"အို" ရုတ်တရက်ကြီး နောက်ကနေ ခါးကိုအဖက်ခံလိုက်ရတဲ့
ကျမရဲ့ နှုတ်ကထွက်သွားတဲ့ အသံပါ။လူလဲရင်ခွင်ကျယ်ကြီးထဲ
ရောက်သွားသလို စောစောက သိုင်းဖက်လာတဲ့ လက်တွေက
လဲတစ်ဖက်က ကျမရဲ့ညာဖက်ရင်သားကိုလာဆုပ်ထားသလို
တစ်ဖက်ကလဲ ကျမရဲ့ ပိပိလေးကိုအုပ်ကိုင်တာခံလိုက်ရလို့ ဖင်
တောင်တွန့်သွားတယ်။
ကျမလဲအလန့်တကြား နောက်ကလူကို ကြည့်မိတော့ ကျမ
တို့အိမ်နဲ့ နှစ်အိမ်ကျော်က ဦးတင်ထွေး။ဒီလူကြီးကျမကို စူးစူး
စိုက်စိုက် ကြည့်နေတာက်ိုတော့ လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပတ်လောက်ထဲက
ကျမသတိထားမိပါတယ်။ဒါပေမဲ့ ခလေးသုံးယောက်နဲ့ မိန်းမက
လဲရှိနေတာမို့ မထင်ထားဘူး ကြည့်ပြီးမျက်စိအရသာခံတယ်လို့
ထင်ထားတာလေ။အသက်ကလဲလေးဆယ်ကျော် ဆိုတော့ ကျ
မနဲ့က ကွာတယ်မဟုတ်လား။ကျမအသက်က ခုမှဆယ့်ကိုးနှစ်
တောင်ကောင်းကောင်း မပြည့်သေးဘူး။
ဒါပေမဲ့ ပြောရရင်တော့ရှက်စရာပါပဲ။ကျမလေ ဘယ်ဘဝဆု
တောင်းပြည့်လာလဲမသိပါဘူး။ငယ်ငယ်ထဲက ကာမဆိုစိတ်ဝင်
စားတတ်တာ။ကျမအသက်ရှစ်နှစ်ကိုးနှစ် အရွယ်ထဲက အဖေတို့
အမေတို့ ချစ်ပွဲဝင်တာကို အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်ပြီးကြည့်တာ။
အိမ်မှာက ကျမက အငယ်။အစ်မကြိးနဲ့ ကျမကခုနှစ်နှစ်လောက်
ကွာတယ်။ဘာကြောင့်အာ့လောက်ခြားသွားမှန်းတော့မသိဘူး။
ကျမအသက်ရှစ်နှစ်က်ိုးနှစ်ကြတော့ အစ်မကြိီးကအပျိုပေါက်ဖြစ်
နေပြီလေ။
အဲ့တော့ အစ်မကြီးကရှေ့ခန်းမှာသပ်သပ်အိပ်တယ်။ကျမက
တော့အငယ်ဆိုတော့ဆိုးကောင်းနွဲ့ကောင်းဆိုတော့ အမေတို့နဲ့
တူတူအိပ်နေတုန်းဘဲ။အာ့ကြောင့်အဖေကချစ်ချင်ပြိီဆိုရင်အမေ့
ကို နင့်သမီးငယ်အိပ်ပြီလားလို့ မေးရင် အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်
နေတဲ့ကျမကို ကြည့်ပြိိီး "တော့် သမီးအိပ်ပေါ့"ဆိုရင် အဖေက
"ကဲ အာ့ဆို စလိုက်ရအောင်"ဆိုရင် အမေက"တော့် မလဲမမုန်း
နိုင်ဘူး"ဆိုရင် အဖေက"မင်း ကရော မုန်းလို့လား"မေးတော့ အ
မေက"ဟီးးး မုန်းပါပူး"ဆိုပြီး နှစ်ယောက်သား ကြမ်းကြရမ်းကြ
တာ တခါတလေ ကျမတောင်လာဖိမိတယ်။
ဒီအဖေဒီအမေကမွေးမှတော့ ကျမ အဲ့ဖက်စိတ်သန်တာအ
ပြစ်မဟုတ်ပါဘူးနော်။ကျမအပျိုဖော်ဝင်တာနဲ့ စိတ်ထဲမှာနဲနဲလှုပ်
ရှားသူဆိုပြန်လက်ခံတာနဲ့ဆယ်တန်းသာမရောက်သေးတာ ရီး
စားကဆယ်ယောက် မကတော့ဘူး။ထားပါအဲ့ဒါတွေ ခုအခြေအ
နေပြန်ပြောရအောင်။
အခုကျမ မြို့ထဲကစတိုးဆိုင်တစ်ခုမှာ အရောင်းစာရေးအလုပ်
လုပ်နေတယ်။ဆယ်တန်းကျပေမဲ့ ကျမလို ရုပ်ရည်နဲ့ မျက်နှာ
ထားချိုမှုကြောင့် ဆိုင်ရှင်တွေကသဘောကျလို့ ကျမဆိုကြိုက်
တဲ့ဆိုင်အလုပ်ဝင်လို့ရတယ်။
ကျမပုံကိုပုံဖေါ်ပြရရင် အရပ်က၅ပေ၅လက်မရှင့် ရင်ကနဲနဲဖွံ့
တယ်ပြောရမယ် ၃၈လောက်ကိုရှိတယ် ခါးက၂၉တင်ကတော့
၃၉ အသားကမဖြူသလိုမညိုဘူးလတ်တယ်ပြောပါတော့ မျက်
ခုံးလှနှာတံစင်းသလို တွဲတွဲလေးနဲ့လှတဲ့ နှုတ်ခမ်းကိုပိုင်သလို
အထူးခြားဆုံးက ညို့ဓာတ်ပါတဲ့ မျက်ဝန်းကြီးတွေပါဘဲ။ကျမရဲ့
မျက်ဝန်းအကြည့်နဲ့တွေ့တဲ့ ပုရိသတွေ ရာနှုန်းပြည့်လောက်ကြွေ
သွားကြတာပါပဲ။
ခုကညရှစ်နာရိီလောက်ရှိသေးတယ်။ကျမနဲ့အတူအလုပ်လုပ်
တဲ့ ယွန်းလေး တို့အိမ်က ကျမဆီကနေ့လည်ကငှါးသွားတဲ့ ဖုန်း
အားသွင်းကြိုးလေးယူပြီးပြန်အလာ။အရှေ့ကမပြန်ဘဲအနောက်
လမ်းကြားကအပြန် ကျမအိမ်အနောက်နားက သရက်ပင်ကြီး
အောက် မှာ ခုလိုအဆွဲအဖက်ခံလိုက်ရတာပေါ့။
"အို ဦးလေး ဘာလုပ်တာလဲ"
"စု လေး ကိုချစ်လို့ပါကွာ"ပြောလဲပြောသူ့လက်တွေကအငြိမ်မ
နေတော့ ကျမမှာ ဒုက္ခပေါ့ တစ်ချက်တစ်ချက် ကျမပိပိကအစိ
လေးကို လက်ညှိးနဲ့ဆွဲဆွဲကုတ်ရင် သေးဘဲပေါက်ချင်သလိုလို
ငိုဘဲငိုချင်သလိုလိုနဲ့ အနေခက်လိုက်တာ။
"လွှတ်နော် ကျမအော်လိုက်မှာ"
"အော် လေ အော်ရင်စုလေးဘဲအရှက်ကွဲမှာပေါ့ ဦးကတကယ်
စုလေး ကိုချစ်လို့ပါကွယ်"
သူပြောတာလဲဟုတ်သလိုဘဲ အော်ရင်ပထမဆုံးအရှက်ကွဲရမှာ
က ကျမလေ။နောက်ပြီးသူ့ရဲ့အငြိမ်မနေဘဲ ကျမကိုယ်ကိုပွတ်
သပ်ဆုပ်နေမှုကြောင့် ကျမရဲ့ ကာမစိတ်တွေလဲ နိူးထလာခဲ့ပြီ
ဒါပေမဲ့ မိန်းခလေး လေသိတယ်မဟုတ်လား။မူတော့မူရအုန်းမှာ
ပေါ့။
"ဟင့်အင်း လွှတ်ပါနော် စုကိုသနားရင်လွှတ်ပါဦးရယ်"
"ချစ်လို့ပါ စုလေး ရယ် ဦးလေစုလေးကိုချစ်နေမိတာကြာပြီ ဦး
ကို ချစ်ခွင့်ပေးပါနော် နော် စုလေး"
"အာ ဦးကလဲကွာ"
ကျမအခေါ်ကဦးလေးက ဦးလို့ပြောင်းသွားတော့ မီးစိမ်းမှန်းသိ
သွားတဲ့ ဦးတင်ထွေးက ကျမကိုသူ့ဘက်ဆွဲလှည့်ပြီး ကျမတီရှပ်
လေးကိုဆွဲလှန်ပြီး ဘရာကိုအပေါ်ဆွဲပင့်လိုက်တော့ ဖွံ့ထွားလှ
တဲ့ ကျမရဲ့ နို့နှစ်လုံးကတုန်ခါလို့ အပြင်ကိုတိုးထွက်လာပါတော့
တယ်။ထွက်လာတဲ့နို့နှစ်လုံးကို တလုံးကိုလက်နဲ့ဆုပ်လို့ ကျန်
တစ်လုံးကိုတော့ တစ်နေကုန်နို့မတိုက်ဘဲပစ်ထားခံရတဲ့ နို့စို့ခ
လေးလို အငမ်းမရစို့တာ ကျမ နို့သီးလေးတွေတောင်ပြုတ်ပါ
သွားမလားထင်ရတယ်။ကျမရဲ့ကာမစိတ်တွေကလဲတလိမ့်လိမ့်
တက်လာလို့
"အာ ဦးရယ်"လို့ညီးသံလေးထွက်သွားရတယ်။
ခဏစို့ပြီးတာနဲ့ကျမလက်ကိုဆွဲပြီးသူ့အိမ်ကိုခေါ်ပါလေရော ကျမ
ကမလိုက်ဘူး ဆိုတော့ အိမ်မှာဘယ်သူမှမရှိဘူး ဈေးပွဲတော်ကို
သွားကြတယ်ဆိုတာနဲ့ ကျမလဲမလိုက်ချင်သလိုလိုက်ချင်သလို
နဲ့ပါသွားခဲ့တယ်။
သူ့အိမ်ကိုအနောက်ပေါက်ကဝင်တယ် မီးရောင်ကလဲအိမ်ရှေ့
မှာပဲရှိတဲ့အတွက် လူမမြင်နိုင်လို့တော်သေးတာပေါ့ရှင်။အိမ်ထဲ
ရောက်တာနဲ့ သူတို့လင်မယားအိပ်ခန်းထဲဆွဲခေါ်ပြီး အိပ်ခန်းတံ
ခါး ပိတ်တဲ့အထိ ကျမကမတ်တပ်နဲ့အခန်းအခြေအနေကို လေ့
လာနေမိတယ်။နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင် နဲ့ နံဘေးမှာကအလှပြင်
ခုံ နံရံနားမှာတော့အဝတ်ဘီဒိုနှစ်လုံးက ယှဉ်လျှက်။ကျမကိုပခုံး
နှစ်ဖက်ကကိုင်လို့ ကုတင်ရှိရာကိုတွန်းခေါ်သွားခံရလို့ ကုတင်
ဘေးရောက်ရင်ဘဲ ကျမကိုဆွဲလှည့်ပြီး မေးကိုပင့်ပြီးကျမရဲ့နှုတ်
ခမ်းကိုစုပ်နမ်းခံရပါတော့တယ်။
ကျမပါးစပ်ထဲသူ့လျှာနဲ့မွှေနေသလိုလက်နှစ်ဘက်ကလဲ ကျမ
ရဲ့ ဖင်နှစ်လုံးကို အားရပါးကဆုပ်နေ နေတော့တာဘဲ။ကျမလဲ
စိတ်ပါလာပြီမို့ သူ့ပခုံးကိုဖျစ်ညှစ်ပေးနေမိတယ်။ကျမပေါင်ကြား
ကလဲစိုစိစိဖြစ်နေပြီမို့ ညီမလေးကငိုနေပြီလို့သိလိုက်တယ်။
ကျမကိုနမ်းနေတဲ့ ဦးတင်ထွေးစိတ်တွေတအားထ နေပြီမို့ အ
သက်ရှူသံတွေကလဲ တရှူးရှူးဖြစ်နေပြီး "စုလေး ရယ် ဦးမနေ
နိုင်တော့ဘူး ချစ်တော့မယ်" လို့ပြောပြီးကျမကို ကုတင်ပေါ်တ
စောင်း တင်ပြီးထမိန်ဆွဲချွတ်တော့ "ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း"ဆိုပြိီး
ကျမငြင်းနေတာနဲ့ သူလဲမချွတ်ဘဲ ထမိန်လှန်တင်လိုက်တော့
ပင်တီမပါလို့ အရေတွေရွဲနေတဲ့ ကျမရဲ့ ပိပိဖောင်းဖောင်းကြီးက
ထင်းထင်းကြီးပေါ်လာပါရော။ကျမရဲ့ပိပိကိုမြင်တာနဲ့ ဦးလဲပုဆိုး
ကိုအောက်ချွတ်ချလိုက်တယ်။ ကျမလဲ မကြာခင်အလိုးခံရတော့
မယ့် လီးကြီးကို အသာလှမ်းကြည့်လိုက်တော့ "အို"လို့တောင်
အသံထွက်မိတယ် ကြည့်ပါအုန်းဦးလီးကြီးတုတ်လဲတုတ် ရှည်
လဲရှည်တဲ့အပြင် အကြောတွေထောင်နေတာတောင်မြင်နေရ
တယ်။ကျမအပျိုမစစ်တော့ပေမဲ့ ဦးလီးလောက်ကြီးတာနဲ့တော့
မကြုံဘူးသေးဘူးလေ။အာ့ကြောင့်"အို"လို့ထွက်သွားရတာပေါ့
