြုတ်ချွတ်နေ သည် ..။ ရှပ်ပပွ ြွကီး
ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို ကျသာွ းတော့ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် သည် ဘရာစီယာ ဖြူဖြူလေး နဲ့
ဖွ့ ံဖြိုးတင်းမာတဲ့ ရင်သားတစုံ ကို အတင်းချုပ်နှောင်ထားတာ ..လှလွန်းနေသည် ကို
သူတွေ့ လိုက်ရပေ သည် ..။
ဘရာစီယာလေး သည် သူမရင်သားများအတကွ ် သေးငယ်နေသည်လို့ သူ
ထင်မ ိ သည် ..။ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် သည် ဘရာစီယာလေးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့
ဂျိတ်ဖြုတ် ချွတ်လိုက်တော့..သူမရင်သားလှလှကြီးတွေသည်အထိန်းအကွပ်မဲ့ သာွ းလို့
လတွ ်လတွ ်လပ်လပ်ကြီး.. ထိုးထိုးထောင်ထောင် နဲ့ သူ့ကို လာနမ်းစုတ်ပါတော့လို့
ဖိတ်ခေါ်နေကြသလိုဘဲ ..။
“ မမ စုတ်ပေးတာ ကြိုက်လား..”
“ အရမ်းကြိုက်တာဘဲ မမ ရယ် . . . ”
ဒီအချိန်မှာ ဖေဝင်းလူ သည် ဒုတနသော ..ကာမေသုမိစ္ဆာ ကံ
ထိုက်မှာ..ဦးမိုးမြင့်ရဲ့ ပြင်းထန်တဲ့ အပြစ်ပေးမှုတွေကိုရော ..ဘာမှ မသိမမြင်တော့
..။ ကာမအမှောင်ဖုံးနေပြီး..ဆင်ကန်းတောတိုး ..ဖြစ်နေပြီ ..။
ငရြဲကီး ရှစ်ထပ် ကို မကြောက်တော့ ..။ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် ရဲ့ ဆူဖြိုး
တင်းမာတဲ့ ရင်သားစိုင်တေကွ ို ရမက်ပြင်းပြင်း နဲ့ စုတ်နမ်းနေပါ သည် ..။
“ ဖေဝင်းလူ . . ”
“ ဟင်..မမ ”
“ မမ နို့တေကွ ို ကြိုက်လား . .”
“ အရမ်းကြိုက်တယ်..မမ ..သိပ်လှတာဘဲ ..”
“ မင်းလက်တေနွ ့ဲ ကောင်းကောင်း ဆုတ်နယ်ပေးစမ်းပါကာွ ..”
“ ဟုတ်ကဲ့ မမ . .”
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် ရဲ့ ရင်သားစိုင်တွေကို သူ သူမစိတ်တိုင်းကျ ဆုတ်နယ်ပေးနေရင်း
သူမရဲ့ ထမိန်လေးကို ချွတ်ပစ်လိုက်ပါ သည် . .။ ပင်တီ အဖြူရောင်လေး အလယ်
ဂဆွ ုံနေရာလေး စိုကကွ ်နေတာ ဖေဝင်းလူ တွေ့ ရ သည် ..။
မမလှလှ တော်တော် ထန်နေပြီ . .။
ဖေဝင်းလူ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်ရဲ့ ပင်တီ လေးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲ ချွတ် သည် ..။
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် က သူမတင်ပါးကြီးတွေကို အသာကြွပေးလိုက်လို့ ပင်တီလေး
လယွ ်လယွ ်ကူကူနဲ့ ဖေဝင်းလူ လက်ထဲကို ပါလာ သည် ..။
ဖေဝင်းလူ က ပင်တီလေးကို နမ်းရှုံ့လိုက် သည် ..။
“ အို...အရေတွေ စိုနေတာကြီးကယွ ် . .”
“မမသိပ်လှတာဘဲ ဗျာ ..”
ဖေဝင်းလူ သူမ ပေါင်ကြားကို သေသေချာချာ ကြည့် သည် ..။
အရေတွေနဲ့ စိုကာ ပြောင်လက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီး သည် အရမ်း
တပ်မက်စရာကြီး ..ဘဲ ..။
“ အို..ဘာကြည့်နေတာလဲ ..ရှက်တယ်..ကြည့်နဲ့ ..”
“ မမ ..သိပ်လှလွန်းလို့ပါ . .”
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် ရဲ့ မိန်းမအဂါင်္စပ်ကြီး သည် ဖေါင်းမို့ပြီး အမွှေးပြောင်အောင်
ရိပ်ထားပြီး အလွန်ဘဲ ကြည့်ကောင်းလွန်းနေပေ သည် ..။ နီညိုညို
အကွေဲ ကြာင်းကြီး သည် သူ့ကာမစိတ်တွေကို ထိန်းလို့ မရအောင် တပ်မက်စရာ
ကောင်းလှ သည် ..။ သူ့တသက် ဒီလောက် လှတဲ့ မိန်းမ အဂါင်္စပ်မျိုး
မတွေ့ ဘူးသေး ..။
“ ကျနော် ..မမကို နမ်းပါရစေ..”
“ အို..ဖေဝင်းလူရယ်..မင်း မရံဘွ ူးလား ..”
“ဒီလောက်လှတဲ့ မမ ရတနာကြီး ကို ဘာလို့ ရံမွ ှာလဲ . .”
