ရမ္မက်ရန်ငြိုး

ရမ္မက်ရန်ငြိုး




`ဟေး……..ကောင်းထိုက်“ဟုလှမ်းအော်လိုက်သည့်အသံကိုကြားလိုက်ရသည်။ ကောင်းထိုက်၏ဘော်ဒါစိုးမင်း
ရောက်လာခြင်းပင်။ ဆိုင်ကယ်သံကြားရရုံ
နှင့် စိုးမင်းပေါက်ချလာခြင်းဖြစ်ကြောင်း ကောင်းထိုက်သိနိုင်ပါသည်။ ကောင်းထိုက်၏စိတ်လှုပ်ရှားစပြုလာကာ လီးပင်တောင်ချင်သလိုလိုဖြစ်လာသည်။ လွန်ခဲ့သည့်
(၁၇)နှစ်ခန့်က ဘဝတက်လမ်းကိုအမိအရရှာ
ရန် စွန့်စားထွက်လာခဲ့သော ကောင်းထိုက် မိုးကုတ်သို့အရောက်တွင် ပထမဆုံးတွေ့ဆုံသိကျွမ်းသူမှာ စိုးမင်းပင်ဖြစ်သည်။ သည်နောက်တော့ သူတို့နှစ်ယောက်ငယ်
ပေါင်းကြီးဖေါ် သူငယ်ချင်းများပမာခင်မင်၍သွား
ကြသည်။ ခင်မယ့်သာခင်ကြသည်။ စိုးမင်းနှင့်ကောင်းထိုက်တို့ နှစ်ယောက်ဘဝနှင့်လုပ်ငန်းတွေကတော့မတူပါ။ စိုးမင်းသည် ကောင်းထိုက်လို ကျောက်တူးသမား
လည်းမဟုတ်ပေ။ မြေကြီးကိုပင် ပေါက်တူးနှင့်
တစ်ချက်ပေါက်ဖူးသူမဟုတ်။ စိုးမင်းက သူတို့ဘော်ဒါအချင်းချင်း “အချောကိုင်မင်းသား“ဟု ကင်ပွန်းတပ်ခေါ်ကြသည့် မိန်းမထိန်း ဖာခေါင်းဖြစ်သည်။ အပေါစား
တော့မဟုတ်။ တကယ့်ကြေးကြီးစား အပျော်
မယ်တွေကို ကိုင်ထားသည့်အထက်တန်းစားမိန်းမထိန်း။

နည်းလမ်းအမျိုးမျိုးဖြင့်ရှာဖွေရယူထားသည့် မိန်းကလေးများကိုအပျော်မယ်များအဖြစ်ဇာတ်သွင်းရာတွင် အကြမ်းနည်းသုံးရဖို့ရှိသောအခါ စိုးမင်းသည် ကျော်ကြီးကို
လာ၍ခေါ်တတ်သည်။စိုးမင်းလိုအထက်တန်းစား
မိန်းမထိန်းတစ်ယောက်အနေဖြင့် မိန်းခလေးများကိုနှိပ်စက်ညှင်းပန်းကာ အပျော်မယ်ဘဝသို့ရောက်အောင်သိမ်းသွင်းပို့ဆောင်မှုမျိုးကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ လုပ်စရာ
မလိုပါ။ လက်ထောက် ဖာထိန်းလူမိုက်များကိုစေ
ခိုင်းလိုက်လျှင်ပြီးသည်။ သို့သော် စိုးမင်းသည် မိန်းမသားများကိုအနိုင်ကျင့်နှိပ်စက်ရမှုကို အလွန်ဝါသနာထုံသူမို့ ဒီအလုပ်မျိုးပေါ်လာလျှင် ကိုယ်တိုင်ကျဲလေ့ရှိသည်။
ကောင်းထိုက်မှာလည်း နာကျည်းခံပြင်းစရာ
အတိတ်ဇာတ်ကြောင်းတစ်ခုကြောင့် မိန်းမများကိုမုန်းတီးကာ ရိုက်နှက်အနိုင်ကျင့်မှုမျိုးလုပ်လိုနေရာ စိုးမင်းနှင့်ဝါသနာတူသလိုဖြစ်လျက် ပုလင်းတူဗူးဆို့ပမာအတူ
လိုက်ဖက်၍နေပေသည်။ ယခု လေး ငါးနှစ်အတွင်း
၌ အမျိုးသမီးများကို ငွေကြေးတစ်ပုံတစ်ပင်ရနိုင်သည့်မက်လုံးပြ၍အနုနည်းဖြင့်ဖျားယောင်းသိမ်းသွင်းလျင်ပါလာကြသည်ကများပေရာ ရိုက်နှက်နှိပ်စက်၍အနိုင်အ
ထက်အတင်းဇာတ်သွင်းယူရမှုရှားပါးလာသည်။

ကောင်းထိုက်အနေနှင့်လည်း မိန်းမများကိုသည်အတိုင်းအေးအေးသက်သာ ကာမစပ်ယှက်ရမှုထက် အနိုင်အထက်ညှင်းပန်းကာ အတင်းမုဒိန်းကျင့်ရတာမျိုးကိုမှပို၍
နှစ်ချိုက်ပေရာ ယခုလိုစိုးမင်း တွင်းတောသို့အ
ရောက်ပေါက်ချလာမှုသည်အကွက်ရှိ၍သာဖြစ်မည်ကိုကြိုတွေးမိကာ လီးတောင်ချင်သလိုလိုရှိနေခြင်းပင်။ ကျော်ကြီးသည်သောက်လက်စ လက်ဖက်ရည်ကြမ်းကိုပင်
ကုန်အောင်မသောက်ပဲချထားခဲ့ကာ စိုးမင်းကို
ပြေး၍ကြိုသည်။ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် လေးတိုင်စင်သာသာ တဲအိမ်လေးဘေးနားတွင်ဆုံမိကြသည်။

“ဘာလဲ စိုးမင်း အကွက်ပေါ်လာလို့လား“

“အေး ဟုတ်တယ်။ ဆော်တစ်ပွေရလာတာခပ်ကြမ်းကြမ်းကိုင်မှဖြစ်မယ့် အခြေအနေရှိနေလို့။ အဲဒါ မနက်ဖြန်အလာပြမယ်။ မင်းလာခဲ့ဟုတ်လား။ အဲ့ မနက်(၁၀)
နာရီအရောက်နော်။“

စိုးမင်းသည် ဤမျှသာပြောပြီး စက်သတ်မထားသော မော်တော်ဆိုင်ကယ်ကိုဝူးကနဲမောင်းကာပြန်ထွက်သွားသည်။ စိုးမင်းသည် တွင်းတောများကိုလာလေ့ လာထ
မရှိပေ။ သူ့အဖေနှင့်အစ်ကို လေးပေမိုး တွင်း
ပြိုကျရာတွင် တွင်းပိသေသွားခဲ့သည့်အတွက်ဖြစ်သည်။ အထူးသဖြင့် လေးပေတွင်းဆိုလျှင်ကြည့်ပင်မကြည့်ချင်၊ အသံပင်မကြားချင်ပါ။ ဒါကြောင့် ကောင်းထိုက်ကို
ပြောစရာရှိတာမြန်မြန်ပြောပြီး ချက်ချင်းပြန်ထွက်
သွားခြင်းဖြစ်သည်။ ကောင်းထိုက်အဖို့တော့ အတော်လေး“ခွ“ကျ၍နေ၏။ စိုးမင်းခေါ်သည်ကိုသွားလိုသည်ကတစ်ပိုင်းကိုသေနေသည်။ မနက်ဖြန်တွင် အပြီးသတ်
ဗြုန်းမြေတူးတင်မည်ဖြစ်ရာ များနိုင်သမျှအများ
ဆုံးရအောင်တင်ယူရမည်မို့ တွင်းတောတွင်အလွန်အလုပ်များမှာသေချာသည်။ လစ်ထွက်သွားဖို့မလွယ်။ သူများတွေအပြင်းအထန် ပင်ပင်ပန်းပန်းလုပ်နေချိန်တွင်
ကိုယ်ကအပြင်ထွက်သွားဖို့ကလည်းမကောင်း။
ဘယ်လိုလုပ်ရမည်မှန်းမသိအောင်ပင်ဖြစ်နေသည်။

သို့သော် ကုသိုလ်ကံက ကောင်းထိုက်ကို“မ“သည်ဆိုရမည်လားမသိ။ ထိုနေ့ည နေဝင်၍တွင်းတူးသည့်အလုပ်လက်စသိမ်းကာ ညနေစာထမင်းစားကြတော့မည်
ပြုချိန်မှာပင် တွင်းမြေပြိုကျသွားခဲ့သည်။
တွင်းသားအားလုံး တဲအိမ်ပေါ်ရောက်နေကြပြီမို့ တွင်းပိသူတစ်ယောက်မျှမရှိ။ တွင်းအလယ်လောက်တွင်ချ၍တင်ထားသော ရေစုပ်စက်သာလျှင်တွင်းပိရာပါသွားခဲ့
သည်။ ထို့ကြောင့် တွင်းဆရာအိုက်ခန်းသည်
ချိန်းဆေးရာတွင်သုံးရန် ရေစုပ်စက်တစ်ခုအမြန်ရရေးအတွက် လောပန်ဦးတိတ်ကြည်ထံပြေးသွား၍စီစဉ်ရသည်။ မနက်ဖြန်တွင် အလုပ်နားကြလေတော့သည်။
ကောင်းထိုက်သည် ဘာမှနောက်ဆံတင်းစရာမလို
တော့ပဲ စိုးမင်းထံသို့စိတ်ချလက်ချသွားနိုင်ပါပြီ။

(၁၀)နာရီတိတိတွင် စိုးမင်းထံသို့ကောင်းထိုက်ရောက်ရှိသွားလေသည်။

“ငါ့လူက အချိန်အတိအကျပဲကိုးကွ။ ငါတို့အထာပြရမယ့်ဆော်က ရှမ်းတရုတ်မ ငယ်ငယ်ချောချောလေးကွ။ မင်းအကြိုက်ပဲ။ “

ကောင်းထိုက်ကိုဆီးကြိုရင်း စိုးမင်းကပြောသည်။ ရှမ်းတရုတ်မငယ်ငယ်ချောချောလေးဆိုသော စကားသည်ကောင်းထိုက်၏လှုပ်ရှားနေသော စိတ်အစဉ်ကိုပို၍ပြင်း
ထန်စွာလှုပ်ရှားသွားစေသည်။ ကောင်းထိုက်
သည် ရှမ်းတရုတ်မများကိုအနိုင်အထက်ရိုက်နှက်နှိပ်စက်ကာ ကာမစပ်ယှက်ရမှုကိုအထူးပင်ခုံမင်နှစ်သက်သည်။ သူ၏အကြိုက်နှစ်သက်ဆုံးသော ရမက်ဆန္ဒတမ်း
တမှုဟုဆိုရပေမည်။ စိတ်လှုပ်ရှားမှုပြင်းထန်လာ
ခြင်းနှင့်အတူ “ကျင်မေရိန်“ကိုလည်း စိတ်အာရုံတွင်မြင်ယောင်လာသည်။ ကျင်မေရိန်ဆိုသူက……………..။

“ငါတို့ဒီနေ့ခါတိုင်းလိုမဟုတ်ပဲ အစီအစဉ်လေးတစ်ခုလုပ်ထားတယ်ကွ“

စိုးမင်းက စကားဆက်လာသောကြောင့် ကောင်းထိုက်မှာကျင်မေရိန်အကြောင်းကိုအရှည်ကြာမစဉ်းစားနိုင်တော့ပဲ “ဘာအစီအစဉ်လဲကွ ပြောစမ်းပါအုန်း“ဟု
စကားထောက်လိုက်ရသည်။

“ကောင်မလေးကိုပဲ ရိုက်နှက်ညှင်းပမ်းပြီးဇာတ်သွင်းယူတာမဟုတ်ပဲ ငါတို့အဲဒီလိုအထာပြနေတာကို ပရိတ်သတ်နဲနဲပါးပါးဝိုင်းကြည့်နိုင်ဖို့ဖန်ထားတယ်။ ပြဇာတ်သ
ဘောမျိုးပေါ့ကွာ ဘယ်နှယ့်လဲ။ လိုက်ရဲ့လား။“

“အင်း ကြိုက်ပါတယ်“

ရှမ်းတရုတ်မလေးကိုရိုက်နှက်မုဒိန်းကျင့်ဖို့ အာသီသထက်သန်စိတ်ပြင်းပြနေသော ကောင်းထိုက်မှာ ဘယ်လိုအစီအစဉ်ဖြစ်ဖြစ်ကျေနပ်သဘောကျနေပါသည်။

“ကိုင်း………ဒါဆို ဒိုးကြရအောင်“

ကောင်းထိုက်နှင့်စိုးမင်းတို့နှစ်ယောက် မိန်းခလေးများကိုဖျက်ဆီးဇာတ်သွင်းရာနေရာသို့ စိုးမင်း၏မော်တော်ဆိုင်ကယ်နှင့်သွားကြလေသည်။ ထိုနေရာသည်
မိုးကုတ်မြို့ပြင် တောတန်းလေးအစပ်နားတွင်သီးသန့်
တည်ရှိသည့် အိမ်အိုအိမ်ပျက်ကြီးတစ်ခု၏ မြေအောက်အသံလုံခန်းပင်ဖြစ်သည်။ အိမ်ကြီးက စုတ်ချာပျက်စီးနေသလောက် မြေအောက်ခန်းကတော့သားနား
ခေတ်မှီသည်။ မိန်းမတစ်ယောက်ကို နှိပ်စက်ညှင်းပမ်း
ရာတွင် အသုံးချရသည့်ပစ္စည်းကရိယာအားလုံးအပြည့်အစုံရှိသည်။ လေထုတ်ပန်ကာ၊ လေအေးစက်၊ မီးစက်စသည်တို့လည်းတပ်ဆင်ထားသည်။ အသံလုံခန်း
အဖြစ်ဖန်တီးထားပေရာ အနှိပ်စက်ခံမိန်းခလေးများ
၏အော်ဟစ်သံ ငိုယိုသံများကို အပြင်ကလုံးဝမကြားနိုင်ချေ။

အကြောင်းမသိသူများသည် ဟောင်းနွမ်းပျက်စီးနေသော အိမ်အိုကြီး၏အောက်ထပ်တွင် ခေတ်မီသားနားသော အသံလုံမြေအောက်ခန်းရှိမည်ဟု ထင်ပင်ထင်မိ
ကြမည်မဟုတ်ပါ။ ရှမ်းတရုတ်မလေးကို ရိုက်နှက်
ညှင်းပန်းကာ အနိုင်အထက်မုဒိန်းကျင့်ပြီး အပျော်မယ်အဖြစ်ဇာတ်သွင်းမည့်ပွဲကို မျက်စိအရသာ၊ နားအရသာခံကာကြည့်ကြမည့်ပွဲကြည့်သူများမှာ အားလုံးပေါင်း(၅)
ယောက်ဖြစ်သည်။ ယောကျင်္ား(၃)ယောက် နှင့်
အမျိုးသမီး(၂)ယောက်။ ယောကျင်္ား(၃)ယောက်တွင် (၂)ယောက်မှာ အသက်ငါးဆယ်ကျော်ဘူတားကြီးတွေဖြစ်သည်။ ဝဝဖိုင့်ဖိုင့်၊ လည်ဂုတ်ထူထူ၊ ဗိုက်ရွှဲရွှဲနှင့်မို့
စည်းစိမ်ရှင်သူဌေးကြီးတွေမှန်းသိသာနိုင်သည်။
တစ်ယောက်ကတော့ အသက်(၂၀)သာသာခန့် လူရွယ်။ အရပ်မြင့်မြင့်၊ ပိန်ပိန်သွယ်သွယ်။ ရှိုးကျကျတော့ ဝတ်ထား၏။ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်တွင် တစ်ယောက်မှာ
အသက်(၄၀)ကျော်၊ တစ်ယောက်က (၂၅)နှစ်ခန့်နှစ်ယောက်စလုံးက တရုတ်မတွေ။ အမျိုးသမီးကြီးက ခပ်ဖိုင့်ဖိုင့်၊ အမျိုးသမီးငယ်က ခပ်တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့်
။ လက်ဝတ်လက်စားတွေ သီးနေအောင်နှစ်ယောက်လုံးဝတ်ထားကြသည်။

ဧည့်သည်ပွဲကြည့်ပရိသတ်(၅)ယောက်စလုံး မျက်နှာဖုံးများကိုယ်စီစွပ်ထားကြသည်။ မျက်လုံးပေါက်နေရာနှင့် ပါးစပ်ပေါက်နေရာတို့သာပါသည့် အသားကပ်အနက်
ရောင်မျက်နှာဖုံးတွေ။ ရုပ်ရည်များကိုလုံးဝ မမြင်နိုင် မသိနိုင်။ ပွဲကြည့်မည့်သူငါးယောက်သည် အခန်းထောင့်နားဘက်တွင် စက်ဝိုင်းခြမ်းပုံ ဆိုဖာခုံများဖြင့် ကျကျနန
ထိုင်နေကြသည်။ သူတို့ရှေ့တွင် ပေနှစ်ဆယ်ပတ်လည်ခန့်အကျယ်ရှိသည့် ဖယောင်းပုဆိုးခင်းထား၏။ဖယောင်းပုဆိုး၏ဒေါင့်စွန်းနားလောက်တွင် ခွေးခြေပုလေးတစ်
ခုံချထားသည်။ ပွဲကြည့်သူတို့သည် ရေခဲစိမ်ဘီယာလေးများကို ကျိုက်လိုက်၊ ဆေးလိပ်သောက်လိုက်နှင့် ဇိမ်ကျကျထိုင် ကြည့်နေကြ၏။ ခင်းထားသော ဖယောင်း
ပုဆိုး၏ အလယ်ကျကျနေရာတွင်တော့ ကောင်မလေးကရပ်နေ၏။ အသက်(၁၈)နှစ်သာသာမျှပင်ရှိပေဦးမည်။ ငယ်ငယ်ချောချောကလေး။ ရှမ်းတရုတ်မမို့
အသားကဖြူ
ဖွေးဥနေသည်။ ဆံပင်တိုတိုဂုတ်ဝဲကလေးများက တစ်မျိုးချစ်စရာ၊ ကြောက်ရွံ့ဟန်ဖြင့် မျက်လုံးလေးကလယ်လယ်နှင့်သနားဖွယ်ရာရှိနေသည်။ ကောင်မလေးသည်
အနီရောင်စပို့ရှပ်အကျႌလေးနှင့် အနက်ရောင်
ဇာဖောက်ထမီကိုဝတ်ထားသည်။ ခပ်တိုတိုဝတ်ထားသောထမီကြောင့် ခြေသလုံးသားဝင်းဝင်းအိအိလေးများ အထင်းသားပေါ်နေသည်။ အရပ်ငါးပေလေးလက်မခန့်၊
ရင်အုံထွားထွား၊ ခါးလေးသေးကျင်ကျင်၊
တင်ပါးဆုံကားအိလျက် ပေါင်တံရှည်ရှည်တုတ်တုတ်ဖြိုးဖြိုးများနှင့် စွဲမက်ဖွယ်ရာကောင်းသော ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်ရှိသည်။ မျက်လုံးမျက်ဖန်ကောင်းကောင်း၊
နှာတံပေါ်ပေါ် လည်တိုင်ကြော့ကြော့၊ နှုတ်ခမ်းပါးပါး၊
မေးစိလုံးလုံးအိအိလေးနှင့် ရုပ်ရည်လည်း အတော်ချောမောလှပသည်။

စိုးမင်းနှင့်ကောင်းထိုက်တို့နှစ်ယောက်က ရှမ်းတရုတ်မလေး၏ ဝဲယာတစ်ဖက်တစ်ချက်တွင် မားမားကြီးရပ်နေကြသည်။

“ဟေ့ စိုးမင်း။ ဒီကောင်မလေး နာမည်က ဘယ်သူလဲကွ။ “ကောင်းထိုက် စကားစလိုက်သည်။

“ကျင်မိန်တဲ့ကွ။ ဘယ့်နှယ့်လဲ ချောရဲ့လား။ တောင့်ရဲ့လား။“

“အင်း……ချောပတောင့်ပါတယ်။ ပြီးတော့ မာနလည်းကြီးပုံရတယ်ကွ။“

“ဟုတ်တယ်။ တစ်ကယ် အထာကိုင်တဲ့ကောင်မလေးကွ။ ဘယ်လိုလဲ ကောင်းထိုက်။ ဒီကောင်မလေးကို ပျော့ကျကျိုးနွံသွားအောင် လုပ်နိုင်ပါ့မလား…..“

“ဒါလေးများကွာ။ ခက်တာလိုက်လို့။ ဒီကောင်မလေး အသားကသံလိုမာနေတာမို့လို့လား။ သားရေကျာပွတ်သာ ရှာယူပေးစမ်းပါ။ ငါကောင်းကောင်းကိုင်ပြပါ့မယ်“

“အိုကေ……အိုကေ“

ရှမ်းတရုတ်မလေး တစ်ကိုယ်လုံးတုန်ယင်အောင်ကြောက်လန့်စွာရှိနေဆဲမှာပင် စိုးမင်းသည်နှိပ်စက်ညှင်းပန်းသည့် ကရိယာများထားသည့် ဘီဒိုကိုသွားဖွင့်ကာ
သားရေကျာပွတ်ရှည်ကို အခွေလိုက်ထုတ်ယူကာ
ကောင်းထိုက်လက်သို့အပ်သည်။ ကောင်းထိုက်သည် ခွေထားသောကျာပွတ်ကိုဖြေချကာ လေထဲတွင် လေးငါးချက်မျှလက်ဆစမ်းသလို လွှဲရိုက်သည်။ တရွှမ်းရွှမ်း
မြည်သော ကျာပွတ်သံများက မကြာမီ အနှိပ်စက်
အညှင်းပမ်းခံရရှာတော့မည့် ရှမ်းတရုတ်မလေးကျင်မိန်ကို ပို၍တုန်လှုပ်စေပါသည်။ ကောင်မလေးမှာ ငိုမဲ့မဲ့လေးဖြစ်နေသည်။ သားရေ ကျာပွတ်သည် အကောင်းစား
ဆိတ်သားရေဖြင့်ပြုလုပ်ထားကာ သေးသွယ်ပြီး
ပျော့ပျောင်းသည်။ အရှည် ၇ ပေနီးပါးရှိ၏။ လက်ကိုင်ရိုးကတော့ ၆ လက်မခန့်ရှည်ကာ လက်ကောက်ဝတ်လောက်တုတ်သည်။

“ဒီ ကျာပွတ်ကိုတွေ့တယ်မဟုတ်လား ကောင်မလေး။ ငါနင့်ကို သိပ်များများရိုက်နှက်မနေချင်ဘူး။ နင်လည်း အလကားသက်သက်အသားနာမခံချင်နဲ့။ ငါတို့ခိုင်း
တာကို အေးအေးဆေးဆေးလိုက်လျောလုပ်ဆောင်ပေးရင် နင်သက်သာမယ်။ မဟုတ်ရင်တော့ ကျာပွတ်စာကောင်းကောင်းမိမယ်။ သိရဲ့လား။“

ကောင်းထိုက်က ကျာပွတ်ကိုအသာကိုင်မြှောက်ပြပြီး ရှမ်းတရုတ်မလေးကို ခြိမ်းချောက်စကားပြောကြားသည်။ ကောင်မလေးသည် မျက်လုံးအပြူးသားနှင့်
ကျာပွတ်ကို အလန့်တကြားနှင့်ကြည့်သည်။ ကြောက်လွန်းလှ၍ စကားတောင်ပြန်မပြောနိုင်။ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ဆတ်ဆတ်တုန်ရင်နေ၏။

“ဒီ ကောင်မလေးကို တုံးလုံးချွတ်လိုက်ရအောင်လား“ စိုးမင်းကပြောသည်။

“အေး……ကောင်းတယ်။ ချွတ်ပစ်လိုက်“

စိုးမင်းသည် ရှမ်းတရုတ်မလေးဝတ်ထားသော အဝတ်အစားများကို စုတ်ဖြဲဖယ်ရှားပစ်သည်။ အေးအေးသက်သာပင်ချွတ်မနေတော့။ အဝတ်တွေဗြိကနဲ ဗြိကနဲ
စုတ်ပြဲသွားသံများနှင့်အတူ ရှမ်းတရုတ်မလေး၏
အသားဆိုင်များ တစ်ခုပြီးတစ်ခုပေါ်လာသည်။ တစ်ခဏအတွင်းမှာပင် အဝတ်အားလုံး စုတ်ပြဲကုန်ပြီး ကောင်မလေးတစ်ကိုယ်လုံး ဗလာကျင်းသွားသည်။
ကောင်မလေးမှာရှက်လွန်း၍ မျက်နှာရဲရဲနီနေသည်။
ခေါင်းကိုငုံ့ထားသည်။ ပေါင်တံများကိုစေ့ထားသည်။ ရင်ဘတ်ပေါ်လက်ယှက်တင်ထားသည်။ ဘယ်လိုပဲကြိုးစားပြီး ဖုံးကာသည်ဖြစ်စေ၊ အဝတ်တွေတစ်ခုမကျန်ချွတ်
ပစ်ခံထားရပြီးပြီမို့ မလုံခြုံနိုင်ပါ။ သည်ကဖုံး ဟို
ကပေါ်ဖြစ်နေသည်။ ပွဲကြည့်နေသူများ အသက်ရှူပြင်းလာသည်။ တံတွေးမျိုချသံများပေါ်လာသည်။ အထူးသဖြင့် တရုတ်မအငယ်သည်အဆိုးဆုံး။ အသက်ပြင်းပြင်း
ရှူနေရာက တရုတ်မအငယ်၏ရင်အစုံက နိမ့်
မြင့်လှုပ်ရှားသွားနေ၏။ မျက်နှာဖုံး၏မျက်လုံးပေါက်မှ အရောင်လက်လက်ထွက်နေသော မျက်လုံးတွေဖြင့်ပြကွင်းကိုစူးရဲစွာကြည့်နေသည်။ ကြည့်ရင်းကလည်း
မိမိရင်သားများကို မသိမသာဖိ၍ကိုင်နေသည်။

“`တောက်……တော်တော် တောင့်တဲ့ဘော်ဒီပဲကွ။ ရင်ရော တင်ရော တင်းအယ်နေတာပဲ ဟေ့….။“

စိုးမင်းက သူ့လက်ချက်ဖြင့် ဗလာကျင်းသွားသည့် ရှမ်းတရုတ်မလေး၏တစ်ကိုယ်လုံးကို အစုန်အဆန်ကြည့်ပြီး ပါးစပ်ကိုညာဘက်လက်ခုန်ဖြင့်သုတ်ကာပြောသည်။

“လေးဘက်ထောက်ပြီး တွားသွားပြစမ်း ကောင်မလေး။ နင့်နို့ကြီးတွေ ဖင်ကြီးတွေသိမ့်သိ်မ့်လှုပ်ခါသွားတာကို ငါကြည့်ချင်လို့“

ကောင်းထိုက်က ရှမ်းတရုတ်မလေးကိုစေခိုင်း အမိန့်ပေးလိုက်သည်။ သားရေကျာပွတ်ကိုလည်း လေထဲတွင်ရွှမ်းကနဲ တစ်ချက်ရိုက်လိုက်သည်။ ထိုကျာပွတ်နှင့်
အရို်က်ခံရမည်ကို ကြောက်လှသောကြောင့်ပင်
မကျင်မိန်သည် ချက်ချင်းပင်လေးဖက်ထောက်ကာ ဖယောင်းပုဆိုးပေါ်တွင် ပတ်လည်တွား၍သွားပြလေသည်။

“ဟာ…..တွားသွားနေတာက တုန့်တုန့်နှေးနှေးနဲ့။ နို့ကြီးတွေ ဖင်ကြီးတွေ သိမ့်တုန်ခါသွားတာ ကြည့်ချင်ပါတယ်ဆိုမှ။ ခပ်မြန်မြန်ခပ်သွက်သွက်လေးလုပ်မှပေါ့။
အကြောင်းတော့ပြထားဦးမှ……..။“

ပြောပြောဆိုဆို ကောင်းထိုက်သည် ကျာပွတ်ကိုဝှေ့ယမ်းပီး ကောင်မလေး၏ညာဖက်ဖင်သားခြမ်းအပေါ် ကျာပွတ်ဖျားနှင့်အဖျားခတ်ထိမိရုံဆတ်ကနဲရိုက်ချသည်။

“ရွှမ်း…………အမလေး“

အရိုက်ခံရသည်နှင့်ရှမ်းတရုတ်မလေးသည် အော်ဟစ်လိုက်ကာ ကောင်းထိုက်စေခိုင်းသည့်အတိုင်း သွက်လက်စွာတွားသွားရရှာသည်။ ထိုသို့ တွားသွားရင်း မိမိယခ
လိုအရှက်တကွဲပြုမူနေသည်ကို အခြားလူတွေ
ကလည်း မျက်စိအရသာခံကာကြည့်နေကြသည်ကို တွေးကာ ဝမ်းနည်းစိတ်၊ ရှက်ရွံ့စိတ်တို့ဖြင့် တအင့်အင့်ငိုရှိုက်နေရှာသည်။