ဦးကတော့သူ့လီးကို ကျမထဲရောက်ဖို့သာအားသန်နေပြီမို့
ကျမပေါင်ကိုဆွဲထောင်ပြီး သူ့လိီးကိုကျမအပေါက်ဝတေ့ပြီးအိမ်
ထောင်သည်ပိီပီ ခါးအားနဲ့ဆောင့်လိုးလိုက်တော့ ကျမပိပိလေး
ဗျစ်ဆိုတဲ့အသံနဲ့အတူ စပ်ဖျင်းဖျင်းနာကျင်မှုနဲ့အတူ ပိပိတစ်ခု
လုံးလဲပြည့်သိပ်နေတဲ့ခံစားမှုရလိုက်သလို
"အမလေးး ဦးရယ် သေပါပြီ စုဟာလေးကွဲသွားပြီထင်တယ်"
"ဟာ ဆောရီး ဆောရီး စုလေးရယ် ဦးကစုလေး အလိုးခံဘူး
တယ်ဆိုပြီး ကွဲမယ်မထင်လို့ တစ်ခါတည်းသွင်းလိုက်တာ"
သူ့စကားကြားတာနဲ့ သိလိုက်ပြီ စု အပျိုမစစ်သာသူသိနေမှန်း
ကို။
"အားး ဖြေးဖြေးလုပ်ပါဦးရဲ့. နာလိုက်တာ"
ကျမကနာတယ်ပြောလေ သူကဆောင့်လိုးလေမို့ တစ်ချက်တစ်
ချက် အသက်ရှူတောင်ရပ်သွားမလားဘဲ ဒါပေမဲ့ခဏနေတော့
ကျမလဲကောင်းလာလို့ သူအဆောင့်ကို ကော့ကော့ပြီးကြိုနေမိ
တယ်။သူကလဲကျမခံနိုင်တာသိတော့ပိုအားထည့်ဆောင့်ပြိီးပါး
စပ်ကလဲ"လိုးလို့ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ပတ်ကွာ လီးကိုဆိမ့်
နေတာဘဲ"တဲ့။ ကျမလဲ"ဘာတွေလျှောက်ပြောနေတာ
"ဘာတွေလျှောက်ပြောနေတာလဲ ရှက်စရာကြီး"
ဆိုတော့
"ရှက်စရာမှမဟုတ်တာ စုလေးကလဲ ဦးလိုးတာကောင်းလား"
"ဟာ ဦးနော်"
"ပြောလေစုလေး ကောင်းလားလို့"
"မသိပူး ဦးဟာကြီးက တအားကြီးတာဘဲ နာတယ်။"
"အစမို့ပါ စုလေးရဲ့ နောက်ကြမနာတော့ပါဘူး ခုနာသေးလို့
လား"
"စပ်တယ် ဦးရဲ့"ဆိုတော့
"အာ့ကြောင့် စပ်ပတ်လို့ခေါ်တာ"
"ဟာ ဦးနော်"ဆိုပြီး သူ့ပုခုံးကို ကိုက်ပစ်လိုက်တော့ သူစိတ်
တွေပိုထန်လာပြီး လိုးလိုက်တာ ကျမစောက်ပတ်လေးခွက်ဝင်
သွားမတတ်ဘဲ။ကောင်းလွန်းလို့ ကျမလဲတအင့်အင့်နဲ့ ခွေး
ပေါက်သံလေးတောင်ထွက်နေပြီ။
ဆီးခုံနှစ်ခုရိုက်သံ တဘတ်ဘတ် တဗွက်ဗွက်နဲ့ လိုးသံတွေက
အခန်းထဲညံနေတော့တာဘဲ။မကြာပါဘူးနုနုထွတ်ထွတ် ကျမရဲ့
စောက်ပတ်ကိုလိုးရလို့ထင်တယ်။
"ပြီးချင်ပြီ စုလေးရယ် ပြီးချင်ပြီ"ဆိုတာကြောင့်
"စုလဲ ပြီးချင်ပြီ ဦးအထဲကိုမထည့်နဲ့နော်"လို့ ပြောတဲ့ကြားက
ကျမကပိပိထဲအရေမဝင်အောင်ရုန်းနေတာကို အတင်းချုပ်ပြီးသူ့
လီးကို ကျမစောက်ပတ်ထဲတဆုံးထည့်ပြီး သုတ်ရေတွေပန်းထဲ့
လိုက်တာနွေးခနဲ့နွေးခနဲ့ဘဲ။ကျမ ပိပိထဲကလဲပွက်ခနဲ့ပွက်ခနဲ့
စောက်ရေတွေထွက်ကုန်တာမို့။နှစ်ယောက်ပေါင်းအရေတွေက
ပိပိထဲမဆန့်ဘဲလျှံကျတာ ပေါင်မှာတောင်စီးကျတယ်။
ကျမပေါ်မှောက်ပြီး ဇိမ်ခံနေတဲ့ သူ့ကိုယ်ကြီးကို အတင်းတွန်း
ဖယ်ရင်း
"ဖယ်ပါအုန်း ဦးရယ် ဒီမှာသေတော့မယ်"ဆိုမှ
"အေးပါ စုလေးရယ်"ဆိုပြီးအပေါ်ကဆင်းလိုက်တော့ သူ့လီး
လဲ ကျမ ပိပိလေးထဲက ပြွတ်ဆိုတဲ့အသံနဲ့ ထွက်သွားသလို ပိပိ
ထဲကအရေတွေက ဖြောခနဲထွက်ကျလာတယ်။ဦးကသူ့ပုဆိုးကို
ကောက်ယူပြီး ကျမရဲ့ပေကျံနေတဲ့ ပိပိလေးကိုသုတ်ပေးတယ်။
"စပ်လိုက်တာ ဦးရယ် တအားများပြဲသွားလားဘဲ"
"နဲနဲပါ စုလေးရဲ့"
"ဟွန့် သူဟာကြီးနဲ့ သူများဟာလေးကို မညှာမတာ"
"အဲ့လိုဟုတ်ပါဘူး စုလေးရယ် ချစ်လွန်းလို့ပါ"
"ဦးချစ်တာတော့ကြောက်ပါပြီ"ဆိုတော့ကျမကိုဖက်ပြိီးပါးကို
နမ်းပြီး
"တကယ်ပြောတာ စုလေးကို တကယ်ချစ်တာ ဦးကိုပြန်ချစ်
ပါနော် ဦးအချစ်ကိုလက်ခံပါနော်"
"ဟွန့် ခုမှရီးစားစကားပြောနေ လူကိုလုပ်ချင်သလိုလုပ်ပြီးမှ"
"အာ ဒါကတော့ချစ်တာကို စုလေးရဲ့" တဲ့
အဲ့ညက အိမ်ပြန်တော့ ပိပိကစပ်နေလို့ ရေအိမ်ဝင်ပြီး ရေဆေး
ရသေးတယ်။အိပ်ရာဝင်တော့ ဦးလီးကြီးပြန်မြင်ပြီး စိတ်ပြန်ထ
လာလို့ ဇွတ်မှိတ်အိပ်လိုက်ရတယ်။
အဲ့လိုဦးတင်ထွေးနဲ့ဖြစ်ပြီး ကျမလဲသူ့ကိုရှောင်နေရ
တယ်။အလုပ်ကပြန်ရောက်ရင် အရင်လိုအပြင်မထွက်ဘဲ အိမ်
ထဲမှာဘဲ fbဖွင့်လိုင်းသုံးပေါ့။ ကျမသူနဲ့တော့ တွေ့တော့တွေ့ချင်
သေးတယ်။ကျမသိချင်တာလဲ မေးချင်သေးတာ။သူကျမအပျိုမ
ဟုတ်တာဘယ်လိုသိသလဲ။မေးချင်တယ်။နောက် သူ့ရဲ့အပြုစု
ကိုလဲ ခံချင်သေးတယ်။ဒါပေမဲ့ သူ့မှာက မယားငုတ်တုတ်နဲ့ တ
ကယ်လို့ သူ့မယားသာသိရင် ကျမတော့သေပြီဘဲ။ဒါကြောင့်လဲ
တွေ့ချင်ပေမဲ့ မတွေ့အောင်ရှောင်နေရတယ်။
သူ့ကိုရှောင်နေတဲ့ရက်တွေမှာ စတိုးဆိုင်ပိုင်ရှင် မမကြီးရဲ့လင်
က အကြောင်းမရှိအကြောင်းရှာလို့ ဆိုင်ကိုရောက်ရောက်လာ
ပြီးတော့ ကျမကိုလဲ စသလိုနောက်သလိုနဲ့ "နန်းဝေဝေမြင့်"တဲ့
နန်းဝေဝေမြင့်ဆိုတာကfbပေါ်မှာ စတားဖြစ်နေတဲ့ တာချီလိတ်
က ဓမ္မစကူးဆရာမလေး။လှလဲလှပါတယ် အကိတ်ဘဲ။ဒါပေမဲ့
နို့ကတော်တော်ကြီးတယ်။ကျမကလဲနို့ကြီးတယ်လေဒါကြောင့်
သူဘာအဓိပ္ပါယ်နဲ့ခေါ်မှန်းသိတာပေါ့။
ကျမရဲ့ ထွားလွန်းတဲ့နို့ကြီးကိုသွားရည်ကျနေတာ မှန်းသိပါ့။သူ
ကဆိုင်မှာ မတော်တဆလိုလိုနဲ့ ကျမနို့ကိုမထိ ထိအောင်ပွတ်မိ
အောင် တိုက်မိအောင်လုပ်နေတာ။ သူ့မိန်းမ ကျမတို့ မမကြီးက
ပိန်လိုက်တာအရိုးချည်း ရင်သားဆိုလဲပြားကပ်နေတာ။ဒါပေမဲ့
မမကြီးကငွေရှိတော့ မလွန်ဆန်နိုင်ဘူး။ဘာအလုပ်မှမလုပ်ဘဲ
မမကြီးကိုမှီစားနေတော့ မယက ဖြစ်နေတာ။ဒါပေမဲ့ အကြော
ကတော့မသေးဘူးရှင့်။လစ်ရင်လစ်သလို ဆိုတဲ့အစားထဲက။
မနေ့ကလဲ ဆိုင်အနောက်မှာသိုလှောင်ထားတဲ့ အလှကုန်တွေ
ထုတ်ရအောင်ဆိုပြီးခေါ်လို့ လိုက်သွားရတယ်။
ပစ္စည်းတွေရွေးနေတုန်း ကျမနောက်ကနေ မသိမသာသူ့ဟာ
နဲ့လာထောက်နေသေးတယ်။ ကျမလဲမသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး
နေရာရွေ့လိုက်တာပေါ့။အာ့တောင်"တကယ်ဘဲ နင်ကတော့ ဝေ
ဝေမြင့် အတိုင်းဘဲ"တဲ့
ကျမက "ဘာဝေဝေမြင့်အတိုင်းလဲ"လို့ပြန်မေးတော့ ကျမရင်
သားကိုလက်နဲ့ထိပြီး"ဒါလေ ဟာ"ဆိုတော့ကျမလဲ"မမကြီးနဲ့
တိုင်ပြောမှာနော်"ဆိုတော့"မတိုင်ပါနဲ့ဟာ နင်ကလဲ။ရော့နင်လို
တာသုံးရအောင်ဆိုပြီး ကျမရဲ့ ဟိုက်နေတဲ့ လည်ပင်းပေါက်ထဲ
ကနေဘရာထဲကို ငွေစက္ကူတွေအတင်းထိုးထည့် ပေးတော့ကျမ
လဲ မိန်းမပိီပီမူလိုက်ရသေးတယ်။မလိုချင်ဘူး။မရချင်ဘူးပေါ့။
သူကအတင်းထည့်ပြီးဆိုင်ရှေ့ထွက်သွားတော့လဲ မလွဲသာလို့
ယူရတဲ့သဘောနဲဲ့ ယူလိုက်ရတယ်ပေါ့။
ဒီနေရာမှာ ကျမတို့ဆိုင်ပိုင်ရှင် မမကြီးအကြောင်းပြောရအုန်း
မယ်။မမကြီးရဲ့ နာမည်က ဒေါ်ခင်နု အသက်က ၅၀။အရင်က
တော့ဘယ်လိုနေလဲမသိပေမဲ့ အခုတော့ပိန်ကပ် နေတာကသူ
များတွေပြောသလို ဝါးခြမ်းပြားကိုထမိန်ပတ်ထားပေး သလိုပါ
ဘဲ။ ဒါပေမဲ့ ပိုက်ဆံရှိတော့ အဝတ်အစားဆို အကောင်းဆုံးဒီ
ဇိုင်းအလန်းတွေ မျက်နှာကလဲ ရောင်စုံကာလာတွေချယ်နိုင်လို့
ကြည့်ကောင်းသလိုလိုရှိသား။သူ့ယောကျ်ားနာမည်ကတော့ကို
ဝေလင်း။အသက်က မမကြီးထက်အများကြိီးငယ်တယ် ၃၂ဘဲ
ရှိသေးတယ်။
ငယ်လင်ငယ်မယားတော့မဟုတ်ဘူး။မမကြီးက အရင်လင်နဲ့
ခလေးနှစ်ယောက်။သားတစ်ယောက် သမီးတစ်ယောက်ပေါ့။
ယောက်ျားဆုံးပြီးမှ ကိုဝေလင်းနဲ့ရတာ။ကိုဝေလင်းနဲ့ကတော့ခ
လေးမရဘူး။မမကြီးရဲ့အသက်အရွယ်နဲ့ ကျန်းမာရေးကြောင့်ဘဲ
ထင်တယ်။ကိုဝေလင်းကြည့်ရတာ မမကြီးကိုချစ်လို့မဟုတ်ဘဲ
ပစ္စည်းဥစ္စာကြောင့်ယူတာထင်တယ်။မမကြီးနဲ့ယူပြီးဘာအလုပ်
မှဟုတ်တိပတ်တိလုပ်တာ မတွေ့ဘူး။ဟိုယောင်ယောင်ဒီယောင်
ယောင်နဲ့ မမကြီးအနားကပ်ပြီး သုံးဖြုန်းနေတာဘဲ။အလုပ်သာ
ဖြစ်ဖြစ်မြောက်မြောက်မလုပ်တာ။ညနေဆိုဘီယာနဲ့ယစ်နေပြီ။
ဘီယာတန်ခိုးနဲ့ဗိုက်ကပူနေပြီ။အသက်၃၂နှစ်က၄၀ကျော်