“ ရတနာကြီး..ခစ်ခစ်ခစ် ..မင်း သိပ ် စကား တတ်တာဘဲ ဖေဝင်းလူရယ.. ် ခစ်ခစ်..”
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်ရဲ့ ပေါင်ကြားကို သူ မျက်နှာအပ်ကာ စတင် နမ်းရှုံ့လေ သည် ..။
“ အို ...အာ...ယားတယ်ကာွ ..မမ ယားတယ် . .ဟင့်..ဟင့် ..”
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် ရဲ့ ပေါင်တန်ရှည်တွေ ဖေဝင်းလူ ခေါင်းကို အတင်းဘဲ ညှပ်လာ
သည် . .။ ဖေဝင်းလူ ရဲ့ လျာကြီး အဂါင်္စပ် အကွေဲ ကြာင်းကြီးကို ယက်ပေး နေ
သည် . .။ အပေါ်အောက် စုံချီ ဆန်ချီ ယက်ပေးနေ သည် . .။
“ အာ...အာ...အာ...အာ...အာ.... မမ...မမ .မ…နေတတ်ဘူးကယွ ်...အို..အို
..ဖေဝင်းလူရယ် . .မင်း..မင်း..သိပ်လုပ်တတ်ပါလား . . ”
ဖေဝင်းလူ ဆံပင်တွေကို ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် အတင်းဆဲသွ ည် ..။
“ အို ...အာ...အာ....အာ....မမ...မမ..မနေနိုင်တော့ဘူး...အို..အို...မမ...မမ...မမ ကို
လုပ်ပါတော့ကာွ ..မမကို မင်း..လုပ်ပေးပါတော့ ...”
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် ရဲ့ စောက်စိ ကို သူ လျာနဲ့ ထိုးထိုး ကလိပေး တော့ သူမ
ထနွ ့်ထွန့်လူးနေ သည် . .။ တင်ပါးကြီးတေ ွ ..ဆတ်ဆတ်ခါနေ သည် ..။
“ အို..ဟဟား ...အာပါး . .အို..ထိလိုက်တာ . .မမ..မမကို လုပ်တော့ကွယ် ..”
ဖေဝင်းလူ လဲ အလွန်လှလနွ ်းတဲ့ မမ ကို စချင်မိတာနဲ့ ..“ ဘာလုပ်ပေးရမှာလဲ
မမ”လို့ မေး သည် ..။
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်လဲ မျက်စောင်းလေး ထိုးပြီး . .“သိရဲ့သားနဲ့ ကွယ် ..မမကို
ချစ်ပေးတော့လို့ပြောတာ ..” လို့ ပြောသည် ..။
“ ဘယ်လို ချစ်ပေးရမှာလဲ..”
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် က ..“ လိုးပေးဖို့ပြောတာဟေ့..လိုးပေးဖို့ပြောတာ ..” လို့ပြောရင်း
ဖေဝင်းလူရဲ့ လီးကို လှမ်း ဆုတ်ကိုင်လိုက်ပါ သည် ..။
ဖေဝင်းလူရဲ့ လီးကြီး မှာ သူမ လင်ကြီး ဦးမိုးမြင့် ရဲ့ လီးနဲ့ ..
ဘာမှမဆိုင်လောက်အောင်ဘဲ ကြီးထွား တုတ်ခိုင် ရှည်လျားလှ သည် ..။ မြင်တာနဲ့
ပေါင်ကြားက သူမ စောက်ပတ်ကြီး ထဲက ..လှိုက်ကနဲ ယားတက်သာွ းရ သည် ..။
ခံချင်စိတ်တေလွ ဲ ထိန်းမရအောင်ဘဲ ဖြစ်ပေါ်နေ သည် ..။
ဖေဝင်းလူ သူမ စောက်ပတ်ကို ကလိချင်တိုင်း ကလိပေးခဲ့ တာကြောင့်
စောက်ခေါင်းထဲကလီးကိုအရမ်းတောင့်တပြီး..ဖေဝင်းလူကို. အိမ်ကလေးရဲ့
ထောင့်က ကွပ်ပျစ် ပေါ်.တနွ ်းလှခဲ ျကာ သူမက အပေါ်က တက်ခွထိုင်လိုက်
ပါတော့ သည် . .။
ဖေဝင်းလူလဲ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် တအားနှာထန်နေပြီဆိုတာ သိလိုက် သည် ။
သူ တက်လိုးတာကိုတောင် မစောင့်နိုင်တော့ဘဲ သူ့ကို တက်ခွထိုင်ကာ
သူ့လီးတန်ကြီးကို လက်တဖက်နဲ့ ဆုတ်ကိုင်ပြီး သူမ စောက်ပတ်မှာ
တေ့လိုက်သည် ..။ လူရှေ့မှာ အိုက်တင် တခွဲသားနဲ့ နေကြသော
ကတော်ကြီးတေဟွ ာ လူလစ်တဲ့ ဆိတ်ကွယ်ရာမှာ ဘော်ဒီဂတ်တို့
ကားဒရိုင်ဘာတို့နဲ့ ဖြစ်ချင်ရာ ဖြစ်တတ်တယ်ဆိုတာ အရင်က သူများပြောတာဘဲ
ကြားခဲ့ ဘူးပေမဲ့ ..အခုတော့ သူ့လက်တွေ့ကြုံနေရပြီ ..။
သူ့လီးထိပ်ခေါင်းဒစ်ကြီးသည်ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်..ရဲ့စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား
တြွေကား ..တေ့မိချိန် သူမက ဖင်ကြီးတေကွ ို ဖိထိုင်ချသည် . .။
ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ ..ထိန်းပြီး ထိုင်တာ ဖြစ်ပြီး သူ့လီးတန်ကြီး ဇိကနဲ
စောက်ပတ်ကြီးထဲ စပွ ်မိသာွ း သည် ..။ တင်းကနဲ ..စီးစီးပိုင်ပိုင်ကြီး ..ဝင်သွားတာ
ဖြစ်ပြီး ..စောက်ပတ်ကြီးဟာ သူ့လီးကြီး ကို တပ်ရက်ကြီး ဖြစ်နေတာ အထူး..
