ဦးလေးချစ်တဲ့ တူမလေး
ကျွန်မဘဝရဲ့ မကောင်းခဲ့တဲ့အတိတ်ကံကြောင့် ကျွန်မချစ်သော မောင့်ကိုစွန့်လွှတ်ခဲ့တာပါမောင်ရယ်...
ဖြူစင်လွန်းတဲ့ မောင့်ရဲ့အချစ်တွေကို မသန့်ရှင်းခဲ့တဲ့ ကျွန်မဟာ မခံယူဝံပါဘူးမောင်ရယ်..... ကျွန်မကြောင့် မောင်ဘဝလေး ညိူးငယ်မှာ မောင်ဂုဏ်ငယ်သွားမှာကို ကျွန်မအရမ်းကြောက်တယ်မောင်ရယ်....မောင့်ကိုကျွန်မချစ်ပါတယ်... ကျွန်မချစ်လွန်းလို့လဲ ဒီလိုလုပ်ခဲ့တာပေါ့မောင်ရယ်... မောင်ကျွန်မကို နားလညး်ပေးပါမောင်ရယ်... ပါပြင်ကမျက်ရည်တွေက မောင်နဲ့ပတ်သတ်မှ ကျတက်လာတာပါမောင်ရယ်... ကျွန်မကို မိန်းမပျက် ...မကောငး်တဲ့မိန်းမ ဘယ်လိုပဲလူတွေခေါ်ခေါ် ကျွန်မချစ်တဲ့မောင့်ကို မိန်းမပျက်ယောကျာင်္း.. မကောငး်တဲ့ကောင်မလင် ဆိုတဲ့စကားတွေနဲ့ လူတွေဝိုင်းပြောမှာကိုမလိုလားဘူး မောင်ရယ်..
“နွေ... မောင့်မှာဘာအပြစ်ရှိလို့လဲ” လို့မောင်မေးခဲ့တယ် အပြစ်ရှိတာမောင်မဟုတ်ပါဘူး... အပြစ်ရှိသူက ကျွန်မပါမောင်ရယ် .....“မောင် အားလုံးကိုရင်ဆိုင်ရဲတယ် နွေ” ဒီစကားက တကယ့်ကို ကျွန်မအတွက် အားအင်တစ်ခုဖြစ်စေပေမယ့်... လူဆိုတာ ကိုယ်ချစ်တဲ့လူကိုတော့ ဂုဏ်မြင့်စေချင်တာပဲမောင်ရယ်.. ကျွန်မမောင့်ကို မုန်းတာမဟုတ်ပါဘူး....... မသန့်ရှင်းတဲ့ ကျွန်မကိုယ်နဲ့ဘဝကို မုန်းတာပါ ကျွန်မကိုယ်ကျွန်မမုန်းတာပါမောင်းရယ်.........
“မိနွေ..မိနွေ.. အပြင်မှာ ထူးသစ်ရောက်နေတယ်” ငါဘယ်လိုပြောလိုက်ရမလဲ...
“မရှိဘူးလို့ပြောလိုက်ပါ မာလာရယ်” ငါသူနဲ့မတွေ့ခြင်ဘူး... သူနဲ့ဘယ်တော့မှ တွေ့ဖို့လည်းစိတ်မကူးတော့ဘူး မရှိဘူးသာပြောလိုက်ပါဟာ.... အေး...အေး..ငါပြောလိုက်မယ်... မာလာအပြင်ကိုပြန်ထွက်သွားတော့မှ ကျွန်မပါပြငး်ကမျက်ရည်တွေက ဘယ်လိုမှတားဆီးလို့မရအောင် ကျလာခဲ့တယ်......... မောင်နဲ့ မာလာတို့ပြောနေတဲ့စကားသံတွေကို အခန်းထဲက ကျွန်မကြားနေရတယ်................
“ကိုထူးသစ်... နွေ..နွေမရှိဘူး ” သူမနက်ထဲက ထွက်သွားတာ ပြန်မရောက်သေးဘူး..လိမ်ညာသောစကားသည် အဆင်မချောတက် မာလာစကားတွေက လိမ်နေမှန် ကျွန်တော်သိတယ်.....
“မလာ ကျွန်တော်ကို မညာပါနဲ့ဗျာ..” နွေအိမ်ထဲမှာရှိတယ်ဆိုတာ ကျွန်တော်သိတယ်... ကျွန်တော်ကို နွေဘာလို့ရှောင်နေတာလဲ.. ကျွန်တော်မှာဘာအပြစ်တွေရှိလို့လဲ... နွေကျွန်တော်ကိုမချစ်ဘူးဆိုတာ မယုံဘူး နွေကျွန်တော်ကိုချစ်တာ ကျွန်တော်သိတယ်... ကျွန်တော်လဲ နွေးကိုအရမး်ချစ်တယ်ဗျာ မာလာ .. နွေကိုခေါ်ပေးပါဗျာ..
“ခက်ပါလား ကိုထူးသစ်ရယ် မာလာတကယ်ပြောတာ နွေမရှိဘူး မနက်တည်းကအပြင်ဆိုပြီး ထွက်သွားတာ ပြန်မလာသေးဘူး” ကဲ ကျွန်မလဲ အလုပ်ရှိလို့နော် ကိုထူးသစ်အားနာပါတယ်... သွားတော့နော်.. ပြောလဲပြော မာလာတံခါးပါပိတ်လိုက်တယ်..... မာလာ.. မာလာ.. နေပါအုံးဗျာ..မာလာ ကျွန်တော်ဘယ်လိုအော်ခေါ်ပေမယ့် မာလာတံခါးလာမဖွင့်တော့ဘူး............. နွေရယ်..ဘာလို့မောင့်ကို ရှောင်နေတာလဲကွာ.. မောင့်ကိုရူးအောင်လုပ်နေတာလား မောင့်ကိုသတ်နေတာလားကွာ... မောင့်အသဲတွေကိုတစ်စစီဖြစ်အောင် လုပ်နေတာလား နွေရယ်............
နွေ ကျွန်တော်ဘဝထဲကို ဝင်ရောက်လာတဲ့နေ့ကို မှတ်မိသေးတယ်.......... မိုးတွေအရမ်းရွာတဲ့နေ့ပေါ့... ထီးမဆောင်ထားတက်တာလဲ ကျွန်တော်အကျင့်ပါ... မိုးက အစိုးမရပဲ ချက်ခြင်းရွာချလာတော့ ကျွန်တော် မိုးရေထဲကပြေးရင် မိုခိုဖို့နေရာကိုရှာလိုက်မိတယ်.... မိုးကသဲတော့ ဘာကိုမှသိပ်မမြင်ရဘူး ..
အွန့်... အင့်...
အသံနှစ်ခုပြိုင်တူထွက်ပေါ်လာတယ်... ကျွန်တော်နှင့်တိုက်မိသူက ကျွန်တော်ကိုလှမ်းဖက်လိုက်သလို ကျွန်တော်ကလဲ ဟန်ချက်ပျက်စွာနဲ့ သူ့ကိုပြန်ဖက်ရင် နှစ်ယောက်သားလဲကျသွားတယ်... အထိတွေ့တစ်ခုကြောင့် ကျွန်တော်နဲ့တိုက်တာ မိန်းကလေးဆိုတာကို မျက်နှာကြည့်စရာမလိုပဲ ကျွန်တော်သိခဲ့တယ်... ကျွန်တော်မျက်နှာက သူ့ရဲ့ရင်သားတစ်နေရာကို မိမိရရ ဖိထားမိနေတယ်လေ.. .. သေချာအောင်မျက်နှာကိုကျွန်တော်ကြည့်လိုက်တော့ မိုးရေထဲက သူ့မျက်နှာလေးက ကျွန်တော်ရင်ကို ခုန်စေတယ် သိပ်ချစ်စရာကောငး်တဲ့ မျက်နှာလေးကဗျာအရမ်းဆန်တယ် ... ဒီအချိန်ကျွန်တော်ရင်ခုန်နေတာ.. သူမျက်နှာလား .. ကျွန်တော်မျက်နှာနဲ့ထိနေတဲ့ သူ့အထိတွေ့ကြောင့်လား မသေချာခင်မှာပဲ... ဟိတ်.. ထ..ဒီမှာနာနေပြီး.. သူသတိဝင်ပြီးပြောတော့မှာ ကျွန်တော်ထပြီးသူ့ကိုဆွဲထူပေးလိုက်တယ်..
ဟီးးးးးးး ဆောရီနော် .. ကျွန်တော်က လန့်တက်လို့ပါ ငယ်ငယ်ထဲက လန့်ရင်တွေ့ရာကိုဖက်တက်တဲ့အကျင့်ရှိလို့ပါ...
ကျွန်တော်နောက်လိုက်တာကို တော်တော်သဘောကျသွားပုံရတယ်...
ဟားဟား မငး်ကအလာကြီးပဲ... တော်တော်နာနေအုံးမယ်.....အိုကေ ငါချမ်းနေပြီး သွားတော့မယ်..
ဟုတ်ပါ့ဗျာ သူပြောမှ ကျွန်တော်ကြည့်မိလိုက်တယ်.. သူ့ဝတ်ထားတဲ့ အကျင်္ီက ပါးလွန်းလှပါတယ်ဗျာ...အောက်ကဘရာဇယာကိုတောင်မြင်နေရတယ်....ရေစိုလို့ကပ်နေတဲ့ သူ့အကျီရဲ့အောက်မှာ ဖြူဖွေးတဲ့ သူ့အသားရေ... ဟော အောက်ကိုလဲကြည့်ပါအုံး ပျော့အိအိနဲ့ ဘာအသားလဲ တော့ကျွန်တော်မသိပါဘူး.. ရေတွေစိုလို့ သူ့ပေါင်လုံးအတိုင်းကပ်နေတာ.. တော်တော်လှတဲ့ပန်ချီကားတစ်ချပ်ကို ငေးကြည့်သလို ကျွန်တော်မျက်စီတွေက သူ့စီကခွာလို့မရဘူးဖြစ်နေတယ်... သူ့ရဲ့ဖြောင့်တန်းနေတဲ့ပေါင်သွယ်လေး.. ပြီးတော့ စွင့်ကားလွန်းတဲ့ တင်... မိုမောက်ပြီးလုံးကြွနေတဲ့ရင်.... သေးကျင်တဲ့သူ့ခါးလေးတွေ...အဆိုးဆုံးက ရှည်လျားတဲ့သူ ဆံပင်တွေပဲ.... အရာရာဟာ ကျွန်တော်အတွက်.. လောကကြီးကို မေ့နိုင်စွမ်းရှိတဲ့... ပန်ချီကားလေးပါပဲ....
ဟိတ်ကောင်လေး..ဘာကြည့်နေတာလဲ ...ဖယ် တို့သွားတော့မယ်... ပြောပြောဆိုဆို သူကျွန်တော်ဘေးမှ ထွက်သွားတော့
မွှေးပျံလွန်းတဲ ့ ရနံတစ်ခု ကျွန်တော်နားမှာ စွဲကျန်ခဲ့တယ်................
နောက်နေ့တွေမှစပြီး အမည်မသိလိုက်ရသော မမ တစ်ယောက်ကို စွဲလမ်းခဲ့တဲ့ ကျွန်တော်စိတ်တွေက နေရာတစ်ချို့မှာ မသိစိတ်တစ်ချိုတွေနဲ့ ရှာနေမိခဲ့တယ်......... ဒါပေမယ့် တစ်လဆိုသော အချိန်ကာလသာ ကုန်ဆုံးသွားပေမယ့် ကျွန်တော်ချစ်သော မမ ကိုမတွေ့ခဲ့ပါ.................
တစ်နေ့သော ညနေခင်မှာ..........ကျွန်တော်ဆီကို ကျော်ကြီးရောက်လာပါသည်......ဟေ့ကောင်ထူးသစ်... လာခဲ့ကွာ..
ငါဒီနေ့ခိုင်လာတယ်... မင်းကိုရှယ်ပြုစုမယ်....
ခွေးကောင် မင်းကကြီးကြီးကျယ်ကျယ်ခိုင်လာတယ်လို့ပြောရအောင် ဘာအလုပ်လုပ်လို့လဲမင်းက... ငါ့ကိုလာကြွားရအောင်
ဒီကောင်ဘာအလုပ်မှ လက်ကျောမတင်းတာ ကျွန်တော်သိတာပေါ့... ဘာတဲ့ဒီကောင်ပြောနေကျစကား လက်ကျောတင်းဖို့မလိုဘူး လကျောတင်ဖို့လိုတယ်ဆိုတာ... ဒါဒီကောင်လက်သုံးစကား.. သူ့စကားနဲ့အညီ ဒီကောင်မိန်းမ ကိစ္စဆိုတော်တော်လေးဝါသနာပါတဲ့ကောင်...
“မဟုတ်ပါဘူးကွာ မင်းကလဲ ငါအလုပ်လုပ်လို့မဟုတ်ပါဘူး..ဟိုတစ်ခါငါ့ဖွားသေတုန်းက အမွေရလိုက်တာလေ..အဲဒါအခုမှ ပို့ပေးလိုက်လို့..ဒါကြောင့်သွားကဲမယ်လို့...” မငး်ကိုပြောတာပေါ့.............
အော်...တော်တော်တရားရဖို့ကောင်းတဲ့ မြေးတွေပဲ...ငါသာဆိုမငး်ကို ထမိန်အစုတ်တောင်မပေးဘူး...
ကဲ ကဲ သွားမယ်လုပ်ရေမိုးချိုး.. ပြီးတော့မင်းကိုငါပြောစရာလဲရှိတယ်..လမ်းရောက်မှပြောမယ်
ဘာလဲကွာ အခုပြောလဲရတာပဲကို မင်းကလဲ
ဟာ.. မရလို့ပေါ့ကွာ.. သွားသွားရေသွားချိုး ငါမငး်ကိုနောက်မှပြောမယ်.....
ကျွန်တော်လဲ မေးမရတော့မှန်းသိတာနဲ့ ရေချိုးခန်းထဲဝင် ရေအမြန်ချိုးပြီး.. အဝတ်အစားလဲကာ မြန်မြန်ထွက်လာလိုက်တယ်...............
လမ်းရောက်တော့...ကျွန်တော်မနေနိုင်စွာဖြင့် ကျော်ကြီးလမ်းမှာပြောမယ်ဆိုတာဘာလဲကွ..
ငထူး ငါမငး်ကိုဒီညဆိုင်မှာ အဝကျွေးမယ်ကွာ.. မငး်ပြီးရင်ငါ့ကိုတစ်နေရာလိုက်ခဲ့ပေးနော်.. သူငယ်ချငး်
ဘယ်ကိုလဲ....ဘာလုပ်ဖို့လဲ..ဘယ်အချိန်လဲ..
ဟာ ..မငး်မေးခွန်းတွေကလဲကွာ များလိုက်တာ..... ဟီးးးးးးးးးး မာလာတို့အိမ်ကိုသွားမလို့လေ..
ဟာကွာ..ငါမလိုက်ချင်ဘူးဟေ့ကောင် အဲဒီအိမ်ဆို ငါဒါမျိုးလဲ ၀ါသနာမပါဘူး.. ရှက်လဲရှက်တယ်... အမှန်ပါ ကျွန်တော်ဒီအသက်အရွယ်ထိ ဒီလိုလိင်ကိစ္စမျိုးကို ငွေကြေးဖြင့်အာသာမဖြေပါ.....ချစ်သူနှင့်အဆင်ပြေမှသာ စိတ်နောက်လိုက်တက်ပါတယ်............ ကျော်ကြီးကတော့ တွေ့မရှောင်လေ...........
လုပ်ပါသူငယ်ချငး်ရာ.. မင်းမလုပ်ချင်နေ..ငါပဲလုပ်ပါ့မယ်ကွာ..ငါမာလာကို အရမး်လွမး်နေလို့ပါကွာ..
မာလာက အပေးကောင်းတယ်ကွ ပြီးတော့ပြုစုတာလဲတော်တယ်.. တစ်ခါတစ်လေဆို ငါ့ကို နတ်ပြည်တောင်ခေါ်သွားလား ထင်ရတယ်....
တော်စမ်းပါကွာ... မငး်စကားတွေ..ငါလဲဒါမျိုးခံစားဖူးပါတယ်ကွာ... မငး်ကလွန်ပါတယ်... မဟုတ်ဘူးကွ သူတို့ပြုစုပေးတာက စီးပွားရေးသဘောတင်မဟုတ်ဘူး..တကယ်ဆန္ဒတစ်ခုကို ပြီးမြောက်အောင်လုပ်ပေးတာကွ
ဒီလိုနဲ့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်...(........)မြို့ရဲ့ထင်ရှားလှတဲ့ (.....) ဆိုင်လေးမှာ ကျွန်တော်နဲ့ကျော်ကြီး.. ဘီယာလေး ဇိမ်ခံစုပ်ရင်းနဲ့..အချိန်တွေငွေတွေကိုဖြုန်းတီးခဲ့တယ်............ပြီးတော့ ကျော်ကြီးဇတ်လမ်းကပြန်စတယ်..