ဦးတင်ထွေးနဲ့များ တခြားစီ။ဦးတင်ထွေးကတော့အသက်သာ
၄၀ကျော်တယ် ကြွက်သားတွေ အကြောတွေကသန်မာချက်က
9ကျော်တယ်။
မမကြိီးကလဲ သူ့လင်ကိုချစ်ပါ့။အလိုလဲလိုက်တယ်။တစ်ခုဘဲ
မိန်းခလေးကိစ္စတော့လုံးဝမရဘူး ငယ်ငယ်ယူထားလို့ထင်တယ်
သဝန်ကလဲတိုပါ့။ကို ဝေလင်းကလဲ မမရှေ့ဆိုမခုတ်တတ်တဲ့
ကြောင်။ကွယ်ရင်တော့ တင်ကြီးရင်ကြီးတွေကို သူ့မိန်းမမှာမရှိ
တဲ့ ပစ္စည်းတွေမို့ မက်မက်မောမော။ခုလဲလစ်တာနဲ့ကျမကိုအကဲ
စမ်းချင်တာ။သူ့လိုလူကို ကျမစိတ်မဝင်စားတာအမှန်ဘဲ။ဒါပေမဲ့
သူ့ဆီကကျမသုံးစွဲဖို့ငွေထွက်နိုင်တယ်လေ။ခုဘဲကြည့် ကျမရင်
သားကြားက်ို အသားယူပြီး နှုတ်ပိတ်ခထိုးထည့်သွားတာကို ရေ
ကြည့်တော့နှစ်သောင်းလေးထောင်။အတော်ဘဲကျမလိုချင်နေ
တဲ့မိတ်ကပ်ဘူးလေးတော့ဝယ်လို့ရပြီ။
ညနေအလုပ်ပြန်တော့ လမ်းထိပ်လက်ဘက်ရည်ဆိုင်ထဲကနေ
ဦးတင်ထွေး ထွက်လာတာတွေ့လိုက်တယ်။သူ့မြင်တာနဲ့ ကျမနဲ့
ချစ်တင်းနှောခဲ့တာပြန်သတိရပြီး ကျမပိပိလေးက ယားကျိကျိ
ဖြစ်လာသလိုဘဲ။သူကလဲ ကျမကိုချောင်းနေတာနေမယ်။အဲ့ည
ကဖြစ်ပြီး မတွေ့အောင်ကျမရှောင်နေတာ။ခုတွေ့တော့လဲ သူ့ရဲ့
အပြုစုကို ပြန်တမ်းတသလိုဘဲ။သူကတိုက်ဆိုင်လို့တွေ့ပုံဖမ်းပြီး
"ဟာ ယွန်းနဒီ တို့အလုပ်ပြန်လာပြီလား ဟ"တဲ့
"ဟုတ် ဦးလေး"ဘာမှမသိရှာတဲ့ ယွန်းလေးကတော့ပြန်ဖြေပေ
မယ့် ကျမကတော့ခေါင်းငုံ့ပြီးလျှောက်နေလိုက်တယ်။
"စုမြတ် ရော အဆင်ပြေရဲ့လား"သူ့စကားကြောင့် ကျမသူ့ကို
လှမ်းကြည့်တော့ အဓိပ္ပါယ်ပါပါမေးမှန်းသူ့အကြည့်နဲ့သိလိုက်ပါ
တယ်။
"ဟုတ် ပြေပါတယ်"
"ဦးက အဆင်မှပြေပါ့မလားလို့ စိတ်ပူနေတာ"သူပြောတာက
အဲ့ညက ကျမပိပိလေးပြဲသွားတာကို ရည်ရွယ်မှန်းကျမတို့နှစ်ဦး
သားသိပေမဲ့ ယွန်းလေးကတော့ဘယ်သိပါ့မလဲ။တစ်လမ်းထဲနေ
ကြသူတွေဆိုတော့ ထွေရာလေးပါးပြောရင်းအတူလျှောက်လာ
လိုက်တယ်။ယွန်းလေးအိမ်က အရင်ရောက်တယ်။ကျမအိမ်နဲ့က
ငါးအိမ်လောက်ခြားပြီး ဦးတင်ထွေးတို့အိမ်ကနှစ်အိမ်ကျော်လေ။
ယွန်းလေးသူ့အိမ်ဝင်သွားတော့ ကျမတို့နှစ်ယောက်တည်းဆက်
လျှောက်လာတော့မှ
"စုလေး ညကျရင်အိမ်နောက်ခဏထွက်လာကွာ ဦး ရေအိမ်
နားကစောင့်နေမယ်"
"ဟာ မလာပူး မစောင့်နဲ့"
"လာခဲ့ပါ ဦးတွေ့ချင်လို့ စုလေးမလာမချင်းစောင့်နေမှာ"
ပြောပြီးသူကရှေ့ကခြေလှမ်းကြဲကြဲနဲ့ သွားပြီးသူ့အိမ်ထဲဝင်သွား
လေတော့ ကျမပြောချိန်မရတော့ဘူး။ သူပြောသလို သွားရမ
လား မသွားဘဲနေရမလား။
ညနေထမင်းစားပြီးတော့ မိသားစုတွေနဲ့ TVထိုင်ပြီးကြည့်နေပေမဲ့
ကျမစိတ်ကတော့ ညနေကဦးတင်ထွေးရဲ့ စကားဆီဘဲရောက်နေ
တယ်။သွားရမလား မသွားဘဲနေရမလား ဝေခွဲလို့မရနိုင်ဘူးပေါ့။
နောက်အိပ်ခန်းထဲဝင်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှာအိပ်ပြီး ဘာလုပ်ရရင်
ကောင်းမလဲတွေးတော့ အရင်တစ်ခါက ဦးတင်ထွေးနဲ့ဖြစ်ခဲ့တာ
တွေပြန်မြင်ယောင်လာပြီး ကျမပိပိလေးထဲက မရိုးမရွဖြစ်လာလို့
ထမိန်ပေါ်ကနေ အသာစမ်းကြည့်လိုက်တော့ ပိပိလေးကသွေး
ကြွလို့ ဖောင်းဖောင်းမို့မို့ဖြစ်လို့တောင်နေတယ်။အထဲကလဲစိုစိစိ
ခံစားမိတယ်။ဦးတင်ထွေးရဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာအချိုးအဆစ်ကိုတွေးမြင်
လို့ ရေဆာသလိုလိုအာတွေခြောက်သလိုလို။
နောက်ဆုံးတော့ကျမရဲ့ပင်ကိုယ် ကာမပြင်းတဲ့စိတ်ကိုမလွန်
ဆန်နိုင်တာမို့ ဖက်ရှင်မဂ္ဂဇင်းလေးဆွဲပြီး နောက်ဖေးပေါက်ကို
အသွား
"ဟဲ့ မိစု အာ့ကဘယ်လဲ"အမေ့ရဲ့ အမေးကို လက်ထဲကစာ
အုပ်ကိုမြှောက်ပြလိုက်ပြီး
"ယွန်းလေး စာအုပ်သွားပြန်ပေးမလို့"အမြဲလဲဒီလိုသွားနေကြမို့
အမေကဘာမှဆက်မပြောတော့ပူး။ ကျမလဲနောက်ဖေးပေါက်
ကနေ ရေအိမ်ရှိရာဘက်ကို သွားလိုက်တယ်။ရင်ထဲမှာတော့တ
ဒိတ်ဒိတ်နဲ့လေ ညဘက်အခုလိုတစ်ခါမှခိုးမတွေ့ဘူးဘူး။အရင်
တစ်ခါကလဲ သူကအလစ်ချောင်းပြီးဆွဲလို့သာ။ခုလိုမျိုးကိုယ့်သ
ဘောနဲ့မတွေ့ဘူးဘူး။
ရေအိမ်နားမရောက်ခင်ဘဲ သရက်ပင်ကြီးအောက်က လူရိပ်တ
ခုထွက်လာတာတွေ့လိုက်တယ်။အလင်းရောင်မရှိပေမဲ့ အိမ်တွေ
ဆီက မီးရောင်နောက်ခံနဲ့ ဦးတင်ထွေးဘဲဆိုတာသိတာပေါ့။
"စုလေး လာတယ်နော် ဝမ်းသာလိုက်တာကွာ"
"ဝမ်းသာမနေနဲ့ ဘာလုပ်မလို့လဲ အချိန်မရဘူး"
ဘာလုပ်ချင်လို့ခေါ်တာသိရဲ့နဲ့ မိန်းခလေးတို့ဘာဝ မာယာစကား
တွေသုံးရသေးတာပေါ့။
"ခနလေးပါ စုလေးရဲ့ လာ လာ"
ဆိုပြိီးကျမလက်ကိုဆွဲလို့ သွားလေတော့
"ဦး အဲ့ဒါဘယ်လဲ ကြာလို့မရဘူး"
"အေးပါ သောင်းဝင်းအိမ်တင် လာ လာ"
သူပြောတဲ့သောင်းဝင်းဆိုတာကဟိုဘက်လမ်းက သူ့တပြည့်ဘဲ
အရင်ကအမေမုဆိုးမနဲ့ နှစ်ယောက်နေတာ ခုမကြာသေးခင်က
ဘဲ သူ့အမေကြီးဆုံးသွားလို့ တစ်ကိုယ်ရေတစ်ကာယသမားပေါ့
ကျမလဲနှလုံးခုန်ရင်တုန်ရင်း သူခေါ်ရာပါလာခဲ့ရတယ်။အိမ်ထဲမ
ဝင်ခင် ကျမကိုအပြင်မှာခဏဆိုပြီး ထားထားပြီးသူဝင်သွားလို့
သောင်းဝင်းကို ဘယ်လိုပြောလဲမသိဘူး သောင်းဝင်းကခေါင်း
တငြိမ့်ငြိမ့်နဲ့ အပြင်ကိုထွက်သွားလိုက်တယ်။အဲ့တော့မှကျမကို
လာခေါ်လို့ အိမ်ထဲအရောက်မှာတံခါးကိုပိတ်လိုက်ပြီးတော့အိပ်
ခန်းထဲက သောင်းဝင်းအိပ်ရာဆီနှစ်ယောက်သားရောက်တော့
သူလေ ဘယ်လောက်ထန်နေတယ်မသိဘူး ကျမရဲ့အကျီင်္ကိုအ
တင်းချွတ်ဘော်လီတောင်မဖြုတ်နေတော့ဘဲ အပေါ်ပင့်တင်ပြီး
ထွက်လာတဲ့ အောင်မြင်ဖွံ့ထွားလှတဲ့ ကျမနို့ကိုဟိုဘက်ဒီဘက်
အပြေးအလွှားစို့နေ ချေနေတော့တာဘဲ
"အာ ဦးကလဲကွာ ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ"
"ဘယ်လိုဖြစ်ရမလဲ လွမ်းနေတာ လွမ်းနေတာ"
"ဟင့် ဦးရယ်"ကျမလဲသူ့ရဲ့အစို့ အနယ်တွေကြောင့်ကာမစိတ်
တွေက ဒီရေလိုတရိပ်ရိပ်တက်လာရတော့တယ်။မတ်တပ်စို့နေ
ရာကနေ ကျမကိုအိပ်ရာပေါ်လှဲချလိုက်ပြီး ထမိန်ကိုခြေရင်းက
နေဆွဲချွတ်လိုက်တော့ အောက်ကဘာမှမခံထားတဲ့ ကျမ။မိမွေး
တိုင်းဖမွေးတိုင်ပေါ့။မဲနက်လိမ်ကောက်နေတဲ့ အမွှေးလေးတွေ
နဲ့ဖောင်းပြီးမို့မောက်နေတဲ့ ကျမ ပိပိကို သေချာဖြဲကြည့်နေတာ
မို့
"ဟာ ဦးမကြည့်နဲ့ ရှက်တယ်"
ကျမစကားကိုသူဘာမှတုန့်ပြန်မနေဘဲ ကျမပိပိကိုမျက်နှာအပ်
လို့ သူလျှာကြမ်းကြမ်းကြီးနဲ့ အပေါ်ဘက်ကို ကော်ပြိီးထိုးယက်
လိုက်တာမို့ ကျမရဲ့ အရသာဖူးအစိလေးကို လျှာနဲ့အကော်ခံရ
တာမို့" အို"...."အဟင့်ဟင့်"လို့ပါးစပ်ထွက်သွားသလို ဖင်ကြီးကို
ကော့ပစ်လိုက်မိတယ်။
ကျမရဲ့ကော့မှုက သူ့မျက်နှာကို ပိပိနဲ့ပွတ်သလိုဖြစ်သွားလို့
အားနာမိပေမဲ့ သူ့လျှာအစွမ်းနဲ့ မနေနိုင်ဖြစ်နေတဲ့ကျမ ဖင်ကိုဝေ့
ခါဝှိက်ခါ ကော့ခါပင့်ခါ ဖြစ်လို့နေပါတယ်။သူကလဲကျမပိပိသွား
လေရာကိုမလွတ်တမ်းလျှာတန်းလန်းနဲ့လိုက်မွှေနေပါတယ်။
"အာ ဦးရယ် ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲကွာ စုမနေတတ်ဘူး"
"စုလေးကောင်းအောင်လို့ပါ စုလေးကိုချစ်လို့လုပ်ပေးတာ"
"ဟင့်အင်းကွာ မလုပ်နဲ့မနေတတ်ဘူး"
"ခဏလေး ပါခံစားကြည့် စုလေးကြိုက်သွားမယ်"
"အားးအမလေးးဦးရယ် ဟင့် ဟင့်"
နောက်တော့မနေနိုင်တော့တဲ့ ကျမလေ ပိပိကအရေတွေပန်း
ထွက်ကုန်ရော ဦး ကြည့်လိုက်တော့ မျက်နှာတစ်ခုလုံးလဲ ကျမ
ရဲ့ စောက်ရေတွေနဲ့ အားနာလိုက်တာ ကျမလေ ကာမဆက်ဆံ
ဘူးပေးမယ့် အခုလိုအယက်မခံဘူးဘူး အပြာကားတွေမှာကြည့်
ဖူးပေမဲ့ သက်သက်လုပ်နေတာထင်တာ။ခုကိုယ်တိုင်ကြုံမှဘဲ