အရသာရှိလှတာကြောင့် ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်ရဲ့ ခါးသိမ်လေးကနေ ကိုင်ပြီး
အောက်ကနေ ပင့်ဆောင့်ပေးလိုက် သည် ..။
“ အို..ဟင့် ...အမေလေးလေး ..”
လီးတန်ကြီး က ဗျိကနဲ တဆုံးထိဝင်သာွ း သည် ..။ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် မျက်စိလေး
မှေးမှိတ်ကျသာွ းပြီး နှုတ်ခမ်းနီရရဲ ဲလေး ဖတ်ကနဲ ပွင့်ဟသွား သည် ..။
သူမစိတ်ထမဲ ှာ ကောင်းလိုက်တဲ့ ဟာကြီး ..ထိလိုက်မိလိုက်တာဟယ်..လို့
ကျေနပ်မှုတွေ နဲ့ သူမဖင်ကြီးတွေကို ကြလွ ိုက် ဖိချလိုက် နဲ့ လိုးပါတော့ သည် ..။
သူ့ကို အပေါ်က တက်လိုးပေးနေသော အချောစား မမ ကို..
လင်ရှိမယားတယောက်ဆိုတာ သူ လုံးဝ သတိမထားမိတော့ ။ ..အောက်ကနေ
ကော့ကော့ကာ ပင့်ထိုးဆောင့်ပေးနေလေ ပြီ . .။
“ အင်ဟင်..ဟင်..ကောင်းလိုက်တာ ..မောင်ရယ် . .”
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် သည် ဖင်ကြီးတွေကို စကောဝိုင်း မွှေ့ရမ်းလိုက် ကြလွ ိုက်
ထိုင်ချလိုက် နဲ့ တဟင်းဟင်း နဲ့ အဖျားတက်နေတဲ့ လူနာတယောက်လိုဘဲ..
တဏှာအရှိန်တွေ တက်နေ သည် ..။
စကောဝိုင်း မွှေ့ရမ်းလိုက်တော့ သူမရဲ့ စောက်ခေါင်းအတငွ ်းသား
ပတ်ပတ်လည် ကို လီးတန်ကြီး က ထိပွတ်သွားတာမို့ အရမ်းကောင်းတဲ့
အီဆိမ့်တဲ့ ကာမ အရသာတွေ ထူးပြီး ဆက်တိုက်ဘဲ ဖိဖိကျိတ်ကာ လိုးပေးနေ
သည် ..။ အောက်က ဖေဝင်းလူ သည် သူမလိုးသလိုဘဲ သူက အားကျမခံ
အောက်ကနေ ပင့်ဆောင့်ရင်း သူမနို့ကြီးတွေကို ဘယ်ပြီး ညာ စို့ပေးလေ သည်
..။ “အ.ို.ဟင်..ဟင်...မောင်ရယ်..အီဆိမ့်နေအောင် ကောင်းလိုက်တာ..လိုး..လိုး..မမကို
တအားဆောင့်လိုး. လ …ိုး..လိုး ..”
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် သည် ရမက်ဇော နဲ့ မရှက်နိုင်တော့ဘဲ..ပါးစပ် က
ပက်ပက်စက်စက် ..စကားလုံးတွေ သုံးနှုန်းကာ ဖင်ကြီးတွေကို နှဲ့ ကာနှဲ့ကာ နဲ့ ..
ဖိဖိချ ..လိုးနေ သည် ..။
“ မမ ..”
“ အင် ..”
“ ကျနော် အောက်ကနေရတာ အားမရဘူးဗျာ..ကျနော် အပေါ်ကနေ အားရပါးရ
တက်လိုးပေးပါရစေ . .”
“အင်း..လုပ်လေ . . ”
ဖေဝင်းလူ လဲ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် နဲ့ နေရာချင်းလဲလိုက်ပါ သည် ..။
အရမ်းထန်နေကြတာမို့ လှေကြီးထိုးရိုးရိုးဘဲ ..လိုးကြလေ သည ် ..။
“အား...အား...လိုး...လိုး...လိုး...ဆောင့်...ဆောင့်...ဆောင့် ..တအား..တအား ...”
ဆက်တိုက် ဆောင့်ဆောင့်လိုးတော့ အရေတွေကလဲ တအား စိုစိုရွှဲ ပြီး..ဖွတ်ဖတွ ်
ဖပ်ဖပ် ..လီးနဲ့ စောက်ပတ် ဝင်ထကွ ် သံတွေ စီးချက်မှန်မှန် ပေါ်ထကွ ်နေပေ သည်
...။
“ ကောင်း..ကောင်းလှချည်လား ..မောင်ရယ် . . .မောင.် .သိပ် အလိုးကောင်းတာဘဲ .”