မငး်အဖော်ပဲလိုက်ခဲ့ကွာ နော်....ငထူး ငါတကယ်ပါကွာ သူငယ်ချငး်ရာ................
အော်..သူကျွေးတာတော့စားပြီးမှတော့ လိုက်ရတော့မှာပေါ့ကွာ မငး်ကျွေးထားတာတွေက လည်ချောင်မှာပဲရှိသေးတာကို ဗိုက်ထဲမှမရောက်သေးတာ..လိုက်ပါ့မယ်ကွာ လိုက်ပါမယ်.. ကျွန်တော်စလိုက်တော့ ကျော်ကြီးက
ဟာ.. အဲလိုမဟုတ်ပါဘူးကွာ..ငါတကယ်သွားချင်လို့အကူညီတောင်းပြီးအဖော်ခေါ်တာပါကွာ
အေးပါကွာ ငါသိပါတယ် ငါကလဲစတာပါကွာ.............
စကားတပြောပြောနှင့် မာလာတို့အိမ်ကိုရောက်လာသည်...
မာလာ.. မလာ... မာလာ..ကိုကျော်ပါ....
ကျော်ကြီးက သူ့မိန်းမကိုခေါ်သလို ဖာသည်မကိုခေါ်နေတာက...
မာလာ..မလာ..
တံခါးပွင့်လာသည်... မိန်းကလေးတစ်ဦးလာဖွင့်ပေးသည်..
ဟာ........ ကျွန်တော်မျက်လုံးများကျယ်သွားပြီး.. မမ... ကျွန်တော်ရှာနေသော မမ.. ကျွန်တော်ရဲ့ပန်ချီကားလေး..
ဒါပေမယ့် မမ ကဒီကိုဘယ်လိုရောက်နေတာလဲ... ဒါကမကောင်းတဲ့အိမ် ဒါဆို မမ ကကော..ဘာလဲ..ခဏအတွငး်မှာ ကျွန်တော်မေးခွန်းပေါင်းများစွာနဲ့ ရှုပ်ကုန်သည်.. ဒါကို မမ ကတော့မသိ.. ကျော်ကြီးနှင့်စကားပြောနေသည်..
မာလာမရှိဘူးကွ.... သူဟင်းသွားဝယ်တယ်....... လာလေ အထဲကို
ပြောရင်း မမ ကရှေ့ကဦးဆောင်ထွက်သွားသည်... အခုမှသေချာကြည့်မိတယ် မမ ရဲ့တင်လုံးတွေက ၀ိုင်းနေတာပဲ..
ကဲ..ထိုင်ကြဦးနော်.... မာလာ လာတော့မှာပါ....
ဟို..ဟို.. ဒီက ကျွန်တော်ကိုမှတ်မိလားဟင်... ကျွန်တော်မနေနိုင်စွာ မမ ကိုမေးမိလိုက်သည်....
မမ က ရယ်ပြီးစိတ်တော့မရှိနဲ့ငါ့မောင့် အစ်မက လူအများနဲ့ဆိုတော့ သိပ်မမှတ်မိဘူးလေ..... ဘယ်နေ့က ဆိုတာပြောရင်တောင် တော်တော်စဉ်းစားရတယ်.......
ဟာ..သွားပြီး ကျွန်တော်ချစ်သော မမ က ဒါလား မာလာတို့လိုပဲ မကောင်းတာလုပ်စားတာလား...........
မဟုတ်ပါဘူး မမ ကျွန်တော်နဲ့ မိုးရွာတဲ့နေ့တစ်နေ့မှာတွေ့တာလေ မမနဲ့က မှတ်မိလား လွန်ခဲ့တဲ့တစ်လလောက်ကလေ
မမ မှတ်မိလား..........မမ စဉ်စားလိုက်သလိုလုပ်ပြီး အော်........သိပြီးသိပြီးးးးးးးးး ဆောရီးနွေက နွေ့ရဲ့ ဖောက်သည်ထဲက ထင်လို့နော်............
ကျွန်တော်ရင်ထဲမှာ. ဖော်မပြနိုင်လောက်တဲ့ဝေဒနာတစ်ခုကိုခံစားလိုက်ရတယ်ဗျာ.. ကျွန်တော်သိလိုက်တာတော့ ကျွန်တော်ချစ်သော မမ ကျွန်တော်တမ်းတစွာ လိုက်ရှာနေသော မမ ကို ဒီလိုနေရာမျိုးမှာတွေ့မယ်လို့မထင်ခဲ့ပါဘူး............ပြီးတော့ မမ က ကျွန်တော်ကို မမှတ်မိဘူးပြောရင် ကျွန်တော်ကျေနပ်စွာနဲ့နေမိအုံးမှာပါ....အခုတော့ သူ့ဖောက်သည်တွေထဲကထင်လို့တဲ့ဗျာ...........
ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ပြောသမျှကို ဘေးနားကဘာမှဝင်မပြောပဲ ကျော်ကြီးက မာလာပြန်လာမယ့်လမ်းကိုသာ မျှော်နေတယ်..
အော်..ဒါနဲ့ မင်းနမည်က ဘယ်သူလဲ...
မမ ပြောမှကျွန်တော်သတိရသွားတယ်... ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော်က ထူးသစ်ပါ မမ
အဲ.. မငး်က မမ လို့ခေါ်တယ်ပေါ့ နွေက မကြိုက်ပါဘူး.. နွေက ကိုယ်တိုင်လဲ နွေလို့ပြောတယ် နွေလို့ခေါ်တာကိုလဲ သဘောကျတယ်..
ဟင်း... မမ အဲ..နွေ ဟုတ်လား နွေဆိုတာပူပြင်းတယ် မ ..အဲ ကျွန်တော်အကျင့်တစ်ခုလိုဖြစ်နေတယ်.... မကောင်းပါဘူးဗျာ..အဲဒီနမည်ကြီးက
“ဟုတ်တယ်လေ နွေဆိုတာပူပြင်မှုတစ်ခုပဲလေ.... ပြီးတော့ခြောက်သွေ့မှုတွေပဲသူကပိုင်ဆိုင်တာလေ.... သူ့မှာဆိုပြေမှုတွေမှမရှိတာ”
နွေလဲ အဲလိုပဲ နွေဘဝကသာယာချမ်းမြေ့မှုဆိုတာကို လူမှန်းသိတက်တဲ့အရွယ်ထဲကမရှိခဲ့တာလေ......ဒါကြောင့် ဒီအမည်လေးကိုကြိုက်တာ..
အော်............နွေအကြောင််းတွေကို သိချင်ပါတယ်..ဒီအချိန်မှာမေးလိုက်ရင် လူမှုရေးအရ မကောင်းလို့ ကျွန်တော်အော်တစ်လုံးတည်းနဲ့စကားစကို ဖြတ်လိုက်ရတယ်....... မဖြတ်လို့လဲမရတော့ဘူး ကျွန်တော်တို့စကားပြောနေတုန်း မာလာပြန်လာပြီးဆိုပြီး ကလေးငယ်က မိခင်လာလို့ နို့တောင်းဆို့မယ်ပုံနဲ့ ကျော်ကြီးအားရဝမ်းသာထပြောလိုက်တော့မှ ကျွန်တော်လမ်းကိုကြည့်မိတယ်...........ဟုတ်ပါတယ် ကျော်ကြီးဆွဲလမ်းတဲ့ မာလာဟာ ယောကျာင်္သားတို့ကို စွဲမက်စေလောက်တဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်နဲ့..ကာလာစုံကိုချယ်ထားပြီး.... သူဝတ်လာတဲ့စကတ်လေးက ပေါင်လယ်လောက်ထိ ရှိတယ်.....တော်တော်လေးတော့ကြည့်ကောင်းပါတယ်...
“ဟယ်..ကိုကျော်ရောက်နေတာကြာပြီးလား ဆောရီးကွာ မာလာဟင်းသွားဝယ်နေတာ ဟင်းချက်ဖို့ပြငး်လို့” ထမငး်စားသွားပါလား ကိုကျော်
ဟင်အင်း မစားတော့ဘူးမာလာ ကိုယ်တို့အခုပဲအပြင်ကစားပြီးပြန်လာတာ..
အော်..ဒါမျိုးကျတော့ ကိုကျော်က မာလာကိုသတိမရတော့ဘူးပေါ့... ဟုတ်လား..
မဟုတ်ပါဘူး မာလာရယ်....ကိုယ်က မာလာတို့အိမ်ကိုလာမယ်လို့ရည်ရွယ်ချက်မရှိဘဲရောက်လာလို့ပါ ..
ကဲ..မာလာထမင်းစားတော့မှာလား ....ကိုယ်အချိန်သိပ်မရဘူး ဒီကောင့်ကိုပြန်ပို့ရအုန်းမယ်..
အော်..အငး်ပါ...ကဲအိုကေ ကိုတော်ချော ကြွတော်မှုပါ..စံမြန်းရာ... အော်.. အော်ဒါနဲ့ နှစ်ယောက်လား..
ဘယ်သူမှတော့မရှိတော့ဘူး..အမြင်ပဲမာလာနဲ့နွေးပဲရှိတယ်.... ကိုကျော်လူကိုပြောလိုက်အုံး နွေနဲ့ဆိုအဆင်ပြေမလားလို့ နွေကလဲတောင့်တယ်နော်...မာလာစကားကြောင့် ကျွန်တော်မျက်နှာတွေပူထူးသွားတယ်... ကျွန်တော်မျက်နှာတော်တော်လေးကြီးလာတယ်လို့ ခံစားမိလိုက်တယ်...
မ.မဟုတ်ပါဘူး.. ကျွန်တော်မပါဘူး..ဒီကောင်ခေါ်လို့လိုက်လာတာပါ....
ကျွန်တော့်စကားတွေ အစီစဉ်မကျ ထစ်နေတာကို နွေကရယ်နေတယ်....
မာလာက ကိုကျော့်လူကလဲ ဘာဖြစ်တာလဲ စကားထစ်တက်လို့လား..
မာလာပြောတော့မှ ကျွန်တော်ပိုရှက်သွားတယ်....
ကျော်ကြီးကရယ်နေရင်းက ကဲဒါဆို မငး်နေခဲ့အုံး ငါအထဲသွားအုံးမယ် ဆိုပြီး မာလာနဲ့နှစ်ယောက်အခန်းထဲကို ဝင်သွားကြတယ်..
ကျော်ကြီးနဲ့မာလာ အခန်းထဲဝင်သွားတော့ ကျွန်တော်နဲ့ နွေ တို့နှစ်ယောက်တည်းအပြင်မှာကျန်ခဲ့တယ်..... ထွေးရာလေးပါ စကားတွေပြောရင်နဲ့
နွေနဲ့ ရင်နှီမှုအတိုင်းတာ တစ်ခုထိရခဲ့တယ်... ဘာမှန်းမသိတဲ့ ကျွန်တော်ရင်မှာ ပျော်ရွှင်မှုတစ်ခုကို နွေနဲ့စကားပြောရင်းခံစားနေရတယ်...
“ဟယ်လို..နွေ... ” ကျွန်တော်တို့စကားကောင်းနေတုန်း နောက်မှယောကျာင်္းတစ်ယောက်ရဲ့ ချွဲနွဲ့တဲ့ အသံတစ်ခုကြောင့် စကားစပြတ်သွားတယ်..
အော်..ကိုမင်းနိုင်ပါလား လာလေ.... နွေက ဧည့်ခံနေတယ်... ကျွန်တော်ဒီကောင့်အသံကိုကြားထဲက ဒေါသထွက်နေတယ်.. ယောကျာင်္းတစ်ယောက်ရဲ့ လေသံကိုမရှိဘူး....
“မထိုင်တော့ဘူးလေနွေ ကိုယ်နွေကိုလာခေါ်တာ”
“ဟုတ်လား ” ခဏလေးနော် ..နွေအဝတ်စားလဲ လိုက်အုံးမယ်..”
မလဲပါနဲ့နွေရယ် နွေက ဒီအတိုင်းလဲလှပြီးသားပါ... ဟဲ ဟဲ ဟဲ
ကိုမင်နိုင်ကတော့ မြှောက်နေပြန်ပြီး ....ခဏထိုင်စောင့်အုံး ထူသစ်နဲ့စကားပြောနှင့်ပေါ့ ပြောလဲပြော အခန်းထဲကို ဝင်သွားတယ်..
ဒီလူက ကျွန်တော်နဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ခုံမှာဝင်ထိုင်ရင်းက
ဘယ်လိုလဲ......အဆင်ပြေလား လူစောင့်နေတာလား....ကိုယ်ကတော့အပြင်ကိုပဲခေါ်သွားတယ်....ဒီမှာဆိုတော့ မကောင်းဘူးပေါ့ကွာ..
စကားတွေကိုဆက်တိုက်ပြောနေတယ်.. ကျွန်တော်ဒီလူကိုမျက်နှာကို စိတ်ထဲမှ လက်သီးပေါင်းများစွာထိုးလိုက်မိတယ်..
ကျွန်တော်ချစ်သောနွေကို ကျွန်တော်ရှေ့မှာလာခေါ်တယ်.. ပြီးတော့ သူတို့တွေဘာတွေလုပ်မယ်ဆိုတာ ကျွန်တော်ရင်ထဲက သိပြီးသားလဲဖြစ်နေတယ်............. ဒီလူမေးတဲ့မေးခွန်းကို တစ်ခုမှမဖြေပဲ မသိသလိုနေလိုက်တယ်.....
ဒီလူကလဲ ဘာမှဆက်မပြောတော့ပဲ... နွေအလာကိုစောင့်နေတယ်....
၁၅ မီနစ်လောက်ကြာတော့ နွေအခန်းထဲက ပြန်ထွက်လာတယ်... ကျွန်တော်နှလုံးခုန်သံတွေက နွေအလှကြောင့်ခေတ္တရပ်တန့်သွားတာလား နွေဝတ်ထားတဲ့ အဝတ်စားကြောင့်နှလုံးခုန်ဖို့မေ့သွားတာလားမသိဘူး... လှလိုက်တာနွေရယ်... လို့ ရင်ထဲမှတိုးတိုးလေးပြောမိလိုက်တယ် နွေဝတ်ထားတာက အပေါ်ကအကျီးလက်မောင်ထိပြတ်နေတယ်...နွေရဲ့နှုညံ့ပြည်ဖြိုးနေတဲ့ လက်မောင်းသားလေတွေကို ကိုက်စားချင်စိတ်ပေါက် မိတယ်..ပြီးတော့အောက်ကဝတ်ထားတာကလဲ ထမိန်အိအိလေးကို ခါးသေးသေးလေးတွေမြင်သာအောင်ကို ညှစ်ဝတ်ထားသလိုပဲ...
“ဟာ..အရမ်းလှလိုက်တာနွေ”
“ကျေးဇူပါ” ကဲသွားမယ်..
အော်..ထူးသစ် မာလာတို့ထွက်လာရင် နွေဧည့်သည်နဲ့ပါသွားတယ်လို့ပြောပေးပါ...
ကျွန်တော်ဘာတစ်ခုမှပြန်မပြောမိပေမယ့် ခေါင်ညိတ်ပေးလိုက်မိတယ်...
ကဲသွားပြီးနော် ထူးသစ်.. ကျွန်တော်ကိုနုတ်ဆက်ပြီး နွေကျွန်တော်မဟုတ်သော တစ်ခြားသူနဲ့လိုက်သွားတာကို အကျဉ်းတန်တဲ့မြင်ကွငး်တစ်ခုလို ကျွန်တော်ခံစားရတယ်...ကျွန်တော်စိတ်တွေဟာ အရာရာကိုအလိုမကျတွေဖြစ်လာတယ်...
တောက်... ရင်ထဲက မွန်းကြပ်မှုတစ်ခုကို ထုတ်ပေးလိုက်မိတယ်...
ကျော်ကြီးကိုထိုင်စောင့်ရင်း ပျင်းတာနဲ့ ကျွန်တော်ဆေးလိပ်ထိုင်သောက်နေတုန်း ကျော်ကြီးထွက်လာတယ်...
တော်တော်လဲတက်နိုင်တဲ့နှစ်ယောက် တစ်နာရီကျော်တယ် အခန်းထဲဝင်သွားတာ...
ဆောရီးကွာ.. ပျင်နေပြီးလား ဟဲ ဟဲ
ကျော်ကြီးမျက်နှချိုသွေးပြောနေတယ်.... မာလာကပါ နောက်ကထွက်လာရင်း
ဟယ်..တစ်ယောက်တညး်လား နွေကော.....
ကျွန်တော်ကိုတိုက်ရိုက်မမေးပေမယ့် ကျွန်တော်ကိုမေးမှန်းသိနေတော့
ဧည့်သည်နဲ့ပါသွားတယ်.. လိုပြောပြီး ကျော်ကြီးပြန်မယ်ကွာ.. ကျွန်တော်ထလိုက်တော့..
အေးပါကွာ..ပြန်မှာပါ ..ကဲ မာလာကိုယ်ပြန်တော့မယ်... နော်..
ဟုတ်....ကိုကျော်ဘယ်တော့လာအုံးမှာလဲ .. မာလာမျှော်နေမယ်နော်...