ရှမ်းမလေးသည် ယခုအခါတွင် သံပတ်ပေးထားသောစက်ရုပ်လို အလိုအလျောက်ပင်လှုပ်ရှားလျှက်၊ လူကြမ်းလူရမ်းကြီးနှစ်ယောက်စေခိုင်းသမျှ
ကို လိုက်နာလုပ်ဆောင်ပေးနေလေသည်။ မလုပ်၍လည်းမဖြစ်ပါ။ ကျာပွတ်သံတရွှမ်းရွှမ်းက ကောင်မလေး၏စိတ်ကိုအထူးချောက်ချားစေသည်။
တစ်ချက်အရိုက်ခံလိုက်ရမှုကလည်း တစ်ချက်ဆို၊ ဆိုသလောက်နာကြင်မှုပြင်းပြလှပေရာ နောက်ထပ်အရိုက်မခံရလေအောင် လျှင်မြန်စွာပင်လေး
ဖက်တွားသွားနေရရှာသည်။ ခပ်မြန်မြန်ခပ်သွက်သွက်လေးဘက်ထောက်တွားသွားနေရသောကြောင့် သူမ၏ရင်သားဆိုင်ကြီးများက တသိမ့်သိမ့်
လှုပ်နေသလို၊ ဖင်ဆုံကြီးများကလည်း တုန်ခါလျှက်ပေါင်လုံးပေါင်တန်များကပါ တင်းကနဲ ရင်းကနဲဖြစ်နေလေရာ၊ ထိုင်ကြည့်နေကြသည့်လူတွေ
ရော အနိုင်ကျင့်စေခိုင်းနေသူ စိုးမင်းနှင့်ကောင်းထိုက်တို့အတွက်ပါ မျက်စိအရသာအပြတ်တွေ့နေ၏။

ဒါက ပဏာမအစသာရှိသေးသည်။ သည်ထက်ကြမ်းတာ ရမ်းတာတွေလာအုန်းမည်ကို သူတို့သိနေကြသည်။ ရှမ်းတရုတ်မလေးလည်းသိသည်။

“ကိုင်း……စိုးမင်းရေ။ ဟိုခွေးခြေပေါ်သွားထိုင်ပေတော့ကွာ။ ဒီကောင်မလေးကို လီးစုပ်ခိုင်းကြရအောင်။ သူ့ပါးစပ်လေးကတော့ခပ်သေးသေး
ပဲကွ။ မင်းလီးကြီးဝင်နိုင်မဝင်နိုင်လက်တွေ့ကြည့်ရတာပေါ့“

ရှမ်းတရုတ်မလေး မကျင်မိန်လေးဘက်ထောက်ကာ လေးငါးပတ်မျှတွားသွားပြရပြီးသောအခါ ကောင်းထိုက်က စိုးမင်းကိုလှမ်းပြောသည်။
စိုးမင်းသည် ချက်ချင်းပင် ခွေးခြေပေါ်တွင်သွားထိုင်ချသည်။

“ကဲဟေ့……ကောင်မလေး ဟိုမှာထိုင်နေတဲ့ နင့်အဘကြီးဆီကိုလေးဘက်ထောက်တွားသွားပြီး သူ့လီးကိုနင့်ပါးစပ်လေးနဲ့စုပ်ပေးလိုက်စမ်း“

ကောင်းထိုက်က ကြောက်လန့်ရှက်ရွံ့တုန်လှုပ်နေရှာလေသော ရှမ်းတရုတ်မလေးကို ခပ်ထန်ထန်ပြောဆိုစေခိုင်းသည်။ မကျင်မိန်အနည်းငယ်
တုံ့ဆိုင်းဆိုင်းဖြစ်နေရာ ရွှမ်းကနဲမြည်သံနှင့်အတူ ကျာပွတ်ကသူမ၏နောက်ကျောပေါ်ကျလာသည်။ အဖျားဖြင့်ခတ်၍ရိုက်ခြင်းမဟုတ်။ ကျာပွတ်
အဖျားပိုင်းခြောက်လက်မသာသာခန့် အထိခံရအောင် ဖြတ်ရိုက်ချခြင်းမို့ ကျောပြင်တွင် ခြောက်လက်မသာသာအရှိုးရာကြီးပင်ထင်သွားသည်။
ရှမ်းမလေးခင်မျာမှာလည်း ခါးကော့၍ပင်သွားသည်။ နှေးမနေဝံ့တော့။ ကမန်းကတန်းပင်လေးဘက်ထောက်တွားလျှက် စိုးမင်းရှိရာသို့သွားရ
ရှာသည်။ မကျင်မိန်မှာ လီးတစ်ခါမှမစုပ်ဖူးသေးပါ။ တစိမ်း ယောကျင်္ားကြီးတစ်ယောက်၏လီးကို ပါးစပ်ဖြင့်စုပ်ပေးရမှာကို စက်ဆုပ်ရွံရှာလှသော်
လည်း ကျာပွတ်ဖြင့်အရိုက်ခံရမည်ကိုပို၍ ကြောက်လန့်လှသောကြောင့် သူမအနေဖြင့်လုံးဝကိုအာခံခြင်း ဆန့်ကျင်ခြင်း မပြုဝံ့ရှာပါ။ ကျာပွတ်ကိုင်ထားသူ
ကောင်းထိုက်စေခိုင်းသမျှကို လိုက်နာလုပ်ဆောင်၍ပေးရပေမည်။

စိုးမင်းက သူ၏ခြေထောက်နှစ်ခုကိုခပ်ကားကားပြုလိုက်သည်။ ကောင်မလေးအနေဖြင့် ထိုပေါင်ကြားထဲသို့အလွယ်တကူနှင့်လေးဘက်ထောက်
ဝင်လာနိုင်စေရန်ဖြစ်သည်။ ထို့ပြင် ထိုင်နေရာမှရှေ့သို့လည်း အနည်းငယ်တိုးလိုက်လေရာ သူ၏တင်ပါးအနောက်ပိုင်းသည်သာ ခွေးခြေစွန်းနား
လောက်တွင်ချထိုင်လျှက်သားကျန်ရှိနေကာ ဆီးစပ်ရှေ့ပိုင်းကတော့ ရှေ့သို့တိုး၍ထွက်လာသည်။ ရှက်ရွံ့ကြောက်လန့်နေသော ရှမ်းမလေး၊
သူ့ပေါင်ကြားထဲ လေးဖက်ထောက်ကာတွား၍ဝင်ရောက်လာသည်နှင့် စိုးမင်းသည် ညာဖက်လက်ကိုဆန့်ထုတ်ကာ ကောင်မလေး၏ဆံပင်တိုတို
လေးများကိုလှမ်းကိုင်ဆွဲသည်။ မကျင်မိန်၏မျက်နှာ စိုးမင်းပေါင်ခွဆုံသို့အပ်မိသည်။ စိုးမင်းဝတ်ထားသော ဂျင်းဘောင်းဘီအောက်မှတောင်မတ်
ကာ ဖုထစ်ထစ်ဖြစ်နေသော လီးတန်ကြီး၏အထိအတွေ့ကို မကျင်မိန်ခံစားသိရှိလိုက်ရသည်။ မတတ်သာသည့်ဘဝတွင် ဖြစ်လိုရာဖြစ်စေဟု
စိတ်လျော့ချလိုက်ပြီဖြစ်သော ရှမ်းတရုတ်မလေးမကျင်မိန်သည် မျက်လုံးများကိုစုံမှိတ်ထားလိုက်သည်။ သူတို့စိတ်ကျေနပ်သည်အထိ ဆန့်ကျင်
အာခံခြင်းမပြုပဲ အားလုံးလိုက်လျောလုပ်ဆောင်ပေးတော့မည်။

ဆန့်ကျင်လျှင်၊ အာခံလျှင်လည်း အကြောင်းထူးမည်မဟုတ်။ အရိုက်အနှက်ထိ နာကြင်စွာခံစားရတာသာအဖတ်တင်မည်။ အဆုံးကျတော့လုပ်
ပေးရမည်သာ။ သည်တော့စိတ်ထဲတွင်ဘာမှတင်မကျန်ရစ်ရလေအောင်အားလုံးကို ဟာလာဟင်းလင်းပြုကာ စက်ရုပ်သဖွယ်သူတို့ခိုင်းသမျှကို
သာလုပ်ပေးလိုက်ရတာကအကောင်းဆုံး။

“ငါ့လီးကို ဘောင်းဘီထဲကထုတ်ယူလိုက်စမ်း။ ကောင်မလေး…….“

စိုးမင်းက သွားစေ့ကာခပ်တိုးတိုးပြော၏။ ထိုသို့ပြောရင်း ဆံပင်များကိုလည်း ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆုပ်ကိုင်ဆွဲလိုက်ရာ မကျင်မိန်မှာ ဦးရေခွံကျွတ်ပါ
သွားလေတော့မလားဟုပင်ထင်မိသည်အထိ နာကျင်ကျင်ဖြစ်သွားရလေသည်။ မကျင်မိန်သည် စိုးမင်းခိုင်းသည်ကို အမြန်ဆုံးလိုက်နာလုပ်
ဆောင်ရန်လက်များကိုလှမ်းထုတ်လိုက်သည်။ ကောင်းထိုက်ဆိုသည့် လူကြီးသည် သူမကိုရိုက်နှိက်နိုင်ဖို့အခွင့်ကောင်းကို စောင့်လျှက် ကျာပွတ်
ကိုင်ပြီး အသင့်ရှိနေသည်ကို မကျင်မိန်သိသည်။ တု့ံနှေးသည်နှင့် သူအလိုမကျသည်နှင့် ကျာပွတ်နှင့်အရိုက်ခံရမည်အမှန်။ ဒါကြောင့် စိုးမင်း
ရော ကောင်းထိုက်ပါစိတ်ကျေနပ်စေရန်အတွက် မကျင်မိန်အမြန်သွက်သွက်လုပ်ပေးနေသည်။ စိုးမင်း၏ ဘောင်းဘီခွကြားမှဇစ်ကို အမြန်ဆုံးဆွဲ
ဖြုတ်ဖွင့်သည်။ အရင်လိုအနှေးဖြစ်ဆိုသလို၊ လီးကမတ်တောင်ခုံးထနေရာ ဇစ်ကိုဖွင့်ရတာအဆင်မချော။ အထစ်ထစ်အငေါ့ငေ့ါဖြစ်၍နေလေ
သည်။

“ မြန်မြန်လုပ်ပါဟ။ ကောင်မလေးရ။ နင်လုပ်နေပုံနဲ့ဆိုရင် လီးအပြင်မရောက်တော့ပဲ၊ ငါ့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက် ဘောင်းဘီထဲမှာပဲ လရည်
တွေထွက်ကုန်လိမ့်မယ်“ ကောင်းထိုက်ကပြောသည်။

ခပ်လှောင်လှောင်လေးပြောခြင်းဖြစ်ပြီး စိတ်ကလည်းအနည်းငယ်ပြုံးနေရာ ရှမ်းတရုတ်မလေးကို နှေးသည်ဟု အကြောင်းပြရိုက်နှက်ခြင်းပင်
မပြုသေးပါ။ နောက်ဆုံးတော့ ဇစ်ပွင့်သွားသည်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီပင် ဝတ်မထားသောကြောင့် ဇစ်ပွင့်သည်နှင့်မတ်တောင်နေသော လီး
ချောင်းကြီးကထင်းကနဲပေါ်လာသည်။ လီးကအတော်ကြီးသည်။ အရှည်ရှစ်လက်မ၊ လုံးပတ်ကျပ်လုံးလောက်တုတ်သည်။ စိုးမင်းသည် မကျင်
မိန်၏ညာလက်လေးကိုယူကာ သူ့လီးပေါ်တင်ပေးပြီး ဆုပ်ကိုင်စေသည်။ ပြီးတော့မကျင်မိန်၏လက်ကလေးကို အောက်သို့ဆွဲချယူလိုက်ရာ
လီးထိပ်မှအရေပြားလန်ကျလျှက် ဒစ်ပြဲလန်ကြီးအာ၍ပေါ်လာသည်။ မျက်စိနှင့် လက်မအနည်းငယ်အကွာတွင် ဒစ်ပြဲလန်ကြီးကိုအနီးကပ်မြင်ရ
ပြန်ရာ မကျင်မိန်ဆတ်ကနဲတုန်သွားရှာသည်။ ချက်ချင်းပင် ပွင့်သွားသောမျက်လုံးအစုံကိုပြန်မှိတ်သည်။

စိုးမင်းကကောင်မလေး၏မေးစေ့ကိုကိုင်ကာ ခေါင်းကိုမော့လိုက်စေသည်။ ပြီးတော့ ပါးစပ်တွင်လီးကိုတေ့လိုက်သည်။ ညှီတီတီအနံ့က မကျင်
မိန်၏နှာခေါင်းထဲတိုးဝင်လာသည်။ ရွံလိုက်တာ မပြောပါနှင့်တော့။ သူမ၏ပါးစပ်ကို တစ်စိမ်းယောကျင်္ားကြီးတစ်ယောက်က ရမက်ဖြေကာမအရ
သာခံစားစရာအပေါက်တစ်ခုအဖြစ်အသုံးချတော့မည့်အရေးကိုတွေးကာ အော့နှလုံးနာသည်။ ထို့ကြောင့် လီးတေ့လာသော်လည်း မကျင်မိန်
သည် ပါးစပ်ဟပေးလိုက်ဖို့ဝန်လေးနေသည်။ ပါးစပ်ကိုပင်တင်းတင်းစေ့ကာထားမိရှာသည်။

“ရွှမ်း“

ဟော နောက်ကျောကိုကျာပွတ်အရိုက်ခံရပြီ။ ခပ်ကြမ်းကြမ်းရိုက်ချသည်မို့ နာလှသည်။

“အား….“

နာလှသောကြောင့် မကျင်မိန်အော်ဟစ်မိရှာသည်။ ပါးစပ်ဟသွားသည့်အတွက် စိုးမင်းကအလိုက်သင့်ရှေ့သို့ထိုးကော့လိုက်ရာ အံကျတေ့ထား
ပြီးဖြစ်သော လီးတန်ကြီးပါးစပ်ထဲဝင်သည်။ ပါးစပ်ပြန်ပိတ်တွင် လီးကိုငုံမိရက်သားဖြစ်၏။ ပါးစပ်ထဲတွင် လီးချောင်းကြီးကပြည့်နေသည်။ လီး
ဒစ်ဖျားသည် အာခေါင်ကိုထောက်နေ၏။ ညှီစို့စို့အနံ့ကိုပိုရှုရသည်။ လျှာတွင်လည်း ငံကျိကျိဖြစ်သည်။

“စုပ်လေ…….“

စိုးမင်း၏အမိန့်ပေးသံအဆုံးတွင် ရှမ်းတရုတ်မလေးခမျာ ကြောက်အားလန့်အားနှင့်ပင် ပါးစပ်ထဲငုံမိလေပြီဖြစ်သော လီးကြီးကိုစုပ်ပေးရှာသည်။
စိုးမင်းအရှေ့တိုးနောက်ငင်ပြုသည်။ အထွက်အဝင်တွင် လီးတန်လုံးပတ်သည် နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးများနှင့် အပီပင် တွေ့ပွတ်မိနေ၏။ တစ်ခါမှ
မစုပ်ဖူးပဲ ကြောက်လှ၍ကုန်းစုပ်နေရသည်မို့၊ စံနစ်တော့ သိပ်မကျ။ လီးစုပ်ပေးနေသံက တစ်ပျပ်ပျပ်မြည်နေ၏။ စိုးမင်းသည် မကျင်မိန်၏ခေါင်း
ကိုလက်ဝါးကြီးနှင့်ကိုင်ကာအနေအထားတော်အောင် ထိန်း၍ပေးထားသည်။ ကောင်းထိုက်သည် ရှမ်းတရုတ်မလေး လီးစုပ်ပေးနေပုံကိုအနီး
ကပ်ပင်သေသေချာချာကြည့်သည်။ ခပ်သေးသေးပါးစပ်လေးထဲသို့ လီးချောင်းကြီးတိုးဝင်ပြန်ထွက်ဖြစ်နေပုံကို အပီမြင်ရသလို၊ စိုးမင်းအံကြိတ်
သံ၊ အသက်ရှုပြင်းလာသံ၊ ကောင်မလေး၏ကြိတ်၍ ရှိုက်သံတို့ကိုလည်းနားနှင့်ဆတ်ဆတ်ကြားနေရသည်။ စိုးမင်း ကောင်းကောင်းအရသာတွေ့
ပြီး ရှမ်းတရုတ်မလေးအလွန်ပင်ဝမ်းနည်းကြေကွဲနေကြောင်းကို ရိပ်မိသည်။

ကောင်းထိုက်သည် ကျာပွတ်ကိုကြမ်းပြင်ပေါ်အသာချထားလိုက်သည်။ လက်အားသွားသောအခါ လီးကုန်းစုပ်ပေးနေသော ရှမ်းတရုတ်မလေး
ကို လက်ကမြင်းတော့လေ၏။ အရင်ဆုံး သူ့ကျာပွတ်ရိုက်ချက်တွေကြောင့် အရှိုးရာများထင်နေသောကျောပြင်လေးကိုပွတ်သပ်သည်။ ပြီးတော့
လက်ကိုအောက်ဘက်သို့လျှိုကာ ရှမ်းတရုတ်မလေး၏ နို့နှစ်လုံးကိုစုံကိုင်သည်။ နို့သီးခေါင်းလေးများကို လက်ညှိုးနှင့် လက်မညှပ်ကာအသာ
ဖျစ်ညှစ်ပွတ်ဆွဲပေးသည်။ မကျင်မိန်မှာ စိတ်ထဲကမလိုလား၊ မကြည်ဖြူ စက်ဆုပ်လှသော်လည်း သွေးသားသဘာဝအရတော့ အကလိခံရသည့်
နို့သီးခေါင်းများ မာကြောကော့တောင်တင်းမာလာကြ၏။ ထိုမှတစ်ဖန်ဝမ်းဗိုက်သားလေးများကို ပွတ်ကိုင်ကာ ခါးဆီမှဝိုက်တက်ပြီး ကားစွင့်တင်း
ရင်းသော တင်ပါးဆုံကြီးကို ပွတ်ပြန်သည်။ ကိုင်တွယ်ဖျစ်ညှစ်ပြန်သည်။

ထိုသို့ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်ရင်း ကောင်းထိုက်၏စိတ်များနိုးကြွကာ အသက်ရှုထန်ပြင်းလာသည်။ စိတ်ကြိုက်ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ရင်း စိုးမင်းလီးကို
မကျင်မိန်စုပ်ပေးနေပုံကိုလည်း အနီးကပ်သေသေချာချာကြည့်သည်။ တကယ့်ကိုစိတ်လှုပ်ရှားစရာကောင်းလှသည့်မြင်ကွင်းပါ။ လေးဖက်
ထောက်လျှက်သားနှင့် ကယ်မယ့်သူဝေးနေရှာသူ အနှိပ်စက်ခံကောင်မလေး၏ မျက်နှာကို စိုးမင်းကလက်ဝါးကြီးနှစ်ခုနှင့်အုပ်ကာကိုင်လျက်
သူ့လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲခပ်ကြမ်းကြမ်းထိုးသွင်းပြန်ထုတ်လုပ်နေသည်။ လီးစုပ်ခံယူသည့်သဘောပင်မဟုတ်တော့။ ပါးစပ်ကိုပါ လီးနှင့်ဆောင့်လိုး
နေသည့်အခြေမျိုးပင်စိုက်နေသည်။ ရှမ်းတရုတ်မလေးကတော့ တာဝန်ကျေပွန်စွာလီးကြီးကိုစုပ်ပေးနေရှာသည်။ စိုးမင်းသည် ကောင်မလေး၏
ခေါင်းကိုလည်း အငြိမ်မထားပါ။ ရှေ့တိုးနောက်ငင်ဆွဲကိုင်လှုပ်ရှားနေလေသေးသည်။

ပါးစပ်တွင်အလိုးခံရရင်း လီးကိုစုပ်နေရလေသော မကျင်မိန်သည် သူမ၏အသားဆိုင် အသားခဲများပေါ်တွင် ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်နေမှုကိုခံစား
သိရှိနေသည်။ လီးစုပ်ပေးနေရသည့်အတွက် မကျင်မိန်သည် စိုးမင်းပေါင်ခြံဂွရင်းထိမှ လီးမွှေးမည်းမည်းလိမ်ကောက်ကောက်များကိုလည်းမြင်
နေရသည်။ သူမသည် ယခုအခါတွင်ဘယ်လိုမှမျက်စိကိုမှိတ်ထား၍မရနိုင်တော့ပါ။ ကြောက်လန့်စိတ်လှုပ်ရှားမှုများကြောင့် မျက်လုံးပြူးကျယ်
ဝိုင်းစက်၍နေသည်။ မိမိအနေဖြင့် စိုးမင်းကိုအသာတွေ့အောင်ပြုပေးပြီး သုတ်ရည်အမြန်ဆုံးထွက်စေမှ ယခုကြုံတွေ့နေရသည့် ဆက်ဆုပ်ဖွယ်
ရာ လီးစုပ် ပါးစပ်အလိုးခံနေရမှုအဖြစ်ဆိုးကြီး တစ်စခန်းရပ်မည်ကိုနားလည်သည်။ စိုးမင်းသုတ်မထွက်မချင်း သည်လို လီးစုပ်ပေးမှုလုပ်ပေးနေ
ရပေမည်။

ထို့ကြောင့် မကျင်မိ်န်သည် စိုးမင်းအရသာတွေ့ပြီး ဖီလင်တက်လာရအောင်လီးကိုစုပ်၍ပေးသည်။ လီးဒစ်ကိုလျှာနှင့် ဝိုက်၍လျက်ပေးသည်။
လီးထိပ်ဖျားရှိခပ်ဟဟနေရာလေးကို လျှာဖျားနှင့်ထိုးကာ ထိုးကာ လျက်၍ပေးသည်။ လီးချောင်းကြီးသည် အသက်ဝင်လာသည့်အလား ငေါ့ကနဲ
ငေ့ါကနဲ လှုပ်လာသည်။ သုတ်ရည်များ အချိန်မရွေးပန်းထုတ်တော့မည့်အခြေအနေဖြစ်လာ၏။ သူတို့က လီးစုပ်ခိုင်းလျှင် မကျင်မိန်လီးစုပ်ပေး
မည်။ သူတို့၏ သူမ၏မာန်ဟူသမျှကို လုံးဝကျဆင်း ကျိုးနွံသွားစေလိုလျှင် သူမကလည်းထိုသို့လိုက်နာလုပ်ဆောင်မည်။ သားရေကျာပွတ်ဖြင့်အ
ရိုက်ခံရသည့် နာကြင်မှုဝေဒနာကိုတော့ မကျင်မိန်ကြောက်လွန်းလှသည်။ အရိုက်ခံရမည့်ဘေးမှကင်းလွတ်မည်ဆိုလျှင် ဘာမဆိုလိုက်လျောလုပ်
ဆောင်ပေးဖို့အသင့်ရှိနေရပါပြီ။ အရှက်ကုန်အောင်နှိပ်စက်ပြုမူခံနေရမှုကြောင့် သူမ၏စိတ်အစဉ်မှာ ခံစားမှုကင်းမဲ့သလိုပင်ဖြစ်သည်။ ကယ်မဲ့သူမဲ့
ကာ အနိုင်အထက်ပြုလုပ်ခံနေရမှုအတွက်ကြောင့်လည်း သူမ၏သွေးသား သဘာဝလှုပ်ရှားနိုးကြွနေမှုသည်ပင်လျှင် ဦးနှောက်နှင့်အဆက်အသွယ်
ပြတ်သလိုဖြစ်၍နေသည်။ မကျင်မိန်တစ်ယောက် မိမိကိုယ်မိမိ ကာမရမ္မက်စိတ်တွေနိုးကြွကာ သွေးသားများလှုပ်ရှားသောင်းကျန်းနေသည်ကိုပင်
မသိတော့အောင်ဖြစ်နေရပါသည်။

မကျင်မိန်သည် စိူးမင်း၏ပေါင်ကြားတွင်လေးဖက်ထောက်ကာ ခေါင်းတလှုပ်လှုပ်ဖြင့် လီးကြီးကိုစုပ်နေသည်။ သုတ်ရည်အမြန်ဆုံးထွက်ကာ
လီးစုပ်ပေးနေရသည့် ဝဋ်ဒုက္ခမှအချိန်တိုတိုနှင့် လွတ်ရလေအောင် အားပါးတရကြီးစုပ်၍ပေးနေလေသည်။ ဆာလောင်နေသောကလေးငယ်
တစ်ယောက်သည် သကြားချောင်းကိုအငမ်းမရစုပ်သလိုပင် မကျင်မိန်သည် လီးချောင်းကြီးကိုတစ်အားစုပ်ပေးနေရာ စိုးမင်းတစ်ယောက်အရ
သာအပြတ်တွေ့ပြီး တဟင်းဟင်း ဖြစ်နေသည်။ ခွေးခြေပေါ်တွင်ပင် ငြိမ်အောင်မထိုင်နိုင်။ ဖင်ကြီးတစ်လှုပ်လှုပ်နှင့်ဖြစ်နေသည်။ ဘေးဖက်နား
ရှိ ကောင်းထိုက်ကလည်း မကျင်မိန်၏တစ်ကိုယ်လုံးကို ရမက်ဇောထန်ပြင်းစွာကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်နေလေသည်။ လုပ်ချင်သမျှအကုန်
လုပ်နေသည်။ ရှမ်းတရုတ်မလေး၏ ဖြူဖွေးအုနုနေလေသော အသားအရေပေါ်တွင် ကောင်းထိုက်၏ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆုပ်ကိုင်ဆွဲနယ်နေမှုကြောင့်
အညိုအမည်းရာများပင်ပေါ်၍နေသည်။

ကောင်းထိုက်သည် ရှမ်းတရုတ်မတွေကို သည်လိုနာကြင်ထိတ်လန့်ရှက်ရွံ့အောင် အနိုင်အထက်ပြုလုပ်ရမှုကိုအလွန်ပင်မက်မောတပ်မက်၏။
ဤသို့လုပ်ရလျှင် သိပ်ကိုကာမအရသာတွေ့သည်။ ထို့ကြောင့် မကျင်မိန်ကိုနည်းနည်းလေးမျှမညှာတာ။ စိတ်တိုင်းကျပြုမူအရသာခံနေသည်။
ကောင်းထိုက်သည် ခပ်ကြမ်းကြမ်းကိုင်တွယ်ဖျစ်ညှစ်သလို ညင်ညင်သာသာကလေးနှင့် ကောင်မလေးစိတ်လှုပ်ရှားတုန်လှုပ်အောင်လည်း ဖန်
တီးသေးသည်။ လေးဖက်ထောက်ကာလီးစုပ်နေရသည့်အတွက် ခပ်ကော့ကော့လေးဖြစ်နေသော ရှမ်းတရုတ်မလေး၏ကျောပြင်ကို သူ့နှုတ်ခမ်း
ကြမ်းကြမ်းကြီးနှင့်စုပ်နမ်းသည်။ လျှာနှင့်တရွရွလျက်ပေးသည်။ လျှာကိုတမင်ပင် တံတွေးစိုနေအောင်လုပ်ကာ လျက်ပေးသည့်အတွက် အေး
အေးစက်စက်စိုစိုစိစိနှင့် ကောင်မလေးကိုယားကျိကျိဖြစ်စေသည်။ စုပ်နမ်းလျက်ပေးနေမှုသည် ကောင်မလေး၏မြီးညှောင့်ရိုးနားထိသို့ ရောက်
လာသောအခါတွင်မူ မကျင်မိန်မှာအသည်းအထူးယားကာ ကြက်သီးများပင်ထိန်းကနဲ ရှိန်းကနဲထလာသည်။ ခံစားမှုကင်းမဲ့နေခဲ့လေသည့် စိတ်
အာရုံသည်လည်း ဘာလိုလိုညာလိုလိုတစ်မျိုးကြီးဖြစ်လာသည်။

မြီးညှောင့်ရိုးမှထွက်ကာ မကျင်မိန်၏ဖင်သားကြီးများဆီသို့ရောက်အောင် တစစလျှောဆင်းစုပ်နမ်းလျက်ပေးသည်။ ကားအိလုံးဝန်းနေသော
ဖင်သားခြမ်းကြီးနှစ်ခုကို တစ်ခုစီပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲမြည်အောင်အလှည့်ကျစုပ်နမ်းပေး၏။ သူ၏လက်တစ်ဖက်က လေးဘက်ကုန်းထားသော
ကြောင့်ပေါင်လုံးကြီးနှစ်ခုကြားမှနောက်သို့ပြူးထွက်နေလေသော စောက်ဖုတ်ကိုကိုင်သည်။ ပွတ်သည်။ ပြီးတော့စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲသို့လက်
ခလယ်ကိုထိုးထည့်ကလိပေးသည်။ မကျင်မိန်၏ပါးစပ်ထဲ စိုးမင်း၏လီးချောင်းကြီးတိုးဝင်ပြန်ထွက်ဖြစ်နေသော လှုပ်ရှားမှုနှင့်အံကိုက်ကျအောင်
ကောင်းထိုက်က သူ့လက်ခလယ်ကို စောက်ဖုတ်ထဲထိုးသွင်းပြန်ထုတ်ပြုလုပ်သည်။ လိုလားနှစ်သက်ကြည်ဖြူခြင်းမရှိပါသော်လည်း မကျင်မိန်
၏စောက်ဖုတ်ထဲတွင် အရည်ကြည်တွေစိမ့်ထွက်နေပြီဖြစ်ရာ ထိုးကလိပေးသော ကောင်းထိုက်လက်ခလယ်လည်း စောက်ရည်ကြည်တွေစိုရွှဲ၍
ကုန်သည်။