ဖေဝင်းလူ သည် ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် ရဲ့ ကျေနပ်အားရစွာ ချီးကျူးလိုက်တာကြောင့်
ပိုပြီး အားတက်ခါ ဒလစပ်ဘဲ အားကုန် တွယ်ပါတော့ သည် ...။
သူမရဲ့ အိနေတဲ့ စောက်ခေါင်း ထဲကို တဖန်းဖန်း နဲ့ ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေရတဲ့
အရသာ ဟာ အီဆိမ့်နေအောင် ကောင်းလှတာမို့ ဆက် မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ
ပြီးချင်သလို ဖြစ်လာရပေ သည် ..။
“ မမ..ပြီးပြီလား . .ပြီးခါနီးပြီလား . .” လို့မေးတော့..“ မမ..မမ ပြီးတာ ၂ကြိမ်တောင ်
ရှိပြ.ီ .ခုလေဲ ကာင်းလာပြန်ပြီ…...ဆောင့်ဆောင့်..ပြီးတော့မယ်...အို..လာနေပြန်ပြီ.
.ဆောင့်ဆောင့် ...အို..ကောင်း..ကောင်း..ကောင်း ...အို...”
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်မှာ စကားကိုပင် ဆုံးအောင် မပြောနိုင်တော့..။ကာမအထွတ်အထိပ်
ကို တက်လှမ်းသာွ းရတာကြောင့် တကိုယ်လုံး တွန့်လိန် ကွေး ကောက်ပြီး
တဟင်းဟင်း နဲ့ ကာမအရသာထူးကို ခံစားနေတုံး ဖေဝင်းလူ သည် လဲ
..သုတ်ရေတွေ ကို တဗျင်းဗျင်း ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်ရဲ့ ့ စောက်ခေါင်းထဲကို
ပန်းထုတ်ရင်း.. အလနွ ်ကောင်းတဲ့ ကာမ အရသာထူးကို ခံစားလိုက်ရပြီး
ကာမလမ်းဆုံး ကို ရောက်ရှိသာွ းပါတော့ သည် ...။
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် လဲ ဖေဝင်းလူ ကို အစွဲကြီး စွဲသာွ းရ သည် ..။
ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ် ...လို့ တတတွ ်တတွ ် ရေရွတ်နေမိရ သည် ...။
နှစ်ယောက်သား ကြမ်းပြင်မှာ စောက်ပတ်နဲ့ လီး စပွ ်ရက် တပ်ရက်နဲ့ အကြာကြီး
ဖက်တွယ်နေမိကြ သည် ...။
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် လဲ ပေပွနေတဲ့..သူမ စောက်ဖုတ်ကြီးကို
ရေဆေးချင် သည် . .။ သည် အိမ်စုတ်လေးကလဲ ရေချိုးခန်းတို့ ..အိမ်သာတို့
မပါဘူး..။ ခြံကကွ ် ပြေကကွ ်ကို ဝယ်တော့ ပါလာတဲ့ ခြံစောင့်နေဘို့တသဲ ာသာ
အိမ်လေး ..ဘဲ ..။
“ ဖေဝင်းလူ..မမ ရေဆေးချင်တယ်ကာွ ..”
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် အတကွ ် ဖေဝင်းလူ ခြံထောင့်တနေရာမှာ ရှိနေတဲ့ ရေတွင်းက
ရေတပုံးသာွ း ခတ်လာ သည် ..။ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်လဲ..ထမိန်ကို ခါးအထိ မတင်ပြီး ..
ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး သူမ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ရေဆေး သည် ..။ လက်နဲ့
ပတွ ်သပ်ဆေးသည် ..။ ဖြူဝင်းချောမွတ်တဲ့ ပေါင်တန်တွေကြားက ဖေါင်းမို့နေသော
စောက်ဖုတ်ကြီး ကို မြင်နေရတဲ့ ဖေ ဝင်းလူရဲ့ လီးတန်ကြီးဟာ တင်းကနဲ
ပြန်လည်မာကျောလာပြန် သည် . .။ “မောင.်.လာလေ..မောင့်ကိုလဲ မမ
ရေဆေးပေးမယ် . .”
ဖေဝင်းလူလဲ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် အနီးကို လျောက်လာသောအခါ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်က
“ မောင.် .လှန်လိုက် ..မောင့်ပုဆိုးကို..” လို့ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ရက် က နေ..
မော့ကြည့်ပြီး ပြောလိုက်ပါ သည် ..။
ဖေဝင်းလူ လဲ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် က သူ့လီးကြီးကို သူမလက်ကလေး နဲ့
သေသေချာချာ ပတွ ်သပ်ဆေးကြောပေးသောအခါ..စောစောက..ပြေငြိမ်းကျသာွ းခဲ့ တဲ့
ကာမစိတ်တွေဟာ..ဟုန်းကနဲ.. ပြန်လည်တောက်လောင်လာရပြန် သည် . .။
လီးတန် ထိပ်ပိုင်း ဒစ်ပြြဲပကဲ ားကားကြီးကို သူမလက်ကလေးနဲ့ တယုတယ
ပတွ ်သပ်ရင်း..အားမလိုအားမရ ဖျစ်ညှစ်တော့ လီးတန်ကြီး က ဒိုင်းကနဲ
ခေါင်းထောင်ထလာ သည် . .။
“ အို ..မောင.် .မောင့်ဟာကြီး က ပြန်ထောင်လာပြန်ပြီကွယ် . .သိပ် အားကြီးတဲ့
အကောင်ကြီး ..”