မျှော်နေမှာပေါ့ ဒီကောင်အရူးက ပိုက်ဆံတွေပေးတာကို...ကျွန်တော်စိတ်ထဲမှ လူတိုင်းကိုဒေါသနဲ့ဖြစ်နေတယ်..
အိုကေပါ..ကိုကျော်လဲ မလာရရင် မနေနိုင်ပါဘူး မာလာရယ်.. အရေးထဲ အလွမ်းသည်နေသေးတယ် သူတို့ကိုယ်သူတို့ ချစ်သူတွေကျနေတာပဲ
ကျွန်တော်စိတ်မရှည်တော့ဘူး အပြင်ကိုထွက်လာလိုက်တယ်.. ကျော်ကြီးနောက်ကလိုက်လာရင်း
နေပါအုံးကွ..မငး်ကလဲငါ့ကိုစောင့်အုံးလေ..နဲနဲတော့ကြာတာပေါ့ကွာ..ဒါမျိုးကကြာလေကောငး်လေပဲ ဒါမှလဲ တန်လဲတန်တယ် ဟီး ကောငး်လဲကောင်းတယ်... နောက်ပြီး မာလာက တော်တယ်ကွ ဒီကိစ္စတွေဆို သူကဆရာပဲ ငါ့ကိုသူပဲသင်ပေးတာ..ငါကသူ့တပည့်ပေါ့ကွာ သူ့ကိုပိုက်ဆံပေးတာကို ငါကကုသိုလ်ရတယ်....
ဘာ.. ကျွန်တော်စိတ်တိုနေတဲ့အချိန်မို့ ဒီကောင့်စကားကို စိတ်လွတ်လက်လွတ်အော်မိတယ်
ကျော်ကြီးလန့်သွားပြီး..ဟာ ဖြေးဖြေးပြောပါကွ မင်းကလဲ
ကျော်ကြီးမင်းဦးနှောက်တွေ မှန်ရဲ့လားကွာ.. ..မကောင်းတာလုပ်စားတဲ့ မိန်းမက ဆက်ဆံပြီးတိုင်းပိုက်ဆံပေးတာဟာ ကုသိုလ်ရတယ် လို့ပြောတာ မင်းပဲရှိတယ်... အရူးရဲ့..
မငး်ကလဲကွာ ဒါကစိတ်ထားပဲလိုတာ ငါကမာလာဆီက ဒီကိစ္စတွေကိုပညာယူနေတာလေ ဒါကြောင့်တပည့်က ဆရာကို ဉာဏ်ပူဇော်ခ ပေးတယ်လို့ သဘောထားလိုက်တယ်လေကွာ... ဟာ းဟား ဟား
ဒီကောင်ပြောမှ ကျွန်တော်တောင်ရယ်ချင်သွားတယ် .. တော်တော် ကြံကြံဖန်ဖန်ပြောတက်တဲ့ကောင်...
မငး်တို့ကြာလိုက်တာ ဘယ်လောက်တောင်ကြိတ်နေလို့လဲ..
နှစ်ကြောင်းတည်းမောင်းတာပါကွာ.. သူပြုစုသမျှ နုရတဲ့ငါ့ဘဝလေးပါ ဟဲ ဟဲ...
မငး်တစ်ခါလောက် မာလာနဲ့ဆွဲကြည့်ပါလား တော်ကြာငါ့ကိုတောင်မငး်ဘတ်ပြီး မာလာမာလာ ဖြစ်နေအုံးမယ်..
သွားစမ်းပါကွာ.... ကျွန်တော်ရင်ထဲမှာ နွေကလွဲရင် ဘယ်သူမှမရှိတော့ဘူးလေ.. ဒီအချိန်မှာ နွေကိုသာအတမ်းတဆုံးပဲ..
ကျော်ကြီးကိုပြောမယ့်သာပြောရတာပါ မာလာကလဲ သူ့ဟာနဲ့သူတော့ တော်တော်လေးတောင့်တဲ့အမျိုးသမီးပဲ ကျော်ကြီးလဲ မိန်းမ ကိစ္စတွေမှာ တော်တော်ကျွမ်းကျင်တဲ့ကောင် ဒီလိုကောင်က မာလာကိုဆရာတင်တယ်ဆိုတော့ စိတ်ထဲကတော့ စတ်ခါလောက်စမ်းကြည့်ခြင်တယ်...
ငထူး မပြောမရှိနဲ့ တစ်ကယ်ပြောတာ.. မင်းနောက်တစ်ခါဆို မင်းဝင်သွား ငါအပြင်မှာပဲနေမယ်...
ကျော်ကြီးက ထက်ပြောတော့ ကျွန်တော်ဘာမှမပြောတော့ဘူ တိတ်ဆိတ်ခြင်းဟာ ဝန်ခံခြင်းပေါ့....
ကျွန်တော်တို့လမ်းထိပ်ရောက်တော့ ကျော်ကြီးနဲ့ နှစ်ယောက်လမ်းစခွဲလိုက်ပြီး အိမ်ကိုပြန်ကြတယ်...
ညကအိမ်ပြန်နောက်ကျပါတယ်ဆိုမှာ စောစောစီးစီး မိလင်းက သူနဲ့မြို့ထဲကိုအဖော်လိုက်ခဲဖို့ကို ဖုန်းဆက်သေးတယ်...
မိလင်းဆိုတာ လင်းလင်းမြတ်ပါ.. သူငယ်ချငး်တွေက လင်းလင်း လို့ခေါ်ပေမယ့် ကျွန်တော်ကတော့ ငယ်ငယ်ထဲက မိလင်းပဲခေါ်တယ်..
မိလင်းက ငယ်သူငယ်ချင်းဆိုတော့ သူနဲ့သွားတာ သိပ်ရှိုးထုတ်စရာမလိုပေမယ့် မြို့ထဲဆိုတဲ့အသိကြောင့် နဲနဲတော့ ရှိုးထုတ်လိုက်တယ်..
ပြီးတော့ မိလင်းပြောတဲ့ (******)ဆိုင်လေးကို တန်းသွားခဲ့တယ်.. ........တွေ့ပါပြီး မရွှေချော.. အအေးသောက်ရင်းစောင့်နေပုံရတယ်
“ရောက်တာကြာပြီးလား မိလင်း” ကျွန်တော်မိလင်းမျက်နှာချင်းဆိုင်မှာဝင်ထိုင်ရင်းမေးလိုက်တယ်..
“မကြာသေးဘူး ၅ မီနစ်လောက်ပဲ ရှိသေးတယ်” နင်ဘာစားမလဲ တစ်ခုခုစားလေ ...
“အေး...ငါဘာမှတော့မစားရသေးဘူး ..ဒါပေမယ့် မစားတော့ဘူး နင့်ကိစ္စအရင်သွားမယ်လေဟာ နည်းနည်းဝေးတယ်”
အေးလေ..ဝေးလို့ငါကတစ်ခုခုစားခိုင်းတာပေါ့ဟ..
မိလင်းသွားမယ့်နေရာက ကျွန်တော်တို့မြို့နဲ့ မိုင် ၈၀ ကျော်လောက်ဝေးတယ်....ပိုက်ဆံအလိမ်ခံလိုက်ရလို့ လိုက်မလို့တဲ့
ပြီးတော့ မိလင်းနဲ့ကျွန်တော်က ငယ်သူငယ်ချငး်သံယောဇဉ်ထက် အရင်ကပိုခဲ့ကြတယ် တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် မသိစိတ်ကပေါ့.. သေချာတာက ကျွန်တော်ရင်ထဲ ကို နွေ မရောက်ခင်အချိန်ကပေါ့...
အခုလိုအချိန်မျိုးမှာ မိလင်းကျွန်တော်ကိုအားကိုးတာ မဆန်းပါဘူး........... ဒီလိုနဲ့ ၁၀ နာရီလောက်မှ ကျွန်တော်တို့ စထွက်ဖြစ်တယ်... ကျွန်တော်ရဲ့ Dream ဆိုင်ကယ်အိုးလေက တက်နိုင်သလောက်တော့ရုန်းခဲ့ပေမယ့်.. ဟိုကို ၂ နာရီလောက်မှရောက်သွားတယ် ဟိုရောက်တော့လဲ ပိုက်ဆံလိမ်သွားတဲ့လူကိုလိုက်ရှာတာ မရှိတော့ဘူးပြောင်းသွားပြီးတဲ့ ...........လူတွေကိုမောသွားတာပဲ.. ဒါနဲ့ လေးနာရီလောက်မှာ ကျွန်တော်တို့ပြန်ထွက်ခဲ့ကြတယ်.......ကျွန်တော်တို့မြို့ကို မရောက်ခင်မိုင်၂ဝလောက်အလိုမှာ ကျွန်တာ်ရဲ့ဆိုက်ကယ်အိုကြီးနောက်ဘီပေါက်သွား ပါလေရောဗျာ....... ဆိုးတာက ရှေ့မှာမြို့တစ်မြို့တော့ရှိတယ် ဒါပေမယ် တွန်းရအုံးမယ်.........
ဟာ..သွားပြီးဒါဆိုရင်တော့ မိုးချုပ်တော့မယ် ရှေ့မြို့ကိုရောက်ဖို ၄ မိုင်လောက်တော့ တွန်းရအုံးမယ် စိတ်ညစ်လိုက်တာ
အရေးထဲဆိုဒီဆိုက်ကယ်က ကျွန်တော်စိတ်တိုစွာနဲ့ဆိုင်ကယ်ကို အပြစ်တွေတင်မိတယ်
မိလင်းက စိတ်ညစ်လိုက်တာ ဒါဆိုဘယ်လိုလုပ်မလဲ
ဘာလုပ်ရမှာလဲဟ ကားကြုံစောင့်ရင်စောင့် မစောင့်ရင် တွန်းပြီးရှေ့မြို့ရောက်မှ ဘီးဖာရတော့မှာပေါ့
မိလင်းခေါင်းကုတ်ပြီးကားအသွားလာကိုကြည့်လိုက်တယ် ဘယ်ကားမှလာတာကိုမတွေ့ရ
လာဟာ မိလငး်တွန်းသွားရင်းနဲ့ ကားကြုံစောင့်ကြည့်မယ် ဟုတ်ပြီးလား..
မိလင်းခေါင်ညိတ်ရင်း နင်မောရင်ငါလဲတွန်းပေးပါ့မယ်ဟာ...
တစ်နာရီနီးပါလောက် တွန်းလာရတော့ ကျွန်တော်ကိုယ်ပေါ်မှာ ချွေးတွေက ပြန်လာတယ်.. တစ်ကိုယ်လုံးလဲ ရွှဲနစ်နေတာပဲ..ဒါကိုမိလင်းကသနားလို့ထင်တယ်...
ထူး.. နင်ပင်ပန်းနေပြီ ငါတွန်းပေးမယ်..ပေးငါ့ကို ..
ရပါတယ် လငး်ရယ်.. ငါဘာသာငါတွန်းနိုုင်ပါတယ်......... ပြောမယ့်သာပြောရတယ ်ကျွန်တော် မခံနိုင်တော့ဘူး တော်တော်လေး ညောင်းနေပြီး...
မိလင်းကိုတွန်းခိုုင်းရအောင်လဲ ကျွန်တော်မှာက ငယ်ငယ်ထဲ က မိန်းကလေးတွေကိုသနားတက်တဲ့ အကျင့်ကလဲရှိနေတော့ မတွန်းခိုင်းရက်ဘူး
ပြီးတော့သူက ကျွန်တော်ကို..ထူး လို့ခေါ်လိုက်တာကို ရင်ထဲက ပိတိတစ်မျိုးနဲ့ မသိစိတ်က သာယာစွာသူကို လင်း လို့ခေါ်လိုက်မိတယ်
..ဒါဆိုခဏနားလိုက်ပါလား ထူး တော်တော်ပင်ပန်းနေပြီး.. ပြောရင်ချွေးတွေသူ့လက်ကိုင်ပုဝါဖြူလေးနဲု့သုတ်ပေးတယ်..
လင်းငါ့တို့ ဒီအတိုင်းတွန်ရင်တော့ အဆင်မပြေတော့ဘူး .. မိုးချူပ်လိမ့်မယ်.. ...
ရှေ့မြို့ရောက်ရင် နင့်အိမ်ကိုဖုန်းဆက်လိုက်ဟာ ဆိုက်ကယ်ဘီပေါက်လို့ မိုးချုပ်မယ်ဆိုတဲ့အကြောင်းပေါ့ တော်ကြာစိတ်ပူနေလိမ့်မယ်..
အေးပါ..ငါလဲစိတ်ကူးပြီးသားပါ.. ကဲလာ ဒီမှာပဲ ခဏထိုင်နားလိုက်အုံး ငါလဲညောင်းနေပြီး...
ပြောလဲပြော မိလင်းထိုင်ချလိုက်တယ်... ကျွန်တော် သူ့ဘေးနားမှာပဲ ဆိုက်ကယ်ရပ်ပြီး ခြေပစ်လက်ပစ် ထိုင်ချလိုက်တယ်.. ပြီးတော့ ကျွန်တော်လက်တွေ အရမ်းနာနေတယ်..ဒါကိုမိလင်းကသိပြီ..
ထူး........ နင်တော်တော်ပင်ပန်းနေတယ်နော်..ငါစိတ်မကောင်းပါဘူး..
လင်းရယ်..နင်လဲပင်ပန်းနေတာပဲ ငါတစ်ယောက်တည်းမှမဟုတ်တာ...
ကျွန်တော်လက်တွေကို သူက နှိပ်ပေးရငး်နဲ့ ထူး နင်ငါ့ကိုစိတ်မပျက်ဘူးလား........
ဘာလို့လဲ.. ကျွန်တော်မေးတော့
ငါလိုအပေါင်းသင်းမျိုးက အနားမှာရှိနေတဲ့အချိန်တွေ နင့်ကိုဒုက္ခတွေပဲ ပေးတယ်လေဟာ..
ဟင်အငး် ငါကတော့ နင်အနားမှာရှိတဲ့အချိန်တွေပျော်တယ်.. ပြီးတော့ နင့်အနားမှာနေချင်တယ်ဟာ...
ထူးရယ်...
ကျွန်တော်မိလငး်ကိုရင်ခွင်ထဲ ဆွဲထည့်လိုက်တော့ လင်းက အလိုက်သင့်လေးပါလာတယ်
လင်းရယ် ငါနင်နဲ့အဝေးကြီးမှာလဲ မနေနိုင်ဘူးဟာ..
ငါလဲနင့်ကို ရင်ထဲက ဘယ်လိုလဲမသိဘူး နင်ရှိနေရင်ပျော်တယ်ထူးရယ်...... ကျွန်တော်ကိုပြန်ဖက်ရငး်ပြောသော လင်းစကားဟာ မှောင်မိုက်သော လမ်းဘေး တိတ်ဆိတ်သောပတ်ဝန်ကျင်နဲ့ ဒုက္ခနဲ့တွေ့ချိန်က ခံစားမှု တူညီတဲ့သံယောဇဉ်တွေကြောင့် စိတ်ကိုလွတ်ထွက်သွားစေပါတယ်..
ကျွန်တော် လင်းရဲ့ ပါးပြင်လေးကို ပထမဦးဆုံး နမ်းလိုက်မိတယ်..
အိုး.....ဆိုးပြီး ကျွန်တော်ကို တင်းတင်းလေးပြန်ဖတ်တယ်..
ကျွန်တော်စိတ်တွေဟာ မသိစိတ်တစ်ချို့နဲ့ လင်း ရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို စုပ်ယူမိတယ် လင်းအောက်နှုတ်ခမ်းလေး ကျွန်တော်ပါးစပ်ထဲရောက်တဲ့အထိ ကျွန်တော်နဲ့လင်းအသိတွေကင်းမဲ့ပြီး တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် တင်းကြပ်နေအောင်ဖက်ထားရင်း
အနမ်းမိုးတွေကို တဖွဲဖွဲနဲ့ ရွာနေတယ်.. ပြီးတော့ ကျွန်တော်ရဲ့ ညာလက်တစ်ဖက်က လင်း ရဲ့ ရင်သားတွေကို ဘယ်လိုကဘယ်လို ပွတ်နေမိတယ် မသိလိုက်ဘူး.. ကျွန်တော် အသိဝင်ချိန်မှာ .. လင်း ရဲ့ တိုးညှင်းတဲ့ ဖီလ်းတက်နေတဲ့ အသံလေးတွေကြားနေရပြီး
အင့်..အင်..အာ.. ထူးရယ် မတိုးမကျယ်သော လင်းရဲ့ အသံလေးက ကျွန်တော်ပြန်ဝင်နေတဲ့ အသိစိတ်တွေကို ဖျောက်ပစ်လိုက်သလိုမျိုးပဲ
ကျွန်တော်ဘာကို မှ သတိမရတော့..လင်းရဲ့နို့တွေကို ကျွန်တော်လက်ထဲမှာ ပွတ်ချေပေးရင်းက လငး်ရဲ့ အောက်က မိန်းမပျိုတစ်ဦးရဲ့ ပန်းဦးလေး ပွင့်လာဖို့ မြေတောင်မြှောက်ပေးသလိုမျိုး ကျွန်တော်ဖွဖွလေး ပွတ်ရငး်က လင်းရဲ့အစိလေးကို လက်ညှိုးလေးနဲ့ နဲနဲဆက်ဆက်လေး ဖိရင်း ကစားပေးနေတာကို လင်းအရမး်ဖီလ်းတက်ပုံရတယ်..