ကောင်းထိုက်သည် စောက်ရည်ကြည်များ စိုရွှဲလက်ပြောင်နေသောလက်ခလယ်ကို ကောင်မလေး၏ဖင်သားနှစ်ခုကြား အကွဲနေရာအတိုင်းအ
ပေါ်သို့ပွတ်ဆွဲယူလာသည်။ ဖင်အကွဲကြောင်းအလယ်နားလောက်ရှိ စူတူတူစအိုပေါက်လေးနေရာသို့အရောက်တွင်ရပ်သည်။ စောက်ရည်များ
သုတ်လိမ်းထားသလိုမို့ ချွဲကျိကျိစိုစွတ်စွတ်ဖြစ်နေသော လက်ခလယ်ထိပ်ဖြင့် စအိုဝလေးကိုအသာ ဝိုက်ကာဝိုက်ကာပွတ်သည်။ ကြည့်နေကြ
သူများကောင်းစွာမြင်နိုင်ရန်ဘယ်လက်ဖြင့် မကျင်မိန်၏ဘယ်ဖက်ဖင်သားခြမ်းကိုကိုင်ကာဖြဲယူလျက် ညာလက်ခလယ်ဖြင့်စအိုဝကိုထိုးကလိ
ခြင်းဖြစ်သည်။ မကျင်မိန်အတွက်ပိုအရှက်ကွဲစေကာ ကြည့်နေကြသည့်ပရိသတ် စိတ်လှုပ်ရှားလာကြစေသည်။ ကြည့်နေကြသူအားလုံးပင် မိမိ
တို့၏ ပေါင်ကြားသို့လက်များပို့ထားကြသည်။ ယောကျင်္ားများက မိမိတို့၏တောင်မတ်နေသော လီးများကိုဆုပ်ကိုင်ဂွင်းတိုက်လျက် မိန်းမများက
တော့ မို့ဖောင်းကြွတက်နေသည့်စောက်ဖုတ်များကို ပွတ်သပ်ထိုးကလိနေကြသည်။ ခပ်ငယ်ငယ်တရုတ်မကအဆိုးဆုံး။ အရမ်းဆုံး။ ထမီကိုသာ
ကြွတင်ကာ ထမီအောက်သို့လက်လျှိုသွင်းကာ အဖုတ်ကိုပေါ်တင်ကြီးနီးပါးပင်လှမ်းကိုင် ပွတ်သပ်နေကြသည်။

မျက်နှာဖုံးများစွပ်ထားသောကြောင့် ပွဲကြည့်နေကြသူများသည် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်မည်သူ မည်ဝါဟု မသိနိုင်မမြင်နိုင်ကြ။ ဒါကြောင့်
လည်း သည်မျှလောက်ရဲတင်းစွာပြုနေကြခြင်းဖြစ်သည်။ သူတို့မြင်နေကြရသည့်မြင်ကွင်းကလည်း အထူးရမက်ဇောကြွဖွယ်ရာဖြစ်နေသည် မ
ဟုတ်ပါလား။ ကောင်းထိုက်က တစ်ဆင့်တက်သည်။ စအိုဝတွင်ကပ်၍ ဝိုက်ပွတ်ပေးနေရာမှ ရုတ်တရက်လက်ခလယ်ကိုဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲ
ဆတ်ကနဲသွင်းချလိုက်သည်။ ဖင်ဝတွင်ကျိန်းစက်နာကြင်မှုရုတ်တရက်ခံရသောကြောင့် မကျင်မိန်ခမျာ ဆတ်ကနဲတွန့်ကာ ရှေ့သို့တိုးတက်
သည်။ ဤအချက်ကိုစောင့်နေသော စိုးမင်းကလည်း ခါးကိုကော့တင်ပေးလိုက်ရာ လီးချောင်းကြီးသည် မကျင်မိန်၏ပါးစပ်ထဲငေါ့ကနဲအဆုံးတိုး
ဝင်လာသည်။ လီးဒစ်ပြဲလန်ကြီး လည်ချောင်းထဲသို့နက်ရှိုင်းစွာရောက်ရှိသည်။ မကျင်မိန်မှာ အသက်ရှုကြပ်ကာ သီးလုလုပင်ဖြစ်သည်။ ပါးစပ်
ကိုဟနိုင်သမျှ ဟထားရလေရာ မေးရိုးများပင်ညောင်းလာသည်။ အသက်ရှုလမ်းကြောင်းထိုးပိတ်သလိုဖြစ်နေသည်မို့ မကျင်မိန်မှာ မျက်လုံးပြူး
ကာ ပါးစပ်မှလည်းတအစ်အစ်၊ တအုအု အသံများမြည်၍နေသည်။

ထိုအချိန်တွင် ကောင်းထိုက်ကလည်း လက်ခလယ်ကို မကျင်မိန်၏ဖင်ပေါက်ထဲသို့တိုး၍ဝင်အောင်ဖိသွင်းနေသည်။ လက်ချောင်းသည်ဖင်
ပေါက်ထဲကျပ်၍ တစ်၍နစ်ဝင်သည်။ မကျင်မိန်မှာ ဖင်လိုးလည်းမခံဖူး၊ ဖင်ကလိတာလည်းမခံဖူး၊ ဖင်ပေါက်ကိုဘယ်နည်းနှင့်မျှအလုပ်မခံဖူး
သေးသူလေးမို့ လက်ခလယ်တိုးဝင်လာမှုဒဏ်ကိုပင် အတော်ပင်နာနာကြင်ကြင်ခံနေရသည်။ ပါးစပ်ထဲတွင် လီးချောင်းကြီးကလည်း အာခေါင်
ထဲတိုင်အောင်တိုးဝင်ပိတ်ဆို့ထားပေရာ၊ ဖင်ထဲကနာလှသည့်တိုင် မကျင်မိန်ခမျာအသံထွက်ညည်းငြူအော်ဟစ်တောင်းပန်ခြင်းမျှပင် မလုပ်နိုင်
ရှာ။ အုအုအိအိအသံများသာ မပီမသပေါ်ထွက်နေသည်။

ထိုအခိုက် သူမ၏ခေါင်းကိုဆုပ်ကိုင်ထားသော စိုးမင်း၏လက်များပို၍တင်းကြပ်လာသည်ကို မကျင်မိန်ခံစားရသည်။ သူလီးချောင်းကြီးကိုလည်း မြန်ဆန်စွာပါးစပ်ထဲ
ထိုးသွင်းပြန်ထုတ်လုပ်သည်။ ပါးစပ်ကိုလိုးတာပိုမြန်ပိုကြမ်းလာသည်။
စိုးမင်းသုတ်ရည်ထွက်လုနီးပြီကို မကျင်မိန်သိလိုက်သည်။ အမြန်ဆုံးသုတ်ရည်ထွက်လာစေလျှက် မိမိလီးစုပ်ပေးနေရမှု ဝဋ်ကျွတ်စေရန် မကျင်မိန်ကလည်း လီးကိုအ
ပြတ်စုပ်ပေးလျက်ပေးလိုက်သည်။

“ဒီ ရှမ်းတရုတ်မလေးရဲ့ဖင်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးဗျ။ ကျုပ်လက်ချောင်းတောင်မနည်းထိုးသွင်းရတာ။ ကြည့်ရတာ တစ်ခါမှ အလိုးမခံဖူးသေးတဲ့ ဖင်အပျိုစစ်စစ်
လေးဖြစ်လိမ့်မယ်။ ကြည့်လေ……ကျုပ်လက်ချောင်းထိုးသွင်းထားတာ စီးပိုင်ကြပ်နေတာ ပဲ“

မကျင်မိန်၏ဖင်ပေါက်ကိုထိုးကလိနေလေသူကောင်းထိုက်သည်ပွဲထိုင်ကြည့်နေသူများဘက်သို့လှမ်းကြည့်ကာပြောနေသည်။
မိမိ၏လက်ခလယ်ထိုးသွင်းထားမှုကြောင့် တင်းပြောင်နေသည့်ဖင်ပေါက်လေး၏တင်းကြပ်မှုကိုကြည့်မြင်နိုင်ရန်လည်း လုပ်၍ ပြလိုက်သေးသည်။ ပြသည့်အတိုင်း
ကြည့်ကြသည်။ ကြည့်မိလေတော့ စိတ်တွေပိုလှုပ်ရှားလာသည်။ တရုတ်မအငယ်လေး ဆိုလျှင်ဝတ်ထားသောအကျႌများကိုဖြုတ်နေပြီ။ လူရွယ်ကတော့ သူ့ဘောင်းဘီခွကြားဇစ်ကိုဖွင့်ကာ လီးတန်ကြီးကိုပေါ်တင် ကြီးဆွဲထုတ်ယူပြီး အပြတ်ကိုကိုင်တွယ်ဂွင်းတိုက်၍နေသည်။ ဒါကိုမြင်သော အသက်ကြီးကြီးတရုတ်မကြီးသည် လက်လှမ်း ကာ ထိုလူရွယ်၏လီးကိုလှမ်းကိုင်သည်။ တရုတ်မကြီးနှင့် လူရွယ်တို့ဘေးချင်းယှဉ်ကာထိုင်နေကြလေရာ လက်လှမ်းလိုက်သည်နှင့်လီးကိုအလွယ်
တကူပင် ဆုပ်ကိုင်မိသည်။ လူရွယ်ကလည်းလက်နှေးမနေပါ။ တရုတ်မကြီး၏ပေါင်ကြားသို့ ဘယ်လက်ထိုးနှိုက်ပြီး ညာလက်က
တော့ တရုတ်မကြီး၏နို့ကိုလှမ်းဆုပ်လိုက်သည်။ နှစ်ယောက်သားအထာကျသွားသည်။ တရုတ်မလေးမှာမူ ဘူတားကြီးနှစ်
ယောက်ကြားတွင်ရှိနေလေရာ လူရွယ်နှင့်အနည်းငယ်အလှမ်းဝေးသည်။ ဒါပေမယ့် လူရွယ်နှင့်တရုတ်မကြီးတို့ ပြုမူနေကြပုံကို
တော့ကြည့်လျှင်မြင်နိုင်သည်။

မကျင်မိန်စုပ်ပေးနေသော လီးကြီးသည် ပါးစပ်ထဲတွင်ပင် သုတ်ရည်တွေပန်းထွက်သည်။ မကျင်မိန်သည် ပါးစပ်ထဲပြည့်လျှံသွား
သော သုတ်ရည်များကိုသောက်မျိုချသည်။ ထိုသို့သောက်မျိုချရင်းလီးကိုလည်း တစ်အားပင်စုပ်သည်။ မိမိကို အနိုင်အထက်ပြု
သူအား လီးစုပ်ခိုင်းမှုအတွက် လက်တုံ့ပြန်သည့်အနေဖြင့် နာကြင်သွားလေအောင် အခွင့်ကောင်းကြုံခိုက်လုပ်နေခြင်းပင်။ သို့
သော် မကျင်မိန်၏ အရမ်းစုပ်ပေးနေမှုသည် စိုးမင်းကိုမနာကျင်စေပါ။ ပို၍ပင်အရသာတွေ့ကာ တဟင်းဟင်းနှင့် အံကြိတ်ကာ
ငြီးနေ၏။ မကျင်မိန်သည် ကာမမှုနှင့်ပတ်သက်၍အတွေ့အကြုံမရှိလှပါ။ လီးစုပ်ပေးမှုလည်း အခုမှပထမဆုံးလုပ်ဖူးခြင်းဖြစ်သည်။
စိုးမင်းက အရသာတွေ့၍ ငြီးသည်ကိုနာ၍ငြီးသည်ထင်ကာပို၍ပင် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ခပ်ပြင်းပြင်းစုပ်ပေးလေသည်။ နောက်ဆုံးတွင်
စိုးမင်း၏လီးတန်ကြီးမှ သုတ်ရည်များလွှတ်ထုတ်ပေးမှုပြီးစီးသည်။ သုတ်ထွက်ပြီးပြီမို့ လီးချောင်းသည် မာန်ကျကာခပ်ပျော့ပျော့
ဖြစ်သွားသည်။ ကောင်းထိုက်ကလည်း မကျင်မိန်၏စအိုထဲထိုးထည့်ကလိနေသော လက်ချောင်းကိုဆတ်ကနဲဆွဲထုတ်သည်။

“သွား……သူ့လီးကို ပြောင်စင်သွားအောင်လျက်ပေးလိုက်ဦး…..“

ကောင်းထိုက်ကထိုသို့ပြောရင်း မကျင်မိန်၏ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို လက်ဝါးကြမ်းကြီးဖြင့် ခပ်ပြင်းပြင်းရိုက်ချလိုက်ရာ “ဖျန်း“
ကနဲပင် အသံမြည်သည်။ မကျင်မိန်သည် စက်ဆုပ်ဖွယ်ရာပြုမူပေးနေရမှုအမြန်ဆုံးလက်စသတ်လိုသောကြောင့် ကောင်းထိုက်
စေခိုင်းလိုက်သည်ကို ခပ်သွက်သွက်ပင်လုပ်ပေးနေသည်။ မကျင်မိန်သည် လီးတန်အရင်းဖက် လီးမွှေးများပေါ်ကျတင်နေသည့်
အရည်စက်များကိုစတင်၍ လျှာလေးနှင့်လျက်ယူသန့်စင်ပေးသည်။ ထို့နောက် လီးတန်လုံးပတ်တစ်လျှောက် လီးထိပ်ဖျားပိုင်းထိ
သို့ တစစ တက်၍လာသည်။ စောစောက သူမ၏ပါးစပ်ထဲမှအပြင်သို့လျှံကျကာ လီးတန်လုံးပတ်ပေါ်တင်နေလေသည့် သုတ်ရည်
အစက်အလက်များကို တစ်ခုပြီးတစ်ခုလျှာနှင့်လျက်သိမ်းကာ ပါးစပ်ထဲသွင်းယူသည်။ ထို့နောက် ဂလုကနဲ ဂလုကနဲ မြည်အောင်
သောက်မျိုချပေးရသည်။ အပြင်သို့ထွေးထုတ်မပစ်ရဲ။ ယောကျင်္ားကြီးတစ်ယောက်၏ လီးမှထွက်သည့် ထိုအရည်များကိုရွံရှာလှ
သော်လည်း ကောင်းထိုက်၏ရိုက်နှက်မှုဒဏ်ကိုကြောက်လှသောကြောင့် မျို၍သာချနေရသည်။ သည်လိုလုပ်ဆောင်ရမှုမှာ အလွန်ကိုစက်ဆုပ် ရွံရှာဝန်လေးဖွယ်
ကောင်းလှသည့် အလုပ်တစ်ခုပင်။

သို့သော် မကျင်မိန်သည်ထိုအလုပ်ကိုအစအဆုံးပြီးစီးအောင်လုပ်ခဲ့ရသည်။ စိုးမင်း၏ လီးတွင်ပေကျန်နေသော သုတ်ရည်တွေ
တစ်ခုတစ်စက်မျှပင် မကျန်တော့ပါ။ အကုန်ပြောင်စင်သန့်သွားအောင် မကျင်မိန်ကလျှာဖြင့် လျက်ကာပေးလိုက်ပြီးပါပြီ။ မိမိကို
အနိုင်အထက်ပြုမူမှုသည် လုံးဝမပြီးဆုံးသေးကြောင်းကို မကျင်မိန်သိနေပါသည်။ စိုးမင်းအလှည့်ပြီးလျှင် ကောင်းထိုက်အလှည့်
ရောက်ပေမည်။ ဘယ်လိုယုတ်မာမာတွေများ လုပ်ခိုင်းဦးမည်နည်းဟုတွေးကာ ကြောက်နေသည်။ တစ်ချိန်ထဲမှာပင်လည်း စိတ်
လှုပ်ရှားနေပေသည်။

“တယ်ကောင်းကွာ။ ဒီကောင်မလေး လီးစုပ်ပေးတာ တယ်ဇိမ်ကျတာကွ။ မင်းလည်း သူ့ကိုလီးစုပ်ခိုင်းကြည့်ပါလား“

မကျင်မိန်၏ပါးစပ်ကိုအားရအောင်လိုးခဲ့ပြီး၍ သဘောကျနေသော စိုးမင်းက ကောင်းထိုက်ကိုလှမ်းပြော၏။

“ဖြည်းဖြည်းပေါ့ကွာ။ ငါ့မှာအစီအစဉ်ကောင်းတွေရှိပါတယ်။ ဒီမယ် ကောင်မလေး…….“

ကောင်းထိုက်သည် စိုးမင်းကိုပြောနေရင်းမှ မကျင်မိန်ကိုလှမ်းခေါ်သည်။ မကျင်မိန်မှာ ရွံရှာဖွယ်ကောင်းလှသော လီးစုပ်၍သုတ်
ရည်များ မျိုချခဲ့ရမှုအဖြစ်ကိုပြန်တွေးကာ ဝမ်းနည်းစွာမျက်ရည်ကျနေရာ ကောင်းထိုက်ရုတ်တရက်လှမ်းခေါ်သည်ကို သတိမမူ
လိုက်။ မကြားမိသည့်အတွက် ခေါင်းကြီးငုံ့၍ မျက်ရည်ကျမြဲကျနေသည်။ ဒါကို ကောင်းထိုက်က အကွက်ကောင်းယူလိုက်သည်။
သားရေကျာပွတ်ကိုကိုင်ကာ မကျင်မိန်ကိုလွှဲ၍ရိုက်ချသည်။

“ရွှမ်း…..“

“အမလေး……နာလှချည်ရဲ့“

အမှတ်တမဲ့အရိုက်ခံလိုက်ရမှုကြောင့်လန့်သွားသည့်အပြင် နာလည်းနာလှသည်မို့ မကျင်မိန်အော်ဟစ်မိသည်။

“ငါခေါ်တာကို ဘာလို့မော်မကြည့်ပဲ ခေါင်းကြီးငုံ့ထားရတာလဲ“

“ရွှမ်း…..ရွှမ်း……ရွှမ်း………“

မေးရင်း ကျာပွတ်နှင့်လည်း ရိုက်သည်။

“အား……အား……နာလှချည်ရဲ့။ အမလေး……..သေပါပြီ။ မကြားလိုက်လို့ပါရှင့်။ မကြားမိလို့ပါ။ မရိုက်ပါနဲ့ ကျွန်မကိုမရိုက်
ပါနဲ့ရှင်…………နာလွန်းလို့ပါ……….ဘာခိုင်းခိုင်းလုပ်ပါ့မယ်ရှင့်“

ကျာပွတ်စာအမိခံရင်း မကျင်မိန်မှာကြောက်လန့်တကြားပင် တောင်းပန်ပြောဆိုရှာသည်။

“နင် အပျိုစစ်စစ်လား…..“

“ဟုတ်ပါတယ်ရှင့်…….ဟင့်အင့်……….“

ငိုရှိုက်ရင်း ဖြေရရှာသည်။

“လီး အစုပ်ဖူးသေးဘူးပေါ့…….“

“ဟင့် အင်း…………………..“

“အလိုးလဲ မခံရဖူးသေးဘူးပေါ့“

“မခံ…….မခံဖူးပါဘူး“

“ဖင်ရော ခံဖူးလား“

“ဟင့်အင်း…….ဟင့်အင်း“

ဖြေနေတာကိုက ရှက်စရာ။

“နင့်ကိုငါစောက်ပတ်ရော ဖင်ရောလိုးမယ်……..“

“မလုပ်ပါနဲ့ရှင်…………မလုပ်ပါနဲ့“

ငြင်းဆန်၍ မရနိုင်မှန်း မကျင်မိန်သိသော်လည်း ယင်ဖိုမှမသန်းဘူးသေးသော အပျိုရိုင်းလေးမို့ လိုးမယ်ဆိုသောအခါ၊ အလန့်
တကြားငြင်းမိရှာသည်။ ကောင်းထိုက်အကြိုက်ပေါ့။

“ဘာ……..မလုပ်ပါနဲ့။ အလိုးခံပါ့မယ်လို့ပြော…………“

ပြောပြောဆိုဆို ကျာပွတ်နှင့်တရွှမ်းရွှမ်း ခပ်ကြမ်းကြမ်းရိုက်ပစ်လိုက်ရာ ရှမ်းတရုတ်မလေးခမျာ ကြမ်းပြင်တွင်လိမ့်၍နေရှာသည်။
ကျာပွတ်သည် ကောင်မလေး၏ ပေါင်၊ ကျောပြင်၊ တင်ပါး၊ ပခုံး နေရာအနှ့ံရိုက်မိသည်။ အရှိုးရာများထင်သည်။ ခပ်ပြင်းပြင်းရိုက်မိ
သောနေရာများတွင် ကွဲရှကာ သွေးများပင်စို့ထွက်သည်။ မကျင်မိန်ဘယ်လိုမှ မခံနိုင်ရှာတော့။

“ခံပါ့မယ်ရှင်……ခံပါ့မယ်…..အမလေးလေး မရိုက်ပါနဲ့တော့……..နာတယ်…..နာလွန်းလို့ပါ….မလုပ်ပါနဲ့ရှင့်…..ကြိုက်သလိုသာလုပ်ပါ
တော့။ အား….အား“

ကောင်းထိုက်က စိုးမင်းကိုလှမ်းမျက်ရိပ်ပြသည်။ စိုးမင်းခွေးခြေမှထသည်။ ကောင်းထိုက်က စိုးမင်းကို သားရေကျာပွတ်လှမ်း
ပေးပြီး ခွေးခြေပေါ်ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။

“ဟေ့ ကောင်မလေး ငါ့လီးပေါ်လာထိုင်စမ်း“

မကျင်မိန်မှာ ကျာပွတ်ဒဏ်ကြောင့်တစ်ကိုယ်လုံးနာကြင်ကာ အရှိုးရာတွေ ဟိုမှာတစ်ချက်၊ သည်မှာတစ်ချက်၊ သွေးစို့သည့်နေ
ရာကစို့နှင့် မရှုမလှခံထားရသော်လည်း တုံ့ဆိုင်းမနေရဲရှာ။ ကောင်းထိုက်ရှိရာသို့ ခပ်မြန်မြန်သွားကာ ကောင်းထိုက်ပေါင်ပေါ်
တက်ထိုင်လိုက်ရရှာသည်။

“တယ်….ဒီကောင်မလေး အထာမပေါက်ပဲကိုး။ လီးပေါ်ထိုင်ဆိုတာ ဒီလိုမျိုးမဟုတ်ဘူးကွ။ နင့်စောက်ပတ်ထဲငါ့လီးကြီးဝင်
သွားအောင် ငါ့ပေါင်ခွကြားမှာတက်ခွထိုင်ဖို့ပြောတာ“

ကောင်းထိုက်က မကျင်မိန်ကိုပြောဆိုသင်ပြပေးသည်။ ရှမ်းတရုတ်မလေးအရမ်းကြောက်ရွံ့တုန်လှုပ်နေရှာသည်ဟု မြင်ရ
သည့်အတွက် ကောင်းထိုက်အလွန်ကျေနပ်နေသည်။ ဒါကြောင့်လည်း စိတ်ကောင်းဝင်ကာ ပြောဆိုသင်ပြနေခြင်းဖြစ်သည်။
မဟုတ်လျှင်နရင်းအုပ်၊ ပိတ်ကန်နှင့် နှိပ်စက်ဦးမှာသေချာသည်။ မကျင်မိန်မှာ ပါကင်ပိတ်အပျိုစစ်လေးဖြစ်ရာ ယောကျင်္ားနှင့်
မိန်းမလိုးကြတာကိုသိပ်မသိလှပေ။ ဒါပေမယ့် စောက်ပတ်ထဲလီးထိုးသွင်းတာဆိုခြင်းလောက်ကိုတော့သိထားသည်။ မိမိ၏
စောက်ပတ်ထဲလီးဝင်အောင်လုပ်နိုင်ဖို့အတွက် ကောင်းထိုက်၏လီးကိုအရင်ထုတ်ယူရမည်ကိုလည်း သဘောပေါက်၏။ ထို့
ကြောင့်ကောင်းထိုက်ပေါင်ပေါ်တက်ခွနေရာမှ အသာဖယ်ဆင်းသည်။ ကောင်းထိုက်ဝတ်ထားသော ဘောင်းဘီ၏ခွကြားနေ
ရာမှ ဇစ်ကိုဆွဲဖွင့်သည်။ စိုးမင်းသည် ကျာပွတ်ကိုင်ရင်းအသင့်စောင့်နေရာ မကျင်မိန်၏လုပ်ဆောင်မှုများ တုံ့နှေးနှေးဖြစ်တိုင်း
ကျာပွတ်ဖြင့်လှမ်းရိုက်နေသည်။ စိုးမင်း၏ရိုက်ချက်များက ကောင်းထိုက်လိုတော့မကြမ်းတမ်းလှပါ။ အသံမြည်ဟိန်းအောင်သါ
ပြုပြီး ထိချက်ကိုတော့သိပ်မပြင်းစေပေ။ ဒါပေမယ့် နာတာကတော့နာသည်။ ရိုက်ခံရတိုင်း မကျင်မိန်အားကနဲ အီးကနဲအော်ရ
ရှာသည်။

ဘောင်းဘီဂွကြားဇစ်ပွင့်သွားပြီးသောအခါ လီးကြီးသည်မတ်ကနဲထောင်၍တက်လာသည်။ ကောင်းထိုက်သည် အတွင်းခံမ
ပါ။ ဘောင်းဘီတစ်ထပ်ထဲသာဝတ်ထားရာ ဇစ်ဟသွားသည်နှင့်အထူးတလည်ထုတ်ယူစရာမလိုပဲ လီးကြီးက တန်း၍ပေါ်လာ
သည်။ အရှည်ဆယ်လက်မကျော်ကာ လုံးပတ်ကလက်ကောက်ဝတ်လောက်ကိုတုတ်သဖြင့် ကြီးမားထွားကျိုင်းသောလီးကြီး
သည် မကျင်မိန်ကိုမျက်လုံးပြူးကျယ်ဝိုင်းစက်သွားစေသည်။ မကျင်မိန်သာမဟုတ်ပါ ပွဲကြည့်နေသော တရုတ်မအကြီး အငယ်နှစ်ယောက်လည်း မျက်လုံးများပြူး
ကျယ်လာသည်။ မကျင်မိန်ကကြောက်လန့်၍ မျက်လုံးပြူးသည်။ တရုတ်မနှစ်ဦးက
တော့ ရမက်စိတ်နှင့်မျက်လုံးပြူးသည်။

“လီးကို မျက်လုံးပြူးပြီး ကြည့်မနေနဲ့။ လာ ငါ့ဖက်ကျောပေးပြီးတက်ခွထိုင်။ စောက်ပတ်ထဲလီးဝင်အောင်သွင်းယူ“

ကောင်းထိုက်ကမကျင်မိန်ကိုပြောခြင်းဖြစ်သော်လည်း တရုတ်မနှစ်ယောက်ပါကြားကြရကာမိမိတို့ကိုပြောသလိုလိုထင်လျက်
ရင်တွေဘာတွေခုန်လာကြသည်။ သူတို့သည် ရာဂကြွယ်၍ ရမက်ထန်သောမိန်းမတွေဖြစ်ရာ လီးတန်ကြီးကြီးတုတ်တုတ်ကြီး
ကို မြင်ရတော့ စိတ်တွေလှုပ်ရှားလာကြရလေသည်။ မကျင်မိန်သည် ကောင်းထိုက်၏ရင်ဘတ်တွင်နောက်ကျောကပ်ကာ
တက်ခွထိုင်ရသည်။ ကောင်းထိုက်က ကောင်မလေး၏ ပေါင်နှစ်လုံးကိုခပ်ကားကားဖြစ်အောင် လက်ဖြင့်ကိုင်၍ဆွဲ၍ဖြဲပေးလိုက်သည်။
ပေါင်ကားပြီး အဖုတ်ပြဲအာလာသည်။ ပြဲအာနေသောအဖုတ်အောက်တည့်တည့်တွင်တော့ မတ်တောင်နေသောလီးချောင်းကြီး။