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် က လီးကြီးကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် နဲ့ ကငွ ်းတိုက်
ပေးလိုက်တော့ လီးကြီး သည် အစွမ်းကုန် သံမဏိချောင်းကြီးတချောင်းလိုဘဲ
မတ်မတ်တောင်မတ် လာပြီး ဖေဝင်းလူမှာ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်ကို နောက်ထပ် တချီလိုး
ချင်စိတ်တွေ ပြင်းပြလာပြီး ..“ မမ ..ကျနော်တို့ ထပ်ချစ်ကြရအောင် . .” လို့ပြောရင်း
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် လက်ကလေးကို ဆွဲကာ..အိမ်ကလေးရဲ့ ထောင့်က စောစောက
သူတို့ အပြင်းအထန် လိုးခဲ့ တဲ့ ကွပ်ပျစ်လေး ပေါ်ကို ခေါ်သွားပါ သည် ..။
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်လဲ တခစ်ခစ် နဲ့ ဖေဝင်းလူ ခေါ်ရာကို ဖင်ကြီးတွေ လှုပ်ခါ ရမ်းပြီး
လိုက်သာွ း သည် . .။
“ ဒီတခါ ..ပုံစံ တမျိုး နဲ့ လိုးရအောင် မမ..”
“ ဘယ်လို ပုံစံနဲ့ လိုးချင်လဟဲ င်..မောင ် ..”
“ ကျားကြီး ရေသောက် ..”
“ ဟင်..မမသိဘူး..အဒဲ ါ ဘယ်လို ပုံစံလဟဲ င်..မောင ် . .”
“ မမ လေးဘက်ထောက်ပေး ပြီး မောင်က အနောက်က လိုးတဲ့ ပုံ ..”
“ မမ က ဖင်ကုန်းရမှာလား ..ခစ.် .ခစ်..ခစ်”
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် က ဆယ်ကျော်သက်လေးတယောက်လို တခစ်ခစ်နဲ့ . .
ရယ်မောရင်း ..“ကုန်းပေးမယ်လေ ..ဒီလိုလား . .”ဆိုပြီး ကွပ်ပျစ်ပေါ်မှာ
လေးဘက်ထောက် ပေးလိုက်ရာ ဖေဝင်းလူလဲ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် ရဲ့ ခါးလေးကို
နှိမ့်ချပေးပြီး တင်ပါးကြီးတေကွ ို ထောင်သွားအောင် ပုံစံပြင်ပေးလိုက် သည် ..။
ထမိန်ကို ခါးအထိ လှန်တင်လိုက် သည် ..။
ဖွေးဖွေး ဖြူပြီး စငွ ့်ကား ၀ိုင်းစက်တဲ့ ..ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်ရဲ့ တင်ပါးကြီးတွေ ကို
မြင်လိုက်ရတာနဲ့ ဖေဝင်းလူရဲ့ လီးကြီး သည ဆတ်ကနဲ လှုပ်ခါသွားရ သည်..။
ဖြူဖွေးတဲ့ တင်သားစိုင်နှစ်ခုကြားက စအိုဖင်ပေါက် ညိုညိုလေး နဲ့ ...
အဒဲ ီဖင်ပေါက်လေးနဲ့ တဆက်ထဲ ရှိနေသော နီညိုညို အကဲေွ ကြာင်း
စောက်ပတ်ကြီးဟာ ..ရက်ရက်စက်စက်လဲ လှလွန်းနေပါ သည် ..။ စောစောကဘဲ
အားရပါးရ လိုးချင်တိုင်း လိုးခဲ့ ပြီးပေမဲ့ ..ကာမစိတ်တွေဟာ အရမ်းပြင်းထန်နေရပြန်
သည် ..။ တင်စိုင်နှစ်လုံးကြားက ပြူးထွက်နေသော စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီးကို
လက်နဲ့ လှမ်းပတွ ်သပ်လိုက်တော့ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်လဲ ..ဟင့်..ဟင့်..မောင်..လို့
ရေရွတ်လိုက်ပြီး မျက်လုံးတွေ မှေးမှိတ်သွားရင်..ဖေဝင်းလူ ဘာတွေ
ဆက်လုပ်လာတော့မလဆဲ ိုတာ ရင်ခုန်စွာနဲ့ စောင့်ဆိုင်းနေ သည် ..။
ဖေဝင်းလူရဲ့ လက်ချောင်းများ သည် စောက်ဖုတ်ကြီးထကဲ ို ပတွ ်ပေးနေရင်း
သူမအနောက်ဖက်မှာ နေရာယူ ရပ်လိုက် သည် ..။ တုတ်လွန်းပြီး ရှည်သော သူ့
လီးကြီး ကို အရင်းက ဆုတ်ကိုင်ပြီး . .သူမ တင်ပါးကြီးတွေ အလည်ကို
တဆတ်ဆတ်နဲ့ ရိုက် သည် ..။
ဒါကို ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် က “..ဟိ..ဘာလို့ ရိုက်နေတာလဲ..မောင ် ..”လို့ မေး သည်