အာ..ထူး..အာ..အ
အင့်..အင်း..ရွှီး...
ထူးရယ်..တော်ပြီးကွာ..
လငး်ရဲ့စကားသံတွေဟာ နားထဲမှာတောင်းပန်သံလို မထင်ပဲ ကျွန်တော်ကိုစိန်ခေါ်နေတယ်ပဲထင်မိတယ်.......
ကျွန်တော် လငး်ရဲ့ ပန်းလေးထဲကို လက်ညိုးတစ်ချောင်း မသိမသာ ထိုးထက်လိုက်တော့..
အာ..အ နာတယ်ထူး တော်ပြီးကွာ.......... ယောက်ကျားတစ်ယောက်ရဲ့ ဒီလိုအပြုမှုမျိုးကို မခံစားဖူးတဲ့ ကျွန်မအတွက်တော့ ထူးရဲ့ပြုစုမှုတွေဟာ ရင်ထဲမှာ ဗလောင်ဆူနေပေမယ့် နာကျင်တဲ့ဝေဒနာကိုတော့ မခံစားနိုင်အောင်ပါပဲ..ဒါပေမယ့်လဲ ကျွန်မတောင်းတနေမိတယ်..ထူးရဲ့ ပြုစုမှုတွေကိုပေါ့...........
ထူးရယ် တော်ပါတော့ လို့ပြောလိုက်ပေမယ့် မသိစိတ်ကတော့ ခံစားမှုတစ်ခုကိုတောင်းတရင်း မိလင်းရဲ့ ဖင်အပေါ်ကိုကော့တက်လာကို ကျွန်တော်သတိထားမိလိုက်တယ်.. ပြီးတော့ မိလင်းရဲ့ ပန်းလေးက အရည်လေးတွေရွှဲနေပြီး.. မိလင်းရဲ့ ညဉ်းညူသံဟာ ကျွန်တော်ကို စိန်ခေါ်မှုပြုနေတယ်လို့ လဲ ထင်မိတယ်... အသိတရားတွေကင်းမဲ့နေတဲ့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်အဖို့တော့ အမှောင်ကမ္ဘာတစ်ခုကို ရူးမိုက်စွာ ထိုးဖောက်မိတော့တယ်.................. မိလင်းရဲ့ နို့လေးတွေဟာ အချိုရည်ပုကန်လုံးသာသာလေးပဲရှိတယ်.. အောက်က မိလင်းဖီလ်းဝင်နေပုံရတယ်.. အားးးးး. အင်......... အ..
တစ်ချက်တစ်ချက် ထူးရဲ့လက််ညိုးတစ်ချောင်းဟာ ကျွန်မရဲ့ ဟာ ထဲကိုဝင်လာတိုင် ကျွန်မရဲ့ အစေ့လေးကို သူ့လက်မနဲ့ ပါ ဖိဖိနေတယ် ကျွန်မရူးတော့မယ် ထင်တယ် ထူးရယ်.. ထူးရဲ့လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို ညစ်ထားရင်းက ကျွန်မ ထူးလိုသမျှပေးစွမ်းခြင်တာထက် ကျွန်မကိုယ်တိုင်က တောင်းတမှုရှိနေတယ်.. ဘာကိုလဲဆိုတာကိုမသိပေမယ့် သေချာတာကတော့ ထူးရဲ့-ီးကိုဖြစ်မယ်ထင်တယ်.......
ထူးသူ့ရဲ့ဘောင်ဘီက ဇစ်ကိုဖြုတ်နေတာကို သတိထားမိလိုက်တယ် မကြည့်ရဲလို့မျက်စီကိုမှိတ်လိုက်ပေမယ် စိတ်ကိုတော့ ကျွန်မ အထိန်းချုပ်နိုင်ခဲ့ဘူး ခိုးကြည့်မိလိုက်တယ်...ဟာ. “အကြီးကြီးပဲ” စိတ်ထဲမှလန့်မိသွားရာက ကျွန်မအသံအပြင်ကိုထွက်သွားတယ်..
“မကြီးပါဘူးဟ”
“တော်တော့ နော် ထူးရယ်..ငါကြောက်တယ်..”
“ဘာကိုကြောက်တာလဲ လင်းကလဲ”
“အဲ..ဟာကြီးကို” လက်ညိုးထိုးပြရင်
“မကြောက်ပါနဲ့ ဘာမှကြောက်စရာမရှိဘူး” ပြောရင်နဲ့စကားဆက်ရှည်နေရင် သူဖီလ်းပျက်သွားမှာဆိုးလို့ လင်းရဲက နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်ယူရင် နို့သီလေးတွေကိုပွတ်ချေပေးလိုက်တယ်...
အာ..အင်းး နာတယ်..ထူးရယ်.. ကျွန်တော်နို့သီလေးကိုချေပေးတာ ကြမ်းသွားတယ်ထင်တယ် ... နဲနဲပြန်လျှော့ရင်း
ကျွန်တော်ရဲ့ ဖွားဖက်တော်လေးကို သူ့ရဲ့တစ်ခုတည်းသော ဖောင်းအိနေတဲ့ ပန်းလေးနဲ့ တေ့ပြီး ဖိထည့်လိုက်မိတယ်..
အာ.....ကျွန်တော်ကို တွန်ရင် လင်းရဲ့အော်သံ နဲနဲကျယ်သွားတယ်..
“နာတယ် ထူးတော်တော့ .. အတငး်တွန်းထုတ်နေတယ်” ကျွန်တော်သိလိုက်တယ် ကျွန်တော် ဖွားဘတ်တော် ထိပ်ပိုင်းဝင်ရုံပဲရှိသေးတယ် ..
သူကိုဆက်လုပ်ရင် ပြဿနာတွေပိုရှုပ်သွားလိမ့်မယ်.. ကျွန်တော်သူတွန်းနေတာကို မသိသလိုနဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်ရငး် သူရဲ့ လည်တိုင်လေးတွေကို ပွတ်သတ်ပေးနေရင်းက သူ့ကိုဖီလ်းပြန်ဝင်လာအောင်လုပ်ပေတော့ သူပြန်ငြိမ်ကျသွားတယ်.....
အင်..အင်းး အီး..အင့်.. ထူးရဲ့-ီး ကျွန်မရဲ့ပန်းလေထဲကို ဝင်လာဖို့အချိန်ကိုစောင့်နေတဲ့ ကျွန်မအဖို့ တကယ်တမ်းရောက်လာတဲ့အချိန်မှာ ထင်သလိုမဟုတ်ပဲ.. နာကျင်တဲ့ဝေဒနာကိုခံစားလိုက်ရပေမယ်.. တောင်တမိနေတယ်..ဒီနာကျင်မှုမျိုးကိုပေါ့.. ဒါကြောင့်လဲ ကျွန်မပါးစပ်က ဆက်လုပ်ခွင့်ပြုတယ်ဆိုတဲ့ သဘောနဲ့ အသံတစ်ချို့ညဉ်းမတာပေါ့...မထင်မှတ်ခဲ့တဲ့အချိန်မှာ ကျွန်မနဲ့ထူးဟာချစ်သူရည်စားမဟုတ်ပေမယ့် သူငယ်ချင်းသံယောဇဉ်ထက်ပိုခဲ့ကြရုံနဲ့ အခုလိုအမှောင်ကမ္ဘာတစ်ခုကိုရောက်ခဲ့တယ်....
ကျွန်မရဲ့ ခွင့်ပြုချက်အသံလေးတွေကြောင့် အဲဒီညက ထူးရဲ့တက်ကြွတဲ့ရင်ခုန်သံနဲ့ ထူးခြားတဲ့ အချစ်စွမ်းအားတွေကို ရရှိခဲ့လို့ ကျွန်မပျော်မိခဲ့တယ် ....................
ဟေ့ကောင်ငထူး.... ဟာ.ကျော်ကြီးလာလေကွာ.. ငါခုမှအိပ်ယာက နိုးတာ
ဟုတ်လား ညကဘယ်သွားနေတာလဲ..ငါလာသေးတယ် မင်းအိမ်တံခါးပိတ်ထားလို့
အေးဟုတ်တယ်ငါ မိလင်းနဲ့ မနေ့ကပါသွားတာ အပြန်ဆိုင်ကယ်ပျက်နေလို့ မိုးလင်းခါနီမှ ပြန်ရောက်တာ..
ဟာ..ဒါဆိုညက မင်းတို့ဘယ်မှာအိပ်ကျလဲ ဟီဟီးးး
ဟိတ်ကောင်..ဘယ်မှာမှ မအိပ်ဘူးငါတို့ ဆိုက်ကယ်တွန်းလာရင် ကားကြုံနဲ့လိုက်ခဲ့တာ ဆိုင်ကယ်ကိုတော့ အိမ်တစ်အိမ်မှာ အပ်ခဲ့တယ်.. ဒီနေ့မှ သွားပြန်ယူရမှာ...
ဒါနဲ့ မင်းမနေ့က ငါ့ဆီလာတာ ဘာရှုပ်ဖို့လဲ..
ဟာ ရှုပ်ဖို့မဟုတ်ပါဘူးကွာ ညက မာလာတို့ဆီသွားမလို့ ဟီးး အဖော်လာခေါ်တာ မင်းကို
မငး်မရှိတော့ ငါလဲ မသွားခြင်တော့ဘူး.. အဲဒါ ဒီည သွားမလားလို့...ဟဲ ဟဲ
ဒီကောင်မျက်နှာက စပ်ဖြဲစပ်ဖြဲလုပ်ပြနေတယ်...
သွားလေ မင်းသွားချင်ရင်.. ကျွန်တော်လဲ နွေနဲ့တွေ့ခြင်နေတာပဲ..သွားခြင်တာပေါ့..
ငါသွားတာ ဟုတ်တယ်ကွ ငါ့မှာ ပျက်နေတယ် ဟီးး
ကျော်ကြီးလက်မနဲ့ လက်ညိုးကို ၀ိုင်းပြပြီး မင်းချေးလေး..
အော် လဒ မငး်က ပိုက်ဆံမရှိလို့ ငါ့ဆီကိုလာတာပေါ့ အဖော်ခေါ်တာပေါ့လေ ဟုတ်လား
မဟုတ်ပါဘူးသူငယ်ချင်းရာ မငး်လဲ မမ ကိုတွေ့ချင်မလားလို့ပါ ဟဲ ဟဲ
ခွေကောင်.. ကျွန်တော်ဘာမှမပြောပဲ ဒီကောင့်ကို လက်သီနဲ့ မနာအောင်ထိုးလိုက်တော့ ရုပ်က ရယ်နေတယ်
ဒါဆိုညနေမင်းလမ်းထိပ်က ဘုတ်ဆုံ မှာစောင့်နေလေ... ငါလာခဲ့မယ်
အိုကေ.. ငါလိပ်ပြီးဒါဆို
ကျော်ကြီးပြန်သွားတော့မှ ကျွန်တော်ရင်ထဲမှာ နွေက ဝင်ရောက်နေတာကိုသတိထားမိတယ် နွေကိုတွေ့ခြင်တယ်..
ပြီးတော့ လင်း ကျွန်တော်နဲ့ပတ်သတ်မှုအတိုင်းတာ တစ်ခုထိပတ်သတ်ခဲ့ပြီးလေ.. ကျွန်တော်ရင်ထဲမှာ ဘယ်အရာကို ပိုလေးနက်သွားလဲ ဆိုတာ မစဉ်းစားတက်ပေမယ့် လောလောဆယ် နွေကိုတွေ့ချင်နေတာအမှန်ပါပဲ
ဟိတ်မိနွေ... ကိုကျော်နဲ့ပါလာတဲ့ ချာတိတ်က မဆိုးဘူးနော်.. လူအေးလေး သိလား ဟီး မစားတက် မဝါးတက်တဲ့ ကလေးငယ်လေးလိုပဲ.. ဒါပေမယ့်နင့်ကိုတော့ ဒီကောင်လေးက နဲနဲတော့ ဟဲ ဟဲ နေတယ် နော်..
ဟာ........ မာလာနင်ဘာတွေလျှောက်ပြောနေတာလဲ..သူ့ဟာသူအကျင့်မရှိလိုနေမှာပေါ့ .. ဒါတွေကိုစိတ်မဝင်စားနိုင်ပါဘူး..
ငါက ဧည့်သည်များများလာရင် ပိုက်ဆံများများရမယ် အိမ်ကိုလဲ ပြန်ထောက်နိုင်မယ်.. ရွာက ညီမလေးနဲ့မောင်လေးအတွက် ငါကျောင်းစရိတ်လဲ ပေးနိုင်မယ် ဒါပဲသိတယ်... သူမှမဟုတ်ဘူး ဘယ်သူမဆို ငါ့အလုပ်က ပိုက်ဆံရမယ်ဆို အတူနေပေးရမှာပဲလေ.....
ဒီနေ့ညနေ ကိုကျော်လာမယ်လို့ပြောတယ် နင့်ကောင်လေးပါလာမလားမသိဘူးနော်...
ကောင်မ ဘယ်က ငါ့ကောင်လေးကမှလဲ သူ့နဲ့ငါကစကားတစ်ခွန်းတစ်လေပဲ ပြောဖူးတာ..
ဟုတ်ပါတယ် ဟုတ်ပါတယ် ညည်းပြောသလိုစကားတစ်ခွန်းနှစ်ခွန်းပြောဖူးတာပါ ဒါပေမယ့်ကောင်လေးကတော့ ညည်းဧည်သည်နဲ့ပါသွားတဲ့ နေက ဖြစ်နေတဲ့ ပုံများညည်းကို ပြချင်တယ်..... ညည်းအဲဒီကောင်လေးက ချစ်ခွင့်ပန်ရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲဟင်.. မာလာက မထင်မှတ်သော စကားမို့ အံ့သြမိတယ်.
ဘာရယ်...ငါ့လို့လူမျိုးကို ဘယ်သူက ရင်ထဲက နှစ်နှစ်ကာကာထားပြီးချစ်မှာလဲ ယောကျာင်္းလေးတွေက ငါတို့တွေကို မြင်းလိုပဲသဘောထားတာ သူတို့ပျင်းတဲ့အချိန် သူတို့စိတ်အပန်းဖြေတဲ့ အချိန်လောက်ပဲ တက်ခွတာ .. အတည်တစ်ကျဘယ်တော့မှ သွားလေရာ မခေါ်တက်ဘူးဟဲ့
အေးနော်.... ဟုတ်တော့ဟုတ်တယ်.. ငါတို့လိုလူတွေကို ဘယ်လိုလူမျိုးတွေမှ အတည်တစ်ကျမတွဲဘူးး..
ငါကိုအမြဲတွဲတဲ့ ကိုကျော်တောင် တစ်ခါမှ ချစ်စကားမပြောဘူး သူ့ဆန္ဒတွေပြည့်သွားရင် ပိုက်ဆံပေးပြီး ပြန်သွားတာပဲ....
ဒါပေမယ့်ကိုကျော်က မဆိုးဘူးဟဲ့ သိလား မိန်းမတွေအကြောင်းတော်တော်သိပုံရတယ်... မာလာနဲ့တွေ့တော့ ကိုကျော်လဲ ကိုပျော်ဖြစ်သွားတာပေါ့ ဟား ဟားဟား..
ဟိတ်မာလာ ဘာတွေရယ်နေတာလဲ... အဲယ်..ပြောရင်းနဲ့ရောက်လာတယ် အသက်ရှည်အုံးမယ် ကိုကျော်တို့ အကြောင်းပြောနေတာ..
ဟုတ်လား ဘာတွေမြန်းပြောနေတာတုန်းဗျ... ကျော်ကြီးက နှာဘူးအသံအပြည့်နဲ့ ပြောရင ်မာလာဘေးနားကိုဝင်ထိုင်လိုက်တယ်...
ဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူး ကိုကျော်နဲ့ မာလာက တစ်တွဲဖြစ်ပြီးတော့ ဟဲ ဟဲ ပြောရင်းမျက်လုံးက ကျွန်တော်ဘက်ကိုကြည့်လိုက် နွေဘက်ကိုကြည့်လိုက်နဲ့.. သူတို့နှစ်ယောက်ကတော့ ခက်တယ်လို့ပြောနေတာ.. ဟုတ်တယ်နော်နွေ..
အို.. မာလာကလဲ ဘာဆိုင်တာမှတ်လို့...
ကဲ ကဲ ဆိုင်တာမဆိုင်တာ အပထား အခုကျွန်တော်ချစ်သူငယ်ချငး် ထူးသစ်က ဒီနေ့မာလာနဲ့ နွေစားဖို့ဆိုပြီး ခေါက်ဆွဲကျော်ဝယ်လာတယ် ..
ကြက်သားနဲ့ ကြက်သားတော့စားကြတယ်မဟုတ်လား....
လူသားပါစားတယ်.. မာလာတို့ကတော့
အော် .... မငး်ကလဲကွာ ဒုက္ခရှာလို့ ထူးသစ်ရယ်..