ရှမ်းတရုတ်မလေး မကျင်မိန်မှာ အညာသားကောင်းထိုက်၏ ရင်ဖက်တွင်နောက်ကျောကပ်ကာ ပေါင်ခွကြားပေါ် ခပ်ကွကွက
လေးထိုင်လျက်မကျတကျရှိနေ၏။ အဝတ်အစားတစ်ထိုတစ်ထွာမျှပင်မရှိသည့် မကျင်မိန်၏ပျိုမျစ်နုနယ်သောကိုယ်လုံးသည်
ဝင်းမွတ်ဖွေးအု၍နေသည်။ နို့အုံ၊ တင်ပါး၊ ပေါင်လုံးတို့သာမက ပေါင်တန်ကြီးနှစ်ခုကို ကောင်းထိုက်က ဆွဲကားထားသော
ကြောင့် ပေါင်ပြဲကားပြီး ပေါင်ရင်းခွကြားမှစောက်ဖုတ်ကလည်း အပြူးသားပေါ်၍နေသည်။ ဘောင်းဘီခွကြားဇစ်ဖြုတ်ထား
သည့်နေရာမှ ထိုးထောင်တက်နေသည့် ကောင်းထိုက်၏ဆယ်လက်မကျော်ရှည်ကာ လက်ကောက်ဝတ်လောက်တုတ်သော
လီးတန်ကြီးက မည်းနက်နေလျှက် ဖြူနုသောရှမ်းတရုတ်မစောက်ဖုတ်ဖွေးဖွေးလေး၏ အောက်နားဆီတွင် အသည်းယားဖွယ်
ရာရှိနေသည်။ သူတို့၏မျက်နှာချင်းဆိုင်တွင်ရှိနေသော “ပွဲကြည့်သူ“ ငါးယောက်အနေဖြင့် အလွန်ကိုထင်ရှားကောင်းမွန်
လှသော ရမက်ဇောကြွဖွယ်ရာမြင်ကွင်းကျယ်ကြီးတစ်ခုဖြစ်နေပေသည်။ စိုးမင်းက သားရေကျာပွတ်ကိုကိုင်ကာ အနီးအနား
တွင်အသင့်ရှိနေ၏။ ရှမ်းတရုတ်မလေး ဂျစ်ကန်ကန်လုပ်သည်နှင့် ကျာပွတ်စာကောင်းကောင်းအမိခံရပေမည်။ စောစောပိုင်း
က ရိုက်နှက်ထားမှုများကြောင့် ကျင်မိန်၏ကိုယ်ပေါ်တွင်အရှိုးရာများထင်၍နေသည်။ အချို့နေရာများတွင်ဆိုလျှင် သွေးများ
ပင်စို့၍နေသည်။

ကျင်မိန်မှာ ယင်ဖိုမျှမသန်းဖူးသေးသော အပျိုစစ်စစ်ကလေးဖြစ်ပေရာ တစ်စိမ်းယောကျင်္ားကြီးတစ်ယောက်လိုးတာခံရမှာ
အလွန်ကိုဝန်လေး၍နေသည်။ စိတ်လှုပ်ရှားမှုလည်းအတန်အသင့်ရှိသည်။ ကြောက်စိတ်ကတော့ပို၍လွန်ကဲနေသည်။ ထို့ပြင်
လိုးရသည်ကလည်း ထိုလူကြီးနှင့်နှစ်ယောက်ထဲ အိပ်ခန်းထဲတွင်မဟုတ်။ ထိုင်ခုံများဖြင့် ကျကျနနထိုင်ကာကြည့်နေကြသော
ပွဲကြည့်သူငါးယောက်နှင့် စိုးမင်းတို့၏မျက်စေ့ရှေ့မှောက်တွင်မို့ တကယ့်ကိုရှက်ရွံ့ဖွယ်ရာကောင်းလှသည်။ ဒါပေမယ့် သူမကျ
ရောက်နေရသည့် အခြေအနေကတော့ သူမအပေါ်လွန်စွာဆိုးဝါးလှသည်။ ဘယ်လိုမှငြင်းပယ်နိုင်ခွင့်မရှိ။ လိုးကိုလိုးရမည်။
လိုးရမည်ဆိုခြင်းထက် သူများတွေကြည့်နိုင်ရန် မြင်နိုင်ရန်လိုးပြရမည်ဆိုပါကပို၍မှန်ကန်ပေလိမ့်မည်။ ယခုပင်လျှင် သူမ၏
တစ်သက်လုံး ဖုံးကာထားသမျှ (ကျင်မိန်သည် ရေချိုးရာတွင်ပင် ဝတ်လစ်စလစ်ဖြင့် တစ်ခါမျှမချိုးဖူးခဲ့ပါ) တစ်ကိုယ်လုံးသည်
ဤအခန်းထဲတွင် ရှိနေကြသူများ မျက်စေ့အရသာခံကြည့်စရာဖြစ်လျှက် စောက်ဖုတ်ကလည်းပြဲကာပြူးနေပြီး ဤအဖုတ်ထဲ
လီးချောင်းမည်းနက်နက်ကြီးထိုးဝင်လာသည်ကိုလည်း အားပါးတရကြည့်နေလိမ့်ဦးမည်။

သူမအနေဖြင့် ဦးဦးဖျားဖျား ပထမဆုံးအကြိမ်အလိုးခံရမည့်လီးကြီးကလည်း တုတ်ခိုင်ကြီးမားလွန်းလှပေရာ ရှမ်းတရုတ်မ
လေးမှာအတော်ပင်လန့်၍နေရှာသည်။ အရမ်းနာမှာပဲဟု တွေးကြောက်သည်။ ဒါကြီးထိုးသွင်းလိုက်လျှင် မိမိ၏ဥစ္စာလေးကွဲ
ပြဲထွက်သွားမည်လားဟုစိုးရိမ်သည်။ ကောင်းထိုက်သည် ရှမ်းတရုတ်မလေး၏ပေါင်တန်နှစ်ခုကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဆုပ်ကိုင်
ကာဆွဲဖြဲ၍ ခပ်မမလေးသာပြုပေးထား၏။ သူ့လီးကြီးကိုမူ လက်ဖြင့်ကိုင်၍ ကောင်မလေး၏စောက်ဖုတ်တွင်တေ့ထောက်ခြင်း
ဘာခြင်းတွေလုပ်မပေး။ လီးကိုသည်အတိုင်းသာထောင်ပေးထားသည်။ တစ်ခါမျှအလိုးမခံဖူးသေးသော ကျင်မိန်ခမျာမှာမူ
ကောင်းထိုက်ကတက်ခွထိုင်ဆိုလို့သာ တက်ခွလိုက်ရသည်။ ဘာဆက်လုပ်ရမည်မှန်းမသိ။ လိုးသည်ဆိုသည်မှာ စောက်ပတ်
ထဲလီးသွင်းခြင်းဖြစ်ကြောင်းသိသော်လည်း (ရှက်ရွံ့ကြောက်လန့်ပူပန်စိုးရိမ်သည့်စိတ်တွေကလည်းများပြားနေပေရာ)ကောင်း
ထိုက်၏လီးချောင်းကြီးကိုလက်ဖြင့်ကိုင်ကာ မိမိအဖုတ်ဝတွင် တေ့ကပ်ပြီးတင်ပါးဆုံကြီးအောက်သို့ဖိကပ်ချလျှက် လီးဝင်လာ
အောင်သွင်းယူရမည်ဆိုသော သဘောကိုလည်းနားမလည်ရှာပါ။ မတွေးမိရှာပါ။ လုပ်မပေးတတ်ရှာပါ။

“ဟေ့ သည်အတိုင်းကြီးကွတတနဲ့ငြိမ်ထိုင်မနေနဲ့။ လီးသွင်းယူပါတော့လား။ တောက်…..“

ကောင်းထိုက်ကခပ်ငေါက်ငေါက်ပြောဆိုတောက်ခေါက်ကာ မကျင်မိန်၏ညာဖက်ပေါင်တွင်းကြောကို ခပ်နာနာလေးလိမ်ဆွဲ
သည်။ စိုးမင်းကလည်း ကျင်မိန်၏ညာဖက်နို့အုံကို သားရေကျာပွတ်ဖြင့် အဖျားခတ်ထိမိအောင်ရွှမ်းကနဲဖြတ်ရိုက်သည်။

“အမလေး လေး…..နာလှချည်ရဲ့ မလုပ်ကြပါနဲ့ရှင့်။ ကျွန်မလုပ်ပေးပါ့မယ်“

“လုပ်လေ လီးသွင်းယူ…..“

“ဟုတ်ကဲ့ ဟုတ်ကဲ့“

ဟုတ်ကဲ့ဟုဆိုရသော်လည်း ဘယ်လိုသွင်းယူရမှန်းမသိသည့်အတွက် မကျင်မိန်မှာဘာမျှမလုပ်တတ်။ သည်တော့ ပေါင်တွင်း
ကြောအလိမ်ခံရပြန်သည်။

“အား…..အား…….နာတယ်……..နာတယ်………..။ ကျွန်မဘယ်လိုသွင်းယူရမှန်မသိလို့ပါရှင့်။ အား အား ပြောပြပေးပါ။
ပြောသလိုလုပ်ပေးပါ့မယ် မရိုက်ပါနဲ့တော့ အား…..အား“

ကောင်းထိုက်ကခပ်ကြမ်းကြမ်းပေါင်တွင်းကြောဆွဲလိမ်နေလေရာ ရှမ်းတရုတ်မလေးမှာတွန့်လိမ်အော်ဟစ်ရင်း မိမိဘာလုပ်ရ
မှန်းမသိ၍လုပ်မပေးခြင်းဖြစ်ကြောင်း ငိုသံပါကြီးနှင့်ပြောဆိုတောင်းပန်နေရှာသည်။ ဤဖြစ်ရပ်သည် ကောင်းထိုက်ကိုအလွန်
အားရကျေနပ်စေကာ ရမက်စိတ်လည်းထန်သည်ထက် ထန်လာစေသည်။ “ကျင်မေရိန်“ကိုလည်း ပို၍သတိရလာသည်။
ကောင်းထိုက်တစ်ယောက် ဇာတိရပ်ရွာမှထွက်ခွာကာ ပင်ပန်းကြမ်းတမ်းလှသော ကျောက်တူးသမားဘဝသို့ရောက်ရခြင်း၊
မိန်းမများကို (အထူးသဖြင့် ရှမ်းတရုတ်မငယ်ငယ်ချောချောလေးများကို) ရိုက်နှက်ညှင်းပန်းနှိပ်စက်ကာ အနိုင်အထက်ပြုမူမှု
ဖြင့် ကာမစည်းစိမ်စိတ်အပြင်းအထန်နိုးကြွအရသာတွေ့ရခြင်းတို့သည် ကျင်မေရိန်ဆိုသော အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ကြောင့်
ဖြစ်ခဲ့သည်ဟု ဆိုနိုင်ပေသည်။

“ငါ့လီးကြီးကို နင့်လက်ချောင်းဖြူဖြူနုနုလေးတွေနဲ့ကိုင်ပြီး နင့်စောက်ပတ်ဖွေးဖွေးလေးမှာတေ့ထောက်၊ ပြီးရင် နင့်ဖင်အိအိ
ကြီးကို အောက်ဖိချလိုက်။ ဘေးချော်မထွက်စေနဲ့နော်။ ချော်ထွက်ရင်တော့ ဟောဒီလိုအလုပ်ခံရမယ်။“

စကားဆုံးသည်နှင့်ကောင်းထိုက်သည် ကျင်မိန်၏ဘယ်ညာပေါင်တွင်းကြောနှစ်ခုလုံးကိုတစ်အားလိမ်ဆွဲလိုက်ရာ ရှမ်းတရုတ်
မလေးခမျာ အားကနဲ အားကနဲ နာကြင်စွာအော်ဟစ်လိုက်ရရှာလေသည်။ ကောင်းထိုက်သည် ရှမ်းတရုတ်မလေး၏ အပျိုစစ်
စစ်စောက်ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်းလေးကို ပါကင်ဖွင့်ကာ မိမိ၏လီးချောင်းကြီးတိုးဝင်သွားတော့မည့်အချိန်ကို အသာမှိန်းကာစောင့်
ရင်း ကျင်မေရိန်နှင့်မိမိဖြစ်ပျက်ခဲ့သည့်အကြောင်းများ ပြန်ပြောင်းစဉ်းစားနေလေသည်။ အဖြစ်တွေကကြာတော့ကြာခဲ့ပါပြီ။
ဒါပေမယ့် ကောင်းထိုက်၏စိတ်ထဲမှာတော့ မနေ့တစ်နေ့ကလိုပင်မှတ်ထင်နေပေသေးသည်။ ကောင်းထိုက်အဖို့တစ်မျိုး စိတ်
အာရုံလှုပ်ရှားစေသည်မှာ ယခု သူအနိုင်ကျင့်နှိပ်စက်၍ကာမအရသာယူနေသော ကျင်မိန်သည် ကျင်မေရိန်လိုရှမ်းတရုတ်မ
စစ်စစ်လေးဖြစ်ရုံသာမက နာမည်ချင်းပါ ခပ်ဆင်ဆင်တူနေမှုဖြစ်သည်။ ဒါကလည်း ကျင်မေရိန်ကိုပို၍သတိတရဖြစ်စရာအ
ကြောင်းတစ်ခုပါပဲ။

ကောင်းထိုက်နှင့်ကျင်မေရိန်တို့သည် တစ်လမ်းတည်းသားငယ်သူငယ်ချင်းတွေ။ အသက်အရွယ်ချင်းကလည်း မတိမ်းမယိမ်း
ငယ်စဉ်တုန်းကတော့ သူငယ်တန်းကျောင်းအတူတူတက်ကာ ရင်းနှီးခင်မင်ခဲ့ကြပါသည်။ သို့သော် ကျင်မေရိန်အပျိုပေါက်ဖြစ်
လာသည်နှင့် သူတို့နှစ်ယောက်ကအနေဝေးသွားခဲ့ကြသည်။ လေးတန်းအရောက်တွင် ကောင်းထိုက်ကျောင်းမှထွက်လိုက်ရ
သလို ကျင်မေရိန်လည်း ကျောင်းပြောင်း၍သွားသည်။ ကောင်းထိုက် ကျောင်းထွက်လိုက်ရသည်က မိခင်မုဆိုးမကြီးကိုကူ၍
အကြော်ရောင်းပေးဖို့။ ကျင်မေရိန်ကျောင်းပြောင်းသွားသည်ကတော့ သူ့မိဘစီးပွားတက်ကာအလီကြီးရ၍ ချမ်းသာလာသော
ကြောင့် အကောင်းဆုံးကျောင်းသို့ပြောင်းပေးလိုက်ခြင်းပင်။ ကျင်မေရိန်တို့အနေအထားသည်လည်း နေ့ချင်းညချင်းပင်ပြောင်း
လဲသွားသည်။ ခပ်စုတ်စုတ်အိမ်ကလေးကိုဖျက်ကာ နှစ်ထပ်တိုက်ကြီးဆောက်သည်။ ခြံကျယ်ကျယ်ရလို၍ ဘေးဖက်အနီးအ
နားက မြေကွက်တွေကိုကြိုက်စျေးပေးကာဝယ်ယူလိုက်သည်။

ခြံကျယ်ကျယ် နှစ်ထပ်တိုက်ကြီးဟီးနေအောင်ဆောက်လုပ်ထားသည့်အပေါ်တွင်ရှိနေသော ကျင်မေရိန်နှင့်မုဆိုးမအကြော်
သည် သားကောင်းထိုက်တို့ဘဝ မိုးနှင့်မြေလိုကွာခြားသွားသည်။ ကျင်မေရိန်၏မိဘများသည် ယခင်ကရပ်ဆွေရပ်မျိုးတွေလို
ပင်အဖက်မလုပ်တော့။ လူဂုဏ်တန်အသိုင်းအဝိုင်းနှင့်သာ ပေါင်းသင်း၍နေသည်။ ကျင်မေရိန်ကတော့ ကောင်းထိုက်ကိုအ
ဖက်လုပ်ပါလေသေးသည်။ ဒါပေမယ့် အရင်တုန်းကလို တန်းတူရည်တူ သူငယ်ချင်းသဘောမျိုးမဟုတ်တော့ပါ။ ခိုင်းစရာရှိ
သည်များကို ခေါ်၍ခိုင်းစေခြင်းမျိုးတွေသာဖြစ်သည်။ ခိုင်းသည့်အတွက်အခကြေးငွေတော့ ကောင်းကောင်းပေးပါသည်။
ကောင်းထိုက်အနေဖြင့်မူ ငွေကြေးရသည်ထက် တစ်နေ့တစ်ခြားလှသွေးကြွယ်လာလေသော ကျင်မေရိန်အလိုကျ အစစလုပ်
ပေးနေရသည်ကိုပင်ပျော်ရွှင်၍နေသည်။

ကောင်းထိုက်(၁၅)နှစ်သားအရွယ်တွင် အမေမုဆိုးမသည် ဘဝအထုအထောင်းဒဏ်များကြောင့်သေဆုံးသွားခဲ့သည်။ ဆွေနီး
မျိုးစပ်လည်းမရှိသော ကောင်းထိုက်မှာတစ်ကောင်ကြွက်အဖြစ်ကျန်နေခဲ့ရာ ကျင်မေရိန်၏ မိဘများက ကောင်းထိုက်ကိုသူတို့
ခြံဝင်းထဲတွင်ရှိ အစေခံတန်းလျားလိုအိမ်ငယ်လေးတွင်လာနေစေသည်။ အိမ်ကြီး၏တောက်တိုမယ်ရအလုပ်များကိုလုပ်ဖို့ခိုင်း
သည်။ သူတို့၏စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများကလည်းကျယ်ပြန့်နေပြီး ဧည့်သည်ပေါင်းစုံဝင်ထွက်နေကြလေရာ တောက်တိုမယ်ရဆို
သော်လည်း အလုပ်နှင့်လက်မပြတ်ရအောင်ဖြစ်နေသည်။ ဘယ်လောက်ပင်ပန်း ပင်ပန်း လှပကြော့ရှင်းနေလေသော ကျင်မေရိန်ကိုမြင်တွေ့နေ(အဝေးမှလှမ်းမြင်
ရခြင်းမျိုးကများပါသည်)ရခြင်းကပင်လျှင် ကောင်းထိုက်အတွက် အမောပြေစရာ
ဖြစ်သည်။ ကောင်းထိုက်သည် ကျင်မေရိန်ကိုကြိတ်ကာတစ်ဖက်သတ်လည်းချစ်နေမိပြီ။ ဒါပေမယ့် ဘဝအခြေအနေချင်းက မိုးနှင့်မြေလောက်ကွာခြားသည်မို့
သူ့ချစ်စိတ်ကိုကြိတ်မှိတ်၍သာမျိုသိပ်နေခဲ့ရလေသည်။ သူအများဆုံးလုပ်နိုင်သည်က ကျင်
မေရိန်ကိုခိုး၍ကြည့်မှုများသာဖြစ်ပေသည်။

အထူးသဖြင့် ကျင်မေရိန်အားကစားလေ့ကျင့်သည်ကိုချောင်း၍ကြည့်ရခြင်းသည် ကောင်းထိုက်အဖို့မက်မောဖွယ်ရာ အ ကောင်းဆုံးဖြစ်ပေသည်။ ကျင်မေရိန်၏
ကာယလေ့ကျင့်မှုများပြုလုပ်ရာနေရာမှာ ပင်မအိမ်ကြီး၏နောက်ဖက် မီးဖိုချောင်နှင့်
မလှမ်းမကမ်းတွင်သီးသန့်ရှိသည်။ ချမ်းသာကြွယ်ဝလှသော သူဌေးသမီးမို့ ကာယအားကစားလေ့ကျင့်ရာနေရာကိုပင် အိမ်ငယ်လေးတစ်ခုသဖွယ်လှပသပ်ရပ်စွာ
ဆောက်လုပ်ထားသည်။ မသိသူများဆိုလျှင် သီးသန့်အပန်းဖြေရန်ဆောက်လုပ်
ထားသော တစ်ထပ်တိုက်ပုကလေးတစ်ခုဟုပင်ထင်ကြပေလိမ့်မည်။ ထိုအိမ်ထဲတွင် မိန်းကလေးများကိုယ်ကာယအလှပ
တောင့်တင်းကြော့ရှင်းအချိုးကျစေရန် လေ့ကျင့်ရသည့်အားကစားအထောက်အကူပစ္စည်းတွေ ပြည့်ပြည့်စုံစုံပင်ရှိသည်။ ယနေ့ခေတ်စားလာသော အေရိုးဗစ်အား
ကစား အကလေ့ကျင့်မှုကို ကျင်မေရိန်ကထိုအချိန်ကပင်လုပ်နေခဲ့သည်။ ကျင်မေရိန်
ကာယအလှလေ့ကျင့်ရာတစ်ထပ်တိုက်ပုလေးသည် ကောင်းထိုက်နေရသောအိမ်ငယ်လေးနှင့်သိပ်မဝေးပါ။ ပြီးတော့သည်နေ
ရာသည် ကျယ်ဝန်းသောခြံကြီး၏အနောက်ဖက်ပိုင်းမို့ ပို၍သီးသန့်ကျသည်။ အပြင်လူများအရောက်အပေါက်မရှိ။ အိမ်သား
များနှင့် အိမ်၏အလုပ်သမားများတို့ပင်လာခဲသည်။ ထို့ကြောင့် ကောင်းထိုက်အနေနှင့် ကျင်မေရိန်၏ကော့ကော်ကန်ကား၊ အားကစားလေ့ကျင့်မှုများကို မည်သူမျှမ
သိအောင်ချောင်မြောင်းကြည့်ရှုနိုင်ခဲ့သည်။ မိမိမျက်စေ့အောက်တွင်ပင် တစ်နေ့တစ်
ခြား တောင့်တင်းအချိုးကျလာသော ကျင်မေရိန်၏ကာယအလှများကိုအားရစဖွယ်ရှုမြင်နေရလေသည်။

ကောင်းထိုက်(၁၈)နှစ်အရွယ်ပြည့်သည့်နေ့တွင်မူ ကြီးမားသောကံကြမ္မာအလှည့်အပြောင်းတစ်ခုဖြစ်ပေါ်ခဲ့လေသည်။ ထိုနေ့ ကလည်းထုံးစံအတိုင်းပင် ညနေစောင်း
ကာယအလှလေ့ကျင့်နေသောကျင်မေရိန်ကို ကောင်းထိုက်ကအသာပင်ချောင်မြောင်း
၍ကြည့်နေခဲ့လေသည်။

ရှမ်းတရုတ်မလေးကျင်မိန်သည် ကောင်းထိုက်သင်ပြခိုင်းစေသည့်အတိုင်း တသွေမတိမ်းပင်လိုက်နာလုပ်ဆောင်ပေးရရှာ
လေသည်။ ကောင်းထိုက်၏မတ်တောင်နေသောလီးတန်တုတ်တုတ်ကြီးကို လက်ကလေးဖြင့်မရဲတရဲဆုပ်ကိုင်ကာ သူမ၏
စောက်ပတ်တွင်ဆွဲယူတေ့ကပ်ထားသည်။ ပူနွေးမာတောင်တုတ်ခိုင်လေသော လီးချောင်းကြီးကိုထိတွေ့ကိုင်တွယ်ရမှုကြောင့်
ကျင်မိန် ရင်တဒိန်းဒိန်းခုန်နေသည်။ အဖုတ်ဝတွင်တေ့ကပ်လိုက်သောအခါတွင်မူ ဖိုမသဘာဝထိတွေ့မှုသဘောအရ ကျင်မိန်
တစ်ကိုယ်လုံးကြက်သီးများပင်ဖျန်းကနဲထသည်။ ဤအချောင်းကြီး မိမိ၏အပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲထိုးသွင်းယူရလျှင်အရမ်း
နာမှာပဲဟုတွေးကာအလွန်ကြောက်နေသည်။ အလိုးမခံဖူးသေးသော အပျိုရိုင်းလေးမို့လည်း စိတ်ကမရဲ။ ရမက်စိတ်အတန်အ
သင့်နိုးကြွနေပြီဖြစ်သည့်တိုင် ကြောက်စိတ်ကပိုကဲနေသည်။ မလုပ်လိုသော်လည်း မငြင်းနိုင်သည့်အခြေအနေမို့ ကျင်မိန်သည်
အံကိုခဲကာမိမိကိုယ်မိမိအားပေးပြီး တင်ပါးအောက်သို့အသာလေးစမ်းကာဖိချကြည့်လိုက်သည်။

လီးဒစ်ကြီး၏အဖျားပိုင်းစောက်ခေါင်းထဲသို့တစ်ရစ် စီးပိုင်စွာတိုးဝင်လာလေရာ စစ်ကနဲနာသလို ရင်ထဲလည်းဒိန်းကနဲခုန်လျက်
ရှမ်းတရုတ်မလေး၏နှုတ်ဖျားမှလည်း“အို“ဟူ၍ ရေရွတ်သံလေးပေါ်လာသည်။ နာလို့ညည်းသံလား၊ ကြောက်၍အော်မိသံ
လား၊ ရင်ဖိုသွား၍ပွင့်ထွက်လာလားဆိုသည်ကို ကျင်မိန်ကိုယ်တိုင်ပင်ဝေခွဲပိုင်းခြားခြင်းမပြုနိုင်ပါ။ သူမအနေဖြင့် ထိုခံစားမှု၊ သုံး
မျိုးလုံးကိုရောပြွန်းကာခံစားနေရလေသည်ကတော့အမှန်။ ကျင်မိန်သည် ခေတ္တမျှတုံ့ဆိုင်းဆိုင်းဖြစ်နေသေး၏။ အဖျားပိုင်းတိုး
ဝင်လာသည့် လီး၏ထိတွေ့မှုကိုတော့အပီကိုခံစားနေရ၏။ စောက်ခေါင်းဝတွင်တစ်ဆို့ဆို့နှင့် နာလည်းနာ၊ ရင်လည်းခုန်။
အို…..ဘယ်လိုကြီးမှန်းမသိပါ။ သို့သော် ကောင်မလေးသည်ကြာကြာတော့တုံ့ဆိုင်းမနေရဲရှာ။ ကောင်းထိုက်ကပေါင်တွင်းကြော
ဆွဲလိမ်မှာနှင့် စိုးမင်းကကျာပွတ်နှင့် ဖြတ်ရိုက်မှာကိုအလွန်ပင်ကြောက်လှသောကြောင့်ဆက်၍ဖိချလိုက်ရပြန်သည်။ စောစော
ကထက်တော့ပိုနှေးသည်။ ဒါပေမယ့်အဖျားဝင်ကာလမ်းကြောင်းဖြောင့်နေပြီဖြစ်ရာ လီးဒစ်ပြဲလန်ကြီးသည် စောက်ခေါင်းပေါက်
လေးထဲသို့တစ်၍တိုးဝင်သည်။

“အား……ဟင့်….ဝင်သွားပြီ“

ကျင်မိန်၏ပါးစပ်မှရေရွတ်သံလေးထွက်သွားပြန်သည်။ ဒစ်ပြဲလန်ကြီးတစ်၍တိုးဝင်လာသည်ကိုသိလိုက်သည်တွင် ကောင်မ
လေးသည် ပါးစပ်မှအလိုအလျှောက်လွှတ်ကနဲထွက်သွားခြင်းဖြစ်သည်။ ဤသို့ပြောဆိုရန်တော့ လုံးဝရည်ရွယ်ချက်မရှိပါ။
လွှတ်ကနဲပြောထွက်ပြီးမှအရမ်းရှက်သွားလေရာ ရှမ်းသွေးများလွှမ်းလျက် ဖွေးနုသောတစ်ကိုယ်လုံးပန်းနုရောင်ပင်သန်း၍သွား
လေသည်။ ရှမ်းတရုတ်မလေးအရမ်းရှက်ရွံ့သွားကြောင်းကို အားလုံးသိမြင်နိုင်သည်။

“အသာခပ်ဖြည်းဖြည်းဆက်ဖိချပြီးသွင်းယူ။ နင့်အဖုတ်ထဲက အပျိုမှေးပါးကိုလီးနဲ့ထောက်မိရင် ရပ်….“

ကောင်းထိုက်က ထိုသို့ပြောပြီး ကျင်မိန်၏ခါးလေးကိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ညှပ်ကာကိုင်ပြီးထိန်းပေးသည်။ ကောင်မလေးကတင်
ဆုံကြီးကိုအသာဖြည်းဖြည်းဖိချသောအခါ ကောင်းထိုက်ကခါးကိုကိုင်ကာထိန်း၍မပေးသည်။ ယခုပွဲတွင် ကောင်းထိုက်တို့အ
နေဖြင့် ရှမ်းတရုတ်မလေးကျင်မိန်ကို အပျိုမှေးစုတ်ပြတ်ပေါက်ပြဲသွားသည်အထိ စောက်ပတ်ကိုလိုးဖို့မလိုအပ်ပါ။ စောက်ပတ်
ထဲလီးတိုးဝင်သွားမှုကို သည်ချာတိတ်မသိရှိရုံသာ လီးကိုုထိုးသွင်းပေးခြင်းဖြစ်၏။ သူတို့အနေဖြင့် ကျင်မိန်၏ပါးစပ်နှင့်ဖင်ပေါက်
ကိုသာ အပျိုရည်ပျက်သွားအောင် ရက်ရက်စက်စက်လိုးပေးကြရမည်ဖြစ်သည်။ စောက်ပတ်ထဲမှအပျိုအမှေးပါးကိုတော့ သည်
အတိုင်းဖုံးအုပ်နေလျက်သားရှိနေအောင်ထားပေးပြီး ပါကင်ဖွင့်လိုးချင်သူ သူဌေးကြီးများထံမှကြေးကောင်းကောင်းတောင်းယူ
ကာ ကျင်မိန်၏အပျိုရည်ကိုစျေးကြီးကြီးဖြင့် ရောင်းချမည်ဖြစ်သည်။