..။ “ လှလနွ ်းလို့ မမ ရယ် ..သိပ် လှတာဘဲ ..” လို့ ပြောရင်း..တင်ပါးကြီးတွေ
ကြားကို မျက်နှာအပ် ..ဒူးထောက်ထိုင်ချပြီး နီညိုညို စောက်ဖုတ်ကြီး ကို
နမ်းရုံှ့ပါတော့ သည် ..။ သူ့နှာခေါင်းနဲ့ စောက်ဖုတ်အကွထဲ ဲ ထိုးပတွ ်နေတော့
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်ရဲ့ ကာမရှေ့ပြေး စောက်ရေတေဟွ ာ ဖေ ဝင်းလူ ရဲ့
မျက်နှာတပြင်လုံးမှာ ပေကျံကုန် သည် ..။
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်မှာ ဖေဝင်းလူ က နှာခေါင်းနဲ့ လိုင်းဆွဲ ..ပတွ ်တိုက်နေရုံမကဘဲ
လျာကြီးနဲ့ အပြားလိုက် စုံချီ ဆန်ချီ ယက်ပေးတော့ သူမ ကာစိတ်တွေကို
အဆုံးစနွ ် ထိုးတက်ကြရွ ေွ စတာမို့ . .တအီးအီး ..နဲ့ ညည်းငြူနေပေ သည် ..။
ဖေဝင်းလူ ယက်တာက သူ အင်မတန်ကြိုက်တဲ့ အစားအသောက်တခု ကို
အားရပါးရ စားနေသလိုဘဲ ..။ တပြတ်ပြတ် ..အသံတွေ ဆူညံနေအောင်ဘဲ
ယက်နေပေ သည် ...။
ရုတ်တရက် ..မယက်တော့လဲ သူမ စောက်စိကို ငုံကာ ..
သကြားလုံးတလုံးကို မြုံ့ စုတ်သလို ငုံပြီး စုတ်လိုက်တော့ တကိုယ်လုံး
ကျင်တက်ပြီး ..အလနွ ်ပြင်းထန်တဲ့ ကာမအရသာကောင်းကို ခံစားရလိုက်ပြီး
သုတ်ရေဖြူဖြူများ စိမ့်ထွက် စီးကျကာ..ကာမလမ်းဆုံးကို ရောက်သာွ းရ သည် . .။
ဖေဝင်းလူကတော့ မရပ်လိုက် . .သူမ စောက်ပတ်ထဲ လျာထိပ် ချွန်ချွန် ကို ..
ထိုးသွင်း ကာ မွှေပေးနေတော့ ကောင်းပြီးရင်း ကောင်းရင်း ..တင်ပါးကြီးတွေ
ရမ်းခါနေရ သည် ..။
“ မောင် မမ ကို လိုးပါတော့ကွယ် .. မမ အရမ်းလိုလားနေရပြီ .. ”
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် မရှက်နိုင်တော့ဘဲ ဖေဝင်းလူ ကို လိုးပေးဖို့တောင်းဆို နေပြီ ..။
ဒီတော့မှ ဖေဝင်းလူလဲ လျာကြီးနဲ့ ကလိနေတာကို ရပ်လိုက်ပြီး
တင်ပါးကားကားကြီးတွေ အနောက်မှာနေရာယူလိုက်ပြီး ..အရေတွေ စိုစိုရွှေဲ နလို့
ပြောင်လက် နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ သူ့ ဒစ်ပြြဲကီးကို နှစ်မြုပ်လိုက်ပါတော့
သည် . ..။
လီးကြီး ဇိကနဲ ..စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်လို့ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်
..တင်ပါးကြီးတွေ တနွ ့်ကနဲဆတ်ကနဲ ခါရမ်းသွားပြီး..အာပါးပါး ..အင်း..လို့
အသံပြုသည် ..။ ဖေဝင်းလူ သည ် လီးထိပ်ဖျား နဲ့ ဘဲ
စောက်ပတ်ကြီးထစဲ ကောဝိုင်း မွှေ့ရမ်းပေးလိုက် သည် . .။ပြီးမှ လီးတန်တဆုံး
ထိုးသွင်း သည် ..။ ဒေးရွှေဇင်မိုးမြင့်ရဲ့ ခါးလေးကနေဆွဆဲ ုတ်ကိုင်ပြီး
လီးတန်တဆုံးထိုးထည့်တော့ ဖေဝင်းလူရဲ့ အမွှေးလိန်ကောက်ကောက်တွေဟာ
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် တင်ပါးကြီးတေနွ ့ဲ ထိကပ်နေတဲ့ အထိ ..ဝင်ပြီး
..ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်မှာ ..အို..ကျွတ်ကျွတ် ..အောင့်သွားတယ်ကာွ ..မောင့်လီးက
တော်တော်ရှည်တာဘဲ..လို့ ခပ်တိုးတိုး ပြောချိန် ..ဖေဝင်းလူ သည်
တင်ပါးကြီးတွေကို သူ့လက်ဝါးကြီးတွေနဲ့ ..တဖန်းဖန်း နဲ့ တဖေါင်းဖေါင်း နဲ့ ရိုက်
သည် .. ။ တင်ပါးကြီးတေ ွ နီရလဲ ာတဲ့ အထိဘဲ ..။ “အ.ို.ဟင့်ဟင့်..ဘာလို့
ရိုက်နေတာလဲ..ဟင့်ဟင့် .. မမဖင်ကြီးတွေကို မောင် ကြိုက်လို့လား..”