လူဟာတိမ်ထဲဘဲမျောနေသလိုလို ရဟတ်စီးလို့ အသဲယားပြီး
ရင်ဖိုသလိုလို နောက်ဆုံးမနေနိုင်လို့ အရေတောင်ပန်းထွက်တယ်။
"ဟာ အားနာလိုက်တာဦးရယ် ကန်တော့နော် ကန်တော့"
"ဘာကန်တော့လဲ ချစ်သူတွေကြားမှာဘာမှမလိုဘူးကောင်းဖို့က
အဓိကဘဲ ခု ဦးလုပ်ပေးတာ ကောင်းတယ်မဟုတ်လား"
ကျမလဲမလွန်ဆန်နိုင်တာမို့ ရှက်ရှက်နဲ့ ခေါင်းလေးငြိမ့်ပြီးတော့
"အင်း"လို့သာဖြေလိုက်ရပါတော့တယ်ရှင်။
"ကဲ စုလေးကောင်းပြီးရင် ဦးအလှည့်"ဆိုပြီးပုဆိုးချွတ်ပြီးသူ့
လီးကြီးကို ကျမ မျက်နှာရှေ့ ထိုးပေးလာတယ်။ ကျမကို လိုးတဲ့
သူ့လီးကြီးကို ကျမလဲ မရှက်မကြောက်သေချာကြည့်နေမိတယ်
လီးကြီးကအသားရောင်လိုမဟုတ်ဘဲ ကွက်ပြီးမဲနေပြီး ကွမ်းသီး
ခေါင်းကြီးက သပြေသီးရောင်ထလို့ ဒစ်ကလဲ ပွင့်အာစတောင်ပို့
မှိုကြီးလိုဘဲ။သူကလီးဆတ်ပြပြီး
"စုပ်ပေးလေ စုလေး"တဲ့
ကျမလဲ သူ့လီးကြီးကို လက်နဲ့ဖွဖွလေးဆုပ်လိုက်တယ် လီးကြီး
ကပူနွေးနွေးနဲ့သွေးကြောတွေက တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ တိုးနေတာကိုခံ
စားမိတယ်။သူ့မျက်နှာကိုမော့ကြည့်တော့ ကျမစုပ်ပေးလာမယ့်
အချိန်ကိုတောင့်တမျှော်လင့်နေတဲ့ မျက်နှာနဲ့ ကျမကိုအသနားခံ
နေသလိုမို့ ကျမဘဝမှာပထမဆုံး လီးစုပ်ခြင်းအမှုကိုပြုလိုက်ရပါ
တယ်။
သူ့လီးကြီးက ကျမပါးစပ်ထဲရောက်လို့ ကျမနဲ့ခံတွင်းအတွေ့နဲ့ဆုံ
လိုက်တာနဲ့ အစကထက်တိုးပြီး လေနဲ့ထိုးလိုက်သလားအောက်
မေ့ရအောင်ကြီးလာလို့ ကျမမှာမဆန့်မပြဲ ငုံခဲထားရတယ်သူက
တော့ "အ..ရှီုးး"လို့အသံထွက်သလိုခေါင်းကိုမော့ပြီး ကျမခေါင်း
ကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ စုံကိုင်ထားလို့ အရသာကိုကောင်းကောင်းခံ
စားနေတော့တယ်။
ကျမလဲ မြင်ဘူးထားတဲ့ အပြာကားတွေထဲကလို သူ့လီးကြီးကို
လျှာနဲ့ရစ်ကစားပေးလိုက် ထိပ်အကွဲလေးထဲကို လျှာဖျားလေးနဲ့
ထိုးလိုက် လီးအတံတလျှောက်လျှာနဲ့ ခွေးများထမင်းရေယက်
သလိုတပြက်ပြက်နဲ့ယက်ပေးလိုက်ပေါ့။ဦးလဲတော်တော်လေး
ကောင်းနေတယ် သူ့လီးကိုငုံလိုက်တိုင်း ရှေ့ပြေးအရည်ကြည်
တွေထွက်လို့ ကျမပါးစပ်ထဲပြည့်ပြည့်လာတယ် ကျမလဲထွက်တဲ့
အရေတွေကို မထွေးထုတ်ဘဲ မြိုချလိုက်တယ် ညှီစို့စို့ငံကျိကျိနဲ့
အရသာက ကျမရဲ့ ကာမစိတ်ကိုပိုကြွစေတယ်လေ။ကျမစောက်
ရေတွေတုန်းကတောင် ဦးကမထွေးထုတ်ခဲ့တာမို့ ကျမကလဲသူ့
အရေတွေကို ပြန်မြိုချပေးလိုက်တာပါ။
နောက်တော့ ဦးလဲမနေနိုင်တော့ပါဘူး ကျမခေါင်းကိုဆွဲဖယ်ပြီး
"ရပြီစုလေး ရပြီ လိုးရအောင်"တဲ့
ဘယ်လောက်ဘဲအလိုးခံခံ အဲ့လိုကြီးပြောတာကိုတော့ ရှက်မိ
တယ်ရှင့်။ ဦးကကျမကိုပက်လက်လှန်လိုက်ပြီး ပေါင်နှစ်ချောင်း
ဆွဲထောင်လို့ ကားလိုက်တယ်ဆိုရင်ဘဲ ကျမစောက်ပတ်လေး
က ဟတတနဲ့ အသင့်ကြိုနေသလိုဘဲ။ဦးကကျမစောက်ပတ်ကို
သေချာကိုဖြဲကြည့်နေတာမို့
"ဟာ ဦးကွာ ဘာလုပ်နေတာလဲ"
"ဦးလိုးရတဲ့ စုလေးစောက်ပတ်လေးက လှလွန်းလို့ကြည့်တာ"
"အာ ဦးနော်"
လို့ပြောလိုက်တော့မှ ကျမအဝကို သူဟာကြီးတော့လာတယ်။
သူ့ပုခုံးကိုလက်နဲ့တွန်းထားရင်း
"ဦး ဖြေးဖြေးနော်"လို့သတိပေးရတယ် ဦးကလဲခေါင်းငြိမ့်ပြပြီး
သူ့လီးကို ကျမစောက်ပတ်ထဲ ဖြေးဖြေးချင်းချော့သွင်းနေတယ်
အဲ့လိုသတိမပေးလို့ ဆောင့်လိုးလိုက်ရင် အရင်တစ်ခါလို့ကွဲသွား
မှာကြောက်ရတယ်။ဦးလီးကကျမအလိုးခံဖူးတဲ့ လီးထဲမှာအကြီး
ဆုံးဘဲ။
ဦးရဲ့ကျွမ်းကျင်လိမ္မာမှုနဲ့ လီးကိုသွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နဲ့ တဖြေး
ဖြေးရှေ့တိုးနေသလိုလက်တဖက်ကလဲ ကျမရဲ့ အစိလေးကိုချေ
ပေးနေတာမို့ စောက်ပတ်ထဲက ကျဉ်သလိုလိုရွသလိုလိုနဲ့ သွင်း
နေတဲ့လီးကြီးကိုအဆုံးရောက်စေချင်မိပြီ။အာ့ကြောင့်လဲ သူ့ခါး
ကိုလှမ်းဆွဲပြီးအောက်ကနေပင့်ပြီးကော့ပေးလိုက်တယ်။ကျမအ
နေအထားကို အကဲခတ်နေတဲ့ဦးကသဘောပေါက်တာမို့ ကျမရဲ့
ပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုစုံကိုင်ခါးကိုမြှောက်ပြီးအားပါပါနဲ့ဆောင့်လိုးလိုက်
တော့"ဗျစ်"ဆိုတဲ့အသံနဲ့အတူ ကျမသားအိမ်ဝဆီထိ လီးကြီးက
ဝင်သွားတာမို့ အောင့်တောင့်တောင့် တောင်ဖြစ်သွားတာမို့ကျမ
"အမလေး"လို့တောင် တ မိတယ်။
ဦးကတော့ဘာမှဂရုမစိုက်တော့ဘဲ ကျမစောက်ပတ်ကို စိတ်ရှိ
တဲ့အတိုင်း အားရပါးရလိုးနေတော့တယ်။ လိုးတတ်လိုက်တာ
လီးကိုပုံမှန်မလိုးဘဲ ကော်လိုး စိုက်လိုး ဝှိက်လိုးနဲ့ ကျမရဲ့စောက်
ပတ်ကို မကျယ်ကျယ်အောင် အပေါက်ချဲ့နေသလိုဘဲ။ကောင်း
လွန်းလို့ ဦးကျောပြင်ကြီးကို အသေဖက်ထားပြီး ကျမလဲသူ့ကို
ကောင်းစေချင်လို့ အောက်ကနေတတ်သမျှ မှတ်သမျှနဲ့ ကော့
ပေး ကြွပေးနေလိုက်တယ်။
ဦးကလိုးနေရင်းကလဲ"ကောင်းလိုက်တဲ့စောက်ပတ်ကွာ လိုးလို့
တအားကောင်းတာဘဲ စုလေးရော ကောင်းလား"တဲ့ ရှက်စရာ
ကြီးမို့မဖြေပါဘူး။သူကတော့"ဦးတော့ စုလေးစောက်ပတ်ကိုစွဲ
နေပြီကွာ"တဲ့ ကျမအမှန်ဝန်ခံရရင် ကျမကိုအဲ့လိုစွဲနေပြီဆိုတာ
ကိုကျေနပ်နေတယ်။ဂုဏ်ယူနေတယ်လို့ပြောရမယ်။စိတ်ထဲမှာ
တကယ်ကိုကျေနပ်နေမိတာ။"စုလေးရော ဦးလီးကိုကြိုက်လား"
သူမေးတာဘယ်လိုဖြေရဲမလဲနော် အာ့က်ိုဘဲမရမက"ပြောလေ
စုလေး ဦးလီးကိုကြိုက်လား"တဲ့
မဖြေမချင်းမေးနေမှာမို့ ခေါင်းငြိမ့်ပြီး"အင်း"လို့ဖြေတော့"ဦးအဝ
လိုးမယ်နော် စုလေးစောက်ပတ်လေးကိုအမုန်းလိုးမယ်"တဲ့။သူ့
ဟာသူအားပေးရင်းလိုးတာကြာကြာမလိုးနိုင်ပါဘူးကျစောက်ပတ်
ရဲ့အထိအတွေ့နဲ့ ကျမစောက်ပတ်ထဲကသူ့လီးကိုဆွဲညှစ်ပေးမှု
ကြောင့်"အားးစုလေးပြီးချင်ပြီ.ပြီးချင်ပြီ"ဆိုပြီးတအားဆောင့်လိုး
တာကြောင့် ကျမလဲစိတ်ကိုလွှတ်ပေးလိုက်တာမို့ သူ့လီးကသုတ်
ရေတွေအပန်းကျမထဲကအရေတွေ ပွက်ခနဲ့အထွက်က တပြိုင်ထဲ
မို့ နှစ်ယောက်သားတက်ညီလက်ညီနဲ့ ချစ်ခရီးပန်းတိုင်ကိုအရောက်
လှမ်းနိုင်ခဲ့ပါတော့တယ်။
ကျမနဲ့ ဦးတင်ထွေးလဲ စိတ်တူကိုယ်တူ မို့ သုံးလေးရက်တစ်ခါ
သောင်းဝင်းအိမ်မှာ တွေ့ဖြစ်ကြတယ်။ဦးကလဲ ကျမကိုပုံစံမျိုးစုံ
နဲ့လိုးပေးလို့ ကျမလဲ အတွေ့အကြုံတော်တော်ရလိုက်သလို ကျ
မစောက်ပတ်လဲ နဲနဲတောင်ချောင်သွားခဲ့တယ်။ ကျမကလဲအား
ကျမခံ ဦးကိုပုလွေပြန်ကိုင်ပေးရင်းက အလွေတော်သူဖြစ်လာခဲ့
ပြီပေါ့။
ဒီကြားထဲ ဆိုင်မှာက ကိုဝေလင်းရဲ့ မထိတထိ အပွတ်အဆွဲက
လဲခံနေရသေးတယ်။ဒါပေမဲ့ ကိုဝေလင်းနဲ့က ငွေကြေးအမြတ်ရ
တယ်။မကြာခဏ မုန့်ဖိုးဆိုပြီး မမကြီးမသိအောင်ပေးတယ်။ကျ
မ မျက်နှာနဲ့ ယွန်းလေးတောင် မုန့်ဖိုးကြားထဲကသုံးနေရသေး
တယ်။
ကိုဝေလင်း ကံကောင်းချင်တော့ တစ်ရက်မှာ ဆိုင်ကမှာတဲ့ကုန်
တွေကို မြို့ရဲ့အဝေးပြေးဂိတ်ကနေ ယူပြီး လောလောဆယ်ဆိုင်
တင်ရမယ့် ပစ္စည်းကိုဖယ်လို့ ကျန်တဲ့ကုန်တွေကို အိမ်မှာချပြီး
ဆိုင်အတွက်ကုန်တွေကိုယူလာဖို့ အကြောင်းပေါ်လာလေတော့
မမကြီးက ကျမနဲ့ယွန်းလေးနှစ်ယောက်ကို ကိုဝေလင်းနဲ့လိုက်
သွားခိုင်းတယ်။
ကိုဝေလင်းကတော့ အကြိုက်ပေါ့။ဒါပေမဲ့မင်မောင်းတော့ အ
ကောင်းသား ကျမတို့နှစ်ယောက်ကို သူ့ဟိုက်ဂျက်ကားလေးရဲ့
အနောက်ခန်းမှာထိုင်တဲ့။သူ့မမကြီး အမြင်တော့ မိန်းခေးတွေနဲ့
ကင်းကင်းနေသယောင်ပေါ့။ကားဂိတ်မှာ ပစ္စည်းရွေးထဲက မမ