ဖင်နှင့်ပါးစပ်ကိုအပြတ်လိုးခြင်းနှင့် အပျိုအမှေးပါးကိုထိမိရုံ လီးသွင်းပေးခြင်းတို့မှာ မကျင်မိန်ကိုကျူံးသွင်းထိန်းချုပ်ယူသည့်
ပရိယာယ်များဟုဆိုနိုင်သည်။ ကျင်မိန်အနေဖြင့်သည်အဖြစ်များကြုံရပြီးသည့်နောက် အပျော်မယ်အဖြစ်ကျိုးနွံစွာလုပ်ဆောင်
သွားရတော့မည်မလွဲပါ။ အပျိုအမှေးပါးဆိုတာ ဘာကိုခေါ်မှန်းကျင်မိန်ရေရေရာရာမသိပါ။ ကောင်းထိုက်၏ပြောစကားအရ
ယခုလီးချောင်းဆိုတာကြီး ထိုးသွင်းနေသည့် မိမိ၏အဖုတ်အခေါင်းပေါက်တစ်နေရာရာတွင် ဖုံးအုပ်လျှက်သားရှိနေမည်ဟူ၍
သာ မှန်းဆနားလည်နေသည်။ သို့သော် ထိုအမှေးစုတ်ပေါက်သွားခြင်းသည် အပျိုရည်ပျက်ရမှုဖြစ်တာလား၊ လီးကိုစောက်ပတ်
ထဲထိုးသွင်းသည်နှင့် အပျိုရည်ပျက်ပြီးဖြစ်တာလားကိုတော့ သို့လော သို့လော တွေးတော၍နေမိသည်။ မိမိတင်ပါးကြီးအောက်
သို့အသာဖိချမှုနှင့်အတူ မိမိ၏အဖုတ်ထဲသို့တဖြည်းဖြည်းချင်းတိုးဝင်လာသော လီးနှင့်တစ်စုံတစ်ခုထိမိမည့်အနေအထားကို
ကျင်မိန်အထူးပင်အာရုံစိုက်ကာ ဂရုပြု၍နေသည်။ ဤတွင် အဖုတ်ထဲလီးတိုးဝင်ထိတွေ့မှုပို၍အပီခံစားရသည်။ ဤခံစားမှုသည်
ရမက်အရသာကိုပို၍ကောင်းမွန်ရှိန်းဖိန်းစေရာ ကျင်မိန်တစ်ယောက်အနိုင်အထက်ပြုခံရမှုနှင့် စောက်ခေါင်းကျဉ်းလေးထဲသို့ လီးကြီးတိုးဝင်လာ၍ ကျိန်းစပ်နာကြင်ကာ မောနေမှုတို့ကိုပင် သတိမမူနိုင်သလိုဖြစ်နေသည်။

ဆယ်လက်မကျော်ရှည်သည့် လီးချောင်းကြီး လေးလက်မခန့်တိုးဝင်သွားပြီးသောအခါတွင်တော့ လီးတန်ထိပ်ဖျားပိုင်းသည်
ကျင်မိန်၏အပျိုအမှေးပါးကိုသွား၍ထိမိသည်။ ဤသို့ထိမိခြင်းကို ကျင်မိန်ရော ကောင်းထိုက်ပါခံစားသိရှိလိုက်ကြ၏။

“ဟော……“

ကျင်မိန်၏ပါးစပ်မှယောင်ရမ်းပြောဆိုသံပေါ်သည်။ တင်ပါးကြီးဖိချနေမှုလည်း ရပ်တန့်သည်။ ကောင်းထိုက်ကလည်း တင်ပါး
ဆုံကြီးအောက်သို့ပို၍ပိကျမလာစေရန် ခါးကိုခပ်တင်းတင်းကိုင်မ ထိန်းပေးလိုက်သည်။ ဤသို့ရပ်တန့်ကာ ရုပ်သေများလိုဖြစ်
သွားမှုနှင့် ကျင်မိန်၏ပါးစပ်မှရေရွတ်သံပေါ်လာမှုတို့သည် အပျိုအမှေးပါးကို လီးဖြင့်ထိထောက်မိပြီဖြစ်ကြောင်းအချက်ပြသလို
ဖြစ်သည်။ ကြည့်နေကြသူတို့အနေဖြင့် စောက်ခေါင်းထဲမြုပ်ဝင်နေသော လီး၏အခြေအနေကိုမျက်စိဖြင့်သေသေချာချာမမြင်ရ
သော်လည်းဘယ်အနေအထားမျိုးရှိနေပြီဆိုခြင်းကို စိတ်အာရုံတွင်နားလည်ကြကာ အနည်းငယ်စိတ်လှုပ်ရှားကုန်ကြလေသည်။

“အပျိုအမှေးပါးကို ငါ့လီးကြီးထောက်မိနေပြီလား“

“ဟို……ဟို“

ကောင်မလေးအပြောရခက်နေသည်။

“မေးနေတာဖြေလေ၊ ဘာဖြစ်နေတာလဲ“

ကောင်းထိုက်က ခပ်ငေါက်ငေါက်မေးလိုက်သည်။ စိုးမင်းကလည်း ကျာပွတ်သံတစ်ချက်ပေးသည်။ ထိအောင်တော့မရိုက်ပါ။

“ထောက်မိနေပါပြီရှင့်……ထောက်မိနေပါပြီ“

ကောင်မလေးအလန့်တကြားပြောချလိုက်ရရှာသည်။

“ငါ့လီးလည်းအတော်ဝင်နေတယ်။ သိရဲ့လား။“

“ဟုတ်…..ဟုတ်ကဲ့“

“ဘယ်လိုမျိုးသိတာလဲ“

“ဟို…..အဟွာမှာတစ်ဆို့ပြည့်ကြပ်နေတာချည်းကိုး….“

“ခံရတာကောင်းလား“

“ကျွန်မ မသိပါဘူးရှင်…..“

“အဖုတ်ထဲမှာ ယားမနေဘူးလား“

“မသိပါဘူးရှင်…….မသိပါဘူး“

ငိုသံပါကာ အသံလေးတုန်နေရှာသည်။ မျက်နှာကလည်း ငိုမဲ့မဲ့။

“နင့်စောက်ဖုတ်ထဲက အရည်တွေတော့စိုပြီး စိမ့်ထွက်နေတယ်မဟုတ်လား“

“ဟုတ်….ကဲ့…..ရှင့်“ အသံခပ်တိုးတိုးလေး။

“ကဲ…..ထတော့။ လီးကိုဖြုတ်လိုက်“`

ရှမ်းတရုတ်မလေးသည် ခပ်မြန်မြန်ပင်ထလိုက်သည်။ မတတ်သာ၍သာ ကောင်းထိုက်ပေါ်ခွထိုင်ကာအဖုတ်ထဲလီးသွင်းယူနေ
ရသည်မဟုတ်လား။ ထဖို့အခွင့်ရသည်နှင့် ဆတ်ဆတ်ဆို ထထိုင်လိုက်သည်။ သို့သော် ကျဉ်းကြပ်သော စောက်ခေါင်းလေးထဲ
တွင် ကြီးမားတုတ်ခိုင်လှသောလီးချောင်းကြီးလေးလက်မခန့်မြုပ်ဝင်နေမှုက အလွန်တင်းကြပ်စီးပိုင်လှပေရာ လီးသည်ချက်ချင်း
ပြုတ်မထွက်။ လေလုံသောပုလင်းတွင် ဖော့ဆို့ကြပ်နေသလိုမျိုးဖြစ်ကာ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများပြဲအာလျက် စောက်အုံ
ကြီးပါ လီးနှင့်ထစ်ကာလန်ပါနေလေရာ ကျင်မိန်မှာထ၍မရ ထိုင်လျက်လည်းမဟုတ်။ ကွတတကြီးဖြစ်လျက် အဖုတ်လည်းအ
တော်ကို ကျိန်းနာနေသည်။

“အား……အား……တစ်လစ်ကြီးဖြစ်နေပြီရှင့်“

ကောင်မလေးလန့်၍ပင်အော်လိုက်မိသည်။

“ငါ့လီးကသိပ်ကြီးပြီး နင့်စောက်ဖုတ်လေးကအခေါင်းကျဉ်းသေးလို့ကြပ်ပြီး ရုတ်တရက်မထွက်ပဲ တစ်နေတာပါ။ အသာလေး
ပေါင်ကိုကွပြီး ထုတ်ယူ….“

ကောင်းထိုက်က ဤသို့ပြောရင်း ရှမ်းတရုတ်မလေး၏တင်ပါးကိုခပ်ဆတ်ဆတ်ပုတ်သည်။ နို့အုံများကိုလည်း လှမ်း၍ဆွဲသည်။
ရှမ်းတရုတ်မလေးခမျာမှာတော့ ဝိုင်းကြည့်နေကြသူများ၏ရှေ့မှောက်တွင် လီးကအဖုတ်မှကျွတ်မထွက်ပဲ တစ်လစ်ကြီးရှိနေ
သည်မို့ အထူးပင်မျက်နှာပူကာအရှက်ကြီးရှက်နေသည်။ တစ်အားဆွဲဖြုတ်၍လည်းရနိုင်မည်မဟုတ်သောကြောင့် မျက်နှာပူပူ၊
ခပ်ရှက်ရှက်နှင့်ပင် ကောင်းထိုက်ပြောသလိုလုပ်ယူရသည်။ ထိုအခါကျမှ လီးကစောက်ပတ်မှထွက်သည်။ လီးကျွတ်သွားသံက
ပုလင်းဗူးဆို့ကိုဖွင့်ယူလိုက်သလိုမျိုး“ဖောင်း ဖွတ်“ဟုပင် အသံကျယ်ကျယ်မြည်သည်။

ထိုအချိန်တွင် စိုးမင်းကမွေ့ယာအသေးစားလေးတစ်ခုကို ကြမ်းပြင်ပေါ်ဖြန့်ချသည်။ ကောင်းထိုက်သည် ခွေးခြေပေါ်ထိုင်နေ
ရာမှထကာ ကျင်မိန်ကိုဆတ်ကနဲဆွဲ၍မွေ့ယာပေါ်တွင်မှောက်ရက်လေးကျသွားအောင် ခပ်ကြမ်းကြမ်းတွန်းချလိုက်သည်။
ရှမ်းတရုတ်မလေးသည် မွေ့ယာပေါ်တွင်မျက်နှာအပ်ကာမှောက်လျက်သား ခပ်စင်းစင်းကြီးရှိ၍နေသည်။ ဘာတွေဆက်၍ဖြစ်
ဦးမည်နည်းဟု ရင်ထဲအတွေးဝင်ကာလန့်၍တော့နေသည်။

“ဒီကောင်မလက်တွေကိုကြိုးတုပ်ပြီး ထိန်းပေးထားဦးကွ။ အခု ငါတို့ဆက်ပြမယ့်အထာမှာ ဒီကောင်မအပြတ်ရုန်းကန်ဖို့များ
တယ်။ သူက ဖင်လည်း အပျိုစစ်စစ်လေးမဟုတ်လား“

စိုးမင်းကလည်း ကျင်မိန်၏လက်ကောက်ဝတ်နှစ်ခုကိုပူးကာ ကြိုးဖြင့်ခိုင်မြဲစွာတုပ်လိုက်သည်။ သည်အလုပ်မျိုးကျွမ်းနေသူမို့
တစ်ခဏအတွင်းမှာပင် တုပ်နှောင်ပြီးစီးသွားသည်။ ကျင်မိန်အနေဖြင့် ရုန်းကန်ဖို့ပင်အချိန်မရလိုက်ပါ။

“ရှင်တို့…..ရှင်တို့….ကျွန်……ကျွန်မ….ကို….ဘာ……ဘာ…လုပ်ကြဦး….မ….မလို့…..လဲ….ဟင်“

ကောင်မလေးသည် မွေ့ယာပေါ်မျက်နှာအပ်လျက်သားရှိနေရာမှခေါင်းကြွကာ နောက်သို့ငဲ့စောင်းကြည့်ပြီးမေး၏။

“ဘာမှကြောက်မနေပါနဲ့ကွာ။ နင်လည်း ကောင်းကောင်းဇိမ်တွေ့ရမယ့်အလုပ်တစ်ခု ငါလုပ်မလို့ပါ။ ဒီအလုပ်မှာ ငါကအပီ
ကျွမ်းတာ။ နင်ကောင်းကောင်းဇိမ်တွေ့ရမယ် စိတ်ချ“

ကောင်းထိုက်က မချိုမချဉ်ပြုံးကာပြောသည်။ ဇစ်ပြုတ်နေလေသော သူ့ဘောင်းဘီကိုလည်း လုံးလုံးလျားလျားချွတ်ချပစ်လိုက်
သည်။ အပေါ်အကျႌကိုပါခပ်မြန်မြန်ချွတ်လိုက်ရာ ကောင်းထိုက်ကိုယ်တုံးလုံးဖြစ်သွားသည်။ ကျောက်တူးသမားမို့ ကြွက်သား များ ကျစ်လစ်ကာသန်မာသည်။
ကျင်မိန်တစ်ယောက်ကြောက်လန့်စွာရှိုက်ငိုမိရှာသည်။ ခြေထောက်နှစ်ခုကိုအတင်းစေ့ထား
သည်။ တင်ပါးကြီးကိုလည်း ဖင်သားနှစ်ခြမ်းထိကပ်နိုင်သမျှထိကပ်နေအောင်ပြုထားသည်။ ဖင်မုဒိန်းကျင့်ခံရတော့မည့်အဖြစ်
ကို အလွန်ပင်ကြောက်လန့်နေရှာသည်။

“ဒီကောင်မလေးရဲ့ဖင်ကလုံးပြီးတင်းအယ်ကားအိနေတာပဲ။ တကယ်လိုးလို့ကောင်းမယ့်ဖင်မျိုးကွ။ ငါကလည်း ဒီလိုတင်းတင်း
ရင်းရင်း ကျစ်ကျစ်လစ်လစ် ဖင်မျိုးမှလိုးချင်တာ“

ကောင်းထိုက်၏ အားရပါးရပြောလိုက်သံက ကျင်မိန်၏နားထဲသံပူရည်လောင်းထည့်လိုက်သည့်အလား။ မိမိ၏တင်ပါးသားနှစ်
ခုအပေါ်သို့ ကောင်းထိုက်၏လက်များကျရောက်လာသည်ကို ကျင်မိန်သိသည်။ ထိုလက်များက ဖင်ကိုဆွဲ၍ဖြဲနေသည်။ ကျင်
မိန်သည် ဖင်သားကြီးနှစ်ခြမ်းကိုထိကပ်နိုင်သလောက်မျှ ထိကပ်၍နေရလေအောင်ကြိုးစားကာတောင့်၍ ခံထားပါလေသေး၏။
အမှန်အတိုင်းပြောရလျှင် သူမသည်စောက်ဖုတ်အလိုးခံခဲ့ရမှုထက် ယခုဖင်ကိုအတင်းဆွဲဖြဲခံရမှုကိုပို၍ရှက်ရွံ့မိသည်။ ဒါကြောင့်
လည်း အားရှိသမျှကြိုးစားတောင့်ခံနေခြင်းဖြစ်သည်။
သို့သော် ကောင်းထိုက်ကသည်ကိစ္စမျိုးတွင်အထာပေါက်ကာကျွမ်းနေသူမို့ ကောင်မလေး၏ဖင်ဝတစ်ဖက်တစ်ချက်ကို ဘယ်
ညာလက်မနှစ်ခုဖြင့် အားထည့်ကာဖိ၍တွန်းဖြဲယူလေရာ ကျင်မိန်မည်မျှကြိုးစားကာတောင့်ခံထားသည်ဖြစ်စေ၊ ဖင်သားနှစ်ခုပြဲ
အာသည်။ စအိုဝလေးပြူး၍ပေါ်လာသောအခါ ကောင်းထိုက်သည်သူ၏ညာဖက်လက်ခလယ်ကိုရက်စက်ကြမ်းတမ်းစွာဖင်ထဲ
ဖိထိုးသွင်းပြန်သည်။ ထိုးသွင်းမှုသည် ညှာတာမှုကင်းလှသည်။ လက်ခလယ်က ဖင်ပေါက်ထဲတင်းကြပ်စွာတိုးဝင်၏။ အောင့်၍
နာသော်လည်း ကျင်မိန်သည်အံကိုတင်းတင်းခဲကာ ကြိတ်မှိတ်၍ခံသည်။ အော်ဟစ်ခြင်း၊ ညည်းတွားခြင်းမလုပ်။ ကောင်းထိုက်
၏ အနိုင်အထက်အတင်းအဓမ္မပြုမှုကိုတတ်နိုင်သမျှလေးဖြင့် တန်ပြန်အာခံသည့်သဘောပင်။

ကောင်းထိုက်ကတော့ ရှမ်းတရုတ်မလေး၏စအိုထဲသို့လက်ချောင်းကိုထိုးသွင်းမွှေနှောက်နေသည်။ ထိုးသွင်းပြန်ထုတ်လုပ်
သည်။ လှည့်၍ပွတ်ဆွဲသည်။ ထိုး၍ကလိသည်။ မိမိ၏လီးချောင်းကြီးထိုးသွင်း၍ ဖင်လိုးသည့်အခါလမ်းကြောင့်ဖြောင့်စေရန်ကြို
တင်ပြင်ဆင်ကာ ဖင်ဝကိုလက်ချောင်းဖြင့်ထိုးချဲ့ပေးနေခြင်းဖြစ်သည်။ လက်ခလယ်ဖြင့်လေးငါးချက်ထိုးမွှေပြီးနောက် လက်ညှိုး
ကိုပါ ထပ်မံဖြည့်ထည့်ကာ လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းပူးဖြင့် ဖင်ပေါက်ကိုထိုးကလိပြန်သည်။ ခဏအကြာတွင်တော့ ကောင်မလေး
၏ ဖင်ပေါက်ထဲသို့နှစ်ချောင်းပူးကာထိုးသွင်းကလိနေသော လက်ညှိုးနှင့်လက်ခလယ်တို့ကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းပင်ဆွဲထုတ်ယူသည်။
စအိုပေါက်လေးသည် လက်ချောင်များတွင်ကပ်ကာပြဲလန်ကြွတက်လာပါသည်။ ပြီးမှလက်ချောင်များကျွတ်ထွက်ရာ“ပြွတ်ဘူ
ဟူသော မတိုးမကျယ်အသံလေးထွက်ပေါ်သည်။ ကောင်းထိုက်သည် ကျင်မိန်၏ခြေထောက်နှစ်ခုကြားသို့ဒူးထိုးသွင်းကာ ခြေ ထောက်များကားထွက်အောင်
အတင်းပင်တွန်းဖယ်ပြုမူယူသည်။ ခြေထောက်များခပ်ကားကားဖြစ်သည်နှင့် ကောင်မလေး၏
ဖင်ကြားသို့မျက်နှာအပ်ကာ ဖင်ပေါက်လေးကိုလျှာဖြင့်ထိုးကာလျက်သည်။ တံတွေးများစို၍နေအောင်ပြုပေးသည်။ ယားကျိကျိ
နှင့်မို့ ရှမ်းတရုတ်မလေးမှာခါးလေးတွန့်၍ တွန့်၍သွားရှာသည်။ ဖင်လိုးသောအခါ လီးအဝင်ချောမွေ့စေရန် ဖင်ဝကိုတံတွေး
ဆွတ်ပေးခြင်းဖြစ်သည်။

“ဖင်ထောင်လိုက်စမ်း…..“

တံတွေးစိုနေအောင်ပြုပေးပြီးသည်နှင့် ဖင်လိုးချင်စိတ်တွေကလည်း အရမ်းထန်ပြင်းလာသောကြောင့် ကောင်းထိုက်ကရှမ်းမ
လေးကို ဖင်ကုန်းခိုင်းလေသည်။ ဖင်ထောင်ပေးဖို့ ကျင်မိန်ခမျာ ခပ်ရွံ့ရွံ့ဖြစ်နေသည်။ ချက်ချင်းလုပ်မပေး။ ဤအခါ တင်ပါး
ကြီးများကို လက်ဝါးဖြင့် တစ်အားရိုက်ချခြင်းကိုခံရရှာသည်။

“ဖျန်း ဖျန်း ဖျန်း…..ဖင်ထောင်လေ…..ဖျန်း ဖျန်း “

ကောင်းထိုက်သည် ရှမ်းတရုတ်မလေး၏ဖြူအိတင်းရင်းနေသော ဖင်သားကြီးများကို လက်ဝါးကြီးဖြင့်ညှာတာမှုကင်းမဲ့စွာခပ်
ကြမ်းကြမ်းရိုက်ရင်း ခါးကျင်ကျင်လေးကိုလည်း လက်ဖြင့်ဆွဲမပင့်ယူလိုက်ရာ ကျင်မိန်ခမျာကုန်းမပေးချင်ပါပဲနှင့် ဖင်ပူးတောင်း
ထောင်ကာကုန်းလျက်သား အနေအထားသို့ရောက်သွားရရှာလေတော့သည်။ လေးဖက်ထောက်အနေအထားပင်မဟုတ်။
ပူးချည်တုတ်နှောင်ထားသောလက်များကို စိုးမင်းကခပ်တင်းတင်းကြိုးဆွဲ၍ထိန်ထားပေရာ ကျင်မိန်မှာနို့အုံကြီးများ မွေ့ယာပေါ်
ထိမိနေလျက် ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကခပ်ပြားပြားမှောက်ကာ ခါးခပ်ကော့ကော့နှင့်ဖင်ဆုံကြီးသာအပေါ်ကိုကြွတက်နေသည်။
ဖင်လိုးခံရဖို့အထူးပင်သင့်လျှော်သောအနေအထားသို့ရောက်သွားသည်။ ပွဲကြည့်သူများမှာ ဖွေးအုကားအိနေသော ရှမ်းတရုတ်
မလေး၏ ဖင်ကြီးကိုလက်တွေ့လိုးရတော့မည့် ကောင်းထိုက်ကိုမနာလိုသလိုလိုပင်ဖြစ်၍လာကြသည်။ တရုတ်မနှစ်ယောက်ဆို
လျှင် ဖင်ဝများပင်ယားသလိုလိုခံစားကြရသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်သည် ကာမမှုလွန်ကျူးသူများပီပီ ဖင်လိုးခံရတာကိုလည်း အ
ရသာ ယူတတ်ကြသည်။ ဖင်လည်းခံဖူးကြသည်။ ဖင်ထောင်ကုန်းပေးထားရပြီမို့ စအိုပေါက်လေးသည်လည်း အထင်းသားပြဲ၍
နေသည်။ အောက်ဖက်မှ စောက်ဖုတ်ကြတော့ အစိကိုဖောင်းကြွကာ အရည်များစိုလက်တောက်ပြောင်နေ၏။ လက်ချောင်းများ
ဖြင့်ထိုးကာ ကျကျနနကလိဖြဲပေးထားပြီးပြီမို့ စအိုပေါက်ကလေးသည် တပြဲပြဲနှင့်မအာတအာဖြစ်နေသည်။
“စိုးမင်း…..ဒီကောင်မဖင်ပေါက်ကမပြဲတပြဲလေးအာပြီး တောင်နေတာကွ။ လိုးသွင်းတော့မယ့် ငါ့လီးကြီးကိုကြိုဆိုနေပုံအပီပဲ။
နုနုပြီး စိုတိုတိုလေးကွ။ တောက်“

ကောင်းထိုက်က ရက်ရက်ရောရောမှတ်ချက်ချလိုက်ရာ ကျင်မိန်မှာလဲသေပစ်လိုက်ချင်စိတ်တွေပင်ပေါ်လာရလေသည်။ မျက်
ရည်များလည်း သွင်သွင်ကျ၍နေသည်။ သူမ၏စအိုမှာ ကောင်းထိုက်စိတ်ကြိုက်လိုးတာခံရဖို့ သနားစဖွယ်လေးအသင့်ရှိလို့နေ
ပါပြီ။ အလိုမတူပဲ အတင်းမုဒိန်းကျင့်ကာ ဖင်လိုးခံရရှာတော့မည့် ကျင်မိန်သည် အောက်နှုတ်ခမ်းကိုသွားဖြင့်ကိုက်ကာ စိတ်ကို
တတ်နိုင်သမျှတင်း၍ထားလေသည်။ ကောင်းထိုက်သည် ရှမ်းတရုတ်မလေး၏ဖင်သားကြီးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်အုပ်ကိုင်ထား
ကာ ဆွဲမ၍ထိန်းလိုက်သည်။ ပြီးတော့ တံတွေးများဆွတ်ထား၍စိုနေလေပြီဖြစ်သည့် စအိုပေါက်လေးတွင်လီးကိုတေ့ထောက်
လိုက်သည်။ မိမိ၏မည်းနက်မာတောင်နေသော လီးတန်တုတ်တုတ်ကြီး ရှမ်းတရုတ်မလေး၏ဖြူနုနေသော စအိုပေါက်ကျဉ်း
ကျဉ်းလေးတွင် ကျကျနနတေ့ထောက်မိသည်ကို ပွဲကြည့်နေသူများထင်ရှားစွာမြင်တွေ့နိုင်ရန်နှင့် ကျင်မိန်ကိုယ်တိုင်လည်းဖင်ဝ
တွင် လီးအတေ့ခံရသည်ကို ကောင်းစွာခံစားသိရှိနိုင်စေရန် ကောင်းထိုက်ကပညာသားပါပါပြုသည်။ လီးကိုတေ့ပီးပီးချင်းထိုး
သွင်းခြင်းမပြု။ ခဏမျှထောက်ထားသည်။ ထောက်သည်ဆိုရာတွင် အားတော့အနည်းငယ်ထည့်ထားပေးသည်။ ဖင်ပေါက်ထဲ
လီးထိပ်ပိုင်းတိုးဝင်သွားနိုင်လောက်အောင်တော့ အားမများပါ။ ဖင်ဝကိုခပ်ဖိဖိလေးနေရုံသာအားထည့်ထားသည်။

“အား…..ဟင့်“

လီးတေ့၍အားအနည်းငယ်ဖြင့်ထောက်လိုက်သည်ကိုခံရသောအခါ ကျင်မိန်၏ပါးစပ်မှညည်းညူသံလေးခပ်သဲ့သဲ့ပေါ်ထွက်၏။
လီးချောင်းကြီးက ကြီးမားလွန်းလှသည်။ သူမကိုအနိုင်ကျင့်ကာအတင်းအကြပ်စုပ်ခိုင်း၍ ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နှင့် စုပ်ပေး ခဲ့ရသည့် စိုးမင်း၏လီးတန်ထက်ပို
ရှည်သလို ပို၍တုတ်သည်ကို ကျင်မိန်သိထားပြီးဖြစ်သည်။ လီးကိုထိုးမသွင်းသေးပဲ စအိုဝတွင်
ခပ်ဖိဖိလေးတေ့ထောက်ထားသည်ကပင် တစ်ဆို့ဆို့တင်းကြပ်ကြပ်ကြီးဖြစ်နေသည်။ ယောကျင်္ားတစ်ယောက်၏လိင်တန်ဆာ
သည် ဤမျှလောက်ကြီးမားလိမ့်မည်ဟု ကျင်မိန်တစ်ယောက်မထင်ခဲ့ပါ။ ဤမျှကြီးမားတုတ်ခိုင်လှသော လီးချောင်းကြီးထိုးသွင်း
ပါက မိမိ၏ဖင်ပေါက်စုတ်ပြတ်ပြဲထွက်သွားလိမ့်မည်ဟုတွေးကာ အရမ်းကိုလန့်သည်။ ကြောက်လှလန့်လှသောကြောင့် ကျင်မိန်
သည် ရုန်းကန်ထွက်ဖို့ကြိုးစားသည်။

“ဟေ့ဟေ့……ကောင်မရုန်းထွက်နေပြီ။ ပုခုံးကိုကိုင်ပြီးဖိချုပ်ထားစမ်းပါဟ စိုးမင်းရ။ ငါလီးကို အပြတ်ထိုးသွင်းတော့မလို့“

ကောင်းထိုက်က ရှေ့သို့အတင်းတွန်းပြေးသော မကျင်မိန်၏ခါးကိုလက်ဖြင့်ညှပ်ကာကိုင်၍ဆွဲထားရင်းပြောသည်။ စိုးမင်းကလဲ
ကျင်မိန်၏ပုခုံးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဖိ၍ချုပ်သည်။ ကျင်မိန်၏လက်နှစ်ဖက်ကိုပူးချည်ထားသောကြိုးကိုမူ မိမိ၏ညာဖက်ခြေ
ထောက်တွင်ပတ်ပြီးဆွဲထိန်းထားသည်။ ကောင်မလေးဘယ်လိုမှရုန်းကန်မထွက်နိုင်ရှာတော့။ ဖင်မုဒိန်းကျင့်နေသူကောင်းထိုက်
၏ ရမ်းကားရက်စက်မှုကို ကယ်မည့်သူဝေးကွာစွာသနားစဖွယ်ခံနေရရှာလေတော့၏။

“ဟင့်အင်း….ဟင့်အင်း……မလုပ်ပါနဲ့ရှင်။ အဲဒါကိုတော့ ချမ်းသာပေးကြပါ……ကြောက်တယ်….ကြောက်တယ်…..ကွဲသွား
လိမ့်မယ်…..အားအား…..မလုပ်ပါနဲ့….အိုး…..သေပြီ…..သေပြီ“

ကောင်းထိုက်ကဖိထိုးလိုက်ရာ လီးဒစ်ပြဲလန်ကြီးဖင်ထဲသို့ကြပ်သိပ်စွာထိုးဖောက်တိုးဝင်သည်။ ကောင်မလေးထွန့်ထွန့်ကိုလူး
နေသည်။

“ကောင်မကိုဖိချထားစမ်းပါ စိုးမင်းရ။ လီးအကုန်ဝင်တော့မယ် ထိန်းပေးထား…..ထိန်းပေးထား…..“