“အဒဲ ီ မြည်တဲ့ အသံက မောင့်စိတ်တေကွ ို ပိုထစေတယ်..ကြေွ စတယ်..မမ..”
ပြောပြောဆိုဆို သူ လိုးဆောင့် သည် ..။ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်ရဲ့ ခါးလေးကို
လက်နှစ်ဖက်နဲ့ စုံဆုတ်ကိုင်ပြီး လိုးတာ ..။
လီးကြီးကို တဝက်ခန့် ဆွအဲ နုတ်..ဗျီး ..ဆိုပြီး စောက်ပတ်ထဲက ..
လေအန်သံထကွ ်လာ သည် ..။ဆက်တိုက် ဖေါင်းကနေဲ ဖါင်းကနဲ..ဆောင့်လေသည်
. .။
“အား..အို...ဆောင့်..ဆောင့်.. ကြိုက်တယ်..ကြိုက်တယ်..ဆောင့်မောင်..မမကို
လိုးကာွ ..တအား.လိုး ...”
လူသူမနေတဲ့ အိမ်လေးထမဲ ှာမို့ တော်တော့ သည် . .။ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် သည်
တသက်လုံး အောင့်အည်းထားခဲ့ သမျှ ပွင့်ပငွ ့်လင်းလင်း ထုတ်ဖေါ်နေသလိုဘဲ . .။
စိတ်ထဲ ရှိသမျှ သွေး ရူးသွေးတန်း ရေရတွ ်နေပေ သည် ..။ သူမ သည် စိတ်ကြိုက်
ကုန်းပစ်လိုက်မည် လို့ စဉ်းစားထားခဲ့ ပုံရပြီး ..စိတ်တိုင်းကျကို အလိုးခံနေပြီ ..။
လင်ကြီးနဲ့ မရနိုင်တဲ့ ပက်ပက်စက်စက် ကုန်းရတာကို အရမ်းကျေနပ်နေ သည်
..။ သူမ သည ် ရာဂစိတ်ကြီးမားတဲ့.. တဏှာကြီး တဲ့ မိန်းမတယောက်ဘဲ လို့
ဖေဝင်းလူ ထင် သည် ..။ သူ သည်လဲ တဏှာကြီးတဲ့ လူ..စိတ်မထိန်းနိုင်သူ ပါ ..။
ကြောင်ခံတငွ ်းပျက်နဲ့ ဇရက် တောင်ပံကျိုး..ဆိုတာ သူနဲ့ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်..ပေါ့ ..။
စအိုပေါက် နီနီလေးကို လက်မနဲ့ ဆွပေးရင်း..သူ့လီးတန်ကြီး ဖတွ ်ကနဲ..ဇွတ်ကနဲ
ဝင်ထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကြည့်ပြီး လိုးဆောင့်နေရတာကြောင့် သူ့ ..
ကာမအရှိန်က အရမ်းပြင်းထန်သည် ..။
ဖင်ပေါက်နီနီလေး သည် လဲ စောက်ပတ်က အရေတွေ စိုပေနေတာကြောင့်
သူ့လက်မ ထိုးသငွ ်းကလိပေးလို့ .အဆင်ပြေနေ သည် ..။ တနေ့တော့
..မမရွှေဇင်ကို ဖင်တောင်းလိုးအုံးမည် လို့ သူ တေးထားလိုက် သည် ။.. ခုတော့
သူမစောက်ဖုတ်ကို အားရှိပါးရှိ လိုးထည့်ပေးလိုက်အုံး မည် ..။
သူလိုးဆောင့်သမျှကိုဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်ကအားပေးနေသလိုဘဲ..လိုး..လိုး..ဆောင့်....
.ဆောင့် ..လိုး..ပါ ..လိုးပေးပါ ..လို့ ညည်းနေအော်နေတာမို့ သူ့ကို ပို
စိတ်အားတက်စေသလိုဘဲ ..။ အသားကုန် ကြုံးလိုးလေတော့ မကြခင်ဘဲ
ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်ရော..သူရောအရမ်း..ကောင်းသထက်ကောင်းလာပြီးဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်
က.. ..“အို..လာတော့မယ်..လာတော့မယ်..လိုး..ဆောင့်..တအား..တအား..ဆောင့်
စမ်းပါ ..အော် ညည်းလာသည် . .။ သူလဲ တအားကောင်းလာသည် . .။ မနားတမ်း
ဆက်တိုက် စက်ရုပ်တရုပ်လိုဘဲ ဒလစပ် ဆောင့်ထည့်လိုးတော့ မကြာခင်ဘဲ ..
အထွတ်အထိပ် ကို တက်လှမ်းရောက်ရှိသွားရ သည် . .။ သူရော
မမရွှေဇင်ကော..အား..အား....အား..