ကြီးပေးလိုက်တဲ့ ဆိုင်ကို ယူရမယ့်ပစ္စည်းတွေကိုရွေးပြီး အရှေ့
နားမှာတင်တယ်။အိမ်မှာချရမယ့်ပစ္စည်းတွေကနောက်ကတင်
ဒါမှအိမ်မှာချရင် အလွယ်တကူချလို့ရမယ်လေ။ပစ္စည်းတွေတင်
ပြီးတော့ ကိုဝေလင်းက
"ကဲ ဝေဝေမြင့် က ရှေ့ခန်းလာစီး ပစ္စည်းတွေနဲ့ နောက်ကကြပ်
နေပြီ"
ကျမလဲ ယွန်းလေးကိုမျက်စိမှိတ်ပြပြီး ရှေ့ခန်းဝင်ထိုင်လိုက်
တယ်။ကားမှမထွက်ရသေးဘူး ဂီယာမထိုးဘဲ ကျမပေါင်ကိုလာ
ကိုင်နေတာမို့ လက်ကိုဆွဲဖယ်ပြီး
"အကိုနော် ကားသေချာမောင်းစမ်းပါ"လို့ပြောလိုက်မှ
"ကောင်းပါပြီဗျာ ဝေဝေမြင့်သဘော"တဲ့
ကျမနို့ထွားလို့ နန်းဝေဝေမြင့်လို့ နောက်ပြောင်ခေါ်တာကနေအ
ခုဆို သူကဝေဝေမြင့်ဘဲဖြစ်နေပြီ။ကားဂိတ်ကနေ မမကြီးတို့အိမ်
ရောက်တော့ သူဘဲဝန်းတံခါးဆင်းဖွင့်ရတယ်။မမကြီးတို့ကလင်
ကုံမယားနှစ်ယောက်တည်း။အိမ်အကူလဲမခေါ်။လိုအပ်တဲ့အခါမှ
ကျမတို့ထဲကတစ်ယောက်ယောက်ကို ခေါ်ခိုင်းတတ်တယ်။
ခုလဲအိမ်ရောက်တော့ အိမ်တံခါးဖွင့် အိမ်ကလဲ တစ်ထပ်တိုက်
ပုလေး နောက်ဆုံးပေါ်ဒီဇိုင်းနဲ့ဆောက်ထားတာ လှတာတော့အ
တော်လှတယ်။ပစ္စည်းတွေကို အိမ်ရဲ့ အနောက်ဘက်အခန်းတ
ခုကို စတိုခန်းသဘော လုပ်ထားပြီး သိမ်းထားတာ။ခုလဲအဲ့ဒီအ
ခန်းကို ဖွင့်ပေးပြီး။ယွန်းလေးကို
"မိယွန်း ပစ္စည်းတွေကိုနိုင်သလောက် သယ်ပြီးထည့်ထားနှင့်
အကိုနဲ့ ဝေဝေမြင့် နဲနဲဆွေးနွေးစရာရှိလို့"
ကျမလဲ သိတ်ငြင်းမနေတော့ဘူး ပြီးရင်းသာသူ့ဆီကဘယ်လို
အကျိုးအမြတ်ထုတ်ရမလဲဘဲတွေးလိုက်တယ်။ယွန်းလေးကကျ
မမျက်နှာလှမ်းကြည့်တာမို့ မပူနဲ့ဆိုတဲ့မျက်နှာရိပ်ပြလို့ခေါင်းငြိမ့်
လိုက်တယ်။
ကိုဝေလင်းက ကျမလက်ကိုဆွဲလို့ သူတို့လင်မယားအိပ်ခန်း
ထဲသွင်းတော့တာဘဲ။ အထဲရောက်လို့ ကြည့်လိုက်တော့ နှစ်
ယောက်အိပ်ကုတင်နဲ့ တောင်ဆုပ်လောက်မြင့်တဲ့နိုင်ငံခြားဖြစ်
မွေ့ယာကြီး ရှင်းသန့်နေတဲ့ခေါင်းအုံးတွေနဲ့ဖက်လုံးရှည်ကြီးနဲ့
အိပ်ယာအခန်းအနားကိုကြည့်ပြီး မမကြီးနဲ့ကိုဝေလင်းဒီကုတင်
ပေါ်ချစ်ပွဲဝင်ကြတာကို တွေးမြင်ပြီး စိတ်တောင်သရိုးသရီဖြစ်လို့
လာတယ်။
မမကြီးအိမ်ကို မကြာခဏရောက်ဖူးပေမဲ့ လင်မယားအိပ်ခန်း
ကိုတော့တစ်ခါမှ မရောက်ဘူး မဝင်ဘူးဘူး။ကိုဝေလင်းကအထဲ
ရောက်တာနဲ့ကျမကိုဖက်ရမ်းနမ်းရှုံလို့ နို့တွေကိုအကျီင်္ပေါ်ကအုပ်
လို့ဆုပ်နေတာမို့
"အကို အကျီင်္တွေ ကြေတော့မှာဘဲ"
"အဲ့ ဟုတ်သားဘဲ ချွတ်လိုက်ကွာ"လို့ပြောလဲပြောကြယ်သီး
တွေကိုလဲဖြုတ်လိုက်တာမို့ အပြာရောင်ဂျင်းရှပ်အကျီင်္လေးအ
ကျွတ်မှာ ပန်းနုရောင်ဘရာလေးက ထွားကျိုင်းလွန်းတဲ့ ကျမရဲ့
ရင်သားတွေကို မနိုင်မနင်းထိန်းချုပ်ထားရသလို ထိန်းချုပ်ထား
တဲ့ကြားက အပြင်ကိုရုန်းကန်တိုးထွက်နေတဲ့ ဝင်းဝါဝါနို့သား
တွေကို အရောင်တဖိတ်ဖိတ်ထနေတဲ့ မျက်လုံးအစုံနဲ့ကြည့်နေ
တဲ့ ကိုဝေလင်းကို နှုတ်ခမ်းလေးစူလို့
"ဟွန့်"ဆို ကြာဟန်ပါပါလေးလုပ်လိုက်လို့ ကိုဝေလင်းတစ်
ယောက် မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ ကျမကိုသူ့ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းလိုက်
ပါတော့တယ်။
ကျမအကျီင်္တွေချွတ်ပြီး ပေါ်လာတဲ့နို့တွေကိုအတင်းစို့သလိုအ
တင်းနယ်နေတာမို့
"အာ နာတယ်လေ"ဆိုမှနဲနဲလျော့သွားပေမယ့် နို့ကိုစို့နေတာ
ကတော့ အသီးလေးတောင်ပြုတ်မတတ်ဘဲ။နို့ကိုစို့နေရင်း သူ့
လက်ကကျမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုအုပ်လို့အထက်အောက်ပွတ်
ပေးနေပြန်တယ်။
အစကတော့ အသုံးအတွက်ငွေရချင်လို့ အလိုက်အထိုက်သာ
ဆိုပြီး လိုက်လျောပေမယ့် အခုလို အပွတ်အသပ် အကိုင်အ
တွယ်တွေနဲ့ကြုံလာတော့ ကျမရဲ့ငုတ်လျိှုုးနေတဲ့ ကာမစိတ်တွေ
ယိုဖိတ်လို့လာခဲ့တာမို့ ကိုဝေလင်းရဲ့ ပေါင်ကြားကိုလက်နဲ့အသာ
စမ်းကြည့်လိုက်တော့။
သံချောင်းလိုမာကြောနေတဲ့ လီးကြီးကိုစမ်းမိလိုက်တော့ ရင်
ဖိုလို့အာခေါင်တွေတောင်ခြောက်လာခဲ့တယ်။ကျမလဲပုဆိုးကိုဆွဲ
ချွတ်လိုက်ပြီး ကိုဝေလင်းရဲ့လီးကြီးကိုခပ်ဖွဖွဆုပ်လို့ အထက်
အောက်ဆွဲပေးလိုက်တော့ ကျမလက်ထဲမှာဘဲ လီးကြီးကပိုပြီး
ကြီးလာခဲ့တယ်။
ကိုဝေလင်းကလဲ ကျမပုခုံးကိုလက်နဲ့ ဖိချလိုက်တယ်။ကျမလဲ
သဘောပေါက်တာမို့ ကိုဝေလင်းရှေ့မှာ ဒူးထောက်လို့ သူ့လီးကို
ပါးစပ်နဲ့ငုံမယ်လုပ်တော့ လီးကချဉ်စုပ်စုပ်လိုလို ညှီစို့စို့လိုလိုအနံ့
က ကျမစိတ်ကိုပိုထန်စေတာမို့ လီးကိုပါးစပ်ထဲထည့်ပြီး အားရ
ပါးရစုပ်လိုက်တယ်
ပြွတ် ပြွတ် ရှလွတ်
အ အာ အီးး
ကျမစုပ်လိုက်တဲ့အသံ ကိုဝေလင်းရဲ့ ညီးသံတွေထွက်လာခဲ့ပါ
တယ်။ကျမလဲဒစ်ပြဲပြဲလီးကြီးက ဦးတင်ထွေးလီးလောက်မကြီး
ပေမယ့် ခုချိန်မှာဘာလီးနဲ့ဖြစ်ဖြစ် အလိုးခံချင်နေတာမို့ မက်မက်
မောမောနဲ့ လီးကိုလျှာနဲ့ကလိလိုက် စုပ်လိုက်နဲ့ သူကျေနပ်စေဖို့
အစွမ်းကုန်ပြုစုပေးနေမိတယ်။
"အားး မရတော့ဘူး ဝေဝေမြင့် လိုးချင်နေပြီ"
ပြောလဲပြော ကျမပါးစပ်ထဲက သူ့လီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ပြီး
ကျမ ကိုဆွဲထူပြီးကုတင်ပေါ်တစောင်းတင်လိုက်သလို ထမိန်ကို
ပါတခါတည်းချွတ်ပစ်လိုက်တော့ အရေတွေရွဲနေတဲ့ ကျမရဲ့မို့မို့
ဖောင်းဖောင်းစောက်ဖုတ်ကြီးကဘွားခနဲ့ ပေါ်လာပါတော့တယ်။
ကျမစောက်ဖုတ်ကို သေချာဖြဲကြည့်ပြီး
"လိုးလို့ကောင်းလိုက်မယ့်စောက်ဖုတ်"လို့ကြိမ်းဝါးနေတဲ့ ကို
ဝေလင်းကို ကျမ မျက်စောင်းထိုးပြီး
"ကြည့် ဘာတွေပြောနေမှန်းမသိဘူး"
"တကယ်ပြောတာဟ ဝေဝေမြင့်ရ နင်ကနို့တင်ကြီးတာမဟုတ်
ဘူး စောက်ဖုတ်လဲကြီးတယ် အားရစရာကြီး ဟ"
"ဟာ ရှက်တယ် မပြောနဲ့ကွာ"ဆိုတော့မှ ကျမပေါင်ကြားဝင်ပြိီး
သူ့လီးနဲ့ အဝတေ့တော့ ကျမအသက်တောင်မရှူဘူး လီးအဝင်
ကိုမျှော်နေမိတယ်။ကိုဝေလင်းကလဲတဆတ်ဆတ်တုန်နေတဲ့သူ့
လီးကြီးကိုကျမ စောက်ဖုတ်ထဲ ဖိထိုးသွင်းလိုက်တဲ့ခဏ ကျမရဲ့
စောက်ဖုတ်နံရံတွေနဲ့ သူ့ဒစ်ကြီးပွတ်ဆွဲသွားတဲ့ အရသာကိုပြန်
မပြောတတ်အောင်ပါဘဲရှင်။
ကျမစောက်ဖုတ်ရဲ့အထိအတွေ့ကို သဘောကျတဲ့ ကိုဝေလင်း
တစ်ယောက် အားကုန်မီးကုန်ဆောင့်ချက်ကတော့ ကျမကိုယ်
လုံးတစ်ခုလုံးသွက်သွက်ခါနေတော့တယ်။ကိုဝေလင်းလဲကျမရဲ့
အောက်ကိုအလိုးမပျက်သလို သူအင်မတန်မက်မောတဲ့ ကျမရဲ့
နို့နှစ်လုံးကိုလဲ အဆုပ်အနယ်အချေမလွတ်စေရအောင် အား
ထုတ်နေရှာတယ်။ကျမလဲ သူဆောင့်တိုင်းအောက်က ကော့ပြီး
တုန့်ပြန်ပေးတာမို့ မကြာခင်ဘဲ သူရောကျမရော ချစ်ခရီးဆုံးကို
ရောက်သွားကြတယ်။
ကျမတို့အဝတ်အစားတွေပြန်ဝတ်ပြီး အနေအထားတွေသပ်
ယပ်အောင်လုပ်ပြီး အပြင်ပြန်ထွက်လာတော့ ယွန်းလေးကကုန်
ပစ္စည်းတွေအကုန်ချပြီးနေပြီ။အပေါက်ဝနားက ကုလားထိုင်မှာ
ထိုင်နေလို့ သူ့ကို လှမ်းပြုံးပြလိုက်တယ်။ကိုဝေလင်းကတော့
ကျမနဲ့ယွန်းလေးကို လိုရာသုံးဆိုပြီး ပိုက်ဆံထုတ်ပေးတော့ယွန်း
လေးလဲ ပျော်လို့။
ဆိုင်ပြန်လမ်းမှာတော့ ကျမယွန်းလေးနဲ့ နောက်မှာဘဲ တူတူစီး
တယ်။ဒါမှ မမကြီးမရိပ်မိမှာ။ယွန်းလေးကတော့
"မမ တို့ကတော့လွန်ချက်"တဲ့
"ဟဲ့ ဘာလွန်လို့လဲ"ဆိုတော့
"တဒုန်းဒုန်းနဲ့မို့ဘာဖြစ်တာလဲလို့ ယွန်းလေးလာကြည့်တာ"
"ဟင် တွေ့သွားလား"
"တွေ့ပါ့ မမလဲခံနိုင်ချက် ဒီလောက်ဆောင့်တာ တစ်ချက်မ
အော်ဘူး"တဲ့