မဟုတ်ပါဘူး နွေ ကျွန်တော်က နွေကို စားစေချင့်လို့ပါ ဒုက္ခမဟုတ်ပါဘူး...
အော် ဒါဆို ကိုထူးသစ်က မာလာကိုစားစေချင်တာမဟုတ်ဘူးပေါ့လေ..
ဟာ ဟ အဲလိုမဟုတ်ဘူးလေ ကျွန်တော်ပြောတာက ဟီး နှစ်ယောက်လုံးကိုပြောတာပါ
ရပါတယ် ရပါတယ် မလာတို့ကလဲ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်စားရဖို့က အဓိကပဲလေ ဟုတ်ဘူးလာ.. ကိုကျော်..
ဟုတ်ပါတယ် မာလာရယ်..ဟုတ်ပါတယ်..
ဒါနဲ့ ဒီနေ့ဧည့်သည်တွေမရှိဘူထင်တယ်..
ဟုတ်တယ် ဒီရက်ထဲ အလုပ်နဲနဲပါးတယ် အဆင်သိပ်မပြေဘူး.. ကိုကျော်လာတော့ အဆင်ပြေတော့မှာပေါ့နော်.. မာလာက ပြောရင် မိနွေလဲ ဧည့်သည်မရှိဘူး .. ဘာမှတော့မဆိုင် ကျွန်တော်ကို ကြည့်ရင်းပြောလိုက်တယ်..
ကျွန်တော်လဲ စိတ်က ဘယ်လိုဖြစ်သွားလဲ မသိဘူ း ကျွန်တော်ဒီနေ့ နွေရဲ့ ဧည့်သည်လုပ်မယ်လေ..
အမ်း.. တကယ်လား..ကျော်ကြီးအလန့်တစ်ကြားမေးလိုက်တော့
ကျွန်တော်ဘာပြောရမှန်းမသိတော့ဘူး ခေါင်ညိတ်ပေးလိုက်မိတယ်
ကဲဒါဆိုအဆင်ပြေပြီးပေါ့ မာလာ ခေါက်ဆွဲကျော်ကိုစားတော့လေ အေးကုန်မယ် ပြီးမှ အေးဆေးပေါ့
နွေက မငး်က အတိုလား အရှည်လား.. အား ဗျာ ..ကျွန်တော်ရှက်သွားတယ် သူမေးတာက ဘာကိုလဲမသိဘူး
ကျော်ကြီးက မဟုတ်ဘူး ကျွန်တော်နဲ့ မာလာလို မတိုမရှည်လေးပေါ့ ဟီးးးးးးးးးးး
အဲဒီတော့မှ ကျော်ကြီးတို့ အလုပ်မပြီးမချင်ပေါ့ဗျာ...
ကဲကဲ ဒါဆိုလဲငါတို့သွားမယ် ငထူး ..အော် မနွေ ငထူးကိုအပ်ခဲ့မယ်နော်.. ဟဲ ဟဲ ကျော်ကြီးက ပြောင်စပ်စပ်နဲ့ပြောရင် မာလာနဲ့ အခန်းထဲကိုဝင်သွားတော့မှ...
နွေက မငး်ကို လူအေးလေးထင်နေတာ.. မငး်လဲ ယောကျာင်္းလေးပဲလေး... နားလည်ပါတယ် ကဲလာ သွားမယ်..ထ..
ကျွန်တော်ဘာမှမပြောတော့ပဲ နွေခေါ်ရာအခန်းတစ်ခုထဲကိုလိုက်သွားတယ်..
အခန်းက အကောင်းစားကြီးမဟုတ်ပေမယ့် သန့်ပြန့်မှုတော့ရှိတယ်..
နွေက ကုတင်ပေါ်မှာထိုင်ရင်းက သူ့အကျီီကိုချွတ်လိုက်တယ်..
နေ..နေ.. မချွတ်နဲ့ နွေ..
ဟမ်း ..နွေနားမလည်နိုင်စွာပြန်မေးမိတယ်.. မချွတ်လို့ရမလား အကျီင်္တွေကြေကုန်မှာပေါ့..
မဟုတ်ဘူးနွေ.. ကျွန်တော်နွေနဲ့စကားပြောနေချိန်မှာ ဧည့်သည်လာခေါ်ရင် နွေလိုက်သွားမှာ ဆိုးလို့ ကျွန်တော်ဒီလိုလုပ်ရတာပါ
ကျွန်တော်စိတ်ထဲမှာ တစ်ခြားကိစ္စတွေမပါပါဘူး နွေရယ်...
ဟာ.ဟေ့ မင်းမှားနေပြီ နွေတို့က ဒီကိစ္စနဲ့အသက်မွေးနေတယ်ဆိုပေမယ့် သူများပိုက်ဆံကိုအလကားဘယ်တော့မှမယူဘူး
ကဲအခု မင်းအလုပ်ဖြစ်လား မဖြစ်ဘူးလားပြော မဖြစ်ရင်ပြန်ထွက်မယ် မငး်ပိုက်ဆံလဲ မယူဘူး..
နေ ..နေပါအုံး နွေရယ် ကျွန်တော်ရှင်းပြပါရစေအုံး...
ကျွန်တော်နွေကို ချစ်တယ်ဗျာ.. ကျွန်တော်တစ်ခြားလူတွေနဲ့နွေ..နွေ. ကျွန်တော်ရင်ထဲမှစကားကိုပြောမထွက်
ကျွန်တော်မကြည့်ရက်ဘူးဗျာ.. ဒါကြောင့် ကျွန်တော်နွေကို ဒီလိုလုပ်တာပါ...
ဘာ... မင်းက နွေကိုချစ်တယ်ဆိုရအောင် နွေက ဘယ်လိုမိန်းကလေးလဲဆိုတာသိတယ်နော်..
ပြီးတော့ နွေဘယ်ယောက်ကျားလေဆီကမှ ပိုက်ဆံကိုခြူမယူတက်ဘူး...
မဟုတ်ပါဘူး နွေရယ်.. ကျွန်တော်ပြောတာလေးကို ဆုံးအောင်နားထောင်ပေးပါ..
တော်ပြီးကွာ ဘာမှလာမပြောနဲ့ မင်းလဲထွက်သွား ငါလဲသွားတော့မယ်..ပြောလဲပြော နွေသူ့အကျီကိုကြယ်သီတွေပြန်တပ်ပြီး အခန်းထဲက ဦးအောင်ထွက်သွားတယ်..
နွေ ....နွေ နေပါအုံးကွာ.. ကျွန်တော်စကားပြောခွင့်ကိုမရတော့ပါ.. နွေအပြင်ကိုရောက်သွားပြီး
ကျွန်တော် အပြင်ကိုပြန်မထွက်ချင်တော့ဘူး... စိတ်ညစ်စွာနဲ့ကုတင်ပေါ်ခဏလှဲနေမိလိုက်တယ်...
နဲနဲကြာတော့အပြင်ကကျော်ကြီးတို့အသံကိုကြားတော့မှာ ကျွန်တော်ထွက်လာခဲ့မိတယ်
ဟိတ်ကောင်..နွေကော ကြာလှကြီးလား .. ဟမ်း မျက်နှာလဲမကောင်းပါလား..
ကျော်ကြီးက စကားတွေကိုအဆက်မပျက်မေးခွန်းထုတ်ပေမယ့် ကျွန်တော် ဘာမှမရှင်းပြချင်တော့ဘူး..
ပြန်မယ်ကွာ..ပြောပြီးကျွန်တော် ရှေ့ကထွက်လာခဲ့မိတယ်...
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ဘာရယ်.... မာလာလန့်တကြားထအော်မိတယ်..
နင့်ကို သူက ဒီလိုစကားပြောတယ် ဟုတ်လား.. နင်ကဘာပြောလိုက်လဲ
ဘာပြောရမှာလဲ မာလာရယ်.. ငါလိုမိန်းကလေးနဲ့ သူနဲ့က မတန်ပါဘူး ဒီကောင်လေးက ရိုးသားတယ် ကလေးဆန်တယ်..
ငါ့ကြောင့် အဖြူရောင်သူ့ဘဝလေးကို အမဲစက်တစ်ချို့ မထင်စေချင်ဘူးဟာ...
ဒါနဲ့ နင်ကော သူ့ကိုရင်မခုန်မိဘူးလား...
ဟင်အင်း မသိဘူး သေချာတာတော့ ငါ့ကြောင့်နဲ့သူ့ဘဝလေး မနစ်မွန်းစေချင်ဘူးဟာ
ဟား...ဟာဟ ဟ မိနွေသေချာပြီး နင်သူကိုချစ်နေတယ်မဟုတ်လား
မဟုတ်ပါဘူးဆို မာလာကလဲ ငါက သူ့ကို ဒုက္ခမရောက်စေချင်တာပါ..
ငါသာ ဒီအချိန်မှာ မကောင်းတဲ့မိန်းမ မဟုတ်ဘဲ လမ်းဘေးမှာ စျေးရောင်းနေတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ဆိုသိပ်ကောင်းမှာပဲ မာလာရယ်..
ငါလေ ..ငါ့ကိုယ်ငါလဲ မုန်းတယ် လူတွေကိုလဲ မုန်းတယ် လောကကြီးလဲ မုန်းတယ်.. အိုးးးးအားလုံးကိုမုန်းတယ်ဟာ...
ထူးနင်ဘာဖြစ်နေတာလဲ မျက်နှာလဲမကောင်းပါလား .. နေမကောင်းလို့လား..
ရော့ အိမ်မှာမုန်ဟင်းခါးလုပ်စားလို့ နင့်အတွက်လာပို့ပေးတာ..မိလင်းလက်ထဲက ချိုင့်ကိုယူရင်း
ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးဟာ.. ကျေးဇူပဲ ..လာထိုင်အုံး ငါချိုင့်သွားလှယ်လိုက်အုံးမယ်..
ဟိုတစ်နေ့ညက အဖြစ်တစ်ခုကြောင့် ကျွန်တော်မိလင်းကို စိတ်ထဲတစ်မျိုးကြီးခံစားနေရတယ်..
ပြောပြီးတာနဲ့ မီဖိုထဲကို ဝင်သွားပြီး ချိုင့်ကိုလှယ်နေတုန်း ခါးကိုတစ်ယောက်ယောက်ကလာဖက်တာခံစားလိုက်ရတယ်
ထူး..ဘာတွေဖြစ်နေလဲငါ့ကိုပြောပြလေ.. နင်မျက်နှာမကောင်းတော့ ငါ့လဲစိတ်ထဲတစ်မျိုးပဲဟာ.. ပြောပြနော်..
ဘာမှမဟုတ်ပါဘူ .. ဒီအတိုင်းပါပဲ ဘာမှမဖြစ်ဘူး နင်ထင်လို့ပါ..
ငါသိပါတယ်..နင်တစ်ခုခုဖြစ်နေတယ်..ပြောရင်က မိလင်းကျွန်တော်ပါးကိုနမ်းလိုက်တယ်..
ရွှတ်..နင်ငါ့ကိုအထင်သေးလား ထူး..ငါလေနင့်ကိုချစ်တယ် ငယ်ငယ်ထဲကသံယောဇဉ်အရှိဆုံးက နင်ပဲ ငါ့ဘဝမှာ ရင်နှီးခဲ့ဆုံ ယောကျာင်္းလေးဟာလဲ နင်တစ်ယောက်တည်းပဲ ထူးရယ်..
လငး် ရဲ့ စကားကိုကြားတော့ ကျွန်တော်ရင်ထဲ အောင့်သွားတယ်... ကျွန်တော်လဲ အရင်ကသူ့ကိုချစ်တယ်လိုထင်ခဲ့မိတယ်.. ဒါပေမယ် နွေနဲ့တွေ့တော့မှ ကျွန်တော်သူ့ကို သံယောဇဉ်တွယ်တာ ချစ်တာမဟုတ်မှန်းသေချာသိလိုက်တယ်..
လင်းရဲ့ ပါးလေးကို နမ်းရင် ပြန်ဖက်ထားမိလိုက်တယ်..
လင်းက ကျွန်တော်ရင်ခွင်ထဲကနေ မော့ကြည့်တဲ့အချိန်မှာ နှုတ်ခမ်းလေက ဟတော့မလို မဟတော့ဘူးလိုနဲ့ နှင်းဆီဖူးရောင်လေးကို ကျွန်တော်ကြည့်ရင် စိတ်မထိန်းနိုင်စွာပဲ အနမ်းတစ်ခုချွေယူလိုက်တယ်... ကျွန်တော်နှုတ်ခမ်းတွေကြားထဲကို လင်းရဲ့အပေါ်နှုတ်ခမ်းပါးလေးထည့်ရင်းက လင်းရဲ့ ကျောပြင်ကိုပွတ်ပေးနေမိတယ်..
ထူးလုပ်သမျှကို ငြင်းဆန်ချင်းမပြုနိုင်သူက လင်းတစ်ယောက်ပါ..
ထူးရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကြားထဲကိုရောက်နေတဲ့ လင်းနှုတ်ခမ်းလေးက ထူးရဲ့တက်ကြွတဲ့ရမက်စိတ်ကြောင့် နာကျင်လို့ ဟလိုက်တဲ့အချိန်မှာပဲ ထူးရဲ့လျှာလေးက နှုတ်ခမ်းကြားထဲကနေပါစပ်ထဲရောက်လာပြီး လင်းရဲ့လျှာလေးကို လာတိုဆော့ကစားနေတယ်..
အင်းး အွန်း..အင့်..
လင်းရဲ့စိတ်တွေ ကောင်ကင်မှာဝဲပျံသလို ပြန့်လွင့်နေတဲ့အချိန်မှာ လက်တစ်ဖက်က လင်းရဲ့ ညာဘက်နို့ကိုလာပွတ်နေတယ်..
ဘယ်လိုမှ လွန်ဆန်ခြငး်မတက်နိုင်တဲ့ အချစ်ရဲ့ တက်ကြွတဲ့ရင်ခုန်သံတွေဟာ ဒီအချိန်မှာ အတားဆီးမရှိ ယိုစီးနေတယ်..
ထူးလုပ်ပေးသမျှကို မျက်လုံးလေးမှေးပြီခံစားရင်းက လင်းရဲ့ဖွားဖက်တော်လေးမှာ.. အရည်လေးတွေစို့လာခဲ့ပါပြီး..
ပါးစပ်မှလဲ တိုးညှင်းသော စိတ်ခေါ်သံတစ်ချို့ဖြင့် ထူးရဲ့အချစ်စိတ်တို့ကို နိုးလိုက်မိတယ်..
အငး်..အင့် အာ..
အင်းးးးးးးအင်းး
လငး်အကျီးချွတ်ကွာ..
ဟာ ရှက်စရာကြီး..ပြောမယ်သာပြောတာပါ လင်ရဲ့အကျီကကြယ်သီးတွေပြုတ်နေပါပြီး... နို့လေးကိုနယ်ရင်းက ထူးဖြုတ်တာကို သိတာပေါ့..
မရှက်ပါနဲ့ကွာ လင်းနဲ့ထူးက လင်မယားဖြစ်ခဲ့ပြီးပြီပဲ..
ပြောလဲပြော လင်းရဲ့အကျီင်္ကိုချွတ်ပြီး ဘရာဇီယာကိုပါ ချွတ်ဖို့ကြိုးစားမိလိုက်တော့ ဘယ်နေရာကချွတ်ရမှန်းမသိ
အောက်ကကျွန်တော်ဖွားဖက်တော်ကလဲ လင်းရဲ့ထမိန်ခံထားလို့ပေါ့ မခံရင်ထားရင် ..အိမ်ကွင်းမှာ တစ်ဂိုးအသာရနေပြီး..
ကျွန်တော်အခက်ခဲကိုလင်းကပဲဖြေရှင်းပေးလိုက်တယ်.. နောက်ကျောက ကလစ်တွေကို သူ့ဟာသူဖြုတ်ချလိုက်တယ်..
လင်းရဲ့ လှပတဲ့ နို့နှစ်လုံးဟာ အတားဆီးမရှိ ပေါ်ထွက်လာတယ်.. ဟိုတစ်ညက အမှောင်ထဲမှာဆိုတော့ မသိသာဘူး
အခုမှ သေချာကြည့်တော့ လင်းရဲ့နို့သီးလေးတွေရဲပြီး အထဲကိုချိုက်ဝင်နေတယ်...
လငး်ရဲ့နို့တစ်လုံကို လျှာဖျားလေးနဲ့တိုကစားရင်းက ကျွန်တော်အကျင်္ီကိုချွတ်လိုက်တယ်..
ပြီးတော့ ကျွန်တော်လုံချည်ကိုချွတ်ရင်က လင်းရဲ့ထမိန်ကိုပါ တစ်ခါတည်းချွတ်ချလိုက်တယ်..
အို.. ထူးကလဲ အရမ်းပဲ...
ကျွန်တော်အိမ်မှာနေရင်း အောက်ခံဘောင်းဘီမဝတ်တက်တော့ ကျွန်တော်ရဲ့ငပဲက ငေါထွက်လာတယ်..