ကောင်းထိုက်ကစိုးမင်းကိုလှမ်းအော်ပြောရင်း လီးကိုဖင်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲ အတင်းထိုးသွင်း၏။ နာကြင်မှုကမခံမရပ်နိုင်
အောင်ပင်ဖြစ်သည်။ စအိုဝမှာကျိန်းစပ်၍နေအောင်ပြဲအာလျှက်ရှိသည်။ ဖိသွင်းလာသောအခါ လီးကြီးသည်စအိုပေါက်ကိုကျော်
ဖြတ်ကာ ဖင်ခေါင်းထဲသို့ သံချောင်းရိုက်သွင်းသည့်နှယ်ကြမ်းတမ်းစွာ ထစ်၍ ထစ်၍တိုးဝင်လာသည်။ နာလွန်းလှသောကြောင့်
ကျင်မိန်ခမျာအသံကုန်ပင်အော်မိရှာသည်။ ဘယ်လိုမှကြိတ်၍မခံနိုင်တော့ပါ။

“အမလေး လေး……သေပါပြီ……နာလိုက်တာ အရမ်းနာတာပဲ…..တော်ပါတော့ရှင်…တော်ပါတော့ အား အား ဒုက္ခပဲ သွင်း
နေပြန်ပြီ…….အား အား သေလိမ့်မယ် သနားပါဦးရှင်…… အား အား အား အား ကွဲပြီ……ဖင်ကွဲပြီရှင့်…..အား အား အား “

မိမိ၏လီးချောင်းကြီးဖင်ပေါက်ထဲသို့ထိုးသွင်းမှုဒဏ်ကို မချိမဆန့်ခံနေရသော ရှမ်းတရုတ်မလေး၏အဖြစ်ကိုကြည့်ရင်း ကောင်း
ထိုက်၏စိတ်ထဲတွင် ကျင်မေရိန်ကို အမှတ်ရလာပြန်သည်။ မိမိအပေါ် ကျင်မေရိန်ရက်စက်ရိုင်းပြစွာပြုမူခဲ့ပုံများကိုလည်း ပြန်
လည်မြင်ယောင်လာသည်။
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
ထိုနေ့သည် ကောင်းထိုက်အသက်(၁၈)နှစ်တင်းတင်းပြည့်သောနေ့လည်းဖြစ်၏။ ထိုနေ့က ကောင်းထိုက်သည်ထုံးစံအတိုင်းပင်
ကျင်မေရိန်ကာယလေ့ကျင့်မှုပြုလုပ်သည်ကို အသာချောင်မြောင်းကြည့်ရှု၍နေသည်။ ကောင်းထိုက်နှင့်အသက်မတိမ်းမယိမ်း
ဖြစ်သော ကျင်မေရိန်မှာလည်း အသက်(၁၈)နှစ်ပြည့်ရန် ရက်ပိုင်းမျှသာလိုပေတော့သည်။ နောက်သုံးရက်ခန့်ကြာလျှင် ကျင်
မေရိန်၏ (၁၈)နှစ်ပြည့်မွေးနေ့ပွဲကိုခမ်းနားသိုက်မြိုက်စွာလုပ်ဆောင်ဖို့ကြိုတင်ပြင်ဆင်မှုများပင် လုပ်နေကြလေပြီ။ (၁၈)နှစ်ပြည့်
တော့မည်မို့ ကျင်မေရိန်၏ကိုယ်ကာယအလှအပတို့သည် အစွမ်းကုန်ဖွံ့ထွားနေပြီဖြစ်သည်။ နေ့စဉ်မှန်မှန်ကာယလေ့ကျင့်ခန်း
မျိုးစုံ စနစ်တကျယူထားသည့်အတွက်လည်း ကျင်မေရိန်၏ကိုယ်ကာယမှာ အထူးပင်တောင့်တင်းကျစ်လစ်အချိုးကျနေလေပြီ။

ပြီးတော့ သည်နေ့တွင် ကျင်မေရိန်သည် ကာယလေ့ကျင့်ခန်းမလုပ်မီ ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ကြီးရှေ့တွင်ရပ်ကာ မိမိ၏ကိုယ်လုံးကို
လှည့်ပတ်ကြည့်နေရင်းမှ ဘာစိတ်ကူးပေါက်သည်မသိ ဝတ်ထားသောစပို့ရှပ်ကလေးကိုချွတ်ပစ်လျှက် အပေါ်ပိုင်းအလှကိုမှန်
ထဲတွင်ကြည့်သည်။ ထို့နောက် ဘယာစီယာကိုပါဆက်၍ချွတ်ပြန်သည်။ ကောင်းထိုက်သည် ကျင်မေရိန်ကာယလေ့ကျင့်ခန်းယူ
သည်များကို နေ့စဉ်ချောင်းကြည့်နေခဲ့ရာ စပို့ရှပ်၊ အားကစားဘောင်းဘီကိုဝတ်လျှက် အေရိုးဗစ်ကစားခြင်း၊ ကော့ကော်ကန်ကါး
အမျိုးမျိုးလေ့ကျင့်ခြင်းတို့ကိုသာမြင်ခဲ့ရသည်။ ယခုလို စပို့ရှပ်နှင့်ဘရာစီယာတို့ကိုချွတ်ခွလျက် ကိုယ်အထက်ပိုင်းဗလာကျင်းပြီး
နုထွတ် တင်းတင်းရင်းလုံးဝန်းသော ရင်သားဆိုင်နှစ်ခုကို သဘာဝအလှအတိုင်းအထင်းသား၊ အရှင်းသားတစ်ခါမျှမမြင်ဖူးခဲ့ဖူး
သေးပါ။ ကျင်မေရိန်၏ရင်သားနှစ်မွှာဖြိုးဖြိုး ရွှေရင်များသည် ကောင်းထိုက်၏စိတ်အာရုံကိုအပြတ်ဆွဲဆောင်၍ထားသည်။

ကောင်းထိုက်မှာ မျက်တောင်ပင်မခတ်မိ။ အသက်ရှုရန်လည်းမေ့လျက် မျက်လုံးကြီးအပြူးသားနှင့် ကျင်မေရိန်၏ရွှေရင်နှစ်မွှာ
အမို့အဝန်းတို့ကိုသာ စူးစူးစိုက်စိုက်ကြီးအာရုံနစ်မျောစွာကြည့်နေမိသည်။ သူ၏စိတ်အာရုံအားလုံးသည် ကျင်မေရိန်ထံသို့သာ
အကုန်အစင်ရောက်နေရာ ပတ်ဝန်းကျင်ကိုပင်သတိမပြုနိုင်တော့ချေ။ ထို့ကြောင့် ကျင်မေရိန်ကာယလေ့ကျင့်မှုပြုရာတစ်ထပ်
တိုက်ပုလေးဆီသို့ မစွမ်းစွမ်းလျှောက်လှမ်းလာသည်ကို ကောင်းထိုက်လုံးဝပင်မသိခဲ့ပါ။ မစွမ်းစွမ်းဆိုသည်က ကျင်မေရိန်၏
သူငယ်ချင်းမလေး။ ရှမ်းတရုတ်မတစ်ယောက်ပင်။ ကျင်မေရိန်၏မွေးနေ့တွင်ဆင်တူဝတ်ရန်ဖိနပ်များရလာ၍လာပြရာ ကျင်မေ
ရိန်ကာယလေ့ကျင့်ခန်းပြုနေသည်ဆို၍ ဤနေရာသို့ဆက်၍လိုက်လာခြင်းဖြစ်သည်။ ခါတိုင်းဆိုလျှင် ကောင်းထိုက်သည် ချောင်းလည်းကြည့် ပတ်ဝန်းကျင်ကိုလည်း
သတိပြုအကဲခတ်နေရာ လူရိပ်လူခြေတွေ့သည်နှင့်အသာ ဒိုင်ရှိုပြီးရှောင်ထွက်သွား
မြဲဖြစ်သည်။ ဒါကြောင့် သူချောင်းကြည့်သည်ကို မည်သူမျှရိပ်မိခြင်းမရှိပဲအထူးပင်ပိရိစွာလုပ်နေနိုင်ခဲ့သည်။ ယနေ့တော့ ကျင်မေရိန်၏ဗလာကျင်းနေလေသော
ရင်သားဆိုင်များကိုတပ်မက်မောစွာစူးစိုက်ကြည့်နေမိရာ မစွမ်းစွမ်းလာနေသည်ကိုပင်မ
သိ။ ရှောင်လည်းမထွက်နိုင်။ ချောင်းမြောင်းကြည့်နေသည်ကို မစွမ်းစွမ်းကပက်ပင်းကြီးကိုမိသွားလေတော့သည်။

“ဟေ့ ကောင်းထိုက် နင်ဘာချောင်းနေတာလဲ“

မစွမ်းစွမ်းကစူးစူးဝါးဝါးအော်လိုက်ရာ ကောင်းထိုက်မှာငယ်ထိပ်တည့်တည့်မိုးကြိုးအပစ်ခံရသည်နှယ် အကြီးအကျယ်ထိတ်လန့်
သွားလေတော့သည်။ ထိုနေရာသည် ခြံဝင်းအနောက်ပိုင်းခပ်ကျကျတွင်ရှိနေပေရာ မစွမ်းစွမ်း၏အော်လိုက်သံကိုအခြားအိမ်သါး
များမကြားရပါ။ သို့သော် တိုက်ပုလေးထဲရှိ ကျင်မေရိန်ကမူကောင်းကောင်းကြီးကြားသည်။ ကျင်မေရိန်သည် ရုတ်တရက်လန့်
ကာ ရှက်ကလည်းအလွန်ရှက်သွားသည်။ ဘရာစီယာချွတ်ချထားသော စပို့ရှပ်ကိုကမန်းကတန်းကောက်စွပ်ကာ ကြယ်သီးတွေ
အမြန်တပ်ရင်းအိမ်ရှေ့သို့ပြေးထွက်လာသည်။ အလောတကြီးလုပ်ရသည်မို့ ဘရာစီယာကိုပင်ပြန်မစည်းနှောင်နိုင်တော့ချေ။
စပို့ရှပ်အကျႌကြယ်သီးတွေကိုလည်း အပြည့်အစုံမတပ်နိုင်။ စပို့ရှပ်ကြယ်သီးသုံးလုံးရှိသည်တွင် တစ်လုံးသာတတ်လျှက် ကပျာ
ကယာပင် တိုက်ပုလေးထဲမှအပြင်သို့ပြေးထွက်လာခဲ့လေသည်။

“နင်အထဲမှာဘာလုပ်နေတာလဲ။ ဒီကောင် နင့်ကိုချောင်းနေတာဟဲ့။ ကောင်စုတ် အပြတ်စုတ်ပဲ့တယ်“

မစွမ်းစွမ်းကဆီး၍ပြောသည်။ မိမိ၏ရင်သားနှစ်မွှာဗလာကျင်းလျက်သားရှိနေမှုကို ကောင်းထိုက်ချောင်းကြည့်တွေ့မြင်သွားခဲ့
သည်ကို သိလိုက်သောကြောင့် ကျင်မေရိန်အတော်ပင်ရှက်သွားသည်။ ရှက်မိသည်နှင့်အတူ စိတ်လည်းတစ်မျိုးလှုပ်ရှားသွား
သည်။

“ငါ အေရိုးဗစ်ကစားနေတာဟ။ ဟဲ့ ကောင်းထိုက်…..နင်ယုတ်မာလှချည်လား ဟင်“

ကျင်မေရိန်မှာ ရှက်ရမ်းရမ်းသည့်အနေဖြင့် ကောင်းထိုက်၏ပါးကိုဘယ်ပြန်ညာပြန်အပြတ်ရိုက်ပစ်သည်။ ကိုယ့်အပြစ်နှင့်ကိုယ်
မို့ ကောင်းထိုက်မှာဘာမှပြန်မလုပ်နိုင်။ ထွက်လည်းမပြေးရဲ။ ကျင်မေရိန်ရိုက်သမျှသည်အတိုင်းခံနေရသည်။ ပါးနှစ်ဖက်ပူထူ၍
ပင်လာသည်။ လူမိခံရမှုကြောင့်လည်းကောင်း ကောင်းထိုက်ခမျာ ရင်တဒိန်းဒိန်းခုန်၍နေသည်။

“ဒီကောင့်ကို အပီကိုင်ရမယ်။ လာခဲ့စမ်း“

မစွမ်းစွမ်းကပြောပြောဆိုဆို ကောင်းထိုက်လက်မောင်းကိုဆုပ်ကိုင်ကာ တိုက်ပုလေးထဲအတင်းဆွဲခေါ်သွင်းသည်။ ကျင်မေရိန်
အနေဖြင့်မူ ကောင်းထိုက်ကို ကောင်းကောင်းဆဲဆိုပါးရိုက်ပြီးနောက် တစ်ခါတည်းမောင်းထုတ်ပစ်ဖို့စိတ်ကူးရှိသည်။ မိမိနို့အုံ့နှစ်
ခုကို ပကတိအတိုင်းတွေ့မြင်ခဲ့ပြီးဖြစ်သည့် ကောင်းထိုက်ရှေ့တွင်ဆက်၍နေရမှာ မျက်နှာပူနေသည်။ သို့သော် မစွမ်းစွမ်းက
တော့ ယောကျင်္ားတွေကိုအနိုင်အထက်အရှက်ခွဲရိုက်နှက်ရမှုကို အထူးလိုလားအာသီသပြင်းထန်သူဖြစ်ရာ မမျှော်လင့်ပဲအကွက်
ကောင်းတိုးသောအခါလုံးဝလက်လွတ်မခံ။ ချောင်းကြည့်ခံရသူ ကာယကံရှင်ကျင်မေရိန်ထက်ပင် မစွမ်းစွမ်းကပို၍တက်ကြွနေ
၏။ ကောင်းထိုက်ကိုအပြတ်အနိုင်ကျင့်အရှက်ခွဲရန်အကြံဖြင့်ဆွဲခေါ်သွင်းသွားခြင်းဖြစ်သည်။ ကျင်မေရိန်လည်းမကန့်ကွက်သာ။
သူမအတွက် မစွမ်းစွမ်းကခံပြင်းဒေါသထွက်နေသည်ဟုပင်ယူဆကာ တိုက်ပုထဲသို့အတူလိုက်ပါဝင်ရောက်သွား၏။

တိုက်ပုလေးထဲသို့ရောက်သောအခါတွင်ကား မစွမ်းစွမ်း၏လက်ချက်ဒဏ်ကို ကောင်းထိုက်တစ်ယောက် ရေရေလည်လည်ခံရ
လေတော့သည်။

မိမိကို ကျင်မေရိန်တို့က ယောကျင်္ားသိက္ခာနှင့်ဂုဏ်ရည်တို့ကုန်းကောက်စရာမရှိတော့အောင် အရှက်ခွဲ အနိုင်ကျင့်ရက်စက်ခဲ့ပုံ
များကိုပြန်စဉ်းစားရင်း မိန်းမများ(အထူးသဖြင့် ရှမ်းတရုတ်မများ)အပေါ် မုန်းတီးအနိုင်ကျင့်လိုသည့် စိတ်ရိုင်းစိတ်မိုက်တွေပြင်း
ပြထက်သန်လာသော ကောင်းထိုက်သည် မိမိပြုသမျှကြောက်လန့်တုန်လှုပ်စွာခံနေရရှာသော ရှမ်းတရုတ်မလေးကျင်မိန်၏ဖင်
ပေါက်ထဲသို့ သူ့လီးချောင်းကြီးကိုအညှာအတာကင်းမဲ့စွာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဖိဆောင့်ထိုးသွင်းလေသည်။ လီးကြီးသည်အဆုံးတိုင်
ပင် ရက်ရက်စက်စက်ဝင်သွားလေတော့သည်။ ကျင်မိန်တစ်ယောက်ထွန့်ထွန့်လူးကာ မချိမဆန့်ပင်အော်ဟစ်လိုက်ရရှာသည်။
ဖင်ပေါက်ထဲကြီးမားတုတ်ခိုင်လှသော လီးချောင်းကြီးတစ်ချောင်းလုံး ဒုတ်ဒုတ်ထိ အဆုံးတိုးဝင်လာသည့်ဒဏ်ကနာကျင်လွန်း
လှသည်။ ဖင်ပေါက်ကကျဉ်းပြီး လီးချောင်းကြီးက ရှည်လျားတုတ်ခိုင်လှပေရာ လီးတိုးဝင်လာသည့်အခါ ဖင်ခေါင်းအတွင်းဖက်
အသားနုလေးများသည် တင်းကြပ်ပြင်းထန်စွာထိုးဖိခြင်းဒဏ်ကိုခံရသည်။ မိမိ၏စအိုသည် လီးတန်ကြီးနှင့်အတူ ဖင်ထဲသို့ကျွံကျ
မြုပ်ဝင်လာလေသလားဟုပင် ကျင်မိန်တစ်ယောက်ကြောက်လန့်စွာထင်မှတ်မိရှာသည်အထိ အဝင်ကြမ်းတမ်းလှသည်။

R
ဖင်ထဲသို့ ကြီးမားလှသော သပ်ကြီးတစ်ခုကို တူကြီးဖြင့်ထိုးရိုက်ချလိုက်သလိုပင်။ နာကြင်မှု၊ ဝမ်းနည်းမှု၊ ယူကျုံးမရဖြစ်မှုတို့ဖြင့် ကောင်မလေးငို
ရှိုက်ညည်းငြူနေရရှာသည်။ ကြမ်းတမ်းလှသော ဖင်လိုးမှုကို နာကြင်ထိတ်လန့်စွာခံနေရမှုကြောင့် သူမ၏မျက်လုံးများသည် ပြူးကျယ်ကာ သူငယ်
အိမ်များ ဝိုင်းဝိုင်းလည်၍နေသည်။ ကောင်းထိုက်၏ ဆီးစပ်မှလီးမွှေးလိမ်ကောက်ကောက်များသည် ကော့ထောင်ပေးထား၍ တင်းရင်းနေလေ
သော ဖင်သားများကိုလာထိမိလေရာ လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံး မိမိ၏ဖင်ပေါက်လေးထဲ အဆုံးမြုပ်ဝင်နေပြီဖြစ်ကြောင်းကို ကျင်မိန်သိသည်။ ကောင်း
ထိုက်၏လီးကြီးမည်မျှကြီး၍ ဘယ်လောက်ရှည်သည်ကို သေသေချာချာသိထားပြီးပြီမို့ ကျင်မိန်မှာပို၍ကြောက်လန့်နေရှာသည်။ ဖင်ကွဲသွားလေပြီ
လားဟုပင် တွေးမိရှာသည်။

“ရက်စက်လှချည်လားရှင်……ဟင့်ဟင့်…..နာတယ်….သိပ်နာတာပဲ….ကွဲသွားပြီထင်ပါရဲ့ အားအား“

ကျင်မိန်ငိုရှိုက်အော်ဟစ်ညည်းငြူနေသည်။ ဖင်ထဲတွင် တင်းကြပ်လျှက် အီးပေါက်ချင်စိတ်တွေဖြစ်ပေါ်နေသည်။ ဒါပေမဲ့ ဖင်ခေါင်းထဲ၌ လီးချောင်းကြီးက ကြပ်သိပ်
စွာအပြည့်တိုးဝင်နေလေရာ လေဝင်/လေထွက်ပေါက်ပင် မရှိတော့သည့်အတွက် အီးလည်းပေါက်၍မရ။ အထူးပင်
စိတ်ကသိကအောက်ဖြစ်နေရ၏။ ကောင်းထိုက်ကတော့ လုံးဝကိုညှာတာခြင်းမရှိ။ လီးအဆုံးထိုးသွင်းပြီးသည်နှင့် ကျင်မိန်၏ဖင်ကို ပယ်ပယ်
နယ်နယ်ပင်လိုးလေတော့သည်။ တစ်ဖက်သတ်နှိပ်စက်ညှင်းပန်းအနိုင်ယူလိုသည့် စိတ်ဖြင့် တအားလိုးဆောင့်နေခြင်းဖြစ်ပေရာ ကျင်မိန်အဖို့
ကာမအရသာခံစားဖို့ အာရုံမဝင်စားမှုပင် မဖြစ်။ နာကြင်မှုများကိုသာ ပြင်းထန်စွာခံရသည်။ ငိုရင်း၊ ရှိုက်ရင်း၊ အော်ဟစ်ညည်းတွားရင်းဖြင့်ပင်
ကျင်မိန်ခမျာ ကောင်းထိုက်၏ရက်စက်ကြမ်းတမ်းစွာ ဖင်လိုးနေမှုကို မချိမဆန့်ခံနေရရှာလေသည်။ ဆောင့်ချက်များ အလွန်ပြင်းထန်သွားသည့်
အချိန်များတွင်တော့ ရှမ်းတရုတ်မလေးမှာ ကိုယ်ရှေ့သို့ငိုက်ဆင်းလျှက် ပေါင်များပင်ကွ၍သွားရသည်။ ဖင်ပူးတောင်းထောင်ကာ ကုန်းလျှက်
သားမှ မှောက်ရက်ပြုတ်ကျတော့မတတ်ဖြစ်၏။ သို့သော် ဒါမျိုးအထာကျွမ်းနေသော ကောင်းထိုက်က ခါးကိုညှပ်ဆွဲလျက် ဖင်ကြီးကိုမြှောက်
တင်ယူထားလေရာ ဖင်ထောင်ကုန်းနေရသည့် အနေအထားမှပျက်၍တော့ မသွားပါ။

ရက်စက်ယုတ်မာလှသော ဖင်လိုးနေမှုကို သေသေချာချာကြည့်နေကြသူ ပွဲကြည့်ပရိသတ်ငါးယောက်တို့မှာလည်း အရမ်းပင် ဖီလင်တက်၍
နေကြလေပြီ။ တရုတ်မကြီးသည် လူရွယ်၏လီးကိုလက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဂွင်းထုပေးလျှက် လူရွယ်ကလဲ တရုတ်မကြီး၏စောက်
ဖုတ်ကြီးကို ညာလက်ဖြင့် ထိုးနှိုက်ကလိကာ၊ ဘယ်လက်ကတော့ နို့အုံကြီးတွေကို အပြတ်ကိုကိုင်ဆွဲနေ၏။ တရုတ်မကြီး၏ အတွင်းခံဘောင်း
ဘီခွကြားပိတ်စကို ညာဘက်ပေါင်ရင်းသို့လိပ်ကပ်နေအောင် တွန်းဖယ်ထားလေရာ အဖုတ်ကပြူး၍ပေါ်နေ၏။ အပေါ်ပိုင်းအကျႌကြယ်သီးများ
ကို ဖြုတ်ဖွင့်ထားရာ ဘရာစီယာသာ အကာအကွယ်ရှိနေသည်။ လူရွယ်သည် ဘရာစီယာကိုတော့ ဖယ်ပစ်ခြင်းမရှိ။ ဘရာစီယာပေါ်မှသာ နို့
များကို ဆုပ်နယ်ပေးနေသည်။ တရုတ်မလေးကတော့ သူမ၏ဝဲယာရှိ ဘူတားကြီးနှစ်ယောက်၏ ပေါင်ကြားမှလီးများကို(ပုဆိုးများပေါ်မှ လက်
တစ်ဖက်စီဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်ပေးသလို ပွတ်သပ်ပေးနေ၏။) သူမ၏ အကျႌကြယ်သီးများအားလုံး ပြုတ်ကာ ဘရာစီယာရင်ပုံများကို
လည်း လှန်တင်ထားလေရာ မို့ဝန်းသောရင်သားဆိုင်နှစ်ခု အထင်းသားပေါ်နေ၏။ ဘူတားကြီးနှစ်ယောက်က ထိုနို့များကို တစ်ယောက်ကတစ်
လုံးစီ ခွဲတမ်းချကာ ဆုပ်ကိုင်ကစားပေးနေကြ၏။

သူတို့အားလုံး၏ မျက်လုံးတွေကတော့ ဖင်လိုးနေသည့်မြင်ကွင်းကို စူးစိုက်စွာကြည့်နေကြ၏။

“တောက်…..ကောင်မလေး ဖင်ပေါက်လေးထဲ လီးကြီးလိုးသွင်းနေလိုက်တာ….အားရ စရာကြီးပါလား“

“ဟောကြည့်……ကောင်မလေးကို ကော့လန်နေတာပဲ“

“ဒီလောက်ကြီးတဲ့လီးကြီးနဲ့ လိုးတာ ဖင်တော့ကွဲလိမ့်မယ် ထင်ပါရဲ့“

“ဖင်ပေါက်ဆိုတာက နဂိုအနေကျဉ်းပေမယ့် ဆန့်နိုင်ကျယ်နိုင်တယ်။ လီးဘယ်လောက်ကြီးကြီးနဲ့ လိုး လိုး။ မကွဲနိုင်ဘူး“

“နာတော့ နာမှာပဲနော်“

“ဟာ….နာတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် အဲဒီနာတာကိုကပဲ အရသာတစ်မျိုးလို ဖြစ်နေတာ“

“ဖင်လိုးခံဘူးလို့ သိတာလား“

“ဒီလိုပေါ့…ခစ်ခစ်ခစ်“

ပွဲကြည့်သူများသည် ဖင်လိုးပြနေပုံကိုကြည့်ရင်း တစ်ယောက်တစ်ခွန်းလည်း ပြောဆိုနေကြသေးသည်။ ရက်ရက်စက်စက် ဖင်လိုးခံနေရရှာ
လေသည့် ကျင်မိန်သည် ပွဲကြည့်သူတို့၏စကားသံများ၊ ရယ်မောသံများကို ကောင်းစွာကြားနေရလေသည်။ မိမိကို အလိုမတူပဲ အတင်းဖင်လိုး
လျှက် ယခုလိုအခြားသူများရှေ့မှောက်တွင် လုံးဝအရှက်ကုန်အောင်ဖြစ်စေဖို့ ဖင်တက်လိုးနေသူ ကောင်းထိုက်ကို ကျင်မိန်အမုန်းကြီးမုန်းမိ
သည်။ ရိုက်နှက်နှိပ်စက်ခံရမည်ကို ကြောက်လှ၍ အလိုမတူပဲ ဖင်ခံနေရသည့်အခြေအနေတွင်ပင် မိမိတတ်နိုင်သမျှကြိုးစားကာ ကောင်းထိုက်
တို့ကို တုံ့ပြန်ဒဏ်ပေးရန် ကြံဆစဉ်းစားသည်။

ယောကျင်္ားသားများ၏ လီးကိုကိုင်ညှစ်ပါက ဂွေးတက်တတ်သည်ဆိုခြင်းကို ကျင်မိန်ကြားဖူးထားသည်။ ထို့ကြောင့် ကျင်မိန်သည် ဖင်ဝကျိန်း
စပ်နာကြင်နေသည့်ကြားမှပင် အားထည့်ကာစအိုပေါက်ကို အတင်းရှုံ့၍ ဖင်လိုးနေသည့်လီးချောင်းကြီးကို ညှစ်လိုက်သည်။ မိမိကို ဖင်လိုးနေ
သည့် ကောင်းထိုက်၏လီးအား ဖင်ခေါင်းရှုံ့ကာညှစ်ဆွဲယူပေးခြင်းဖြင့် ဂွေးမတက်သည့်တိုင် ကောင်းထိုက်နာနာကြင်ကြင်တော့ ဖြစ်လိမ့်မည်ဟူ
သော စိတ်ကူးဖြင့်လုပ်မိလုပ်ရာ လုပ်ထည့်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုသို့ ဖင်ခေါင်းကိုညှစ်ကာပေးလိုက်မှုသည် ကောင်းထိုက်ကို မနာကြင်စေ
သည့်အပြင် ပို၍ပင်အရသာရှိသွားစေသည်။

“တောက်……ဒီကောင်မဖင်ပေါက်ကကျဉ်းပြီး ကြပ်နေတာပဲကွာ။ ဖင်လိုးလို့ သိပ်ကိုကောင်းတယ်။ ငါပြီးရင် မင်းလည်းလိုးကြည့်ပါလား ကွ“

အရသာတွေ့သွားလေသော ကောင်းထိုက်သည် အံကြိတ်ကာရေရွတ်ပြောကြားသည်။ ကျင်မိန်မှာ သိပ်ကိုစိတ်ကုန်နေသည်။ ရှက်ကြောက်ရွံ
ရှာဖွယ်ကောင်းလှသည့် ဖင်လိုးခံရမှုကို အချိန်ရှည်ကြာစွာဆက်၍ မရှိစေလိုတော့ပါ။ ဖင်ထဲလီးသွင်းကာစတုန်းကထက်စာလျှင် နာကြင်မှုက
လျော့ပါးစပြုနေလေသော်လည်း ရှက်ကြောက်ဖွယ်ရာဖြစ်နေမှုကတော့ ကြီးမားပြင်းထန်လွန်းသည်။ ဝိုင်း၍ကြည့်နေကြသည့် မျက်လုံးများရှေ့
မှောက်တွင် ကျိုးနွံစွာဖင်ကုန်းရသည့်အဖြစ်ကို သူမလုံးဝ မလိုလားပါ။ ဤဖြစ်ရပ် အမြန်ဆုံး အဆုံးသတ်သွားအောင်လုပ်ရပေမည်။ ကောင်း
ထိုက်၏ လီးမှသုတ်ရည်များထွက်မှသာ မိမိ၏ဖင်လိုးခံရမှုဇာတ်လမ်း တစ်စခန်းရပ်မည်ကို ကျင်မိန်သိသည်။ သုတ်ရည်ထွက်ဖို့ကလည်း
ကောင်းထိုက်အနေဖြင့် ကာမအရသာအပြတ်တွေ့မှသာ ဖြစ်မည်။ ဒါကြောင့် ကောင်းထိုက်ကာမအရသာ အရမ်းတွေ့အောင် ကြိုးစားပြီးလုပ်
ပေးရမည်။ ဒါမှ သည်ရှက်ကြောက်ရွံရှာဖွယ်ကောင်းလှသည့် ဖင်လိုးခံရမှုပြီးပြတ်မည်။