"ဟယ် ကောင်မစုတ်လေး နင့်အလှည့်ကျမှတွေ့မယ်"ဆို
တော့ လျှာလေးထုတ်ခေါင်းလေးပု လို့ပြောင်ပြနေတယ်။
ကျမနဲ့ဦးတင်ထွေး မကြာခဏတွေ့ပြီး အချစ်ရသာကို
စားသုံးနေမိတယ်။ ကျမအကြောင်းပြန်ပြောရရင် ကျမအပျိုဖြစ်
ပြီး အကြာခင်မှာဘဲ အချစ်ကိုစူးစမ်းတဲ့အနေနဲ့ ရီးစားထားကြည့်
မိတယ်။ကျမနဲ့ အတန်းတူ အခန်းတူက ကျောင်းနေဘက် သူက
လဲ အချစ်ကိုလက်တည့်စမ်းတဲ့ အချိန်။ ကျမတို့နှစ်ယောက် အ
လွယ်တကူနဲ့ဘဲ ချစ်သူသမီးရီးစားတွေ ဖြစ်သွားကြတယ်။
ဒါပေမဲ့ သူကလဲဘာမှမတတ် ကိုယ်ကလဲ အစိမ်းသက်သက်
ဆိုတော့ စာပေးစာယူ။ စာထည့်မှာ ဘယ်လောက်ချစ်တာ ချစ်
တာတွေစာဖွဲ့ပေါ့။ကျောင်းဆင်းကျောင်းတက် အတူတူသွားအ
တူတူပြန် သူကလဲကျမမျက်နှာလေးငေးကြည့် ကျမကလဲ ရှက်
ပြုံးလေးပြုံး ညကျတော့ အဲ့ဟာလေးတွေပြန်တွေး။ပီတိတွေဖြစ်
နောက်ကျတော့ ကြားဘူးနားဝနဲ့ စိတ်ကောက်ကြည့်။သူကချော့
တော့ ပျော့နဲ့။ဒါကိုဘဲ အချစ်ရဲ့အရသာလို့မှတ်ထင်နေမိတာ။
အဲ့တစ်ယောက်နဲ့ စိတ်ကောက်ရန်ဖြစ်ထားချိန်။ရပ်ကွက်ထဲမှာ
ဝေလေလေလုပ်နေတဲ့ တေဇာဆိုတဲ့ ကောင်ကအနားလာကပ်
တော့ အရွဲ့တိုက်တဲ့အနေနဲ့ လက်ခံလိုက်တယ်။ကျမရဲ့ရီးစားဦး
က စိုးပိုင် တဲ့။ စိုးပိုင်ကိုရွဲ့ချင်လို့ တေဇာနဲ့တွဲပြလိုက်တာမှာ ကျမ
အတွက်သင်ခန်းစာ အသစ်တက်ခွင့်ရသွားတယ်။
တေဇာ ကကျောင်းလဲမတက် အလုပ်လဲဟုတ်တိပတ်တိသာ
မလုပ်တာ ရပ်ကွက်ထဲက လူပျိုကြီးတွေနဲ့ပေါင်းပြီး အတတ်စုံ
တွေကတော့တတ်နေပြီ။ ကျမကိုရီးစားဖြစ်ပြိီးတာနဲ့ နှစ်ယောက်
ထဲတွေ့ဖို့ အတင်းပူဆာတာ။ကျမလဲပထမကတော့ ငြင်းနေပေမဲ့
ခနခနပြောပါများတော့ အားနာလို့ လိုက်လျောမိတယ်။ကျောင်း
ကနေ့တစ်ဝက်ပြေးပြီး သူနဲ့ ရုပ်ရှင်အတူ ပထမဆုံးကြည့်ခဲ့ဘူး
တာ။
တစ်ခါမှကျောင်းလဲမပြေးဖူးဘူး။ခုလိုရီးစားနဲ့ အတူကြည့်တာ
ကတော့ဝေလာဝေး။မှတ်မိနေသေးတယ်။ရုံထဲကိုဝင်တော့ ရင်
တွေခုန် ဒူးတွေတုန်လို့ ခေါင်းကိုငုံလို့ ထိုင်ခုံတောင်သူကလက်
ဆွဲထိုင်ချမှ ထိုင်မိတာ။ရုပ်ရှင်ပြတော့ နိုင်ငံတော်အလံအလေး
ပြုချိန်ဘဲ ပိတ်ကားကြည့်မိတယ်။ခေါင်းမဖေါ်တဲ့ကျမကို သူက
လက်မောင်းလေးဖက်ပြီး ပါးလေးကိုနမ်းတော့ သူနမ်းတဲ့ပါးကို
လက်ဝါးနဲ့လက်နဲ့ပွတ်ပစ်လိုက်တော့ သူကပိုပြိီးနမ်းရော ကျမ
ကပွတ်လိုက် သူကနမ်းလိုက်နဲ့ နှစ်ယောက်သားအလုပ်တွေရှုပ်
နေတာပေါ့။
နောက်တော့သူက မနမ်းတော့ဘဲ အကျီင်္ပေါ်ကနေပြီး ကျမရင်
သားကို လာအုပ်ကိုင်လိုက်တော့ လူတစ်ကိုယ်လုံး ရှိန်းခနဲ့ ဖိန်း
ခနဲ့ဖြစ်ပြီး။ရင်ခုန်သံတွေက တဒိတ်ဒိတ်ပေါ့။အဲ့အချိန်ကျမမျက်
နှာ နီရဲနေမှာသေချာတယ်။
"အာ မလုပ်နဲ့လေ"
ကျမရဲ့ငြင်းဆန်မှုကို သူကတော့ဂရုမပြုဘဲ ခပ်ဖွဖွ ဆုပ်လိုက်နဲနဲ
တင်းပြီးဆုပ်လိုက် လုပ်နေတယ်။ကျမမှာ ရင်ထဲအလိုလိုတင်း
ကြပ်ပြီးမောနေသလို ကျမရဲ့ညီမလေးပိပိထဲမှာ ယွစိယွစိနဲ့သံ
ကောင်ထိုးသလိုလို တုတ်ကောင်ထိုးသလိုလို။
"တေဇာရယ် မလုပ်ပါနဲ့ဟာ"
"စုကလဲကွာ ချစ်လို့ပါ"
"ဟင့်အင်း ကွာ"
ကျမငြင်းလေ သူကပိုစိတ်ပါလာပြီး ကျမအကျီင်္အောက်ကလက်
လျိှုပြီး ဘော်လီထဲလက်နှိုက်ပါလေရော။ကျမအဲ့တုန်းဝတ်တာ
ကခါးရှည်ဘော်လီဆိုတော့ လက်နှိုက်မရဘူး။လက်နှိုက်မရလို့
ဘော်လီနောက်ကချိတ်ကို အတင်းဖြုတ်နေပေမဲ့ ဖြုတ်မရဖြစ်
နေတာမို့ ကျမကဘဲ လက်နောက်ပြန်နဲ့ဖြုတ်ပေးလိုက်ရတယ်
ကိုယ်ကတော့ဝတ်နေကြ ဖြုတ်နေကြမို့ အလွယ်တကူဘဲပေါ့။
ချိတ်ပြုတ်သွားတော့ ကျမရဲ့အပျိုနုနုထွတ်ထွတ် ရင်သားတွေကို
သူ့လက်ကြမ်းကြီးနဲ့အုပ်လို့ဆုပ်ကိုင်ခံလိုက်ရတော့ တကိုယ်လုံး
ကြက်သီးတွေ တဖျန်းဖျန်းထသွားမိပါတယ်။
ကျမရဲ့ ရင်သားတွေကအဲ့ချိန်က ခုလိုမကြီးသေးပေမဲ့ သာမန်
မိန်းခလေးတွေထက်တော့ ထွားတာမို့ သူ့လက်ထဲမှာတောင့်မ
ဆန့်အောင် လျှံထွက်နေပါတယ်။သူကကျမရဲ့ အသီးလေးကိုသူ့
လက်ညှိးလက်မနဲ့ ချေပေးတော့ ကျမကျောလေးကော့ကော့ပြီး
အာရုံကိုခံစားမိနေသလို ကျမပိပိလေးမှာလဲ စိုစိစိဖြစ်လာတာကို
သတိပြုမိပါတယ်။
ဒါပေမဲ့ အဲ့နေ့ကတော့ အနမ်းတွေနဲ့ ရင်သားအကိုင်အတွယ်နဲ့
သာအဆုံးသတ်လို့ ပထမဆုံး သမီးရီးစားချိန်းပြီးတွေ့ဆုံခြင်းကို
လွန်မြောက်စေခဲ့ပါတယ်။
တေဇာနဲ့ ရုပ်ရှင်ကြည့်မိပြီးနောက်ပိုင်း ခဏခဏရုပ်ရှင်ကြည့်မိ
ကြတယ်။ကြည့်တိုင်းလဲ ကျမရဲ့ ရင်သားနှစ်မွှာဟာ တေဇာရဲ့
လက်စာမိလွန်းလို့ အစထဲကထွားတဲ့ ရင်သားတွေက ဝတ်နေ
ကြ ဘော်လီတွေတောင် မတန်ချင်လို့ အသစ်ဝယ်ရတယ်။
တေဇာကလဲ ရလေလိုလေ အိုတစ္ဆေ။ ရင်သားလောက်ပိုင်စိုးရရုံ
နဲ့ အားမရလေတော့ ကျမပိပိလေးကို လက်နဲ့မွှေနှောက်ဆော့
ကစားတာမို့ ကျမမှာလူးလိမ့်လို့ ရုံပြင်ပြန်ထွက်တိုင်း ထမိန်ကို
လှည့်ဝတ်ရတာ အလုပ်တစ်ခု။မလှည့်လို့ကတော့ အကွက်ဖြစ်
နေ လူမြင်ပြီပေါ့။
ကျမလဲ တေဇာနဲ့မှဘဲ အချစ်သင်ခန်းစာအသစ်တွေ နဲ့တွေ့ပြီး
အချစ်အရသာတွေမြည်းစမ်းနေရသလို တေဇာကလဲကျမကို
တရစ်ချင်းတင်းလို့ သူလိုရာက်ို ရအောင်ယူနေပါတယ်။ကျမကို
ရုပ်ရှင်ရုံမဟုတ်တဲ့ နေရာကို အတင်းပူဆာခေါ်တာကို ကျမလဲ
နောက်ဆုံးတော့ မလွန်ဆန်နိုင်ဘဲ လိုက်ပါခဲ့ရပါတော့တယ်။
မှတ်မှတ်ရရပါဘဲ အဲ့နေ့က သောကြာနေ့ နေ့လည်ထမင်းစား
ချိန်လွှတ်တာနဲ့ ကျောင်းရှေ့မှာတေဇာက ဆိုင်ကယ်နဲ့အဆင်
သင့်စောင့်နေတာ။ကျမလဲ သူငယ်ချင်းတွေကို နေမကောင်းလို့
အိမ်ပြန်မယ် ဆရာမကိုခွင့်တိုင်ပေးနော်လို့မှာပြီး တေဇာဆိုင်
ကယ်နောက်က လိုက်သွားခဲ့တာဟာ ကျမရဲ့ အပျိုစင်ဘဝကို
စွန့်လွှတ်ရတော့မယ် ဆိုတာက်ို သိသိကြီးပေါ့။
ကျမကိုသူခေါ်သွားတာက မြို့အစွန်က စိုက်ပျိုးရေးခြံရေးထဲကို
အဲ့မှာသူ့ သူငယ်ချင်းရဲ့ တဲအိမ်လေးကိုရောက်တော့
"ဒို့ဒီမှာအေးအေးဆေးဆေး အနားယူမလို့ အဆင်ပြေရဲ့လား
ကွ"
"ဘာမပြေစရာရှိမလဲ သဘောရှိသာနေ"
"အဲ့ဒါဆိုလဲ ဒို့စားဖို့သောက်ဖို့ မင်းကြည့်စီစဉ်ပေးကွာ"
ဆိုပြီး တေဇာက သူ့သူငယ်ချင်းကို ငွေနဲ့ ဆိုင်ကယ်ပေးလိုက်
တော့ "ok"ဆိုပြီး သူ့သူငယ်ချင်းထွက်သွားတာနဲ့ တေဇာက
ကျမကိုလက်ဆွဲလို့ တဲလေးထဲကိုဝင်လိုက်တယ်။
အတွေ့ကြုံသစ်ကို ရင်ခုန်ဒူးတုန်နဲ့ လှိုက်မောရင်ဖို ခံစားရပြီး
တဲ့နောက် နာကြင်မှုတွေ ကြည်နူးမှုတွေ အစုန်အဆန်ခံစားနေ
ရတာတွေက အိပ်မက်လိုလို။
တေဇာကတော့အတွေ့အကြုံရှိပြီးသားမို့ ကျမကိုကျွမ်းကျွမ်း
ကျင်ကျင်နဲ့ ချစ်ခရီးကိုဆွဲခေါ်လေတော့ ကျမလဲသူခေါ်ရာကိုစမ်း
တဝါးဝါး လိုက်ပါရတော့တာပေါ့။
ပထမတစ်ကြိမ်ကိုတော့ ဘယ်လိုဘယ်လိုလှမ်းမိမှန်းတောင်ဂရု
မပြုမိအောင်ဘဲ မွှန်တယ်ပြောပြော ကျမသတိမကပ်မိတာအမှန်
ခရီးဆုံးချိန်ကြမှ ကျမပိပိလေးစပ်ဖျင်းဖျင်းဝေဒနာနဲ့ ပိပိထဲကအံ့
ကျလာတဲ့ သူရဲ့အချစ်ရေစီးချောင်းနဲ့ကျမရဲ့အချစ်ရေစီးချောင်း
ပေါင်းပြီးလျှံကြတာဘဲ သတိထားမိလိုက်တယ်။
နောက်တစ်ကြိမ်ပြန်စမယ်ဆိုတော့ ကျမရဲ့ပိပိလေးကို မရွံမ
ရှာ အနမ်းပေးနေတဲ့ တေဇာ့ကိုတောင် အားနာနေမိတယ်။သူရဲ့
ညီလေးကိုပြန်အနမ်းခိုင်းတာကိုတော့ ကျမရအောင်ငြင်းနိုင်ခဲ့ပါ
တယ်။ဘာဘဲပြောပြော ပထမဆုံးအကြိမ်မှာကို သုံးပြန်ထိချစ်ခ
ရီးအရောက်သွားခဲ့တာမို့ အပြန်ကြတော့ ကျမလမ်းလျှောက်တဲ့
အခါ ကွတတဖြစ်ရုံမကဘဲ ဒူးတောင်ညွှတ်ညွှတ်ကျချင်မိတယ်။