လင်းရဲ့အောက်ခံဘောင်ဘီကြားထဲကို လက်ထဲရင်း အစေ့လေးကိုပွတ်ပေးနေတော့
အင်းးအင်...အားးအာ
အီး ရွှီးးအင်းး
လင်းရဲ့အသံတွေမီးဖိုခန်းထဲမှာ ပျံလွင့်လာတယ်..
အသံထွက်နေတဲ့လင်းရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေတွေကို စုပ်ရငး်က လင်းရဲ့ပိပိထဲကို လက်တစ်ချောင်းစမ်းသွင်းကြည့်တော့
အာ..နာတယ် ထူးဖြည်းဖြည်းလုပ်..
ကျွန်တောခေါင်းညိတ်ပြရင် လက်ကိုနဲနဲလေးပြန်ထုတ်လိုက်ပြန်သွင်းလိုက် ၁၀ ခါလောက်လုပ်ပေးပြီး နဲနဲတိုးထည့်ကြည့်တော့
အားးအာ..အာ
လင်းမျက်လုံးလေးတွေစင်းပြီး ကာမအရသာကိုခံစားနေတယ်.. ကျွန်တော်ငပဲကလဲ ထိပ်ပိုင်းမှာ စိုထိုင်းထိုင်းအရည်တစ်ချို့ထွက်နေပြီး
လင်းဘောင်းဘီးချွတ်လိုက်
ကျွန်တော်ပြောတော့ လင်းကခေါင်းညိတ်ပြီး ဘောင်ဘီကိုချွတ်တယ်..
လင်းရဲ့အဖုတ်လေးက လှတယ်နော်..
ဟာ..ဘာတွေပြောနေတာလဲ ..
တကယ်ပြောတာ...
လငး်ငါ့ဟာကိုကိုင်ကြည့်ပါလာ
အားးးမကိုင်ချင်ပါဘူး ..
ပြောမယ်သာပြောလိုက်ရတာပါ လင်းထူးရဲ့ဟာကြီးကိုကိုင်ကြည့်ချင်တယ်..
ကိုင်ကြည့်ပါဟာ နင်ကလဲငါတောင် နင်အဖုတ်ကိုကိုင်သေးတာပဲ
ပြောလဲပြော ထူးက လင်းရဲ့လက်ကိုဆွဲပြီး သူ့လီးကို လင်းလက်ထဲ ထည့်ပေးလိုက်တယ်
နညး်တာကြီးမဟုတ်ဘူး အကြီးကြီးပဲ နင့်ဟာကြီးက
နင်ကြိုက်လား..
သွား ဘာတွေလာမေးနေတာလဲ..
မြန်မြန်လုပ်တော့ ငါလာတာကြာနေပြီး အိမ်ကလိုက်လာအုံးမယ်..
ငါကလုပ်ချင်တာကြာပြီးဟ
နင်စိတ်ပါမှကောင်းတာလေ နင့်ကိုစိတ်ပါအောင်လုပ်ပေးနေတာ
ဘာစိတ်ပါတာလဲမသိဘူးသွားး.လင်းမသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီးပြောလိုက်တာကိုသိတော့ ထူးက
နင်ခံချင်လာအောင်ကိုပြောဟဲ့ သိပြီးလားး
ဟာ..ထူးတော်ပြီးကွာ ..
ဘယ်လိုလဲခံချင်ပြီးလား
မသိဘူး
မသိရင် မလုပ်သေးဘူး ခံချင်အောင်လုပ်အုံးမယ်
ထူးနင်နော်. နင်မသိဘူးလား ခံချင်လို့ငါ့ဟာ မှာအရည်တွေရွှဲနေတာ နင်မသိဘူး လား ကဲရပြီးလား
ဟားဟားဟား
ငါသိပါတယ်ဟာ နင့်ကိုစတာပါ..
ပြောရငး်နဲ့လင်းရဲ့နိုလေးတွေကိုဖွဖွလေးချေပေးရင်း လင်းပေါင်တစ်ခေါင်းကို မတင်လိုက်တော့
ဟာ ဘာလုပ်တာလဲ လဲသွားအုံးမယ်
မလဲပါဘူးဟာ ငါလုပ်သလိုသာနေ
လင်းရဲ့ပေါင်ကိုမတင်ပြီး ပေါင်အောက်ကနေ လင်းရဲ့ခါးကိုလှန်းဖက်ပြီး ကျွန်တော်ရဲ့ လီးကို လင်းရဲ့အဖုတ်ရှေ့တေ့ပြီး အဖျားလေးထိဝင်အောင် ဖိသွင်းလိုက်တယ်..
အာ..လင်းရဲ့အာမေနိတ်အသံတစ်ခုထွက်လာတယ်
နာလို့လား လင်း..
အငး်နာတယ်ထူးရယ်
ဖြည်းဖြည်းလုပ်နော်..
ဟုတ်ပါတယ်..လင်းပြောသလိုပဲ လင်းရဲ့အဖုတ်လေးက အပျိုစစ်စစ်လေးကိုကင်ရတာဆိုတော့ အကြပ်တည်းတော့ရှိတာပေါ့.. ဟိုတစ်ညကဆို မှောင်လို့သာ မသိတာနှစ်ယောက်သားသွေးများက မြင်မကောင်းအောင်ပေးခဲ့ကြတယ်...
အင်းပါလင်းရယ်.. ကျွန်တော်ပြောပြောဆိုဆို လင်းအဖုတ်မှရွှဲထွက်နေသော အရည်တစ်ချို့ကို လက်နဲ့ယူလိုက်ပြီး
ကျွန်တော်ရဲ့ လီးကိုသုတ်လိုက်တော့ နည်းနည်းချောတောတောလေးဖြစ်သွားတယ်..
လင်းကတော့ ဖီလ်းတက်နေဆဲပဲ.. ကျွန်တော်ရဲ့လက်မောင်းတွေကို ညစ်ထားရင် နောက်ထက်လာမယ် ကျွန်တော်ဟာလေးကိုတောင်းတနေဆဲပေါ့
ကျွန်တော် နောက်တစ်ကြိမ် လငး်ရဲ့အဖုတ်နားကို တေ့ပြီးဖြေးဖြေးချင်း ထည့်ရင်းက နဲနဲလေးအားနဲ့တစ်ဝက်လောက်ထိ စောင့်သွငး်လိုက်တယ်
အင့်..
“အ.အာ.”လင်းရဲ့ပါစပ်မှ နာကျင်သံလား ဖီလ်းတက်သံလားတော့မသိဘူး ကျွန်တော်အရမ်းစိတ်တွေ တက်ကြွနေတော့ သူ့ကို ဂရုမစိုက်အားတော့ဘူး ကျွန်တော် မှန်မှန်လေးတစ်ဝက်လောက်ကိ ုထုတ်သွင်းလုပ်ရင်းကပဲ လင်းရဲ့ နို့သီးတွေကို ပွတ်ပေးနေမိတယ်
အား..အာ.ရွှီးး အင့်..
အင့် အ.အ.
လငး်ရဲ့အသံတစ်ချို့နဲ့ ကျွန်တော်အသံတစ်ချို့ဟာ မီဖိုထဲမှာတိုးတိတ်စွားထွက်နေတယ်.. ပတ်ဝန်ကျင်ကိုမေ့နေတဲ့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့နတ်ပြည်လေးမှာတော့ အလွန်ပျော်နေကြတယ်..
အား..အင့် ..လင်းဖီလ်းအရမ်းတက်နေပြီး ကျွန်တော်ရဲ့ ကျောကုန်ကိုလှမ်းဖက်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ အောက်ကနေ သူ့ဟာကိုရှေ့တိုးပေးသလိုဖြစ်ပြီးကျွန်တော်စောင့်လိုက်တဲ့ အချိန်နဲ့ကွက်တိဖြစ်သွားတော့ ကျွန်တော်လီးတစ်ဆုံးဝင်သွားတယ်..အင့်..အ
အား အာ.အ.ရွှီး..အာ အင့် အင့် အင့်
ကျွန်တော်ရဲ့စောင့်ချက်တိုင်းကိုအလိုက်သင့်ပြန်ကော့ပေးနေတဲ့ လင်းရဲ့အပေးကောင်းမှုတွေကြောင့်ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ခရီးတစ်ခုရဲ့ ပန်တိုင်းကိုလျှင်မြန်စွာရောက်ခဲ့ပါတယ်.. အား..အာ
ထူးရယ်..အင့် ကောငး်တယ်ကွာ.. လင်းပြီးတော့မယ် ထူးရယ်..
ခဏလေး လင်းကိုယ်လဲပြီးတော့မယ်..လင်းပြီးတော့မယ်ဆိုတော့ ကျွန်တော်လဲ မြန်မြန်လေး
အချက် ၂၀ လောက် စောင့်ချက်ပြင်းပြင်းနဲ့ လငး်ရဲ့ကော့ပေးချိန်မှာစောင့်မိတယ်
အာ..အာ .အ ..အ
အင့် အား ရွှီး အီး..အင့်
ဟော.ဟော..ရှုး...
လင်းရဲ့ အသက်ရှုသံတွေပြင်လာတာနဲ့အမျှ
စိတ်တွေဟာ အရာရာကို အမှောင်လိုဖြစ်ခဲ့ပြီး ကျွန်တော်ရဲ့ ရှိသမျှအားအင်တွေကို
လင်းထဲကို ထည့်ပေးလိုက်ရင် လင်းရဲ့တငး်ကြပ်စွာဖက်တွယ်ထားတဲ့ကြားက နို့သီးလေးတွေကိုတော့ ပွတ်ကစားပေးနေမိတယ်..
လင်း.. ကောင်းလားဟင်.
အင်းးး ထူးကော
ကောင်းတယ်..လငး် ဆေးသောက်နော်..
အငး်ပါ ဟိုနေ့က မိအေးကို သွားဝယ်ခိုင်းထားတယ် မမ မြအတွက်လို့..ပြောပြီး
အိုကေ..ထူးရယ် ငါ့ကိုမထားခဲ့နဲ့နော်..ငါရူးလိမ့်မယ်သိလား..
မထားခဲ့ပါဘူးဟာ မိလင်းကလဲစိတ်ချ ပြောမယ်သာ ပြောလိုက်တာပါ..အဲဒီအချိန်မှာ နွေရဲ့မျက်နှာလေးကို ကျွန်တော်သတိရလိုက်မိတယ်
ထူးဒါဆိုငါပြန်တော့မယ် တော်ကြာ ကြာနေလို့စိတ်ပူနေလိမ့်မယ်..
အော်..အေး.နှုတ်ဆက်အနမ်းလေး ချစ်သူဇနီးလေအတွက်ပေးလိုက်မိတယ်..
ဒီနေ့နွေကိုသတိရတာနဲ့ နွေတို့နေရာလေးကို ရောက်ခဲ့တယ်..
တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်ပဲ နွေအပြင်သွားခါနီးနဲ့တွေ့တယ်
“နွေဘယ်သွားမလို့လဲ”
မြို့ထဲသွားဖို့ရှိလို့ ကျော်ကြီးကော မပါဘူးလား
ဟင်းအငး် နွေကိုသတိရတာနဲ့ တစ်ယောက်တည်းထွက်လာခဲ့တာ..
“နွေက မြို့ထဲသွားမလို့”
အဖော်မပါဘူးလား ဒါဆိုကျွန်တော်လိုက်ပို့မယ်လေ..
“လိုက်ပို့မယ်ဆိုရင်တော့ကောင်းတာပေါ့..မငး်အားလို့လား”
ရတယ် အားတယ် ကျွန်တော်လိုက်ပို့ပေးမယ်
ဒီနေကမှ ဆိုင်ကယ်မယူလာဖြစ်ဘူး .. ဘာနဲ့သွားမှာ လဲ တက္ကစီနဲ့လား
ဟင်အင်းလိုင်းကားနဲ့ပဲသွားမယ်..
ဒါလဲကောင်းတာပဲ ..
နွေနဲ့ကျွန်တော် ကားမှတ်တိုင်းကို စကားတပြောပြောနဲ့လျှောက်လာရင် ကားမှတ်တိုင်ရောက်မှန်းမသိရောက်ခဲ့တယ်..
ကျွန်တော်ဘေးနားက အမျိုးသမီးဟာ မကောင်းတာလုပ်နေတဲ့အမျိုးသမီးဆိုတဲ့ အသိကျွန်တော်ခေါင်းထဲကို နညး်နည်းမျှဝင်မလာပဲ
ပျော်ရွှင်နေမိတယ် ပြီးတော့ နွေလိုခန္ဒာကိုယ်အချိုးကျကျနဲ့ တောင့်တင်းတဲ့အမျိုးသမီးနဲ့ လမ်းတွဲလျှောက်နေရတဲ့အတွက် ဂုဏ်လဲယူမိတယ်..
ဒီလိုနဲ့ ကားလာတော့ကျွန်တော်တို့ မြို့ထဲမှာ နွေလိုအပ်တဲ့အသုံးအဆောင်တွေဝယ်တယ် ပြီးတော့ ကျွန်တော်ကို အအေးလိုက်တိုက်တယ်
မင်းအချိန်ရလား နွေသန်လျင်ဘတ်ကသူငယ်ချငး်အိမ်ကိုသွားချင်လို့...
ရပါတယ် နွေရဲ့ စောသေးတာပဲသွားလေ ..
အိုကေ ဒါဆိုသွားမယ်..
နွေရဲ့အနားမှာ ဒီလိုကပ်နေခွင့်လေး ရရင်ပဲကျေနပ်နေတဲ့ကျွန်တော်အတွက်တော့ နွေရဲ့ကိုယ်သင်းနံလေးတွေကိုရင်ခုန်မိတယ်..
တစ်ခါတစ်လေတော့ ညီအငယ်ကောင်က သူ့အစွမ်းပြချင်တယ်ထင်ပါတယ် မာန်ဖီတက်တယ်..
ကျွန်တော်တို့သန်လျင်က အပြန်မှာ အစိုးမရတဲ့ မိုးမမက ရွာချပါလေကောဗျာ..
ဟာ..မိုးကလဲကွာ ဒုက္ခပဲ မိုးတွင်းကုန်တော့မယ်ဆိုပြီးထီးမယူလာမိဘူး..
ဟုတ်တယ်နော် မိုးကလဲချက်ခြင်းရွာတာပဲ ”မိုးက တော်တော်လေးကြမ်းသည်”
ခဏလေးအတွင်းမှာပဲ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် သန်လျင်က ပြန်မယ့်ကားမလာခင် မှတ်တိုင်မှာ မိုးတွေစိုရွှဲကုန်တယ်
ဟော..ကာလာပြီးနွေ. ကားလာတာနဲ့နွေလက်ကို ဘာမှမပြောပဲဆွဲတက်ခဲ့တယ်..နွေဘာမှတော့မပြော ကျွန်တော်လဲ မိုးစိုနေတဲ့နွေကိုသနားလို့
ကားက အရှိန်လေးနဲ့ မောင်းထွက်နေတဲ့အချိန်မှာ မိုးကသဲ လေကတိုက်ဆိုတော့ နွေခဏတွင်မှာပဲ ချမ်းနေပုံရတယ် အသားတွေတစ်ဆက်ဆက်တုန်းနေတယ်.. ကျွန်တော်မှာလဲ ရုပ်ရှင်တွေထဲကလို ချွတ်ပေးစရာမပါဘူး ကျွန်တော်တောင် ရှပ်အတိုလေးနဲ့ တော်တော်ချမ်းနေပြီး...
နွေ..အရမ်းချမ်းလို့လားဟင်..
နွေဘာမှမပြောခေါငး်လေးပဲညိတ်ပြတယ်
ကျွန်တော်ဘာလုပ်ပေးရမလဲနွေ..စိတ်မဆိုးနဲ့နော် အော်လဲမအော်နဲ့ ကျွန်လူကြားထဲ အော်ခံရမှာတော့ကြောက်တယ်
ကျွန်တော်ဖက်ထားပေးမယ်..ပြောပြောဆိုဆိုကားပေါ်မှာတင်ပဲ နွေ့ကိုကျွန်တော်ဖက်ထားလိုက်တယ်
နွေတော်တော်ချမ်းရှာတယ်ထင်တယ်.. ဘာမှပြန်မပြောဘူး..ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်ရင်ခုန်သံတွေကိုတော့ သူကြားနိုင်မယ်ထင်ပါတယ်..
မကြာပါဘူး နွေကျွန်တော်ရဲ့ ရင်ငွေ့ကို တကယ်လိုအပ်လာတယ်ထင်တယ် ကျွန်တော်ရင်ဘတ်ထဲ ခေါင်းထည့်ပြီးမှီလာတယ်..
ပျော်လိုက်တာဗျာ ကျွန်တော်ပျော်တာထက်ကို ကျွန်တော်ရဲ့ ညီလေးကပိုပျော်ပုံရတယ်..သူလဲကုန်းထကြည့်သေးတယ် ဒီကောင်မိုးအေးတာတောင်
ကွေးမနေဘူး....