ကျင်မိန်သည် အားတင်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် တင်ပါးဆုံကြီးကို လှုပ်ရှားပေးသည်။ ဝှေ့ဝိုက်ကာ ဝိုင်း၍လှုပ်ရှားသည်။ အထက်အောက်
ယိမ်းသည်။ လေးဘက်သို့ ခါပေးသည်။ ခါးလေးကိုလည်း နွဲ့ကာလှုပ်ပေးသည်။ ပြီးတော့ အံခဲကာအားတင်းပြီး ဖင်ပေါက်ကိုလည်း ရှုံ့လိုက်ပွ
လိုက်ဖြင့် လီးချောင်းကြီးကိုညှပ်ပေး ညှစ်ဆွဲပေးသည်။ တတ်သမျှ မလုပ်တတ်လုပ်တတ်နှင့် လုပ်ပေးခြင်းဖြစ်သော်လည်း ကျင်မိန်၏ မကျွမ်း
ကျင်သော လှုပ်ရှားမှုများသည် ကောင်းထိုက်အတွက်တော့ အရသာရှိစရာတွေ ဖြစ်သည်။ သူ ဖင်လိုးမှုကို စိတ်ထဲက မလိုလားသော်လည်း
ကျိုးနွံစွာလိုက်လျော အရသာဖြည့်ပေးလာမှုကပင် ကောင်းထိုက်၏ မိန်းမများအပေါ် အနိုင်အထက်ပြုလိုသည့် ကာမစိတ်အာသီသကို တစ်
နည်းတစ်ဖုံဖြည့်ဆည်းပေးသလိုဖြစ်သည်။

ကောင်းထိုက် အသက်ရှုပြင်းလာသည်။ အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ပြီး တအားကုန်လိုးဆောင့်သည်။ ဆောင့်ချက်များပြင်းထန်ကြမ်းတမ်းလွန်း လှပေရာကျင်မိန်၏ဖင်
ပေါက်မှာ ကျိန်းစပ်၍ပင်လာသည်။ ကောင်မလေး တအားအားပင်အော်၍ နေရလေသည်။ မိမိ၏ ဖင်ပေါက်ကို တစ်အားလိုးလျက်ရှိသည့် လီးချောင်းကြီး ဆတ်ဆတ်
တုန်လာသည်ကို ကျင်မိန်ခံစားသိရသည်။ ကောင်းထိုက်၏ အသက်ရှုသံကလည်း မီးရထားခေါင်းတွဲကြီးလိုတရှုးရှုး တရှားရှား ဖြစ်လာသည်။ စိုးမင်း၏ လီးကိုစုပ်ပေး
ခဲ့စဉ်က သုတ်လွှတ်တော့မည့်အချိန်တွင် သည်လို မျိုးဖြစ်ခဲ့သည် ကို ကျင်မိန်အမှတ်ရသည်။ ကောင်းထိုက်လည်း ဒီအတိုင်းဆို အချိန်မရွေး လရည်ထွက်တော့မည်
ဟု နားလည် သည်။  ကောင်းထိုက်၏ အလိုးအဆောင့်ကလည်း သရဲစီးသလို ကြမ်းတမ်းလာသည်။ တစ်ဆတိုးပင် ပြင်းထန်လာသည်။ ဖင်ခေါင်းထဲတွင် အရမ်းကို
အောင့်လာ၏။ ဖင်ဝကတော့ ကျိန်းစပ်၍ ပူလောင်နေသည်။ သိပ်ကို နာလှသည်။ သည်လို အကြမ်းပတမ်းဆက်လိုးနေလျှင် ဖင်ကွဲသွားလေမည်ဟု တွေးကြောက်
လာသည်။

ဖင်ကွဲအောင် အလိုးမခံရခင် အရည်တွေပန်းထွက်လျှက်ကိစ္စပြီးသွားပါစေဟု ကျင်မိန်ဆုတောင်းသည်။ အရမ်းနာသည့်ကြားမှာပင် ဘယ်လိုအ
ကြောင်းကြောင့်မှန်းမသိ၊ ကျင်မိန်၏စိတ်တွေ အရမ်းကိုလှုပ်ရှားနေသည်။ ကြက်သီးများ တဖျင်းဖျင်းထသည်။ အဆိုးဆုံးကတော့ အဖုတ်ထဲမှ
ရွစိရွစိနှင့် လှုပ်ရှားလျှက် အရည်ကြည်များကို စိမ့်စီးထွက်နေမှုပင်။ ကျင်မိန်သည် အပြတ်ကိုအားတင်းကာ တင်ပါးဆုံကြီးကို ကော့ထောင်ယမ်း
ခါ လှုပ်ရှားပေးလိုက်သည်။ စအိုပေါက်နှင့်လည်း လီးကိုအတင်းညှစ်ပေးသည်။ နာလိုက်တာကတော့ ပြောမနေပါနှင့်။ ဒါပေမယ့် လုပ်ပေးရမည်
သူမ၏အနာခံကာ လုပ်ဆောင်ချက် အကောင်အထည်ပေါ်လာသည်။ ကောင်းထိုက်သည် အိကနဲ အံကြိတ်ကာ လီးကြီးကိုဖင်ပေါက်ထဲထိုးသိပ်
ဆောင့်သွင်း၏။ ဖင်ပြဲထွက်လုနီးပါးပင်ဖြစ်သည်။ သည်နောက်တော့ သူ၏လီးတန်ထိပ်ဖျားမှ သုတ်ရည်များ ပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲ ပန်း၍ ပန်း၍
ထွက်လာကြလေတော့သည်။ ထွက်လာသော သုတ်ရည်များသည် ကျင်မိန်၏ဖင်ခေါင်းပေါက်အတွင်းဘက်ပိုင်းသို့ နက်ရှိုင်းစွာပင် တိုးဝင်ရောက်
ရှိသွားသည်။

ကျင်မိန်သည် ဒူးခေါင်းနှစ်ခုကိုအားပြုလျှက် ပေါင်ကိုတောင့်ခံထောက်ကာ ဖင်ဆုံကြီးကို ကောင်းထိုက်၏ဆီးစပ်နှင့် ထိကပ်နေအောင် ကော့
တင်ထောင်ပေးထားသည်။ လီးချောင်းကြီးကတော့ ဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲ အဆုံးတိုးဝင်လျှက် သုတ်ရည်တွေကလည်း ထွက်မကုန်တော့လောက်
အောင်ပင် လီးထိပ်မှ တစ်ချက်ပြီးတစ်ချက် ပန်း၍ ပန်း၍ ထွက်နေလေသည်။ သုတ်ရည်တစ်ချက် ပျစ်ကနဲပန်းထွက်တိုင်း ကျင်မိန်မှာ ဆတ်က
နဲတုန်သွားသည်။ ပါးစပ်မှလည်း “အာ့ အာ့“ဟု အသံလေးမြည်သည်။ ထို့အပြင် အဖုတ်ထဲမှလည်း အရည်တွေအရမ်းကိုစိမ့်ထွက်ရာ
အောက်ဖက်မွေ့ယာပေါ်သို့ တတောက်တောက်ပင်ကျ၍နေသည့်အထိဖြစ်သည်။ ကောင်းထိုက်သည် သုတ်ရည်တွေပန်းထွက်လျှက် ကာမအရ
သာ အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိချိန်တွင် ဖြစ်တတ်မြဲထုံးစံအတိုင်း သူ့ကို ကျင်မေရိန်က ကမ်းကုန်အောင် ယုတ်မာရိုင်းစိုင်းစွာ အနိုင်ကျင့်ခဲ့ပုံ
များကို ပြန်၍မြင်ယောင်သည်။ သူ့ရှေ့တွင် ရက်ရက်စက်စက်အလိုးခံနေရသူသည် ကျင်မိန်မဟုတ်တော့ပဲ ကျင်မေရိန်ဟု သူ့စိတ်ထဲတွင်ထင်၍
လာသည်။

ထိုနေ့က ကောင်းထိုက်ကြုံခဲ့ရပုံတွေကလည်း တစ်သက်တာအငြိုးမပြေနိုင်စရာတွေချည်းပင်။ ထိုနေ့ကလဲ မစွမ်းစွမ်းအတင်းဆွဲခေါ်၍ ကောင်း
ထိုက်မှာ တိုက်ပုလေးထဲသို့ ကန့်လန့်ကန့်လန့်နှင့် ရောက်သွားသည်။ အထဲသို့ သုံးယောက်လုံးရောက်ရှိသောအခါ မစွမ်းစွမ်းက တံခါးကိုပိတ်
လိုက်သည်။

ထို့နောက်………………

“ချောင်းကြည့်တဲ့ကောင်ကို ကောင်းကောင်းဒဏ်ခတ်ရမယ်။ ဟေ့ အရိန်….ကြိုးရှိတယ် မဟုတ်လား….”

တံခါးပိတ်ပြီးနောက် မစွမ်းစွမ်းက ပြောသည်။

““နင်တို့ ငါ့ကို ငါ့ကို ဘာလုပ်ကြမလို့လဲ ဟင်””

ကောင်းထိုက်က မေးသည်။ သူ့အသံက တုန်ရင်နေသည်။ သူသည် သတ္တိသေးသူတစ်ယောက်တော့ မဟုတ်ပါ။ ဒါပေမယ့် အခုတော့ မိမိတွင်
အပြစ်ကြီးရှိနေသည်မို့ ကောင်မလေးနှစ်ယောက်ကိုပင် မလှန်ရဲပေ။ ကျင်မေရိန်က ကြိုးခုန်ရာတွင်သုံးသည့် ကြိုးကိုယူပေးသည်။ မစွမ်းစွမ်းက ထိုကြိုးနှင့်ပင်
ကောင်းထိုက်ကို လက်ပြန်ကြိုးတုတ်သည်။ အစွန်းများတွင် လက်ကိုင်များတပ်ထားသော်လည်း ကြိုးသည်ရှစ်ပေကျော်ရှည်သော
ကြောင့် ကောင်းထိုက်ကိုကောင်းကောင်းပင် လက်ပြန်ကြိုးတုတ်နိုင်သည်။ မစွမ်းစွမ်းသည် ကင်းထောက်မယ်တစ်ယောက်ဖြစ်ပြန်ရာ ကြိုးအ
တုတ်လည်း ကျွမ်းကျင်သည်။ ကောင်းထိုက်ရုန်းမထွက်နိုင်အောင် ပိပိရိရိနှင့် စနစ်တကျလက်ပြန်ကြိုးတုတ်နိုင်ခဲ့သည်။

““သားရေကျာပွတ်ရနိုင်မလား အရိန်။ ဒီကောင့်အသားတွေ အထပ်လိုက်ကွာကျအောင် အပြတ်ရိုက်ရအောင်””

ကောင်းထိုက်ကို ကြိုးတုတ်ပြီးနောက် မစွမ်းစွမ်းကပြောသည်။

““ဟာ….နင်ကလဲ။ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး သားရေကျာပွတ်ရနိုင်မှာလည်း ဟ။ သားရေခါးပတ်တော့ ရှိတယ်။ ဖြစ်မလား””

““သိပ်တော့ မကောင်းဘူးပေါ့။ ဒါပေမယ့် ဖြစ်ပါတယ်””

ကျင်မေရိန် အေရိုးဗစ်ကစားသောအခါ ဝတ်လေ့ရှိသည့် သားရေခါးပတ်သည် လက်သုံးလုံးခန့်ဗျက်ရှိပြီး သုံးပေသာသာခန့်ရှည်သည်။ ထိုသား
ရေဖြင့် ပြုလုပ်ထားသည့် အကောင်းစားခါးပတ်ဖြစ်ကာ ပျော့ပျောင်းသည့်အတွက် သားရေကျာပွတ်လိုအသုံးချနိုင်သည်။ မစွမ်းစွမ်းသည်
ကောင်းထိုက်ကို ထိုကျာပွတ်ဖြင့် တအားရိုက်သည်။ ကျင်မေရိန်ကိုလည်း မြှောက်ပေးကာ အရိုက်ခိုင်းသည်။ လက်ပြန်ကြိုးတုပ်နှောင်ခံထားရ
သော ကောင်းထိုက်မှာ မစွမ်းစွမ်းနှင့် ကျင်မေရိန်တို့၏ ရိုက်နှက်မှုဒဏ်ကိုလိမ့်နေအောင်ပင် ခံရသည်။ ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင်လိမ့်၍ နေလေရာ၊
ကောင်းထိုက်ဝတ်ထားသော ပုဆိုးပင်ကျွတ်၍သွားလေသည်။ အတွင်းခံရေကူးဘောင်ဘီတိုလေးတော့ ကျန်နေသေးသည်။ တင်ပါးသားအနဲ
ငယ်နှင့် ပေါင်လုံးနှစ်ခုအထင်းသားပေါ်နေကာ သားရေခါးပတ်ဒဏ်ကို အပီခံရသည်။ အလုပ်ကြမ်းများလုပ်ရ၍ ကျစ်လစ်သန်မာသော ပေါင်လုံး
ပေါင်တန်များနှင့် ခြေသလုံးများတွင် အရှိုးရာတွေ အထပ်ထပ်ဖြစ်ကုန်သည်။

““မိန်းမကြားထဲ……ယောကျ်ားဝင်……ဂလောင် ဂလင် သေးနဲ့ပန်းထုတ်”” ဆိုတာ နင်ကြားဖူးတယ်မဟုတ်လား။ အေး…အခု ငါတို့မိန်းက
လေးတစ်ယောက် အေရိုးဗစ်လေ့ကျင့်ကစားနေတာ ကြားဝင်ချောင်းချင်တဲ့အကောင်ကိုလည်း လက်စသတ်အနေနဲ့ သေးနဲ့ပန်းထုတ်ပစ်ကြတာ
ပေါ့…””

ကောင်းထိုက်ကို သားရေခါးပတ်ဖြင့် တစ်ယောက်တစ်လှည့် (မစွမ်းစွမ်းကရိုက်တာ ပိုများပါသည်) ပယ်ပယ်နယ်နယ်ရိုက်နှက်၍ ကောင်းထိုက်
တစ်ကိုယ်လုံးအရှိုးရာများ အထပ်ထပ်ထင်သွားသောအခါ မစွမ်းစွမ်းကပြောသည်။

““ဟာ….မလုပ်ပါနဲ့…..မလုပ်ကြပါနဲ့ဟာ။ အဲဒါမျိုးတော့ မကောင်းပါဘူး။ နောက်ချောင်းမကြည့်တော့ပါဘူး ဟယ်။ ငါ့ကိုလွှတ်ပေးကြပါတော့”

သေးနှင့်အပန်းခံရမှာကို ကြောက်လှသောကြောင့် ကောင်းထိုက်က တောင်းပန်သည်။ မစွမ်းစွမ်းက ချမ်းသာမပေး။

““ဘာအခုမှ ကြောက်ပါပြီလဲ။ မရဘူး။ နင့်ကိုသေးနဲ့ကို ပန်းထုတ်ရမယ်။ လာ…..””

မစွမ်းစွမ်းက ကောင်းထိုက်ကို ကြမ်းပြင်မှ ရေချိုးခန်းထဲဆွဲခေါ်သည်။ ကောင်းထိုက်က ရုန်းသည်။ လက်ပြန်ကြိုးအတုပ်ခံထားရသည့်အပြင်
အသေအကြေရိုက်ခံထားရ၍ တစ်ကိုယ်လုံးအရှိုးရာ အထပ်ထပ်ဖြင့်နာကြင်၍ အားလည်းလျှော့နေရာ ထိရောက်စွာမရုန်းနိုင်။ ရေချိုးခန်းထဲပါ
သွားသည်။ ရေချိုးခန်းကြမ်းပြင်တွင် ပက်လက်လှန်ချထားခံရသည်။ ကောင်းထိုက် လူးလွန့်ရှောင်နေရာ မစွမ်းစွမ်းအနေဖြင့် ကောင်းထိုက်ပေါ်
တက်ခွဖို့ခက်နေသည်။

““ဟေ့ အရိန်။ လာကူဝိုင်းချုပ်ထားပေးဦးကွ။ ငါမနိုင်ဘူး…..””

မစွမ်းစွမ်းက အဖော်ခေါ်၍ ကျင်မေရိန်လည်း ကောင်းထိုက်ကို ဝိုင်းကူချုပ်ပေးသည်။ လက်ပြန်ကြိုးတုပ်မထားလျှင် ကောင်းထိုက်လွတ်အောင်
ရုန်းကန်ထွက်ပြေးနိုင်သည်။ ယခုတော့ တစ်ပန်းရှုံးနေရာ ကောင်မလေးနှစ်ယောက်ချုပ်ဖမ်းထားမှုမှ မရုန်းထွက်နိုင်တော့။ မစွမ်းစွမ်းသည်
ကောင်းထိုက်မျက်နှာပေါ်တက်ခွသည်။ ထမီလှန်လျက် အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ဒူးဆစ်နားသို့လျှောချကာ ကောင်းထိုက်မျက်နှာပေါ်တည့်တည့်
ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး သေးပန်းချသည်။ မျက်နှာပေါ်သေးပေါက်ချခံရမှုကြောင့် အရမ်းကိုထိတ်လန့်ရွံရှာနေသော ကောင်းထိုက်မှာ သူ့မျက်နှာ
ပေါ်တည့်တည့်တွင်ရှိနေသည့် မစွမ်းစွမ်း၏အဖုတ်ကိုပင် မကြည့်နိုင်။ မျက်စိကိုစုံမှိတ်ထားသည်။ မစွမ်းစွမ်းပေါက်ချလိုက်သော ပူနွေးနွေး၊ နံတံ
တံသေးရည်များ ကောင်းထိုက်မျက်နှာပေါ် တဖျန်းဖျန်းကျသည်။ သေးထွက်ကလည်း များလှသည်။ မျက်နှာပြင်တခုလုံး စိုကုန်ရုံသာမက
ဆံပင်များနှင့် အင်းကျီများပေါ်ကိုပါ ကျသည်။ အရှိုးများအပေါ်သေးရည်များကျသောအခါ စပ်၍နာကြင်မှုကိုပါ ခံရသည်။

““ကိုင်း….မှတ်ပြီလား….ကဲ ဟေ့ အရိန်လာလေ။ ဒီကောင့် မျက်နှာပေါ်သေးပန်းချလိုက်….””

သေးပေါက်ချပြီးနောက် အတွင်းခံဘောင်းဘီပြန်မတင်ကာ မတ်တပ်ပြန်ထလျက် ထမီပြင်ဝတ်ရင်း မစွမ်းစွမ်းက သဘောကျကျေနပ်စွာပြော
သည်။ ကောင်းထိုက်ခမျာမှာ မျက်စိမှိတ်ကာ ခပ်စောင်းစောင်းလေးရှိနေသည်။ လှုပ်ပင် မလှုပ်တော့။

““ဟာ…..သူ့မျက်နှာတည့်တည့်မှာ ထမီလှန်ပြီး ပေါ်တင်ကြီးသေးပေါက်မချရဲပါဘူးဟာ……ရှက်စရာကြီး….””

မစွမ်းစွမ်းလောက် မ“ရဲ”သော ကျင်မေရိန်က ရှက်တတ်တတ်ဖြင့် ပြောသည်။

““အေး….အဲဒီလိုဆိုရင် ခွက်ထဲမှာသွားပေါက်ထည့်ပြီး သူ့မျက်နှာပေါ်လောင်းချလိုက်ပေ့ါဟ။ ဒါလည်း ရတာပဲ””

““အေး….အဲဒါကောင်းတယ်””

ကျင်မေရိန်သည် နီးရာခွက်တစ်ခုကို ကောက်ယူပြီး ရေချိုးခန်းနှင့်တွဲလျက်ရှိသော အိမ်သာထဲဝင်ကာ သေးပေါက်ထည့်သည်။ ခွက်နှင့် မပြည့်
တပြည့်သေးရည်များ ရသည်။ ပြီးတော့ထိုခွက်ကိုယူကာ အပြင်ပြန်ထွက်လာလျှက် ကောင်းထိုက်၏မျက်နှာသာမက တစ်ကိုယ်လုံးအပေါ်သို့
သေးရည်များ လောင်းချပက်ဖျန်းသည်။

စိတ်ကြိုက်အနိုင်ကျင့်အရှက်ခွဲ ယောကျ်ားသိက္ခာကျအောင်လုပ်ကြပြီးမှ ကျင်မေရိန်နှင့် မစွမ်းစွမ်းတို့သည် ကောင်းထိုက်ကိုကြိုးဖြေပေးကာ တိုက်အိမ်ကလေးထဲမှ
ကန်ထုတ်ပြစ်လိုက်ကြသည်။ ကောင်းထိုက်မှာ
အရှက်ကြီးရှက်သွားရသည်။ ဝမ်းအနည်းကြီးနည်းသွားရသည်။ ကျင်မေရိန်အပေါ်တွင်လည်း အကြီးအကျယ်ကိုမုန်းတီးကာ ရန်ငြိုးဖွဲ့မိသည်။ ကျင်မေရိန်ကာယအလှ
လေ့ကျင့်ခန်းများယူသည်ကို မိမိက ချောင်း
မြောင်းကြည့်ခဲ့မိသည်မှာ မှန်သော်လည်း သည်မျှလောက်တော့ ယုတ်မာရိုင်းစိုင်းစွာမပြုသင့်ဟု တွေးသည်။ တမင်သက်သက်ယုတ်ကမ်းခဲ့မှုအဖြစ်အညှိုးအတေး
ထားခဲ့သည်။ ထိုနေ့ညတွင်ပင် ကောင်းထိုက်သည်
ကျင်မေရိန်တို့၏အိမ်ကြီးမှထွက်လာခဲ့သည်။ ခြေသလုံးအိမ်တိုင် ရောက်ရာပေါက်ရာလျှောက်သွားရင်း မိုးကုတ်သို့ရောက်သွားကာ ကျောက်တူးသမားဖြစ်လာသည်။
မိုးကုတ်မြို့အထက်တန်းစားပြည့်တန်ဆာ
ခေါင်းစိုးမင်းနှင့်သူငယ်ချင်းဖြစ်ကြ ကာ မိန်းကလေးများ(အထူးသဖြင့် ရှမ်းတရုတ်မလေးများ) အား နှိပ်စက်ကာ အပျော်မယ်အဖြစ်ဇာတ်သွင်းမှုများတွင်
ကောင်းထိုက်သည် စိုးမင်းနှင့်အတူတူ (အခကြေးငွေမယူပဲ အပျော်တမ်း) ပါဝင်လုပ်ဆောင်ပေးနေခဲ့သည်။ ကျင်မေရိန်အပေါ် မုန်းတီးအငြိုးထားမှု၏ အကျိုးဆက်
အဖြစ် ကောင်းထိုက်သည် မိန်းကလေးအားလုံးကို မုန်းတီးနေရာ သာမန်ရိုးရိုးတန်းတန်းကာမစပ်ယှက်ရမှုမျိုးထက် မိန်းမများကိုရိုက်နှက်နှိပ်စက်ပြီး အတင်းအနိုင်
အထက်ပြုကျင့်ရမှုတို့ကို ပို၍တပ်မက်အရသာယူတတ်နေသည်။

တစ်နေ့နေ့တွင် ကျင်မေရိန်ကိုလည်း မိမိအပေါ်ယုတ်ကန်းစွာပြုလုပ်ခဲ့သမျှအတွက် လက်တု့ံပြန်နိုင်မည်ဟု ကောင်းထိုက်မျှော်လင့်စောင့်စားနေသည်။ ထိုသို့လုပ်
ကိုင်ရန်အတွက် ငွေကြေးအများအပြားလိုအပ် သည်။ ကျင်မေရိန်သည် အရမ်းချမ်းသာပေရာ သူမကိုအနိုင်ယူလက်စားချေရန်အတွက် ငွေတွေတစ်နင့်တစ်ပိုးရှိမှဖြစ်
မည်။ ဒါကြောင့်လည်း ကောင်းထိုက်သည်ကျောက်တူးသမားလာလုပ်နေခြင်းဟုဆိုရမည်။
သူ့လိုငွေကြေးအရင်းအနှီးမရှိသူအဖို့ ကျောက်တူးခြင်းသာလျှင် မျှော်လင့်ချက်ကောင်းဖြစ်သည်။ “ကျောက်တူးသမားများဟာ လောပန်လောင်းတွေပါ“ဟူသော
သီချင်းပင်ရှိသည်မဟုတ်ပါလား။ ကျောက်
ကြီးကျောက်ကောင်းရ၍ အကွက်ကောင်းဝင်လျှင် နေ့ချင်းညချင်းသန်းကြွယ်သူဌေးကလေးဖြစ်လာနိုင်ပေမည်။ ထိုအခါတွင်မှ…………….။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

ရှမ်းတရုတ်မလေးကျင်မိန်ကို အားရအောင်နှိပ်စက်အနိုင်ကျင့်လိုးဆော်ပြီးနောက် ကျေနပ်အားရစွာပင် ကောင်းထိုက်သည် သူ၏ကျောက်တွင်းသို့ပြန်လာခဲ့သည်။
ကျောက်တွင်းပြန်ရောက်တော့ တစ်ခါတည်း
အိပ်ယာထဲဝင်ကာလှဲ၍နေသည်။ နေ့လည်စာကို စိုးမင်းထံမှစားခဲ့ပြီးပြီမို့ ကျောက်တွင်းမှထမင်းကိုလက်ဖြင့်ပင် မတို့တော့။ သူတို့၏ လေးပေခိုးတွင်းလေးမှာ မြေပြို
ကျနေပြီး ရတနာကျောက်မျက်များသန့်စင်ရှာ
ယူနိုင်သည့် ဖြုန်းမြေများလည်း တနင့်တပိုးတူးယူထားနိုင်ပြီးပြီမို့ သည်နေ့အနားရနေရာ ကောင်းထိုက်လေးတိုင်စင်တဲလေးပေါ် ဇိမ်နှင့်မှိန်း၍လဲလျောင်းကာ
စိတ်ကူးယဉ်နေသည်ကို မည်သကမျှဟန့်တားနှောင့်
ယှက်ခြင်းမပြုကြတော့။ ကျန်တွင်းသားများသည်လည်း အေးအေးလူလူနားနားနေနေရှိနေကြပေမည်။ စီစဉ်ထားသည့်အတိုင်း နောက်တစ်နေ့တွင် လောပန်ဦးတိတ်
ကြည်သည် အကောင်းစားရေစုပ်စက်တစ်လုံး
နှင့် ပေါက်ချလာကာ ကျောက်တွင်းတူးခြင်းကို စတင်လုပ်ကြလေသည်။ ပင်ပန်းကြီးစွာလုပ်ကိုင်ခဲ့သမျှတို့၏ အဆုံးအဖြတ်ကိုပေးတော့မည့်လုပ်ငန်းအဆင့်မို့
တွင်းသားအားလုံးစိတ်လှုပ်ရှားကာ တက်ကြွနေသည်။
လောပန်ဦးတိတ်ကြည်လည်း ထိုနည်းနှင်နှင်ပင် ဖြုန်းဆေးနေသည့်အနားတွင်ရပ်ကာ ကိုယ်တိုင်ကြည့်နေသည်။

ကောင်းထိုက်တို့လူစု ကံပေါ်ကြပေပြီ။

ပထမဆုံးစ၍ ဆေးသည့်ဖြုန်းများထဲမှာပင် ကျောက်ပွင့်သည်။ ထို့နောက်ဆက်တိုက်ဆိုသလိုပင် ကျောက်ကြီး ကျောက်ကောင်းတွေတစ်ခုပြီးတစ်ခုရပြန်သည်။
ကျောက်တွင်းနယ်မြေတွင် အလွန့်အလွန်ကံ
ကောင်းထောက်မပါမှ ဖြစ်ပေါ်တတ်သော ကျောက်ကြောကိုတွေ့ရှိတတ်ကြောင်းသိသာထင်ရှားနေပြီမို့ လောပန်ဦးတိတ်ကြည်နှင့် တွင်းသားအားလုံးပျော်လို့မဆုံး
ကြ။ ဖြုန်းဆေးရသည်ကိုလည်း မမောနိုင်မပန်း
နိုင်ကြ။ စိတ်တွေအထူးတက်ကြွနေသည်။ စာရင်းချုပ်လိုက်တော့ သိန်းကျောက်တွေချည်းအလုံး(၃၀)ကျော်ရသည်။ သောင်းကျောက်တွေကတော့ အများအပြား။
တွင်းဆရာအပါအဝင်မှ တွင်းသား(၄)ယောက်
သာရှိပေရာ မိုးကုတ်ရတနာမြေထုံးစံအတိုင်း အစုများခွဲဝေကြရာ တွင်းသားတစ်ယောက်စီလျှင် သိန်းငါးဆယ်စီမျှတနင့်တပိုးရကြသည်။ ကောင်းထိုက်အတွက်ပို၍
ကံကောင်းသည်က တွင်းတောနယ်မြေအပြင်
ဖက်တွင် ကျောက်ရှာကြသောကလေးများအကြားတွင် အပျော်သဘောဝင်ရှာရင်း သိန်း(၃၀)ခန့်တန် ကျောက်ကြီးတစ်ပွင့်ထူးခြားစွာ ရသွားခြင်းပင်။