ဒီလိုနဲ့ တေဇာနဲ့ လေးငါးခါ ချစ်ခရီးသွားပြီးနောက် ကျမတို့ခွာ
ပြဲကြတယ်။အဲ့လိုဖြစ်တာကလဲ တေဇာ့စိတ်ဓာတ်ယုတ်ညံ့လိုဘဲ
ကျမကို သူတင်မကဘဲ သူ့သူငယ်ချင်းကိုပါ ပေးကျွေးစေချင်
တယ်လေ။ ဒါတော့ကျမဘယ်လိုမှလက်မခံနိုင်ဘူးလေ။အဲ့ကိစ္စ
ကြောင့်သူနဲ့ခွာပြဲသွားတယ်။သူ့အကျင့်ကမကောင်းလို့ ဦးတင်
ထွေးနဲ့ အရက်သောက်ရင်း အရက်ဝိုင်းမှာဂုဏ်ဖေါ်ပြီးကျမကိုသူ
ဘယ်လိုဖြိုလိုက်တာ ဘယ်ညာဖြိုလိုက်တာနဲ့ အကြွားသန်လို့
ဦးက ကျမကို အစထဲက ကျနေလေတော့ ကြံတော့တာပေါ့။
အရာရာဟာ ကျမရဲ့ ဆန္ဒတွေကို မလွန်ဆန်နိုင်မှုတွေရဲ့ အကျိုး
ဆက်တွေဘဲပေါ့။
အလုပ်ကအပြန် အိမ်ထဲဝင်လိုက်တာနဲ့ မမကြီးရဲ့ယောက်ျား
ကိုထက်အောင်ကိုတွေ့လိုက်ရလို့
"ဟယ် ကိုကိုကြီး မမရောပါလား"
"နင့် မမကြီးမပါဘူးဟ ငါကရုံးကိစ္စနဲ့မို့"
"ဟင့် မမကြီးနဲ့မတွေ့ရတာကြာလို့ တွေ့ချင်ပါတယ်ဆို"
"အေးပါဟာ နောက်တစ်ခေါက်ကျ ခေါ်လာခဲ့မယ် နင်လဲ
မတွေ့တာကြာလို့လားမသိဘူး တအားထွားလာတယ်"တဲ့
ပြောလဲပြော ကျမရဲ့ပစ္စည်းတွေကိုအာသာငမ်းငမ်းကြည့်နေတာ
ကိုတွေ့ရတော့ မမထက်အစစအရာရာ သာလွန်တဲ့ကိုယ့်ရဲ့ခန္ဓာ
ကိုယ်ကိုလဲ ဂုဏ်ယူမိတယ်။မမကကျမထက်အသက်ကြီးတာဘဲ
ရှိတယ်။ကျန်တာအားလုံးငယ်တယ် ဟိဟိ ။ကိုထက်အောင်က
မခုတ်တတ်တဲ့ကြောင်ပုံစံနဲ့ မမကွယ်ရာဆို ကျမကိုငမ်းနေတာ
သိပါ့။ကျမတို့အိမ်မှာနေတုန်းကဆို ကျမကိုညီမလေးဆိုပြီးမထိ
ခလုတ်ထိခလုတ်နဲ့ ပွတ်လိုက်ကိုင်လိုက်လုပ်နေကြ။
မမကြီးမလွတ်လို့ပေါ့။လွတ်များလွတ်ရင် ဟင်းးး မပြောလိုက်
ချင်ဘူး။နောက်တော့ရာထူးတိုးနဲ့ နယ်မြို့လေးတစ်မြို့ကိုပြောင်း
သွားတာ။ခုလဲအလုပ်ကိစ္စနဲ့ ကျမတို့မြို့ရောက်လာတာ။ကျမတို့
မြို့ကခရိုင်မြို့ဆိုတော့လေ။
"ကိုကိုကြီး မေမေရော။"
"မေမေ ဟိုဘက်လမ်းက ဒေါ်မြင့်တို့အိမ်ခဏတဲ့ ကိုကိုကြီးရှိ
နေတာနဲ့ သွားလိုက်တယ်"
"အော် ဟုတ် ကိုကိုကြီး"
ကျမလဲအခန်းထဲဝင်ပြီး အဝတ်အစားလဲလိုက်တယ်။ရေချိုးမှာမို့
ထမိန်နွမ်းလေးကိုရင်လျားလိုက်တယ်။တံခါးဝကလူရိပ်တွေ့လို့
ကြည့်လိုက်တော့ ကိုကိုကြီးလေ ကျမကိုစိုက်ကြည့်နေတာက
မျက်လုံးတွေအရောင်ထွက်လို့။ကျမလဲမသိချင်ယောင်ဆောင်ပြိီး
"ကိုကိုကြီး ဘာလိုလို့လဲဟင်"လို့ မေးလိုက်တယ်။
"မလိုပါဘူး ညီမလေးရေချိုးတော့မလို့လား"တဲ့
"ဟုတ် ရေချိုးမလို့"
"ကိုကိုကြီးလဲ မချိုးရသေးဘူး တူတူချိုးမှဘဲ"
"ကိုကိုကြိီးနော် မမကြီးနဲ့တိုင်လိုက်မယ်"
"ရော် ရေချိုးမယ်ပြောတာဘဲ ဘာများအပြစ်လုပ်မိလို့"
"ဟွန့်"
လို့နှုတ်ခမ်းလေးစူပြီး အခန်းထဲက ထွက်လာတော့ တံခါးဝမှာမ
လွတ်မလပ်ဖြစ်နေတဲ့ ကိုထက်အောင်ကို ကိုယ်လုံးနဲ့တိုက်ပြိီး
ထွက်လာလိုက်တယ်။
ကျမကိုယ်လုံးအလှကနောက်ကနေပြစ်မှားရင်း တဟဲဟဲနဲ့
ရီနေသံက ကျမရေချိုးခန်းဆီထိကြားနေရတုန်း။
........ ............ ............ .........
ညနေဖေဖေပြန်ရောက်ပြီး ညနေစာကို ကိုထက်အောင်ပါအပါ
သိုက်သိုက်ဝိုင်းဝိုင်းစားကြတယ်။ဖေဖေမေမေတို့ကတော့ထမင်း
စားရင်းသူတို့ သမီးကြီးအကြောင်းမေးကြစမ်းကြ အလွမ်းသယ်
နေကြတယ်။ စားတဲ့ဟင်းလဲ သူတို့သမီးကြီးကြိုက်တဲ့ဟင်းဖြစ်
နေတာ။နောက်မြေးမလေးနဲ့ မမကြီးကို နောက်တစ်ခေါက်မှာ
ခေါ်လာဖို့ မှာတမ်းတွေချွေလို့ပေါ့။
ထမင်းစားနေတုန်း ကိုထက်အောင်က ကျမကိုမစွံသေးဘူး
လို့ စနေလို့ စွံလွန်းလို့ ခါချနေရတယ် လို့ပြောတော့ ယုံပါတယ်
နင်က နင့်အစ်မထက် ပိုလှတယ်တယ်။မြှောက်သလိုသလိုပင့်
သလိုလို။
နောက်ပြီးမနက်ဖြန် နေ့လည်လိုင်းကားနဲ့ ပြန်မှာမို့ မမကြီးမှာ
တဲ့ ပစ္စည်းလေးတွေ ညခင်းလိုက်ဝယ်ပေးအုန်းတဲ့။ကိုယ့်မိန်းမ
အတွက်ဘဲ ကိုယ့်ဟာကိုဝယ်ပါလားဆိုတော့။မိန်းမပစ္စည်းကြ
တော့နားမလည်လို့ပါတဲ့။ကိုယ့်အစ်မအတွက်ဘဲ လိုက်ဝယ်ပေး
ပါဆိုတော့။မေမေကလဲ ဟုတ်သားဘဲသမီးငယ်ရယ် သူကဘယ်
ဝယ်တတ်မလဲ သမီးမမအတွက်ဘဲ လိုက်ဝယ်ပေးလိုက်ပါတဲ့။
သူက ကျမကိုကြည့်ပြီး ကဲဘာတတ်နိုင်သေးလဲဆိုတဲ့ မျက်နှာ
ပေးနဲ့ စနေတာမို့ နှုတ်ခမ်းစူလို့ မျက်စောင်းထိုးလိုက်တယ်။
ပြီးနှစ်ယောက်သား အိမ်ကဆိုင်ကယ်လေးနဲ့ မြို့ထဲတိုက်တန်း
တွေဘက်ထွက်လာတယ်။ အိမ်ကထွက်တာနဲ့
"ညီမလေး ကိုကိုကြီးခါးဖက်ထား"တဲ့
"ဖတ်ပါပူး ဘာလို့ဖက်ရမလဲ"
"ဘာလဲ နင့်ရီးစားတွေ့မှာ ကြောက်လို့လား"
"ကြောက်စရာလား"
"မကြောက်ရင်ဖက်"
"ကိုကိုကြီးနော် ဘာဖြစ်နေတာလဲ"
"လုပ်ပါ ညီမလေးဖက်ထားတာကိုခံချင်လို့ပါ"
ကျမလဲ ကိုထက်အောင်ရဲ့ ဆန္ဒကို မလွန်ဆန်ဘဲ ဖြည့်ဆည်း
ပေးချင်တာနဲ့ နောက်ထိုင်ခုံမှာထိုင်နေရာက ကိုထက်အောင်ရဲ့
ခါးကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဖက်ထားပေးလိုက်ပါတယ်။
စတိုးဆိုင်မှာ မမမှာလိုက်လို့တဲ့ မမအတွက်ဘရာဝယ်
ကျမကိုပါ လက်ဆောင်ဆိုပြီးဝယ်ပေးတယ်။ဘရာဆိုဒ်နဲ့အ
ရောင်ရွေးတော့ ကျမကပန်းရောင်ရွေးတော့ ကိုထက်အောင်က
"ညီမလေးက အသားဖြူတာဘဲ အနက်ရောင်လေးယူ အာ့မှ
Sexy ဖြစ်တာ"
"ဟာ ကိုကြီးကလဲ"
ကျမရှက်လို့ပြောမှပိုဆိုးလာတော့တယ်။
"နင်က နင့်အစ်မထက် ထွားတယ် နင့်အစ်မက ၃၄ ဘဲရှိတာ"
" တော်ပြီ မပြောနဲ့တော့ ဘာတွေလျှောက်ပြောနေလဲမသိပူး"
ဆိုတော့မှ တဟဲဟဲ နဲ့ သဘောကျနေတော့တယ်။ဈေးဝယ်ပြီး
တော့ ကိုထက်အောင်က ဆိုင်ကယ်ခနပတ်စီးရအောင်တဲ့။ရာ
သီကလဲသာတာနဲ့ စီးလေလို့သဘောတူလိုက်တော့။ကျမတို့နှစ်
ယောက်မြို့ကိုပတ်လို့ ဆိုင်ကယ်စီး လေညှင်းခံပေါ့။ကိုထက်
အောင်က ကျမနဲ့အဲ့လိုသွားနေရတာကို သာယာသလို ကျမက
လဲ ကြည်နူးနေမိသလိုပါဘဲ။နောက်တော့ အအေးဆိုင်မှာ ဝင်ပြီး
အအေးသောက်ကြတယ်။တကယ့်ချစ်သူတွေလိုလိုပေါ့။ဆိုင်က
အထွက်မှာ ကိုထက်အောင်က ကျမရဲ့ပုခုံးကိုဖက်လို့ အတူယှဉ်
သွားပြန်တော့ လူတွေရှေ့ရုန်းဖယ်ရင် သရုပ်ပျက်မှာစိုးလို့ငြိမ်ခံ
နေလိုက်ရတယ်။ဆိုင်ကယ်နားရောက်မှ ကျမပုခုံးကိုဖက်ထား
တဲ့လက် ဖယ်ခါနီးအားထည့်လို့ ကျမပုခုံးလေးကိုညှစ်လိုက်
သေးတယ်လေ။ကျမအပေါ်သူ့စိတ်တွေ ဖောက်ပြန်နေတာကိုသိ
အောင် မက်ဆေ့ပေးတာ။ကျမကလဲ အစ်မရဲ့လင်ယောက်ျား
ကျမရဲ့ခဲအိုဆိုတာသိနေပါလျှက်နဲ့ အထိအတွေ့ တွဲသွားတွဲလာ
နေရတာကို ကျေနပ်သလိုလို။
ဆိုင်ကယ်ပေါ်ပြန်တက်တော့ ညီမလေးသေချာဖက်ထားနော်
တဲ့။ အင်းပါ ကိုကြီးရဲ့ဆိုပြီး ပိုပိုသာသာလေး တိုးဖက်ထားပေး
လိုက်တယ်။
မြို့ထဲကပြန်ရောက်ပြီး ဧည့်ခန်းမှာဘဲ အဖေအမေတို့နဲ့အတူ
စကားပြောရင်း TVကြည့်ကြတယ်။ကိုရီးယားဇာတ်လမ်းတွဲပြီး
တော့ အမေက
"သမီးငယ် ညီးအကိုကြီးအိပ်ချင်ရောပေါ့ မနက်လဲခရီးသွားရ
မှာ အိပ်ရာပြင်ပေးလိုက်နော် အမေတို့လဲအိပ်တော့မယ်"
ဆိုတော့
"ဟုတ် မေကြီး"
လို့ပြန်ပြောတော့ ကိုထက်အောင်က
"ရပါတယ် အမေ ကျနော်ဘာသာအိပ်ယာပြင်ပါ့မယ်"
"နေပါ ညီမလေးဘဲလုပ်ပေးမယ်"
"ကဲ အာ့ဆိုလဲဒို့ မောင်နှမ အတူလုပ်တာပေါ့"တဲ့
သူ့အတွက်က ဧည့်ခန်းမှာဘဲပြင်ပေးရမှာ။ အိပ်ရာပစ္စည်းတွေက
ကျမအခန်းထဲကဘီဒိုထဲမှာမို့ အတူစောင် ခေါင်းအုံးအိပ်ယာခင်း
တွေယူကြတော့ မလိုအပ်ဘဲ ကျမခန္ဓကိုယ်ကို ထိနေပွတ်နေ
တာကို မသိချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်တယ်။
ကျမလဲသန့်စင်ခန်းသွား ပြီးကိုယ်လက်သန့်စင်လို့ အိပ်ခန်းထဲ