ထူး..နွေခေါ်သံကြားတော့မှာ သတိဝင်လာပြီး “ဘာလဲဟင်” မသိရင်ချစ်သူတွေကျနေတာပဲ
နွေမရတော့ဘူး ထူး အရမး်ချမ်းလာပြီးကားပေါ်က ဆင်မှရမယ်ထင်တယ်
ကျွန်တော်အပြင်ကိုချောင်းကြည့်လိုက်တော့
ဟုတ်ပါတယ် မိုးကလဲ မရပ်ဘူး ရွာကောင်းတုန်း မိုးနှောင်းကောင်းတယ်ထင်ပါတယ်..
ခဏလေး နွေ ရှေ့မှတ်တိုင်မှာ ကျွန်တော်အသိအိမ်တစ်အိမ်ရှိတယ် အဲဒီမှာ ဆင်နားလိုက်မယ် နော်
အငး်..မြန်မြန်ကွာနော် အရမ်းချမ်းနေလို့
နွေ့ရဲ့ဒီစကားဟာ အရမ်းတန်ဖိုးရှိတာပဲ ကျွန်တော်ပိုပြီးတင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်လိုက်တယ်
ရှေ့မှတ်တိုင်ပါတယ်အကို နောက်က စပါယာကို ကျွန်တော်ပြောရင်း
နွေရောက်တော့မယ်နော်..
ကျွန်တော်ပြောပြီး မကြာပါဘူး ကားဘရိတ်အုန်လိုက်တာကြောင့်
နွေ့ပါးလေကို ကျွန်တော်အနမ်းတစ်ခု ရလိုက်တယ်..
ဆောရီးနွေ..ကျွန်တော်ပြောပေမယ့် နွေကဘာမှပြန်မပြောဘူး
ကားပေါ်ကအရင်ဆင်းသွားတယ်..
လာနွေ ဒီလမ်းထဲမှာ သူတို့အိမ်က ကားမှတ်တိုင်နဲ့ မဝေးဘူး.........
နွေကိုခေါ်ပြီး ကျွန်တော်သူငယ်ချင်း တိုးအောင်တို့အိမ်ထဲကိုဝင်တော့ အိမ်တံခါးပိတ်ထားတယ်.
ဟာ..နွေ မရှိဘူးထင်တယ် ဒုက္ခပဲ..
ဟာကွာ..အရမး်ချမ်းပါတယ်ဆိုမှ
နွေက စိတ်ပျက်စွာဖြင့်ညည်းလိုက်တော့
ခဏလေး နွေ ဘေးအိမ်က အန်တီမြကိုမေးကြည့်အုံးမယ်
ကျွန်တော်အရင်ဒီမှာ တစ်နှစ်နေခဲ့တော့ အန်တီမြနဲ့ရင်းနှီးပြီးသားပဲ အဆင်ပြေမှာပါ..
အန်တီမြ ..အန်တီမြ.. ကျွန်တော်ဘေးအိမ်ကိုလှမ်းခေါ်တော့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ထွက်လာတယ်..
တီမြ မရှိဘူးရှင့်.. မြို့ထဲကိုသွားတယ်..
ဟာ ကံဆိုးမသွားရာ မိုးလိုက်လို့ရွာဆိုတာ ဒါပဲလားမသိဘူး
ဟုတ်လား ညီမ ..တိုးအောင်တို့ဘယ်သွားကြလဲ အကိုသူ့သူငယ်ချင်းပါ အရင်ကဒီမှာနေတာပါ
ကိုတိုးအောင်တို့က အလုပ်သွားတယ် သူ့မိန်းမက သူ့ရွာပြန်သွားတယ် ..
ဘာဖြစ်လို့လဲ....
အကိုတို့မိုးမိလာလို့ကွာ အဲဒါသူ့အဝတ်စားနဲနဲယူဝတ်မလို့..
သော့တော့ထားခဲ့တယ် ကိုတိုးအောင်က သူ့မိန်းမလာရင် ပေးလိုက်တဲ့
ဟာ..ဟုတ်လား အကို့ကိုခဏပေးပါကွာနော်..
ဟာ ဖြူမပေးရဲ့ဘူး..ကိုတိုးအောင်မှာထားတာ အကိုမှမပါတာ..
အားခက်ရချည်ရဲက ဒီကလေး
ဟေ့ ကိုထူး ..မိန်းမခိုးလာတာလား
နောက်မှအမည်ခေါ်သံကြားလို့ကြည့်တော့ အန်တီမြ
အတော်ပဲအန်တီမြရေ..ကျွန်တော်တိုးအောင်အဝတ်စားနဲနဲယူဝတ်မလို့ မိုးမိလာလို့ အဲဒါသော့ခဏလောက်
အော်အေးအေး အိမ်မှာရေနွေလာသောက်အုံးလေ
ဟုတ်ကဲ့နောက်မှလာမယ်..ခုက အရမ်းချမ်နေလို့
အေးနင့်မိန်းမတော်တော်ချမ်းနေပုံပဲ..နင်ကတော့ အရွေးတော်တယ် တော်တော်လှတယ်နော်
ကျွန်တော်ပြုံမိလိုက်တယ် ဘာမှမပြောတော့ဘူး
ဟဲ့ဖြူ သူ့တို့ကိုသော့ပေးလိုက်လေ
ဟုတ်ကဲ့ တီမြ ဆိုပြီးခဏနေတော့အောက်ဆင်းပြီးသော့လာပေးတယ်
ကျေးဇူနော် ညီမ
သော့ရတော့ နွေကိုကြည်လိုက်တာ အရမး်ကိုချမး်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးတွေ ပြာနေတယ် ..ဒါပေမယ့် ဖူးငုံနေတဲ့ နွေ့ရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေက လှနေဆဲပဲ
မိုးရေကြောင့်ဆိုးရွှဲနေတဲ့ နွေ့အကျီပါးပါးလေးကြောင့် အထဲက နွေ့အသားတွေကို မြင်နေရပြီးအတွင်းက ဘရာဇီယာ ထဲက ရှန်ထွက်နေတဲ့ နွေ့ရဲ့ဖြူလုံးလုံးနဲ့ နို့တွေကိုပါတွေ့နေရတယ်.. လုံချည်ကလဲ မိုးကြောင့်အသားနဲ့ကပ်နေတော့ ဖြောင့်စင်းပြီးတောင့်တင်းတဲ့ နေ့ရဲ့ကိုယ်လုံးအလှဟာ ပန်ချီကားတစ်ချက် ဆွဲထားသလိုပဲ..
အိမ်ထဲရောက်တော့..ဒီကောင်တွေအခန်းထဲမှာပဲသွားလဲတော့မယ်..လာနွေ
ကျွန်တော်စကားကြောင့်နွေမျက်လုံးလေး ၀ိုငး်စွားနဲ့ ကျွန်တော်ကိုကြည့်တယ်
အော်..ကျွန်တော်ပြောတာအဲဒီလိုမဟုတ်ပါဘူးနွေ..အခန်းထဲကိုလိုက်ပြီး အဝတ်စားဝင်ရွေးပေးမလို့ပါ ပြီးမှ နွေလဲလေ ကျွန်တော်ပြန်ထွက်မယ်.
လာလိုက်ခဲ့.. ကျွန်တော်ရှေ့ကြဝင်သွားတော့ နွေနောက်ကလိုက်လာရင်း
မငး်လဲအဝတ်စားလဲအုံး မငး်လဲတုန်းနေတယ်..
ဟုတ်ပါတယ် ကျွန်တော်လဲအရမ်းချမ်းနေတယ် ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်ချစ်သောနွေရဲ့ရှေ့မှာတော့ အားကိုးစေချင်တဲ့ ယောကျာင်္းတစ်ယောက်ရဲ့ မာန်တစ်ချို့နဲ့ပေါ့..
ရပါတယ် ..ရော့..ဒါလေးဝတ်ထားလိုက် တန်းပေါ်မှတွေ့သော တိုးအောင်မိန်းမ အကျီးတစ်ထည်ပေးလိုက်ပေမယ့် ဆိုးတာက လုံချည်မတွေ့ခြင်းပါ.. ခဏလေ လုံချည်ရှားအုံးမယ်..နော်..
အငး်..ကျွန်တော်လုံချည်ရှာနေတုန်း နွေးက အကျီကိုလဲလိုက်တယ်.. ကျွန်တောမျက်စီက ရှာတဲ့လုံချည်ကိုမတွေ့ စိုရွှဲနေတဲ့ နွေးရဲ့လုံချည်အပေါ်ကိုတက်သွားတာကိုပဲသတိထားမိတယ်...
ဟင်.. လုံချည်မတွေ့သေးဘူးလေ.. နေပါစေတော့ နွေဘာသာရှာတော့မယ် မငး်အဝတ်စားလဲလိုက်တော့.. ပြောလဲပြောတန်းပေါ်ကပုဆိုးတစ်ကွင်းနဲ့အကျီကိုနွေကယူပေးတယ်....ကျွန်တော်အဝတ်စားလဲရင်နဲ့ နွေကိုကြည့်ရင်း ရင်တွေခုန်လားတယ်..နွေ..တိုးတိုးလေးခေါ်လိုက်တော့
ဟင်..ဘာလဲ..စူးရှတဲ့နွေးရဲ့မျက်လုံတွေအောက်မှာ ကျွန်တော်ကျရှုံးသွားပြီး ချမ်းသေးလားဟင်..
အငး်ချမ်းတော့ချမ်းတယ် နည်းနညး်သက်သာပါတယ် ဒီထဲမှာက အပြင်မှာလေတိုက်တော့ပိုအေးတယ်..
ကျွန်တော်ကားပေါ်မှာလို့ဖက်ထားပေးရအုံးမလား.. ကျွန်တော်ရယ်ကျဲကျဲနဲ့ပြောတော့
ဟွန်းးးးးးးး နွေက တစ်ကယ်ချမ်းလို့အဖက်ခံတာပါနော်..ဒီတိုင်းဆို နာပြီးမှတ်
ဟားဟ ားဟား..နွေကလဲကွာ ကျွန်တော်ကစေတနာနဲ့ပါ...
သိပါတယ် ဒါကြောင့်လဲနွေက အဖက်ခံတာပေါ့
နွေးဒီကိုစမ်းကြည့်စမ်း..ပြောလဲပြောကျွန်တော်ရင်ဘတ်ပေါ်ကို နွေးလက်ကိုတင်လိုက်တော့
ဘာဖြစ်လိုလဲ ဟင်..နွေကဘာမှမသိစွာနဲ့မေးတော့
ကျွန်တော်အခုထိရင်ခုန်သံတွေမရက်သေးဘူးနွေရယ်
ကျွန်တော် နွေးကိုရင်ခွင်ထဲဆွဲထည့်ပြီး နွေးပါးလေးတွေကိုနမ်းလိုက်တယ်
အို..ဘယ်လိုလုပ်တာမငး် နွေအငိုက်မိသွားကာ ကျွန်တော်ရင်ဘတ်ထဲကိုဟန်ချက်မဲ့စွာနဲ့ ခိုခွင်သွားတယ်
ချစ်တယ်နွေးရယ်.. ကျွန်တော်နွေးကိုအရမ်းချစ်တယ်..
ပါးစပ်ကလဲပော နွေးရဲ့မျက်နှာပြင်တစ်ခုလုံးကိုလဲ အနမ်းပန်တွေချွေလိုက်တယ်..
နွေက ရုန်းကန်ခြငး်တော့ မလုပ်ဘူး ဒါဆိုအိုကေလောက်တယ်..ဆိုတာကျွန်တော်လဲ သိတာပေါ့
နွေဘာလို့ ကျွန်တော်ကိုမချစ်တာလဲဟင်..
ဟင်အငး်ကွာ ဒီမေးခွန်းကိုမမေးနဲ့ နွေမဖြေချင်ဘူး
နွေးရယ်..အရမ်းချစ်တယ်ကွာ ..
ကျွန်တော်နွေရဲ့ဖူးငုံနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းသားလေကို ကျွန်တော်ဖမ်းစုပ်လုက်ပြီး နွေးပါစပ်ထဲကို လျှာလေးထိုးထည့်ရင် ဆော့ကစားလိုက်တယ် ..
အွန်းး အူး.အင့်း
နွေးရဲ့အသံလေးတစ်ချို့ကြောင့် ကျွန်တော်ရဲ့စိတ်တွေ တားဆီးမရဖြစ်ခဲ့တယ်..
လက်တွေက ကျွမ်းကျင်စွာနဲ့ နွေးရဲ့ ရင်ဘတ်က နို့တွေကို ပတ်သတ်ပြီး နဲနဲမနာအောင်အပေါ်ကဖိပေးလိုက်တယ်
အားးနာတယ် ထူး..
နွေက မဟုတ်တာလုပ်စားပေမယ့် နွေနို့တွေကိုဘယ်သူမှပေးကိုင်တာမဟုတ်ဘူးထူးရဲ့
နွေပြောတာဖြစ်နိုင်ပါတယ် နွေရဲ့နို့တွေက ပျော့မနေပဲ မာမာတင်းတင်းလေး ရှိနေဆဲပဲ
ကျွန်တော်ရဲ့လက်တွေက အပြင်ကနေအားမရတော့ဘူး အကျီထဲကိုလက်ထည့်ပြီး ပွတ်ချေပေးလိုက်တယ်
အားး အင့် အီးး နွေးရဲ့ဖီလ်းတက်တဲ့အသံလေးတွေ ထွက်လာတော့..ကျွန်တော်နောက်တစ်ဆင့်အကျီကိုလှန်တင်ပြီး နွေးရဲ့ နို့သီးလေးကို လျှာလေးနဲ့ တို့ထိကစားပြီး နို့သီခေါငး်လေးတွေကို မနာအောင် ဖွဖွလေးကိုက်ပေးလိုက်တယ်
အားး ထူးရယ်..အငး်..အာ..အ
နွေရင်ထဲက ရမက်သံတွေကြားလေလေ ကျွန်တော်ညီတော်မောင်က မနေနိုင်လေပဲ...ကျွန်တော်နွေရဲ့ စိုနေတဲ့လုံချည်ကိုချွတ်ချလိုက်တော့..
အိုးထူးကလဲ ဘာလုပ်မလို့လဲ..
နွေကလဲကွာ ဒီအဆင့်ထိရောက်တော့မှာ မောင်ဘာလုပ်မှာလဲမေးနေရသေးလား
အချိန်ရတုနး် မောင်လို့ပြောမိလိုက်တယ်
အံမယ် မောင်တဲ့ သူ့ကိုဘယ်သူကခေါ်လို့လဲ ရှက်လဲမရှက်ဘူး
ဘာလို့ရှက်ရမှာလဲ နွေကိုစချစ်မိတည်းက မောင်လို့ခေါ်ခိုင်းမလို့
စကားတွေဆက်ပြောနေရင် နွေဖီလ်းပြောက်သွားမှာ ကြောက်တာနဲ့
နွေးအဖုတ်လေးကို လက်နဲ့အုပ်ပြီး ဘေးက ပေါင်လေးတွေကိုပွတ်ပေးလိုက်တယ်
အားး အီးး ထူးရယ် နွေးတစ်ချက်ချစ်ကော့ကော့လာတာကိုသတိထားမိတယ်..
ကျွန်တော်စိတ်တွေ မရတော့ဘူးနွေးရယ် ခွင့်လွှတ်နော်..ပြောလဲပြော ကျွန်တော်ပုဆိုးကိုချွတ်ပြီး နွေ့အဖုတ်လေးထဲကို ထည့်ဖိုပြင်လိုက်တော့..
မလုပ်နဲ့.. သွား.. နွေဆောင့်တွန်ထုတ်လိုက်တယ်..
ဟာ..ဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ နွေ ကျွန်တော်ရှက်လဲရှက်ဒေါသလဲထွက်သွားတယ်
ဆောရီးကွာ.. မောင်ရယ် နွေကိုတစ်ကယ်ချစ်ရင် မလုပ်နဲ့နော်..
ဒါက မောင့်ကိုချစ်လို့ပါ..
မောင်တစ်ကယ် ဆန္ဒပြငး်ပြနေရင် နွေ မောင့်ဟာလေးကို စုပ်ပေးမယ်နော်..
နွေအဖုတ်ထဲကိုတော့ မထည့်ပါနဲ့မောင်ရယ်..
နွေဘာဖြစ်လို့လဲကွာ မောင်နားမလည်ဘူး
နွေသူများတွေနဲ့တော့..
တော်တော့ .. မပြောနဲ့ ငိုသံပါကြီးနဲ့ နွေပြောတော့ ကျွန်တော်တောင်လန့်သွားတယ်
နွေဘာလို့ငိုတာလဲ မပြောနဲ့တော့ကွာ တော်ပြီး..
နွေ့ရဲ့ ငိုသံနဲ့ အော်သံတွေကြောင် ကျွန်တော်လန့်သွားပြီ ဖီးလ်းတွေပါ ပျောက်သွားတယ်
နွေ ဘာ ဖြစ်လဲ မောင့်ကို ပြောပြလေ ...မောင်အခွင့်ရေးယူတာ မဟုတ်ပါဘူး နွေရယ်.. မောင့်စိတ်ကိုမထိန်းနိုင်တော့လို့ပါ..
နွေမောင်တောင်းပန်ပါတယ်ကွာ.....