ဟင်း....ဟင်း...အီးအီး..ဆိုပြီး အော်ရင်း ပြီးသာွ း သည် . .။ ပြီးသာွ းတာတောင် သူ
ဆက် ညှောင့်ထည့်ပေးနေ သည် ..။
သုတ်တွေ အသားကုန် ပန်းထည့်လိုက် သည် . .။“ မထုတ်နဲ့ တဆုံး
ထည့်ထား..မောင.် .”လို့ မမရွှေဇင်က ခေါင်းလေးငဲ့ ကြည့်ပြီးပြောလို့ သူ့လီးကြီးကို
စောက်ဖုတ်ထဲ တဆုံး ထိုးထည့်ထားလိုက် သည် ..။
မောလျတဲ့ အသံနဲ့ မမရွှေဇင် က ..“ ကောင်းလိုက်တာမောင်ရယ်..ကျေးဇူးဘဲ..”လို့
ပြောတော့ ဖေဝင်းလူ လဲ..“ မောင ် လဲ အရမ်းကောင်းတာဘဲ မမ ရယ်..မမ ကိုလဲ
မောင်က ကျေးဇူးအရမ်းတင်ပါတယ်ဗျာ ..”လို့ ပြောလိုက်ပါ သည် ..။
“ မောင်နဲ့ မမ ပငွ ့်လင်းကြပြီဘဲကွယ် . .မမ လိုချင်ရင်လဲ မောင့်ကို
ပြောမယ်..မောင် လိုချင်ရင် လဲ မမကိုပြော..ဒိ့ု နှစ်ယောက်ထဲ သိတဲ့ ဇာတ်လမ်းလေး
ပေါ့ကာွ ..”
“မောင်တို့ ဒီလို ဖြစ်တာ အရမ်းလှို့ဝှက်ကြမှ ဖြစ်မယ်..မမ.ပေါ်သာွ းရင်
မောင်ကော..မမကော မလယွ ်ဘူး ..”
“ သိတာပေါ့ ..မောင်ရယ် . လူရှေ့ မှာ မသိသလိုသာ နေ..ဒအီ ိမ်လေးမှာ အမြဲ
လာလာတွေ့ ကြတာပေါ့ ..”
ကပွ ်ပျစ်လေးပေါ်မှာ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် သည် ဖေ ဝင်းလူ ရင်ခွင်ထဲမှာ
လှေဲ လျာင်းနေရင်း...“ နောက်ကျရင်တော့ ဒီအိမ်လေးမှာ လိုတာတွေ
ထားထားရမယ်..တတ်နိုင်ရင် ရေချိုးခန်း..အိမ်သာလေး အမြန် ဆောက်ချင်တယ်..”
လို့ ပြော သည် ..။
အိမ်ပြန်ကြဖို့ ကားဆီကို ပြန်လာကြတော့ ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့် က ..“ ဒီနေ့ မမ
အရမ်းကျေနပ်တယ်ကာွ ..မမရဲ့ ခြောက်သွေ့နေတဲ့ ဘဝလေးကို မောင် က ..
စိုပြေအောင် လုပ်ပေးခဲ့ လို့ . .”လို့ ပြုံးပြုံးလေး ပြောလိုက် သည် ..။
သူတို့ ရန်ကုန်ဘက်ကို ဦးတည်ပြီး ပြန်လာကြတော့ . .“ မောင.် .မောင်သိပ်
အားသန်တာဘဲ..ဟင့်..ဆောင့်လိုက်တာ တဖန်းဖန်း တဖုံးဖုံး..နဲ့ မမ
စောက်ပတ်လေး ကျိမ်းစပ်နေတာဘဲ ..”လို့ မျက်စောင်းလေး ထိုးကာ ပြော သည် ။
“ မမ က မကြိုက်လို့လား ..” လို့ ဖေဝင်းလူက ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်ရဲ့
ပေါင်တန်တဖက်ကို ဆုတ်ကိုင်ရင်း မေးလိုက်ရာ..ဒေါ်ရွှေဇင်မိုးမြင့်လဲ ကိုယ်လေးကို
လှုပ်ခါသည်အထိ ရယ်မောလိုက်ပြီး ..“ ကြိုက်လွန်းလို့ ခက်နေပြီ . .”လို့ ပြောပါ
သည် ..။
အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ..အိမ်အလုပ်သမားတွေ နဲ့ ခြံစောင့်တွေဘဲ ရှိ
သည် ..။ ဦးမိုးမြင့် နယ်ကို အရေးတကြီး အလုပ်နဲ့ ထကွ ်သာွ း သည်..တဲ့ ..။
ဖေဝင်းလူ သည် ရေကို စိမ်ပြေနပြေ ချိုးနေရင်း..မမရွှေဇင် နဲ့ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတေကွ ို
ပြန်မြင်ယောင် သတိရ နေမိ သည ် ..။
ဒီလောက် တဝကြီး လိုးလာတာတောင် သူမအကြောင်း ပြန်စဉ်းစား
မြင်ယောင်မိတာနဲ့ သူ့ စံချိန်မှီ လီး တုတ်ကြီးဟာ ငေါက်ကနဲ ခေါင်းထောင်ထ
လာပြန် သည် ..။
ဒီအိမ်ကြီးထဲမှာတော့ လူမလစ်လို့ မမရွှေဇင် နဲ့ လိုးဖို့က မလယွ ် ..။
တောင်မတ်လာတဲ့ သူ့ လီးတန်ကြီးကို လက်နဲ့ ဆုတ်ကိုင်ထားရင်း
..ဒေါ်ဒေစီမောင် ဆီကို ဖုန်း ဆက်လိုက်ပါ သည် ..။
ပြီးပါပြီ