ပြန်ရောက်တော့မှ ညအိပ်အကျီင်္လဲဝတ်လိုက်တယ်။ကျမအကျင့်
ကညအိပ်ရင် ဘရာတွေ ပင်တီတွေနဲ့ မအိပ်တတ်တာဘဲ။အာ့
တွေနဲ့ဆို ကျဉ်းကြပ်သလိုခံစားရတာမို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ဘဲ
ညဝတ်အကျီင်္နဲ့ဘဲ အိပ်တတ်တယ်။
အိပ်ရာဝင်တော့ တော်တော်နဲ့ အိပ်မပျော်ဘူး။ညနေက ကျမနဲ့
ကိုထက်အောင်တို့ သွားခဲ့လာခဲ့တာတွေ။ကျမရဲ့ကိုယ်ခန္ဓာကို
ကိုထက်အောင်တစ်ယောက် ဖောက်ဖောက်ပြန်ပြန်ကြည့်ရှုပြစ်
မှားနေတာတွေ ပြန်တွေးပြီး။စိတ်ထဲကသာယာလို့ ညီမလေးက
တောင် စိုချင်ချင်ဖြစ်လာလို့ ဇွတ်မှိတ်ပြီးကျိုးစားလို့အိပ်လိုက်ရ
တယ်။
ကျမအိပ်ပျော်သွားတော့ အိပ်မက်လိုလို ဘာလိုလိုနဲ့ ကျမနဲ့အ
တူ ကျမ မသိတဲ့ကျမချစ်သူတို့ ပန်းခြံလိုနေရာမျိုးမှာ ပြေးကြ
လွှားကြ ချစ်သူတို့ဘာဝ ပျော်မြူးလို့။ကျမကပြေးတော့ ကျမချစ်
သူက နောက်ကလိုက်ပေါ့။နောက် ကျမကိုလဲမိသွားရော မျက်
ခင်းပြင်ပေါ်လှဲချလိုက်ပြီး။ပက်လက်ကလေးဖြစ်နေတဲ့ ကျမကို
အပေါ်ကစီးလို့ကြည့်နေတော့ ကျမကရှက်ရှက်နဲ့ မျက်လုံးလေး
မှိတ်ထားလိုက်တယ်။
ကျမရဲ့မေးလေးကို သူ့လက်နဲ့ပင့်လို့ဆွဲမော့နေမှန်း မျက်လုံးမ
ဖွင့်ပေမဲ့ သိနေတယ်။ခဏနေတော့ ကျမရဲ့နှုတ်ခမ်းကိုနွေးထွေး
တဲ့ နှုတ်ခမ်းကြီးက ငုံခဲလို့ကျမပါးစပ်ထဲကို လျှာကြမ်းကြီးနဲ့မွှေ
တာကိုခံရတဲ့ခဏ။ရင်တွေဖို အာတွေခြောက်လာပြီး သူ့လျှာကို
ကျမလျှာနဲ့ပြန်တွန်းထုတ်နေမိတယ်။ ကျမလျှာလေးကိုသူ့နှုတ်
ခမ်းက အမိအရဖမ်းလို့ ဆွဲစုပ်ခံလိုက်ရတော့ အထဲကအသဲတွေ
အူတွေပါ ပါကုန်ပလားအောက်မေ့မိတယ်။ခပ်ကြမ်းကြမ်းသူ့ရဲ့
အနမ်းတွေကြောင့်အသက်ရှူတောင်မဝတော့လို့ အတင်းတွန်း
ထုတ်လိုက်စဉ်မှာဘဲ ကျမသတိဝင်လာတာက။
ကျမအိပ်ရာထဲမှာ ကျမအပေါ်ကဖိထားတဲ့ လူ။ဘယ်သူလဲလို့
အခန်းထဲမှာမီးမှိတ်ထားတာမို့
"ဟင်!ဘယ်သူလဲ"
ကျမအသံမထွက်အောင် ကျမပါးစပ်ကိုလက်နဲ့ပိတ်ပြီး
"ညီမလေး ကိုကြီးပါ"
"ကိုထက်အောင် လား"
"ဟုတ်တယ် ညီမလေး ကိုကြီးပါ ကိုကြီးညီမလေးကိုမချစ်
ဘဲ မနေနိုင်တော့လို့ပါ"
"ဟာ အဖေတို့ သိရင်သေပြီ"
"မသိပါဘူးကွာ ညီမလေးသာအသံမထွက်နဲ့နော်"
တဲ့။ ကျမဘာဆက်လုပ်ရမလဲ။သူ့ဆန္ဒနဲ့ ကျမဆန္ဒတွေကျော်
လွန်နိုင်စွမ်းရှိပါ့မလား။
ကိုထက်အောင်က ပြောရင်းက ကျမခေါင်းကိုလက်
နှစ်ဖက်နဲ့ ညှပ်အုပ်ထားပြီး ကျမနှုတ်ခမ်းကို နေရာမရွေ့နိုင်
အောင် ချုပ်ထားပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းထူကြီးတွေနဲ့ အငမ်းမရနမ်းစုပ်
နေပါတော့တယ်။
ရုန်းမယ်ကြံပြန်တော့ အဖေအမေတွေ သိသွားမှာစိုးတာနဲ့ဘဲ
ငြိမ်ပေးရာကနေ သူ့အနမ်းတွေကြောင့် စိတ်တွေရွလာပြီမို့ တုံ့
ပြန်ပေးနေတဲ့ ကိုယ့်အဖြစ်ကို သတိမထားမိလိုက်ဘူး။
သတိထားမိတော့ ကိုထက်အောင်က ကျမရဲ့ရင်သားအစုံကို
မညှာမတာ ဆုပ်နယ်နေတာမို့ နာလဲနာ ကောင်းလဲကောင်းမို့
"အာ ကိုကြီး နာတယ်ကွာ တအားမလုပ်နဲ့"
"ဆောရီး ညီမလေး စိတ်တွေတအားထန်သွားလို့"
"ဟင့် သူများအစ်မလဲယူထားသေးတယ် ဒါတောင်ညိီမကို
စိတ်ထန်နေရလား"
"ညီမလေးနဲ့ ယုကတစ်ခြားစီဘဲ"
"ဘာလဲ တစ်ခြားစီက"
"အကုန်ဘဲ ညီမလေးနို့က အပျိုသာပြောတယ် အားရစရာ
ကြီး ညီမလေးအစ်မ ခလေးနို့တိုက်ချိန်တောင် ညီမလေးကို
မမှီဘူး"
"ဟွန့် "
ပြောရင်းကို ကျမနို့တွေကို ဆွဲဆွဲစို့တာ နို့သီးခေါင်းတောင်ပြတ်
ပြီးပါသွားမလားထင်ရတယ်။ကျမလဲသူဆွဲစို့လိုက်တိုင်း ရင်ကို
ကော့ကော့ပေးနေမိတယ်။နို့နှစ်လုံးကို ဘယ်ညာအပြန်ပြန်အ
လှန်လှန် စို့ပေးနေတာကြောင့် ကျမရဲ့ ပိပိလေးထဲက ရှေ့ပြေး
အချစ်ရည်လေးတွေတောင်မှ တာထွက်စပြုနေပြီပေါ့။
နောက်တော့ကျမနှုတ်ခမ်းတွေကို ပြန်နမ်းစုပ်နေရင်း ကျမရဲ့
အပေါ်ကနေမှောက်နေရာက သူ့ညီလေးနဲ့ ကျမပိပိနဲ့ဆီးခုံကြီး
ကို ပွတ်ပွတ်ဆွဲနေတာက အဝတ်တွေခံနေပေမယ့် ကျမရဲ့ရသာ
ဖူးကို သူ့ညီလေးမာမာကြီးက ခလုတ်တိုက်သွားလေတိုင်း ကျမ
အော် ငိုပစ်ချင်သလိုလို မနေတတ်မထိုင်တတ်နဲ့ လူးလူးလိမ့်
လိမ့်ဖြစ်နေသလို ပါးစပ်ကလဲ"ဟင်းးး. အာ့ ဟင့်"ဆိုတဲ့ သံစဉ်
တွေလွှင့်နေတယ်။
ကျမအခြေအနေကို သဘောပေါက်တဲ့ ကိုထက်အောင်က ခါး
ကညဝတ်အကျီင်္ကြိုးကိုဖြေလိုက်တော့ ကျမကလဲအလိုက်သင့်
ကျောလေးကိုကြွပေးလိုက်တယ်။ ညဝတ်အကျီင်္မဲ့သွားတဲ့ ကျမ
ရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကို အခန်းပြင်က မီးရောင်အကူနဲ့ သေချာ
ကြည့်နေတဲ့ ကိုထက်အောင်ကို
"ဟာ ကိုကြီးနော် ဘာလုပ်နေတာလဲ"
"ညီမလေးအလှကိုကြည့်ချင်တာ အလင်းမရှိလို့ကွာ မီးဖွင့်ပြိီး
ကြည့်လိုက်ချင်တယ်"
"အာ မရဘူးနော် ကိုကြီး ဟင့်အင်းမရဘူး"
ကျမရဲ့ တူးတူးခါးခါးငြင်းတာကို ကိုထက်အောင်က
"အင်းပါ ညီမလေးရဲ့ ကိုကြီးကဆန္ဒကိုပြောတာပါ"
ဆိုပြီး ကျမပိပိကိုစမ်းတော့ ကျမပိပိစိုနေတာကို သိလိုက်တော့
"ကြည့်စမ်း ညိီမလေးက ငိုတောင်ငိုနေပြီ"
"ဟာ မပြောနဲ့ ကွာ ရှက်တယ်"
ဆိုပြီးသူ့လည်တိုင်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆွဲပြီး သူ့နခမ်းတွေကိုကျ
မ ကဘဲအငမ်းမရနမ်းစုပ်နေမိတယ်။သူကလဲ ကျမအနမ်းတွေ
ကိုတုန့်ပြန်နေရင်း အောက်ကကျမပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကားလိုက်
ပြီး သူ့ညီလေးကို ကျမပိပိထဲထည့်ဖို့ စိုင်းပြင်းနေပါတယ်။
ကျမကလဲ သူ့ညီလေးအလာကို ဘယ်တော့များရောက်လာပါ့
မလဲလို့ မျှော်လင့်တောင့်တနေမိတယ်။ ခဏနေတော့ ကျမပိပိ
ရဲ့အဝမှာ သံချောင်းလိုမာကျောတောင့်တင်းလှတဲ့ ကိုကြီးရဲ့ညီ
လေးခေါင်းက သွေးတိုးစမ်းဝင်လာခဲ့လို့ ကျမကလဲ လာလမ်း
သာအောင် အနေအထားလေးပြင်ပေးနေမိတယ်။
ကာမဆက်ဆံနေကြ အသားကျနေတဲ့ ကိုကြိီးကလဲ အနေအ
ထားမှန်ပြီဆိုတာသိတာနဲ့ ခါးအားနဲ့ ရိုက်သွင်းလိုက်လို့
"ဖွတ်" "အမလေး....အ. အာ"
လို့အသံတွေထွက်လာတယ်။ဖွတ် ဆိုတာက ကျမရဲ့ပိပိထဲ ကို
ကိုကြီးညီလေးပြေးဝင်သွားတဲ့အသံနဲ့ ကျန်တာကတော့ ကျမရဲ့
ပိပိနခမ်းသားတွေ တွန်းတိုက်ချဲ့ကားခြင်းခံလိုက်ရလို့ ကျမရဲ့
နှုတ်ခမ်းကပွင့်အံလာတဲ့အသံတွေပေါ့။
"ရှူးးး တိုးတိုး ညီမလေး"တဲ့ကျမလဲအဖေတို့သိမှာကိုစိုးလို့
အသံမထွက်အောင် ပါးစပ်တင်းတင်းပိတ်လို့ ကိုကြီးချစ်တာကို
ကြံ့ကြံ့ခံပေးနေလိုက်ရတယ်။ကိုကြီးကလဲ အိမ်ထောင်သည်ပီ
သစွာဘဲ အသံမထွက်အောင် ကြိတ်ဆောင့် ကြိတ်ပွတ် ကပ်ထိုး
ကပ်ဆောင့်နဲ့ ပညာသားပါပါကျမကို လိုးပေးနေတော့ ကျမလဲ
ကိုကြီးကျောပြင်ကို တင်းတင်းဖက်လို့ ကော့ပေးဝှိက်ပေးနဲ့ နှစ်
ယောက်သား အချစ်ပင်လယ်ကို လက်ပစ်ကူးလိုက်ကြတာ မ
ကြာခင်ဘဲ လက်ပန်းကျပြီးတစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်တင်း
တင်းဖက်လို့ ငြိမ်ကျသွားကြတယ်။
"ကောင်းလိုက်တာ ညီမလေးရာ"
"ဘာကောင်းတာလဲ"
"လိုးလို့ကောင်းတာလေ"
"ဟာကွာ ကိုကြီနော် အပြောပက်စက်တယ် ရှက်လဲမရှက်
ပူး"
"ရှက်စရာလား ညီမလေးကလဲ"
"တော်ပြီ မပြောနဲ့တော့ကွာ"
မလွန်ဆန်နိုင်တဲ့ ဆန္ဒကြောင့်ဘဲ ကျမ ကာမတောမှာ ကကြိုး
တွေ အလီလီနဲ့ ဘယ်လောက်ထိ ဇာတ်တွေကနေရအုန်းမယ်
ဆိုတာကတော့ ကာယကံရှင် ကျမကိုယ်တိုင်ပင် မသိနိုင်တော့
ပါဘူးရှင်။
"ပြီး ပါ ပြီ "