မဟုတ်ဘူး မဟုတ်ဘူး နွေမောင့်ကို အဲဒီလိုဖြစ်လို့မဟုတ်ပါဘူးမောင်ရယ်
နွေလေ နွေရဲ့ ဒီမသန့်ရှငး်တဲ့ မကောင်းတဲ့မိန်းမတစ်ယောက်ဘဝနဲ့ မောင့်ရဲ့အချစ်ကို မခံယူရဲတာပါ..
ပြီးတော့ နွေလေ မောင့်ကိုအရမ်းချစ်တယ်..မောင့်အနားမှာရှိနေရင်ပျော်တယ် မောင့်ရဲ့ဆန္ဒတွေကိုလဲ ဖြည့်ဆီးပေးခြင်ပါတယ်
ဒါပေမယ့် နွေချစ်တဲ့သူကို နွေ့ရဲ့ဘဝကို ဦးဦးဖျားဖျားပေးရမှာ ခုတော့ နွေ.. နွေ မောင့်ကိုမပေးနိုင်ခဲ့ဘူးမောင်ရယ် နွေပြောရငး်နဲ့ မောင့်ရဲ့ရင်ခွင်ထဲ ရှိုက်ငိုရင် မှေးဆက်လိုက်တယ်..
နွေ..ရယ် မောင်နွေကိုချစ်တာ ဒါတွေနဲ့မဆိုင်ပါဘူး နွေမောင့်ကိုတစ်ကယ်ချစ်တယ်ဆိုရင်ပဲ မောင်ပျော်ပါပြီ.. ရတယ်နွေဘယ်လိုဘဝပဲရောက်ရောက် ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် နွေချစ်တယ်ဆိုရင်မောင်ပျော်ပြီ သိလားနွေ.. နွေရဲ့ နံဖူးလေးကို အနမ်းတစ်ခုပေးရင်း တိတ်တော့နော်နွေ
နွေခေါင်းလေငြိတ်ပြီ မောင့်ရဲကိုမော့ကြည့်ရင်းက မောင်ခုနက နွေ့ကိုစိတ်ဆိုးသွားလားဟင်
မဆိုးပါဘူးနွေရယ်..ဒါပေမယ် စိတ်ကအရမ်းလွတ်နေတဲ့အချိန်ဆိုတော့ နဲနဲတော့ အောင့်တာပေါ့
ခစ် ခစ် .. နွေရယ်ရင်က ခုကော မောင့်စိတ်တွေပြေသွားပြီလား
မပြေသေးဘူး နည်းနည်းတော့ကျန်သေးတယ်
အိုကေ .. ဒါဆိုနွေ့ဘဝရဲ့ပထမဦးဆုံးချစ်သူကို နွေတစ်ခါမှမလုပ်ဘူးတဲ့အလုပ်လုပ်ပေးမယ်နော်
မောင့်ကို နွေစုပ်ပေးမယ်.. ဘယ်လိုလဲ
အငး်ကောင်းသားပဲ နွေ .. ဒါပြီရင်တော့ ဒီအတိုင်းမရတော့ဘူးနော်နွေ..
ဘာကိုလဲ မောင်ရဲ ့ ရှေ့ဆက်တက်မှာလေ ဟဲ ဟဲ နွေသိပါတယ်
သိဘူးကွာ..သိဘူး ပြောရင် မောင့်ရင်ဘတ်ကိုမနာအောင်ထုရင်းက မောင့်နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းစုပ်လိုက်တယ်
စိုးမိုးလာတဲ့နွေ့နှုတ်ခမ်းတွေကို မောင့်ရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေက မခံခြင်စိတ်အပြည့်နဲ့ ပြန်လည်စိုးမိုးလို့ နှစ်ယောက်သား လျှာဖျားလေးများ အထဲမှာကျီဇယ်နေတယ်... နွေ့ရဲ့လက်တွေက မောင့်ရဲ့ ပုဆိုးအပေါ်ကနေ မောင့်ရဲ့ လီကို ပွတ်သတ်ရင် တစ်ခါတစ် ရှေ့တိုးလိုက်နောက်ဆုတ်လိုက်နဲ့ ဂွင်းတိုက်သလိုလုပ်ပေးတယ်..
မောင်က နွေရဲ့ ဖင်(တင်သား)တွေကို လက်နဲ့ပွတ်ရင်းတစ်ခါတစ်လေ နဲနဲလေးညစ်လိုက်သေးတယ်
မကောင်းတာလုပ်စားပေမယ့် နွေ့ရဲ့ တင်သားတွေက ကျစ်နေတုန်းပဲ..
နွေ့ရက်လက်တွေက မောင့်ပုဆိုးကို ဖျည်းလိုက်ရင်း မောင့်လီအပေါ်ကို ပိုင်းစိုးစွာ လီးထိပ်လေးကို လက်မလေးနဲ့ ပွတ်ပေးရင်း
တစ်ခါတစ်လေ လက်ဝါးအလယ်မှာ လီကိုထောက်ပြီး ညီမငါးဖော်က လီးတက်ပေါ်စုလို့ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ပေးတယ်
မောင့်ရဲ့လီးတွေကိုကိုင်နေရင် နွေတစ်ယောက် ရင်ထဲမှာ ဆာလောင်တောင်းတာပြီး နွေ့ရဲ့ အဖုထ်ထဲမှ အရည်များထွက်လာပြီး ယားသလိုလို တစ်ခုခုပဲထိုးထည့်လိုက်ရတော့မလို ခံဒနာမျိုးကိုခံစားရတယ် ဒီလိုခံစားရလေ လေ မောင့်ရဲ့ လီကို ဂွင်းတိုက်ပေးတာ မြန်လေလေ မောင်တစ်ယောက် နွေ့ရဲ့ပြုစုမှုအောက်မှာ အီးး းအား အီးး .. နည်းနည်းလေးမြန် မြန်လုပ်လိုက်နွေကောင်တယ်..
မောင်ကကောင်တယ်လို့ပြောလေ နွေပျော်လေပဲကိုယ်ချစ်တဲ့သူအတွက်ပဲလေ.. ဒီထက်ကောင်းအောင်မောင့်ကိုနွေလုပ်ပေးအုံးမယ်နော်..လိုပြောရင် နွေမောင့်ရဲ့ လီကိုမျက်နှာနားမှာကပ်ပြီး လီထပ်လေးကို နွေ့ရဲ့ ဖူးငုံတဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့တစ်ချက်နမ်းလိုက်ရင်း လျှာနဲ့ လီထိပ်ပိုင်းကို ပတ်ကစားနေလိုက်တယ်..အားးး အာာ..ကောင်တယ်နွေရယ် အားး
မောင့်လီးကို အရင်းနားကကိုင်ပြီး ဘေးနားက နေ မောင်လီတစ်လျှောက်အစအဆုံး လျှက်ပေးနေတယ်.. မောင့်လီက ကြီးတယ်လိုပြောရမယ်ထင်တယ် နွေလဲ ယောက်ကျာင်္းပေါင်းများစွားကို ခံခဲ့ဘူးပါတယ် ဒါပေမယ့် မောင့်လီလောက်တော့ မကြီးဘူးထင်တယ်
အခုမှ လီကိုသေသေချာချာ အနီးကပ်ကြည့်တာလဲပါမယ်ထင်ပါတယ်.... နွေရဲ့ ပါးစပ်ထဲကို မောင့်ရဲ့လီးတစ်ချောင်းလုံးက အစကနေ ငုံလိုက်တာ နောက်မှာ လက်တစ်စုပ်စာကျော်ကျော် ကျန်နေသေးတယ် တော်တော်ရှည်တဲ့လီပဲ... နွေ့ရဲ့အဖုတ်လေးက ဒီလီးကိုတောင်တစွာနဲ့
အောက်မှာငိုနေတယ်ထင်တယ် မျက်ရည်တွေရွှွဲလို့ပေါ့.. အင့်.. နွေလန့်သွာတယ် မောင်နွေ့ရဲ့ပါစပ်ထဲကို သူ့လီကြီးနဲ့ စောင့်ထိုးလိုက်တာ
အားး အင့် အင့် နွေမောင်လုပ်သမျှကို အလိုက်သင့်လေးနေပေးရင်..နွေမောင်ပြီတော့မယ်ကွာ နွေ.. အာ း အာ.. မောင့်ရဲ့ ရမက်သံတွေကို နွေပျော်နေမိတယ်.. ပါးစပ်ထဲမှာ မောင့်လီးကို နှမျှောစွာထုပ်ပေးရငး်အပြင်မှာပြီးဖို့ နွေ့ လက်က ကိုင်ထားတုန်း မောင့်ရဲ့ တွန်းလဲခြငး်ကိုခံလိုက်ရတယ်... အား အွန်. ကြမ်းပေါ်ကို ကျသွားလို့ နာတာတစ်မျိုး မောင့်ရဲ့ လဲကျချိန်လေးအတွက်စောင့်ချက်က လက်ဖြောင့်တစ်ယောက်လို တိကျတဲ့ ပစ်မှတ်ကိုစိုက်ဝင်သွားတယ်..
အင့် အား အာ အား မောင်က ပြန်ထုတ်ပြီး တော့ ဖြည်းဖြည်းခြငး်အရင်းထိထိုးထည့်လိုက် ပြန်ထုတ်လိုက်လုပ်နေတော့
ကျွန်မ ယောကျာင်္းပေါင်းများစွာနဲ့ ဒီလို ဆက်ဆံခဲ့ဖူးပေမယ့် အခုလို့ တစ်ခါမှ ကွန်ဒုံးမပါပဲ ပထမဦးဆုံးခံဘူးတာ ပြီးတော့ ပိုက်ဆံရလို ခံတာမဟုတ်ပဲ
ကျွန်မချစ်သောမောင့်ကို ချစ်ရမ္မက်တွေနဲ့ ပေးဆပ်လိုက်တာဆိုတော့ ကျွန်မ အဖုတ်လေးက အရည်တွေရွဲကျလာပြီး မောင့်ရဲ့ လီကို ပြန်ထုတ်သွားရင်တောင် ရင်ထဲမှာဝမ်းနည်းသလိုခံစာရတယ်.. မောင့်ရဲ့ လီဝင်လာတဲ့အချိန်မှာတော့ ကျွန်မအဖုတ်လေးနဲ့ ရသလောက်တော့ညှစ်ထားပါသေးတယ် ဒါပေမယ့် ပြန်ထွက်သွားတာပဲ ဒီလိုထွက်လိုက်ဝင်လိုက်နဲ့ မောင့်ရဲ့ အပြုစုတွေကြောင့် ကျွန်မ ရင်တွေ တလှပ်လှပ်ဖြစ်ခဲ့ပြီး မောင့်ရဲ့ ခါးကို လှမ်းကိုင်ရင် မောင့်လီးနဲ့ ကျွန်မအဖုတ်နီးနိုင်သမျှ နီအောင်ကော့ပေးနေမိတယ် ...
အား အား အာ အား ဆောင့်ကွာ မောင်ရယ် ဆောင့် မောင်ကြိုက်သလောက်ဆောင့်ကွာ..
အား အင့် အင့် အီး ရွှီးး အင့်... အား ကောင်းတယ်ကွာ မောင်ရယ် ....
မောင့်ရဲ့ လက်တစ်ဖက်က ကျွန်မရဲ့ နို့တွေကို လာနယ်ပေးရင်က ဆောင့်ချက်တွေပျော့သွားပြီး ဖြည်းဖြည်းခြင်းအရင်းထိရောက်အောင် ကျွန်မအဖုတ်ထဲကို ထည့်လိုက် ထုတ်လို်က်နဲ့ ဒါကလဲ တစ်မျိုးလေး ဖီလ်း ပဲ .. အားးးး ကောငး်တယ် မောင်ရယ်..အားး
မောင်ပွတ်နေတဲ့ ကျွန်မနို့တွေက ဖီလ်းတစ်မျိုး ကျွန်မ အဖုတ်ထဲကိုဝင်လာတဲ့ မောင့်လီးက ဖီးတစ်မျိုးနဲ့ မရိုးနိုင်အောင် အာရုံနှစ်ခုက ကျွန်မ ရဲ့စိတ်ကို ပိုတက်ကြွစေခဲ့တယ်..
မောင်ရယ် တော်ပါတော့ကွာ မြန်မြန်ဆောင့်တော့ နွေပြီးခြင်လာပြီးမောင်...
မောင်ကျွန်မ ရဲ့စကားကြောင့် ဆောင့်ချက်တွေအရှိန်ယူပြီး ဆောင့်ထည့်လိုက်ပါတယ်..
အားးး အာ အားး အီးရွီးးးးး ကောင်းတယ် ဆောင့် ဆောင့်
မောင်ဆောင့်တဲ့အချိန်မှာ ကျွန်မ အဖုတ်လေးကိုကော့ပေးမိလိုက်တယ်...
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကျွန်မချစ်သောမောင် တစ်ယောက် နဲနဲ သက်သာမလားလို့ပြီးတော့ မောင့်လီးကိုလဲ ကျွန်မ တက်မက်လွန်းလို့ပါ
မောင်ရယ်.. ကောင်းတယ်ကွာ ..အား အားး အီးး
မောင် နွေပြီးတော့မယ် မောင် ဆောင့် ဆောင့် မြန်မြန်လေး
ဘွတ် ဘွတ် ပြွတ် ပြွတ်.. ဗျီးး ကျွန်မ အဖုတ်က အရည်တွေရွဲနေတော့ မောင့်လီဝင်လာတိုင်း အသံတွေက မရိုးနိုင်အောင်ပဲ
အား ဘွတ် ပြွတ် အား အားး
အီးးးးးးးး အားး အာ အ .. အင့်းးးးးးးးး အားးးးး
ကျွန်မရဲ့ အဖုတ်ထဲမှ အရည်တွေ ထွက်ကျလာချိန်မှာ မောင့်မျက်နှာလဲ နီရဲပြီးတော့
အင်းးးးအီး အင့်းး ကျွန်မ အဖုတ်ထဲကို အရည်တွေနဲ့လာပန်းသလိုပဲ
အားးးးးး မောင်ပြန်မထုတ်နဲ့အုံးနော်.. ခဏလေးနေပါအုံးမောင်ရယ ်နော်..
အငး်ပါ နွေရယ် မောင်လဲ မထုတ်ခြင်သေးဘူး နွေ့ရဲ့ အိုးထဲကို မောင်ခရမ်းသီးလေး နှပ်ထားခြင်လို့..
မောင်ကျွန်မအပေါ်ကို မှောက်ချလိုက်ပြီး ကျွန်မပါးတွေကို နမ်းရင်းက နွေမောင့်တို့ချစ်သူမဟုတ်တော့ဘူးနော်
လင်မယားတွေဖြစ်သွားပြီး သိလားး..
အင်း..ကျွန်မခေါင်ညိတ်လိုက်တော့ မောင်တော်တော်လေးပျော်သွားပုံရတယ်..
ဒါနဲ့ မောင်က နွေ့ကို တစ်ကယ်လက်ထက်မှာလားဟင်..
ဘာ..ဘယ်လိုနွေ.. ဘယ်လိုမေးလိုက်တာလဲကွာ
အော်.. မောင်ရယ် နွေဘဝက မိန်းမကောင်းတစ်ယောက်မှမဟုတ်တာ မကောင်းတာလုပ်စားတဲ့မိန်းမလေ
နွေမောင့်ကိုချစ်လို့ မောင်လုပ်တာကိုခံတာနော်..
ဒါဆိုနွေက မခံချင်ဘူးပေါ့ဟုတ်လား
အား ကွာ မောင်ကလဲ နွေလဲခံချင်လို့ပေါ့ ကိုယ်ချစ်သူလုပ်တာကို
နွေပြောတာက မကောင်းတာလုပ်စားလို့ အလွယ်တစ်ကူပေးတယ်မထင်နဲ့လို့
မောင့်ကိုချစ်လို့ ပြီးတော့ ကိုယ်ချစ်သူလုပ်တာလဲခံချင်လို့ပေါ့
နွေကြိုက်လားဟင်..
ဘာကိုလဲ မောင်
မောင့် ဟာကိုပေါ့ နွေရဲ့..
ဘယ်ဟာကိုလဲ မောင်ကလဲ နွေမသိဘူး ကွာ ရှက်စရာ
ဟာကွာ နွေကလဲသိရဲ့သားနဲ့ မသိချင်ယောင်ဆောင်နေတယ်
မသိဘူးကွာ ..မသိဘူး
မောင်ပြန်မယ်တော်ကြာ မောင့်သူငယ်ချငး်တွေ ပြန်လာရင် ဒုက္ခဖြစ်မယ်. ထာတော့
မောင်ကျွန်မ နဖူးလေးကိုနမး်တော့ ကျွန်မလဲ မောင့် နဖူးလေးပြန်နမ်းရင် အဝတ်စားတွေ ပြန်ဝတ်ကြတော့
မောင့်က ကျွန်မ ဘရာဇီယာလေးကို လာဝတ်ပေးနေတယ်.၏ဒီအချိန်မှာ ကျွန်မရင်တွေအပျော်ဆုံးပေါ့
ပြီးပါပြီ