ကောင်းထိုက်တို့ ကံကောင်းလေပြီ။ ငွေထုပ်ပိုက်မိပြန်ပြီ။ သူက အနှစ်နှစ်အလလအားခဲကာ အကြံကြီးကြံထားခဲ့လေသော ကျင်မေရိန်ကိုတုန့်ပြန်လက်စားချေရေး
ကို ငွေပုံအောသုံးကာလုပ်နိုင်လေပြီ။ စိတ်နာနာ
နှင့် မြင်းခြံမှထွက်ခဲ့သည်မှာ (၁၇)နှစ်ခန့်ကြာမြင့်နေပေရာ ကျင်မေရိန်၏သတင်းကိုလည်း ဘာဆိုဘာမျှမကြားမသိရ။ သည်တော့လက်စားချေတုန့်ပြန်ရေးအတွက်
အရင်ဆုံးမြင်းခြံသို့ပြန်ရမည်။ ကျင်မေရိန်၏
သတင်းကိုပြန်၍ စုံစမ်းရမည်။ မြင်းခြံတွင်မရှိတော့ဟုဆိုလျှင်လည်း ဘယ်မြို့ ရပ်ရွာကို ပြောင်းသွားကြောင်းစုံစမ်းကာ ရအောင်ရှာရမည်။ ရှာတွေ့ပြီးမှ ဘယ်လို
ဆက်လုပ်ရမည်ကို ကြံစည်ရပေမည်။ မြင်းခြံသို့
သွားရန်အတွက် ခရီးထောက်အဖြစ် မိုးကုတ်မှမန္တလေးသို့ဆင်းရသည်။ မိုးကုတ်နှင့်မန္တလေး အိမ်ဦးနှင့်ကြမ်းပြင်ပမာသွားလာနေသော စိုးမင်းသည် မန္တလေးသို့
ကောင်းထိုက်နှင့်အတူလိုက်လာခဲ့သည်။ မန္တလေး
တွင် စိုးမင်း၏ဂွင်တွေအတော်များများရှိသည်။ မန္တလေးသို့ရောက်ပြီး စိုးမင်းကသူ့ဂွင်များသို့ ခရီးသွားဟန်လွှဲဝင်ရောက်ရာ ကောင်းထိုက်လည်း အတူလိုက်ပါခဲ့လေ
သည်။ စိုးမင်း၏ဂွင်တွေကတော့ အပျော်မယ်များ
အားထားရှိရာ ဂေဟာများပင်ဖြစ်ပေသည်။ ကြေးကြီးစွာအထက်တန်းဇိမ်နန်းများရှိသလို အလတ်စားတစ်ချို့လည်းပါဝင်သည်။ ဤအထဲမှ ဇိမ်နန်းတစ်ခုတွင် ကောင်း
ထိုက်ဘယ်လိုမှ မထင်မှတ်သည့်လူတစ်ယောံ
ကို မမျှော်လင့်ပဲတွေ့ရလေသည်။

ထိုသူမှာ ကောင်းထိုက်အငြိုးအတေးကြီးစွာ လက်စားချေရန် လိုက်ရှာတော့မည့် ကျင်မေရိန်ပင်ဖြစ်ပေတော့သည်။ ကောင်းထိုက်ကံအကောင်းဆုံးဖြစ်နေသည့်
အချိန်တွင် ကျင်မေရိန်မှာတော့ ဘဝကံအဝေးဆုံး
အခြေအနေတွင်ကျရောက်နေရှာလေသည်။ ကောင်းထိုက် မြင်းခြံမှထွက်သွားပြီး မကြာမီမှာပင် ကျင်မေရိန်သည် တရုတ်ကပြားသူဌေးသားတစ်ယောက်နှင့်
အိမ်ထောင်ကျသည်။ သမီးမူမူကျင်ကို မွေးဖွားသည်။
မူမူကျင်အသက်(၁၀)နှစ်အရွယ်မှစကာ ကျင်မေရိန်ကံဆိုးမိုးမှောင်ကျခဲ့သည်။ သူမ၏မိဘများ ကျောက်မှောင်ခိုမှုဖြင့် အဖမ်းခံရသည်။ ပစ္စည်းဥစ္စာအတော်များများ
လည်း အသိမ်းဆည်းခံရသည်။ ကျန်နေသော
ငွေကြေးဥစ္စာများမှ ပုံအောသုံးကာလွတ်ရာလွတ်ကြောင်းကြိုးစားသော်လည်း မရ။ နှစ်ရှည်ထောင်ဒဏ်တွေကျသွားသည်။ ကျင်မေရိန်၏ယောက်ျားကလည်း
ဗွေဖောက်လာသည်။ လောင်းကစားရုံမက မူးယစ်
ဆေးဝါးများပါသုံးလာရာ ကျန်နေသေးသမျှစည်းစိမ်ဥစ္စာတို့ လုံးပါးပါးကာကုန်သွားသည်။ ဆေးစွဲသည့်ဝေဒနာနှင့်ပင် လင်ဖြစ်သူသေသည်။ သမီးတစ်ယောက်နှင့်
မုဆိုးမဖြစ်ကာကျန်ခဲ့သော ကျင်မေရိန်သည် ဘဝ
လမ်းကြောင်းအမျိုးမျိုးတို့မှ အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းပြုခဲ့သည်။ မှောင်ခိုလည်း လုပ်ဖူးသည်။ စျေးလည်းရောင်းဖူးသည်။ တစ်ခုမှအကျိုးမဖြစ်ခဲ့။ တတိတိနှင့် စီးပွား
ရေးကျကာ နေအိမ်ပင်ပေါင်နှံသည်အထိဖြစ်ခဲ့
သည်။ အိမ်အပေါင်ဆုံးပြီးနောက် သမီးနှင့်အမေတို့နှစ်ယောက် နေစရာပင်မရှိတော့အောင် အတိဒုက္ခရောက်ကြရလေရာ မတတ်သာတော့သည့်အဆုံး၌ ကျင်မေရိန်
သည် မိမိ၏ကိုယ်ခန္ဓာကိုအရင်းအနှီးပြုကာ
ငွေရှာရလေတော့သည်။ ငယ်စဉ်က ကျန်းမာရေးလေ့ကျင့်ခန်းများကောင်းကောင်းယူထားခဲ့ပြီး လှပချောမောသော ကျင်မေရိန်သည် အသက်သုံးဆယ်ကျော်လျှက်
သမီးတစ်ယောက်အမေ မုဆိုးမဖြစ်နေသည့်
တိုင် ယောကျ်ားများကို ကောင်းစွာဆွဲဆောင်နိုင်သေးသည်။ နုနုငယ်ငယ်လေးများလို ကြေးကြီးမရသည့်တိုင် အသင့်အတင့်တော့ ကြေးခေါ်နိုင်သေးသည်။

ကောင်းထိုက်နှင့်ဆုံရသည့်အချိန်တွင် ကျင်မေရိန်ရှိနေသည့်အနေအထားမှာ သူမ၏နေထိုင်ရန်အိမ်ရရှိရေးအတွက် အိမ်ငှား၍ပေးထားသော သူထံတွင် တစ်ပတ်
တစ်ရက်လာရာက်အလုပ်လုပ်ရပြီး ကျန်ရက်များ
တွင် ကိုယ်ပိုင်လွတ်လပ်စွာနေထိုင်ခွင့်ရသည်။ အိမ်ငှားပေးထားသောသူထံ လုပ်ရမှုများအတွက်တော့ ငွေတစ်ရက် (၁၅၀၀)မျှသာရသည်။ ငွေပိုသုံးလိုလျှင်
ကျန်ရက်များတွင် မိမိဖာသာအကြံအဖန်ရှာဖွေရ၏။
သိပ်အချမ်းသာကြီးမဟုတ်သော်လည်း ယခုအသက်(၁၆)နှစ်ကျော်ရှိနေပြီဖြစ်သော သမီးမူမူကျင်ကို ကျောင်းကောင်းကောင်းတွင်ထားကာ အသင့်အတင့်စား
သောက်နေထိုင်နိုင်သည့်အခြေအနေတော့ရှိနေသည်။
ဒါပေမယ့် အပျော်မယ်အဖြစ်အသက်မွေးရသည့်ဘဝကိုတော့ ကျင်မေရိန်မပျော်ပိုက်ပါ။ အခြားဘာမှအဆင်ပြေအောင် မလုပ်နိုင်သည့်အတွက်သာ ဤအလုပ်ကိုဝင်
လုပ်နေရခြင်းဖြစ်သည်။ ကောင်းထိုက်သည်
ကျင်မေရိန်ကို မြင်မြင်ချင်းပင်မှတ်မိသည်။ ဘဝအတုအထောင်းဒဏ်ကိုခံခဲ့ရသော်လည်း အပျော်မယ်အလုပ်နှင့် အသက်မွေးခဲ့သည့်နောက်ပိုင်းတွင် ကျင်မေရိန်သည်
မိမိကိုယ်မိမိလှပနုနယ်ပျိုမျစ်နိုင်သမျှ နုပျိုလှ
ပနေရန် ကြိုးစားပြုပြင်သည်။ ချယ်သနေခဲ့ရာ ငယ်ရုပ်သိပ်မပျောက်။ ကောင်းထိုက်မှာတော့ နေပူမိုးရွာမရှောင်ခက်ခဲကြမ်းတမ်းသော ကျောက်တူးအလုပ်ကိုလုပ်ခဲ့ရ
ပေရာ နဂိုတည်းကလည်း မဲသည့်အသားသည်
နေဒဏ်လေဒဏ်တို့ဖြင့် နက်ပြောင်နေကာလူကြမ်းကြီးတစ်ယောက် ရုပ်ရည်မျိုးဖြစ်နေသည်။ ဝတ်ကောင်းစားလှများကို အပြတ်ဆင်ယင်ထားရာ စတွေ့ရချိန်တွင်
ကျင်မေရိန်သည် ကျောက်အောင်လာသည့်
ကျောက်တူးသမားတစ်ယောက်ဟု ထင်မိရုံသာမှအပ ကောင်းထိုက်ကိုလုံးဝမမှတ်မိခဲ့ပါ။

ကောင်းထိုက်က ကျင်မေရိန်ကို တစ်မျိုးစားအပြတ်ခေါ်ယူခဲ့သည်။ နုနုငယ်ငယ်လေးများကို ခေါင်းခေါက်ကာခေါ်ယူပျော်ပါးနိုင်ပါလျှက် အသက်(၃၀)ကျော်အပျော်
မယ်ကိုခေါ်သည့်အတွက် စိုးမင်းအံ့သြမိသည်။
သို့သော် ရှမ်းတရုတ်မမို့မျက်စိကျသွားသည်ထင်ကာ ဘာမှမပြောတော့ပါ။ ကောင်းထိုက်၏ ဆန္ဒအတိုင်း သီးသန့်အိမ်ခန်းလေးတစ်ခုတွင် စိတ်တိုင်းကျပျော်ပါးနိုင်ဖို့
သာ စီစဉ်ပေးလိုက်လေသည်။

ထိုအိမ်ခန်းထဲသို့ရောက်သည်အထိ ကျင်မေရိန်သည် ကောင်းထိုက်ကိုမမှတ်မိသေးပါ။ ကျင်မေရိန်က သူမ၏ဝတ္တရားအတိုင်းအဝတ်အစားကိုချွတ်မည်အပြု
ကောင်းထိုက်ကလက်ကာပြလိုက်ကာ…..
“နေ….နေ မချွတ်နဲ့ဦး။ စကားပြောစရာရှိတယ်။ လာ….ဒီမှာထိုင်“
ကောင်းထိုက်သည် ကုတင်ဘေးနားရှိဆက်တီမှဆိုဖာခုံတစ်ခုပေါ်သွားထိုင်ရာ ကျင်မေရိန်လည်း ကောင်းထိုက်ဘေးတွင်အသာ
ထိုင်ချလိုက်ရသည်။ မျက်စလေးချီကာ ကောင်းထိုက်ကိုခပ်ညုညုတော့ကြည့်နေသည်။ ဒါကလည်းအလုပ်သဘောတစ်ခုပင်။
“နင် မြင်းခြံက ကျင်မေရိန်မဟုတ်လား“
ကောင်းထိုက်က ဒဲ့ထိုးပင်မေးချလိုက်ရာ ကျင်မေရိန်ပါးစပ်အဟောင်းသားဖြစ်သွားသည်။ ညုတုတုမဟုတ်တော့ ကောင်းထိုက်ကို
မျက်လုံးအပြူးသားနှင့်ကြည့်သည်။
“နင် ငါ့ကိုမမှတ်မိဘူးထင်တယ်။ ငါ ကောင်းထိုက်“
“ဟာ…..“
ကျင်မေရိန်ပို၍အံ့သြသည်။ မျက်လုံးပိုပြူးကျယ်လာကာ ကောင်းထိုက်ကိုစူးစူးရဲရဲကြည့်သည်။ သေသေချာချာစူးစိုက်ကြည့်တော့
မှပင် ကောင်းထိုက်၏ငယ်ရုပ်ကို ရိုးတိုးရိပ်တိတ်ဖမ်းမိသည်။
“နင်…….နင်….ကောင်းထိုက် ဟုတ်တယ်….ငါလုံးဝမမှတ်မိဘူးဟာ….“
ကျင်မေရိန်ကပြောသည်။
“ငါက မဲသည်းပြီးလူကြမ်းကြီးဖြစ်နေတာကိုး။ နင်မမှတ်မိတာ မဆန်းပါဘူးဟာ။ နင်ဘာကြောင့် ဒီအလုပ်မျိုးကိုလုပ်ရတာလဲ“
ကျင်မေရိန်ခေါင်းငုံ့သွားသည်။ မိမိ၏ဘဝအခြေအနေကို နားလည်လာပြီမို့ ကောင်းထိုက်ကိုမျက်နှာချင်းအဆိုင်ရခက်နေသည်။
“ပြောစမ်းပါဟ။ ငါက နင့်ကိုကူညီကယ်တင်ပေးချင်လို့ပါ။ ငါတို့က ငယ်ငယ်တုန်းက သူငယ်ချင်းတွေပဲ။ အခုငါကျောက်အောင်
ပြီး ရေအပြတ်လျှံနေတာ။ နင့်ကိုကောင်းကောင်းကူညီနိုင်တယ်။ ပြောသာပြော…..“
ကျင်မေရိန်မှာလည်း အပျော်မယ်ဘဝမှရုန်းထွက်လိုပြီး မိမိ၏ကံခေသောဖြစ်ရပ်များအကြောင်း ရင်ဖွင့်ချင်နေပေရာ ကောင်းထိုက်
က တိုက်တွန်းသည်နှင့် ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင်တစ်တွတ်တွတ်ပြောပြလေတော့သည်။
“နင့်ကိုငါ အိမ်တစ်ခု သက်သက်ငှားပေးထားမယ်။ တစ်လကို ငါးထောင်ထောက်ပ့ံမယ် နင် ဒီအလုပ်ကိုမလုပ်နဲ့တော့“
ကျင်မေရိန်၏ဘဝအပြောင်းအလဲများကိုနားထောင်ပြီးနောက် ကောင်းထိုက်ပြောသည်။ အခြေအနေက မိမိအတွက်အခွင့်အလမ်း
ကောင်းအများကြီးတွေ့နေရပြီမို့ ကောင်းထိုက်သိပ်ကိုဝမ်းသာနေသည်။ သူကြိတ်၍ကြံထားသည့်အကြံတွေအပီလုပ်နိုင်တော့
မည်။ သို့သော် ဝမ်းသာမှုကိုမပေါ်လွင်စေရအောင် ထိန်းသိမ်းထားပြီး ကျင်မေရိန်၏ဘဝကံဆိုးပုံများကို ကြားရသည့်အတွက် စိတ်မကောင်းဖြစ်သည့်အမူအရာမျိုး
လုပ်ထားသည်။
“တကယ်ပြောတာလား ကောင်းထိုက်ရယ်“
“ငါ…..ဘာ….လုပ်ပေးရမှာလဲ ပြောပါ။ ငါ့ကိုဒီဘဝကလွတ်အောင် ကူညီပေးတဲ့နင့်အတွက် ငါဘာမဆိုလုပ်ပေးဖို့အသင့်ပဲ“
“ကောင်းပြီ ငါရှင်းရှင်းပဲပြောမယ်။ ငါ နင့်ကိုလိုချင်တယ်….ဒါပဲ“
“ဘာ…..ဘယ်လို နင်က ငါ့လိုမိန်းမကိုယူမလို့လား“
“နင့်အပေါ်မှာ ငါစေတနာထားပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီလောက်ထိတော့မဟုတ်ပါဘူး“
“သြော် ငါက နင့်မယားငယ်လုပ်ရမယ့် သဘောလား“
“ငါ့မှာမယားကြီးမှမရှိသေးတာ။ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး မယားငယ်ခံရဖို့ဖြစ်မှာလဲ“
“ငါနားလည်အောင်ရှင်းရှင်းပြောစမ်းပါဟာ“
“ငါပြောနေတာ ရှင်းရှင်းလေးပဲ။ ငါနင့်ကိုလိုချင်တယ်။ နင်သဘောမပေါက်ဘူးလား“
ကျင်မေရိန်မှာအပျော်မယ်လုပ်စားနေသူဖြစ်ရာ သေသေချာချာတွေးကြည့်တော့ ကောင်းထိုက်ဘာကိုဆိုလိုမှန်းနားလည်သွား
သည်။
“အေး…..အေး…သိပြီ သိပြီ“
“ဘယ်နှယ့်လဲ။ ဖြစ်လား“
ယောကျ်ားပေါင်းစုံကိုဖြေဖျော်ရသော အပျော်မယ်အလုပ် လုပ်စားနေသူကျင်မေရိန်အတွက် ကောင်းထိုက်လိုချင်တာကိုပေးဖို့ဝန်
မလေးပါ။
“အေး….ဖြစ်တယ်“
“ဟုတ်ပြီ။ ဒါဆို စရံသတ်တဲ့အနေနဲ့ အခုပဲစကြစို့။ နင့်အဝတ်တွေချွတ်လိုက်ပေတော့“
ကောင်းထိုက်သည် ထိုသို့ပြောပြီးနောက် ထိုင်နေရာမှထကာ ကုတင်ရှိရာသို့သွားသည်။ ကုတင်စောင်းတွင်ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။
ကျင်မေရိန်လည်း ထိုင်နေရာမှအသာထရပ်သည်။ ဧည့်သည်ယောကျ်ားများနှင့်ပျော်ပါးရန်အတွက် အဝတ်အစားများချွတ်ရသည်
မှာ ကျင်မေရိန်အတွက်မဆန်းပါ။ ဤအခန်းထဲသို့ရောက်စကပင် အဝတ်တွေချွတ်ဖို့ပြင်ခဲ့သေးသည်။ သို့သော်အခုတော့အခြေအ
နေကတစ်မျိုးပြောင်းသွားသည်။ ကျင်မေရိန်စိတ်လှုပ်ရှားနေသည်။ သူမဖြေဖျော်ခဲ့ရသည့် ယောကျ်ားများသည် သူမ၏ဘဝမှန်ကို
မသိကြ။ ကျင်မေရိန်ဆိုသောအမည်ဖြင့် သိသည်လည်းမဟုတ်။ အပျော်မယ်တင်မေထားဟူ၍သာ သိမှတ်ကြသည်။ ယခု သူမကို
ငယ်စဉ်ကတည်းကသိခဲ့သူ ကောင်းထိုက်ရှေ့မှောက်၌အဝတ်အစားများချွတ်ရမည်မှာ အခါတိုင်းနှင့်မတူ ထူးထူးခြားခြားရှိသော
အခြေအနေမို့ စိတ်လှုပ်ရှားနေသည်။ ရှက်သလိုလိုလည်းဖြစ်သည်။ အဝတ်တွေချွတ်ဖို့တုံ့တုံ့ဆိုင်းဆိုင်းဖြစ်နေသည်။ မျက်နှာပူသလိုလိုလည်းရှိသည်။ ခေါင်းကိုမသိမ
သာငုံ့ထားမိလေသည်။ ကျင်မေရိန်၏ ရှက်သလိုလို၊ ကြောက်သလိုလို ခပ်ရွံ့ရွံ့တွန့်တွန့်ဖြစ်နေသော အမူအရာအသွင်အပြင်သည် ကောင်းထိုက်ကိုအတော်လေးပင်
ကျေနပ်စိတ်လှုပ်ရှားစေသည်။ ကောင်းထိုက်သည် မိန်းမများကိုအတင်းအနိုင်အထက်ပြုလုပ်ရမှုကို လိုလားတပ်မက်သည့်ဆန္ဒရမက်ရှိပေရာ လိုလိုလားလား
ကြည်ကြည်ဖြူဖြူနှင့်ပြုမူမှုထက်၊ ခပ်တွန့်တွန့်နှင့်မဝံ့မရဲပြုလုပ်ပေးမှုများကို ပိုသဘောကျသည်။ သူသည် သူ့အပေါ်ယုတ်မာရက်
စက်စွာပြုမူခဲ့သည့် ကျင်မေရိန်ကိုတုံ့ပြန်လက်စားချေရန်အကြံကြီးကြံနေခဲ့သူဖြစ်ပေရာ ယခုသူလက်စားချေလိုသူ ကျင်မေရိန်သူ့ရှေ့မှောက်တွင် သူပြုလိုသမျှခံရ
မည့်အနေအထားမျိုးရောက်နေပေရာ ပို၍ကျေနပ်နေသည်။ သူ့စိတ်ကိုသာလွှတ်ပေးလိုက်လျှင် ကျင်မေရိန်ကို ကောင်းကောင်းရိုက်နှက်ကန်ကျောက်နှိပ်စက်ပြီး
နောက် မုဒိန်းကျင့်သလိုမျိုးခပ်
ကြမ်းကြမ်း ခပ်ရမ်းရမ်းအတင်းတက်၍ ဝက်ဝက်ကွဲအောင် ရက်ရောပက်စက်သည့်နည်းလမ်းမျိုးစုံဖြင့် တစ်အားလိုးပစ်မည်မလွဲပါ။
သို့သော် ကျော့ကွင်းထောင်ချောက်ထဲသို့စ၍တိုးဝင်လာကာစဖြစ်သော ကျင်မေရိန်လန့်ဖျန့်ကာအတင်းပြန်ရုန်းထွက်သွားမည်ကို
တွေးမိသောကြောင့် ကောင်းထိုက်သည် ကြမ်းကြမ်းရမ်းရမ်းလုပ်ပစ်လိုသည့်စိတ်ကိုချိုးနှိမ်ထိန်းချုပ်ထားသည်။ သည်တစ်ခါတွင်
ရှိပါစေဦး၊ ကျင်မေရိန်ကိုဘယ်လိုမှရုန်းမထွက်သွားအောင်အပိုင်သိမ်းသွင်း“ကိုင်“ထားနိုင်ဖို့ကို အရင်ဦးစားပေးရမည်။ ကိုယ့်
လက်ထဲပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ကျရောက်လာသောအခါတွင်မှ…..။
ထို့ကြောင့် လတ်တလောတွင် ကျင်မေရိန်၏ရှက်ရွံ့ရွံ့ ခပ်တွန့်ဆုတ်ဆုတ်နှင့်ရှိသယောင် အခြေအနေအမူအရာဟန်ပန်လေးမျှ
လောက်ကိုသာ အာသာဖြေခံစားရင်း အသာငြိမ်နေသည်။ မျက်လုံးများဖြင့်သာ ကျင်မေရိန်၏လှုပ်ရှားပုံများကို စူးစူးရဲရဲကြည့်၍
နေသည်။ ကျင်မေရိန်မှာလည်း ယခုမှရှက်သလိုလို ဘာလိုလိုဖြစ်နေရသော မိမိကိုယ်မိမိအံ့သြမိသည်။ သူမသည်အလုပ်သ
ဘောဖြင့် ကိုယ်လုံးတီးချွတ် အလိုးခံရမှုများကို ကောင်းစွာအတွေ့အကြုံရှိပြီးဖြစ်သည်။ ငွေကြေးရရှိမှုအတွက် စိတ်ဆန္ဒမပါပဲ
ကာမစပ်ယှက်မှုများကိုလုပ်ဆောင်နေသူဖြစ်သည်။ ဘာကြောင့်ယခုမှရှက်သလိုလိုကြောက်သလိုလိုဖြစ်နေရမည်နည်းဟု မိမိ
ကိုယ်ကိုအားပေးကာ အပေါ်အကျႌကိုချွတ်သည်။ ဘရာစီယာကို ဖြုတ်ခွာသည်။ အပျော်မယ်ဘဝတွင် လက်ကိုင်များနေခဲ့ပြီးဖြစ်
သော်လည်း ကျင်မေရိန်၏ရင်သားတို့က တင်းရင်းနေဆဲ။ မသိမသာတွဲသယောင်မျှသာရှိကာ လုံးဝန်း၍နေသည်။ ကာယလေ့
ကျင့်နည်းများကိုနားလည်တတ်သိသလို စနစ်တကျလည်းလေ့ကျင့်ပြုစုထားခြင်း၏အကျိုးကျေးဇူးပင်ဖြစ်သည်။ သည်လို ကိုယ်
လုံးလှပအချိုးစားကျနေဆဲမို့လည်း အသက်သုံးဆယ်ကျော်နေသည့်တိုင် အပျော်မယ်အဖြစ်လူကြိုက်များကာ စျေးကောင်းရနေ
ခြင်းမဟုတ်ပါလား။“အားပါး…..နင်က ကလေးတစ်ယောက်အမေသာဖြစ်နေတာ။ နို့ကြီးတွေက တင်းပြီးအယ်နေတုန်းပါလား“
ကောင်းထိုက်က အထင်းသားပေါ်လာသော ကျင်မေရိန်၏နို့အုံထွားထွားကြီးနှစ်ခုကိုစူးစိုက်ကာကြည့်ပြီး အံကြိတ်ကာပြော၏။
သူ့ဘဝတဆစ်ချိုးပြောင်းလဲခဲ့သည့်နေ့က ပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ်မြင်တွေ့ခဲ့ရဖူးလေသော ကျင်မေရိန်၏ရင်သားဆိုင်များကို မျက်
စေ့ထဲပြန်မြင်ယောင်လာသည်။ သူ့စိတ်ထင်တော့ ကျင်မေရိန်၏နို့များသည် ဟိုတုန်းကနှင့်သိပ်မကွာခြား။ လှပနေဆဲ။ တင်းရင်း
နေဆဲ။
“ဟာ…..နင်ကလဲ ပြောတော့မယ်“
ကျင်မေရိန်က ရှက်စနိုးဖြင့်ပြောရင်း ရွှေရင်အုံမလုံပန်းများကို လက်ဝါးနှင့်အုပ်ကာကိုင်လိုက်မိသည်။ အပျော်မယ်တစ်ယောက်၏
မြူဆွယ်အုပ်ကာမှုမျိုးမဟုတ်။ တကယ်ပင်ရှက်၍ ကာလိုက်မိခြင်း။
“ငါက နင့်နို့တကယ်ဖြိုးလို့ဖြိုးတယ်ပြောတာပါဟ။ ဖယ်လိုက်စမ်းပါလေ။ နင့်လက်တွေကို။ ငါ့များရှက်မနေပါနဲ့။ လိုးကြတော့မှာ
ပဲ။ ဟုတ်ဘူးလား။“
“ဟာ…….သွား….ဘာမှန်းလဲမသိဘူး“
ကျင်မေရိန်မျက်နှာလေးရဲကနဲဖြစ်သည်။ နို့အုံများကိုအုပ်ကာထားသည့်လက်ကိုမူ ဖယ်လိုက်သည်။ ထို့နောက်ခပ်ရှက်ရှက်နှင့်ပင်
ထမီကိုဆက်ချွတ်သည်။ နောက်ဆုံးတွင် ပင်တီအတွင်းခံဘောင်းဘီလေးများပါ ကျွတ်ကွာကျကာ ကျင်မေရိန်တစ်ယောက်
ကောင်းထိုက်၏ရှေ့မှောက်တွင် ဗလာကိုယ်လုံးတီးဖြစ်သွားခဲ့လေပြီ။ ကောင်းထိုက်အနေနှင့်လည်း ငယ်ရွယ်စဉ်ဘဝက ချောင်း
မြောင်း၍မစို့မပို့ခိုးကြည့်ခဲ့ရလေသော ကျင်မေရိန်၏အတောင့်အဖြောင့်များကိုပေါ်တင်ကြီး မျက်စေ့အရသာခံကာကျကျနနကြည့်
နေရပေပြီ။ ကျင်မေရိန်ကို ယခုလိုကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ပြခိုင်းနိုင်ခြင်းသည်ပင် ကောင်းထိုက်အဖို့အနုစားလက်တုံ့ပြန်နိုင်မှုဟုဆိုရမည်
နောက်နောင်တွင် သည်ထက်ကြမ်းတမ်းရက်ရောသည့်စေခိုင်းလက်တု့ံပြန်မှုတွေကို အရသာခံကာတစ်ခုပြီးတစ်ခုလုပ်နိုင်ဖို့ကလည်းသေချာနေပြီ။

ပြီးပါပြီ